(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၅
“အေျပာင္းအလဲ” နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးျမင္သမွ် တင္ျပခ်င္ပါတယ္။
(NLD) ပါတီရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲေႂကြးေၾကာ္သံက “ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီ – အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲဖုိ႔ NLD ကို မဲေပးစုိ႔” တဲ့။ ေႂကြးေၾကာ္သံထဲမွာ (NLD)ပါတီရဲ႕ အခက္အခဲကို ၾကည့္တတ္ရင္ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ လိုအပ္တဲ့ မဲအေရအတြက္ မရရင္ ေျပာင္းလဲဖုိ႔ မလြယ္ ဘူးဆုိတဲ့ အခက္အခဲကို ျမင္ၾကမွာပါ။ “စည္းကမ္းျပည့္ဝတဲ့ ဒီမိုကေရစီေဘာင္”ထဲမွာ သည္းခံျခင္းကို ရင္ဝယ္ပုိက္ၿပီး ဒီမိုကေရစီေရွ႕ခရီး ကိုေခါင္းငံု႔ေလွ်ာက္လွမ္းေနရတဲ့(NLD)ပါတီဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔အခ်ိန္ေတြၾကာလာခဲ့ရင္ “စည္းကမ္း”ေတြနဲ႔ သင့္ျမတ္သြားၿပီး အသားက် သြားမွာ၊ ယဥ္ပါးသြားမွာ စုိးရိမ္မိပါတယ္။
“အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲဖုိ႔” လုိ႔ ေျပာတာ အတုအေယာင္အေျပာင္းအလဲ/ အေပၚယံအေျပာင္းအလဲေတြကို ကုိယ္ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ ရတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြေပၚကေန ထုတ္ယူထားရတာမဟုတ္ပါလား။ ဘာကို ေျပာင္းမွာလဲ။ လူ လား – မူ လား – စနစ္ လား။ လူ ေရာ- မူ ေရာ – စနစ္ေရာ အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲဖုိ႔လိုပါတယ္။ (NLD) ပါတီက ေမွ်ာ္မွန္းေနသလို ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရာႏႈန္းျပည့္အႏုိင္ရခဲ့ရင္ လူ – မူ – စနစ္ ကို အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲႏုိင္မွာလား။
ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏုိင္ရတဲ့ပါတီကို လက္ရွိအာဏာရထားသူက အထစ္အေငါ့မရွိ ေခ်ာေမြ႔ညင္သာ လြယ္ကူစြာ အာဏာလႊဲ ေျပာင္းေပးတယ္ဆုိတဲ့ သာဓကေတြ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးျမန္မာႏုိင္ငံသမုိင္းမွာ ဘယ္ႏွခါရွိခဲ့ဖူးသလဲ။ လူတုိင္းခ်က္ခ်င္း လက္ညွိဳးထိုးျပသၾကမွာကေတာ့ ၁၉၆၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏုိင္ရတဲ့ (ပထစ) ဦးႏုကို အိမ္ေစာင့္အစုိးရ ဗုိလ္ေနဝင္းက လႊဲေျပာင္းေပးတဲ့ ျဖစ္ရပ္ပဲျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။ ဒါကလည္း ၁၉၆၂ မွာ အၿပီးသတ္အာဏာသိမ္းဖုိ႔ ဆင္ႀကံ ႀကံထားတဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုအတြက္ ထုိးမယ့္ဆင္ေနာက္တစ္ လွမ္းဆုတ္တာသာျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၆၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏုိင္ရတဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီ (ပထစ) ကို အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးတယ္ဆုိတဲ့ အဲဒီျဖစ္ရပ္ေနာက္ပုိင္း (၁၉၆၂ ကေန ယေန႔အထိ) အာဏာ သိမ္းထားသူက ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏုိင္ရတဲ့ပါတီကို အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးတယ္ဆုိတဲ့ အေျပာင္းအလဲမ်ိဳး လံုးဝ မရွိခဲ့ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ (NLD) ပါတီက ရာႏႈန္းျပည့္အႏုိင္ရခဲ့ရင္ အာဏာလက္ကုိင္ရွိထားသူေတြက အထစ္အေင့ါ မရွိ ေခ်ာေမြ႕ညင္သာ လြယ္ကူစြာ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးပါ့မလား။ ေပးႏုိင္တဲ့အလားအလာရွိပါသလား။
● အတုအေယာင္အေျပာင္းအလဲ
၁။ အာဏာသိမ္း ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းကေန (မဆလ) ပါတီဥကၠ႒ ဦးေနဝင္းကို ၁၉၇၄ အေျခခံ ဥပေဒနဲ႔အညီ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးတဲ့အေျပာင္းအလဲ ။
၂။ အာဏာသိမ္း (နဝတ-နအဖ) စစ္ေကာင္စီဥကၠ႒၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ(ႀကံ့ဖြံ႔အသင္းနာယကႀကီး) က သူစိတ္ႀကိဳက္ ေရြးခ်ယ္ေနရာခ်ထားတဲ့ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီထိပ္သီးေတြျဖစ္တဲ့ (ဗိုလ္သိန္းစိန္- ဗိုလ္ေရႊမန္းနဲ႔ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္) တုိ႔ကို ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒနဲ႔အညီ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးတဲ့အေျပာင္းအလဲေတြဟာ အမွန္တကယ္အေျပာင္းအလဲမဟုတ္ အေပၚယံ အတုအေယာင္အေျပာင္းအလဲေတြသာျဖစ္ပါတယ္။
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ဗိုလ္ေနဝင္းက ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒနဲ႔အညီျပဳလုပ္တဲ့ ပထမအႀကိမ္ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ျပည္သူ႔ ေကာင္စီအဆင္ဆင့္ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ပြဲမွာေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ (မဆလ)ပါတီဥကၠ႒ႀကီးဦးေနဝင္းထံ ဥပေဒနဲ႔အညီ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးတယ္။
အလားတူပါပဲ (နဝတ-နအဖ) စစ္ေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္သန္းေရႊက ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒနဲ႔အညီျပဳလုပ္တဲ့ ၂၀၁၀ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲကေန ေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ အရပ္ဝတ္ေျပာင္းဝတ္ထားတဲ့ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီထိပ္သီး စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းမ်ားထံ ဥပေဒနဲ႔အညီ အာဏာလြဲေျပာင္းေပးခဲ့တယ္။
အထက္ပါ အတုအေယာင္အေျပာင္းအလဲ ႏွစ္ခုကိုၾကည့္လိုက္ပါ။ အာဏာလႊဲေျပာင္းမႈဟာ ငွက္ေပ်ာသီးအခြံႏႊာစားတာ ထက္ လြယ္ကူေနတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ စစ္အုပ္စုသိမ္းပုိက္ရယူထားတဲ့အာဏာဟာ သူတုိ႔စစ္အုပ္စုလက္ထဲမွာရွိၿမဲရွိေနၿပီး တျခားဘယ္သူ႔ဆီမွ ေရာက္မသြားလို႔ပါဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္ေနဝင္းက – ဦးေနဝင္းကို အာဏာလႊဲေပးတယ္။ ဗိုလ္သန္းေရႊကလည္း – သူသိပ္ၿပီး မီးေသတဲ့ သူ႔သားတပည့္ေတြဆီကို စိတ္ခ်လက္ခ် အာဏာလႊဲေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ကြယ္ကေန အာဏာရွိေသာ မိဘဝတၱရားနဲ႔အညီ လိုအပ္သလို “ဆံုးမ”တယ္။ ဟိုတေလာက ဗိုလ္ေရႊမန္းကို ညႀကီး မင္းႀကီး “ဆံုးမ” လုိက္တယ္။
ဆုိလိုခ်င္တာက စစ္အုပ္စုအာဏာကို စစ္အုပ္စုထဲမွာ လက္ေျပာင္းလက္လႊဲလုပ္ဖုိ႔ ေခ်ာေမြ႔လြယ္ကူႏုိင္ေပမယ့္၊ စစ္အုပ္စု ျပင္ပက လူကို ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏုိင္ရလို႔ အသာတၾကည္အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးပါ့မလားဆုိတဲ့အခ်က္ပါပဲ။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ (NLD) ပါတီဟာ အျပတ္အသတ္အႏုိင္ရခဲ့တာပဲ။ အႏုိင္ရပါတီထံ အာဏာလႊဲေပးမယ္လုိ႔ ကတိေပးခဲ့တဲ့ (နဝတ) စစ္အစုိးရဟာ အႏုိင္ရ ပါတီထံ အာဏာလႊဲေျပာင္းမေပးခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္မွ အေျခခံဥပေဒမရွိလို႔ဆုိၿပီး ဆင္ေျခေပးတယ္။ ဒါက တမင္သက္သက္ အေၾကာင္းျပ တာပဲျဖစ္တယ္။ အကယ္၍ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ (မဆလ) တျဖစ္လဲ (တစည) သာ အႏုိင္ရခဲ့ရင္ ၂၀၁၀ မွာ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီအာဏာရ သလို (တစည)လည္း အာဏာရမွာအေသအခ်ာပါပဲ။ (တစည) ပါတီ အရႈံးႀကီး ရႈံးသြားၿပီး (NLD) ပါတီအျပတ္အသတ္အႏုိင္ရခဲ့လုိ႔သာ အာဏာလႊဲေျပာင္းမေပးတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ (NLD) ပါတီ ရာႏႈန္းျပည့္အႏုိင္ရခဲ့ရင္ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးပါ့လား။
၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒတည္ၿမဲေနသမွ် ကာခ်ဳပ္နဲ႔စစ္တပ္က ၂၅% အပိုင္ရထားတယ္။ ပုဒ္မ ၅၉ (စ) အရ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္သမၼတမျဖစ္ႏုိင္၊ အစိုးရအဖြဲ႔အဆင့္ဆင့္မွာ (ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ နယ္စပ္ေရး) ဝန္ႀကီး ၃ ေယာက္ အပိုင္ စားရထားတယ္။ စစ္တပ္စိတ္ႀကိဳက္ ဒုတိယသမၼတေလာင္း ၁ ဦး စစ္တပ္က တင္ေျမႇာက္ခြင့္ရွိတယ္။
အဲဒီလုိလႊတ္ေတာ္ထဲမွာ၊ အစိုးရထဲမွာ၊ နယ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားအဆင့္ဆင့္တုိင္းမွာ စစ္တပ္က စိတ္ႀကိဳက္ခ်ဳပ္ကုိင္ထား ႏုိင္မႈေတြ “ဥပေဒအရ”အသားစီယူထားမႈေတြ အေျမာက္အမ်ားရရွိေနေပမယ့္ စစ္အုပ္စုဟာ စိတ္မခ်ႏုိင္ဘဲ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ အဓိကလက္ရံုး တစ္ခုျဖစ္တဲ့ “ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္(UEC) ကေန ေထာင့္ေစ့ကြက္ေစ့ တမင္ညစ္ပတ္မႈေတြ လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ (UEC)ရဲ႕ (ပထမအႀကိမ္၊ ဒုတိယအႀကိမ္) မဲစာရင္းမွားေတြ ထုတ္ျပန္မႈ၊ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းစိစစ္ မႈမ်ားကေန ေရြးေကာက္ပြဲနယ္ေျမ ေတြဖ်က္သိမ္းမႈစသျဖင့္ ေနာက္ဆံုးေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ေၾကညာၿပီးသည္ထိ ညစ္ကြက္ အစံု အလင္ခ်ၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဦးတင္ေအးနဲ႔ (UEC) ကေန တမင္ဖန္တီးလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ညစ္လံုးညစ္ကြက္ေတြဟာ အာဏာလႊဲေျပာင္းမေပးေရး ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေန ေပါက္ဖြားလာတဲ့ အေကာက္ႀကံမႈ၊ ခေလာက္ဆန္မႈေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။
ကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ကလည္း က်ရာတာဝန္နဲ႔အညီ စစ္တပ္က ဘယ္ပါတီကို မဲထည့္ရမယ္လို႔ အမိန္႔ေပး ညြန္ၾကားေနပါတယ္။ “ဒုိ႔အေရးသံုးပါးလုိက္နာသူ၊ ျမင္၄ ျမင္ရွိသူ၊ စစ္တပ္ကို နားလည္မႈရွိသူ” ကို မဲေပးၾကလုိ႔ အမိန္႔ေပးပါ တယ္။ ကာခ်ဳပ္ရဲ႕ ေျပာပံု ေျပာနည္းက “မင္းတို႔အေဖကို မင္းတို႔မဲထည့္ၾကေဟ့ ” လုိ႔ တုိက္ရုိက္မေျပာဘဲ ေကြ႕ဝုိက္ၿပီး “မင္း တို႔ အေမ့လင္ကို မဲထည့္ၾက” လို႔ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။
ကာခ်ဳပ္ရဲ႕ဒီလိုအမိန္႔ေပးညြန္ၾကားမႈေၾကာင့္ စစ္တပ္ဟာ စစ္အုပ္စုရဲ႕“ခါးပုိက္ေဆာင္တပ္”၊ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီရဲ႕ “တစ္လက္ကုိင္တပ္” ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ ပိုမိုေပၚလြင္ထင္ရွားသြားပါတယ္။
စတင္းဒတ္အာမီ၊ စတင္းဒတ္ကာခ်ဳပ္သာဆိုရင္ေတာ့ တပ္မေတာ္ထဲက တပ္ဗိုလ္တပ္သားေတြအေနနဲ႔ မိမိတို႔မွာရွိတဲ့ ဒီမုိက ေရစီအခြင့္အေရးနဲ႔အညီ မိမိႏွစ္သက္လုိလားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီကို မဲေပးႏုိင္တယ္လို႔ ယဥ္ေက်းစြာေျပာဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ခံုဖိနပ္က – နတ္စကားမထြက္ႏုိင္ေခ်။
နိဂံုုးခ်ဳပ္ရရင္ (NLD) ပါတီရဲ႕ “ရာႏႈန္းျပည့္အႏုိင္ရေရး” ကို ရင္ဆုိင္တဲ့အခါ စစ္အုပ္စုအေနနဲ႔ အရင္လို ႀကိဳတင္မဲေလာက္နဲ႔ တင္မရေတာ့ဘဲ၊ မဲစာရင္းတမင္မွားယြင္းမႈကေန အစခ်ီၿပီး ေထာင့္ေစ့ကြက္ေစ့ ညစ္ပတ္မႈေတြကို ႏုိင္ငံေရး၊ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး အထက္လမ္း၊အလယ္လမ္း၊ ေအာက္လမ္း နည္းစံုလမ္းစံု၊ မီးကုန္ ယမ္းကုန္ သံုးၿပီး ေဆာင္ရြက္ေနပါၿပီ။
ေနာက္ဆံုးနည္းလမ္းကေတာ့ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကို အလြယ္တကူဖန္တီးအေၾကာင္းျပၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲေတြ ေရႊဆုိင္းတာ၊ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ေတြကေမာက္ကမျဖစ္ေစတာ၊ အေျခခံဥပေဒနဲ႔အညီ လႊတ္ေတာ္ဖ်က္ အာဏာသိမ္းတာမ်ိဳးလည္း လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ႏုိင္ဖို႔သူတုိ႔စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆြဲအတည္ျပဳထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒက ဥပေဒနဲ႔အညီ နည္းလမ္းေတြ၊ အာဏာေတြ ေပးအပ္ထားတယ္ မဟုတ္ပါလား။
“အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲဖုိ႔”ဆိုရင္ လူမ်ိဳေပါင္းစုံျပည္သူေတြ၊ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကို အမွန္တကယ္လုိလား တဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြအဖြဲ႔အစည္းေတြစုစည္းညီညြတ္ၾကဖုိ႔လိုပါတယ္။
အမွန္တကယ္အေျပာင္းအလဲရဲ႕ နိဒါန္းသစ္ဟာ “စစ္အုပ္စုနဲ႔ ၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ” ကို လံုးဝဖ်က္သိမ္း နိဂံုးခ်ဳပ္ပစ္ႏုိင္မွသာ ဆန္းသစ္လာမယ့္ အ႐ုဏ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
ဟုတ္ပါတယ္။ လြယ္ေတာ့မလြယ္လွပါ..။
မႏွစ္က အင္ဒိုနီးရွား သမၼတေရြးပြဲ အရပ္သား သစ္ေတာအင္ဂ်င္နီယာ ဂ်ိဳကိုဝီရန္တို နဲ႕ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ပါဗရာဘို ျပိဳင္ႀကတာ ၂လအလိုမွာ Random Vote ၈၀% – ၂၀% နဲ႕ အျပက္ႏိုင္ေနတယ္။ တပါတ္အလိုမွာ ၅၂% – ၄၇% အထိလိုက္လာတယ္။
ထံုးစံအတိုင္း ပိုက္ဆံ ဖိနပ္ ထီးေတြ ေပးတာေပါ႕။ ခ်ိမ္းေျခက္တာလဲ ပါတယ္။ ဆင္ရဲသားေတြချမာ ေပးတဲ႕ပါတီကို အဟုတ္ထင္တာေပါ့ဗ်ာ။
မဲေရတြက္ေနတုန္း စစ္အာဏာရွင္ အဖြဲ႕က သူတို႕ ၅၁% နဲ႕ ႏိုျပီ ေက်ျငာတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က ေနာက္ဆံုး ၅၃-၄၇% နဲ႕ စစ္အာဏာရွင္ကို အရံႈးေပးလိုက္ စစ္အာဏာရွင္က ကန္႕ကြက္စာ အေျခခံဥပေဒခံုရံုးကို တင္တယ္။
ေနာက္ဆံုး လက္ရွိ သမၼတ ျဖစ္သူ Susilo Bambang Yudhoyono ယူဒိုယိုႏို္ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီေဟာင္း) ကိုယ္တိုင္က ေျပာမွ စစ္အာဏာရွင္သမၼတေလာင္းက အေလ်ာ့ေပးသြားပါတယ္။
ဒီေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ႀကမလဲ။ ?