(မုိးမခ) မတ္ ၈၊ ၂၀၁၆
● ဝ မ်ဳိးႏြယ္စုေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမိန္႔နာခံမႈ
ဝတုိ႔၏ မ်ဳိးႏြယ္စုအလိုက္အစဥ္အလာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ဝ အမ်ဳိးသားတုိ႔ၾကားတြင္ အလြန္အေရးပါသည္။ မ်ဳိးႏြယ္စု တခုရွိ ဝ မ်ားသည္ ၎တုိ႔ေခါင္းေဆာင္၏စကားကို တေသြမတိမ္းလိုက္နာေလ့ရွိၾကသည္။ ဤသုိ႔ အမိန္႔နာခံမႈ ေကာင္းျခင္း သည္ စစ္ေျမျပင္တြင္ အလြန္အက်ိဳးရွိသည္။ CPB တုိ႔ ဝ နယ္တြင္ တပ္မ်ားစတင္ဖြဲ႕စည္းစဥ္က တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ေဒသအလိုက္ စုစည္းၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပမာ အိုက္ခ်င္းနယ္မွ ရင္း ၅၀၁ ခြင္းမားနယ္မွ ရင္း ၇၀၁ မန္တုန္နယ္မွ ရင္း ၆ စသျဖင့္ ေဒသမ်ဳိးႏြယ္စုအလိုက္ စတင္စုစည္းစုဖြဲ႕ခ့ဲၾကျခင္းျဖစ္သည္။ လူမ်ဳိးအရ အတူတူျဖစ္ေသာ္လည္း မ်ဳိးႏြယ္အုပ္စုအ လိုက္ စကားအနည္းငယ္ကြဲျပားေလ့ရွိရာ ဝ အခ်င္းခ်င္းဆိုလွ်င္ ဘယ္နယ္ကဆိုသည္ကို ခြဲျခားသိနိုင္ၾကသည္။
သို႔ျဖစ္ရာ ျပႆနာတခုမွာ အေစာပိုင္းကာလမ်ား၌ ေအာက္ေျခ ဝ ရဲေဘာ္မ်ားအေနႏွင့္ မိမိမ်ဳိးႏြယ္စုေခါင္းေဆာင္ တပ္ရင္း မွဴး တုိ႔၏အမိန္႔ကို နားေထာင္ၾကေသာ္လည္း ရင္းမွဴးအဆင့္ထက္ျမင့္ေသာ သူတုိ႔မသိေသာသူမ်ား အမိန္႔ကို မူနားေထာင္ေလ့ မရွိၾက။ ဥပမာတခုဆိုရလ်င္ ၁၉၈၀ ဝန္းက်င္က ဝ နယ္တြင္ တပ္မ ၄၈ ဖြဲ႕စည္းစဥ္က ျဖစ္ရပ္တခုကိုေဖၚျပလိုသည္။ တပ္မ ၄၈ လက္ေအာက္ခံ ရင္း ၆ မွ ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ အျခားတပ္မွ ဗမာရဲေဘာ္တစ္ဦးျပႆနာျဖစ္ပြားရာ ရင္း ၆ မွ ရဲေဘာ္မ်ား ဝိုင္းအုံလာသျဖင့္ ထိုရဲေဘာ္မွာ တပ္မ ၄၈ ႐ုံးအတြင္း ေျပးဝင္ပုန္းရသည္။ ထိုအခါရင္း ၆ မွ ဝ ရဲေဘာ္မ်ားသည္ တပ္မ ၄၈ ႐ုံးအားဝိုင္း၍ ထိုရဲေဘာ္အားထုတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုၾကသည္။ တပ္မမွဴး ဗိုလ္ေဇာ္မိုင္ (ယခင္ လဖိုင္ေနာ္ဆိုင္းတပ္မွ) ပင္ ထိမ္းမရခ့ဲ။ ထိုသုိ႔ျဖစ္ေနစဥ္ ရင္း ၆ ရင္းမွဴး ဝ အမ်ဳိးသားေရာက္လာၿပီး သူ႔တပ္ကိုခ်က္ျခင္းတန္းစီၿပီး ေခၚထုတ္သြားရာ တပ္ မမွဴးကိုပင္ ခြန္းတုန္႔ျပန္အေရးဆိုေနေသာ ဝ ရဲေဘာ္မ်ားအသံတိတ္ ေစာဒကတခ်က္မတက္ရဲဘဲ တပ္ရင္းမွဴး၏ အမိန္႔ ေပးမႈအတိုင္း တိတ္ဆိတ္စြာျပန္သြားခ့ဲၾကသည္။
ဤအခ်က္ကိုေဖၚျပျခင္းမွာ ဝ တုိ႔၏ သူမ်ဳိးႏြယ္အုပ္စုလိုက္ အမိန္႔ကိုနာခံတတ္ပုံကိုေဖၚျပလို၍ျဖစ္သည္။ တဖက္တြင္ ဤအ ခ်က္သည္ ဝ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္တုိ႔ CPB ကိုပုန္ကန္ရာ၌ အေရးပါေသာအခ်က္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဝ မ်ဳိး ႏြယ္စုအားလုံး စုစည္းေခါင္းေဆာင္နိုင္ေလာက္ေအာင္ ၾသဇာရွိေသာ ဝ ေခါင္းေဆာင္မ်ားေပၚထြက္လာေသာအခါ CPB ကို ပုန္ကန္ရာတြင္ အခက္အခဲမရွိေတာ့ေခ်။ တဖက္တြင္လည္း စစ္ေျမျပင္တြင္ ဤသုိ႔ အမိန္႔နာခံတတ္ေသာတပ္သည္ က်ား ကုတ္က်ားခဲတိုက္ေလ့ရွိသည္ကို ေဖၚျပသည္။
● UWSA
၁၉၈၉ ဧျပီလတြင္ ေက်ာက္ညီလိုင္ ေပါက္ယ္ိုခ်မ္းတုိ႔ဦးစီးသည့္ ဝ အမ်ဳိးသားတုိ႔သည္ CPB ဗဟိုအားပုန္ကန္လိုက္ၿပီး UWSA ဟူေသာ ဝ ျပည္ေသြးစည္းေရးတပ္မေတာ္ ကိုဖြဲ႕စည္းလိုက္ၾကသည္။ ေသြးထြက္သံယိုမရွိသည့္ပုန္ကန္မႈဟု ဆို၍ရသည္။ CPB ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား တ႐ုတ္ျပည္ဖက္ကမ္းသုိ႔ ပို႔ေဆာင္လိုက္ၾကသည္။ ဝ နယ္တခုလုံးအား ထိမ္းခ်ဳပ္လိုက္နိုင္ၿပီး နဝတ အစိုးရႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရယူလိုက္ကာ ဝ အထူးေဒသ ၂ ဟူ၍ျဖစ္လာေတာ့သည္။
UWSA သည္ CPB မွခြဲထြက္လိုက္ေသာအဖြဲ႕မ်ားအနက္ လက္နက္ကိုင္အင္အားအႀကီးဆုံးအဖြဲ႕အျဖစ္ ထြက္ေပၚလာသည္။ CPB ၏ လက္နက္ကိုင္ အင္အားမ်ားထဲတြင္ ဝ စစ္သည္က အမ်ားဆုံးလည္းျဖစ္ ဝ ေဒသကလည္း နယ္ေျမအက်ယ္ဆုံးျဖစ္ေပ ရာ UWSA အင္အားအေတာင့္ဆုံးအဖြဲ႕ျဖစ္ေနေပေတာ့သည္။ ထုိ႔ျပင္ CPB ဗဟို၏ လက္နက္ဂိုေဒါင္မွာလည္း ဝ နယ္ပန္ဆန္း ၌ပင္ရွိရာ CPB ၏ လက္က်န္ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္အမ်ားစုကို ဝ တုိ႔ရရွိသြားေတာ့သည္။
UWSA အေနႏွင့္ ဝ အမ်ဳိးသားအဖြဲ႕အစည္းျဖစ္လာၿပီးေနာက္ မူလက CPB နဲ႔လက္မတြဲခ့ဲသည့္ ဝ အဖြဲ႕အခ်ဳိ႕ ထိုင္းနယ္စပ္တြင္ ကူမင္တန္ႏွင့္ဆက္စပ္ေနေသာ ဝ အဖြဲ႕အခ်ဳိ႕သည္ UWSA ႏွင့္ျပန္လည္ဆက္စပ္ ေပါင္းစည္းရန္ ဆက္သြယ္လာၾကေတာ့ သည္။ ထိုသူမ်ားထဲတြင္ မဟာစန္းႏွင့္ေဝေရွာက္ကမ္း ေဝေရွာက္လုံ ေဝေရွာက္ရင္ ညီအကို ၃ ဦးတုိ႔ပါဝင္ၾကသည္။
ထုိ႔ျပင္ ထိုနယ္စပ္ရွိ ဝ အဖြဲ႕တုိ႔ႏွင့္ဆက္စပ္မိသြားသည့္အျပင္ နဝတႏွင့္ အလဲအလွယ္လုပ္ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ UWSA တုိ႔ နယ္ ေျမတစ္ခု ထပ္ရလိုက္သည္။ ထိုနယ္မွာ က်ိဳင္းတုံ တာခ်ီလိတ္ ေတာင္ဖက္ မိုင္းဆတ္ မိုင္းတုံ အေရွ႕ဖက္ျခမ္း ထိုင္းနယ္စပ္ တေၾကာျဖစ္သည္။ UWSA ႏွင့္ နဝတတုိ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးယူလိုက္ၿပီးေနာက္ UWSAတပ္မ်ားသည္ သံလြင္အေရွ႕ျခမ္း ဝ နယ္ တြင္သာမက သံလြင္အေနာက္ျခမ္း ေက်ာက္ဂူ ေနာင္ဝိုးစသည့္ ရွမ္းျပည္အလယ္ပိုင္းတြင္ ယခင္ CPB အလယ္ပိုင္းဗ်ဴရ္ိုမွ တပ္မ ၆၈ တပ္မ်ားျဖစ္သည့္ ေက်ာက္က်ဳံးတန္းဦးစီးသည့္ UWSA တပ္မ်ားရွိေနေသးသည္။ နဝတ အေနႏွင့္ UWSA တပ္ မ်ား အား ရွမ္းျပည္အလယ္ပိုင္းမွ ဖယ္ထုတ္ရန္အတြက္၎ ထိုင္းနယ္စပ္တြင္အေျချပဳေနသည့္ ခြန္ဆာဦးစီးMTA ဖယ္ရွားရန္ အတြက္၎ တခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္စီစဥ္ခ့ဲပုံရသည္။ ရွမ္းအလယ္ပိုင္းမွ UWSA တပ္မ်ား ဖယ္ရွားေပးၿပီး ထိုင္းနယ္စပ္ မိုင္းဆတ္ခရိုင္အတြင္းရွိ ခြန္ဆာ၏ MTA တပ္မ်ားကိုတိုက္ခိုက္ၿပီး ေနရာယူခြင့္ျပဳခ့ဲသည္။ ထိုအခ်ိန္ကာလကလည္း UWSA တပ္မ်ားကို ျမန္မာစစ္ဖက္ကကားမ်ားစီစဥ္၍ ေရႊ႕ေပးခ့ဲသည္ဟုဆိုၾကပါသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ UWSA တပ္မ်ားသည္ ခြန္ဆာ၏ MTA ရြက္ဆစ္၏ SURA တုိ႔ကို တိုက္ခိုက္ၿပီး မိုင္း ဆတ္ခရိုင္ အေရွ႕ဖက္ ထိုင္းနယ္တြင္ အေျခခ်ခြင့္ရ သြားခ့ဲသည္။
တကယ္ေတာ့ ထိုင္းနယ္စပ္လြယ္္လန္း ေတာင္ေၾကာအား ဝ တပ္မ်ားစတင္သိမ္းပိုက္သည္မွာ ၁၉၈၇ ခန္႔မွစ၍ ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္ CPBတပ္မ ၆၈ မွ တပ္အခ်ဳိ႕သည္ လြယ္လန္းေတာင္ေၾကာရွိ MTA ခြန္ဆာ၏တပ္စခန္းမ်ားကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ၿပီး တပ္စြဲထားခ့ဲသည္။ ထိုင္းသုိ႔ ဘိန္းကုန္ကူးရန္အတြက္ ဘိန္းလမ္းေၾကာင္းဖြင့္ ့္ရန္ ဟုဆိုၾကသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ မိုင္းဆတ္ မိုင္း တုံ အေရွ႕ဖက္ရွိ ေတာထူထပ္ေသာ ေတာင္ေၾကာမ်ားတြင္ တပ္စြဲထားနိုင္ခ့ဲသည္။
ထုိ႔ေနာက္ ရွမ္းျပည္အလယ္ရွိ UWSA တပ္မ်ားအား ထိုေဒသသုိ႔သြားေရာက္၍ MTA တပ္မ်ားႏွင့္ဆိုင္ထားရန္ နဝတမွ သေဘာတူခ့ဲသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ရွမ္းျပည္အလယ္ပိုင္းရွိ ေနရာမ်ားကို UWSA မွ စြန္႔လႊတ္၍ လြယ္လန္းေတာင္ေၾကာကို အေျခ ျပဳမႈသည္ နဝတ၏ တရားဝင္ အသိမွတ္ျပဳသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေတာ့သည္။
တကယ္တမ္း UWSA တပ္မ်ား ထိုေဒသသုိ႔အလုံးအရင္းႏွင့္ဝင္ေရာက္လာသည္မွာ ၂၀၀၃ ေလာက္မွျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္က ရြက္ဆစ္၏ RCSS တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ထိုင္း၏ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ လက္နက္ႀကီးပစ္ကူမ်ားႏွင့္ လြယ္လန္းေတာင္ေၾကာရွိ စခန္းမ်ားအား ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ရာ UWSA တပ္စြဲထားေသာ စခန္း ၂ ခုမက်ေသာ္လည္း တာခ်ီလိတ္ႏွင့္နီးေသာ အစိုးရ တပ္စခန္း ၇ ခုခန္႔မွာ ရြက္ဆစ္အဖြဲ႕၏ သိမ္းပိုက္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။ အဆိုပါစခန္းမ်ားအား ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ရန္အတြက္ နအဖ အစိုးရမွ UWSA တပ္မ်ားအား အသုံးျပဳခ့ဲသည္။ ျမန္မာစစ္ဖက္မွ UWSAအား ၁၂၀ မမ ၄ လက္ႏွင့္ က်ည္အလုံအေလာက္ အကူအညီေပးခ့ဲၿပီး UWSA တပ္မ်ား ထိုစခန္းမ်ားအား ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ခ့ဲသည္။ ထိုစစ္ဆင္ေရးကို ဦးစီးသည္ မွာ လက္ရွိ UWSA စစ္ဦးစီးမွဴး အိုက္လြန္းျဖစ္သည္။
စခန္း ၆ ခုကို UWSA က သိမ္းပိုက္ၿပီး စခန္း ၁ ခုကို ျမန္မာစစ္ဖက္သိမ္းပိုက္ခ့ဲသည္။ ထို႔ေနာက္သိမ္းပိုက္ရေသာ စခန္း ၆ ခုအား္လည္း ျမန္မာစစ္ဖက္သုိ႔ ျပန္လည္လႊဲေပးခ့ဲသည္ဟုဆိုပါသည္။
ထိုစစ္ဆင္ေရးမွစ၍ ဝ နယ္မွ UWSA တပ္ဖြဲမ်ား လြယ္လန္းေဒသသုိ႔ေရာက္ရွိလာၿပီး လြယ္လန္းေဒသ တေလ်ာက္ဆက္လက္ အေျခစိုက္ေနထိုင္ၾကေတာ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ၂၀၀၉ ေနာက္ပိုင္း ထိုေဒသမွ UWSA တပ္မ်ားအား ျမန္မာစစ္ဖက္က ဖယ္ခိုင္းေသာအခါ ဖယ္ရွားျခင္းမျပဳခ့ဲေပ။ UWSA အေနႏွင့္ သူတုိ႔ ဝ ရဲေဘာ္မ်ားေသြးေျမက်တိုက္ခိုက္ခ့ဲ့ရေသာ လြယ္လန္း ေဒသအား သူတုိ႔ ထိမ္းခ်ဳပ္ခြင့္ရွိသည္ဟု ယူဆထားၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ RCSS တပ္မ်ားလည္း ပို၍ေတာင္ဘက္က်ေသာ လြယ္တိုင္းလ်ံသုိ႔ ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။
ယခုအခါ အဆိုပါေဒသကို UWSA ၁၇၁ စစ္ေဒသအျဖစ္ သတ္မွတ္ေခၚေဝၚသည္။ အခ်ဳိ႕က မူလက်ိဳင္းတုံေျမာက္ျခမ္းရွိ ဝ နယ္အား ဝ ေျမာက္ဟုေခၚၿပီး မိုင္းဆတ္ခရိုင္အတြင္း UWSA အေျခစိုက္ရာ ၁၇၁ စစ္ေဒသအား ဝ ေတာင္ဟုေခၚၾကသည္မွာ မွားယြင္းသည္။ မူလ ဝနယ္ေျမာက္ပိုင္းမွာ ခြင္းမားေဒသျဖစ္ၿပီး ဝ ေတာင္မွာ ပန္ဆန္းေဒသဖက္ျခမ္းျဖစ္သည္။ လက္ရွိ မိုင္း ဆတ္ခရိုင္အတြင္း UWSA အေျခစိုက္ရာ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း မိုင္းဆတ္ခရိုင္အတြင္းေဒသသည္ မူလက ဝ အမ်ဳိးသားတုိ႔အေျခစိုက္ေနခ့ဲေသာေဒသမဟုတ္ေပ။
၂၀၀၀ ျပည္ႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ထိုင္းႏွင့္ျမန္မာအစိုးရၾကားတင္းမာမႈမ်ားျဖစ္ပြားခ်ိန္ ထိုင္းတုိ႔၏ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျဖင့္ ရြက္ ဆစ္အဖြဲ႕အားေကာင္း လာခ်ိန္တြင္ ထပ္မံျပင္းထန္ေသာတိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ကာ UWSA တပ္မ်ား အဆိုပါေဒသသုိ႔ ပိုမိုဝင္ေရာက္ လာၾကသည္။ ၎တုိ႔ႏွင့္အတူ မိသားစုမ်ားပါ ေရာက္ရွိအေျခခ်ျခင္းမ်ားပိုမို ျပဳလုပ္လာခ့ဲၾကသည္။ UWSA အေနႏွင့္ ထိုင္း နယ္စပ္တြင္ အေျခခ်ခြင့္ရလိုက္သျဖင့္ ထိုင္းႏွင့္ ကုန္သြယ္ဆက္ဆံမႈလမ္းေၾကာင္းပြင့္သြားသည္ဟု ဆိုနိုင္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ဝ တုိ႔အေနႏွင့္ ထိိုေဒသတြင္ သူတုိ႔၏ ဝ ရဲေဘာ္မ်ား ေသြးေျမက်ခံ တိုက္ယူထားရသျဖင့္ သူတုိ႔ ထိမ္းခ်ဳပ္ခြင့္ရွိသည္ဟု ယူဆ ၾကပါသည္။ ေဒသခံရွမ္းအမ်ားစုကေတာ့ ၎အခ်င္းအရာကိုေက်လည္္ျခင္းမရွိၾကေခ်။ လက္ရွိ UWSA ထိမ္းခ်ဳပ္ရာေဒသ မ်ားထဲတြင္ အျငင္းပြားဖြယ္ရာေဒသဟု ဆိုရေပမည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
Photo source : Getty Images
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
