လူ႔အခြင့္ေရးမ်ားျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ခံေနရေသာ ျမန္မာျပည္
ေဒါက္တာဓမၼပိယ (ITBMU)၊ ဒီဇင္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၃
“မုန္းတိုင္းကထန္ထန္ တိုင္းျပည္ကႏုႏု↔ဆိုရေတာ့မလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ယေန႔ ျမန္မာျပည္တစ္၀ွမ္းမွာ ပဲ့တင္သံေတြႏွင့္ လႊမ္းေနတယ္။ အဲဒီပဲတင္သံေတြကေတာ့ ဟယူးမင္းရိုက္တ္ (Human Rights) လို႔ေခၚတဲ့ လူ႔အခြင့္ေရးေတာင္းဆိုသံေတြပါ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီအသံေတြ က်ယ္ေလာင္လာပါလိမ့္။ စိတ္၀င္စားမိတယ္။
စာေရးသူနားလည္ထားတဲ့ လူ႔အခြင့္ေရးဆိုတာ လူသားမ်ဳိးႏြယ္္၀င္မ်ားအတြက္ ေဖါင္းေဒးရွင္းသဖြယ္ ျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္ျခင္း၊ တရားမွ်တျခင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းဆိုတဲ့ လူသားမ်ားရသင့္၊ ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးကို အေလးအနက္ထားၿပီး ေဖၚညႊန္းျပဆိုထားတဲ့ စကားျဖစ္တယ္။ ဒီလို လူသားမ်ားရဲ့ ရပိုင္ခြင့္ကို ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔ႀကီးက အႀကီးအမွဴးျပဳၿပီး ကမၻာႏွင့္အ၀ွမ္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သိရွိႏိုင္ရန္ ဟယူးမင္း ရုိက္တ္ (လူ႔သားမ်ား ရပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ အခြင့္ေရးမ်ား) လို႔ ေခၚတဲ့ စကားအသံုးအႏႈံးကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သုံးစြဲလာၾကျခင္းျဖစ္တယ္။
ျပည္သူေတြက ထိုဟယူးမင္းရုိ္က္တ္ကို အခြင့္အေရးတစ္ရပ္အေနႏွင့္ အလြန္အကၽြံ ေတာင္းဆိုလာၾက တဲ့အခါ လူနည္းစုျဖစ္တဲ့ ျပည္သူေတြကလည္း မိုင္ေနာ္ရတီ ရိုက္တ္ (minority rights) လူနည္းစုမ်ား ရပိုင္ခြင့္ ရွိတဲ့ အခြင့္အေရးဆိုၿပီး ေတာင္းဆိုလာၾကတယ္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကလည္း အမ်ဳိးသမီးမ်ားအခြင့္ေရးကို အေၾကာင္းျပၿပီး ၀ူးမင္းရိုက္တ္ (women’s rights) အေနႏွင့္ အမ်ဳိးသမီး အခြင့္ေရးမ်ားကို ေတာင္းဆိုလာၾက ျပန္တယ္။ ထိုျပင္ ဘာသာ၀င္ လူနည္းစုကလည္း သူတို႔ရပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ဘာသာ၀င္လူနည္းစုအခြင့္ေရး၊ လူမ်ဳိးစု ေတြကလည္း သူတို႔ရပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ လူမ်ဳိးစု အခြင့္ေရး-စသည္ျဖင့္ လူ႔အခြင့္ေရးေတြကို အမည္နာမေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးတပ္ၿပီး ေတာင္းဆိုလာခဲ့ၾကတယ္။ စဥ္းစားမိတာကို တင္ျပျခင္းျဖစ္တယ္။
ဒီလို အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ထင္ပါရဲ့ လြန္ခဲ့ေသာလက (၃၀၊၁၁၊၁၃ ေန႔က) ရန္ကုန္ၿမဳိ႔၊ ကမာရြတ္ၿမိဳ႔နယ္မွာရွိတဲ့ ၀ိဇၨာသိပၸံ တကၠသုိလ္ေက်ာင္း၀င္းတြင္းမွာရွိတဲ့ စိန္ရတုသဘင္ခမ္းမႀကီး၌ “တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရးတြင္ လူထုအေျချပဳ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ အခန္းက႑↔ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ညီလာခံႀကီးမွာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးက – အျမင္မတူသူေတြ၊ ၀ါဒမတူသူေတြႏွင့္ မတူကြဲျပား ျခားနားမွုေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္ ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံႀကီးဟာ စိန္ေခၚမွုေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတယ္လို႔ မိန္႔ခြန္းမွာ ထည့္သြင္းေျပာၾကားသြားတာကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ သတိျပဳစရာ အခ်က္တစ္ခုပါ။
ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို အသြင္ကူးေျပာင္းထားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးကို အလွ်င္အျမန္ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းမႈမ်ား ရရွိႏိုင္ရန္ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ႏုိင္ငံခ်စ္စိတ္ဓာတ္၊ လူမ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွိသူမ်ား၊ ဘာသာ သာသနာစိတ္ရွိသူမ်ားသည္ စြမ္းႏိုင္သမွ် တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ ႏုိင္ငံ ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္လာႏိုင္ဖို႔္ စုေပါင္းၿပီး ၀ိုင္း၀န္းျပဳလုပ္ေနၾကျခင္းကို လူတိုင္းနီးနီး သိၾကမွာပါ။ ထိုကဲ့သို႔ျပဳလုပ္ရ ျခင္း၏ အဓိကအေၾကာင္းကေတာ့ တိုင္းျပည္ႀကီး တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့အသြင္ႏွင့္ရွိေနမွ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံ မႈမ်ား တိုင္းျပည္တြင္းမွာ ပိုမိုမ်ားျပားလာႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ ဒီလိုယုံၾကည္ထားတဲ့ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားက တိုင္းသူျပည္သားမ်ားအတြက္ အလုပ္အကိုင္မ်ား ေပါမ်ားလာၿပီး တိုင္းျပည္ႀကီး အလ်င္ အျမန္ တိုးတက္လာႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားရဲ့ စီးပြားေရးအရွိန္အဟုန္ကို အမွီလိုက္ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ ခ်က္ျဖင့္ ျပည္သူေတြေျပာသမွ်ကို နားေထာင္ၿပီး လုပ္သင့္တာမ်ားကို အလ်င္အျမန္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ၀ိုင္း၀န္း ႀကဳိးစား ေနၾကျခင္းျဖစ္တယ္။
သို႔ေသာ္ တိုင္းျပည္တြင္းမွာ ဆူပူမႈေတြက မ်ားလြန္းေနေသးေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္း ျဖစ္မလာေသးပါ။ ဒီလိုသာ ဆူပူမႈေတြ၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ ဆႏၵထုတ္ေဖၚမႈေတြႏွင့္ ေနတိုင္းလိုလို ေျဖရွင္းေပးေနရမယ္ဆိုရင္ အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားရဲ့ စီးပြားဖြံ႔ၿဖဳိးမႈ အေနအထားမ်ဳိးသို႔ အမွီလိုက္္ႏိုင္္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ေရးခ် မလြယ္ႏိုင္ ေသးပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ တည္ၿငိမ္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ပ်က္ျပားေစႏိုင္တဲ့ ဆႏၵထုတ္ေဖၚမႈေတြက ႏိုင္ငံႏွင့္မမွ်ေအာင္ မ်ားျပားလြန္းေနေတာ့ စီးပြားလုပ္လိုေသာ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားအတြက္ ဒီလိုႏိုင္ငံမ်ဳိးအတြင္း ရင္းႏွီး ျမွဳပ္ႏွံလိုစိတ္ေတြ ကုန္ခမ္းသြားမယ္ဆိုတာ သံသယျဖစ္ဖြယ္မရွိပါ။
ယေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းမ်ားကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကိုက်င့္သုံး ခဲ့တဲ့ ဒီသုံးႏွစ္အတြင္းမွာ ဘယ္သူေတြက အခြင့္ထူးခံေတြျဖစ္ၿပီး၊ ဘယ္၀ါေတြက တုိင္းျပည္ရဲ့ အခြင့္အေရး မ်ားကို ရေနသလဲ၊ သို႔မဟုတ္ ယူေနသလဲလို႔ ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ကူးေျပာင္းစ ႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီး မ်ဳိးခ်စ္စိတ္၊ ျပည္ခ်စ္စိတ္ ရွိသူမ်ားသည္ စနစ္ကို ပီပီျပင္ျပင္ လည္ပတ္လာႏိုင္ေစရန္ စုေပါင္းၿပီး ႀကဳိးစားေနခ်ိန္မွာ ဘယ္သူမွ လူ႔အခြင့္ေရးမ်ားကို ဟုတ္တိပတ္တိ ရယူေနသည္ဟူ၍ မျမင္မိပါ။ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရးက႑ကအစ လုံၿခဳံေရးက႑မ်ားအထိ ဘယ္ျပည္သူေတြျဖင့္ ဘယ္အခြင့္အေရးမ်ဳိး ေတြကို ယူေနၾကသည္ဟူ၍လည္း မၾကားမိပါ။ (ျမင္ခဲ့၊ ၾကားခဲ့ရင္လဲ တိုင္းျပည္အတြက္ ေထာက္ျပေပးၾကပါ) သို႔ေသာ္ သုံးႏွစ္ထက္အလြန္က သမိုင္းမ်ားကို ျပန္လွန္သုံးသပ္ျပမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေပါက္ပင္ဘာေၾကာင့္ ကိုင္း ရတဲ့ သမိုင္းရွည္ႀကီးတစ္ေစာင္ ထြက္လာႏိုင္တာကိုေတာ့ ၀န္ခံရမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ အခုအခ်ိန္မွာ ျဖစ္သင့္တာက ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ကူးေျပာင္းစ အခ်ိန္ျဖစ္ေနလို႔ ျပည္သူေတြက တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ ရယူဖို႔ထက္ ေပးဆပ္ဖို႔ကို မ်ားမ်ားစဥ္းစားေပးရမဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ဳိးျဖစ္တယ္ဆိုတာ အႀကံျပဳလိုျခင္းပါ။
ဒီေနရာမွာ အေမရိကန္သမၼတ ဂၽြန္ကေနဒီရဲ့ စကားေလးက ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံသစ္ကို တည္ေထာင္ လုိသူတို႔အတြက္ မွတ္သားလိုက္နာဖို႔ေကာင္းတဲ့စကားပါ။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ခိုင္မာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ေနရဆဲျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ဳိးမွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ျပည္သူ၊ ျပည္သားမ်ားကို ဂၽြန္ကေနဒီေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းက – “ျပည္သူ၊ ျပည္သားမ်ားဟာ တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတယ္ဆိုရင္ တိုင္းျပည္က ငါအတြက္ ဘာလုပ္ၿပီး ၿပီလဲ မေမးပါနဲ႔၊ ငါက တိုင္းျပည္အတြက္ ဘာလုပ္ၿပီးၿပီလဲ ေမးပါ↔ဆိုတဲ့ မိန္႔ခြန္းပါ။ ေလးစားလိုက္နာ ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတို႔ရဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ေစတနာစကားပါ။ ဒီေနရာမွာ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ေတာင္းဆိုေနၾကတဲ့ ျပည္သူေတြကို ေမးခ်င္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ႏွင့္ တိုင္းျပည္ကို ထူေထာင္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစား ေနခ်ိန္မွာ အခြင့္ေရးေတာင္းေနသူမ်ားဟာ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးအတြက္ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေပးၿပီးၾကၿပီလဲ-ဆိုတာေလာက္ေတာ့ ေမးခြင့္ျပဳပါ။
တကယ္ေတာ့ ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လူ႔အခြင့္အေရး အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြႏွင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ခံေနရတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံလို႔ ဆိုရမွာပါ။ တည္ေထာင္စ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံျဖစ္ေလေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္ လုပ္စရာေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ ျပည္သူ ျပည္သားေတြ ေကာင္းစားဖို႔ တိုင္းျပည္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္၊ ေအးခ်မ္းေအာင္၊ ႀကီးပြား ခ်မ္းသာေအာင္ စုေပါင္းျပဳလုပ္ေပးၾကရမည့္အခ်ိန္အခါမ်ဳိးပါ။ ဒီလိုမွမလုပ္ႏိုင္ၾကေသးပဲ တိုင္းျပည္ထံမွ မိမိတို႔ ရယူလိုေသာ ဆႏၵမ်ားကို ထုတ္ေဖၚလိုသည့္အေနႏွင့္ ဆက္လက္ေအာ္ေနၾကဦးမည္ဆိုလွ်င္ တိုင္းျပည္၏ အနာဂတ္အေရးသည္ ရင္ေလးစရာမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္ျခင္းပါ။ တကယ္ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ အသြင္ကူးေျပာင္းစ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံသစ္အတြက္ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေတာင္းဆိုေနၾကမည္ဆိုလွ်င္ ထိုေတာင္းဆိုသံမ်ားသည္ (၂၄) နာရီလုံးလုံး အသံစဲႏိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိပါ။
အမွန္တကယ္သိထားဖို႔က ဆႏၵထုတ္ေဖၚတဲ့အသံမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚမွာထားရွိတဲ့ ကမၻာ႔ လူသားမ်ား၏ (အထူးသျဖင့္) စီးပြားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံလိုသူတို႔၏ သံသယစိတ္မ်ားကို ပိုမိုတိုးပြားႏိုင္ေစတယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားမ်ား သိထားႏိုင္ဖို႔ပါ။ ထိုေၾကာင့္ လူမ်ဳိးစုမ်ားရဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးေတာင္းဆိုသံေတြ၊ ဘာသာေရး အျမတ္ထုတ္လိုသူတုိ႔ရဲ့ လူ႔အခြင့္ေရးေတာင္းဆိုသံေတြ၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားရဲ့ ဆႏၵထုတ္ေဖၚ ေတာင္းဆိုသံေတြ အျပင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအခြင့္ေရး၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအခြင့္ေရး၊ ကေလးမ်ားအခြင့္ေရး၊ လူမ်ဳိးစုမ်ား အခြင့္ေရး စတဲ့ အခြင့္ေရးေတာင္းဆိုသံမ်ားကို အခ်ိန္ကာလတစ္ခုအတြင္း ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္သမွ် ေလွ်ာ့ခ်ေပးၾကဖို႔ပါ။
အေျဖာင့္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ၿပီး စီးပြားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံခ်င္သူေတြ၊ ပညာေရး အတြက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံခ်င္သူေတြ၊ အေသးစား၊ အႀကီးစား စက္မွုလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံလိုသူေတြစတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားဟာ မတည္ၿငိမ္ေသးတဲ့ တိုင္းျပည္မ်ဳိးမွာ (အထူးသျဖင့္) စီးပြားေရးအတြက္ အရင္းအႏွီးမ်ား အင္တိုက္အားတိုက္ ျမွဳပ္ႏွံမထားရေသးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံလိုႏုိင္ငံမ်ဳိးမွာ လာေရာက္ၿပီး ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဖို႔အတြက္ သူတို႔ ၀န္ေလးေနၾကမယ္ဆိုတာ သံသယျဖစ္ဖြယ္မရွိပါ။
ဒီအခ်က္ကုိ လူ႔အခြင့္ေရးေတာင္းဆိုေနၾကသူမ်ား သတိထားႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္ပါ။ ဘာမွ လုံၿခဳံၽမႈ မရွိေသးတဲ့ႏိုင္ငံအတြက္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈမ်ား ရရွိလာႏိုင္ေစရန္ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကုိယ္တိုင္က ေဆာင္ ရြက္ေပးႏိုင္သူမ်ား မျဖစ္ခဲ့ၾကဘူးဆိုရင္ ဒီလိုတိုင္းျပည္မ်ဳိးအတြက္ ဘယ္သူေတြကလာၿပီး (သို႔မဟုတ္) ဘယ္ႏိုင္ငံသားေတြကလာၿပီ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္မလဲဆိုတာ လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔ သိႏုိင္တဲ့အေျဖမ်ဳိးမို႔ ေလးေလး နက္နက္ စဥ္းစားႏုိင္ၾကဖို႔ပါ။
ပညာၪာဏ္ႀကီးသူမ်ား သတိျပဳရန္အခ်က္တစ္ခုမွာ – ဗုဒၶစ္စ္ဖီလိုဆိုဖီကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ အက်ဳိး တရားမ်ား ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ အေၾကာင္းတရားရွိမွ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ျခင္းပါ။ အေၾကာင္းတရားသည္ပင္ တစ္ခုတည္းမဟုတ္ပဲ အေၾကာင္းမ်ားစြာ ေပါင္းဆုံပါမွ အက်ဳိးတရားဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ျခင္းဆိုတဲ့အခ်က္ပါ။ ဒီသီအိုရီႏွင့့္စပ္၍ ေဆြးေႏြးလိုတာက – အခ်ဳိ႔ေသာအရာမ်ားသည္ မေပးလို႔ မရႏိုင္တာမ်ဳိး ရွိေနတတ္သလို၊ ေပးလွ်က္နဲ႔ မယူလို႔ မရႏိုင္တာမ်ဳိးလည္း ရွိေနႏိုင္ျခင္းပါ။
ယေန႔ ကမၻာ့လူထုမ်ားအၾကား အမ်ဳိးသမီးအခြင့္အေရးစကားကို မ်ားမ်ားေျပာလာၾကသည္ကို သတိျပဳမိျခင္းပါ။ ႀကိဳဆိုပါသည္။ သို႔ေသာ္ … ။ လြန္ခဲ့တဲ့ သုံးလခန္႔က အေမရိကန္သမၼတေဟာင္း ဂ်င္မီကာတာ ႏွင့္အဖြဲ႔ ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္လာၿပီး၊ ျမန္မာျပည္သူလူထုရဲ့ အသံကို နားေထာင္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ နားေထာင္တဲ့လူထုအသံထဲမွာ အမ်ဳိးသမီးအခြင့္ေရးႏွင့္စပ္တဲ့ အသံကိုလည္း သူတို႔နားေထာင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔တဲ့အခါ သူတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အမ်ဳိးသမီးအခြင့္ေရးကို ထည့္သြင္း ေျပာၾကားခဲ့တယ္။ စာေရးသူက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အလုပ္ခြင္မွာျဖစ္ေစ၊ ပညာသင္ၾကားရာမွာျဖစ္ေစ၊ ရာထူးတိုးျမွင့္ရာမွာျဖစ္ေစ၊ တန္းတူအခြင့္ေရးရရွိေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့တယ္။ သို႔ေသာ္ တခ်ဳိ႔ေနရာမ်ား၌ ေပးလွ်က္ႏွင့္ မယူတတ္လို႔၊ သုိ႔မဟုတ္ မယူၾကလို႔ မရႏိုင္တာမ်ဳိးေတြေတာ့ ရွိေနတယ္လို႔ ေျပာၾကားခဲ့တယ္။ ဒါကို ရွင္းလင္းေအာင္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ – အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ သမၼတေပါင္း (၄၆)ေယာက္ ရွိသြားၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း အမ်ဴိးသမီးသမၼတ အခုအခ်ိန္အထိ တစ္ေယာက္မွ မရွိေသးေၾကာင္း ေထာက္ျပေျပာဆိုတဲ့အခါ ဂ်င္မီကာတာက သင့္ခ္ယူ (THANK YOU) ဆိုတဲ့ အေျဖကို သူ႔ႏႈတ္က ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို တုန္႔ျပန္ေျပာဆိုခဲ့တယ္။ (အထက္လႊတ္ေတာ္တြင္ ဆိနိတ္ (Senate) အမတ္ဦးေရ (၁၀၀) မွာ အမ်ဳိးသမီးအမတ္ဦးေရက (၂၀)၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္တြင္ အမတ္ဦးေရ (၄၃၅) ေယာက္မွာ အမ်ဳိးသမီး အမတ္က (၈၀) ေယာက္မွ်သာ ရွိေၾကာင္းကိုေတာ့ အခ်ိန္ကိုငဲ့၍ မေျပာဆိုႏိုင္ခဲ့ပါ)။
ေျပာလိုတာက တခါတရံမွာ ေပးေပမဲ့ မယူခဲ့ၾကတဲ့အခါ ေနာက္ဆုံး ယူခ်င္ေပမဲ့ မရႏိုင္ေတာ့တာ မ်ဳိးလည္း ျဖစ္သြားႏိုင္ျခင္းပါ။ စနစ္တစ္ခုဟာ ခိုင္သြားခဲ့ၿပီဆိုရင္ တန္းတူအခြင့္အေရးကို လြတ္လြတ္ လပ္ လပ္ႀကီး ေပးထားတဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံလို ႏိုင္ငံမ်ဳိးမွာပင္ လႊတ္ေတာ္၌ အမတ္ဦးေရနဲပါးေနျခင္းဟာ မေပးလို႔ အရနဲေနတာလား (သုိ႔မဟုတ္) မယူလို႔ အရနဲေနတာလားဆိုတာ အမ်ဳိးသမီး၀ါဒီမ်ား မွ်မွ်တတ စဥ္းစားႏိုင္ဖို႔ပါ။
သို႔ေသာ္ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကဲ့သို႔ ဘ၀အခက္အခဲမ်ားကို အခ်ိန္ႏွင့္ ရင္း၍၊ ဘ၀ႏွင့္ရင္း၍၊ ေစတနာႏွင့္ရင္း၍ ေပးဆပ္ႏိုင္ၾကမည္ဆိုလွ်င္ ဘ၀ရဲ့အထြဋ္အထိပ္ေနရာမ်ဳိးေတြမွာ အမ်ဳိး သမီးတိုင္း ရႏိုင္တဲ့ ဆုလာဘ္မ်ဳိးဆိုတာ ခၽြင္းခ်က္မထားပဲ ယုံၾကည္ထားၿပီးသားပါ။ အေျပာကိုေလွ်ာ့၍ အလုပ္ႏွင့္ သက္ေသျပႏိုင္ၾကဖို႔ပါ။
အႏွစ္ခ်ဳပ္ေျပာရလွ်င္ လူ႔အခြင့္ေရးစကားကို မ်ားမ်ားေျပာဆိုႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံမ်ဳိးဆိုတာ ကိုယ္တိုင္က ႏိုင္ငံ ေရးပါ၀ါ၊ စီးပြားေရးပါ၀ါ၊ ပညာေရးပါ၀ါမ်ား အားေကာင္းေနမွ လူ႔အခြင့္ေရးစကားကို မ်ားမ်ားေျပာႏိုင္တာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ထိုကဲ့သုိ႔ ဘာပါ၀ါ၊ ညာပါ၀ါမ်ား အားမေကာင္းလွေသး၍ လူ႔အခြင့္ေရးမ်ားျဖင့္ ဆက္လက္ ၿခိမ္းေခ်ာက္ခံေနရဦးမည္ဆိုတာ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူအမ်ား သိထားႏိုင္ၾကဖို႔ပါ။ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ႏုိင္ ၾကပါေစ။
ေဒါက္တာဓမၼပိယ (ITBMU)
(ဓာတ္ပုုံ – မိုုးမခ၊ ႏိုု၀င္ဘာ ၁၈၊ ၂၀၁၃၊ ငါးက်မ္းျပန္ေက်ာင္းတိုုက္၊ ရန္ကုုန္ျမိဳ့)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
