ေအးျငိမ္း – လွည့္ ေျပာင္း ေရြးေကာက္ပြဲ
(မိုုးမခ) ေအာက္တိုုဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၅
ျမန္မာႏိုင္ငံ အလွည့္အေျပာင္းအတြက္ အေရးႀကီးလွေသာ ေရြးေကာက္ပဲြႀကီးသည္ကား နီးသထက္ နီးလာေခ်ၿပီ။
ျမန္မာျပည္သား လူအမ်ားတို႔သည္လည္း ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္သာ စိတ္၀င္တစား အားစိုက္ေနသည္ ထင္ရ၏။
သူသူငါငါ လူတကာတို႔၏ ေဖ့စ္ဘုတ္တြင္ ေရြးေကာက္ပဲြအေၾကာင္း မၾကာခဏ ႀကိဳၾကားႀကိဳၾကား ေတြ႔ရေလသည္။
ဒီမုိကေရစီ ဘက္ေတာ္သားမ်ားႏွင့္ တိုင္းျပည္ကို ကမၻာ့အလယ္ လူလူသူသူျဖစ္လာေစလုိသူမ်ား။ တိုင္းျပည္စုတ္ျပတ္ႏံုခ်ာကာ ကမၻာ့အလယ္ မ်က္ႏွာငယ္ေနရသည္ကို မၾကည့္ရက္သူမ်ား။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ထဲလာကာ တိုင္းတပါးသားတို႔က စိတ္ထင္တိုင္း ခ်ယ္လွယ္ေနၾကသည္ကို ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ မခ်င့္မရဲႏွင့္ လက္ပိုက္ၾကည့္ေန ၾကရသူမ်ား။ ေရေပၚေရေအာက္၊ ေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတမ်ားကို ေရာင္းခ်ကာ မိမိတို႔ ေဆြခုနစ္ဆက္၊ မ်ိဳးခုနစ္ဆက္ ႀကီးပြားေရး အားထုတ္ေနၾကသူမ်ားအား ဂြ်တ္ဂြ်တ္ျမည္ေအာင္ ၀ါးစားလုိသူမ်ားက ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီ ဟူေသာ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားျဖင့္ NLD ကို တစ္ေလာကလံုး အံုးအံုးၾကြက္ၾကြက္၊ ရဲရဲေတာက္ အျပတ္အသတ္ ေထာက္ခံေနၾကခ်ိန္တြင္ –
အာဏာလက္ရိွေနသူမ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ား။ လက္ရိွအစိုးရေၾကာင့္ ႀကီးပြားခ်မ္းသာေနသျဖင့္ လက္ရိွအစိုးရကိုသာ ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ေနေစခ်င္ေသးသူမ်ား။ ဒီမိုကေရစီအစိုးရသာတက္လာရင္ ငါတို႔ မတရားသျဖင့္စားေသာက္ထားတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေလးေတြကိုမ်ား ရန္လုပ္လာေလမလားဟု စိုးထိတ္ေနသူမ်ား (နည္းေတာ့နည္းပါသည္)။ အျခားေထြလီကာလီကိစၥမ်ား ကို နားမလည္ေသာေၾကာင့္ က်ဳပ္တို႔တက္လာရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို မီးရေအာင္လုပ္ေပးမယ္၊ လမ္းခင္းေပးမယ္၊ တံတားေတြ ေဆာက္ေပးမယ္ဆိုတာေလာက္ကို အဟုတ္ႀကီး ထင္ေနသူမ်ားကေတာ့ လက္ရိွအစိုးရဘက္ေတာ္သား လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကုိ ဟုတ္ေသာ္ရိွ၊ မဟုတ္ေသာ္ရိွ စြပ္စက္ေထာက္ခံေနၾကေလ၏။
လက္ရိွအာဏာရပါတီႀကီးႏွင့္ အတိုက္အခံပါတီ NLD တို႔ သူ႔ထက္ငါ အၿပိဳင္အဆိုင္ မဲဆြယ္စည္းရံုးပဲြမ်ား ျပဳလုပ္ေနၾကသည္မွာ ကာလအတန္ၾကာသြားၿပီ ျဖစ္၏။ အျခား ပါတီငယ္ေလးမ်ားမွာ မဲဆြယ္ပဲြလုပ္သည္ပင္ဆိုေစ သိပ္လူမသိလွ၊ မထင္ေပၚ၊ မေက်ာ္ၾကားလွ။ ေဖ့စ္ဘုတ္စာမ်က္ႏွာေပၚ ေနရာယူထားသည္မွာ အနီေရာင္ႏွင့္ အစိမ္းေရာင္ ႏွစ္မ်ိဳးသာ ထင္ရွားလွသည္။ သို႔တိုင္ အနီေရာင္က ပိုမ်ားသည္ ထင္ပါ၏။
အကြ်ႏု္ပ္သည္လည္း လူထဲကလူပင္ျဖစ္သျဖင့္ မနက္မိုးလင္းသည္ႏွင့္ ေဖ့စ္ဘုတ္ကို ေကာက္ပြတ္မိေတာ့၏။ ေဖ့စ္ဘုတ္ကို ဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ ကြ်ႏ္ုပ္မွာ ရသေပါင္းစံုကို စတင္ခံစားရေလသည္။ တခါတခါ ၀မ္းပမ္းတနည္းျဖစ္လိုက္၊ တခါတခါ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ၿပံဳးလိုက္၊ တခါတခါ မဲ့လိုက္၊ တခါတခါ လက္သီးဆုပ္လုိက္၊ တခါတခါ အံႀကိတ္လိုက္။ တခါတခါ ေဘးဘီကိုအကဲခတ္လ်က္ အသာက်ိတ္ၿပီး တခြိခြိရီလိုက္။
ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေရႊႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး
ပထမ – တစ္ႏုိင္ငံလံုးကို လွည့္ပတ္သြားၿပီး မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ ေဟာေျပာေနရေသာ အမယ္အိုကုိၾကည့္ကာ ကြ်ႏ္ုပ္မွာ သနားကရုဏာ သက္လွသျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ားပင္ လည္မိ၏။
ထိုမွတဖန္ ေဟာေျပာပဲြလုပ္မည့္ မေနာကြင္းကို ရိွသမွ် သံုးေပါက္လံုး သံႀကိဳးမ်ားျဖင့္ေသာ့ပိတ္ကာ ယုတ္မာသည္မ်ားအား တစ္ေယာက္တည္းက်ိတ္ကာ ေတာက္ေခါက္မိ၏။ ေဒါသအတံုးလုိက္ထြက္မိ၏။ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္မိ၏။
ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုယုတ္မာပါေစ။ သူမကိုေထာက္ခံသည့္ ပရိသတ္ႀကီး သူမရိွရာသို႔ (ရြ႔ံထူထူ၊ ဗြက္ေပေပ၊ ေရအိုင္အိုင္၊ မိုးရြာရြာ၊ ျဖဳတ္ကိုက္ကိုက္၊ အလုပ္ျဖဳတ္ပစ္မည္ဆိုဆို၊ လချဖတ္မည္ ေျပာေျပာ) တခဲနက္လာေရာက္အားေပးသည္ကို ေတြ႔ရျပန္ေသာ္ ကြ်ႏ္ုပ္မွာ အလြန္၀မ္းသာအားရ ျဖစ္ရျပန္ေလ၏။ ကခ်င္ျပည္နယ္သို႔သြားသည္ျဖစ္ေစ၊ ခ်င္းျပည္နယ္သို႔သြားသည္ျဖစ္ေစ၊ သူမသြားေလရာ ေနရာတိုင္းတြင္ပင္ ပရိသတ္ႀကီးမွာ အံုလိုက္က်င္းလိုက္ လာေရာက္ အားေပးၾကေလသည္။ ဤသည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ား လြတ္လပ္ေရးကို အဘယ္မွ် အာသာငမ္းငမ္းျဖင့္ ေတာင့္တေနေၾကာင္း၊ ကမၻာဦးလူတို႔သည္ ေနႏွင့္လကုိ ေမွ်ာ္လင့္သကဲ့သို႔ အစိုးရေကာင္းကို အဘယ္မွ် ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကေၾကာင္း၊ သူမအေပၚ အဘယ္မွ် ယံုၾကည္ကိုးစားၾကေၾကာင္း အထင္းသား ေပၚလြင္ေနပါ၏။ စိတ္မထိန္းႏိုင္သူ အဖြားအိုမ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား လူၾကားမွ အတင္း တိုးေ၀ွ႔ထြက္လာကာ သူမကို အားရပါးရ ဖက္နမ္းသည္ကို ေတြ႔ရသည့္ျမင္ကြင္းအတြက္လည္း ကြ်ႏု္ပ္မွာ အလြန္ပီတိျဖစ္မိေလ၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ အူထဲ၊ အသည္းထဲ၊ ႏွလံုးသည္းပြတ္ထဲမွ ခ်စ္သကဲ့သို႔ သူမကိုလည္း ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ျပည္သူျပည္သားအေပါင္းက ၅၀၀၀ ေပးစရာမလိုဘဲ ရင္းတြင္းမွလာေသာ ပကတိေမတၱာမ်ားျဖင့္ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ခ်စ္ၾကသည္သာ ျဖစ္၏။ (ဟိုလူတစ္သိုက္ ကလဲြလို႔ေပါ့။)
သူမေျပာသည့္စကားမ်ားကို နားေထာင္ၾကည့္ပါ။ မည္သူ႔ကိုမွ ပုတ္ခတ္တာမပါ။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ မေစာ္ကား။
“NLD အာဏာရရင္ က်ဳပ္တို႔အတြက္ ဘာလုပ္ေပးမလဲ” – ဟု ေမးလာသည္ကို –
“အဲသလို သူမ်ားလုပ္ေပးတာကို ေမွ်ာ္ေနရတဲ့ ဘ၀က လြတ္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ္” – ဟု ျပန္ေျဖခဲ့၏။
ၾကည့္လိုက္စမ္းပါခင္ဗ်ာ။ ပညာရိွမ်ား ေျပာစကား၊ မွတ္သားစရာ အျပည့္။
“က်ဳပ္တို႔သာ အာဏာရရင္ လူေတြအက်င့္စာရိတၱေကာင္းလာေအာင္ အကုန္ရွင္ျပဳေပးမယ္” ဆိုတဲ့ စကားန႔ဲမ်ား နံ႔သာဆီနဲ႔ အီး ေပါ့ခင္ဗ်ာ။ (ေနပါေစေမာင္ရယ္၊ က်ဳပ္တုိ႔ဘို႔မပူပါနဲ႔။ ခင္ဗ်ားဘာသာပဲ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းေအာင္ အရင္ျပင္စမ္းပါဦး။)
ဖြဟဲ့၊ လဲြပါေစ၊ ဖယ္ပါေစ။ က်ဳပ္ကလည္း မႏိႈင္းအပ္၊ ႏိႈင္းအပ္၊ သြားႏိႈင္းျပေနတယ္။ မုိးနတ္မင္းႀကီးခင္ဗ်ာ၊ စိတ္ဆိုးၿပီး ၀ရဇိန္ လက္နက္ႏွင့္ ပစ္ေတာ္မမူပါလင့္။ အသင္ပစ္လွ်င္လည္း ကြ်ႏ္ုပ္က ေက်ာက္ဖရံုသီးႏွင့္ ကာၿပီးျဖစ္ (ဟုတ္ေပါင္ – ေရာကုန္ၿပီ) မိတ္ေဆြမ်ား ထင္သာျမင္သာရိွေအာင္ ေျပာျပရျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
တဖက္မွ သတင္းမ်ားကို ဖတ္မိျပန္္ေသာ္ မိမိတို႔အစြမ္းအစရိွသမွ်ႏွင့္ မဲဆြယ္သည့္ကားမ်ားကို နိဗၺာန္ယာဥ္ ေယာင္ေယာင္၊ သႀကၤန္အလွျပကား ေယာင္ေယာင္လုပ္လိုလုပ္၊ ကေလးမ်ားကို ေယာဂီအ၀တ္မ်ား၀တ္ကာ သူရို႔ဖြတ္အလံမ်ားကိုင္ခိုင္းလိ
ကိုယ့္၀ါးလံုးေခါင္းထဲ လသာ ေနၿပီး သူမ်ားယဥ္ေက်းမႈလည္း နားမလည္ပါဘဲလ်က္ အိုဘားမား ႏွစ္ခါလာေတာ့ ႏွစ္ခါအနမ္းခံရတာေပါ့ ဆိုလိုဆို (ေနပါဦး ေမာင္ရယ္၊ ဒီတစ္ခါ အိုဘားမားလာရင္ ေဒၚလာတစ္သိန္းေပးပါ့မယ္၊ က်ဳပ္မိန္းမ လာနမ္းစမ္းပါ လို႔ သြားေျပာစမ္းၾကည့္ပါလား။ ဟိုက အဖက္လုပ္နမ္းမလား၊ ပါးရိုက္လႊတ္လိုက္မလားလို႔။)
၊ က်ဳပ္တို႔သာ အာဏာရရင္ ေနာက္ ၅ ႏွစ္က ၁၀ ႏွစ္ အတြင္း ဧရာ၀တီ တစ္တိုင္းလံုးကို စာတတ္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ္လို႔ ကေယာင္ကတမ္း ထေျပာလိုေျပာ(အလဲ့ကြယ္၊ ေနာက္ ၅ ႏွစ္ၾကာမွလုပ္မယ္ ဆိုေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြတံုးက နင့္ဂ်ီးေဒၚအိမ္ သြားအိပ္ေနလို႔လား၊ တယ္ေလ ငါ)၊
က်ဳပ္သာ ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ခံရရင္ လစာမယူဘဲ အလုပ္လုပ္ပါမယ္ ဆိုလိုဆို (ယူစရာလိုမလားကြာ၊ နင္ရို႔ခိုးထားတာ ဒီတစ္သက္မေျပာနဲ႔၊ ဆယ္သက္စားလို႔မွ မကုန္ဘဲကိုး)။
၎တို႔ေျပာပံုဆိုပံု၊ လုပ္ပံုကိုင္ပံုမ်ားကို ေတြ႔ရေလေသာ္ ကြ်ႏု္ပ္မွာ ၎တို႔၏ အျဖစ္မရိွပံု၊ ည့ံဖ်င္းပံုမ်ားအား အလြန္ သနားကရုဏာ သက္မိေသာေၾကာင့္ ကြ်ပ္ကြ်ပ္ျမည္ေအာင္ စုပ္သပ္မိေသာဟူ၏။ သို႔ေသာ္ ထို နလဘိန္းဒံုးမ်ားကိုမူ အျပစ္မဆိုလိုပါ။ ၎တို႔အား ေမြးထုတ္၊ သင္ၾကားေပးလုိက္သူမ်ားကိုသာ အျပစ္ဖို႔လိုေလသည္။ သို႔မို႔ေၾကာင့္ NLD အစိုးရတက္မွ ကြ်ႏု္ပ္ျမန္မာျပည္ျပန္ကာ ၎တို႔အားလံုးအားေခၚလ်က္ ကက္ပက္စီတီ ဘစ္လဒင္း (လွ်ာလိပ္လိုက္တာ) ႏွင့္ ယဥ္ေက်းလိမၼာ သင္တန္းမ်ားေပးရန္ ႀကံရြယ္မိေသာဟူ၏။
ဦးတင္ေအးေရ၊ ခင္ဗ်ားတင္မဟုတ္ဘူးဗ်ိဳ႔။ က်ဳပ္လည္းပဲ ကန္ေတာ့ပဲြနဲ႔ လာ ေတာင္းဆိုရင္ေတာင္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို မဲမေပးဘူးဗ်ိဳ႔။ စိတ္သာခ်။ မွန္းစမ္း၊ ဘယ္ႏွစ္မဲလဲ။ ဦးေအးၿငိမ္း၊ သူ႔ကေတာ္၊ ႏွမ ၄ ေယာက္၊ တူမ ၂ ေယာက္၊ တူ ၁ ေယာက္၊ ေယာကၹ၊ ခယ္မ၊ မိန္းမဘက္က အမ်ိဳး ၅ ေယာက္။ ေအာင္မယ္၊ မဆုိးဘူးဟ။ အနည္းဆံုး ၂၀၊ အစိတ္ေလာက္ေတာ့ ရိွသည္။ ႏို၀င္ဘာလဆန္းမွ မမကုိ ၀ါးေတာကြင္းတစ္ရြာလံုး NLD ကို မဲထည့္ဘို႔ ဖံုးလွမ္းဆက္ခိုင္းရဦးမည္။ ႀကံ့ဖြတ္က ဟိုဟာေတြေပး၊ ဒီဟာေတြေပးၿပီး မဲဆြယ္တယ္ ဆိုလို႔ကေတာ့ မမကို ကားစီးလံုးငွားသြားခိုင္းၿပီး သူတို႔ထက္ ပိုေပးလိုက္ဦးမည္။ (ညွင္း ညွင္း ညွင္း၊ အဲသေလာက္ စိတ္ႀကီးတာ။)
အင္း၊ ဘာလိုလိုနဲ႔ မဲေပးရမဲ့ရက္ေတာင္ နီးလာပါေပါ့။ သည္ႏွစ္အတြက္ ရိွသမွ်ခြင့္ အကုန္ကုန္သြားၿပီ။ ဟိုတေလာက သားစာေမးပဲြ အတြက္ ခြင့္တစ္ရက္ထပ္ယူလိုက္ရေတာ့ လစာမဲ့ခြင့္ေတာင္ ျဖစ္သြားသည္။ သို႔ေသာ္ မဲေပးဘို႔အတြက္ေတာ့ မယူမျဖစ္၊ ယူမွ ျဖစ္မည္။ စေန၊ တနဂၤေႏြကို ကုိယ့္ထက္ ပိုအေရးႀကီးသူေတြကို ဦးစားေပးရမည္။ သည္ေတာ့ ဗုဒၶဟူးေန႔ညကတည္းက သြား အိပ္ရ ေကာင္းမလား။ ျဖစ္ေသးပါဘူး။
ကိုယ့္ခ်ည္းက ဘယ္လိုေနေန၊ မိန္းမနဲ႔ ကေလးက ရိွေသးသည္။ သည္ေတာ့ မနက္ ၄ နာရီေလာက္ ထၿပီး တိုင္စီငွားသြားရေတာ့မည္။ သည္ေလာက္ လူအမ်ားႀကီးကို ကိုယ္ေတာ္တို႔ ဘယ္လို စီစဥ္မည္မသိ။ ကြ်န္ေတာ္သာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရိွလို႔ကေတာ့ ျမန္မာျပည္က မဲရံုမႈးမ်ားေခၚ (ဒါမွမဟုတ္ ေန႔စားခေပးကာ စင္ကာပူမွပဲ ငွားငွား)၊ စင္ကာပူမွ Cesco ရဲမ်ားငွားကာ စင္ကာပူႏုိင္ငံအတြင္း အနည္းဆံုး ၅ ေနရာေလာက္ခဲြကာ လုပ္ေပးမည္။ မဲေပးတာ ဘာခဲယဥ္းသတံုး။ ၅ ေနရာ သာ ခဲြလိုက္လွ်င္ တစ္ေနရာမွ ၁၀၀၀ ပဲရိွေတာ့မည္။
သူတို႔သာ ရန္ကုန္ဘက္က မဲေပးခြင့္ရိွသူေတြစာရင္းရၿပီဆိ
ဘာ … လူအင္အားနဲ႔ အခ်ိန္။က်ပ္ေငြ ၆၈ ဘီလ်ံ နဲ႔ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၂၀ ေလဗ်ာ။
မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား –
မဲေပးဘို႔ သည္ကေန႔ကတည္းက ခြင့္ႀကိဳတင္ထားၾကပါမည့္ အေၾကာင္း –
ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
ေၾသာ္ – ခဏ၊ ဟိုလူႀကီးေတြေရ၊ သိပ္လည္းမနာပါနဲ႔ဦးဗ်ာ။ မဲဆြယ္တယ္ဆိုတာ သည္လို ခပ္စပ္စပ္ကေလး ရိုက္ ဆြယ္မွဗ်။
ေအးၿငိမ္း