ေအးျငိမ္း – အေပ်ာ္ဆံုးေန႔

 ျမန္မာျပည္သား လူအမ်ားတို႔နည္းတူ ကြ်ႏ္ုပ္မွာလည္း အလြန္ စိတ္လႈပ္ရွား၊ ရင္ခုန္လ်က္ရိွသတည္း။ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြမ်ားျဖစ္လိမ့္မလဲဟု ရင္တမမျဖင့္ မဲဆႏၵေပးသည့္ သတင္းမ်ားကို နားစြင့္ေနမိသည္။ ဘယ္လုိညစ္လံုးပတ္လံုး၊ ယုတ္လံုးေတြမ်ား ထုတ္သံုးလိုက္ေလမလဲဟု စိတ္တထင့္ထင့္ ျဖစ္ေန၏။ ဘယ္မဲရံုမွာ စီကနဲျဖစ္ေလမလဲဟု စိုးရိမ္ပူပန္ေနမိေလသည္။

(ယခုမူ မဲလက္မွတ္ညစ္လံုးေလာက္က လဲြလို႔ က်န္တာအားလံုး အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႔စြာ ၿပီးဆံုးသြားျခင္းအတြက္ ထိုလူႀကီးမ်ားအား အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္။ သုိ႔မို႔ေၾကာင့္လည္း အသင္တို႔ေျပာခဲ့သမွ်အားလံုး သင္ပုန္းေခ်ပစ္လိုက္ပါၿပီ။)

၉ – ၁၁ – ၂၀၁၅ ရက္ေန႔။

ယခုမွ အသစ္က်ပ္ခြ်တ္ရလာသည့္ရည္းစားႏွင့္ ေတြ႔ရေတာ့မည့္ အပ်ိဳဖ်န္းကေလးသည္ ရင္မ်ားတုန္ကာ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ား မ်ား ေအးလ်က္ ေနမထိ၊ ထိုင္မသာ ျဖစ္ေနသကဲ့သို႔ မဲရလဒ္အေျခအေနကို သိလုိေဇာျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္မွာလည္း ထိုင္ရေတာ့မလို၊ ထရေတာ့မလိုျဖင့္ ကေယာင္ေခ်ာက္ျခားျဖစ္ကာ ေနေလ၏။

ထို႔ေနာက္ ေဖ့စ္ဘုတ္ကို မျပတ္ဖြင့္လ်က္ Eleven Media မွတဆင့္ ေရြးေကာက္ပဲြရလဒ္မ်ားကို သိရေလေသာ္ ရင္တထိတ္ထိတ္ျဖင့္ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္မိေလေသာ ဟူသတတ္။

ကြ်ႏ္ုပ္ဘ၀၌ လက္ခ်ိဳးေရ၍ရေသာ အလြန္ေပ်ာ္ခဲ့ရသည့္ ေန႔ရက္အနည္းငယ္အတြင္း၌ ယေန႔သည္လည္း တစ္ရက္ အပါအ၀င္ ျဖစ္၏။

ပထမအႀကိမ္ အႀကီးအက်ယ္ေပ်ာ္ခဲ့ရတာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြတံုးကျဖစ္သည္။ ထုိစဥ္က ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ေမာင္ႏွမတေတြမွာ ေရဒီယိုကုိဖြင့္လ်က္ ေရြးေကာက္ပဲြရလဒ္မ်ားကို အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားစြာ နားေထာင္ေနခဲ့ၾကတာ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္မေတာ့ ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႔နယ္တြင္ ေဒၚစန္းစန္းက ၉၈% ျဖင့္ ႏုိင္ၿပီ စသည္ျဖင့္ ေရဒီယုိက တစ္ခါေၾကျငာလိုက္၊ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔မွာ ေဟး ကနဲေအာ္ကာ ေပ်ာ္ျမဴးလိုက္။ ကြ်န္ေတာ္ ဆယ္တန္းေအာင္စဥ္ကပင္ သည္မွ် မေပ်ာ္ဖူးပါ။ အမွန္ကိုေျပာရလွ်င္ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀တြင္ သည္တစ္ခါ အေပ်ာ္ဆံုးျဖစ္ပါသည္။ သည္ကဲ့သို႔ တစ္ခါမွ မေပ်ာ္စဖူး။ သိန္းထီေပါက္လ်င္ပင္ ကြ်န္ေတာ္ ဤမွ်ေပ်ာ္မည္ မထင္ပါ။

ယခုလည္း NLD က အျပတ္အသတ္ႏုိင္သည့္သတင္းမ်ားကိုဖတ္၍ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ၀မ္းသာလြန္းသျဖင့္ မ်က္ရည္လည္မိသည္။

ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကား လြတ္လပ္ေရးရေပေတာ့မည္။

ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ ဖန္တီးခြင့္ရေတာ့မည္။

ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွ သစ္မ်ားကို စိတ္ရိွတိုင္း ထင္သလိုခုတ္ကာ ကားႀကီးကားငယ္မ်ားျဖင့္ တုိက္ထုတ္ေနသည္ကို ရင္နာနာႏွင့္ သည္အတိုင္းၾကည့္ေနၾကရသည့္ဘ၀က လြတ္ကင္းေပေတာ့မည္။

လယ္သမားမ်ား၏ လယ္မ်ားကို အတင္းေရာအဓမၼပါသိမ္းယူေနၾကသည္ကို မ်က္ရည္စက္လက္ႏွင့္ ရင္ထုမနာျဖစ္ေနရသည့္ ဘ၀မ်ားက လြတ္ကင္းၾကေတာ့မည္။

ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး ငါတို႔ပိုင္သည္ဟု သေဘာထားကာ ျမင္ျမင္သမွ် ေျမမ်ားအား ထင္တိုင္းႀကဲ သိမ္းပိုက္၊ ၀ယ္ယူ လုပ္ေန သည္မ်ားအား ရပ္တန္းက ရပ္ႏိုင္ေတာ့မည္။

တရားမရိွ ဓားမရိွ၊ ထစ္ကနဲဆို ဒါးႏွင့္ခုတ္၊ ဒုတ္ႏွင့္ရုိက္။ လူသတ္ရန္၀န္မေလးလွေသာ ဥပေဒမဲ့လုပ္ရပ္မ်ားကို တားဆီးႏိုင္ ေတာ့မည္။

မတရားအလုပ္ခံရလွ်င္ေသာ္မွ ေငြမ်ားက (သို႔) အာဏာရိွက တရားႏိုင္ေနသည့္ စနစ္ဆိုးႀကီးကို အျမစ္မွ တြန္းလွန္ႏိုင္ ေတာ့မည္။

အက်င့္စာရိတၱေကာင္းသူမ်ားက အက်င့္စာရိတၱ ခြ်တ္ၿခံဳက် ပ်က္ယြင္းေနသူမ်ားထံမွ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းေၾကာင္း ေထာက္ခံစာကို ေအာက္က်ေနာက္က်ခံ သြားေတာင္းေနရသည့္ ကေျပာင္းၿပိ၊ ကေျပာင္းျပန္ စနစ္ဆိုးႀကီးကို ဖ်က္သိမ္းႏိုင္ ေတာ့မည္။

ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္မ်ားအတြင္း ေရဆိုးမ်ားကို အတိုင္းအဆမရိွ သြန္ထည့္ေနသည္အား မည္သူမွ အေရးမလုပ္ၾကသည္ကို အေရးလုပ္ႏိုင္ေတာ့မည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံလူဦးေရ၏ ၇၀% မွ်ေသာ လယ္သမားမ်ား ပိုးသတ္ေဆးမ်ားကို အလြန္အင္မတန္ အႏၱရာယ္မ်ားစြာ သံုးစဲြေနသည္အား မသိသားဆိုး၀ါးလွစြာ လ်စ္လ်ဴရႈထားသည္အား ပညာေပးသင္တန္းမ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ေပးျခင္း၊ အႏၱရာယ္ကင္းပစၥည္းမ်ား ထုတ္ေပးျခင္းတို႔ကို လုပ္ေပးႏိုင္ေတာ့မည္။

ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းလာကာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားလုပ္သားမ်ားအေပၚ မတရားသျဖင့္ ျပဳမူေနသည္မ်ားကို တားဆီးႏိုင္ေတာ့မည္။

ထို႔ထက္ –

ဘံုမဟုတ္၊ ပတ္မဟုတ္ အစိုက္ခိုင္းထားသည့္ ၾကက္ဆူပင္မ်ားကို အျမစ္ပါမက်န္ ႏႈတ္ပစ္ႏိုင္ေတာ့မည္။

ေခါင္မိုးေပၚတင္ထားသည့္ ေက်ာက္ဖရံုသီးမ်ားကို သၾကားႏိုင္ႏိုင္ထည့္ကာ ယိုထိုးစားႏုိင္ေတာ့မည္။

ယၾတာေျပာင္းဖူးမ်ားကို မီးေသြးမီးဖိုတြင္ဖုတ္ကာ ဆီဆန္း ဆားျဖဴးလ်က္ ေရေႏြးၾကမ္းျဖင့္ ျမည္းႏိုင္ေတာ့မည္။

ထို႔ထက္ –

ႏိုင္ငံရပ္ျခား တိုင္းတပါးသို႔သြားသည့္အခါမ်ားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွဟု ဆုိလုိက္သည္ႏွင့္ အထင္ေသးစြာ ၾကည့္တတ္ၾကသည့္ မ်က္လံုးမ်ား၏ဒဏ္မွ လြတ္ကင္းေတာ့မည္။

ျမန္မာပတ္စ္ပို႔ဆိုပါက မယံုၾကည္လွစြာ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ စစ္ေဆးသည္ကို မ်က္ႏွာငယ္ကေလးႏွင့္ ရင္တုန္ပန္းတုန္ၾကည့္ေနရသည့္ အျဖစ္ဆိုးမ်ားမွ ကင္းေ၀းေတာ့မည္။

ကိုယ့္အစုိးရက အကာအကြယ္မေပးသျဖင့္ မတရားလုပ္တာခံရသည့္တိုင္ မ်က္ရည္စက္လက္ႏွင့္ သည္အတိုင္း ျပည္ေတာ္ျပန္ၾကရသည့္ ဘ၀မ်ား တစစႏွင့္ ေခြးလ်က္သည့္ ထန္းလ်က္ခဲလို႔ ကြယ္ေပ်ာက္ရေတာ့မည္။

ကိုယ့္တိုင္းျပည္တြင္ ကိုယ့္မိသားစု၊ ကိုယ့္ေရေျမသဘာ၀၊ ကိုယ့္တိုင္းရင္းသား အစားအစာ၊ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုယ့္ဓေလ့ထံုးစံမ်ားကို ခံုမင္ႏွစ္သက္ပါလ်က္ မတတ္သာ၍ တေျပရပ္ျခား တိုင္းတပါးတြင္ ေအာင့္အည္းသည္းခံ လုပ္ေနၾကရသည့္ ျမန္မာမ်ားအတြက္ ျပည္ေတာ္ျပန္ ၀င္ေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္တုိ႔ သန္းလာေခ်ၿပီ။

ေလာကႀကီးကို မပ်က္စီးေအာင္ ေစာင့္ထိန္းအပ္ေသာ ေလာကပါလတရားႏွစ္ပါး ဟူသည္ ရိွ၏။

၎တို႔မွာ ဟီရိ ႏွင့္ ၾသတပၸတရားတို႔ ျဖစ္၏။ ဟီရိ ဆိုသည္မွာ မေကာင္းမႈကိုလုပ္ရမွာ ရွက္ျခင္း ႏွင့္

ၾသတပၸ ဟူသည္မွာ မေကာင္းမႈကိုလုပ္ရမွာ ေၾကာက္ျခင္း တို႔ျဖစ္၏။ ဟီရိ၊ ၾသတပၸကင္းမဲ့ေနေသာ ေလာကႀကီးသည္ အလံုးစံုပ်က္ယြင္းျခင္း၏ အစပင္ ျဖစ္ေတာ့၏။ ယခု ထို ဟီရိ ႏွင့္ ၾသတပၸဟူေသာ စကားလံုးတို႔ကို အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားတို႔၏ အဘိဓာန္တြင္ ျပန္လည္ထည့္သြင္းဘုိ႔ရာ အခ်ိန္တန္ေပၿပီ။

ဆုိရလွ်င္ ထို ဟီရ၊ ၾသတပၸတရားႏွစ္ပါးသာမကေသး။ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားတို႔၏ အဘိဓာန္တြင္ ေပ်ာက္ကြယ္ေနတာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ အရွက္၊ ဂုဏ္သိကၡာ၊ ကိုယ္က်င့္တရား၊ ကတိက၀တ္၊ သစၥာ၊ လူႀကီးလူေကာင္း၊ တရားမွ်တမႈ၊ ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္မႈ၊ ဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာတတ္မႈ၊ တာ၀န္ယူမႈ၊ တာ၀န္သိမႈ၊ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူ႔အက်ိဳးကို ေစတနာေရွ႔ထား ေဆာင္ရြက္တတ္မႈ စသည့္ စကားလံုးမ်ားကို ျပန္လည္ထည့္သြင္း ၾကရေပေတာ့မည္။

ညစ္ပတ္မႈမ်ားရိွေနသည့္တိုင္ ယခု ရလဒ္မ်ားကိုၾကည့္ရသည္မွာ အားရစရာႀကီး ျဖစ္၏။

သို႔အတြက္ NLD အစိုးရဖဲြ႔ႏုိင္ေတာ့မည္ကို ယံုမွားသံသယရိွစရာမလို။

ကမၻာကပင္ေလးစားရေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီး၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔အားလံုးသည္ အဖက္ဖက္မွ ယိုယြင္းကာ၊ ခြ်တ္ခ်ဳံက်ေနေသာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔အိမ္စုတ္ႀကီးကို ျပန္ျပင္ၾကရလိမ့္မည္။

ဤသုိ႔ျပင္ရာတြင္ ခဏကေလးႏွင့္၊ (၁) ႏွစ္ (၂) ႏွစ္၊ (၃ – ၄) ႏွစ္ႏွင့္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် မျဖစ္ႏုိင္။ ဆယ္စုႏွစ္အေတာ္မ်ားမ်ား အခ်ိန္ယူကာ ျပင္ၾကရမည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ တိုင္းသူျပည္သားအားလံုးသည္ မိမိတတ္ႏိုင္သည့္ဘက္က တဘက္တလမ္း ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳးပမ္းၾကရမည္။ ၀ုိင္းၾက၀န္းၾကရန္ တုိက္တြန္းလိုက္ရပါ၏။

သယံဇာတမ်ားကို ထုတ္ေရာင္းစားေနမည့္အစား အရည္အေသြးျမင့္ဆန္မ်ား ထုတ္လုပ္ကာ ျပည္ပ၀င္ေငြ ရွာႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကမည္။

က်န္းမာေရးႏွင့္မညီညြတ္သည့္ မေလးရွားမွ စားအုန္းဆီမ်ားကို တင္သြင္းမည့္အစား အရည္အေသြးျမင့္ ပဲဆီမ်ား ထုတ္လုပ္ကာ တစ္ကမၻာလံုးသို႔ တင္ပို႔ၾကမည္။

ေရနံစိမ္းမ်ားကိုေရာင္းကာ စင္ကာပူမွ ဒီဇယ္မ်ားတင္သြင္းေနမည့္အစား ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ကိုယ့္ဘာသာ ေရနံခ်က္ကာ သူတို႔ကို ျပန္ေရာင္းစားၾကမည္။

ဂ်ပန္က တပတ္ႏြမ္းကားမ်ားကို တင္သြင္းေနမည့္အစား ကိုယ့္ဘာသာ ကားထုတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကမည္။  (ႏိုင္ငံျခားမွ တပတ္ႏြမ္းကားမ်ားကို ေဘာ္ဒီေလးနည္းနည္းပါးပါးထု၊ ေဆးျပန္သုတ္ၿပီး စက္မႈဇံုထုတ္ကားဟု ဟန္ျပထုတ္ေနျခင္းကို မဆိုလို။)

ျမန္မာႏိုင္ငံကို အမိႈက္ပံုဟု သေဘာထားလ်က္ တရုတ္က အေပါစားလွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား ဒလေဟာ တင္သြင္းေနသည္ကို သူတို႔ထက္ အရည္အေသြးပိုေကာင္းေသာပစၥည္းမ်ား ထုတ္လ်က္ တုိက္ထုတ္ ပစ္ရမည္။

အႏၱရာယ္မ်ားလွေသာ တရုတ္လုပ္ သြားေရစာမ်ားအစား၊ အရည္အေသြးျမင့္၊ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညြတ္ေသာ ျမန္မာမံု႔မ်ား ထုတ္လုပ္လွ်က္ ထုိတရုတ္မုန္႔မ်ားကို ေခ်မႈန္းပစ္ရမည္။

မျဖစ္ညစ္က်ယ္လစာေလးႏွင့္ သူမ်ားတိုင္းျပည္သြားကာ အိမ္ေဖာ္လုပ္ေနရသည့္ အမ်ိဳးေကာင္း သမီးကေလးမ်ားအတြက္ အလုပ္အကိုင္ေကာင္းမ်ား ဖန္တီးေပးရမည္။

ကြ်ႏု္ပ္တို႔သားသမီးမ်ားကို တျခားႏိုင္ငံသြားေက်ာင္းထားေနရသည့္ဘ၀မွ ႏိုင္ငံျခားမွေက်ာင္းသားမ်ား ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ ေရဆင္းစိုက္ပ်ိဳးေရးတကၠသုိလ္၊ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္မ်ားသို႔ လာတက္ၾကရေလေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမည္။

ကြ်ႏု္ပ္တို႔တြင္ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရိွသည္။

ထေလာ့ျမန္မာ၊ ျမန္မာထေလာ့

အားမေလွ်ာ့ႏွင့္

သူကစ၍၊ ငါကအားလံုး

လက္ရံုးျမားေျမာင္၊ ဉာဏ္ျမားေျမာင္ႏွင့္

စြမ္းေဆာင္ၾကေလ၊ ေဆာင္ၾကေလေလာ့

ဤေျမဤရြာ၊ ဘယ္သူ႔ရြာလဲ

ဤယာစပါး၊ ဘယ္သူ႔စပါးလဲ

ထားေလာ့တာ၀န္၊ ပြန္ေလာ့လုပ္ငန္း

ဉာဏ္ေရွ႕ပန္း၍

တ၀မ္းတစိတ္၊ ညီေစသတည္း။

(ဆရာေဇာ္ဂ်ီ)

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း

၁၀ – ၁၁ – ၂၀၁၅။ ၀၀း၃၆ နာရီ

မွတ္ခ်က္။ ။ ၾကက္ဆူပင္မ်ားကို ႏႈတ္ပစ္မည္၊ ေက်ာက္ဖရံုသီးမ်ားကို ယိုထိုးမည္ဆိုျခင္းမွာ ၎တို႔လုပ္ခဲ့ေသာ အလုပ္မ်ားကို အၿငိဳးအာဃာတျဖင့္ အကုန္ဖ်က္ပစ္မည္ဟု ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္။

ျပည္သူအတြက္လည္းအက်ိဳးမရိွ၊ ႏိုင္ငံအတြက္လည္းအက်ိဳးမရိွေသာ၊ ထို႔ထက္ ျပည္သူမ်ား၏ အေတြးအေခၚ အယူအဆမ်ားကို မွားယြင္းေစႏိုင္ေသာ အဓိပၸာယ္ကင္းမဲ့လွသည့္အလုပ္မ်ားကို ျပည္သူမ်ား ေနာင္တြင္ မည္သည့္အခါမွ မလုပ္ရေတာ့ ဟု ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။

အဓိပၸာယ္ေကာက္ လဲြမွာစိုးသည့္အတြက္ ရွင္းျပရျခင္း ျဖစ္ပါ၏။