(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၅
တနလာၤ သတင္းစာကို
လွန္ဖတ္ၾကည့္မိေတာ့
ႏွင္းမပါတဲ့ ေဆာင္းတြင္းႀကီးမွာ
အပူဓာတ္ဟာ မိုးလုပ္ၿပီး ရြာေနခဲ့တယ္…
အဂါၤညထိပ္က
အျပင္မွာသာတဲ့ လရိပ္ဟာ
ငါ့အခန္းကိုေက်ာ္ၿပီး မီးမွိတ္အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္…
ဗုဒၵဟူးတီဗြီခ်ယ္လ္နယ္လ္ရဲ႕
အထူးသတင္းကို ၾကည့္မိေတာ့
စန္ဗာနာဒီႏူိ အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္မႈသတင္းက
အခမဲ့ ဆလိုက္ထိုးၿပီးျပေနခဲ့ျပန္တယ္…
ၾကာသာပေတး အ႐ႈပ္အေထြးေတြနဲ႔
ပုပ္ေဆြးေနတဲ့ ကမၻာမွာမြန္းၾကပ္လို႔
ကမၻာ့အျပင္ကို တြန္းထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္း
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို သီခ်င္းတပုဒ္စပ္မိေတာ့
သီခ်င္းဟာ သတင္းေတြထဲမွာ ႀကိဳးျပတ္သြားခဲ့တယ္…
အခ်ိန္ကုန္ျမန္တဲ့ ေသာၾကာကိုခ်န္ၿပီး
စေနကိုလွန္ဖတ္မိေတာ့
ကမၻာႀကီး ပိုၿပီးပူေႏြးလာတဲ့ သတင္းနဲ႔
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ႕ နာေရးသတင္းကလြဲၿပီး
က်န္တာအားလံုးက ပြဲၿပီးမီးေသပဲ…
အပ်င္းေျဖရက္ တနဂၤေႏြအတြက္
အမႈိက္ေကာက္သူေတြကို ၾကည့္ၿပီး
ရင္ထဲက တပါတ္စာ အမႈိက္ေတြေကာက္႐ုံကလြဲၿပီး
ငါ့အတြက္ က်န္တာ ဘာေတြရွိဦးမွာလဲ…
အမႈိက္ဟာ
အမႈိက္ကစၿပီး
ကမၻာထိေအာင္ မီးထေလာင္တတ္လို႔
တသက္စာ ရင္ထဲက အတိတ္ျဖစ္ရပ္႐ုိင္းေတြကို
ငါ့စိတ္ျပတိုက္ထဲမွာပဲ
သမိုင္းအျဖစ္ သိမ္းခိုင္းထားလိုက္မိတယ္…။
ေဆာင္းယြန္းလ (ဒီဇင္ဘာ ၁၆၊၂၀၁၅)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
