ကုိသန္းလြင္ – စကၤာပူ ရုကၡေဗဒဥယ်ာဥ္

ကုိသန္းလြင္ – စကၤာပူ ရုကၡေဗဒဥယ်ာဥ္
(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၂၆၊ ၂၀၁၅

(၁)
ယခုတၾကိမ္ စကၤာပူရုကၡေဗဒဥယ်ာဥ္သို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာက္ရွိသြားခ်ိန္မွာ သူတို႔နိုင္ငံလြတ္လပ္ေရး ႏွစ္ ၅၀ ျပည့္ ဂ်ဴဗလီ ပြဲေတာ္က်င္းပခ်ိန္ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ေနေလသည္။ အတြင္းရွိ သစ္ခြဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ အခမဲ့၀င္ခြင့္ေပးထားသည္။ ပြဲေတာ္ၾကီးေတြက်င္းပရာစင္ျမင့္မွာ ဂီတေျဖေဖ်ာ္ပြဲေတြရွိသည္။ ေနာက္ထပ္တိုက္ဆိုင္မႈတခုမွာလည္း UNESCO မွခ်ီးျမႇင့္ေသာ ရုကၡေဗ ဒဥယ်ာဥ္ကို World Heritage Site တခုအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း အထိမ္းအမွတ္ Pleaque ကို ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္က ဖြင့္လွစ္ေပး ေသာအခမ္းအနားကို က်င္းပေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

(၂)
ရုကၡေဗဒဥယ်ာဥ္ၾကီးမွာ ၁၈၂၂ ခုႏွစ္၊ စတင္းဖို႔ရပ္ဖဲလ္ (Stamford Raffles) ၏ ဥယ်ာဥ္အျဖစ္ စတင္ထူေထာင္ျခင္းမွစ၍ ေရတြက္ေသာ္ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာျပည့္ပါေတာ့မည္။ စကၤာပူျမိဳ႕ကိုထူေထာင္သူ မစၥတာရပ္ဖဲလ္္မွာ သဘာ၀သိပၸံ (National Science) ဘာသာရပ္ကို ၀ါသနာပါသူျဖစ္သည္။ သူက ဤေနရာတ၀ိုက္ကို အပင္မ်ား၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ သုေတသနလုပ္ရန္ရည္ရြယ္ခဲ့သည္။

၁၈၅၉ ခုႏွစ္တြင္ ကိုလိုနီ အဂၤလိပ္အစိုးရက လက္ရိွဥယ်ာဥ္ေျမေနရာႏွင့္ နီးစပ္ေသာ ၃၂ ဟက္တာမွ် က်ယ္၀န္းေသာ ေျမေနရာကို ပိုင္ရွင္ထံမွ၀ယ္၍ တိုးခ်ဲ႕ေစခဲ့သည္။ စုစုေပါင္း ၇၄ ဟတ္တာ (၁၈၃ ဧက) က်ယ္၀န္းလာခဲ့သည္။ ၁၉၂၅ ခုႏွစ္ တြင္ Professor Hoffan က သစ္ခြမ်ိဳးစံု စိုက္ပ်ိဳးျခင္း၊ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ျခင္းလုပ္ငန္းကို စတင္ခဲ့သည္။

၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဂ်ပန္စစ္တပ္က စကၤာပူကြၽန္းကိုသိမ္းပိုက္ခ်ိန္တြင္ ဂ်ပန္တို႔က အလုပ္သမားေတြကို အလုပ္ထုတ္မပစ္ခဲ့ပါ၊ ဥ ယ်ာဥ္နာမည္ကို (Shonan Botanic Garden) ဟုသာ ေျပာင္းလဲေခၚေ၀ၚခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွပညာရွင္မ်ားကိုေခၚယူခါသစ္ပင္စိုက္ပ်ိဳးျခင္းကိစၥကို ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကသည္။

ဂ်ပန္ေခတ္အၿပီး အဂၤလိပ္တို႔ ျပန္၀င္လာခ်ိန္တြင္လည္း ဥယ်ာဥ္ေျမကို ထိမ္းသိမ္းခဲ့ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ အၿမဲတေစ စိမ္း လန္းစိုေျပေသာ သစ္ေတာေနရာ ဧက ၄၀ ခန္႕ကို ထိမ္းသိမ္းခဲ့ၾကၿပီး Learning Forest အျဖစ္ထားရိွရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ မက္ထရိုပိုလစ္ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္တြင္ Rain Forest ရိွေသာၿမိဳ႕မွာ ကမာၻတြင္ စကၤာပူႏွင့္ဘရာဇီးႏိုင္ငံ ရီယိုဒီဂ်ေနရိုးၿမိဳ႕ ႏွစ္ျမိဳ႕ သာရွိသည္။

ဥယ်ာဥ္အတြင္းသို႔၀င္သြားရသည္မွာ အျမဲစိမ္းသစ္ေတာၾကီးအတြင္းသို႔ ၀င္သြားရသကဲ့သို႔ ပင္ျဖစ္ပါသည္။ လူမေနေသာ Rain Forest အတြင္းသို႔၀င္သြားလွ်င္ လူသတၱ၀ါတို႔၏ ျပဳျပင္မႈအရိပ္အေရာင္ကိုမေတြ႔ရဘဲ ခ်ံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းတို႔ျဖင့္ ထူထပ္ ပိတ္ဆို႔ေနပါလိမ့္မည္။ ဤဥယ်ာဥ္မွာမူ ထူထပ္ေသာေတာအုပ္အလယ္၌ လူတို႔ စနစ္တက် ျပဳျပင္ေဖာက္လုပ္ထားေသာ ကတၱရာလမ္း၊  အုတ္စီခင္းထားေသာလမ္းေတြ အပမ္းေျဖ နားေနစရာ ထိုင္ခံုေတြကို ေတြ႔ၾကရပါသည္။

ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္း၊ ပန္းပြင့္ျဖဴျဖဴ၊ သစ္ပင္္ညိဳ႕ညိဳ႕ျဖင့္ ဤဥယ်ာဥ္မွာ စိတ္ခ်မ္းေျမ႕စရာေကာင္းသည္။ မိုးရြာျပီးခ်ိန္ ေနေရာင္ေတြ ျဖာဆင္းလာခ်ိန္မွာ သစ္ရြက္တို႔သည္ ပိုမိုစိမ္းလာျပီး ပန္းပြင့္ေရာင္စံုတို႔၏အဆင္းမွာ ပို၍ ေတာက္ပလာသည္ပာုထင္ရသည္။

ဤသစ္ေတာၾကီးအတြင္းမွာပင္ ၁၈၇၇ ခုႏွစ္က သဘာ၀သိပၸံပညာရွင္ Henry Ridley ဆိုသူက ဤဥတု၊ ဤေျမအမ်ိဳး အစားတို႔တြင္ ရာဘာပင္ကိုစိုက္ပ်ိဳး၍ရႏိုင္ေၾကာင္း ျပသခဲ့ပါသည္။ သူ၏သုေတသနလုပ္ငန္းေၾကာင့္ မေလးရွားနိုင္ငံသည္ ရာဘာပင္စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္သည့္ ကမၻာ နံပါတ္ (၁) နိုင္ငံျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ အျခားအပင္ေပါင္းစံုတို႔ကို အမ်ိဳးအစားခြဲျခင္း၊ ရာသီဥတုအေပၚ အပင္တို႔၏ တုန္႔ျပန္မႈ႔၊ ခံယူမႈ႔တို႔ကို သုေတသနလုပ္ငန္းေတြကိုလည္း လုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။

ယခုအခါ ဤဥယ်ာဥ္သို႔လာခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲတြင္ ေမးခြန္းတခုပါလာခဲ့ပါသည္။ စကၤာပူသည္ မိမိ၏ဥယ်ာဥ္ကို UNESCO ထိမ္းသိမ္းခံ ယဥ္ေက်းမႈ႔အေမြအႏွစ္ေနရာအျဖစ္ အဘယ္ေၾကာင့္ေျပာင္းလဲလိုပါသနည္း ဆိုေသာေမးခြန္းျဖစ္ သည္။

စကၤာပူသည္ နိုင္ငံျခားေခ်းေငြယူေသာနိုင္ငံမပာုတ္၊ နိုင္ငံ၏ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ အစိုးရတခုစီ၏ ၅ ႏွစ္တာကာလ အတြင္း ၀င္ေငြႏွင့္ထြက္ေငြသည္ Balanced Budget ရွိေစရမည္ပာု ျပ႒ာန္းထားျပီးျဖစ္သည္။ သူ၏ သစ္ခြဥယ်ာဥ္မွာ ၀င္ခြင့္တဦးလွ်င္ စကၤာပူ ၁၅ ေဒၚလာေပးရေသာေနရာျဖစ္သည္။ ထို၀င္ေငြသည္ပင္ ဤဥယ်ာဥ္ကို ထိမ္းသိမ္းထားနိုင္ပါ လိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထာက္ပံ့ေငြကိုေမွ်ာ္ကိုးျပီး UNESCO သို႔ေလွ်ာက္လႊာတင္ျခင္း မဟုတ္တန္ရာပါ။

သစ္ခြဥယ်ာဥ္ကား အ့ံမခန္းျဖစ္ေတာ့သည္။ သစ္ခြအမ်ိဳးေပါင္းတစ္ေထာင္ႏွင့္ မ်ိဳးစပ္ထားေသာအမ်ိဳး ၂၀၀၀ ခန္႔ရွိပါသည္။ မွန္လံုအိမ္ျဖင့္ပ်ိဳးထားေသာ အပင္ေတြကရွိေသးသည္။ အျဖဴအ၀ါ၊ အနီေရာင္ ေပါင္းစံုသည္။ သစ္ခြမ်ိဳးဆက္သစ္ကို အမည္ ေပးရန္အတြက္ အခြင့္အေရးကလည္း မရွားပါးပါ။ အခု SG50 ေခၚ သူတို႔နိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရသည့္ ႏွစ္ ၅၀ ျပည့္ျခင္း အထိမ္းအမွတ္ သစ္ခြပန္းမ်ိဳးကေပၚေနပါျပီ။ စကၤာပူကိုေရာက္လာၾကေသာ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား၊ အေရးၾကီး VIP ပုဂိၢဳလ္မ်ားအတြက္ သစ္ခြပန္းသစ္တမ်ိဳးစီကို အမည္ေပးျပီးသားေတြရွိသည္။ Dendrobium Margret Thetcher ပာူ၍လည္း ေကာင္း၊ Renantanda Akihito ပာူ၍လည္းေကာင္း၊ နယ္ဆင္မန္ဒဲလား၊ အဂၤလိပ္ဘုရင္မၾကီး စသည္ျဖင့္ နာမည္ေပါင္းစံုေပး တာကိုေတြ႔ရသည္။ VIP အေဆာက္အဦးနံရံတြင္ ထိုပန္းပြင့္မ်ား၏ဓါတ္ပံုမ်ားကိုျပထားရာ သမၼတဦးသိန္းစိန္၏နာမည္ႏွင့္ ပန္းပြင့္ရွိသည္ပာုၾကားရဘူးေသာ္လည္း နံရံေပၚမွ စာရင္းတြင္မျမင္ခဲ့ရပါ။

ဤဥယ်ာဥ္အတြင္း၀ယ္ ပန္းပင္အမ်ိဳးေပါင္း ေထာင္ခ်ီ၍ စံုေနေအာင္စိုက္ထားေသာ္လည္း အမိႈက္တပင္မေတြ႔ခဲ့ရပါ၊ ေပါင္း ပင္ေတြ ထေနတာလည္းမျမင္ခဲ့ရ ေက်းငွက္ေတြအသိုက္မွ ၀ုန္းကနဲထပ်ံတာေတြကိုလည္း မျမင္ခဲ့ရပါ၊ ေရ၀ေနေသာေျမၾကီး သည္  စိုျပီး ေျမၾသဇာျပည့္၀ေနပံုရသည္။

ရုကၡေဗဒဥယာဥ္၏ စာၾကည့္တိုက္တြင္စာအုပ္ စာတမ္း ေလးေသာင္းေက်ာ္၊ သစ္ပင္အမ်ိဳးအစား ခုႏွစ္သိန္း ငါးေသာင္း ေက်ာ္တို႔ကို ကက္တေလာက္ခြဲထားႏိုင္သည္။ ေကာက္ပဲသီးႏွံ စိုက္ပ်ိဳးေရးသုေတသနအတြက္ ေဒသတြင္းက အားကိုးရ ေသာ ဌာနၾကီးျဖစ္လာသည္။ စကၤာပူကိုဥယာဥ္ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးျဖစ္ရမည္ဟူေသာအစိုးရ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ကို လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖၚေနျပီးျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးတခုလံုး ပန္းပင္ပန္းျခံတို႔ျဖင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ျဖစ္လာေစရန္ လိုအပ္ေသာ သစ္ပင္ပန္းမန္တို႔ကို ျဖန္႔ျဖဴးေပးရာ ေနရာလည္းျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းေဆးဆိုင္ရာ အပင္မ်ားကိုလည္းစိုက္ပ်ိဳးေနသည္။ ပန္းရနံ႔မ်ားသင္းျပန္႔ ေနေသာ Fragrant Garden လည္းရွိသည္။ ဂ်င္း ပင္အမ်ိဳးေပါင္း သံုးေထာင္ေက်ာ္ စိုက္ပ်ိဳးထားရာ ဂ်င္းဥယ်ာဥ္လည္းရွိသည္။

၂၀၀၈ တြင္ မိုက္ကယ္လင္ ၾကယ္သံုးပြင့္ဆုကို ခ်ီးျမွင့္လိုက္သည္။ Time မဂၢဇင္းၾကီးက ထိုႏွစ္မွာပင္ စကၤာပူရုကၡေဗဒ ဥယ်ာဥ္သည္ အာရွတြင္အေကာင္းဆံုး ဥယ်ာဥ္အျဖစ္ေဖၚျပခဲ့သည္။ ကေနဒါႏိုင္ငံမွခ်ီးျမွင့္ေသာ ကမၻာ့အေကာင္းဆံုးဥယ်ာဥ္ဆုကိုလည္းရရွိခဲ့သည္။ Trip Advisor Website ကေပးေသာ အာရွတိုက္၏ အေကာင္းဆံုးဥယ်ာဥ္ ဆုကိုလည္းရရွိခဲ့သည္။
ရြက္လွပင္ေရာင္စံု၊ အရြက္စိမ္းစိမ္းျဖင့္ အၿပိဳင္းအရိုင္း ထေနပံု၊ သစ္ခြပန္းေပါင္းစံုေရာင္စံုျဖာ၍ ပြင့္ေနၾကပံုတို႔မွာ အံ့မခမ္းျဖစ္ပါ သည္။ ဤဥယ်ာဥ္ကို လူတို႔လက္ႏွင့္ျပဳျပင္ ထိမ္းသိမ္းထားျခင္းမွာျမင္သူတိုင္း ေငးေနၾကရသည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္ ထိုပန္းပင္မ်ား အလယ္၌ အဘယ္မွ်ၾကာေအာင္ထိုင္ေနရေစ မပ်င္းမရိ ထိုင္ေနမိမွာဘဲဟု ေတြးမိသည္။ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈဆို သည္မွာ လူတို႔၏ လက္၊ လုပ္အား တို႔ျဖင့္ ျပဳျပင္ဖန္တီးရျခင္းပင္ မဟုတ္ပါသေလာ၊ ဤသို႔စီစီရီရီေ၀ေနေအာင္ ပြင့္ေသာ ပန္းမ်ားကို ျမင္ရေသာအခါ လူတို႔လုပ္အားျဖင့္ ျပဳျပင္ထားရျခင္း၊ ထိုအရာသည္ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ကိုထိမ္းသိမ္းျခင္း ျဖစ္သ ည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လာပါသည္။

(၃)
၁၉၅၄ ခုႏွစ္က အီဂ်စ္အစိုးရသည္ အာစြမ္ဆည္ကို တည္ေဆာက္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုအခါ ႏိုင္းျမစ္၀ွမ္း တေလ်ာက္ ေျမနိမ္႔ပိုင္း တြင္ရိွသည့္ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈ ဆို္င္ရာပစၥည္းေတြကို ထိမ္းသိမ္းရန္ ကိစၥျဖစ္လာခဲ့သည္။ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံက ကုလသမဂၢႏွင့္ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုသို႔ ထိုပေရာဂ်က္ အတြက္ အကူအညီ ေတာင္းခံခဲ့သည္။

ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ ပစၥည္းပစၥယမ်ား၊ အေဆာက္အဦးမ်ား စာရင္းျပဳစုျခင္း၊ ထိမ္းသိမ္းျခင္းကိစၥအတြက္ ေဒၚလာ သန္း ၈၀ ကုန္က်ခဲ႔ပါသည္။ ႏိုင္ငံတကာက အကူအညီအျဖစ္ သန္း ၄၀ ရရိွသည္။ သူတို႔သည္ ျပတိုက္သို႔ ပို႔သင့္ေသာ ပစၥည္းကိုပို႔၊ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမ်ားကို ၿဖိဳခ်ၿပီး ေဆာက္သင့္သည့္ေနရာတြင္ျပန္ေဆာက္ လုပ္ၾကသည္မွာ အလြန္ေအာင္ျမင္သည့္ စီမံကိန္းတရပ္ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။

အေမရိကန္က ကမာၻယဥ္ေက်းမူ ထိမ္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာ ရံပံုေငြ World Heritage Trust ကို ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္ ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ကုလသမဂၢက ၁၉၇၂ ခု ႏို၀င္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ ကမာၻယဥ္ေက်းမႈ ထိမ္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာ ပဋိဥာဥ္စာတမ္းကို ႏိုင္ငံေပါင္းစံု လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး ကမာၻႀကီး၏ယဥ္ေက်းမူအေမြအႏွစ္ဆိုင္ရာ ေနရာမ်ားကိုထိမ္းသိမ္းၾကရမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခဲ့ ၾကသည္။ ၁၉၇၅ ဒီဇင္ဘာ ၁၇ ရက္မွစၿပီး ထိုထိမ္းသိမ္းေရးဥပေဒမွာ အတည္ျဖစ္လာခဲ့သည္။

တႏွစ္လ်င္တႀကိမ္သာ အစည္းေ၀းထိုင္ေသာ ဦးေဆာင္ေကာ္မတီက ၂၀၁၅ ခု ဇူလိုင္လ ၄ရက္ေန႔တြင္ စကၤာပူ ရုကၡေဗဒ ဥယ်ာဥ္ကို ကမာၻယဥ္ေက်းမူဆိုင္ရာေနရာတခုအျဖစ္အတည္ျပဳေပးခဲ့သည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ ကမာၻႏွင့္အ၀ွမ္း ေနရာ ၁၀၃၁ ခုကို UNESCO၏ အေစာင့္ေရွာက္ခံ ေနရာမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ၾကၿပီးျဖစ္ပါသည္။ အီတလီတြင္ ၅၁ ေနရာ အိႏၵိယတြင္ ၃၂ ေနရာ၊ တရုတ္ျပည္တြင္ ၄၈ေနရာ၊ စပိန္၊ ဂ်ာမဏီႏွင့္ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံတြင္ ေနရာ ၄၀ ခန္႕စီရိွသည္။

(၄)
ရုကၡေဗဒဥယ်ာဥ္ၾကီးကို စကၤာပူအစိုးရသာပိုင္ပါသည္။ ကုလသမဂၢအေစာင့္ေရွာက္ခံျဖစ္လာျခင္းျဖင့္ ဤေျမ ေနရာကို တကမၻာလံုးႏွင့္ဆိုင္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္အျဖစ္ အစိုးရက အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ျခင္းသာျဖစ္ပါ သည္။ ေနာင္ျမိဳ႕ကိုတိုးခ်ဲ႕ရန္ျဖစ္လာသည္ဆိုေစ ဤေနရာ ဤသစ္ေတာကိုမူ မူလပံုစံမပ်က္ ထိမ္းသိမ္းၾကပါမည္ဟု ဆႏၵျပဳလိုက္ၾကျခင္းသာျဖစ္ပါ ၏။ ႏိုင္ငံတကာမွ ဗဟုသုတ အတတ္ပညာ ဖလွယ္ျခင္းအလုပ္သည္ ကုလသမဂၢအစီအစဥ္ျဖင့္ ေရာက္လာၾကမည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရးကို ပိုမို လုပ္ေဆာင္လာၾကေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

စကၤာပူႏိုင္ငံသည္ ၀န္ထမ္းမ်ား၏၀န္ေဆာင္မႈ (Service Sector) ကို တန္ဘိုးထားရာႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ၀န္ထမ္းမ်ားသည္ မိမိက်ရာေနရာ၌ မခိုမကပ္တာ၀န္ေက်ပြန္ၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဥယ်ာဥ္ၾကီး၏ သန္႔ရွင္း သပ္ရပ္မႈကို စနစ္တက်ျဖစ္မႈတို႔ကို ေတြ႔ၾကရျခင္းမွာ ထို၀န္ေဆာင္မႈေကာင္းျခင္း၏သေဘာလည္းျဖစ္ပါသည္။ ကုလသမဂၢ ေစာင့္ေရွာက္ခံျဖစ္လာေသာအခါ ပိုမို၍ တိုးတက္ေခတ္မွီလာရန္သာ အေၾကာင္းရွိပါေတာ့သည္။

ကိုသန္းလြင္