ဂါမဏိ – ေျမာက္ဘက္က စစ္ပြဲသစ္ (ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါး)
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၈၊ ၂၀၁၆
တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ခ်င္းတိုက္ပြဲနဲ႔ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ဗမာစစ္တပ္တိုက္ပြဲေတြ ေပၚထြက္လာလို႔ ျဖစ္လာ တဲ့ လက္ ရွိအက်ပ္အတည္းဟာ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔မွာ စတင္အာဏာယူမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အစိုးရအတြက္ ပထမဆံုးရွင္းရမယ့္လုပ္ငန္းျဖစ္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ရွိတယ္။ ဒီကိစၥဟာ အစုိးရသစ္နဲ႔ စစ္တပ္ ဆက္ဆံေရး ကိုလဲ ေျပာစရာျဖစ္လာလိမ့္မယ္။
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းတေလွ်ာက္ ပ်ံ႕ႏွံ႔လာေနတဲ့ ပဋိပကၡေၾကာင့္ ႏိုဝင္ဘာလကစၿပီး လူအမ်ားေသခဲ့ၾက၊ အရပ္သား ၄၀၀၀ ေက်ာ္ အိုးအိမ္စြန္႔ဒုကၡသည္ဘဝ ေရာက္ခဲ့ရတယ္။ ဒီပဋိပကၡမွာ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ထိုးခဲ့တဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ ၈ ဖြဲ႔ထဲက တဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ရွမ္းျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးေကာင္စီ (ရွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ဖြဲ႔ထားတဲ့ RCSS) နဲ႔ လက္မွတ္မထိုးတဲ့ အဖြဲ႔တဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ပေလာင္ တအာင္းအမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ (TNLA) ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေနၾကတယ္။
ဒီတိုက္ပြဲေတြက စစ္တပ္ရဲ႕အက်ဳိးစီးပြားေတြကို အက်ဳိးျပဳျဖည့္ဆီးေနတာ တိုက္ဆိုင္မႈမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ စစ္တပ္ ဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က အမႊာပူးၿခိမ္းေျခာက္မႈကို ရင္ဆိုင္ေနခဲ့ရတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ ႏိုင္င့ံေျမာက္ပုိင္းမွာ ယုိယြင္းဆုတ္ ယုတ္လာေနတဲ့ စစ္ေရးအေျခအေနနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္မွာ ေသာင္ၿပိဳကမ္းၿပိဳ လူထုမဲဆႏၵနဲ႔ ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေရြးေကာက္ခံရ တဲ့အစိုးရ တက္လာမယ့္အေျခအေနေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို သံတမန္ေရးနဲ႔ လူသားခ်င္းစာနာေရးအက်ပ္အတည္းဟာ NCA ရဲ႕ ဗိသုကာေတြျဖစ္တဲ့ အစိုးရဘက္က ေစ့စပ္ေဆြးေႏြး ေရးေခါင္းေဆာင္ ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲေတြကို အေထာက္အကူေပးတဲ့ သူ႔႐ံုးအဖြဲ႔ ျမန္မာၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာတို႔ကိုေရာ၊ အေနာက္တိုင္းက ေငြေၾကးေထာက္ပံ့သူေတြနဲ႔ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳသူေတြအတြက္ မ်က္ႏွာပ်က္စရာျဖစ္ေစတာ အံ့ၾသစရာ မရွိပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ေအာက္တိုဘာ ၁၅ ရက္ NCA လက္မွတ္မထိုးခင္ကတည္းက ဒီစာခ်ဳပ္ဟာ တိုင္းျပည္ ေရရွည္ တည္ၿငိမ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးထက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဳိးအျမတ္ အေၾကာင္းတရားေတြအတြက္ အစိုးရသတ္မွတ္ထားတဲ့ ရက္ခ်ိန္းတခု ကိုမွီေအာင္ အတင္းတြန္းယူ ခဲ့တဲ့ မႏူးမနပ္ဟင္းလ်ာတပြဲ ျဖစ္ေနတာ ထင္ရွားခဲ့တယ္။
အဲဒီအေၾကာင္းတရားေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္တံုးကေရာ အခုအခ်ိန္မွာပါ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အေၾကာင္းတရားတခု ကေတာ့ ႏိုဝင္ဘာေရြးေကာက္ပြဲအႀကိဳကာလမွာ သမတသိန္းစိန္အစိုးရကို အေရာင္တင္ေပးဖို႔ျဖစ္တယ္။ ေနာက္အေၾကာင္း တရားတခုကေတာ့ ဥေရာပအစိုးရေတြၾကားမွာ MPC ရဲ႕ပံုရိပ္ကို ျမႇင့္ေပးဖို႔ျဖစ္တယ္၊ အဲဒီဥေရာပအစိုးရေတြဟာ ၂၀၁၁ ခုနဲ႔ ၂၀၁၅ ခုအၾကား MPC အဖြဲ႔ရဲ႕ဘ႑ာတိုက္ထဲကို ေဒၚလာေငြ သန္းခ်ီၿပီး ထည့္ဝင္ေပးခဲ့ၾကသူေတြ ျဖစ္တယ္။
ေရွ႕ပိုင္းမွာ ရက္ခ်ိန္းအေတာ္မ်ားမ်ား ပ်က္ခဲ့ၿပီးေနာက္ အခု “ေနာက္ဆံုးတကာ့ေနာက္ဆံုး” ေအာက္တိုဘာ ရက္ခ်ိန္းဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာကၿငိမ္းခ်မ္းေရးပြဲစားေတြအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္ အစိုးရသစ္မတက္ခင္ လတခ်ဳိ႕ၾကာ အကူးအေျပာင္းကာလအစမွာ သေဘာတူခ်က္တခုကို ဘယ္လိုမ်ဳိးသေဘာ တူညီခ်က္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ “လက္ဆုပ္လက္ကိုင္” ရဖို႔ စိတ္အားထက္သန္မႈကိုလဲ ထင္ဟပ္ေနတယ္။ သူတို႔ ဆင္ေျခေပးတာက NCA ကို “စာအုပ္ဖြင့္” ထားမွာျဖစ္ၿပီး ေနာက္ ပိုင္းမွာ တျခားအဖြဲ႔ေတြက လာဝင္လို႔ရမယ္ လို႔ဆိုတယ္။
၂၀၁၅ ခု ေအာက္တိုဘာ ၁၅ ရက္က ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ယဲတန္းစီေနၾကတာကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္ရင္ဘဲ လက္မွတ္မထိုးတဲ့ အဖြဲ႔ေတြ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပါခ်င္လာလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းတရားကို သံသယရွိစရာ ျဖစ္ ေနတယ္။ ပါတဲ့အဖြဲ႔အမ်ားစုဟာ စစ္ေရးအရအေရးမပါတဲ့ ႏွစ္ေယာက္တပိုင္းေတြ ျဖစ္တယ္။ ေလးဖြဲ႔က ထိုင္းနယ္စပ္မွာအေျခစိုက္ၿပီး ဘန္ေကာက္က အာဏာသိမ္းစစ္တပ္ရဲ႕ အတင္းဖင္တြန္းတာကို ခံေနရတယ္။ အထူးျခားဆံုးအခ်က္ကေတာ့ ဘယ္အဖြဲ႔မွ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ တကယ္တန္းတိုက္ေနတာမရွိဘူး။
ဗမာျပည္ရဲ႕ အဓိကတိုင္းရင္းသားတပ္ေတြကေတာ့ ေဘးမွာေရွာင္ေနၾကတယ္။ အဲဒီထဲမွာ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ တဖက္သတ္ အပစ္ရပ္ထားၿပီး တခ်ဳိ႕ကေတာ့ တကယ့္စစ္ေျမျပင္မွာ တိုက္ေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးကို ႏိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ျပဳ တရားဝင္ေအာင္လုပ္ၿပီးရင္၊ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရးအာဏာခြဲေဝမႈေတြ မလုပ္ခင္ လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းေရးလုပ္ငန္း အရင္လုပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈတခုလံုးေနာက္ကြယ္က ကေမာက္ကမအဆိုျပဳခ်က္ေၾကာင့္ ဒီအဖြဲ႔ေတြက သံသ ယရွိေနၾကတာျဖစ္တယ္။ ဒီ အာဏာခြဲေဝ လႊဲေျပာင္းေရးျပႆနာရပ္ေတြဟာ ဗမာျပည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ တိုင္းရင္းသားပဋိပကၡရဲ႕ အရင္းအျမစ္ဘဲျဖစ္တယ္။
● မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ကစားကြက္
အေစာပိုင္းကတည္းက NCA ဘက္ကဝါဒျဖန္႔သူေတြဟာ ဒီစာခ်ဳပ္ေၾကာင့္ လက္မွတ္ထုိးသူေတြနဲ႔ မထိုးသူ ေတြၾကား ကြဲျပဳ မႈေတြ ျဖစ္ေစမယ္၊ တင္းမာမႈေတြ ႀကီးထြားေစမယ္ဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္းသိထားၾက တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔မေမွ်ာ္လင့္ ခဲ့တာက လက္မွတ္ထုိးပြဲၿပီးေနာက္ ရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ အသစ္စက္စက္ “တရားသင္းျဖစ္သြားတဲ့” RCSS က မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ကစားကြက္ေရႊ႕မယ္လို႔ မထင္ခဲ့ၾကဘူး။ လက္မွတ္ ထိုးအဖြဲ႔ေတြထဲမွာ ေလာက္ေလာက္လားလားလက္နက္ကိုင္အင္အားရွိတဲ့ တခုတည္းေသာဒီအဖြဲ႔ဟာ ထိုင္း နယ္စပ္မွာရွိတဲ့ အေျခခံစခန္းေတြကေန ေျမာက္ပိုင္းကို တပ္ေရႊ႕တာ၊ TNLA လႊမ္းမိုးထားတဲ့၊ ပေလာင္နဲ႔ ရွမ္း ရပ္ရြာႏွစ္မ်ဳိးစလံုးရွိတဲ့ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းနယ္ေျမကိုတပ္ေရႊ႕တာကို တြက္မထားခဲ့ၾကဘူး။
ဇန္နဝါရီလေႏွာင္းပိုင္းမွာေတာ့ စုစုေပါင္း ခန္႔မွန္းေျခအင္အား ၆၀၀၀ ေလာက္ရွိတဲ့ RCSS ထဲက အင္အား ၁၅၀၀ ေလာက္ဟာ မိုင္ရာနဲ႔ခ်ီေရႊ႕ၿပီး အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ လက္မွတ္မထိုးခင္က စစ္သည္ ၂၀၀ ေတာင္မရွိတဲ့ ေျမာက္ပိုင္းေဒသကို အင္အားျဖည့္ ခဲ့ၾကတယ္။ တ႐ုတ္နယ္စပ္နား နမ့္ခမ္းနယ္မွာ ႏိုဝင္ဘာလေႏွာင္းပိုင္း မွာ တိုက္ပြဲေတြစျဖစ္လာၿပီး ေနာက္ထပ္ရွမ္းစစ္ကူေတြ ေရာက္လာေတာ့ တိုက္ပြဲေတြဟာ အေနာက္ဖက္ နမ့္ဆန္၊ သီေပါနဲ႔ ေက်ာက္မဲၿမိဳ႕နယ္ေတြကို ပ်ံ႕သြားခဲ့တယ္။
ႏိုဝင္ဘာ ၂၇ ရက္မွာ ပထမဆံုးတိုက္ပြဲ ျဖစ္ကတည္းက ဗမာစစ္တပ္ဟာ ပေလာင္နယ္ေျမထဲဝင္လာတဲ့ ရွမ္း တပ္ေတြကို ပို႔ေဆာင္ေထာက္ပံ့ေရးအကူအညီနဲ႔ လက္နက္ႀကီးပစ္ကူေတြ ေပးေနခဲ့တယ္လို႔ TNLA က စြပ္စြဲခဲ့တယ္။ TNLA အဖုိ႔ မိမိရဲ႕ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးသက္တမ္းမွာ အဆိုးဆံုးထိခိုက္မႈေတြကို ၾကံဳခဲ့ရပံုေပၚတယ္။ RCSS ေခါင္းေဆာင္ ယြက္စစ္က ေတာ့ အဲဒီစြပ္စြဲခ်က္ေတြကို ျငင္းဆိုခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ ျငင္းမရႏိုင္တာက ဗမာစစ္တပ္ကလဲ TNLA နဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္က မဲတင္းေနတဲ့အခ်က္ျဖစ္တယ္။ လက္နက္အျပည့္အစံုနဲ႔ RCSS စစ္သား ၁၅၀၀ ေလာက္ ဗမာျပည္ရဲ႕အႀကီးဆံုးျပည္နယ္ကို ဒီဘက္ထိပ္က ဟိုဘက္ထိပ္ေရႊ႕တာ စစ္တပ္က တက္တက္ႂကြႂကြပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ မရွိဘဲမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဗမာစစ္တပ္ဟာ အဲဒီလမ္းတေလွ်ာက္ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းမွာ တပ္စခန္း ေတြ ခ်ထားတာျဖစ္တယ္။ အမွန္တကယ္လဲ ဇန္နဝါရီလလယ္ပိုင္းက လြတ္လပ္တဲ့သတင္းရင္းျမစ္ေတြအရ RCSS တပ္ဖြဲ႔ေတြဟာ လမ္းမႀကီးေတြ အတိုင္း သြား႐ံုတင္မကဘဲ ဗမာစစ္တပ္ရဲ႕ ကားႀကီးေတြနဲ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့တယ္လို႔ သိရတယ္။
● တိုက္ခိုက္ေရးအခြင့္အလမ္း
အေတြ႔အၾကံဳရင့္ၿပီး အင္မတန္လည္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ယြက္စစ္ဟာ တခ်က္တည္းနဲ႔ RCSS ရဲ႕ ႏိုင္ငံ ေရး စစ္ေရးၾသဇာကို ရွမ္းျပည္နယ္ အေနာက္ေျမာက္ဘက္တလႊား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ခ်ဲ႕ထြင္ဖို႔အခြင့္ အလမ္းကို ဆုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေဒသမွာ RCSS ရဲ႕ၾသဇာဟာ နည္းနည္းေလးဘဲ ရွိ၊ ဒါမွမဟုတ္ ရွိကို မရွိခဲ့လို႔ ရွမ္းရပ္ရြာလူထုေတြဆီက ေထာက္ခံမႈရေအာင္ လုပ္မွာျဖစ္တယ္။ အခုဆိုရင္ ေဒသခံေတြကို စစ္မႈ ထမ္းဖို႔ စုေဆာင္းေနၿပီျဖစ္တယ္။ အမွန္ဘဲ လာမယ့္လေတြ ႏွစ္ေတြအတြင္း RCSS ရဲ႕ ျပည္နယ္အႏွံ႔သက္ ေရာက္တည္ရွိမႈဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမွန္သမွ်မွာ ေသာ့ခ်က္က်တဲ့ဇာတ္ေကာင္ ျဖစ္လာေစမွာျဖစ္ တယ္။
ဗမာစစ္တပ္အတြက္လဲ စစ္ပြဲသစ္ရဲ႕ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြဟာ အမ်ားႀကီးပိုက်ယ္ေျပာေနတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆိုရင္ ေတာင္ ေပၚေနပေလာင္လူထုနဲ႔ ခ်ဳိင့္ဝွမ္းေျမျပန္႔ေနရွမ္းလူထုၾကား လူမ်ဳိးေရးတင္းမာမႈေတြ တရွိန္ရွိန္ ျမင့္တက္လာမႈဟာ ဗမာစစ္ တပ္ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မျဖစ္မေနလက္ကုိင္ျပဳခဲ့တဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ အေပၚ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမဟာဗ်ဴဟာႀကီးကို အက်ဳိးျဖစ္ေနတယ္။
လက္ငင္းမွာေတာ့ လက္နက္အျပည့္အစံုတပ္ဆင္ထားတဲ့ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ရွမ္းစစ္သည္ ရာေပါင္း မ်ားစြာကို TNLA ဆန္႔က်င္ေရး “ေပ်ာက္က်ားကိုေပ်ာက္က်ားနဲ႔တိုက္” တဲ့စစ္ဆင္ေရးဆင္ႏႊဲဖို႔ ေျမာက္ဖက္ လႊတ္တဲ့ ေသာင္းက်န္းသူတိုက္ဖ်က္ေရးလက္ခြဲေပးမဟာဗ်ဴဟာဟာ အေတာ္ႀကီးကို မႏိုင္မနင္း မဆန္႔ရင္ကာျဖစ္ေနတဲ့ ဗမာစစ္တပ္အေပၚ တိုးျမင့္ေနတဲ့ဖိအား ေလ်ာ့ပါးသက္သာသြားေစခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အစပိုင္းကတည္းက ရွမ္းျပည္အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း ကိုးကန္႔ေဒသမွာ စစ္ပြဲေပါက္ကြဲလာတဲ့အခါ ဗမာစစ္တပ္ဟာ ႏိုင္ငံ့ေျမာက္ပိုင္းတဝွန္းက ဆူပူေသာင္းက်န္းမႈတသီႀကီးကို ထိန္းႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစား ႐ုန္းကန္ခဲ့ရတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီမဟာဗ်ဴဟာမွာ အႏၱရာယ္လဲ ရွိေနပါတယ္။ လက္ရွိတိုက္ပြဲေတြကေန TNLA နဲ႔ မဟာမိတ္လုပ္ထားတဲ့ တျခားအဖြဲ႔ ေတြကိုပါ ဖိတ္စင္ပတ္သက္သြားႏုိင္တဲ့ အလားအလာ အမွန္တကယ္ရွိေနတယ္၊ အဲ့ဒီ ထဲမွာ အင္အား ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့ ဝ ျပည္ညီၫြတ္ေရးတပ္မေတာ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက အားေပး ေထာက္ကူထားတဲ့ UWSA ဟာ စစ္တပ္နဲ႔ မေရမရာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲမႈ ဆက္ရွိေနေပမဲ့ သံလြင္ျမစ္ အေရွ႕ဘက္ကမ္းမွာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလုပ္ထားတဲ့ “အထူးေဒသ” အေျခခံစခန္းဟာ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အမ်ားအျပားအတြက္ ေနာက္တန္းစခန္း၊ လက္နက္ခဲယမ္းေရ ေသာက္ျမစ္ ျဖစ္ေနတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကိုးကန္႔သူပုန္ေတြနဲ႔ TNLA အတြက္ ျဖစ္တယ္။ TNLA က်ဆံုးၿပိဳကြဲမႈကို တားဆီးႏိုင္ဖို႔ လက္နက္အင္အားေကာင္းတဲ့ UWSA အင္အားစုေတြ ဝင္စြက္လာရင္ ပဋိပကၡကို ပိုမိုဆိုးဝါးသြားေစႏိုင္တယ္။
ဒါေပမဲ့ အဲသလို စစ္ရွိန္ျမင့္တက္လာတာ ျဖစ္ျဖစ္ မျဖစ္ျဖစ္၊ ေျမာက္ပိုင္းက စစ္ပြဲနဲ႔ တိုင္းရင္းသားတင္းမာမႈဟာ အဓိကက် တဲ့ဆံုခ်က္တခုကို အေလးေပးေထာက္ျပေနတာျဖစ္တယ္၊ ဒီဆံုခ်က္ကေတာ့ ဗမာစစ္တပ္ သည္သာလွ်င္ ပစ္ပယ္လို႔မရႏိုင္တဲ့ တည္ၿငိမ္ေရးအာမခံသူ၊ “တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးၿပိဳကြဲမႈ” အႏၱရာယ္ကို အေကာင္းဆံုးကာကြယ္သူဆိုၿပီး စစ္တပ္ ရဲ႕အခ်က္အျခာအခန္းက႑ကို လူအမ်ားစိတ္ထဲစြဲ ေနေအာင္ ျပေပးေနတာ ျဖစ္တယ္။
လာမယ့္အစိုးရသစ္က ဗမာႏိုင္ငံရဲ႕ ဖြတ္ဖြတ္ေၾကေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္း နာလံျပန္ထေအာင္ ဘယ္လို ႀကိဳးပမ္း ခ်က္ ေတြ လုပ္လုပ္၊ ဒီ ပူပူေႏြးေႏြးခ်မွတ္ထားတဲ့ အကန္႔အသတ္ေတြထဲကဘဲ မလြဲမေရွာင္သာသြား ရမွာ ျဖစ္တယ္။
ဂါမဏိ ဘာသာျပန္သည္။
(ဂ်ိန္းကာကြယ္ေရးႏွင့္ေထာက္လွမ္းေရးစာေစာင္မွ ဘန္ေကာက္အေျခစိုက္ လံုျခံဳေရးအတိုင္ပင္ခံႏွင့္ ေလ့လာသံုးသပ္သူ အန္ေထာ္နီေဒးဗစၥ၏ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၆ ရက္ ေဆာင္းပါး)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
