ကိုကံညိဳ(ထူးၾကီး) – “၁၄မဲ…၂မဲ”
(မိုးမခ) ႏို၀င္ဘာ ၇၊ ၂၀၁၅
ဒီမွာေတာ့ ၾကိဳတင္မဲေတြ ထည့္ေနၾကပါျပီ။
မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က…ChatBoxက လွမ္ေျပာတယ္၊ ၾကိဳတင္မဲေနာက္ကို လိုက္ၾကည့္ေပးဖို႔၊ ဒီအတြက္ တာဝန္ရွိသူဆိုတဲ့ စာရင္းထဲမွာ ပါဝင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ မဲရံုမႈး ဆရာမတစ္ေယာက္ပါမယ္။ ေနာက္လိုက္ ဆရာမႏွစ္ေယာက္ပါမယ္။ ေကာ္မရွင္ကတစ္ေယာက္..၊ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက တစ္ေယာက္၊ ေစာင္ၾကည့္ေလ့လာ ကူညီအေနနဲ႔ ပါလာတဲ့ႏွစ္ေယာက္က ပါတီၾကီးတစ္ခုနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနေၾကာင္း မယုတ္မလြန္ ေျပာသံၾကားပါတယ္။
ဒါက အရွင္းၾကီးပါ။ မဲရံု မဲစာရင္းနဲ႔ ပတ္သက္သမွ်ကို ဘယ္သူက ခန္႔အပ္တာလဲ၊ အစိုးရက ခန္႔အပ္တာျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရကို ဘယ္ပါတီက ဦးေဆာင္ျပီး၊ ဘယ္သူေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတာလဲ … ရွင္းေလာက္ပါျပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အစိုးရပါတီကလည္း ထင္တစ္လံုးပိုက္ျပီး ေသခ်ာေပါက္အကြက္ေတြနဲ႔ ဝင္ျပိဳင္တာဆိုေတာ့ …
ေနာက္ေယာင္ခံကိုယ္ပြား အေနနဲ႔ ကပ္ပါသြားႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္။ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြကို အိမ္နံပါတ္နဲ႔တကြ၊ ဒီလူေတြဝင္သမွ် အိမ္ကို လူခြဲေတြထည့္ျပီး ပါဝင္မွကို ျဖစ္ေတာ့မယ္။
ဒီမဲရံုမႈး တာဝန္ယူရတဲ့အပိုင္းမွာ လမ္းသြယ္(၄)ခုအတြက္ လူဦးေရ (၃၀၀) ေက်ာ္ပါဝင္ေနတယ္။ အဲဒီမွာမွ ၾကိဳတင္မဲအတြက္ စာရင္းတင္ထားတာ (၁၆) ဦး။ လူခြဲသြားသမွ် မလြတ္ေအာင္ကပ္လိုက္။
ပထမဆံုးဝင္ကတည္းက နိမိတ္မေကာင္းတာ။ ကန္ထရိုက္တိုက္ခန္းေဆာက္ျပီး ေဈးေကာင္ရလိုက္တဲ့ အဖိုးၾကီး အဖြားၾကီးလင္မယား။ အဖြားၾကီးက ခါးတစ္ဆစ္ခ်ိဳးကုန္းေနျပီး အဖိုးၾကီးက မျမင္မစမ္း။ ရာအိမ္မႈးရဲ့ ၾသဇာေအာက္မွာ ေၾကာက္ေနရပံု၊ သက္ၾကီးေထာက္ပံ့ေၾကးေတြ ဘာေတြကို ရာအိမ္မႈးက မက္လံုး ေပးထားပံုရပါတယ္။ ကိုယ့္ရပ္ကြက္၊ ကိုယ့္လမ္း မဟုတ္တဲ့အျပင္ ပထမဆံုးအဖြင့္ ျဖစ္တာနဲ႔၊ ရာအိမ္မႈးကိုပဲ ေရွ႔တန္းတင္လိုက္တယ္။
ရာအိမ္မႈးက အေဟာေကာင္း။ လမ္းခင္းေပးဖို႔ (အဘ) ကို ေခၚလာတုန္းက ဒီအဖိုးၾကီးအဖြားၾကီး အခန္းမွာ ဧည့္ခံတဲ့အေၾကာင္းကစျပီး ပ်ိဳးတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေမာင္မင္းၾကီးသားပဲ လုပ္ေပးပါဆိုတဲ့ ကိန္းဆိုက္ေတာ့တာေပါ့။ ဒါေတာင္ ဆရာမတစ္ေယာက္က သူမဲေပးခ်င္တဲ့အကြက္ကို ေမးပါ၊ လက္နဲ႔ေထာက္ျပပါ … လို႔ ဝင္ေထာက္ေပးေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုးမေပါက္ခဲ့ပါဘူး။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုးအတြက္ ရာအိမ္မႈးကပဲ ဦးေဆာင္ ရယူသြားပါတယ္။
ေနာက္တစ္အိမ္ကေတာ့ အားရစရာ ထင္ေၾကး နည္းပါးလွပါတယ္။ လမ္းေပၚမွာမဟုတ္၊ အိမ္ၾကိဳအိမ္ၾကားက၊ သူမ်ားေနာက္ေဖးကို ဝင္သြားရတာ။ အားကိုးအားထား အမ်ားၾကီးကို ေတာင့္ေတာင့္တတ လိုအပ္ေနတဲ့ အဆင္အေသြးေတြ ပတ္ခ်ာလည္ ဝိုင္းေနတဲ့ ေလျဖတ္ေနသူတစ္ေယာက္။ သားတစ္ေယာက္က စစ္ထဲမွာ ဆိုပဲ။ ေမွ်ာ္လင့္စရာ မဲတစ္ျပား ရႏိုင္မယ္မထင္။ ရာအိမ္မႈးနဲ႔ အကူေတြကလည္း သူတို႔ လုပ္ေပးမယ္ ဆိုတာ ခ်ည္းပဲ။ ဆရာမကိုယ္တိုင္ တာဝန္အရွိဆံုးေနရာက ဝင္ရပ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္။
“ဦးေလးႏွစ္သက္ရာပါတီကို ညႊန္လိုက္ပါ။ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ လုပ္ေပးပါ့မယ္”။
“ငါ ကိုယ္တိုင္ ရေအာင္လုပ္မယ္” ဆိုတဲ့ အသံၾကီးက အားမာန္အျပည့္နဲ႔ ဟိန္းထြက္သြားတယ္။
အားလံုး ေနာက္တြန္႔သြားတယ္။ ဆရာမကိုယ္တိုင္ သြားျပီထင္ပါရဲ့ အေတြးနဲ႔။ အကူေကာင္ေလးက တံဆိပ္တံုးကို မဲစာရြက္ေပၚ ထုေပးဖို႔ ဟန္ျပင္လိုက္ျပီဆိုကတည္းက ဆရာမလည္း စည္းမ်ဥ္းဥပေဒေတြ ရြတ္ျပဖို႔ အခ်ိန္မမွီေတာ့။
“မလုပ္နဲ႔ … တံဆိပ္တံုးေပး”။
ဦးေလးၾကီးလက္ထဲ တံဆိပ္တံုး ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ တံုတံုရင္ရင္နဲ႔ မဲစာရြက္မွာ အထက္ေအာက္ ေရြးခ်ယ္ရမယ့္ပါတီကို ရွာေနတယ္။ တကယ္ကို ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔။ အၾကည့္ရပ္ျပီး စူးစိုက္မႈ ထိုးက်သြားတဲ့ေနရာကို အေရာက္မွာေတာ့ …
“ဦးေလး မဲေပးမယ့္ပါတီကို ကၽြန္မသိျပီ၊ ဦးေလး တစ္ခ်က္တည္း ထုခ်လိုက္ေတာ့၊ ကၽြန္မထိမ္းေပးထားမယ္..”။
တစ္မဲ၊
ေဈးဦးေပါက္ျပီ။
ေနာက္အိမ္ေတြ ဆက္ဝင္တယ္။ အားရစရာေတြခ်ည္ပဲ။ အက်ိဳးရွိလွပါေပရဲ့။
(၁၆) ဦး မွာ (၁၄) မဲ (၂) မဲ နဲ႔။
ေနာက္ေယာင္ခံကိုယ္ပြားက … တစ္ႏိုင္ငံလံုးၾကားေအာင္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ခ်င္ပါရဲ့။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
