ရသေဆာင္းပါးစုံ လူမ်ား၊ ရုုပ္ပုုံလႊာမ်ား

ေလာအယ္စုိး – ေလနီ႐ုိင္းကုိဆန္ကာပ်ံသည့္ ငွက္ – အပုိင္း (၆)

ေလာအယ္စုိး – ေလနီ႐ုိင္းကုိဆန္ကာပ်ံသည့္ ငွက္ – အပုိင္း (၆)
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၂၉၊ ၂၀၁၅

‘အစ္ကို လူအသစ္တစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္။ ဟသၤာတၿမိဳ႕သား စမူထန္
လုိ႔ေခၚတယ္။ အဲဒါ ကြၽန္ေတာ္မိတ္ဆက္ေပးမလုိ႔ပါ’

 

ဝမ္းသာအားရျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ‘ေက်းဇူးျပဳၿပီးေခၚခဲ့ပါ’ ဟုေျပာေတာ့၊
မိတ္ဆက္ေပးမည့္ ကြၽန္ေတာ့္မိတ္ေဆြကဆက္ၿပီး ‘အစ္ကုိေရ၊ သူလည္း
အစ္ကုိ႔လုိပဲ လူပ်ဳိႀကီးပဲေနာ္’ ဟု ဆုိေသာအခါ ပုိ၍ေပ်ာ္သြားသည္။

 

မိမိအသက္(၃၉) ႏွစ္ထဲေရာက္ေနေပၿပီ။’ေဟ့ေကာင္…လုပ္ဦးေနာ္’ဟု
ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကဆုိေသာအခါ၊’ေအး..ငါဘာလုပ္ရမွာလဲ
သူငယ္ခ်င္းရာ’ဟူ၍သာအေျဖေပးႏုိင္သည္။

 

အသက္(၃၅) ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္လူပ်ဳိႀကီး၊အပ်ဳိႀကီးတုိ႔သည္ကြၽန္ေတာ့္လုိပင္
တကၠသုိလ္ကဇာတ္လမ္း၊အလုပ္ခြင္တုန္းကႏွလံုးသားမွတ္တမ္းသမုိင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး
ရွိေနခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ဆံုးယခုအခ်ိန္ထိမစြံေရးခ်၊မစြံျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္သည္။
‘ဟာ..အဲဒီလူပ်ဳိႀကီးကဇီဇာေၾကာင္လြန္းပါတယ္’ဟူ၍ေျပာသံမ်ား
ၾကားရေသာအခါဝန္ခံပါ၏။ကြၽန္ေတာ္လည္းကုိယ့္အေတြးႏွင့္ကုိယ္၊ကုိယ့္ရည္မွန္းခ်က္၊
ကုိယ့္ခံယူခ်က္ႏွင့္ကုိယ္ဆုိေတာ့ျပံဳး၍ေခါင္းညိတ္႐ံုသာရွိေတာ့သည္။
ကြၽန္ေတာ္ကရွိသေလာက္ေလးလူပ်ဳိႀကီးဣေႁႏၵကုိထိန္းၿပီး၊
အရြယ္လြန္ရင္ခုန္သံမ်ားကုိလူမသိသူမသိႀကိဳးစား၍ ဖုံးကြယ္ထားေပမယ့္…

‘အမုိးေရလုပ္ဦးေနာ္။သားႀကီးက(၄ဝ)နားကပ္ေနၿပီ။အမုိးမရွိရင္သူ
ဘယ္သူနဲ႔ေနခဲ့မလဲ’

ဆုိေသာအေျပာမ်ားေနာက္သလိုလုိ၊အတည္ေျပာသလုိမ်ဳိးေတြခံရေပါင္းလည္း
မ်ားၿပီ။ဝါရွင္တန္ဒီစီၿမိဳ႕တြင္ေနထုိင္သည့္သူနာျပဳတကၠသုိလ္မွပါေမာကၡေဟာင္းႀကီး
ဆရာမေဒၚေကသီလံုးကလည္းသနားသျဖင့္၊

‘ေအး..ငါလည္းဆုေတာင္းၿပီးမင္းနဲ႔သင့္ေတာ္တာေတြရွာေပးေနတယ္’ဆုိၿပီး
ကြၽန္ေတာ့္ကုိအားမငယ္ရန္မၾကာခဏဖုန္းဆက္တုိင္းအားေပး၏။
ဝါရွင္တန္ဒီစီၿမိဳ႕ရွိဗမာစကားေျပာခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္း၌ဆရာမႀကီး၏
ေစတနာအစြမ္းႏွင့္လူပ်ဳိႀကီး၊အပ်ဳိႀကီးတုိ႔စြံသြားၾကသည့္အတြဲေတြကလည္း(၃)
(၄)တြဲေလာက္ရွိေနေပၿပီ။အန္တီႀကီးကုိဘုရားရွင္ေကာင္းခ်ီးေပးပါေစ။
‘ရပါတယ္အန္တီရယ္’ဟူ၍သာစိတ္မဝင္စားသလုိပံုစံမ်ဳိးႏွင့္ေျပာရေသာ္လည္း၊
‘ငါလည္းအိမ္ေထာင္က်ဖို႔သင့္ၿပီ’ဆုိတာကုိကြၽန္ေတာ္မိမိကုိယ္ကုိဘယ္လုိမွလိမ္၍မရ။
ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းမ်ားႏွင့္အျခားမိတ္ေဆြအေမရိကန္တခ်ဳိ႕၏မဂၤလာပြဲတုိ႔ကုိ
တက္တုိင္းကြၽန္ေတာ္မိမိကုိယ္ကုိမိမိေဒါသထြက္ေနသည္။ဘာရယ္ေၾကာင့္မွန္းမသိ။
အခုလည္း’စမူထန္’ဆုိေသာလူပ်ဳိ၊အသက္(၄ဝ)ေက်ာ္ေက်ာ္လူပ်ဳိႀကီး
တစ္ေယာက္ႏွင့္မိတ္ေဆြသစ္ျဖစ္ရမည္ဆုိေသာေၾကာင့္ေပ်ာ္သြားသည္။ဘာဖလုိၿမိဳ႕၏
ျမန္မာအသုိင္းအဝုိင္းရွိလူပ်ဳိႀကီးမ်ားသမဂၢတြင္အဖြဲ႕ဝင္သစ္တစ္ဦးတုိးလာျခင္းသည္
အလြန္မွမဂၤလာရွိေသာအေၾကာင္းအရင္း၊သတင္းေကာင္းျဖစ္သည္။ႀကိဳဆုိပါ၏
ရဲေဘာ္ႀကီးမူထန္ခင္ဗ်ား။

အရပ္ကအနည္းငယ္ပုသည္။အျမဲတမ္းႀကိဳးစားၿပီး၊ျပံဳးေနတတ္သူ၊အလိုလုိ
ေနရင္းသူတစ္ပါးကုိအားနာေနတတ္ေသာသူသည္’စမူထန္’ဆုိေသာပုဂၢဳိလ္ဟုပင္
အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိရေပလိမ့္မည္။

‘ကြၽန္ေတာ္ကဟသၤာတသားပါ။ပုသိမ္တကၠသုိလ္ကေနျမန္မာစာအဓိကနဲ႔
ၿပီးတာပါ။မဟာဘြဲ႕အတြက္ဆက္တက္ေနရင္းနဲ႔ႏုိင္ငံေရးလုပ္ၿပီးေတာ့ေထာင္က်၊
အလုပ္ထြက္နဲ႔ဘဝအနာဂတ္အတြက္ဘာမွစဥ္းစားလုိ႔မရတာနဲ႔မေလးရွားကုိထြက္ခဲ့
တာပါ။’

ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚမွထင္ရွားေသာဟသၤာတသားကရင္လူမ်ဳိးတုိ႔သည္ကရင္
ေလသံဝဲမႈရာခုိင္ႏႈန္းအလြန္႔အလြန္နည္းကာဗမာစကားကုိေျပာဆုိႏုိင္ၾကေသာသူမ်ား
ျဖစ္သည္။

ျဖတ္သန္းလာၾကေသာလူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡ၊သမုိင္းအျဖစ္အပ်က္ကုိနာၾကည္း
သင္ခန္းစာယူၿပီးကရင္၊ဗမာလူမ်ဳိးတုိ႔ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနထုိင္ေသာၿမိဳ႕ဟုကြၽန္ေတာ္
မွတ္ယူပါသည္။ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ဂီတသူရဲေကာင္းခ်စ္စမ္းေမာင္သည္ဟသၤာတနယ္သား
ျဖစ္သည္။ဟသၤာတဇာတိနယ္ဖြားကရင္လူမ်ဳိးျဖစ္ေစ၊ဗမာလူမ်ဳိးျဖစ္ေစခ်စ္စမ္းေမာင္
ကိုယ္တုိင္လည္းသူ႕နာမည္အတုိင္းလူသားေတြကုိခ်စ္ခင္ၿပီးႏွိမ့္ခ်ေသာဂီတသူရဲေကာင္း
ႀကီးျဖစ္သည္။ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ျဖစ္ၿပီး၊သူ၏ဂီတပြဲမ်ားမစမီအျမဲတမ္းသီဆုိ
သူမ်ားႏွင့္တီးခတ္ေသာသူ၏ဝုိင္းေတာ္သားမ်ားႏွင့္အတူဆုေတာင္းဝတ္ျပဳၿပီးမွတီးခတ္
တတ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။

ယခု၊ဟသၤာတ’စမူထန္’၊ဗမာလုိအဓိပၸာယ္တုိက္႐ုိက္ယူပါက’ေမာင္ေနထြက္’
သည္ကြၽန္ေတာ္ကဲ့သုိ႔ပင္ဂီတာလည္းမတီးတတ္၊သီခ်င္းလည္းမဆုိေသာပုဂၢိဳလ္
ျဖစ္သည္။

အေနာက္ပုိးကရင္လူမ်ဳိးျဖစ္သည္။ကြၽန္ေတာ္ေနထုိင္ေသာဘာဖလုိၿမိဳ႕သည္
ကရင္၊ဗမာ၊အဂၤလိပ္ဘာသာစကားကုိေျပာဆုိတတ္ေသာသူတုိ႔အတြက္ေရတုိကာလ
အားျဖင့္အဆင္ေျပေသာၿမိဳ႕ျဖစ္သည္။ကြၽန္ေတာ္သည္အေမရိကန္ႏုိင္ငံကုိေရာက္ရွိ
သည့္အခ်ိန္မွေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ကာလအထိ၊ဒုကၡသည္မ်ားေနရာခ်ထားေရး၊သူတုိ႔
တစ္ေတြ၏အဆုိအရအေမရိကန္တြင္ဘဝသစ္စေသာသူမ်ားတုိ႔ကုိကူညီေသာ႐ံုးတစ္႐ံုး
၌စကားျပန္အျဖစ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚမွအေနာက္ပုိးကရင္လူမ်ဳိးျဖစ္သူ’စမူထန္’အတြက္ဒီ
ဘာဖလုိၿမိဳ႕မွာကရင္ဘာသာစကားဘာသာျပန္ဆုိမႈ၌အခက္အခဲမ်ားေတြ႕ရေပေတာ့
သည္။

အေနာက္ပုိးကရင္ဘာသာစကားႏွင့္အေရွ႕ပုိးကရင္ဘာသာစကား(ကရင္
ျပည္နယ္၊မြန္ျပည္နယ္၊တနသၤာရီတုိင္းတုိ႔ရွိပုိးကရင္လူမ်ဳိး)တို႔ကအတုိင္းအတာ
ႀကီးႀကီးမားမားကြာျခားမႈရွိသည္။ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေျပာဆုိမႈမ်ားကတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး၊
ကရင္အခ်င္းခ်င္းပင္နားမလည္ေတာ့အေနာက္ပုိးကရင္ဘာသာႏွင့္စေကာကရင္ဘာသာ
စကားတုိ႔ကျခားနားမႈပုိ၍ႀကီးသည္။စာဖတ္သူတုိ႔အားဘာသာစကားကိစၥ၌လူၿပိန္း
ျဖစ္ေသာကြၽန္ေတာ္ကလူၿပိန္းနားလည္သေလာက္သာရွင္းျပႏုိင္သည္ကုိခြင့္လႊတ္
ေတာ္မူၾကပါ။သက္ဆုိင္ရာဘာသာစကားပါရဂူ၊ပညာရွင္တုိ႔ကပုိ၍ရွင္းျပႏုိင္ေပမည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ဒီဘာဖလုိၿမိဳ႕၌ကရင္လူမ်ဳိးဟူေသာေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္
စေကာကရင္လူမ်ဳိးႏွင့္အေရွ႕ပုိးကရင္လူမ်ဳိးသာအမ်ားဆံုးျဖစ္သည္။
မပင္မပန္းဘဲဘဝတူလူပ်ဳိႀကီးအခ်င္းခ်င္းကုိအလုပ္အကုိင္ရွာေဖြေပးလိုေသာဆႏၵေဇာျဖင့္’စမူထန္’အား
ကရင္အခ်င္းခ်င္းနားလည္ေအာင္ဒီလူက’ပဒုိမန္းရွာန႔ဲ
ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္’တုိ႔လုိပိုးကရင္လူမ်ဳိးပါဟူ၍သာမိတ္ဆက္ေပးရသည္။
ျမန္မာ့သမုိင္းတြင္ျဖစ္ေစ၊ကရင့္လူမ်ဳိးသမုိင္းတြင္ျဖစ္ေစ၊ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚဇာတိႏြယ္၊
အေနာက္ပုိးကရင္လူမ်ဳိးျဖစ္ေသာလုပ္ၾကံခံရသည့္ပဒိုမန္းရွာႏွင့္ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္
တုိ႔သည္ကြၽန္ေတာ္၏ႏွလံုးသားမွလႈိက္လႈိက္လွဲလွဲေလးေလးနက္နက္ေလးစားေသာသူ
ႏွစ္ဦးျဖစ္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္’စမူထန္’ကိုမိတ္ဆက္လွ်င္အထက္ပါေဖာ္ျပခ်က္ျဖင့္သာ
မိတ္ဆက္ရေပေတာ့သည္။

ႀကိဳးစား၍ဂုဏ္တင္ေပးေသာ္လည္းလူပ်ဳိႀကီး’စမူထန္’တစ္ေယာက္အေရွ႕
ပုိးကရင္ဘာသာစကားႏွင့္စေကာကရင္ဘာသာစကားတုိ႔ကုိဒီဘာဖလုိၿမိဳ႕ကိုေရာက္မွ
ဖုတ္ပူမီးတုိက္သင္၍မရရွာေတာ့။သူ႕အျပစ္လည္းမဟုတ္။
ထုိ႔ေၾကာင့္လူပ်ဳိႀကီးစမူထန္သည္အေနာက္ပုိးကရင္လူမ်ဳိး၊ဗမာ-အဂၤလိပ္
စကားျပန္အလုပ္ကိုအခ်ိန္ပုိင္းရရွိသြားေပေတာ့သည္။ကြၽန္ေတာ္လည္းဒီမွ်ေလာက္ပင္
တတ္ႏုိင္သည္။

အသီးသီးအလုပ္တာဝန္က်ရာေနရာမ်ားသို႔ဘတ္စ္ကားစီး၍တစ္မ်ဳိး၊ကားရွိေသာ
မိတ္ေဆြမ်ားကုိေမတၱာရပ္ခံၿပီးလုိက္ပုိ႔ေစျခင္းနည္းကတစ္မ်ဳိး၊မွတ္တုိင္တြင္ကားေစာင့္
ေနစဥ္သို႔မဟုတ္လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္းကားျဖင့္ျဖတ္ေမာင္းသြားသူမ်ားကက႐ုဏာစိတ္
ႀကီး၍ရပ္၍ေခၚတင္ကာလုိရာသို႔ေမတၱာျဖင့္ပုိ႔ေပးျခင္းတုိ႔ျဖင့္သာကြၽန္ေတာ္တုိ႔လူပ်ဳိႀကီး
ႏွစ္ဦးစခန္းသြားရသည္။

စမူထန္သည္ပါရမီအခံရွိေသာပန္းခ်ီဆရာလည္းျဖစ္သည္။သူတစ္စုိက္
မတ္မတ္အာ႐ံုစိုက္ပါကေျပာင္ေျမာက္သည့္ပန္းခ်ီေက်ာ္တစ္ဦးမလြဲမေသြျဖစ္ႏုိင္သည္။
သုိ႔ေသာ္သူကပန္းခ်ီလည္းဆြဲမည္၊မိသားစုအနာဂတ္အတြက္ေငြသာအဓိက
ျဖစ္သည္ဆုိၿပီးရရာအလုပ္ကုိလုပ္မည္။တစ္ခါတစ္ရံျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ျပန္ၿပီးသူအႀကီး
အက်ယ္စီးပြားျဖစ္ခဲ့ေသာသစ္လုပ္ငန္းႏွင့္ေရႊရွာေဖြေရးလုပ္ငန္းကိုလည္းလုပ္ဦးမည္ဟု
တကဲကဲေျပာေနေသးသည္။

‘မဟုတ္ဘူး..ဆရာသမား၊ခင္ဗ်ားပါရမီရွိတယ္။ဒီပန္းခ်ီကုိေတာ့တစ္ေန႔ကုိ
နည္းနည္းေလးေတာ့အခ်ိန္ေပးပါ’ဟုကြၽန္ေတာ္ကေမတၱာရပ္ခံေသာအခါ၊
ေက်နပ္စြာသူကျပံဳးၿပီး၊

‘စိတ္ခ်ပါဗ်ာ။ကြၽန္ေတာ္တျဖည္းျဖည္းခ်င္းအခ်ိန္ေပးပါ့မယ္’ဟူ၍ေက်နပ္စြာျဖင့္
ကြၽန္ေတာ့္ကုိအေျဖေပး၏။

သူ၏ျပႆနာကားလူတကာကုိအားနာၿပီး၊လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲကူညီတတ္ျခင္းပင္
ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္ကူညီမည့္သူမ်ားကုိကတိေပးၿပီးအခ်ိန္မ်ားတိုက္၍သြားသလား
ေတာ့မသိ၊ဟုိကုိလည္းမကူညီျဖစ္၊ဒီကိုလည္းလက္လွမ္းမမီျဖစ္ကုန္၍တယ္လီဖုန္းမွ
တစ္ဆင့္ေမတၱာပုိ႔ေသာအသံမ်ားကုိေတာင္းပန္ေနရေသာအႀကိမ္ေပါင္းကလည္းတကယ္
မနည္း။

မ်က္ႏွာျပံဳးရွိ၍စိတ္ရင္းေကာင္းေသာမူထန္ကုိဘႀကီးမူထန္၊ဦးေလးမူထန္၊
အစ္ကုိမူထန္၊သရာမူထန္၊လူပ်ဳိႀကီးကုိမူထန္စသည္ျဖင့္ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကရင္ႏွင့္
ျမန္မာအသိုင္းအဝုိင္းအတြင္းတမူထန္တည္းတမူထန္ျဖစ္ေနေပေတာ့သည္။
သူကလည္းကြၽန္ေတာ္ႏွင့္မထူးျခားပါ။ေျခလ်င္ေလွ်ာက္၊စက္ဘီးအေဟာင္း
တစ္စီးႏွင့္ဘာဖလုိရြာထဲေျခစၾက္ာျဖန္႔၊သူမ်ားကားေပၚေခၚတင္လွ်င္လုိက္စီးၿပီး
တစ္ေန႔တာစီခရီးကုိျဖတ္သန္း၍ေနသည္။

သူ႕ကုိမည္သုိ႔မွ်ကြၽန္ေတာ္ယွဥ္ၿပိဳင္၍မရေသာပါရမီထူးတစ္ခုမွာကေလးကုိ
အလြန္ခ်စ္တတ္ၿပီးကေလးမ်ားကလည္းသူ႕ေနာက္သုိ႔တေကာက္ေကာက္လုိက္ကာ
‘အန္ကယ္မူထန္၊အန္ကယ္မူထန္၊သရာမူထန္၊ဖထီးမူထန္’ႏွင့္ျဖစ္၍ေနသည္။
သူက(၅)ႏွစ္(၆)ႏွစ္အရြယ္မ်ားႏွင့္လည္းေဆာ့ကစားတတ္သည္။သူတုိ႔ကုိမုန္႔ဝယ္
ေကြၽးသည္။ေမြးကင္းစအရြယ္မ်ားကိုလည္းသားသမီး(၅)ေယာက္ေလာက္ထိန္းေက်ာင္း
ျပဳစုခဲ့ေသာဖခင္ႀကီးကဲ့သို႔ရင္တြင္ေထြးေပြ႕ထားၿပီးသီခ်င္းေလးႏွင့္သိပ္တတ္သည္။
ထိုအခါကြၽန္ေတာ္က’ေဟ့လူ..ခင္ဗ်ားကလူပ်ဳိႀကီးမွဟုတ္ရဲ႕လား’ဟူ၍သံသယ
စိတ္ႀကီးမားေသာေမးခြန္းကိုေမးမိေသာအခါ..

‘ဟာ..ဘုရားေပးေပး၊က်မ္းေပးေပးဒီေန႔အထိလူပ်ဳိႀကီးအစစ္ပါဗ်ာ’ဟု
အလန္႔တၾကားျဖစ္ေစ၊မ်က္ႏွာေသေလးႏွင့္ျဖစ္ေစအေျဖေပးတတ္သည္။ဒီလုိႏွင့္ရဲေဘာ္
ရဲဘက္လူပ်ဳိသိုးႀကီးျဖစ္ၾကေသာကြၽန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ဦးသားအလြန္တြဲျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
သို႔ေသာ္စာဖတ္သူမိတ္ေဆြမ်ားရွင္းေအာင္ဒီအေမရိကန္၌လိင္တူခ်င္းလက္ထပ္
ခြင့္ေပးေသာဥပေဒျပ႒ာန္းၿပီးေယာက္်ားအခ်င္းခ်င္း၊မိန္းမအခ်င္းခ်င္းတသဲသဲျဖင့္
လက္ထပ္ေနၾကသည္။မိတ္ေဆြယံုေအာင္ကြၽန္ေတာ္သစၥာျဖင့္ျမန္မာႏုိင္ငံမွေယာက္်ား
မိတ္ေဆြရင္းမ်ား၊ညီအစ္ကုိမ်ားကဲ့သို႔တြဲခဲ့ၾကသည္ကုိထပ္ေလာင္း၍အသိေပးပါရေစ။
သူ႕မိတ္ေဆြေတြလည္းကြၽန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ၊သူ႕စက္ဘီးလည္းကုိယ့္စက္ဘီး၊
ေကာ္ဖီဆုိင္ထုိင္ၾကသည္။ကားၾကံဳရွိပါကႏုိင္ဂရာေရတံခြန္ႀကီးသုိ႔သြားၿပီးသဘာဝ
အလွတရားႀကီးကုိရင္သပ္႐ႈေမာခံစားၾကသည္။

စမူထန္ႏွင့္ကြၽန္ေတာ္ၾကားတြင္ႀကီးမားေသာျပႆနာကားတစ္ခုပင္ရွိသည္။
သူ၏တယ္လီဖုန္းအားေခၚဆုိမႈသံစဥ္ၾကားလုိက္ရရင္ျဖင့္သူသည္ေရွးဦးစြာ
နံပါတ္ကုိဦးစြာၾကည့္၏။မေလးရွားႏုိင္ငံမွေခၚဆုိေၾကာင္းသိသည္ႏွင့္အလြန္႔အလြန္
အေရးႀကီးေသာအလုပ္ကိုပင္ခ်က္ခ်င္းထားကာအလြန္ေၾကာက္ရြံ႕ေလးစားစြာျဖင့္ထို
တယ္လီဖုန္းကိုေျပာ၏။

‘ေအးပါစိတ္ခ်ပါအသည္းေလး။ေနေကာင္းေအာင္ေနေနာ္။တားတာ၊စီးယူ’
ဆုိသည္ပင္မကေသး၊ပတ္ဝန္းက်င္အေနအထားကုိတစ္ခ်က္ေလ့လာၿပီးအုိင္လပ္ယူ၊
ဆုိၿပီးတယ္လီဖုန္းကုိ’ကြၽတ္ကြၽတ္’ဆုိၿပီးနမ္းျပန္သည္။သူ၏တယ္လီဖုန္းမွနမ္းသံကုိ
တစ္ဖက္မွနားေထာင္သူၾကားေအာင္အထူးဂ႐ုစုိက္ရသည္။
‘ေနပါဦးဆရာသမား..၊အဲဒါဘယ္သူလဲဗ်’ဟုကြၽန္ေတာ္ကေမးမိ
ေသာအခါ..
‘ခ်စ္သူ၊ခ်စ္သူအသည္းေလးေလ။လက္ထပ္ဖို႔အထိဆံုးျဖတ္လုိက္ၿပီးတဲ့
ခ်စ္သူပါ’ဟုမခ်ဳိမခ်ဥ္မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ေျဖရွာ၏။

‘မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ကြၽန္ေတာ္လည္းခ်စ္သူေတြဘာေတြထားခဲ့တာပါပဲဗ်ာ။
ခင္ဗ်ားကလည္းနည္းနည္းေတာ့ပုိမယ္ထင္တယ္ဗ်ာ’ဟုစိတ္ထဲမွာရွိသည့္အတုိင္း
ေျပာလုိက္မိေသာအခါ..
‘ဟာ..ဇာတ္လမ္းေတြရွိလို႔ဇာတ္လမ္းေတြရွိခဲ့လုိ႔’ဟူ၍သာအေၾကာက္
အကန္ျဖင့္ေျဖရွာသည္။

သူ၏တာဝန္ကားမေလးရွားစံေတာ္ခ်ိန္ႏွင့္အလုိက္နံနက္ေစာေစာသူ၏ခ်စ္သူ
ဆုိေသာအမ်ဳိးသမီးအိပ္ရာထေအာင္တယ္လီဖုန္းျဖင့္ႏႈိးရသည္။ဟုိကအိပ္ရာဝင္ကာနီး
‘ဂြတ္ႏုိက္’ဟုႏႈတ္ဆက္ၿပီး’ကြၽတ္ကြၽတ္’ဆုိၿပီးတယ္လီဖုန္းကုိနမ္းရေသးသည္။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
အပုိင္း (၁)
အပုိင္း (၂)
အပုိင္း (၃)
အပုိင္း (၄)
အပုိင္း (၅)


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts