(မုိးမခ) ဇန္န၀ါရီ ၉၊ ၂၀၁၆
၁၉၈၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာ SSPP/SSA ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္က နဝတ စစ္အစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က SSA ဟာ ေက်းသီး-မိုင္း႐ွဴးမွာ တပ္မဟာ ၁၊ ေက်ာက္မဲ-သီေပါ-နမ့္ခမ္းေဒသမွာ တပ္မဟာ ၂၊ လြယ္ေခး-နမ့္လန္မွာ တပ္မဟာ ၃၊ ကာလိ-ကြန္ဟိန္း-က်ဳိင္းေတာင္းမွာ တပ္မဟာ ၇ တို႔ရွိေနတယ္။ SSA အပစ္ရပ္ ခ်ိန္မွာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆက္လုပ္ခ်င္တဲ့ ဥကၠဌစိုင္းလိတ္ဟာ ေရႊလီ-နမ့္ခမ္းကို တိမ္းေရွာင္ခိုေအာင္းေနခဲ့ တယ္။ သိတ္မၾကာခင္မွာ ခြန္ဆာနဲ႔ အဆက္အသြယ္လုပ္ၿပီး MTA ဆီေရာက္သြားခဲ့ေပမဲ့ ဘိန္းဘုရင္ခြန္ဆာကိုစည္း႐ံုး ၿပီး ရွမ္းအမ်ုိးသားေတာ္လွန္ေရး ဆက္လုပ္ဖို႔အိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္မေဖာ္ႏိုင္ဘဲ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ခြန္ဆာရဲ႕ အဆိပ္ခတ္လုပ္ၾကံမႈကို ခံလိုက္ရတယ္။
၁၉၉၅ ဇြန္လမွာ ခြန္ဆာရဲ႕ MTA အဖြဲ႔ကေန ကန္းရြက္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ SSNA အဖြဲ႔ ခြဲထြက္လာၿပီး နဝတ နဲ႔ အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၉၆ ဇန္နဝါရီလမွာေတာ့ ခြန္ဆာရဲ႕ MTA တဖြဲ႔လံုး လက္နက္ခ်လိုက္တဲ့အခါ တပ္မႉး ေတြျဖစ္တဲ့ မဟာဂ်ာ၊ ဆံမြန္း၊ ဘိုမြန္၊ ေလာမား၊ ယိေရွး၊ ဝီလ္ဆင္မိုး၊ အဂၢ၊ ေနာ္ခမ္း (၂၀၁၃ မွာ တ႐ုတ္အစိုးရက ေသဒဏ္ေပးခံရသူ)၊ ခြန္းမိန္း၊ လီခ်န္၊ လင္းဆိုင္တို႔ကို ျပည္သူ႔စစ္ (ပသစ) သို႔မဟုတ္ ေသာင္းက်န္းသူဆန္႔က်င္ေရး အဖြဲ႔ (သကဆဖ) ေတြအျဖစ္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ အလယ္ပိုင္း၊ ေတာင္ပိုင္းနဲ႔ အေရွ႕ပိုင္းေတြမွာ ျဖန္႔ခြဲ ေနရာခ်ေပးခဲ့ တယ္၊ သက္ဆိုင္ရာနယ္ေျမခံ အစိုးရတပ္ရင္းေတြရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ႀကီးၾကပ္မႈေအာက္မွာ ေနရတယ္ဆိုေပမဲ့ မူးယစ္ေဆး လုပ္ငန္းေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ဆက္လုပ္ခြင့္၊ တျခားစီးပြားေရးလုပ္ခြင့္ေတြရခဲ့တယ္။
MTA ထဲမွာပါတဲ့ ကြယ္လြန္သူမိုးဟိန္းရဲ႕ SURA တပ္ဖြဲ႔ဝင္တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ခြန္ဆာနဲ႔အတူ လက္နက္မခ်ဘဲ ရြက္စစ္ ဦးေဆာင္ၿပီး SURA အျဖစ္ ျပန္လည္လႈပ္ရွားၾကတယ္။
ဒါေၾကာင့္ SNLD ဥကၠဌ ခြန္ထြန္းဦးနဲ႔ SSPP နာယက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဆထင္တို႔က ၁၉၉၆ စက္တင္ဘာလမွာ SSA-SSNA-SURA ရွမ္း ၃ ဖြဲ႔ ညီၫြတ္ေရးစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၿပီး ရွမ္းအဖြဲ႔အစည္းတခုတည္း ရွမ္းတပ္မေတာ္ SSA တခုတည္းျဖစ္ေရးကို သေဘာ တူခဲ့ၾကတယ္။ ေသြးကြဲေရးကိုဘဲ အျမဲေတြ႔ခ်င္တဲ့ စစ္အုပ္စုဟာ အဲဒီကိစၥကို အႀကီးအက်ယ္စိုးရိမ္ၿပီး လက္ ေတြ႔အေကာင္ အထည္မျဖစ္ေအာင္ အျပင္းအထန္ဖိအား ေပးဟန္႔တားခဲ့တယ္။ တဖက္မွာလဲ အပစ္မရပ္တဲ့ SURA ကို ထိုးစစ္ဆင္ ျဖတ္ေလးျဖတ္လုပ္တဲ့အတြက္ SSA တပ္မဟာ ၇ နဲ႔ SSNA တို႔ဟာ ၁၉၉၆ ႏွစ္မကုန္ခင္ က်ဳိင္းေတာင္း-က်ဳိင္းခမ္းဂြင္က ဆုတ္ေပးလိုက္ရတယ္။
ရွမ္း ၃ ဖြဲ႔ေပါင္းစည္းေရးပ်က္သြားေပမဲ့ SURA ကေတာ့ သေဘာတူစာခ်ဳပ္မွာပါတဲ့အတိုင္း SSA နာမယ္ေျပာင္းၿပီး ဘက္တံဆိပ္ေတြပါ ေျပာင္းတပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ မီဒီယာေတြမွာ SSA-ေတာင္ပိုင္းအဖြဲ႔အျဖစ္ နာမယ္ထြက္လာခဲ့တယ္။ အရင္ မိုးဟိန္းအဖြဲ႔အစား ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ RCSS ကိုလဲ တည္ေထာင္ခဲ့တယ္။ ခြန္ဆာနဲ႔ေပါင္းခဲ့လို႔ အရင္က မိုးဟိန္းဌာနခ်ဳပ္လုပ္ထားတဲ့ ထိုင္းပိုင္နက္ ပိန္းလံုမွာ ေနမရေတာ့ဘဲ ထိုင္းနယ္စပ္ လြယ္တိုင္းလ်ံမွာ ဌာနခ်ဳပ္အသစ္ တည္ခဲ့ရတယ္။
ရွမ္းညီၫြတ္ေရးကို အျမဲမ႐ႈစိမ့္တဲ့ စစ္အုပ္စုဟာ SSA နဲ႔ ၿမိဳ႕ေပၚႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြ ဆက္ဆံမႈ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္မႈ မ်ားလာတာကို စိုးရိမ္လာတဲ့အတြက္ ၂၀၀၅ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဆထင္၊ ခြန္ထြန္းဦးစတဲ့ ရွမ္းေခါင္းေဆာင္ ေတြကို မေရရာတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ ဖမ္းၿပီး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ်ခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဆထင္ကို ေထာင္ ဒဏ္အမ်ားဆံုး အျဖစ္ ၁၀၆ ႏွစ္အထိခ်ခဲ့တယ္။
အဲသလိုႏွိပ္ကြပ္ၿပီးေနာက္ ၂၀၀၅ ဧၿပီနဲ႔ေမလေတြမွာ တဆင့္တက္ၿပီး SSA တပ္မဟာ ၂ ကို သီေပါ-ေက်ာက္မဲဂြင္က ဆုတ္ ခိုင္းတာ၊ ေရႊလီ-နမ့္ခမ္းကဆုတ္ခိုင္းတာ၊ မဟာမိတ္ျဖစ္တဲ့ PSLA ပေလာင္အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ကို လက္နက္ခ်ခိုင္းတာ၊ ညီေနာင္ SSNA အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ကိုလဲ လက္နက္ခ်ခိုင္းတာေတြ လုပ္လာလို႔ ေနာက္ဆံုးမွာ SSA တပ္မဟာ ၂ လဲ တပ္ ပ်က္၊ PSLA လဲ လက္နက္ခ်၊ SSNA လဲ တပ္မဟာ ၃ ခု လက္နက္ခ်လိုက္ရၿပီး စိုင္းရီနဲ႔ အနည္းစုဘဲ SSA-ေတာင္ပိုင္း ဆီ သြားပူးေပါင္း လိုက္ရတယ္။
၁၉၉၄ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ KIA အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ေတာ့ ABSDF ေျမာက္ပိုင္းအဖြဲ႔ထဲက သံေခ်ာင္း ဦးေဆာင္တဲ့ ရွမ္းနီေက်ာင္းသားေတြဟာ ရွမ္းျပည္ဘက္ကို ထြက္လာၿပီး SSA ကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ကာလတခု ခိုေနၿပီးေနာက္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးထဲမွာ မေနခ်င္ဘူး၊ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ ဆက္တိုက္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ SSA က သူတို႔အဖြဲ႔ကို SSA-ေတာင္ပိုင္း ဆီပို႔ေပးခဲ့တယ္။
သံေခ်ာင္းအဖြဲ႔ဟာ SSA-ေတာင္ပိုင္းအဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းနဲ႔ အေရွ႕ပိုင္းမွာဘဲ ၁၉၉၈ ခုက ၂၀၀၅ ခုအထိ စစ္တိုက္လႈပ္ရွားေနခဲ့တယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္လယ္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွာ ဟာကြက္ျဖစ္သြားေတာ့ SSA-ေတာင္ပိုင္းဟာ အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးစဝ္ခြန္ေက်ာ္ နာမယ္ခံထားတဲ့ သံေခ်ာင္းနဲ႔အဖြဲ႔ကို SSA-ေတာင္ပိုင္းရဲ႕ တပ္ရင္း ၇၀၁ အျဖစ္ နမ့္ခမ္း-ေရႊလီ ထိုးေဖာက္အေျခခ်ဖုိ႔ ထိုင္းနယ္စပ္ကတက္ခိုင္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီဇင္ဘာလထဲမွာ ဗမာစစ္တပ္ရဲ႕ ပိတ္ဆို႔ေခ်မႈန္းတာ ခံလိုက္ရတယ္။
နဂိုက SSPP/SSA အမာခံနယ္ေျမျဖစ္တဲ့ နမ့္ခမ္း-ေရႊလီေဒသက ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြဟာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲလိုက္တဲ့ လြယ္ေမာင္းတို႔ရဲ႕ ပစ္ပယ္မႈကိုခံရေတာ့ ၂၀၀၇ ခုမွာ SSA-ေတာင္ပိုင္း ဌာနခ်ဳပ္ကို သြားဆက္သြယ္တဲ့အခါ သူတို႔ကို ၇၀၁ တပ္ဖြဲ႔အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လူ ၄-၅၀ ထက္မပိုဘဲ ကုန္သည္ေတြ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ ကားလိုင္းေတြကို အခြန္ေကာက္၊ မေပးရင္ဗံုးခြဲတဲ့အလုပ္ဘဲ လုပ္ေနေတာ့တယ္။ ဗမာစစ္တပ္ပိုင္ ျမဝတီဘဏ္ကို ေတာင္ ဆက္ေၾကးေတာင္းလိုက္ေသးတယ္။ ၾသဇာရွိတဲ့ သံေခ်ာင္း (ေခၚ) ခြန္ေက်ာ္လဲ ေထာင္က်သြားၿပီျဖစ္လို႔ ထိုင္းနယ္စပ္ လြယ္တိုင္းလ်ံက SSA-ေတာင္ပိုင္းဌာနခ်ဳပ္ကလဲ တ႐ုတ္နယ္စပ္က ၇၀၁ တပ္ဖြဲ႔ကို စိတ္မဝင္စားေတာ့ ပါဘူး။ ဒီတပ္ဖြဲ႔ဟာ ၂၀၁၃ မွာ ဗမာစစ္တပ္ကတိုက္လို႔ အထိနာသြားၿပီး လူ ၂၀ ေလာက္ဘဲက်န္လို႔ KIA ကို မွီခိုေနခဲ့ရ တာ အခု စစ္ဆင္ေရးမစခင္အထိ ျဖစ္တယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ SSA ထဲမွာလဲ ရန္သူကို အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေလ်ာၿပီး အမ်ဳိးသားေရးထက္ စီးပြားေရးဘဲပိုလုပ္ခ်င္တဲ့ လြယ္ ေမာင္း-ကိုင္ဖွဂိုဏ္းက အသာစီးရေနေတာ့ သီေပါ-ေက်ာက္မဲ-ေရႊလီ-နမ့္ခမ္း စည္း႐ံုးေရးကို ေခါင္းထဲမထည့္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနျဖစ္ေနရာက ေနာက္ဆံုး ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ နအဖစစ္အစိုးရအလိုက် လြယ္ေမာင္းဦးစီး စိန္ေက်ာ့ျပည္သူ႔စစ္ နဲ႔ ကိုင္ဖွဦးစီး ကာလိျပည္သူ႔စစ္ေတြျဖစ္သြားၿပီး မူးယစ္ေဆးလုပ္ငန္းနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြထဲနစ္သြားတယ္။ (ဒီႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလဆန္းမွာေတာင္ ဘိန္းခ်က္စက္႐ံု၊ ျမင္းေဆးစက္႐ံုေတြအတြက္ ဆက္ေၾကးမေပးလို႔ ကြန္ဟိန္းဘက္မွာ ရလခ တပ္ေတြက ကာလိျပည္သူ႔စစ္ကိုလာတိုက္တာ ရွမ္းျပည္သူ႔စစ္ ၄ ေယာက္ က်သြားေသးတယ္။) တခ်ိန္က SSA အမာခံနယ္ေျမေတြျဖစ္တဲ့ ဟိုခဲ-ဟမ္းငိုင္း-ပန္ေကတုဂြင္ေတြကိုေတာင္ လက္လႊတ္လိုက္႐ံုမက ဗကပ မရွိေတာ့တဲ့ ဗကပ အမာခံနယ္ေျမေတြ အင္ေတာ-ေက်ာက္ဂူ-ေနာင္လံု-ေနာင္ဝိုး-မိုင္းယြန္းဆင္ေတာင္-မိုင္းပ်င္းလက္သဲ့တို႔ကိုပါ SSA-ေတာင္ပိုင္းက လႊမ္းမိုးသြားခဲ့တယ္။
စစ္အစိုးရကိုအေလွ်ာ့ေပးေရးလက္မခံတဲ့ ပန္ဖွ ဦးေဆာင္တဲ့ SSA တပ္မဟာ ၁ ကေတာ့ နဂိုမူလ SSPP/SSA အျဖစ္ ဆက္လက္ရပ္တည္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဆထင္နဲ႔အတူ ရွမ္းအမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးတာဝန္ကို ပုခံုးေျပာင္း ထမ္းေဆာင္ခဲ့ တယ္။ ၂၀၀၉ မတိုင္ခင္က SSA တပ္မဟာ ၁ မွာ အင္အား ၁၀၀၀ မျပည့္ေပမဲ့ အခုေတာ့ အင္အား ၅၀၀၀ အထိ ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ အကန္႔အသတ္ေတြေၾကာင့္ မူလ SSA နယ္ေျမအားလံုးကို ျပန္မထိန္းႏိုင္ေသးဘဲ ျဖစ္ေနတယ္။
၁၉၉၁ ခု ဧၿပီလမွာ PSLA ပေလာင္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ဟာ နဝတ စစ္အစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ခဲ့ၿပီး ရွမ္း ေျမာက္အထူးေဒသ(၇) အျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့ရာက ၂၀၀၅ ခု ေမလမွာ အၿပီးအပိုင္လက္နက္ခ်လိုက္ရတယ္။ ဒါကို မေက် နပ္တဲ့ ပေလာင္လူငယ္ေတြဟာ PSLF အဖြဲ႔အျဖစ္ ထိုင္းနယ္စပ္နဲ႔ တ႐ုတ္နယ္စပ္မွာ အေျခစိုက္ၿပီး ပေလာင္ေဒသ ထဲကို လွ်ဳိ႕ဝွက္စည္း႐ံုး လႈပ္ရွားေနခဲ့တယ္။ ၂၀၁၁ ခုမွာ ဗမာအစိုးရနဲ႔ KIA အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးပ်က္လို႔ စစ္ျပန္တိုက္ တဲ့အခါ PSLF ဟာ KIA အကူအညီနဲ႔ TNLA လက္နက္ကိုင္တပ္ျပန္ထူေထာင္ၿပီး ၂၀၁၂ ခုမွာ လူ ၂၂ ေယာက္ ေသ နတ္ ၂၂ လက္နဲ႔ ကခ်င္နယ္ေျမကေန ပေလာင္နယ္ေျမကို ေရႊလီျမစ္ကူး ဝင္လာခဲ့တယ္။ ၃ ႏွစ္အၾကာ ၂၀၁၅ မွာေတာ့ အင္အား ၄၀၀၀ ေက်ာ္ျဖစ္လာၿပီး မင္းေအာင္လႈိင္ရဲ႕ တပ္မ ၇၇၊ ၈၈၊ ၉၉၊ ၅၅၊ စကခ ၁၊ စကခ ၁၆ ေတြ ဝိုင္းတိုက္တာကုိ ေကာင္းေကာင္းႏွိမ္နင္း ရပ္တည္ေနႏိုင္ၿပီ ျဖစ္တယ္။
ဒါေတြဟာ NCA လက္မွတ္မထိုးခင္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းအေနအထားျဖစ္ပါတယ္။
NCA လက္မွတ္ထိုးၿပီးေနာက္မွာေတာ့ RCSS ဟာ ဗမာစစ္တပ္ရဲ႕ အားေပးပံ့ပိုးမႈနဲ႔ ရွမ္းျပည္ထဲက တျခားတိုင္းရင္းသား နယ္ေျမေတြကိုပါ စိုးမိုးဖို႔၊ တျခားတိုင္းရင္းသားတပ္ဖြဲ႔ေတြကို ေမာင္းထုတ္ေခ်မႈန္းဖို႔အထိ ရည္ရြယ္လႈပ္ရွားလာတယ္။ ပေလာင္နယ္ေျမသိမ္းပိုက္ေရးသက္သက္ ရည္ရြယ္တာမဟုတ္ဘဲ အဲဒါေအာင္ျမင္ရင္ ရွမ္းျပည္ကေန ကခ်င္ျပည္ ကူးၿပီး ရွမ္းနီအမ်ဳိးသားေရးေႂကြးေၾကာ္သံနဲ႔ KIA ဆီက ကခ်င္ျပည္ မိုးေကာင္း-မိုးညႇင္းေျမျပန္႔ကို လုယူဖို႔နဲ႔ ဖားကန္႔ကို ပါယူဖုိ႔ မင္းေအာင္လႈိင္တို႔က ေခြးဝမ္းသာေအာင္ ေလလည္ျပထားတယ္။ ေလာေလာဆယ္မွာ ရွမ္းနီအမ်ုိးသား တပ္မေတာ္ (SNA) နာမယ္နဲ႔ ကခ်င္ျပည္နဲ႔စစ္ကိုင္းတိုင္းအစပ္မွာ စ,လႈပ္ ရွားေနတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ စစ္အုပ္စုဟာ ကခ်င္ ျပည္ဘက္မွာ ရွမ္းနီျပႆနာ မီးေမႊးေနတဲ့အျပင္ ပူတာအိုဘက္က ရဝမ္နဲ႔ လီဆူးကိုလဲ ဂ်ိန္းေဖာအမ်ားစုပါတဲ့ KIA နဲ႔ ရန္တိုက္ေပးဖို႔ ဒုခ်ဳပ္ စိုးဝင္းကိုယ္တိုင္ ေအာက္တိုဘာလဆန္းက ျမစ္ႀကီးနားလာၿပီး ၫႊန္ၾကားခ်က္ေပးခဲ့တယ္။
RCSS ရဲ႕အစီအစဥ္ကို UNFC က ေစာေစာကတည္းက ခ်င္းမိုင္မွာ ေဆြးေႏြးေျဖာင္းျဖတာမရခဲ့သလို ေက်ာက္မဲဘက္ မွာ KIA ဒုတပ္မဟာမႉး၊ တပ္ရင္းမႉးေတြနဲ႔ TNLA တပ္မဟာမႉး၊ တပ္မႉးေတြနဲ႔ ၃ ဖြဲ႔ ေတြ႔ဆံုညႇိႏႈိင္းခဲ့တာလဲ အဆင္မေျပ ခဲ့ဘဲ ပေလာင္နယ္ေျမထဲကို အင္အား ၂၀၀ ေလာက္နဲ႔ အတင္းတိုးဝင္ခဲ့ေတာ့ TNLA နဲ႔ မလႊဲမေရွာင္သာ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္တဲ့အခါ အဓမၼေကာက္ထားတဲ့စစ္သား အမ်ားစုပါတဲ့ SSA-ေတာင္ပိုင္းအဖြဲ႔ တပ္ပ်က္သြားၿပီး လူ ၇၀-၈၀ ေလာက္ ဘဲက်န္ခဲ့တယ္။ TNLA လဲ လက္နက္ေတြနဲ႔ သံု႔ပန္းေတြ ေတာ္ေတာ္ရလိုက္တယ္။ …
ေအာင္သဇင္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
