ရန္လိုကြ်ဲ – ဒုကၡသီရိ ဒိုင္ယာေလာ့

Saw Ngo – MoeMaKa – 2010 Cartoon

ရန္လိုကြ်ဲ – ဒုကၡသီရိ ဒိုင္ယာေလာ့

 ဒီဇင္ဘာ ၁၁၊ ၂ဝ၁၅
(ရန္လိုကြ်ဲ၏ အမွာစာ – ဒီသေရာ္စာကုိ ယခုတပတ္ထုတ္ မႏၱေလးအေျခစိုက္ Friday Times ဂ်ာနယ္မွာလည္း ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။ ဒီသေရာ္စာ စၿပီး ေရးေတာ့ ေခါင္းထဲမွာ ဆင္ျဖဴေတာ္ပဲ ရိွပါတယ္။ က်န္တာေတြကေတာ့ စာေရးေနခ်ိိန္ စိတ္ကူးေပၚလာတာေတြ ခ်ေရးလုိက္တာပါပဲ။ ကြန္ျပဴတာသံုးၿပီး စာေရးစ ကတည္းက အက်င့္ပါေနတာကေတာ့ စာေရးေနခ်ိန္ တျခား အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြ ေလွ်ာက္ဖတ္ျခင္းပါ။ အဲဒီလို လုပ္တ့ဲအတြက္ အားနည္းခ်က္အျဖစ္ .. ေရးလက္စ အဆံုးမသတ္ျဖစ္ေတာ့တာမ်ဳိး ႀကဳံရတာ မၾကာခဏပါ။ အားသာခ်က္ကေတာ့ ေရးလက္စ စာမူအတြက္ အေထာက္အကူျပဳတ့ဲအခ်က္ေတြ မေတာ္တဆ ေတြ႔တတ္ျခင္းပါ။ ဒီစာမွာ ဖတ္ရမယ့္ ဘီယာဆုိင္လုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္က အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးထားတ့ဲ အပုိင္းကုိေတာ့ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္တပုဒ္ ၾကားျဖတ္ဖတ္ရင္း ေတြ႔တာနဲ႔ ေကာက္ထည့္ျဖစ္ပါတယ္။ သေရာ္စာေရးတ့ဲအခါ  ထံုးစံအတိုင္း ခက္ခဲတာက နိဂံုးပိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိ နိဂံုးခ်ဳပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ ဆုိတာ ထုိင္လုိက္ ထလုိက္ သံုးခါေလာက္ လုပ္ၿပီးခ်ိန္မွာ စိတ္ကူးရတဲ့အတုိင္း ေရးလုိက္ပါတယ္။ အဲဒါကလည္း မၾကာေသးခင္က ေပၚေပါက္ခဲ့တ့ဲ ျဖစ္ရပ္ကုိ စဥ္းစားမိၿပီး ရလာတ့ဲ စိတ္ကူး ျဖစ္ပါတယ္။ ဤတြင္ အမွာစာ ၿပီး၏)

ဒုကၡသီရိေနျပည္ေတာ္တြင္ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ရာတို႔ ေပၚေပါက္လ်က္ရိွသည္။

ေရြးေကာက္ပဲြအႏိုင္ရ ေပၚျပဴလာပါတီ၏ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူက ေတြဆံုလိုသည္၊ ေဆြးေႏြးလိုသည္ဟု ကမ္းလွမ္းရာ အာဏာစက္ပိုင္ရွင္တို႔က အလြယ္တကူပင္ သေဘာတူၾက၊ လက္ခံေတြ႔ၾကေလသည္။

ယခင္က ထိုသုိ႔ ကမ္းလွမ္းလွ်င္ မၾကားခ်င္ေယာင္ျခင္း၊ အခ်ိန္ဆဲြျခင္းတို႔သာ ေပၚေပါက္လာေလ့ရိွ၏။ ယခုမူကား ထိုနည္းလမ္းေဟာင္းမ်ား မသံုးဘဲ ေျပးေတြ႔သည့္နည္းကုိ သံုးသျဖင့္ ေစာင့္ၾကည့္အကဲခတ္သူအေပါင္း မ်က္ေစ့လည္ကုန္၏။

မ်က္ေစ့ထပ္လည္စရာ ေနာက္ဆံုးေပၚျဖစ္ရပ္တစ္ခု ရိွေနသည္။

ယင္းမွာ ေပၚျပဴလာပါတီ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူကို စကားေျပာဆို ညိွႏိႈင္းသည့္ ထိပ္သီးမ်ားထဲတြင္  ဝါရင့္ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး ပါဝင္လာေသာေၾကာင့္တည္း။

စာနယ္ဇင္းတုိ႔က ဒုကၡသီရိေႏြဦးသည္ က်က္သေရအေပါင္း ခေညာင္းသည့္ ေတြ႔ဆံုပဲြတို႔ျဖင့္ အစျပဳေလၿပီဟု   ေရးသား ထုတ္လႊင့္ၾကေလသည္။

ဝါရင့္ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး၏ နန္းေတာ္သို႔ ေရြးေကာက္ပဲြအႏိုင္ရ ေပၚျပဴလာပါတီ၏ ေခါင္းေဆာင္ ေရာက္သြားသည္၊ ေတြ႔သည္၊ ဆံုသည္၊ ေဆြးေႏြးသည္ ဆိုေသာ ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္မွာ ဇာတ္ဆရာ ဝါရင့္ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားသည့္ ကကြက္တစ္ခုသာျဖစ္သည္ဟု အကဲခတ္တခ်ဳိ႕က ဆို၏။

တခ်ဳိ႕ကလည္း … ေနာင္လာေနာက္သားတို႔၏ အနာဂတ္အတြက္ ေတြ႔ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်၏။

အသံခ်ဲ႕စက္ ဆင္မထားေသာ၊ မွတ္တမ္းတင္သူ မပါေသာ နန္းေတာ္အတြင္း ေတြ႔ဆံုျခင္းက တရင္းတႏွီးရိွလွသည္။

ဝါရင့္ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီး။     ။ ငါ့တူမႀကီးတို႔ပါတီက ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ကမၻာၿပိဳ မုိးၿပဳိ ႏိုင္သြားတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူဝမ္းသာပါတယ္။

ေပၚျပဴလာပါတီေခါင္းေဆာင္။      ။ ဟုတ္ကဲ့ရွင့္၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္။

ဒူးႀကီး။     ။ အခုလို ေခၚယူ ေဆြးေႏြးရျခင္း အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ အစုိးရဖဲြ႔ေတာ့မယ့္ တူမႀကီးတို႔ပါတီကုိ အကူအညီေပးခ်င္လို႔ပါ။ အထူးသျဖင့္  အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနည္းနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဘ ကူညီႏိုင္တာေပါ့ကြယ္။

ေခါင္းေဆာင္။     ။ ဟုတ္က့ဲပါရွင့္။ အဘတို႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကဳံေတြက အမ်ားႀကီး တန္ဘုိးရိွမွာပါ။ ဒုကၡသီရိလည္း အဘတို႔ေၾကာင့္  အေျပာင္းအလဲေတြ အမ်ားႀကီး ႀကဳံခဲ့ရတယ္မဟုတ္လား။

စကားဝိုင္းက တျဖည္းျဖည္း စုိေျပလာသည္။ ေပၚျပဴလာပါတီကုိ ယခင္က အျပင္းအထန္ ႏိွပ္ကြပ္ထားရျခင္းမွာ အေၾကာင္းရိွသည္ဟု ဝါရင့္ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက ရွင္းျပသည္။

ဒူးႀကီး။     ။ ဆင္းရဲျခင္းဒဏ္ကို ခံႏိုင္ရည္ရိွဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ဘူး။ အဘတို႔က တူမႀကီးတို႔ပါတီနဲ႔ဆက္စပ္ ပတ္သက္သမွ်ကို ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝ ေက်ာ္ အႀကီးအက်ယ္ ျဖဳတ္ထုတ္ရွင္းခဲ့တာ အခု ဆိုရင္ ပါတီက အင္မတန္ကုိ ခံႏိုင္ရည္ရိွလာတာ ေတြ႔ရတယ္။

ဒါဟာ တူမႀကီးတို႔ပါတီ ႏိုင္ငံနဲ႔ ျပည္သူ႔အက်ဳိး ေဆာင္ရြက္တ့ဲေနရာမွာ အမ်ားႀကီး အေထာက္အကူျဖစ္တာေပါ့ကြယ္။ အခက္အခဲေတြေၾကာင့္ပဲ တူမႀကီးတို႔ပါတီက အင္အားေကာင္းလာတာပဲ။ ပါတီက အခုလို အားေကာင္းေမာင္းသန္ျဖစ္ေနတ့ဲအတြက္ ႏိုင္ငံကို ဦးေဆာင္ရာမွာ အဆင္ေျပတာေပါ့၊ မဟုတ္ဘူးလား။

ေခါင္းေဆာင္။     ။ ဟုတ္ပါတယ္၊ ပါတီက တစ္ခ်ိန္လံုး အထုအေထာင္း ခံခ့ဲရလို႔ တခ်ဳိ႕ကေတာင္ နာမည္ေျပာင္ ေပးထားၾကေသးတယ္၊ ငရုပ္ဆံုပါတီ တဲ့။

ဒူးႀကီး။     ။ ေကာင္းတာေပါ့။ ျပည္သူက ေပးတဲ့ နာမည္ ဆိုေတာ့ ဂုဏ္ယူရမွာေပါ့။ ျပည္သူကုိေတာ့ အေလးထားရမယ္ကဲြ႔ ငါ့တူမရဲ႕။ အဘတို႔ေခတ္တုန္းကဆိုရင္ ျပည္သူကုိ ဘယ္ေလာက္ အေလးထားတယ္ ဆိုတာ ငါ့တူမႀကီး အသိပဲ။

ေခါင္းေဆာင္။     ။ ဟုတ္ကဲ့ရွင္… သိပါတယ္။

ဒူးႀကီး။     ။  တူမႀကီး သိတယ္ဆိုေပမယ့္ အကုန္သိမွာ မဟုတ္ေသးဘူး။ ေလ့လာေပါ့ကြယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပညာဆိုတာ ေလ့လာရတာ ဘယ္ေတာ့မွ ဆံုးခန္းတိုင္တယ္ရယ္လို႔ကုိ မရိွဘူး။ ျပည္သူအေၾကာင္း ဆက္ေျပာရရင္ …

အဘတို႔က ျပည္သူေတြကုိ ေအးရာေအးေၾကာင္း ေနထိုင္ႏိုင္ေအာင္လို႔ သင္တန္းေက်ာင္းေတြ ဘာေတြကုိဆုိရင္ သိပ္အားမေပးဘူး။ ဘီယာဆိုင္ေတြ၊ ေလာင္းကစားရံုေတြကိုပဲ အားေပးတယ္။

ေခါင္းေဆာင္။     ။ ရွင္…. ဒါကေတာ့ ကြ်န္မ လုိက္မမီေတာ့ဘူး။

ဝါရင့္ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းပညာသင္တန္းမ်ားကုိ ဥပမာ ေပးသည္။ ထုိသင္တန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ လုပ္ကိုင္သူတို႔ကုိ ေထာက္ခံစာမ်ဳိးစံု ျပသခိုင္းျခင္းမ်ဳိးကဲ့သို႔ေသာ စနစ္ျဖင့္ ခက္ခဲေအာင္ လုပ္ထားသည္ဟု ဆိုသည္။

သင္တန္းမ်ားသည္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပုိးသာ ျဖစ္သည္၊  ျပည္သူတို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေအးရာေအးေၾကာင္း ေနထိုင္ႏိုင္ေရးအတြက္ သင္တန္းမ်ား မရိွသင့္၊

စာသင္ေက်ာင္းမ်ားက ပညာကုန္ သင္ေပးၿပီးျဖစ္သည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သင္တန္းမ်ား ဖြင့္ရ ခက္ခဲေစရန္ အဟန္႔အတားမ်ား ထားရိွျခင္းျဖစ္သည္ဟု ရွင္းျပသည္။

ေခါင္းေဆာင္။     ။ အဘတို႔ရဲ႕ ေစတနာကေတာ့ ေလးစားစရာပဲ။ သင္တန္းေက်ာင္းကုိ ေထာက္ခံစာကိစၥနဲ႔ ပညာေပးထားတာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ ေလာင္းကစားဆိုင္ေတြ၊

ဘီယာဆိုင္ေတြ ပိုမ်ားေအာင္၊ ေနရာတကာမွာ ရိွၿပီး သြားရ လြယ္ေအာင္လုပ္ထားတာက ဘာသေဘာလဲ။

ဒူးႀကီး။     ။  ေလာင္းကစားဆိုင္ဆိုတာက မလုိသူေတြက နာမည္ဖ်က္တာပါ။ အဲဒါေတြက ဂိမ္းဆိုင္ေတြပါ။ ဂိမ္းေဆာ့တာ ေကာင္းတယ္။ ဥာဏ္ပြင့္လင္းတယ္။ ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ရိွေအာင္ လူတိုင္း ဂိမ္းေဆာ့သင့္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဂိမ္းဆုိင္ေတြ ေပါေပါမ်ားမ်ား ရိွေအာင္ စီစဥ္ထားေပးတာေပါ့ကြဲ႔။

ဘီယာဆုိင္ေတြလည္း ဒီလိုပါပဲ… အခုဆုိရင္ လူလတ္ပိုင္းေတြ၊  လူငယ္ေတြ သူတုိ႔ရဲ႕ အားလပ္ခ်ိန္ေတြကုိ ဘီယာဆုိင္ေတြမွာ ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ်ေနတာ ေတြ႔လိမ့္မယ္။

ဘီယာဆိုင္မွာ တိုင္ပင္မယ္၊ ေဆြးေႏြးမယ္၊ အပမ္းေျဖမယ္၊ ေဘာလံုးပဲြၾကည့္မယ္၊ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲ။ အခုလုိ သူတုိ႔ေတြ သာသာယာယာ ျဖစ္ေနရျခင္းက ဘီယာဆိုင္ ေနရာတကာ ရိွေနလို႔ပဲ။ ဒီလိုရိွေနတာကလည္း   ဘီယာဆိုင္ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အကန္႔အသတ္ေတြ  အကုန္ ရိုက္ခ်ဳိးထားလို႔ပဲ။ ဟဲဟဲ… အဘတို႔ ေစတနာေတြကေတာ့ အကုန္လံုး အေကာင္းေတြခ်ည္းပဲ။

ေခါင္းေဆာင္။     ။ ဟုတ္ပါရဲ႕ … အဘတို႔ေခတ္အေၾကာင္း ျပန္ေျပာရရင္ အေကာင္း မကုန္ေတာ့ဘူး။

ဒူးႀကီး။     ။ ဟုတ္တယ္၊ အဘတို႔ေခတ္မွာ အားလံုးသိတဲ့အတုိင္း ဆင္ျဖဴေတာ္ေပၚေပါက္တာ ဆယ္စီးတိတိ ရိွတယ္ ငါ့တူမႀကီးရဲ႕။ ဒါဟာ အဘတို႔ ဘုန္းကံႀကီးမားတ့ဲအတြက္၊  မင္းက်င့္တရား ဆယ့္ငါးပါးနဲ႔အညီ က်င့္ႀကံအုပ္ခ်ဳပ္တ့ဲအတြက္ ဆင္ျဖဴေတာ္ ေပၚေပါက္တာပဲကဲြ႔။

ေခါင္းေဆာင္။     ။ မင္းက်င့္တရားက ဆယ္ပါးပဲရိွတာ မဟုတ္လား။

ဒူးႀကီး။     ။ ဒါက ေရွးတုန္းက ဘုရင္ေတြအတြက္ပါ။ အခုေခတ္မွာ ငါးပါး ထပ္တိုးတယ္။

ဆုိက္ကားသမားေတြ သန္းၾကြယ္သူေဌးျဖစ္ေအာင္၊ ေဒသတစ္ခုကုိ စကၤာပူနဲ႔တူေအာင္၊ လူတုိင္းလူတိုင္း အသံုးစရိတ္ တစ္ေန႔ ႏွစ္ေထာင္နဲ႔ လံုေလာက္ၾကေအာင္ စသျဖင့္ စီစဥ္ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္တာေတြကိုလည္း မင္းက်င့္တရားထဲ ထည့္သင့္တာေပါ့ တူမႀကီးရဲ႕။ ဒီအစဥ္အလာကုိ တူမႀကီးတို႔ပါတီအစုိးရဖဲြ႔အုပ္ခ်ဳပ္တ့ဲအခါ ဆက္ၿပီး ထိန္းသိမ္းသင့္တယ္။

အဲ… ေစာေစာက ဆင္ျဖဴေတာ္အေၾကာင္း ဆက္ေျပာရရင္ တကယ္ေတာ့ ဆင္ျဖဴေတာ္ေတြက ေတာထဲရိွတာ ၾကာလွေပါ့။ အဘတို႔ေခတ္ေရာက္မွ သစ္ေတာေတြ ေျပာင္တလင္းခါေအာင္ ခုတ္ပစ္ေတာ့ ဒီဆင္ေတြလည္း ပုန္းေနလို႔ ဘယ္ရေတာ့မလဲ။ လူျမင္ကြင္း ထြက္လာရတာေပါ့။

ေခါင္းေဆာင္။     ။ အင္း… ဒီဆင္ေတြကုိ ႀကဳိးခ်ည္မထားဘဲ သစ္ထုတ္လုပ္ေရးမွာ သံုးရင္ ႏုိင္ငံအတြက္ အက်ဳိး မျဖစ္ဘူးလား။

ဒူးႀကီး။     ။ ငါ့တူမကလည္း အသက္ႀကီးလာၿပီလို႔ မေျပာရဘူး၊ အခု ေျပာ၊ အခု ေမ့ေတာ့တာပဲ၊ သစ္ေတာေတြ ေျပာင္ေအာင္ ရွင္းလုိက္ပါၿပီ ဆုိမွေတာ့ သစ္ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္စရာ မလိုေတာ့ဘူးေလကြယ္။

ေခါင္းေဆာင္။     ။ အေနာက္တိုင္းထံုးစံအရ ဆိုရင္ေတာ့ ဆင္ျဖဴေတာ္ရိွတာ အလကားပဲလို႔ ဆုိတယ္။ ခုိင္းစားရလည္းခက္၊ ဒီအတုိင္းေကြ်းထားရတာလည္း စားရိတ္ႀကီးတာေၾကာင့္ ဟုတ္မလုိလုိနဲ႔ ဘာမွမဟုတ္တ့ဲဟာႀကီးလို႔ ဆုိၾကတယ္။

ဒီေတာ့ ဆင္ျဖဴေတြ အမ်ားႀကီးရိွတဲ့ထဲက တစ္ေကာင္ေလာက္ကုိ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံ လက္ေဆာင္ေပးလုိက္ရင္ မေကာင္းဘူးလား။ သူတုိ႔ကလည္း ခဏငွားပါလို႔ ေျပာဖူးတယ္ေလ။ မငွားဘဲ အပုိင္ေပးလုိက္ရင္ အဲဒီအေကာင္အတြက္ ကုန္က်စားရိတ္ေတာ့ သက္သာသြားမွာေပါ့။

ထုိသုိ႔ လက္ေဆာင္ေပးေရးကိစၥကုိ ဝါရင့္ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးက  သေဘာမတူေပ။ ထုိအိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံကုိ ထာဝရမိတ္ေဆြအျဖစ္ သေဘာမထားႏုိင္ေၾကာင္း၊ ထိုႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေပါက္ကရ ေလွ်ာက္ေရးထားသည့္ သမုိင္းစာအုပ္ကုိပင္ ဖ်က္သိမ္းျခင္း မျပဳေသးဘဲ စာသင္ေက်ာင္းတြင္ ဆက္လက္ ျပ႒ာန္းထားဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပသည္။ ၎တို႔ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သမွ်သည္ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူထုအတြက္ခ်ည္းသာျဖစ္သည္ဟုလည္း သူက ဆက္ရွင္းျပသည္။

ဒူးႀကီး။     ။ ေသခ်ာတာကေတာ့   သမုိင္းဆရာေတြက အဘတို႔ကုိ ခ်ီးက်ဴးၾကလိမ့္မယ္။ ဒုကၡသီရိျပည္သူလူထု အဆင္ေျပေရးအတြက္ အဘတို႔ ဘယ္ေလာက္ ေစတနာထား စီစဥ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သလဲ ဆိုတာ သူတုိ႔ ခ်ီးက်ဴးလိမ့္မယ္။

တကယ္ေတာ့ ေပၚျပဴလာပါတီေခါင္းေဆာင္မွာ အဘတို႔အေၾကာင္း ေနာေက်ေအာင္ သိထားၿပီးသားျဖစ္သည္။ စကားဝိုင္း အဆင္ေျပေစရန္အတြက္ အလုိက္သင့္ ေျပာဆုိေနျခင္းသာျဖစ္သည္။

ဒုကၡသီရိကုိ အဘတို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္  အခြင့္အေရးမွန္သမွ် ဝိုင္းဝန္းလက္ကုန္ႏိႈက္၊ ေဝစား၊ မွ်စား၊ သိမ္းႀကံဳးစားၾကသျဖင့္ အႀကီးအက်ယ္ ခ်မ္းသာသြားၾကပံုကုိ အမ်ားသူငါ သိရိွၿပီး ျဖစ္သလို သူလည္း သိရိွၿပီး ျဖစ္ေလသည္။

ဝါရင့္ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးမိသားစု၏ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာမႈက အံ့မခန္းပင္။ ဒုကၡသီရိေနျပည္ေတာ္၏ အရပ္ ၁၆ မ်က္ႏွာတြင္ လုပ္ငန္းႀကီးမ်ဳိးစံု လုပ္ကိုင္ေသာေၾကာင့္ ဝင္ေငြ ဒလေဟာ ရရိွေနသည့္ မိသားစုျဖစ္၏။ ဝင္ေငြေကာင္းသျဖင့္ တန္ဘိုးႀကီးစိန္ေရႊရတနာတို႔ကုိ ဝယ္ယူဆင္ျမန္း၏။  သမီးေတာ္တစ္ပါး၏ ေစ်းအေပါဆံုး စိန္နားကပ္ကပင္ ဒုကၡသီရိ လူခ်မ္းသာအရပ္ရိွ ဇိမ္ခံအိမ္တစ္လံုး၏တန္ဘုိးႏွင့္ ညီမွ်သည္ ဟူ၏။ စိန္ထည္ပစၥည္းမ်ားကုိ ခရစ္စမတ္သစ္ပင္ကဲ့သို႔ ဝတ္ဆင္ႏိုင္ၾက၏။  ထုိအေၾကာင္းကုိ ေပၚျပဴလာပါတီေခါင္းေဆာင္ သေဘာေပါက္ၿပီး ျဖစ္၏။

ေပၚျပဴလာပါတီေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ဝါရင့္ခ်ဳိကုပ္ဒူးႀကီးတို႔   ေတြ႔ဆံုစကားေျပာျခင္းမွာ  ထမင္းအုိး သံုးလံုးခ်က္ခန္႔ ၾကာလာၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဆံုးသတ္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

ဒူးႀကီး။     ။ ကဲ… စကားေျပာရတာလည္း ေကာင္းတယ္ကြယ္။ ထပ္ၿပီး ေျပာရရင္ ငါ့တူမႀကီးတို႔ပါတီက ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ကမၻာၿပိဳ မုိးၿပဳိ ႏိုင္သြားတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူဝမ္းသာပါတယ္။

ေခါင္းေဆာင္။     ။ ဟုတ္ပါတယ္၊ စကားေျပာဆုိရတာ အင္မတန္ အက်ဳိးရိွလွပါတယ္။ ဒီစကားဝိုင္းက ႏိုင္ငံနဲ႔ ျပည္သူေတြအတြက္ အမ်ားႀကီး အက်ဳိးျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ပုိၿပီး အက်ဳိးျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ အဘ ကုိယ္တုိင္ ကြ်န္မတို႔ပါတီဝင္လုိက္ရင္ ေကာင္းမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

ဒူးႀကီး။     ။ ေအးေအးေဆးေဆး စာဖတ္ပါရေစကြယ္။ ပါတီဝင္လုိက္မွ ငါ ဒုကၡမ်ားေနလိမ့္မယ္။

ေခါင္းေဆာင္။     ။ ရွင္.. ဘာေၾကာင့္၊ ဘယ္လို ဒုကၡမ်ားမွာလဲ။ အခု ကြ်န္မတုိ႔ပါတီမွာ အမိႈက္ေကာက္ခုိင္းတာကုိ ေျပာတာလား။

ဒူးႀကီး။     ။ လမ္းေလွ်ာက္၊ အမိႈက္ေကာက္တာက က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ပါတယ္ ငါ့တူမႀကီးရယ္၊ ငါရတ့ဲ ဝင္ေငြထဲက ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ပါတီကုိ လွဴရမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ … အဲဒါကေတာ့ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္မွာ မဟုတ္ဘူးကြ၊ ဟားဟားဟားဟား။

ေခါင္းေဆာင္။     ။ ဟီးဟီးဟီးဟီး။     ။