သစ္ထူးဆက္ – ေၾကာင္ကုတင္
(မိုုးမခ) ဧျပီ ၂၄၊ ၂၀၁၆
တိရစၧာန္မ်ားကုိသံေယာဇဥ္ႀကီးတတ္ေသာ္လည္း အိမ္မပုိင္ေသာအိမ္ငွားဘဝျဖစ္၍ မည္သည့္တိရစၧာန္မွ ကၽြန္ေတာ္မေမြးပါ။ မေမြးပါဘဲလ်က္ အျခားအိမ္မွေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အိမ္တြင္ လာေသာင္တင္ခဲ့ဖူးသည္။
ပထမတေကာင္နာမည္မွာ ဖုိးတရုတ္ျဖစ္ပါသည္။ သူ႔သခင္အိမ္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ငွားေနေသာ အိမ္ေနာက္ေဖးလမ္းတြင္ ရွိသည္။ ဒီေကာင္က ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဝဝကစ္ကစ္ေကာင္ႀကီးျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အိမ္ဘက္ကုိ မၾကာခဏလမ္းသလားလာရင္း ဒီေကာင္ကဝဝကစ္ကစ္ႀကီးဆုိေတာ့ ပြတ္သပ္ေပးရင္း အိမ္မွမျပန္ျဖစ္ေတာ့။ ဖုိးတရုတ္ကလူလည္း အင္မတန္ယဥ္သည္။ အကုိင္အတြယ္အပြတ္အသပ္လည္းခံသည္။ အဲဒီလုိနဲ႔ အိမ္မွာေသာင္တင္လာတာပဲ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မိသားစုတစုလုံးက သူ႔ကုိခ်စ္ၾကသည္။ အိမ္ေရာက္လာေတာ့မွ ငနဲသားအေၾကာင္း သိရသည္။ ဒီေကာင္က ဟင္းဆုိေကာင္းေပ့မွစားသည္။ ေတာ္တန္ရုံဆုိမစား။ သူ႔သခင္အမ်ဳိးသမီးကလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ငွားေနေသာေဘးအိမ္တြင္ သူ႔သားေလးက်ဴရွင္လာထားရင္း ဒီေကာင့္ကုိေတြ႔သြား၍ စကားစပ္မိရာမွ ဒီေကာင့္နာမည္ ဖုိးတရုတ္မွန္းသိရသည္။
သူ႔သခင္အမ်ဳိးသမီးက သူတုိ႔အိမ္တြင္ ေၾကာင္ေတြေရာေခြးေတြပါ ဆယ္ေကာင္ဆယ့္ငါးေကာင္ေလာက္ရွိေၾကာင္း၊ ထုိအထဲမွေၾကာင္တေကာင္ႏွင့္ ဖုိးတရုတ္မွာမတည့္သည့္အေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာက သူ႔သခင္အိမ္မွာ အစားေခ်းမမ်ားပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အိမ္ေရာက္မွ ေၾကာင္ပါးဝလာျခင္းျဖစ္္သည္။ လူေတြမွာဥပဓိရုပ္ရွိသလုိ ေၾကာင္ေတြမွာလည္း သူ႔မ်က္ႏွာေပါက္ႏွင့္သူ ရွိသည္။ ဖုိးတရုတ္၏မ်က္ႏွာေပါက္က ညႇင္းဆုိးဆုိး ေပကပ္ကပ္ရုပ္မဟုတ္။ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာမ်က္နွာေပါက္မ်ဳိးျဖစ္သည္။ လူဆုိလွ်င္ေတာ့ မ်က္ႏွာခ်ဳိသည္ဟု ေျပာရမည္ျဖစ္ေသာ မ်က္ႏွာေပါက္မ်ဳိးကုိ ဖုိးတရုတ္ပုိင္ဆုိင္သည္။ အေရာင္ကအျဖဴဆြတ္ဆြတ္ အေကာင္ႀကီးကလည္း ဝဝဖီးဖီးမုိ႔ အိမ္လာေသာဧည့္သည္မ်ားအစ ဖုိးတရုတ္ကုိခ်စ္ၾကသည္။ ဒီေကာင္ကလည္း ေဖာ္လုိသိပ္ေကာင္းသည္။ လာသမွ် လူနဲ႔ပလဲနံပသင့္ေအာင္ ေနသည္။ ဧည့္သည္ေတြမသိတဲ့ဒီေကာင္႔ရဲ႕မေကာင္းတဲ့အက်င္႔ကေတာ့ ဆာလာလွ်င္ ေခြးလုိ မိရာကုိလွမ္းကုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အမွန္ကအဆာေတာင္းျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါကုိမသိခင္တုန္းက အေမတရက္လန္႔သြားဖူးသည္။
“သားေရ ..နင္႔ဖုိးတရုတ္ကေတာ့ အေမ့ကုိက္တယ္ေဟ့၊ ေန႔ခင္းက…”
“ ဟုတ္လုိ႔လားအေမရယ္၊ ေၾကာင္က ေခြးလုိကုိက္ပါ႔မလား၊ ကုတ္တာျဖစ္မွာပါ”
အေမေျပာတာကုိကၽြန္ေတာ္ကမယုံ။ တရက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ေျခခုံကုိအကုိက္ခံရသည္။ ပထမေတာ့အေၾကာင္းမသိ၍ ေဒါသထြက္မိသည္။ ေနာက္ေတာ့မွ ဒီေကာင္ဗုိက္ဆာ၍ ထုိအျပဳအမူကုိလုပ္မွန္း ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္သြားေတာ႔သည္။ အဲဒီအက်င္႔ေလးတခုပဲဖုိးတရုတ္မွာမေကာင္းတာရွိသည္။ အထီးျဖစ္၍အိမ္မွာလည္း ေၾကာင္ေတြထပ္မေပါက္။ အေပါ႔အေလးလည္း အိမ္ျပင္မွာသာစြန္႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မိသားစုအားလုံး ဖုိးတရုတ္ကုိသံေယာဇဥ္တြယ္လာသည့္အခ်ိန္မွာမွ အိမ္ကေျပာင္းဖုိ႔ ျဖစ္လာသည္။ အိမ္ရွင္ကကန္ထရုိက္တုိက္ေဆာက္ေတာ့မည့္အေၾကာင္း ေျပာလာသည္။ ဒီလုိႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မိသားစုေနာက္ တအိမ္ထပ္ရွာရျပန္သည္။ အိမ္တလုံးေတြ႔သည္။ တုိက္ခံအိမ္လုံးခ်င္းေလး။ လမ္းကလည္း သန္႔သည္။ ယခုေနေသာအိမ္ႏွင့္သုံးေလးလမ္းသာ ကြာသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မိသားစု ထုိအိမ္သစ္ေလးသုိ႔ ေျပာင္းခဲ့ေတာ့သည္။
ဖုိးတရုတ္ကုိေတာ့ လမ္းသလားတတ္သည့္အေကာင္မုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ အသစ္မွေၾကာင္မ်ားႏွင့္ ကုိက္လားခဲလား ျဖစ္ေနမွာစုိးေသာေၾကာင့္ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့သည္။ အဲဒီအိမ္ဘက္ကုိလမ္းႀကဳံေတာ့ တခါႏွစ္ခါေလာက္ ဖုိးတရုတ္ကုိကၽြန္ေတာ္ေတြ႔ရသည္။ ဝဝဖီးဖီးဖုိးတရုတ္သည္ အရင္ကလုိမဟုတ္ေတာ့ ပိန္လွီေနေလၿပီ။ အိမ္သစ္သုိ႔ေျပာင္းၿပီး ငါးလေလာက္အၾကာ သူ႔သခင္ႏွင့္ေတြ႔မွ ဖုိးတရုတ္ ေသသြားေၾကာင္း သတင္းၾကားရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေနခဲ့ေသာအိမ္သုိ႔သာ မၾကာခဏသြား၍ ေအာ္ေနၾကာင္း သူ႔သခင္က ေျပာျပသည္။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမေကာင္းလွပါ။ ထားရစ္ခဲ႔ရတာကုိလည္း ေနာင္တရမိသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္အသစ္မွေၾကာင္မ်ားႏွင္႔ကုတ္ဖဲ႔ေနလွ်င္ေတာင္ ဒဏ္ရာေလာက္ပဲရမွာ ငါေခၚလာခဲ့ရမွာ ဟုလည္း ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အျပစ္တင္မိသည္။ သံေယာဇဥ္ဆုိသည္မွာ “မီး”တမ်ဳိးပါလားဟု ဆင္ျခင္မိသည္။ သြားေပဦးေတာ့ဖုိးတရုတ္ေရ။ ေနာက္ေနာင္ဘဝေတြမွာ ဒီထက္ေကာင္းမြန္တဲ့ဘဝေရာက္ႏုိင္ပါေစကြာ။
*************
အိမ္သစ္မွာကလည္းေနရထုိင္ရတာတျဖည္းျဖည္းႏွင္႔ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ မိသားစုေနသားက်လာသည္။ အိမ္သစ္ေလးအနီးအနားမွာလည္း ေၾကာင္အင္အားကမေသး။ ညဘက္သြပ္ျပားေပၚတြင္ကုိက္ခဲေနသံမ်ားက တဝုန္းဝုန္း။ ဖုိးတရုတ္ကေပးေသာေဝဒနာေၾကာင့္ ဘယ္ေၾကာင္ကုိမွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အစာမေကၽြးေတာ့ပါ။ တခါတခါဝင္ေရာက္လာတတ္ေသာေၾကာင္မ်ားကုိလည္း ေျခာက္လွန္႔ေမာင္းထုတ္ပစ္ပါသည္။ မုိးသည္းထန္စြာရြာသြန္းေသာညတညတြင္ သံေယာဇဥ္သည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အိမ္ထဲ ဆုိက္ဆုိက္ ၿမိဳက္ၿမိဳက္ႀကီး ဝင္ေရာက္လာခဲ့ေလသည္။
အနက္ေရာင္ေၾကာင္မႀကီးတေကာင္သည္ ေမြးကင္းစ သူ႔သားသမီးမ်ားကုိခ်ီလာၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အိမ္ထဲ တေကာင္ၿပီးတေကာင္ ေရႊ႕ေနေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေရၾကည့္ေတာ့ ေၾကာင္ေပါက္ေလးသုးံေကာင္တိတိ။ အရင္ကသူတုိ႔သားအမိ ဘယ္မွာေနလဲမသိေပမယ့္ မုိးေလလုံေသာကြ်န္ေတာ္တုိ႔အိမ္သုိ႔ ေျပာင္းလာျခင္းျဖစ္သည္။ ေမာင္းထုတ္ဖုိ႔စဥ္းစားမိေသးေသာ္လည္း မုိးကလည္း သည္းေနသည္။ ေၾကာင္မႀကီးကလည္း ေရေတြစုိရႊဲလုိ႔။ေၾကာင္ေလးေတြကလဲေအာ္ေနသျဖင္႕ကြ်န္ေတာ္ေမာင္းမထုတ္ရက္ေတာ့။ ေၾကာင္မႀကီးႏွင့္ သူ႔ကေလးမ်ားကုိ ပုဆုိးစုတ္တခုႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ေရသုတ္ေပးလုိက္သည္။ ေၾကာင္ေပါက္ေလးေတြကေတာ့ ခ်မ္းလြန္းလုိ႔ တုန္ေနရွာသည္။ အဝတ္ေဟာင္းေတြကုိ စကၠဴပုံးေလးထဲခင္းေပး၍သူတုိ႔သားအမိကုိထည့္ထားလုိက္သည္။ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးျဖစ္သြား၍လား။ စိတ္ခ်သြား၍လားေတာမသိ။ သိပ္မၾကာခင္ေၾကာင္မႀကီးမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။ တိရစၧာန္ျဖစ္ေသာ္လည္း လုံျခဳံရာမွာေတာ့ ေနခ်င္ရွာမွာေပါ့။
ဒီလုိႏွင့္ အိမ္မွာအစာေကၽြး၍ ေမြးျဖစ္ခဲ့ရျပန္သည္။ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးတေကာင္ပါသည္။ အနက္ေရာင္ေလးႏွစ္ေကာင္ပါသည္။ အေကာင္ေလးေတြ နည္းနည္းႀကီးလာကာမွ အိမ္မကပ္ ၾကေတာ့။ သုးံေကာင္လုံး တျဖဴတ္ျဖဳတ္ေသကုန္ၾကသည္။ အိမ္ျပန္မလာျပန္မလာႏွင့္ ဘယ္ေတြ သြားလုိ႔ ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္သည္မသိ။ လမ္းသြားလမ္းလာမ်ားကေသေနေၾကာင္းေျပာမွ သိရသည္။ ေရာဂါရယ္လုိ႔လည္း ရွိသည္မဟုတ္ပါ။ သုးံေကာင္လုံး ဝဝၿဖိဳးၿဖိဳးရွိပါသည္။ တေကာင္ကေတာ့ သတင္းအစအနပင္မရ။ ႏွစ္ေကာင္ကေတာ့ လမ္းမွာေသေနမွသိရသည္။ သူတုိ႔အေမေၾကာင္မႀကီးပဲ က်န္ခဲ့သည္။
ေၾကာင္မႀကီးကေတာ့တမ်ဳိး။ ဂ်ီက်(က်ီၾက) ျခင္းလည္း မရွိ။ ဆာလွ်င္ေတာင္းတာပဲ ရွိသည္။ သူကေတာ့ ေၾကာင္စာကလြဲလွ်င္ ဘာမွမစား။ ထမင္းမစားဟင္းမစား။ အက်င့္ဆုိးတခုကေတာ့ ေရခြက္သီးသန္႔ထားေပးထားလည္း ဘုရားစင္ေပၚမွဘုရားေသာက္ေတာ္ေရခြက္ထဲမွေရကုိမွ တက္တက္ေသာက္ျခင္းပင္။ ေနာက္ေျခာက္လေလာက္ၾကေတာ့ ေၾကာင္မႀကီးမွာဇီးႀကီးႏွင့္ ျဖစ္လာျပန္သည္။ ငါးေကာင္ေပါက္ျပန္သည္။ သိပ္မၾကာပါ။ အေကာင္ေလးနည္းနည္းႀကီးမွတေကာင္ၿပီးတေကာင္ ေသျပန္ပါသည္။ ေၾကာင္ေလးေတြက အဖတ္မတင္ရွာ။
အခုတခါ ဇီးထပ္ရွိလာျပန္သည္။ ေၾကာင္ေလးေကာင္ေပါက္သည္။ ေၾကာင္ေလးေကာင္ေပါက္လွ်င္ ေၾကာင္ကုတင္ဟုေခၚၾကသည္။ ေၾကာင္ကုတင္ေမြးလွ်င္ ေကာင္းသည္ဟုဆုိၾကသည္။ ဘယ္လုိေကာင္းတာလဲေတာ့မသိပါ။ စည္းပြားဥစၥာေတြဒီေရအလား တုိးတက္လာမွာလား။ ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာေနရာမ်ားမွေငြအလုးံအရင္း ဝင္လာမွာလား။ ထီေတြဘာေတြမ်ား ေပါက္ေလမလား ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ ဘာဆုိဘာမွလည္း ေမွ်ာ္လင္႔မထားပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္သည္ကေတာ့ ေၾကာင္ေလးေတြက်န္းက်န္းမာမာႏွင့္ႀကီးျပင္းလာေစခ်င္သည္။ ခုန္ေပါက္ေျပးလႊား ေဆာ့ကစားေစခ်င္သည္။ တေညာင္ေညာင္ႏွင့္ အစာေအာ္ေတာင္းေစခ်င္သည္။ ေၾကာင္ေပါက္ေလးမ်ားကုိႏုိ႔တုိက္ေနသာေၾကာင္မႀကီးကုိ ကၽြန္ေတာ္ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးကုိသိေနသည့္အလား မွိန္းေနရာမွ ေၾကာင္မႀကီးက မ်က္လုးံေလးအသာဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေလသည္။ ဒီတခါေၾကာင္ကုတင္ေလးေမြးတာပါသခင္ရယ္ ကံေကာင္းမွာပါဟု ေျပာေနသေယာင္ရွိသည္။ ။
သစ္ထူးဆက္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
People should not leave their pets just because they move. At least they should find him a home. People re very irresponsible. That s very cruel