ဇာနည္ေသြး (ပလိပ္) ● နာဖ်ားေနတဲ့ ၿမိဳ႕
(မုိးမခ) ေမ ၄၊ ၂၀၁၆
တခ်ဳိ႕လိပ္စာေတြက
ေနရာမွန္မဟုတ္တဲ့အခါ
အရာရာ သတိထားသြားေနရတယ္
ဘယ္သူ႔မွ မယံုရလို႔
ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ ထမ္းထားတာပါ
ရင္ဘတ္မွာ
လမ္းဟာ လမ္းထက္ပိုေလးေနေပါ့
ေဟာ…
ေတြးရင္း ေဆြးရင္း
အိပ္မက္ေတြ ေရနစ္သြားတယ္
သဲလြန္စမရတဲ့ ေျခရာေတြနဲ႔
အလစ္သုတ္ခံလိုက္ရတဲ့ အတိတ္ဟာ
ဘယ္သတင္းစာမွာမွ
ေၾကာ္ျငာပါမလာခဲ့ဘူး
ကားအနက္ႀကီးေပၚကစြန္႔ပစ္လိုက္တဲ့
ေရသန္႔ဗူးအခြံေလးလို
ဘယ္သူေတြမ်ား
ငါ့ရင္ခုန္သံကို အေရးတယူရွိၾကမလဲ
အထင္ကရဆိုလို႔
ျပာက်သြားတဲ့ ဆႏၵေတြနဲ႔
ေသေသသပ္သပ္ အသတ္ခံေနရတဲ့
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းမနက္ခင္းေတြ
တခုပဲ
ကၽြန္ေတာ့္အမည္ကို အခါခါေအာ္ၿပီး
အလုအယက္ေျပးဝင္လာတဲ့
ကားစပါယ္ယာႀကီးမ်ားအား
အထူးေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေရးရင္း
ဤကဗ်ာကို
ဤမွာပဲ ေခတၱခဏရပ္နားခြင့္ျပဳပါ……။ ။
ဇာနည္ေသြး (ပလိပ္)
5.4.2016
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
