(မုိးမခ) ႏုိ၀င္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၅
လည္လိုက္တာမွ ပန္ကာက်ေနတာပဲ ဟုေျပာေသာ စကားမ်ိဳး၊ ဒီလူက ဂ်င္ဗ်၊ ဂ်င္ထက္လည္တဲ့လူ၊ ေတာ္ေတာ္ဖ်ံက်တဲ့လူ ဆိုတာမ်ိဳးသည္ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းတြင္ ၾကားရဖန္မ်ားေသာ စကားမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေျပာစကားမ်ိဳး ခဏခဏ ၾကားရလွ်င္ ထိုအသိုင္းအ၀ိုင္းအတြက္ မေကာင္းတတ္။
တခါက မိသားစုထမင္း၀ိုင္းတြင္ အားလုံးစုံစုံညီညီစားေသာက္ေနၾကသည္။ သားသမီးမ်ားအား မိခင္ျဖစ္သူမွ ဟင္းမ်ားကို ေ၀ပုံက် ခြဲေ၀ေပးသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ၿမိန္္ေရရွက္ေရ အားပါးတရ စားေသာက္ေနၾကခ်ိန္၊ သားအလတ္မွ ဟင္းေပးပါဦးဟု ေတာင္း၏။ မိခင္က သတိျပဳမိသျဖင့္ ခုနေလးတင္ပဲ ဟင္းေတြ ေပးထားေသးတယ္၊ မက်န္ေတာ့ဘူးလားဟု ဟင္းထပ္ထည့္ မေပးေသးဘဲ ေမးေသာ္ ကုန္သြားၿပီဟု ေျဖသည္။ တျခားသူေတြက မကုန္ေသး။ သားလတ္ျဖစ္သူက ထမင္းပုံထဲတြင္ ဟင္း ကိုအုပ္ကာ ဖြက္ထားသည္။ ဖခင္ျဖစ္သူက ထမင္းပုံကို ထိုးေႏွာက္ရွာေဖြလိုက္မွ ဟင္းတုံးေတြကို ေတြ႔သည္။ ေခါင္းတခ်က္ ေခါက္လိုက္ၿပီးမွ ဟင္းထပ္ထည့္ေပးလိုက္သည္။
အတန္းငယ္တခုရွိ အဂၤလိပ္စာေမးခြန္းတြင္ အစ အကၡရာစာလုံးတလုံးေဖာ္ထားေသာ ကြက္လပ္ျဖည့္ ေမးခြန္းတခုပါသည္။ ထိုေမးခြန္းသည္ စာသင္သားမ်ားအတြက္ ေ၀ါဟာရႂကြယ္၀ေစရန္ ရည္ရြယ္ပုံရသည္။ သို႔ေသာ္ စာသင္သားတေယာက္က စာေမးပြဲနီးမွ ေလ့လာသည့္အတြက္ အခ်ိန္က မရ။ မေျဖခင္ ညဖက္တြင္ သူဘာလုပ္သနည္းဟူေသာ္ အစေပးထားေသာ အေျဖစကားလုံးမ်ားကိုသာ ႏႈတ္တိုက္က်က္မွတ္သြားသည္။ စာေမးပြဲတြင္ ထိုအပိုင္းကို ေကာင္းမြန္စြာ ေျဖဆိုႏုိင္ခဲ့သည္။
ခရီးတခုသြားရာတြင္ အုပ္စုထဲ ကေလးေတြ၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြ ပါသည္။ တည္းခိုရာေနရာေရာက္ခ်ိန္တြင္ ပုံမွန္ညစာ စားခ်ိန္ကို အေတာ္ေလး ေက်ာ္ခဲ့သည္။ ကေလးေတြက ဆာေနၿပီ။ ငိုတဲ့သူကငို၊ ဂ်ီက်တဲ့သူကက်၊ မႈိင္တဲ့သူက မႈိင္နဲ႔ျဖစ္ ေနၾကသည္။ လူၾကီးေတြက ကေလးေတြစားဖို႔အတြက္ ၾကံရေတာ့သည္။ မူလအစီအစဥ္မွာ တည္းခိုေသာေနရာတြင္ ထမင္း ဟင္းရမည္၊ အဆင္သင့္စားၾကမည္ဟု စီစဥ္ထားခဲ့သည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ခရီးသြားေတြ ၾကိတ္ၾကိတ္တိုးက်လာသည့္အခါ ထမင္းဆိုင္ေတြမွာ ထမင္းေတြ ဟင္းေတြက ကုန္သြားသည္။ ထမင္းအတြက္ ပါလာသည့္ဆန္ကို မီးေမႊးၿပီး ခ်က္လိုက္ၾက သည္။ ခ်ဳိင့္အလြတ္တလုံးဆြဲၿပီး ထမင္းဆိုင္ တဆိုင္ၿပီးတဆိုင္ ဟင္းလုိက္ရွာ၀ယ္ရသည္။ တဆိုင္မွာပဲ ၀ယ္သူေတြ စုၿပံဳေန တိုးေ၀ွ႔ေနၾကၿပီး အလုအယက္၀ယ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႔သည္။
ငါးဖယ္ဟင္းတခြက္ကို ေစ်းေရာင္းသူက လွမ္းအေပး အလယ္ကေန ျဖတ္ယူၿပီး ခ်ိဳင့္အလြတ္ထဲ ေလာင္းခ်လိုက္သည္။ ၀ယ္ သူက အျခားတေယာက္။ ဒီဟင္းတခြက္ပဲ က်န္ေတာ့တာ။ မရတဲ့သူက ေဟ့လူ ခင္ဗ်ား က်ေနာ္၀ယ္ထားတဲ့ဟင္းလို႔ မေက်မ နပ္အေျပာကို ဒါ ကေလးေတြအတြက္ပါလို႔ ေျပာကာ ဟင္းဖိုးေခ်ၿပီး ဆိုင္ထဲမွ အျမန္ထြက္သည္။ အဲဒါနဲ႔ ကေလးေတြအတြက္ ညစာ မငတ္ရေအာင္ ၾကံေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ကေလးေတြကို ငါးဖယ္ဟင္းထည့္ေပးခ်ိန္မွာ ခ်ီးက်ဴးသူက ခ်ီးက်ဴးၾကသည္။
ရပ္ထဲရြာထဲက ပညာရွိႀကီးတေယာက္ကို အသေရဖ်က္ေလွာင္ေျပာင္ခ်င္သည့္အတြက္ ၾကက္အရွင္တေကာင္ကို လည္ပင္း ကကိုင္ထားၿပီး လက္ထဲကၾကက္ အရွင္လား အေသလား ေမးေသာျဖစ္ရပ္တြင္ ပညာရွိႀကီး၏ ေမာင့္သေဘာအတိုင္းပါကြယ္ ဟုဆိုၿပီးေျဖပုံကို သတိရမိပါသည္။ ပ်င္းတာေပါ႔ေမာင္တို႔ရယ္ဟု မေျပာရုံတမယ္။
မွတ္မိခဲ့တဲ့ ဟာသေလးတခုမွာ ပိုက္ဆံက်ေပ်ာက္သြားလို႔ ငိုေနတဲ့ ကေလးကို က်ေပ်ာက္သြားတဲ့ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္လည္း ေမးၿပီး ေပးတဲ့အခါ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အဲဒီကေလးက ထပ္ငိုျပန္ပါတယ္။ စုံစမ္းတဲ့အခါ ခုနက ပိုက္ဆံသာ မေပ်ာက္ရင္ သူ႔မွာအခုရတာနဲ႔ဆုိရင္ ႏွစ္ဆျဖစ္ေနမွာပဲ ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ေပ်ာက္သြားတဲ့ပိုက္ဆံကို သတိရၿပီး ငိုတာပါတဲ့။
သူက ကို္ယ့္ကိုယ္ကို ဟုတ္လွၿပီထင္ေနတာကြ၊ ဟိုက ခ်ိန္ခြင္နဲ႔ ခ်ိန္ၿပီးေရာင္းစားသြားဦးမယ္ဟု အေျပာကို ေဟ့ ဒို႔က ခ်ိန္ခြင္ေပၚတက္ထိုင္မယ္မ်ားထင္ေနလားဟု ျပန္ပက္သည္။ ေအးဗ် ဟုတ္သားပဲ ဘယ္သူက ခ်ိန္ခြင္ေပၚတက္ထိုင္ၿပီး အခ်ိန္ခံမွာ လည္းဗ်ဟု ေဘးကတေယာက္က ေထာက္ခံစကားဆိုသည္။ စေျပာေသာ လူက အေတာမသတ္ေအာင္ ရယ္သည္။ မင္းတို႔က ေရာင္းစားတယ္ဆိုတာ ခ်ိန္ခြင္နဲ႔ေရာင္းတယ္ပဲ ထင္ၾကတာကိုးကြဟု ရယ္ရင္းေျပာသည္။
လည္သူမ်ားအေၾကာင္း ေရးမည္ စဥ္းစားသည့္အခါ နီးစပ္ရာ မိတ္ေဆြမ်ားကို စကားမစပ္ လိုက္ေမးျဖစ္သည္။ ၾကံဳေတြ႔ဖူးၾက ေသာ လူလည္မ်ားအေၾကာင္း၊ ၾကားဖူးနား၀ရွိေသာ လူလည္မ်ားအေၾကာင္း ရွိခဲ့လွ်င္ မွ်ေ၀ပါဟု။ တခ်ိဳ႕က စဥ္းစားၿပီး ျပန္ ေျဖသည္။ မရွိပါဟု။ တခ်ိဳ႕က သူတို႔ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာ လူလည္မ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ တခ်ိဳ႕က သူတို႔ ၾကားဖူးခဲ့ရ ေသာ လူလည္မ်ားအေၾကာင္း တဆင့္ေဖာက္သည္ခ်သည္။
လူ႔ေလာကတြင္ လူလည္ေတြက မ်ားလွသည္။ လည္လည္၀ယ္၀ယ္ရွိသူဟု ခ်ီးက်ဴးေျပာဆိုခံျဖစ္ေနရာမွ ေတာ္ေတာ္လည္ တဲ့လူဟု ေျပာဆိုခံရၿပီဆိုလွ်င္ လည္သည့္အဆင့္ တဖက္ကမ္းခပ္ၿပီဟု ေျပာႏုိင္သည္။ တခါတရံတြင္ လူလည္ပိုပိုသာ သာလုပ္သူမ်ားသည္ တျခားသူကို လူလည္က်ရင္း တျခားသူမွ တန္ျပန္လူလည္က်သည္ကို ၾကံဳေတြ႔ရသည္မ်ားလည္း ရွိတတ္သည္။ လည္သူေတြကို ေတြ႔ေသာအခါ ထိုသူေတြ လည္သည္ကို နပ္သူတခ်ိဳ႕က သိသည္။ ထိုသို႔ နပ္ဖို႔က ေတာ္ရုံ အေတြ႔အၾကံဳျဖင့္ မရ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူလည္က် မခံရေအာင္ နပ္ဖို႔လိုသည္။
လည္သူေတြ အေၾကာင္း ေရးေနခ်ိန္ သီခ်င္းတပုဒ္ နားေထာင္မိသည္။ ေတာသူေတြမယ္ အရိုးခံပါကြယ္ ခ်စ္တယ္ၾကိဳက္တယ္ ဆိုလာပါတဲ့ ကိုလူညိဳထြား ၿမိဳ႕ၾကီးသားရယ္ဆုိေသာ သီခ်င္းစာသားပါသည့္ သီခ်င္းျဖစ္ေနသည္။
ထို႔ျပင္ မင္းက ဒို႔ကို အတယ္လို႔မ်ားထင္ေနလား။ ဒီမွာၾကည့္ အံတိုေနၿပီဟုဆိုေသာစကားအားလည္း အဖန္္ဖန္တလဲလဲ ၾကားေယာင္မိကာ ကိုယ့္အံသြားကိုကိုယ္ အသာအယာစမ္းမိပါေၾကာင္း။
ေက်ာ္ေမာင္ (တိုင္းတာေရး)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
