ေဆာင္းယြန္းလ – ‘ဒီကဗ်ာကို ငါ့ႏွလံုးေသြးနဲ႔ေရးခဲ့တယ္”
(မိုးမခ) ၾသဂုတ္ ၇၊ ၂၀၁၅
ဒီေနရာမွာ
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၇ႏွစ္တုန္းက
ေသြးပင္လယ္စီးခဲ့တယ္
မသိလိုက္မသိဖာသာေနသူေတြက
၂၇ႏွစ္မွာ
ကမၻာကို ၂၇ခါေလာက္ပတ္ၿပီး
သီခ်င္းတၿငီးၿငီးနဲ႔ အဲဒီေသြးပင္လယ္ၾကီးထဲ
အေပ်ာ္စီးသေဘာၤၾကီး ေခါက္တုန္႔ေခါက္ၿပန္စီးေနခဲ့ၾကေပါ့…
ငါတို႔ငံ့လင့္ခဲ့ၾကတဲ့
ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးခြင့္က
ဘယ္ဘုရားလက္ထက္က်မွ ပြင့္မွာလဲ…
ရြာေတြ
ဗံုးေသနတ္ဒဏ္ေၾကာင့္
မီးေလာင္ၿပာက်သြားတဲ့အခါ
ကိုယ့္ၾကမၼာနဲ႔ ကိုယ္ပဲတဲ့
ၿမိဳ႕ေတြ
အရွင္လတ္လတ္
ငလ်င္စနက္ေၾကာင့္
ၿပိဳပ်က္ ေၾကမြသြားၾကတဲ့အခါ
ကိုယ့္ၾကမၼာနဲ႔ ကိုယ္ပဲတဲ့
လယ္ယာကိုင္းကၽြန္း သစ္ေတာေတြ
ေလမုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္
နလံမထူႏူိင္ၾကေတာ့တဲ့အခါ
ကိုယ့္ၾကမၼာနဲ႔ ကိုယ္ပဲတဲ့
၂၀၀၈မွာ
အပ်ိဳေဖာ္၀င္စ ကေလးငယ္လူမမယ္ေတြ
နာဂစ္ေၾကာင့္ ဖာၿဖစ္သြားၾကတဲ့အခါ
ကိုယ့္ၾကမၼာနဲ႔ ကိုယ္ပဲတဲ့…
ဒီေနရာမွာ
အခု ေရပင္လယ္ၾကီးထဲ
ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ အၿမစ္ကကၽြတ္ၿပီးပါသြားတဲ့အခါ
ဘယ္ဘ၀ရဲ႕ ၀ဋ္နာကံနာရယ္လို႔
ခင္ဗ်ားတို႔ ဆင္ေၿခေပးၾကဦးမွာလဲ
တရားနဲ႔ေၿဖရေအာင္လည္း
တရားမရွိတဲ့ တိုင္းၿပည္မွာ
ေၿဖစရာ တရားမရွိဘူး…
၂၇ႏွစ္ ခရီးရွည္မွာ
မတရားမႈေၾကာင့္ က်ခဲ့တဲ့ေသြးနဲ႔မ်က္ရည္
ပင္လယ္ေ၀ခဲ့ၿပီ….
အဓိပၸာယ္ရွိရွိ ရွင္သန္းၿခင္းအတြက္
သူတပါး ဓါးသြားထက္က ပ်ားရည္စက္ကို လ်က္မွာလား
ကိုယ့္လက္ထဲက ဓါးနဲ႔ မတရားမႈေတြကို ႏႈတ္မွာလား…
ဒီကဗ်ာကို ငါ့ႏွလံုးေသြးနဲ႔ေရးခဲ့တယ္….။
(ၾသဂုတ္ ၅ရက္၊ ၂၀၁၅)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ