တူေမာင္ညိဳ – သခင္ခင္ေအာင္အတၱဳပၸတၱိ နဲ႔ က်ေနာ္တို႔လူငယ္ေတြ
မိုုးမခ၊ ဇန္နဝါရီ ၃၁၊ ၂၀၁၆
ဒီေန႔ေခတ္ၿပိဳင္ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြထဲမွာ ကိုယ္တုိင္ပါဝင္ျဖတ္သန္းေနတဲ့ လူငယ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္နဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီး ေနပါတယ္။ သူဟာဝရမ္းေျပးေနရသူတစ္ဦးပါ။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သူ႔ဖခင္မက်န္းမမာျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမွာ သားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ သူဘာမွလုပ္ကုိင္မေပးႏုိင္တဲ့အေပၚ သူခံစားေနရတယ္။ အိမ္ရဲ႕စီးပြားေရးကို ဦးစီးေနတဲ့ အေမပါ ထပ္ၿပီး လဲသြားမွျဖင့္ ဆုိတဲ့ ေသာကအေတြးကလည္း သူ႔ကိုထပ္မံဖိစီးလို႔ေနျပန္ပါတယ္။
သူ႔ရဲ႕ မာတာပိတုေသာကေတြ အတြက္ က်ေနာ္ကေရာ ဘာေတြေျဖသိမ့္ေပးႏုိင္မွာမို႔လဲ။ လူငယ္ေတြဟာ ေခတ္သမိုင္း တာဝန္ကိုလည္း အဆက္မျပတ္သလို မိဘအတြက္လည္းငွဲ႔ညွာစဥ္းစားတတ္တာကို က်ေနာ္သေဘာက် ေက်နပ္ေနမိတယ္။ ဝရမ္းေျပး ရင္းရရာ အလုပ္က လုပ္ခေလးနဲ႔ မက်န္းမာတဲ့မိဘကို ၾကည့္ရႈမယ္လုိ႔ သူကဆုိေလေတာ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲက စာပုိဒ္ တခ်ိဳ႕က်ေနာ့္ ေခါင္းထဲ သူ႔အလုိလို ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ “ေမြးဖဂုဏာ တုန္႔ျပန္ပါသည္ ေမတၱာရနံ႔ၾကဴသည္ကို”
ယေန႔လူငယ္ေတြဟာ ဘူဒုိဇာနဲ႔ ေနအိမ္ေတြကို ထိုးၿဖိဳဖ်က္ဆီးေနတာကို ျမင္ရ ေတြ႔ရေတာ့ ထိထိရွရွ ခံစားၾကရတယ္။ လက္ပံ ေတာင္းမွာ သံဃာေတာ္ေတြကို မီးေလာင္ဗံုးနဲ႔ အပစ္ခံရတာ၊ ေတာင္သူမႀကီးေဒၚခင္ဝင္း ေသနတ္နဲ႔႔ပစ္သတ္ခံရတာ၊ ေစတနာ့ ဝန္ထမ္း ကခ်င္ေက်ာင္းဆရာမေလးႏွစ္ဦး အဓမၼက်င့္ခံရၿပီး အသတ္ခံရတာ စတာ၊ စတာေတြဟာ ယေန႔လူငယ္ေတြရဲ႕ႏွလံုးသားကို ထိခုိက္ေစ တဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္ခံစားမႈေတြျဖစ္ပါတယ္။
လူငယ္တုိ႔ရဲ႕မူလသဘာဝအတုိင္း ထိလြယ္ရွလြယ္တယ္။ မတရားမႈကိုရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႔ရရင္ တရားတဲ့ဘက္က ရပ္တည္မယ္၊ ဒီအဓမၼမႈေတြ၊ ဖိႏွိပ္မႈေတြ၊ အႏုိင္က်င့္မႈေတြကို မလိုလားဘူး။ တရားတဲ့ဘက္၊ အဖိႏွိပ္ခံေနရတဲ့ဘက္က ရပ္တည္ၿပီး ဒါေတြကို သည္းမခံ ႏုိင္ဘူး။ ထုိးေဖာက္ရမယ္၊ ဆန္႔က်င္ရမယ္၊ တြန္းလွန္ရမယ္ဆုိတာ ယေန႔ေခတ္လူငယ္ေတြေန႔စဥ္ ရႈရိႈက္ေနၾကရတဲ့ ဝင္သက္ထြက္သက္ ျဖစ္တယ္။
ဒီလိုရုပ္ဘဝပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနအရပ္ရပ္ရဲ႕တြန္းပို႔မႈေအာက္မွာ မေနသာတဲ့ လူငယ္ေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြထဲ ပါဝင္လာခဲ့ၾကရတာပါ။ အေရးေတာ္ပံုတပ္သားႀကီးဦးဝင္းတင္စကားနဲ႔ဆုိရင္ ေခတ္ဝန္ကိုထမ္းၿပီးေခတ္လမ္းကို ေလွ်ာက္လာၾကရတာပါ။
ဒါဟာ ေခတ္ရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေတြက ေခတ္ၿပိဳင္လူငယ္ေတြရဲ႕ႏွလံုးသားကို အဆက္မျပတ္ရုိက္ခတ္ၿပီး၊ လူငယ္ေတြက ေခတ္ကုိ တဖန္ ျပန္လည္တုန္႔ျပန္ျပဳမူတဲ့ အခ်င္းအရာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔လူငယ္ေတြဟာ သူတုိ႔မ်က္ေမွာက္ျပဳေနရတဲ့ ေခတ္ကို တုန္႔ျပန္ရင္း စြန္႔စားမႈနဲ႔စြန္႔လႊတ္မႈေတြကို ဘယ္လုိမွ မေရွာင္ႏုိင္၊ မလႊဲႏုိင္ဘဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆုိရင္ မိဘအသုိင္းအဝုိင္းရဲ႕ စြန္႔ပယ္ျခင္းကိုပင္ ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။
ဒီလိုအေတြ႔အႀကံဳေတြကို လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈေခတ္ကေနကေန႔ေခတ္အထိ လူငယ္ေတြႀကံဳခဲ့ရ/ ႀကံဳေနရတာပါ။
သခင္ခင္ေအာင္ဟာ ကိုလုိနီေခတ္စက္ရွင္မင္းႀကီးရဲ႕သားပါ။ ဖခင္ျဖစ္သူက သားကို ေကာလိပ္ပညာသင္ၿပီး၊ ဘြဲ႔ရရင္ သူလုိ အဂၤလိပ္အစိုးရဝန္ထမ္းအရာရွိႀကီးျဖစ္ေစခ်င္တာပါ။
ဒါေပမယ့္ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီအစုိးရက ဂဠဳန္သူပုန္ေတြကို ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္၊ ေထာင္ခ်၊သတ္ျဖတ္၊ ရြာေတြမီးရိႈ႕တဲ့ ပကတိျဖစ္ရပ္ ေတြက ေမာင္ခင္ေအာင္ဆိုတဲ့လူငယ္ေလးရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ထိခုိက္ေစခဲ့ၿပီး အဂၤလိပ္မုန္းတီးေရး၊ နယ္ခဲ်႕ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓါတ္ေတြ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ႏုိးၾကားတက္ႂကြလာေစခဲ့ကာ ဒုိ႔ဗမာအစည္းအရံုးဝင္သခင္လူငယ္တစ္ဦး ျဖစ္လာေစခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ဒီမွာတင္ လူငယ္ေမာင္ခင္ေအာင္နဲ႔ သူ႔ဖခင္စက္ရွင္မင္းႀကီးအၾကားမွာ သေဘာထားႏွစ္ရပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ ဘက္ ျဖစ္လာပါေတာ့ တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ႏုိင္ငံေရးမလုပ္ဖို႔ ဆံုးမတဲ႔ ဖခင္နဲ႔ ဖခင္စကားကို မနာခံႏုိင္တဲ့သားရဲ႕ပဋိပကၡဟာ “သားအျဖစ္မွ အေမြျပတ္စြန္႔လႊတ္ျခင္း” ဆိုတဲ့ အေနအထားသို႔ တက္လွမ္းေပါက္ကြဲသြားပါေတာ့တယ္။
သခင္ခင္ေအာင္ရဲ႕ “ ကိုယ္တုိင္ေရးအတၱဳပၸတၱိ (၁၉၁၃ – ၂၀၀၁)”ဖတ္ရတဲ့အခါ အထင္မွာတင္ျပခဲ့တဲ့သေဘာကို အထင္အရွား ေတြ႔လာရပါတယ္။ “ကိုယ္တုိင္ေရးအတၱဳပၸတၱိ” က စာမ်က္ႏွာ ၄၇ ကေန ၁၁၁ ထိ သာပါဝင္ေပမယ့္ ေလ့လာမွီျငမ္းစရာေတြ၊ သင္ခန္းစာ ယူ မွတ္သားစရာေတြကေတာ့ ျပည့္ႏွက္ေနတာပါ။
လယ္သမားလႈပ္ရွားမႈေတြ၊ အလုပ္သမားလႈပ္ရွားမႈေတြ၊ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈေတြ ေပၚေပၚလာေအာင္ ဘယ္လိုစည္းရံုး ျပင္ဆင္ ခဲ့ၾကရသလဲ၊ ဒီလႈပ္ရွားမႈေတြကို ကို ေပါင္းကူးစပ္ၿပီး “၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပံုႀကီး”ေပၚေပါက္ေအာင္ ထုိေခတ္လူငယ္ေတြ ဘယ္လို ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသလဲဆုိတာေတြဟာ ေလ့လာစရာနဲ႔ မွီးျငမ္းနည္းယူစရာပါ။
ဒီေန႔ေခတ္ကာလမွာလည္း ဟုိတေခတ္ကလို လယ္သမားေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ၊ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူေတြရဲ႕အခြင့္အေရး ေတြနစ္နာေနရတုန္းပဲ မဟုတ္လား။ လယ္ယာေျမအဓမၼသိမ္းပုိက္ခံရတဲ့လယ္သမားေတြ၊ လုပ္ခလစာခ်ိဳးႏွိမ္ခံထားရတဲ့ အလုပ္သမား ေတြ၊ ပညာေရးအခြင့္အလန္းနိမ့္က်ေနရတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ စတဲ့၊ စတဲ့ ဖိႏွိပ္မႈမ်ိဳးစံုနဲ႔ ျပည္သူေတြ ရင္ဆုိင္ေနရတာပဲ မဟုတ္ ပါလား။ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြနဲ႔ျပည္သူေတြရဲ႕ အဲဒီနစ္နာခ်က္ေတြ၊ ဒီခံစားခ်က္ေတြကို စည္းရံုးစုစည္း နုိင္မယ္ဆုိရင္ ေခတ္ကိုေျပာင္းလဲႏုိင္တဲ့ ရုပ္ဝတၱဳစြမ္းအားျဖစ္လာမယ္ မဟုတ္ပါလား။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ဖုိ႔ ထုိေခတ္လူငယ္ေတြ ဘယ္လိုလိ်ဳ႕ဝွက္စည္းရံုးျပင္ဆင္ခဲ့ၾကသလဲ၊ ဘယ္လိုညီညြတ္ခဲ့ၾကသလဲ ဆို တာ သခင္ခင္ေအာင္ရဲ႕အထၱဳပၸတၱိထဲမွာေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ ၁၉၄၄ ဇြန္လအကုန္-ဇူလုိင္လဆန္းေလာက္မွာေရာက္လာတဲ့ သခင္သိန္းေဖ (ျမင့္) ဆီက မုိကၠရိုဖလင္ ႏွစ္ခ်ပ္ကိုဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ထုိစဥ္က ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ “ဖက္ဆစ္တုိက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔(ဖတဖ- AFO)” ကို ဘယ္လိုဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကသလဲ။ တပ္မေတာ္မွ ၂ ဦး၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ ၂ ဦး၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီမွ ၂ ဦး၊ ေပါင္း ၆ ဦး ပါဝင္တဲ့ (ပတဖ)ဗဟုိကလပ္စီးကို ဘယ္သူေတြနဲ႔စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့သလဲဆုိတာေတြဟာ ေလ့လာသိမွတ္ထားစရာ သမုိင္းအခ်က္အလက္အေထာက္ အထားေတြပါ။
ဒါေတြအျပင္ “၁၉၆၂ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ” အာဏာသိမ္းမႈကို အမ်ိဳးသားတိုးတက္ေရးပါတီနဲ႔ (ပမညတ) အတြင္းမွာ “ ေထာက္ခံမွာလား/ကန္႔ကြက္မွာလား”ဆုိတဲ့ ျပႆနာေပၚေပါက္လာပါတယ္။
ဒီျပႆနာအေပၚ ဦးေအာင္သန္း (ဗိုလ္ခ်ဳပ္အစ္ကုိ)၊ သခင္ခ်စ္ေမာင္(ဝိဓူရ)တုိ႔နဲ႔ ဦးခင္ေမာင္ျမင့္ (ကြယ္လြန္- ဥကၠ႒ PPP) ၊ သခင္ခင္ေအာင္တုိ႔ သေဘာထားၾကပံုေတြနဲ႔သံုးသပ္ပံုေတြမွာ ဘယ္သူေတြရဲ႕ရပ္တည္ ခ်က္နဲ႔သေဘာထားဟာ ျပတ္သားရဲရင့္မွန္ကန္ ၿပီး၊ ႏုိင္ငံေရးအေျမာ္အျမင္ ပိုရွိသလဲဆုိတဲ့အခ်က္ကို ယခုအခ်ိန္မွာ ပီပီျပင္ျပင္ အကဲျဖတ္ႏုိင္ၾကပါၿပီ။
သခင္ခင္ေအာင္ရဲ႕အထၱဳပၸတၱိကို “ဦးႏုစင္ၿပိဳင္အစုိးရ” ကိစၥကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ပုဒ္မ (၁၀ – က) နဲ႔ (နဝတ) စစ္အစုိးရက ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရတာနဲ႔အဆံုးသတ္ထားပါတယ္။ စင္ၿပိဳင္အစုိးရကိစၥအေပၚမွာထားတဲ့ ဦးႏုရဲ႕သေဘာထားကလည္းစိတ္ဝင္စားစရာပါ။
ဘာသာေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအၾကားမွာ ဦးႏု ဗ်ာမ်ားပံု၊ စဥ္းစားပံု၊ ဆံုးျဖတ္ပံုနဲ႔ စင္ၿပိဳင္အစုိးရရုပ္သိမ္းေပးဖို႔ (နဝတ)စစ္အစုိးရရဲ႕ ဖိအားေပးမႈကို တုန္႔ျပန္ခဲ့ၾကပံုေတြဟာ ထူးျခားပါတယ္။
“သခင္ခင္ေအာင္ရဲ႕အထၱဳပၸတၱိ ” မွာ အမွာစာ (ေဆာင္းပါး) ၄ ပုဒ္ပါရွိပါတယ္။ စာမ်က္ႏွာ (၁ မွ ၄၅) ထိျဖစ္ပါတယ္။ စာအုပ္ရဲ႕ တစ္ဝက္နီးပါးကို အမွာစာေတြက သိမ္းပိုက္ရယူထားတာပါ။
သခင္ခင္ေအာင္အေပၚ အမွာစာေရးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ (ကုိကိုးကၽြန္းျပန္ ရဲေဘာ္ႀကီး ၄ ဦးရဲ႕)သေဘာထားအျမင္ေတြျဖစ္ ပါတယ္။“အေကြ႕အေကာက္မဲ့ႏုိင္ငံေရးသမား”မွာ ေဖာ္ျပထားခ်က္ထဲမွာသခင္ခင္ေအာင္ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္သေဘာထားက ေတာက္ေျပာင္ ႂကြရြေနပါတယ္။
ဒီစာအုပ္မွာ သခင္ခင္ေအာင္ရဲ႕ ဖခင္အမည္ကုိ ထက္ျမက္ အမွာမွာ ဦးႏု (စာမ်က္ႏွာ ၂) ျဖစ္ေနၿပီး၊ (စာမ်က္ႏွာ ၄၇ ) မွာ ဦး အိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘယ္ဟာကို အမွန္ယူၾကမလဲ။ (၁၉၃၄ ကို ၁၉၄၃ ဆိုၿပီး၊ ခုႏွစ္ သကၠရာဇ္မွားေန တာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြ မမွားသင့္ပါ။ အႀကံျပဳခ်င္သည္မွာ ယခု “အထၱဳပၸတၱိ” နဲ႔အတူ (၂၀၁၅ ေဖေဖၚဝါရီ- မတ္) ျပည္သူ႔အေရးဂ်ာနယ္ (အတြဲ ၁ အမွတ္ ၂၁ မွ ၂၃ ထိ )မွာ သံုးပတ္ ဆက္တုိက္ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ထြန္းဝင္းၿငိမ္း – “ထြန္းဝင္းၿငိမ္း -သခင္ခင္ေအာင္ေျပာျပတဲ့ အာရွလူငယ္အစည္းအရံုး (ဗမာႏုိင္ငံ) ၏ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္” ဆိုတဲ့ မွတ္တမ္းမ်ိဳး ေတြပါ အတူတကြပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပႏုိင္မယ္ဆုိရင္ သမုိင္း၊ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ျပည္သူလူထု လႈပ္ရွားမႈေတြကို စိတ္ဝင္စား ေလ့လာလုိၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႔ လူငယ္ေတြအတြက္ ပုိၿပီးအက်ိဳးရွိမယ္လုိ႔ အေလးအနက္ယံုၾကည္ပါေၾကာင္း။
သခင္ခင္ေအာင္ ကိုယ္တုိင္ေရးအထၱဳပၸတၱိ (၁၉၁၃ -၂၀၀၁ )
ပထမအႀကိမ္၊ ၂၀၁၅ ဒီဇင္ဘာ
ဆန္းစေသာ္တာစာအုပ္ထုတ္ေဝေရး
တန္ဖိုး ၂၀၀၀ က်ပ္
အုပ္ေရ ၁၀၀၀