ဆလိုင္းျမတ္ႏိုးသူ – သက္ရိွဂ်ာနယ္ဖတ္ျခင္း အလႊာပါးပါး
ႂကြက္တေကာင္ကုိ ငါ ေတြ႔လိုက္ရတယ္ ကားေပၚ ေျပးတက္သြားတာ။
ကဗ်ာဆရာရဲ ့cacao မွာ ထိုင္ခဲ့တုန္းက။ ဒီလမ္းဟာ အရင္က
ဒီလိုဆံပင္အရွည္မထားေသးဘူး တက္တူးမထိုးေသးဘူး ။
နားကပ္ေတြနဲ ့ႂကြက္ေတြ သိပ္မ်ားခဲ့တယ္ ။
နားကပ္ျဖဳတ္တာနဲ ့ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးအနိုင္ရတာနဲ႔ တူေနတယ္။
ျပည္တြင္းျဖစ္ကုိအားေပးပါေျပာရင္း ၿမိဳ ့လယ္ေခါင္မွာ ေႁမြဟာ ထိုင္ေနတယ္
အမွန္တိုင္းျပင္ရရင္ သူမ သူတို႔လက္ထဲမွာ ကြဲေနတဲ့
အသည္းေတြနဲ ့ဘာသာစကားနဲ ့
ေနာက္တေခါက္ အေရခြံမလဲခင္ ျပတိုက္ထဲ သိမ္းထားရမယ္
ေက်ာက္ဆူးမျဖဳတ္ရေသးတဲ့ ပင္လယ္ကမ္းစပ္က ညေနတခုပါ။
နံရံေပၚမွာ ေရညိႇေတြ တက္ေနတာပဲ။ ဂစ္တာေျပာင္းျပန္ႀကီးရဲ ့
ေအာက္မွာ ႀကိဳးမဲ့တယ္လီဖုန္း မ်က္ရည္ေပ်ာ္ရႊင္မႈ။
အမွန္တရားအရေတာ့ ဒီေန႔ဟာ သမိုင္းဝင္ အသားအပိုင္းအစေလးပါပဲ
နာက်င္မႈ ဗိုင္းရပ္စ္ဟာ ငါဆိုသူႏွင့္အတူ ဝမ္းဗိုက္ထဲ ေပါက္ဖြားလာခဲ့
အင္ဒီဝါးဟိုးျပန္ထြက္လာတာ ေတြ႔လိုက္တယ္ ရွမ္းကန္နားကေန ဟုိးဘက္
ေပ်ာက္သြား။ ငါ့ နားရြက္မွာ ေဆးလိပ္ခ်ိတ္ထားၿပီး ခါးၾကားမွာ
ကဗ်ာထည့္သြားတယ္ ျမင္လိုက္လား။ ၁၈ ႏွစ္မျပည့္ရင္ သတိသာထား။
ဘတ္စ္ကားေတြ ပိုပုိ ဝၿဖိဳးလာတယ္လို႔ေတာ့ မထင္ဘူး။
တကယ္ေအာက္ဆင္းမရလို႔တားထားတဲ့အေၾကာင္း ျပန္ေတြးတုန္း
မီးပြိဳင့္ကုိ ေက်ာ္သြားၿပီ။ ရန္သူ ့နယ္ေျမထဲ ဘယ္လိုေျပးေျပး
ငါအျမဲ ေရာက္တာပဲ။ လယ္သမားေတြကုိ ငါျမင္ရတယ္
ငါ ရယ္ခ်င္တယ္ တကယ္ မတူဘူး ငါကစၿပီး အားလုံး။
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ လိမ္ညာမႈဟာ ပထမဆုံးအစျဖစ္မယ္
ငါဟာ လူမိုက္ႏွင့္ေငြအတူမေနဆိုတဲ့ အရာျဖစ္တယ္
ငါ့ထိေတြ႔ရေသာ အက်ႌထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈက နာက်င္မႈက ဘယ္ေလာက္
ကခ်င္လြယ္အိတ္ေလးနံရံမွာ သံေခ်ာင္းျဖင့္ အေသရိုက္ထား
ဘီရိုထဲက သက္ရိွအေဆာက္အအုံေတြမွာ အားလုံးမဆန္႔ဘူး
ေဆးရုံေတြရဲ ့အသက္ရွဴသံေတြ ငါ့ဆီလာမေပးနဲ႔။
ငါျပန္မွ ျဖစ္မယ္။ ငါ့သမီးႀကီးဟာ ေရွ ့တန္းမ်က္ႏွာစာမွာ ။
အားလုံးျပတ္ေတာက္သြားတာပဲ။ အခ်ိတ္အဆက္ေတြ ငါမွတ္မိေနတယ္
ေအာ္ေခၚေနတုန္းမွာ ငါ ထပ္ ျမင္ လိုက္ရတယ္
ငါ့ကုိ ကုိက္သြားတယ္ အဲ့ေကာင္။ အသက္ရွင္ႏိုင္မႈရာခိုင္ႏႈန္းဟာ
ဘယ္ေလာက္ ေသဆုံးႏိုင္မႈဟာ ဘယ္ထိ။
ဆလိုင္းျမတ္ႏိုးသူ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
