ညိဳထက္ညိဳ – ျမန္မာစာ ကို ကယ္တင္ေတာ္မူပါ ဘုရားသခင္
(မိုုးမခ) ေမ ၂၊ ၂၀၁၆
‘သန္စြမ္း’ ဆိုတာက ႀကိယာျဖစ္တယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္အနက္ျဖစ္ခ်င္ရင္ ‘မသန္စြမ္း’ ေပါ႔။ အဂၤလိပ္လို disable ကို ရည္ညႊန္းတယ္။ ကိုယ္လက္အဂၤါ မသန္မစြမ္းျဖစ္ေနတယ္ေပါ႔။ သူ႔ဘာသာသူ တျခား ေနရာမွာ စြမ္းခ်င္စြမ္းမယ္။ အဲဒီ တျခားေနရာမွာစြမ္းတာနဲ႔ ကိုယ္လက္အဂၤါမသန္စြမ္းတာကို လံုးၿပီး အဓိပၸာယ္သြားဖြင့္လို႔မရဘူး။ ကိုယ္လက္အဂၤါ မသန္စြမ္းတာဟာ ကိုယ္လက္အဂၤါမသန္စြမ္းတာပဲ ျဖစ္ တယ္။ ‘သန္စြမ္း’ ဆိုတဲ့ ၾကိယာေရွ႕ကထည့္လိုက္တဲ့ ‘မ’ ဟာ ‘သန္’ ကိုေကာ ‘စြမ္း’ ကိုပါ အက်ဳိး ျပဳတယ္။ မသန္ဘူးမစြမ္းဘူးဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္ကို အတိအက်ေဆာင္တယ္။ ဒါ ဗမာစာ ေရးတတ္ဖို႔ မလို။ ဗမာလိုေျပာတတ္တဲ့ ဗမာတိုင္း သိတယ္။
အဲဒါကို မသန္ေပမယ့္လည္း စြမ္းတယ္ဆိုၿပီး ေရွ႕က ‘မ’ ကို ေနာက္က ‘စြမ္း’ နဲ႔မတြဲဘဲ ခြဲလိုက္တဲ့ အဲဒီ နလပိန္းတံုး ရဲ႕ အမွားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း လက္ထက္မွာ ‘တ’ ေတြကို ‘တစ္’ လုပ္ခဲ့တာထက္ ပိုတယ္။ ‘တ’ နဲ႔ ‘တစ္’ က အဓိပၸာယ္မလြဲ။ ခုဟာက ဘယ္ဗမာမွ ေျပာလဲမေျပာ နားလည္းမလည္တဲ့ ‘မသန္ေပ မယ့္ စြမ္းတယ္’ ဆိုေတာ့အဓိပၸာယ္ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲရတယ္။
အဲဒီ ‘သန္စြမ္း’ ကိုပဲ ဆန္႔က်င္ဘက္အနက္လုပ္ေတာ့ ‘မသန္မစြမ္း’ ေပါ႔ ။ တျခားစကားေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ မက်ဳိးမေပါက္၊ မေျပာက္မက်ား၊ မယိုမဖိတ္…. စကားေတြမွ အပံုပါ။ စပ္ထားတဲ့ ႀကိယာ ႏွစ္လံုးစလံုး ေရွ႕က ‘မ’ ထည့္တာ။ အဲဒီေတာ့ ‘မသန္မစြမ္း ဒုကၡိတ’ လို႔ ေရးရတာေပါ႔။ ‘မသန္စြမ္း ဒုကၡိတ’ ဆိုတဲ့အသံုး ဗမာစကားမွာ ရွိကိုမရွိဘူး။ ဒုကၡိတဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ ေရွ႕က မသန္မစြမ္းဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ အဓိပၸာယ္ထပ္တူ ျဖစ္တယ္။ မသန္စြမ္းလို႔ သံုးလို႔ရတဲ့ေနရာေတြလည္း ရွိတယ္။ မသန္ မစြမ္းဘူးဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္ပဲ ျဖစ္တယ္။ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ္သည္ လမ္းေပၚတြင္ မသန္စြမ္းသူ တေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္ကို ေတြ႔သည္ေပါ႔။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါနဲ႔ တူတူပဲမွတ္ၿပီး မသန္စြမ္းဒုကၡိတ သြား လုပ္လို႔ေတာ့ မရ။ မသန္မစြမ္း ဒုကၡိတသာ ျဖစ္ရမယ္။ မသန္စြမ္းဆိုတာက ႀကိယာ ျဖစ္တယ္။ နာမ္ကို သြား အထူးျပဳလို႔ မရ။ အထူးျပဳခ်င္သပဆို ‘ေသာ’ ထည့္ၿပီး နာမဝိေသသနလုပ္ရမယ္။ မသန္စြမ္း ေသာ ဒုကၡိတေပါ႔။ အခု ျမန္မာျပည္က အသင္းတသင္းအမည္ေပးထားတဲ့ ‘မသန္စြမ္း အမ်ဳိးသမီးမ်ား အသင္း’ မဟုတ္။ ‘မသန္စြမ္းေသာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအသင္း’ ျဖစ္ရမယ္။ တူတူပါပဲ။ ‘မသန္မစြမ္း အမ်ဳိး သမီးမ်ားအသင္း’ ဆိုတာနဲ႔။ ဘာလို႔ ‘မသန္စြမ္းေသာ’ သြားလုပ္ေနမလဲေလ။ ‘မသန္မစြမ္း’ ရွိၿပီးမွပဲ။ မက်န္းမာ အမ်ဳိးသမီးရယ္လို႔ မရွိ။ မက်န္းမာေသာ အမ်ဳိးသမီးရယ္လို႔ပဲ ရွိတယ္။ ႀကိယာက နာမ္ကို အထူးသြားျပဳလို႔မွ မရတာခ်ည္း။ ျပဳခ်င္ရင္ နာမဝိေသသနလုပ္ရမယ္။
အဓိပၸာယ္က ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္းပဲ။ မသန္စြမ္းဘူး။ အမ်ားနည္းတူ မလုပ္ႏိုင္ မကိုင္ႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္လက္ အဂၤါ ခၽြတ္ယြင္းေနတယ္။ တျခားစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တာနဲ႔ သြားေရာလို႔ မရ။ discriminate သေဘာ မေဆာင္။ reality သေဘာသာ ေဆာင္တယ္။ မသန္ေပမယ့္ စြမ္းပါတယ္လို႔ ဆိုလိုခ်င္ရင္ ‘မသန္စြမ္း’ သြားလုပ္လို႔မရ။ ‘မသန္ေသာ္လည္း စြမ္းပါသည္’ ဆိုၿပီး ေဆာင္ပုဒ္လုပ္လို႔ရမယ္။ ‘မသန္စြမ္း’ ကေတာ့ ‘မသန္ေပမယ့္ စြမ္းပါတယ္’ ဆိုတဲ့သေဘာကို နည္းနည္းမွမေဆာင္။ ‘မသန္စြမ္း’ နဲ႔ ‘မသန္မစြမ္း’ ဟာ အဓိပၸာယ္အတူတူပဲျဖစ္တယ္ဆိုတာ နားလည္ရမယ္။ ‘မက်ိဳးေပါက္’ နဲ႔ ‘မက်ဳိးမေပါက္’ ဟာ အဓိပၸာယ္ တူသလိုမ်ဳိး ‘မသန္စြမ္း’ နဲ႔ ‘မသန္မစြမ္း’ ဟာလဲ အဓိပၸာယ္တူတူပဲဆိုတာ သေဘာေပါက္ရမယ္။
ဒါက အဆိုးဆံုးအမွားေပါ႔။ သတ္ပံုေတြလည္း မွားခဲ့ၾကပါျပီ။ ‘အနာဂတ္’ ကို ‘အနာဂါတ္’ တဲ့။ တေလာ က ေတြ႔လိုက္တာ ‘အႏုပညာရွင္မ်ား’ ကို ‘အႏူပညာရွင္မ်ား’ တဲ့။ တႏိုင္ငံလံုး ‘ဆံုဆည္းရာ’ ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြမွ ျပည့္လို႔။ ဆိုင္းဘုတ္ေတြမွ ျမင္မဆံုး။ ‘ဆံု’ နဲ႔ ‘စည္း’ ကို ေပါင္းထားတဲ့ ‘ဆံုစည္း’ လို႔မွ အသိမရွိ။ ‘ဆည္း’ လို႔ေပါင္းရေအာင္ ဘာအဓိပၸာယ္ရွိလို႔တုန္း ေလာက္ကေလးမွေတြးေဖာ္မရ။ ၾကည့္ရတာ ‘ဆံုဆည္းရာ’ အမည္ေပးထားတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ ေတြ မွာ ညေနဆည္းဆာခ်ိန္ ဘူးသီးေၾကာ္စားရင္း ေရေႏြးေသာက္ရင္း အရက္ေသာက္ရင္း ‘ဆည္းဆာ’ က စာလံုးေပါင္း ‘ဆည္း’ နဲ႔ေရာၿပီး မွန္တယ္ထင္မိၾကတယ္ထင္ရဲ႕။ တႏိုင္ငံလံုး ‘ဆံုဆည္းရာ’။ ေခတ္ပညာ တတ္ေတြ မွားေနတာမွ ျမင္မဆံုး။ ဖိတ္စာေတြထဲမလဲ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ‘ဆံုဆည္းရာ’ ။ ကိုဆံုဆည္းရာ မဆံုဆည္းရာေတြ ။ ‘သုတ္’ နဲ႔ ‘သုပ္’ နဲ႔ မွားတာက ရွိေသးတယ္။ တခါသား လြစ္စလမ္း နဲ႔ ၃၉ လမ္း ၾကား အေနာ္ရထာလမ္းေပၚက စိန္နဂါး လက္ဖက္သုပ္ဆိုင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ လက္ဖက္သုပ္စားတုန္း ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးမွာ လက္ဖက္သုပ္၊ ဂ်င္းသုပ္၊ ေဆးဘဲဥသုပ္ အသုပ္ေပါင္းစံုကို ‘သုတ္’ လို႔ ေရးထားတာ ေတြ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကပိုက္ဆံရွင္းရင္း’သုတ္’မျဖစ္ရ။ ‘သုပ္’ျဖစ္ရမယ္လို႔ေျပာေတာ့ ပိုက္ဆံယူေနတဲ့ ဆယ့္သံုးေလးႏွစ္ေကာင္မေလး ကၽြန္ေတာ့္ကိုအူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ျပန္ၾကည့္ေနလို႔ ဘာမွ မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ ျပန္ေျပးခဲ့ရဖူးတယ္။
ေနာက္တခု အလြန္ထင္ရွားတဲ့ စာလံုးေပါင္းအမွားႀကီး တခုလည္း ရွိေသးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ တႏွစ္ခြဲ ႏွစ္ ႏွစ္ေလာက္က ထင္တယ္။ ဂ်ဴးရဲ႕ ‘ဆံုေနရက္နဲ႔ လြမ္းေလျခင္း’ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထြက္လာတယ္။ စာ အုပ္ေခါင္းစဥ္ကို အင္တာနက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အရင္ စေတြ႔ေတာ့ ‘ဆံုေနလ်က္နဲ႔ လြမ္းေလျခင္း’ လို႔ ေရးရမယ့္အစား ‘ဆံုေနရက္’ လို႔ မွားေရးထားတာ သတိထားမိလို႔ ထိတ္ခနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ စာအုပ္ထြက္လာလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဲဒီအတိုင္းခ်ည္း မွားေနတယ္။ ျဖစ္ရေလ။ ဂ်ဴးခမ်ာ စာအုပ္ ေခါင္းစဥ္မွာမွ စာလံုးေပါင္း မွားေရးရွာတယ္။ တကယ္က ‘ဆံုေနလ်က္’ ဆိုတာ ‘ဆံုေနပါလ်က္’ ပါပဲ။ ‘လ်က္’ ဆိုတာက conjunction ေပါ႔။ ‘ေသာ္လည္းပဲ’ ဆိုတဲ့အနက္ ထြက္တာေပါ႔။ ‘ဆံုေနပါေသာ္ လည္း’ ေပါ႔။ ျမန္မာ အဂၤလိပ္အဘိဓာန္ကို လွန္ၾကည့္ေတာ့ ‘in spite of’ ဒါမွမဟုတ္ ‘although’ လို႔ ျပတယ္။ ဂ်ဴးမွားေရးလိုက္တဲ့ ‘ရက္’ ကေတာ့ အထူးရွင္းေနစရာမလို။ မစဥ္းမစား လုပ္ရက္တယ္ ေျပာ ရက္တယ္ ေနႏိုင္ရက္တယ္ေပါ႔ ။ အဘိဓာန္ကိုၾကည့္ေတာ့ part particle suffixed to a verb to denote lack of consideration ေပါ႔။ ဂ်ဴးေျပာခ်င္တဲ့ ‘လ်က္’ နဲ႔ အဓိပၸာယ္ဘာမွမဆိုင္တာ ေတြ႔ရ လိမ့္မယ္။ ‘ဆံု’ ဆိုတဲ့ ႀကိယာ နဲ႔ ‘ရက္’ နဲ႔လည္း တြဲေရးလို႔ကိုမရ။ ဘာအဓိပၸာယ္မွ မရွိ။ ၾကည့္ရတာ ဂ်ဴး ‘ဆံုေနလ်က္’ ကို ပါးစပ္အသံထြက္အတိုင္း ‘ဆံုေနရက္’ လို႔ ေရးလိုက္ (ကြန္ျပဴတာမွာ ရိုက္လိုက္) ၿပီး အဲဒီအတိုင္း တကယ္လည္း အမွန္ထင္သြားပံုရတယ္။ ထုတ္တာကေတာ့ ‘ဂ်ဴးစာေပ’ ကပါပဲ။ မထုတ္ ခင္ စာမူကို စာလံုးေပါင္း ပရုဖ္ဖတ္ၾကေသးလား မဖတ္ၾကဘူးလားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မသိ။ ေသခ်ာ တာက စာလံုးေပါင္း ဗဟုသုတႏံုနဲ႔ရွာသူ ပံုႏွိပ္သူေတြကလည္း ဂ်ဴးေပးလိုက္တဲ့အတိုင္း မွားလို႔ မွားေန မွန္းမွမသိေတာ့ဘဲ ပံုႏွိပ္လိုက္ၾကပံုရတယ္။ တကယ္လို႔ ပံုမႏွိပ္ခင္ စာလံုးေပါင္းဗဟုသုတရွိသူ တေယာက္ေယာက္ ေတြ႔မိခဲ့ရင္ကို အခ်ိန္မီျပင္ႏိုင္ရမယ့္ကိစၥမွာ ဘယ္သူမွ ေတြ႔တဲ့သူမရွိဘဲ ေနာက္ ဆံုး စာအုပ္ေခါင္းစဥ္ႀကီး စာလံုးေပါင္းမွားသြားရွာေတာ့တယ္။ အဲဒီအေၾကာင္း ဂ်ဴးကို ေထာက္ျပ ေျပာဆိုၿပီးသူ ရွိမရွိ ကၽြန္ေတာ္မသိ။ ဂ်ဴးေကာ ခုထက္ထိ ေခါင္းစဥ္ မွားသြားမွန္း သိရဲ႕လား ကၽြန္ေတာ္ မသိ။ အခု စာကို သူဖတ္ရပါေစလို႔ ဆုေတာင္းတယ္။
အခု ေနာက္ဆံုး အင္တာနက္မွာ တြင္တြင္ႀကီး မွားေနၾကတာက ‘တံု႔’ နဲ႔ ‘တုန္႔’ ။ လူတိုင္းလိုလို မွား ေနၾကတာ ေတြ႔တယ္။ တကယ္က ‘တုန္႔’ ဆိုတာ ဗမာစာလံုးေပါင္းမွာ ရွိကိုမရွိ။ ခုေတာ့ ‘တံု႔ျပန္’ ကို ‘တုန္႔ျပန္’ တဲ့။ မွားမယ့္သာ မွားတယ္၊ ဒီ စကားလံုးဟာ အင္မတန္တြင္က်ယ္တဲ့ စကားလံုး။ လက္တံု႔ ျပန္၊ လက္တံု႔ႏွင္း၊ အတံု႔အလွည့္ ေတာ္ေတာ္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္သံုးတဲ့ စကားလံုး။ ဒီေနရာမွာ အင္ တာနက္က ေရးေနၾကတဲ့ ‘တုန္႔’ ကိုသာ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္တယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြေတာ့ မသိ။ မဂၢဇင္းေတြေတာ့ ‘တံု႔’ နဲ႔ ‘တုန္႔’ ကို မမွားၾကေသးဘူးထင္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တသက္လံုး မဂၢဇင္း ဖတ္လာတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ မ်က္စိထဲမွာ ‘တုန္႔’ ဆိုတဲ့ တသက္လံုး တခါမွမျမင္ဖူးခဲ့တဲ့ စာလံုးေပါင္းၾကီးဟာ အေတာ္ ရုပ္ဆိုးတယ္။ ပိုဆိုးတာက ဗမာစာမွာ ရွိပါမရွိတာ။ ဒါေပမဲ့ အင္တာနက္မွာ ဘယ္ဖြတ္က်ား စ မွား လိုက္လဲမသိ။ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ မွားေနၾကတာ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒီအထဲ ‘မဇၥ်ိမ’ လို ဝက္ဆိုက္ေတြပါ ပါတယ္။ ေနာက္ စာဖတ္လွပါတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေဖာ္ မသူေတာ္ လုပ္ေနသူ တခ်ိဳ႕လည္း ‘တုန္႔’ လို႔ေရးတာေတြ႔ရေတာ့ ဒီေလာက္ စာေတြဖတ္ခဲ့ၿပီး စာေတြထဲမွာ ‘တုံ႔ျပန္’ လို႔ ေတြ႔ ခဲ့ရဲ႕သားနဲ႔ ဘာလို႔ ‘တုန္႔’ မွားေရးရလဲ ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္မိတယ္။
ေတာ္ေသးတယ္။ ‘အိုမင္းမစြမ္း’ ကို ‘အိုမင္းစြမ္း’ ဆိုၿပီး မလုပ္ေပလို႔။ ညည္းခ်င္တယ္။ ျမန္မာစာေပကို ကယ္တင္ေတာ္မူပါ ဘုရားသခင္ လို႔။ ျမန္မာေတာ့ မဆန္ဘူးပေလ ။ ။
ညိဳထက္ညိဳ
You can not say that,as Myanmar style, may be it is not to be seem as Buddhist.