(မုိးမခ) ဧၿပီ ၆၊ ၂၀၁၆
“ႏုိင္ငံေတာ္၏ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ဆုိင္ရာဥပေဒ” အတည္ျဖစ္သြားၿပီလို႔ သေဘာပုိက္ထားၾကပါစုိ႔။
ဘာလို႔လဲ၊ သမၼတ လက္မွတ္ထုိးၿပီး ထုတ္ျပန္ဖို႔ပဲ က်န္ေတာ့တာ မဟုတ္လား။ သမၼတကလည္း ဘာမွေႏွာင့္ေႏွးေနစရာ အေၾကာင္း မရွိေတာ့ဘူး။ ျဖစ္ႏုိင္သမွ် လက္မွတ္အျမန္ဆံုးထိုးၿပီး ဦးစားေပးထုတ္ျပန္မွာပဲ မဟုတ္လား။
“ေမတၱာနဲ႔ရင္ၾကားေစ့သင့္ျမတ္ေရး”စကားေတြ ပါးစပ္ကတဖြဖြေျပာေနၾကရင္း လက္ေတြ႔မွာေတာ့ “ႏုိင္ငံေတာ္၏ အတုိင္ပင္ ခံ ပုဂၢိဳလ္ဆုိင္ရာဥပေဒ” ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အဖုအထစ္၊ အက်ိတ္အခဲေတာ့ ျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီ။
“အိုးေတာ္လုပ္ ဖုတ္ရင္းက မက်က္” ဆုိတာ လုိျဖစ္ခဲ့ၾကရၿပီ။
ဒါဟာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒရဲ႕ သေႏၶပါ အၾကပ္အတည္းေတြ၊ ကေမာက္ကမႏုိင္မႈေတြကို တဆင့္တိုးၿပီး ေဖာ္ျပေနတာပါ။
“ပုဂၢိဳလ္ေရးကန္႔သတ္တားဆီးပိတ္ပင္မႈ” ကို “ပုဂၢိဳလ္ေရးဥပေဒျပဳခ်က္” နဲ႔ ေက်ာ္လႊားတယ္။ ဒါဟာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ က ဖိတ္ေခၚလာတဲ့ လက္ေတြ႔ျပႆနာေတြထဲ တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒတည္ၿမဲေနသမွ် ဒီလို ကေမာက္ ကမမႈေတြ၊ အၾကပ္ အတည္းေတြ မ်ိဳးစံုေတြ႔ေနၾကရမွာပါ။
ေနာင္မွာ ဆက္တုိက္ဆိုသလို ေပၚေပါက္လာႏုိင္တဲ့ လႊတ္ေတာ္တြင္းအၾကပ္အတည္း၊ ဥပေဒ ဆုိင္ရာအၾကပ္အတည္းေတြမွာ အခုေလာေလာဆယ္ခန္႔လိုက္တဲ့ “ေရွ႕ေနခ်ဳပ္” က ဒီခ်ဳပ္ပါတီအတြက္ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ အသံုးဝင္ႏုိင္ပါ့မလား။
အခုေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕အထက္က “အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္” နဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ လက္ေအာက္က “ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး” ဆို တဲ့ အတြဲအစပ္ကို က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္လိုကြဲျပားေအာင္ စည္းသားၾကမလဲ။ သမုိင္းမွာ မရွိဖူးေသးတဲ့ ထူးျခားတဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံ ေရး ႏွစ္ကုိယ္ခြဲ သရုပ္ေဆာင္မႈတစ္ခုပါပဲ။
ကက္ဘိနက္အစည္းအေဝးနဲ႔ (ကာလံု) အစည္းအေဝးမတုိင္ခင္မွာ ကက္ဘိနက္နဲ႔ (ကာလံု) ကို အတုိင္အပင္ခံပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ အႀကံျပဳ/ညြန္ၾကားၿပီး ကက္ဘိနက္အစည္းအေဝးနဲ႔ (ကာလံု) အစည္းအေဝးခမ္းမထဲမွာေတာ့ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးအျဖစ္ သမၼတႀကီးရဲ႕ အဆံုးအျဖတ္ကိုနာခံရမယ့္သေဘာ။ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ျပည္ပခရီးအတူ ထြက္ၾက တဲ့အခါ၊ ႏုိင္ငံတကာအစည္း အေဝးေတြတက္ၾကရတဲ့အခါ ျပည္ပႏုိင္ငံေတြက ဘယ္လို ႀကိဳဆုိၾကရမလဲ။ ႏုိင္ငံေတာ္၏အတုိင္ ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ကို သမၼတေရွ႕ကထား မ လား/ သမၼတေနာက္က ထားရမလား။
“မဲခြဲဆံုးျဖတ္မည္ဆုိလွ်င္ က်ေနာ္တုိ႔တပ္မေတာ္သားလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားအေနနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚမွာ ကန္႔ ကြက္ၿပီး မဲေပးျခင္းျပဳမွာမဟုတ္ေၾကာင္း ထပ္မံတင္ျပပါတယ္” တဲ့။
“ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ဆုိင္ရာဥပေဒ” အေပၚထားတဲ့ “ကာခ်ဳပ္သေဘာထား” ကို ကာခ်ဳပ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ ပါးစပ္ကေန တဆင့္ကို က်ေနာ္တို႔ ၾကားသိခဲ့ၾကရၿပီ။
ဒီဥပေဒအေပၚ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ကာခ်ဳပ္ရဲ႕ ကန္႔ကြက္မႈကို ကာခ်ဳပ္ရဲ႕ကိုယ္စားလွယ္စစ္ဗိုလ္ေတြက ႏွစ္ႀကိမ္ႏွစ္ခါ မတ္တပ္ ရပ္ၿပီး တမင္တကာထင္ရွားေအာင္ ျပသခဲ့ၾကၿပီ။ ေနာင္မွာ လႊတ္ေတာ္တြင္း ဒီလိုမတ္တပ္ထရပ္မႈေတြကို က်ေနာ္တို႔ ခဏ ခဏ ေတြ႔ၾကရပါလိမ့္မယ္။ ထရပ္မႈေတြက ထြက္ခြာသြားမႈ၊ ထြက္ခြာသြားမႈေတြကေန ထႂကြဆူပူေသာင္းက်န္းမႈေတြအထိ တစတစ ျမႇင့္တက္လာေလမလား။
စစ္အုပ္စုက “ႏုိင္ငံေတာ္” ရဲ႕အထက္မွာ၊ သူတုိ႔ေခါင္းေပၚမွာ သူတုိ႔ကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ ရွိေစခ်င္တာ မဟုတ္ပါ။
စစ္အုပ္စု ေျပာေနတဲ့ “ႏုိင္ငံေတာ္” ဆိုတာကလည္း အရင္းစစ္ေတာ့ “စစ္အုပ္စု” ဆုိတဲ့ စကားလံုးကို “ႏုိင္ငံေတာ္” ဆုိတဲ့ ေဝါဟာရနဲ႔ လဲလွယ္သံုးစြဲေနျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ “ႏုိင္ငံေတာ္” ဆုိတဲ့ ဒဂၤါးျပားဟာ “စစ္အုပ္စုနဲ႔ စစ္အုပ္စု အက်ိဳးစီးပြား” ကို ေခါင္းနဲ႔ပန္းအျဖစ္ ရုိက္ႏွိပ္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ “စစ္အုပ္စုနဲ႔ စစ္အုပ္စုအက်ိဳးစီးပြား” ကို တစ္ခုစီ၊ တသီး တျခား ခြဲျခားပစ္လို႔ မရႏုိင္ပါဘူး။
၁၉၆၂ ကစၿပီး ဒီေန႔အထိ “စစ္အုပ္စုနဲ႔ စစ္အုပ္စုအက်ိဳးစီးပြား” ဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕အထက္မွာ၊ စစ္တပ္တစ္ခုလံုး ရဲ႕အထက္မွာ၊ အေျခခံဥပေဒအပါအဝင္ ဥပေဒအားလံုးရဲ႕ အထက္မွာ မေျပာင္းမလဲ တေလ်ာက္လံုးတည္ရွိလာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုတည္ရွိမႈရဲ႕အထင္သာအျမင္သာဆံုး အခ်က္ ၂ ခ်က္က
၁။ စစ္အုပ္စုဝင္ေတြ က်ိက်ိတက္တက္ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာသြားတာ။
၂။ တုိင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူေတြ ကုန္းေကာက္စရာ မရွိေအာင္ ဆင္းရဲမြဲေတသြားတာ ပဲျဖစ္ပါတယ္။
စစ္အုပ္စုနဲ႔စစ္အုပ္စုအက်ိဳးစီးပြားကို ခုတ္ေမာင္းေစသူျဖစ္တဲ့ “နံပါတ္ဝမ္း” အေျပာင္းအလဲကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ ကာ လအတြင္းမွာ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါပဲျဖစ္ဖူး ပါေသးတယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းဆီကေန ဗိုလ္သန္းေရႊဆီကို ေျပာင္းသြားတာပါ။
စစ္အုပ္စု“နံပါတ္ဝမ္း” ေနရာ ဗိုလ္သန္းေရႊဆက္ခံႏုိင္ေစဖုိ႔အတြက္ ပင္မအေထာက္အကူျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားဟာ “၁၉ ၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီး”ျဖစ္ပါတယ္။ “၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီး” က ဗိုလ္ေနဝင္းကို နံပါတ္ဝမ္း ထား တဲ့ (မဆလ) စစ္အုပ္စုကို ကန္႔လန္႔ကာေနာက္တြန္းပုိ႔ခဲ့တယ္။ ႏုိင္ငံေရးေသတြင္းထဲတြန္းပုိ႔ခဲ့တယ္။
ဒီအခါမွာ ေျမးေခြးလိုအႀကံမ်ားၿပီး ေကာက္က်စ္လွတဲ့ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ “ေစာေမာင္ – ခင္ညြန္႔ အာဏာသိမ္းၾက” ဆိုတဲ့ အမိန္႔ နဲ႔ ရုပ္ေသးစစ္အုပ္စုသစ္ကို မတတ္သာပဲ ပြဲထုတ္လာခဲ့ရတာျဖစ္တယ္။ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီးနဲ႔ ေမာင္းတင္ထားတဲ့ ျပည္သူေတြ ဟာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ (တစည) တျဖစ္လည္း (မဆလ) ပါတီကို အလဲထိုးပစ္လုိက္ျပန္တယ္။
ဒီအခါမွာ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္က ဗိုလ္ေနဝင္း ဟာ “အႏုိင္ရပါတီကို အာဏာအပ္ၿပီး စစ္တပ္က စစ္တန္းလ်ားျပန္မယ္” လုိ႔ ကတိေပးမိတဲ့ သူတင္ထားတဲ့ စစ္ကဲ ဗိုလ္ေစာေမာင္ကို “ရုပ္ေသးကာခ်ဳပ္”အျဖစ္ကေန မျဖစ္မေနဖယ္ရွားၿပီးတဇာတ္ သိမ္းပစ္လိုက္ ရပါေတာ့တယ္။ ဗိုလ္ေစာေမာင္အျဖစ္က ေၾကကြဲစရာပါ။ ရုပ္ေသးကာခ်ဳပ္တစ္ဦးရဲ႕ မလွပတဲ့ဇာတ္သိမ္း တစ္ခုေပါ့။ ဗိုလ္ေနဝင္းတင္ခဲ့သမွ် ကာခ်ဳပ္ေတြထဲမွာ “သူရဗိုလ္တင္ဦးနဲ႔ ဗိုလ္ေစာေမာင္” တုိ႔ဘဝဟာ တကယ့္ေရပြက္ပမာ ပါပဲ။
ဒီအေၾကာင္းအခ်က္ေတြက ဗိုလ္သန္းေရႊကို မရြယ္ပဲ ေစာ္ကဲမင္းျဖစ္လာေစခဲ့တာပါပဲ။
ဒီကိစၥေတြကို ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ သူ႔လက္စြဲေတာ္ လက္မရြံ႕ဗိုလ္ခင္ညြန္႔နဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးယႏၱယားကိုကုိင္ၿပီး ထင္တုိင္းႀကဲႏုိင္ ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔နဲ႔ သူ႔ေထာက္လွမ္းေရးဂုိဏ္း အင္မတန္ဓားထက္ၿပီး ေမာက္မာဝင့္ဝါတဲ့ ကာလေတြပဲျဖစ္ပါ တယ္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ ႏုိင္ငံေရးအရ၊ အသက္အရြယ္အရ အညြန္႔တံုးေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဘယ္လိုမွ မလူေတာ့တဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္း အခန္းကုန္ဆံုးသြားၿပီဆုိတာကိုသိေနတဲ့ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ အကြက္ေကာင္း ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။
ဗိုလ္ခင္ညြန္႔နဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးဂုိဏ္းကို ၿဖိဳလွဲၿပီး ၿပိဳင္ဘက္မရွိ “နံပါတ္ဝမ္း” ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့တယ္။ ဒါဟာ စစ္အုပ္စုတြင္း မင္းေျပာင္းမင္းလႊဲလုပ္တဲ့ ပံုစံပဲ။ စစ္အုပ္စုတြင္းအာဏာသိမ္းပြဲပဲ။ စစ္အုပ္စု “နံပါတ္ဝမ္း” ကို ျဖဳတ္ပယ္ႏုိင္သူဟာ နံပါတ္ဝမ္း ျဖစ္လာတာပဲ။ “နံပါတ္ဝမ္း” ျဖစ္လာသူဟာ စိတ္ႀကိဳက္ “ကာခ်ဳပ္” ခန္႔ႏုိင္တာပဲ မဟုတ္လား။ “ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္ျဖစ္ရပ္” ကိုပဲၾကည့္ေလ။ “နံပါတ္ဝမ္း” အမိန္႔မပါခဲ့ရင္ ဗိုလ္ေရႊမန္းကို ဘယ္သူ မီးေသႏုိင္ပါ့မလဲ။
အခု ဗိုလ္သန္းေရႊ ေနဝင္ခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ။
အမွည့္လြန္ၿပီး ပုပ္ေနၿပီလုိ႔ေတာင္ေျပာရင္ရတယ္။
လက္ရွိကာခ်ဳပ္နဲ႔ဒုကာခ်ဳပ္က သူ႔တုိ႔ ပင္စင္သက္တမ္းတိုးထားရတယ္။ ဘယ္အထိ ဆက္တိုးမလဲ။ ဗိုလ္သန္းေရႊ တိုးနည္းတုိး မရဘူးလို႔ထင္ရတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္“စစ္ဥပေဒ”ဆုိတာကလည္း စစ္ဗိုလ္ပါးစပ္ထဲက ထြက္သမွ် စကားပဲဆုိေတာ့။ အခုခ်ိန္ မွာ စစ္အုပ္စု နဲ႔ စစ္အုပ္စုအက်ိဳးစီးပြားကို ထိန္းသိမ္းရမယ့္ စစ္အုပ္စုပဲ့ကုိင္ “နံပါတ္ဝမ္း” ျဖစ္ခ်င္သူေတြ မနည္းပါဘူး။
ဒီေတာ့ “ႏုိင္ငံေတာ္၏အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ဆုိင္ရာဥပေဒ” ဟာ “နံပါတ္ဝမ္း” ျဖစ္ခ်င္သူေတြအဖို႔ “ႂကြက္ေသတစ္ခု” ျဖစ္ေနပါ တယ္။
ေသခ်ာေပါက္ေျပာလို႔ရတာေတာ့ ကာခ်ဳပ္ရဲ႕စစ္ဗိုလ္မ်ားဟာ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အတိုက္အခံပါတီအျဖစ္ ပီပီျပင္ျပင္ အသံုး ေတာ္ခံၾကလိမ့္မယ္။ လွည္းပံုေတာင္း (ပေတာင္း) ထဲ သဲပက္တဲ့ အလုပ္ေတြလုပ္ၾကလိမ့္မယ္။ အစုိးရထဲမွာလည္း လုပ္မွာပဲ။ ဥပေဒပနည္း ေတြနဲ႔လည္း အဖ်က္အေမွာင့္လုပ္ငန္းမ်ိဳးစံုလုပ္မွာပဲ။ ဒါ့အျပင္ လႊတ္ေတာ္ထဲက စစ္ဗိုလ္မ်ားရဲ႕ ေျခႀကိဳေျခၾကား မွာ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ၊ (တစည) ပါတီနဲ႔အျခား ေနာက္ပါေနာက္လိုက္ပါတီငယ္ေတြရဲ႕ကုိယ္စားလွယ္ေတြကို ေတြ႔ၾကရတဲ့အခါ မအ့ံ ၾသၾကပါနဲ႔။
Photo credit : Reuters
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
Excellent article.Tigers never eat grass and are never innocent.They will crouch,stalk and catch its prey to kill. When they are faced to be killed, they will use their cunning tricks & ways.
One who says to protect Laws ( Constitution) will one day violate constitution using his weapons.
Nobody can guarantee the probability of Coup.
Nothing is constant in the Universe/ Multiverse. Everything is possible. Possible things are impossible depending on Time & Space.
There better not be another coup