လင္းသက္ၿငိမ္ – သူရဲ​ေကာင္​းကဗ်ာ

​ေလမ်ား တသုန္​သုန္​တိုက္​ခတ္​​ေနသည္​
ဆံပင္​​ေတြ အလံ​ေတြ တလြင္​့လြင္​့
​လိႈင္​းမ်ား တဝုန္​းဝုန္​း ႐ိုက္​ပုတ္​​ေနၾကသည္​
အလံ​ေတြ တလြင္​့လြင္​့ ဆံပင္​​ေတြ တလြင္​့လြင္​့
လမ္​းမ်ား ​ၾကမ္​းတမ္​းခက္​ထန္​သည္​
ဆံပင္​​ေတြ တလြင္​့လြင္​့ အလံ​ေတြ တလြင္​့လြင္​့
​ေျခ​ေထာက္​မ်ား ​ေပါက္ျပဲအက္​ကြဲ
​ေသြးစမ်ား တရဲရဲ
​ေႂကြး​ေၾကာ္​သံဟာ မုန္​တိုင္​းထဲ
အားအျပင္​းဆံုးထိုးထြက္​လာ
ယံုၾကည္​ခ်က္​ဟာ ​ေက်ာ္​​ေဆာင္​ထက္​
မာ​ေက်ာတ့ဲ​ေက်ာက္​​ေဆာင္​
ဆံုးျဖတ္​ခ်က္​က ဓားသြားထက္​
ထက္​ျမတ့ဲဓားသြား
အမွန္​တရားအတြက္​ ခရီးတို႔ျဖစ္​ခ့ဲတယ္​
​ေျခ​ေထာက္​​ေတြကို ႐ိုက္​ခ်ိဳးလို႔ရလိမ္​့မယ္​
သမိုင္​းအရ လိုအပ္​​ေနတ့ဲ​ေအာင္​ပြဲဟာ
သံ​ေလွာင္​အိမ္​ကို ​ေဖာက္​ထြက္​လိမ္​့မယ္​
​ေျခထိပ္​ လက္​ထိပ္​တို႔ကို
ျဖတ္​ေတာက္​သြားလိမ္​့မယ္​
ထိုင္​ခံု​ေပၚက ယစ္​မူးသူတို႔
​ေသြးပ်က္​ၾက​ေပါ့
ညဟာ အ​ေမွာင္​ထုရင္​့ခ့ဲၿပီ
အ႐ုဏ္​ဦးသို႔ ခ်ဥ္​းခ့ဲၿပီ ။     ။