သင့္ျမတ္ (ခ်င္းတြင္း) – “အယ္လ္နီညိဳတဲ့လား

သင့္ျမတ္ (ခ်င္းတြင္း) – “အယ္လ္နီညိဳတဲ့လား
(မိုုးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၄၊ ၂၀၁၆

(၁)

အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကထင္ပါရဲ႕…၊ ျဖစ္ေတာင့္ျဖစ္ခဲ (ရြာ့ေျမာက္ဘက္) ရြာအေနာက္ဆိပ္ကမ္းမွာ ေသာင္ၿပင္အထူၾကီးေပၚေတာ့ ရြာထဲက ေတာင္သူဦးၾကီးတေယာက္က သဲပံုေစတီ တည္ေလ၏ ။ က်ေနာ့္အတြက္ ပထမဆံုးၿမင္ဖူးေသာ သဲပံုေစတီ…။ ဟိုေမးသည္ေမး စပ္စုၾကည္႕ေတာ့ ေနာင္ႏွစ္ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာ သည္ဘက္ကမ္းမွာ သဲေသာင္အထူၾကီးမေပၚလာေအာင္ သဲပံုေစတီ တည္ သည္ ဟူသတတ္။ အေၿပာင္အျပက္လား အတည္ေၿပာတာလား မေ၀ခြဲတတ္ေပမယ္႔ အဲသည္ႏွစ္က သဲေသာင္ၿပင္ကေတာ့ အေတာ္ထူၿပီး ေရစပ္္ေရာက္ဖို႕ အေတာ္လမ္းေလွ်ာက္ခဲ႕ရတာကိုမွတ္မိေနသည္။

ေသာင္ၿပင္က က်ယ္ရတဲ႕အထဲ သဲထုက ထူေတာ့ စိုက္ခင္းေရသြင္းစိုက္ခ်င္တဲ႕ ေတာင္သူေတြအတြက္ ဒီဇယ္ဖိုး ေရပိုက္ဖိုး ဘာညာႏွင့္ မစားသာလွ လုပ္အားပင္ရွံုးေသးသည္ ဆိုရမလို။

(၂)

က်ေနာ္တို႕ငယ္ငယ္က ရြာ ႏွစ္ရြာ ၾကားရွိ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေၿမာက္ဘက္တြင္ လွည္းတစီးေမာင္းသာေလာက္ေအာင္ က်ယ္ခဲ႕ေသာ ၿမစ္ကမ္းနဖူးလမ္း ရွိခဲ႕သည္ဆိုဟု ဆိုလိုက္လွ်င္ ယေန႕ အသက္ ၂၀ ေအာက္လူငယ္ေတြ ယံုၾကပါ့မလား မေၿပာတတ္။ က်ေနာ္တို႕ကေလးဘ၀တုန္းက လူၾကီးေတြကေၿပာသည္႕ အဲဒီဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေၿမာက္ဘက္မွာ ယာခင္းေတြ ရွိခဲ႕ဖူးတယ္ ဆိုေတာ့ ဟုတ္ပါ့မလားထင္ခဲ႕ဖူးသည္။ တရိရိ အစားခံလိုက္ရေသာ ၿမစ္တစင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းသားေပၚမွာ ေရာင္းသံ၀ယ္သံ သီခ်င္းသံေတြ ညံ ခဲ႕ဖူးပါသည္။

ခ်င္းတြင္းတေၾကာရဲ႕ သတ္မွတ္သေဘာၤဆိပ္ကမ္းၿဖစ္တဲ႕ ေဟာဒီ ကမ္းပါးယံမွာ ဒီကေန႕ ႏိုင္ငံၿခားသေဘၤာလိုင္းမွာ ကပၸတိန္ၿဖစ္ေနတဲ႕ အစ္ကိုၾကီးတေယာက္ ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ႕ ငွက္ေပ်ာသီးေရာင္းခဲ႕ဖူးသည္။ အခု တရပ္တၾကးဆီ ေရာက္ေနတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း သည္ကမ္းနဖူးက လမ္းက်ဥ္ေလးေပၚမွာ ‘အသီးတစ္ရာအညွာတစ္ခု’ သီခ်င္းကို သံၿပိဳင္ဆိုခဲ႕ၾကဖူးသည္။

အထက္ဘက္ကပ္လ်က္ အေကြ႕မွာ သစ္ပင္ၾကီး သံုးေလးပင္ေၾကာင့္သာ ခပ္ပါးပါးခ်င္းအလွီးခံရတဲ႕ ေဟာသည္ကမ္းပါးရံက က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ေၿခရာေတြကို သယ္သြားခဲ႕တာ ၾကာခဲ႕ၿပီေကာ……။

(၃)

ၿမစ္တစင္း ၿဖစ္တည္ၿခင္းကို ေသခ်ာမသိေပမယ္႕ ၿမစ္တစင္းဆံုးရွံုးရေတာ့မယ္႕ ၿမင္ကြင္းကိုေတာ့ တေရးေရးသတိထားမိခဲ႕တာ ၾကာပါၿပီ။ သူ႕လမ္းေၾကာင္းနဲ႕သူရွိရမယ္႕ၿမစ္က ေဘး၀ဲယာတိုက္စားၿခင္းသည္ သူ႕ေနရာသူခ်ဲ႕ထြင္ၿခင္းမဟုတ္ သူ႕ ကိုယ္သူ႕ဖို႕သတ္ၿခင္းလို႕ ဆိုရမည္ထင္သည္။ အဲသည္ ဖို႕သတ္ၿခင္းထဲမွာ ေရၾကည္ရာၿမက္ႏုရာ ဘ၀ေတြ၊ ျမစ္ေရလ်င္လို သမိုင္းေတြ စီးဆင္းခဲ႕တဲ႕ ဘ၀ေတြ ပါသြားဦးမည္ပဲ။

သူ႕ကိုယ္သူ ဖို႕မသတ္ သတ္ေအာင္ က်ေနာ္တို႕ ( မဟုတ္ေသာ က်ေနာ္တို႔) အေတာ္ အဆင္ျခင္မဲ႕ခဲ႕ၾကသည္ထင္သည္။ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုစာမွာ သစ္ေတာ (၄၀%) ေလာက္ျပဳန္းတီးေအာင္ ျဖဳန္းတီးခဲ့ျခင္းက ျမစ္ႏွင့္ အတူ ရွင္သန္တဲ႔ ဘ၀ေတြ ပါ ေသသြားေစခဲ႕တယ္လို႕ ဆိုလွ်င္ အလြန္မရွိၿပီ။ သစ္တပင္ခုတ္ဖို႕ မိနစ္ပိုင္းသာၾကာေပမယ္႕ သစ္တပင္ရဖို႕ ႏွစ္ သံုးေလးဆယ္ မက ၾကာတတ္သည္ကို သစ္ပင္စိုက္ဖူးသူေတြ (ရင္ဘတ္နဲ႕) သိလိမ္႕မည္ထင္သည္။ သစ္ တပင္ထိမ္းသိမ္းထားႏိုင္တဲ႔ေျမသား (၁) ကုဗမီတာက ၿမစ္ၾကမ္းၿပင္မွာ ၀.၀၀၀၀၁ မီလီမီတာေလာက္သာ ၿမင့္တက္ေစသည္ ဆိုဦးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ ယာခရိုးကို တိုက္စားဖို႕ လံုေလာက္ေသာ အေၾကာင္းတရားပင္ၿဖစ္သည္။ သန္း နဲ႕ခ်ီေသာ သစ္ပင္ေတြ မရွိၿခင္းရဲ႕ေနာက္ ၿမင့္တက္လာေသာၿမစ္ၾကမ္းၿပင္နဲ႕ ၿဖန္႕ထြက္လိုက္ေသာ ၿမစ္ေရၿပင္က ကမ္းပါးေတြလဲ စားၿပီးၿပီ၊ ၿမစ္ေရေတြလည္း ( မၾကံဳစဖူး) လွ်ံၿပီးၿပီ။

တရိရိ နဲ႕ ထယ္တစ္ေပါက္စာၿခင္း အစားခံလိုက္ရေသာ ၿမစ္ကမ္းနဖူးက ယာခရိုးတြင္ အရာရာ သဘာ၀တရားဟူ၍သာ ေၿဖေနခဲ႕ရသည္႕ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့သလို ဘ၀ေပါင္းလည္း မ်ားလိမ္႕မည္ထင္သည္။

(၄)

အယ္လ္နီညိဳတဲ့လား……။ ျမစ္ျပင္က်ယ္ကို ၿဖတ္တိုက္လာမယ္႕ေလႏုေအး၊ သစ္ပင္အုပ္အုပ္ကို ၿဖတ္တိုက္လာမယ္႕ ေလႏုေအး ေတြ မရႏိုင္ေတာ့တဲ႕ေနာက္ ပူၿပင္းေၿခာက္ေသြ႕ၿခင္းရဲ႕ဒဏ္ကို အလူးအလဲ ခံရမည္မွာ အေသအခ်ာပင္ၿဖစ္သည္။ ကိုယ္႕အရိပ္ကို သူတို႕ဖ်က္၊ ကိုယ္႕အမိုးကို သူတို႕ဖယ္ခဲ႕ေပမယ္႕ က်ေနာ္တို႕ လုပ္ႏိုင္တာေလးေတြေတာ့ ရွိဦးမည္ထင္ပါသည္။ အနည္းဆံုး က်ေနာ္တို႕ သားသမီးေတြ ေၿမးေတြအတြက္ လုပ္ႏိုင္တာေလးေတာ့ ရွိဦးမည္ထင္ပါသည္။ ျမစ္ကို ကယ္ဖို႕ၿဖစ္ေစ အရိပ္ကို ခိုဖို႕ၿဖစ္ေစ သစ္ပင္ေတြ စိုက္ၾကရဦးမည္။

ဒီတခါစိုက္တဲ႕သစ္ပင္က ကိုယ့္သစ္ပင္ျဖစ္ရမည္ဟု ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။

သင့္ျမတ္(ခ်င္းတြင္း)

22/02/2016

၁) ခ်င္းတြင္းတံတား (မံုရြာ) မွ အလံုျမိဳ႕ဖက္သို႔ ျမင္ရေသာ ျမစ္ျပင္က်ယ္ – နို၀င္ဘာ ၂၀၁၁