သဒၶါ သီလ သုုတ ပညာ နဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုုယ္စားလွယ္ ေရြးခ်ယ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္
(ဇူလိုင္လ ၂၅ရက္၊ မြန္းလြဲ၁ နာရီခန္႕က က်ိဳက္လတ္ၿမိဳ႕သာသနာ့ဗိမာန္ေတာ္ႀကီးတြင္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေဟာေျပာခဲ့ေသာ မိန္႔ခြန္းအျပည့္အစံု)
(မိုုးမခ) ၾသဂုုတ္ ၃၊ ၂၀၁၅
ကၽြန္မတို႕ အမ်ိဳးသားဒီမိိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဝင္မယ္လို႕ တရားဝင္ေၾကညာၿပီးတဲ့အခါမွာ ပထမဦးဆံုး ကၽြန္မလူထုနဲ႕ ေတြ႕ဆံုတာဟာ အခုဒီပြဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႕ကို အခုလာေရာက္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳဆုိအားေပးတဲ့ ပရိတ္သတ္အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕ ေျပာပါရေစ။ဒီမွာ ေဟာေျပာပြဲလုပ္ခြင့္ေပးတဲ့ ေဂါပကအဖြဲ႕နဲ႕ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးႀကီးမားလွပါတယ္လို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ဒီလို ကၽြန္မတို႕ ေျပာေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ပညာေပးဖို႕ဆိုတာဟာလည္း အားလံုးက သိၿပီးသား ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ေရြးေကာက္ပြဲ ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးလဲဆုိတာလည္း ဦးဝင္းျမင့္ကေနၿပီးေတာ့ ရွင္းျပသြားပါလိမ့္မယ္။
ကၽြန္မတို႕ ဒီမိုကေရစီကို လိုခ်င္တယ္လို႕ အၿမဲပဲ ကၽြန္မတို႕ေျပာပါတယ္။ျပည္သူလူထုက ဒီမိုကေရစီနဲ႕ ထုိက္တန္တဲ့လူထုေတြလို႕ ကၽြန္မတို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္။ဒီမိုကေရစီဆိုတာဘာလဲ ဆိုတာကုိ ကၽြန္မ အၿမဲပဲႀကိဳးစားေနတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီေန႕ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုနဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ အေပၚမွာ သေဘာတရားတစ္ခုကို ကၽြန္မရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္မလာတုန္းက ကၽြန္မရဲ႕ အဖြဲ႕ဝင္ထဲကေနၿပီးေတာ့ အသံခ်ဲ႕စက္ကေနၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္မွ ကၽြန္မေရာက္လာၿပီ ႀကိဳဆိုၾကပါ။ လက္ခုပ္တီးၾကပါလို႕ေျပာေတာ့ ကၽြန္မက မႀကိဳက္ဘူး။ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ႀကိဳဆိုလက္ခုပ္တီးတယ္ဆိုတာ ျပည္သူလူထု ႏွလံုးသားထဲက ပါမွ လုပ္ရမဲ့ကိစၥပါ။ ကၽြန္မတို႕ အဖြဲ႕ဝင္ကေတာ့ ကၽြန္မတို႕အတြက္ ေစတနာအျပည့္နဲ႕ ေျပာတယ္ဆုိတာေတာ့ ကၽြန္မသိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီမဟုတ္ဘူး။လူႀကီး လာပါၿပီ၊လက္ခုပ္တီးၾကပါဆိုတာ ကၽြန္မ သိပ္မႀကိဳက္တာဘဲ။အဲဒီေတာ့ ဒါဟာ ျပည္သူက စိတ္ထဲက ရိွမွ ဩဘာေပးရမယ္။အထက္အမိန္႕ေၾကာင့္ ေပးတဲ့ဩဘာ၊ အထက္အမိန္႕ေၾကာင့္တီးတဲ့ လက္ခုပ္သံဟာ ဘာတန္ဖိုးမွ မရိွဘူးလို႕ ကၽြန္မေျပာခ်င္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ အထက္အမိန္႕ေၾကာင့္ ေပးရတဲ့မဲဆိုတာလည္း ဘာတန္ဖိုးမွ မရိွတဲ့အျပင္ အႏၱရာယ္မ်ာနိုင္ပါတယ္လို႕ ကၽြန္မေျပာပါရေစ။
ဦးဝင္းျမင့္ကေတာ့ ေခ်းေငြေတြအေၾကာင္းစသျဖင့္ ေျပာသြားတယ္ေပါ့ေနာ္။ကၽြန္မကေတာ့ အဲဒါကို နည္းနည္းျဖည့္စြက္ၿပီးေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ေခ်းေငြေတြအျပင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ အစီအစဥ္ေတြဆိုတာလည္း ရိွပါတယ္။ေပးတာကမ္းတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မဘယ္လိုေျပာခ်င္လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႕အဖြဲ႕ဟာ အင္မတန္မွ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္း ေနခဲ့တဲ့အခါက်ေတာ့ လုိက္ၿပီးေငြေပးစရာ မရိွဘူး။ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မေျပာခ်င္တာက ေပးသမွ်ကိုယူ ကၽြန္မကိုမဲေပးရင္ ေက်နပ္တယ္။ကိုယ္မေပးနိုင္တာကို သူမ်ားေပးရင္ ကၽြန္မတို႕မုဒိတာ ပြားနိုင္ပါတယ္။သူတို႕လည္းကုသိုလ္ရပါတယ္။ ယူသာယူလုိက္ပါ။ မဲေတာ့ ျပန္မေပးနဲ႕ေနာ္။
ဒီလိုစိတ္ဓာတ္မ်ိဳးနဲ႕ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ျပည္သူေတြကို ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို ခ်ဥ္းကပ္ေစခ်င္တယ္။
ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ေနာက္ဆံုးရိုးရိုးသားသားေျပာရင္ ျပည္သူေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ကိုယ္ဖန္တီးပိုင္ခြင့္ကို လက္မလႊတ္ပါနဲ႕။ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မလႊတ္ပါနဲ႕။ ဒါေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါဝင္ရမယ္။ မဲထည့္ရမယ္။ ကၽြန္မအရင္ ၂၀၁၂ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းက မၾကာခဏ ျပည္သူေတြနဲ႕ ေတြ႕တဲ့အခါတိုင္း ကၽြန္မေျပာခဲ့ပါတယ္။ေရြးေကာက္ပြဲေန႕မွာ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ျပည္သူ တစ္ေယာက္ခ်င္းတစ္ေယာက္ခ်င္း ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆင္းရဲသည္ျဖစ္ေစ၊နိုင္ငံရဲ႕ ခ်မ္းသာမႈအဆင့္အရ နိမ့္က်သည္ျဖစ္ေစ ၊အထက္ဆံုးမွာရိွတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ေခါင္းေဆာင္နဲ႕တစ္ညီတည္းျဖစ္တယ္။ ဘယ္လိုတစ္ညီတည္းျဖစ္တာလဲဆိုေတာ့ အထက္ဆံုးေခါင္းေဆာင္ကလည္း မဲတစ္မဲပဲရိွတယ္ ။ေအာက္ဆံုးက အဆင္းရဲဆံုးျပည္သူ ကၽြန္မတို႕ ဆိုတာလည္း မဲတစ္မဲပဲရိွတယ္။ေအာက္ဆံုးက အဆင္းရဲဆံုးျပည္သူကၽြန္မတို႕ဆိုတာလည္း မဲတစ္မဲရိွတယ္။အဲဒီေတာ့ ကိုယ္က ဒီေန႕တစ္ေန႕မွာ ႏိုင္ငံ့ရဲ႕ အထက္ဆံုး အႀကီးဆံုး အာဏာအရိွဆံုးလူနဲ႕ တန္းတူညီတူလုပ္ပိုင္ခြင့္ကို လံုးဝလက္မလႊတ္ပါနဲ႕လို႕ ကၽြန္မအေနနဲ႕ ေဆာ္ဩခ်င္ပါတယ္။ သတၱိရိွရိွနဲ႕ မဲေပးၾကပါ။ လွ်ိဳ႕ဝွက္မဲပါ။ဘယ္သူေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲ ၿခိမ္းေျခာက္၊ၿခိမ္းေျခာက္ ၊တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ဘယ္သူမွ သိမသြားပါဘူး။ေနာက္ၿပီးေတာ့ တစ္ခုေျပာမယ္ေနာ္။မဲေပးမွန္လို႕ တကယ့္ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ကၽြန္မတို႕ ထူေထာင္ခ်င္ရင္ ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္သူ႕ကို ကုိယ္မဲေပးခ်င္၊မဲေပးခ်င္ ၊ေၾကာက္စရာမလိုေတာ့ဘူး။ ကိုယ္ေပးခ်င္တဲ့သူကို ေပးလို႕ရတယ္။ဘယ္သူ႕ကိုမွ စိုးရိမ္စရာ မလိုဘူး။ကၽြန္မတို႕ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈရိွေနရတဲ့ ဘဝေတြက လြတ္ကင္းခ်င္ရင္ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ ကိုယ့္တာဝန္အရ ရုန္းကန္ရမယ္။ဒီအေျခအေနကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႕ အားလံုးဟာ ရုန္းကန္ရမယ္။တစ္ေယာက္ထဲလုပ္လို႕ မရဘူး။ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္း လုပ္လုိ႕လည္း မရဘူး။ ကၽြန္မတို႕ အဖြဲ႕တစ္ခုတည္း လုပ္လို႕လည္းမရဘူး။ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ျပည္သူက လုပ္မွရတာပါ။
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မက ျပည္သူလိုလားရင္ ဒီတာဝန္ယူပါမယ္၊ဟိုတာဝန္ယူပါမယ္လို႕ ေျပာတာ လံုးဝမႀကိဳက္ဘူး။ဒီမိုကေရစီစနစ္ဟာ ျပည္သူလိုလားမွပဲ ျဖစ္လာမွာပဲ။အပိုေတြေျပာေနစရာမလိုဘူး။ကၽြန္မတို႕ကိုယ္ ကၽြန္မတို႕ ယံုၾကည္မႈရိွလို႕ ဒီမိုကေရစီအတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံ လုပ္ေဆာင္နိုင္တယ္လို႕ ယံုၾကည္လို႕။
အဲဒီေတာ့ အခုတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ဒီေဆြးေႏြးစကားမေျပာမီ၊ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကို သြားေရာက္ဖူးေျမာ္တဲ့အခါမွာ ေဒဝီေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီးကေန ဩဝါဒေပးေတာ္မူပါတယ္။ဒီဩဝါဒစကားဟာ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးအတြက္ အင္မတန္မွ ထိေရာက္တဲ့ ဩဝါဒ။ေကာသလမင္းႀကီးကို ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္က ေဟာခဲ့တဲ့တရားျဖစ္တယ္လို႕ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက မိန္႕တာမွာ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ လိုအပ္တာဟာ သဒၶါ၊ သီလ၊ သုတ၊ ပညာပါတဲ့။ ဘာသာေရးအရ မဟုတ္ဘဲနဲ႕ ေကာသလမင္းႀကီးကို မိန္႕ၾကားတဲ့ တရားေတာ္ဆိုေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊နိုင္ငံေရးအျမင္နဲ႕ ေဟာၾကားလိုက္တာလို႕ ကၽြန္မတို႕ သံုးသပ္ရမွာပါ။
ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ရွင္းျပပါတယ္။ သဒၶါဆိုတာဟာ ေပးကမ္းစြန္႕က်ဲတာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ကို ယံုၾကည္တာ၊ကိုယ့္ရဲ႕အဖြဲ႕အစည္းလုပ္တဲ့အလုပ္ကို ကိုယ္ယံုၾကည္တာ အဲဒီသဒၶါ ကိုေျပာတာလို႕ ပထမအခ်က္ မိန္႕လိုက္ပါတယ္။ဒါဟာ ကၽြန္မတို႕ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႕ အမ်ားႀကီး သက္ဆိုင္ပါတယ္။ကၽြန္မတို႕ဟာ ဒီမိုကေရစီကို ယံုၾကည္လို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္တာလည္းပါရမယ္လို႕ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက မိန္႕သြားပါတယ္။အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္ဖို႕ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႕အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ထဲက အဖြဲ႕ဝင္ေတြဟာ ကိုယ္တိုင္ဘယ္ေလာက္၊အရင္ႏွစ္ ၂၇ ႏွစ္အတြင္းမွာ ဒီမိုကေရစီအတြက္ လုပ္ခဲ့လဲဆိုတာ ကိုယ္တိုင္အသိဆံုးပဲ။ တကယ္ပဲလုပ္ခဲ့တယ္။တကယ္ပဲမွန္မွန္ကန္ကန္ သစၥာရိွရိွလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လံုးဝယံုၾကည္နိုင္တယ္။ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီမိုကေရစီကို ယံုၾကည္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္သိတယ္။ဘယ္ေလာက္အထိ ဒီမိုကေရစီအတြက္ ရပ္တည္ခဲ့သလဲဆိုတာကို။အဲဒီေတာ့ အဲဒီစကားေလးနဲ႕ ျပည့္စံုမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ကၽြန္မတို႕ဟာ အၿမဲပဲ တာဝန္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ သီလ၊ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက မိန္႕ပါတယ္။ငါးပါးသီလ၊ရွစ္ပါးသီလ၊ကိုးပါးသီလ ရယ္လို႕အဲဒါေတြကို မိန္႕တာမဟုတ္ပါဘူး။ သီလဆိုတာဟာ ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ကို လုပ္နိုင္တဲ့အရည္အခ်င္း၊ကိုယ့္ရဲ႕ယံုၾကည္ခ်က္ သဒၶါကို ပံ့ပိုးနိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြနဲ႕ ျပည့္စံုဖို႕ဆိုတာ ဒါကလည္း ကၽြန္မတို႕ နိုင္ငံေရးအျမင္နဲ႕ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အင္မတန္မွပဲ လိုအပ္တဲ့ကိစၥပါ။အဲဒါနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႕ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြ ေရြးခ်ယ္တာကို ဆက္ၿပီးေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ကၽြန္မတို႕ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြကိုေရြးခ်ယ္တဲ့ေနရာမွာ အရည္အခ်င္းကို ကၽြန္မတို႕ပထမထားပါတယ္။အဲဒီေတာ့ အရည္အခ်င္းဆိုတာဘာလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႕နိုင္ငံကို အက်ိဳးျပဳနုိုင္မယ့္အရည္အခ်င္း။ ဒါပါပဲ။ ကၽြန္မတို႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ ကၽြန္မတို႕အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကုိ အက်ိဳးျပဳနိုင္ဖို႕က နံပါတ္တစ္မဟုတ္ဘူး။ကၽြန္မတို႕ နိုင္ငံကို အက်ိဳးျပဳနိုင္ဖို႕က အဓိကပဲ။ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မတို႕နိုင္ငံကို အက်ိဳးျပဳနိုင္ဖို႕ဆိုတာ ကၽြန္မတို႕ အဖြဲ႕အစည္းမွာ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႕ လုပ္နိုင္မွ အက်ိဳးျပဳနိုင္မွာပါ။ အဲဒီေတာ့ ဒီႏွစ္ခုကေတာ့ ခြဲျခားလို႕မရနိုင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ နိုင္ငံကိုအက်ိဳးျပဳဖို႕ဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕အဖြဲ႕အစည္းကိုေတာင္မွ အက်ိဳးမျပဳနိုင္ဘဲနဲ႕ ဘယ္လိုလုပ္ နိုင္ငံကို အက်ိဳးျပဳနိုင္မလဲဆိုတာ ေမးစရာမလိုဘူးထင္ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ အခုဆိုရင္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကေနၿပီးေတာ့ ဝင္ေရာက္ၿပီးေတာ့ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႕ တကယ္ေတာ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၊ပညာရွင္မ်ား၊အေတြ႕အႀကံဳ အလုပ္အကိုင္အရ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားကို ကၽြန္မတို႕ဖိတ္ေခၚတယ္။တခ်ိဳ႕ဒီလိုထင္တယ္။ ဒီလူေတြက အစကတည္းက အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အဖြဲ႕ဝင္ေတြလည္းမဟုတ္ဘူး။ အခုမွ ဝင္လာၿပီးေတာ့ သူတို႕ကို ကိုယ္စားလွယ္ေနရာေပးမွာလား ဆိုၿပီးေတာ့ ေမးတဲ့လူေတြရိွတယ္။ဟုတ္တယ္၊ ကၽြန္မတို႕ေပးရမယ္၊ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြက အရင္တုန္းက နိုင္ငံေရးထဲမွာ ဝင္မပါခဲ့ေပမယ့္ မိမိတို႕ရဲ႕ကၽြမ္းက်င္မႈအရ၊မိမိတို႕ရဲ႕ ပညာအရ နိုင္ငံကို အက်ိဳးျပဳတယ္၊ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ဒီမိုကေရစီကို ထိပါးေအာင္မလုပ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ ဒီလိုပုဂၢိဳလ္ေတြကို ႏိုင္င့ံအတြက္ သံုးရမွာပဲ။ႏိုင္ငံ့အတြက္ သံုးတာ၊ ႏိုင္ငံ့အတြက္ လုပ္ရမွာပါပဲ။ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႕ဟာ လုပ္နိုင္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေရြးမွာပါ။အဲဒါဟာ ဆရာေတာ္ႀကီးမိန္႕တဲ့အထဲမွာ တတိယျဖစ္တဲ့ သုတနဲ႕လည္း ဆက္သြားပါတယ္။
သုတက ဘာလဲဆိုေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက စကားေတြၾကားတယ္၊ၾကားတယ္၊အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားတယ္။ကၽြန္မတို႔နိုင္ငံအတြင္းမွာဆိုရင္ အထူးအေရးပါပါတယ္။ ၾကားရတဲ့စကားေတြထဲမွာ ဘယ္ဟာက မွန္တယ္၊ဘယ္ဟာက မွားတယ္ဆိုတာကို ပိုင္းျခားေတြ႕ျမင္နိုင္တဲ့ ဗဟုသုတရိွရမယ္ေပါ့။ ဥပမာဆိုရင္ ဒီမွာလာၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေခၽြးနည္းစာထဲက ေပးလိုက္တဲ့ဟာပါ၊ အဲဒီလိုဆိုရင္ ဘယ္ေခၽြးနည္းစာထဲကမွ ထြက္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ျပည္သူ႕ဘ႑ာထဲကပဲ ထြက္လာတာ။ အဲဒီလိုသိတယ္ဆိုရင္ ေျပာသမွ်ကို မယံုဘူးေပါ့။ ဘယ္ဟာကို ယံုသင့္၊မယံုသင့္ ပိုင္းျခားစိတ္ျဖာႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ဗဟုသုတရိွဖို႕လိုတယ္ဆိုတာမ်ိဳးပါ။
ေနာက္ဆံုးဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မိန္႕လိုက္တဲ့ဟာက ပညာေပါ့။ ပညာဆိုတာကေတာ့ ဆိုးက်ိဳး၊ေကာင္းက်ိဳးကို ခြဲျခားႏိုင္တာေပါ့။ ဒါလုပ္လိုက္ရင္ ဆိုးက်ိဳးျဖစ္သြားမလား၊ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္သြားမလား ဆိုတာကို တြက္တတ္တာကို ပညာလို႕ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ေပးလိုက္တဲ့ဩဝါဒဟာ ကၽြန္မတို႕ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ အင္မတန္မွ တန္ဖိုးရိွပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ဟာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရိွသင့္ ရိွထိုက္တဲ့ သဒၶါ၊သီလ၊သုတ၊ပညာ နဲ႕ျပည့္စံုတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ကၽြန္မတို႕ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ေရြးပါမယ္။
ကၽြန္မတစ္ခုေျပာပါရေစ။ ကၽြန္မႏိုင္ငံေရးလုပ္တာဟာ ၂၇ ႏွစ္ရိွသြားပါၿပီ။ ၂၇ ႏွစ္အတြင္းမွာ ကၽြန္မလုပ္တာ အားလံုးမွန္တယ္လို႕လည္း မဆိုပါဘူး။ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မလည္း ေျခာက္ျပစ္ကင္းသဲလဲစင္၊ဘာမွ အျပစ္ကို မရိွတဲ့သူလို႕ လည္းမဆိုလိုပါဘူး။ဒါေပမဲ့ ဒီ ၂၇ ႏွစ္အတြင္းမွာ ကၽြန္မဘယ္တုန္းကမွ ျပည္သူကို လိမ္လည္လွည့္ျဖားၿပီးေတာ့ မစည္းရံုးခဲ့ဖူးဆိုတာေတာ့ ကၽြန္မေျပာရဲပါတယ္။ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ကၽြန္မမတည္နိုင္တဲ့ ကတိေတြကို ဘယ္တုန္းကမွ ကၽြန္မ ျပည္သူကိုမေပးခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္မမေပးခဲ့တဲ့အျပင္ ကၽြန္မတို႕အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ မူဝါဒအရ မတည္နိုင္တဲ့ ကတိေတြကို တည္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ေသခ်ာျခင္းမရိွတဲ့ ကတိေတြကို ျပည္သူကိုေပးၿပီးေတာ့ မစည္းရံုးရဘူးလို႕ ကၽြန္မတို႕မူခ်ထားပါတယ္။
ကၽြန္မအခုဒီလိုေျပာရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ ျပည္သူကို အက်ိဳးျပဳနုိင္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ကၽြန္မတို႔ အေကာင္းဆံုးရေအာင္ ေရြးေပးမယ္။သို႕ေသာ္လည္း ကၽြန္မရိုးရိုးသားသားပဲ ဝန္ခံပါရေစ၊ရာႏႈန္းျပည့္ေတာ့ ကၽြန္မတို႕ေအာင္ျမင္ခ်င္မွ ေအာင္ျမင္မွာပါ။ စုန္းျပဴးေလးေတြကေတာ့ ပါလာရင္ ပါလာမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မတို႕ဒါေတြကိုေတာ့ သန္႔စင္ရမွာပဲ။ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႕ကေနၿပီးေတာ့ အေကာင္းဆံုးကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ျပည္သူလူထုအတြက္ အေကာင္းဆံုးႏိုင္ငံကို အက်ိဳးျပဳႏိုင္ဆံုး ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ႀကိဳးစားၿပီးေရြးခ်ယ္မယ္။ဒါေပမဲ့ေနာက္က်မွ ဟိုတစ္ေယာက္က သိပ္မဟန္ဘူး။ဒီတစ္ေယာက္ သိပ္မဟန္ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္မတို႕က လက္ခံမွာပါ။ တကယ္ပဲ မဟန္ဘူးဆိုရင္ ဒါဟာ ကၽြန္မတို႕မွားၿပီေပါ့။ ဒါေတြကေတာ့ ပါႏိုင္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္မအခုထဲက ေျပာထားပါရေစ။
ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေျပာမယ္၊ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕ကိုမဲေပးပါ ကၽြန္ေတာ္တို႕အဖြဲ႕မွာ လူေတာ္၊လူေကာင္းခ်ည္းပဲဆို၊ အဲဒါမ်ိဳးယံုကိုမယံုနဲ႕ေနာ္။ အဲဒီလိုေျပာကတည္းက မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ထဲမွာလည္းပါပါတယ္။ကိုယ့္ရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြကို သိပ္ၿပီးေတာ့ ခ်ဲ႕ကားေျပာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ လူေကာင္းေတြမဟုတ္ဘူး၊လူေတာ္လူေကာင္းေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ အဲဒါလည္းေကာင္းေကာင္းမွတ္ထားပါ။ကၽြန္မတို႕က ဒါေၾကာင့္၊ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွာ အားနည္းခ်က္ေတြရိွေနပါတယ္။ျပည္သူဟာ အသိဆံုးပါပဲ။ကၽြန္မတို႔ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ေအာင္ႏိုင္မႈဟာ ျပည္သူရဲ႕ေထာက္ခံမႈေၾကာင့္ပဲ။ကၽြန္မတို႕အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေတာ္လြန္းလို႕လားဆိုတာ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိေတာ့ ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႕ဝင္ေတြရဲ႕ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္လို႕ ကၽြန္မျမင္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အဓိကေအာင္ျမင္မႈကေတာ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေထာက္ခံမႈပဲ။ျပည္သူလူထုက ဘာလို႕ ကၽြန္မတို႔ကို ေထာက္ခံလဲဆိုတာဟာ ကၽြန္မ မၾကာခင္က စဥ္းစားၾကည့္ပါတယ္။ဘာေၾကာင့္ေထာက္ခံသလဲ။ ကၽြန္မရိုးရိုးသားသားပဲ စဥ္းစားတယ္။ေဖေဖ့သမီးေၾကာင့္ ေထာက္ခံတာလားဆိုေတာ့ ဒါလည္း အမ်ားႀကီးပါပါတယ္။ဒါလည္းကၽြန္မလက္ခံပါတယ္။ဒါဟာ ေဖေဖ့ရဲ႕မ်က္ႏွာေၾကာင့္၊ေဖေဖ့ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာေၾကာင့္ ၊ေဖေဖ့အေပၚမွာထားတဲ့ျပည္သူေတြရဲ႕ေမတၱာေၾကာင့္၊အဲဒီဟာျပည္သူေတြရဲ႕အက်ိဳးေတြလည္းကၽြန္မခံစားရတယ္။အဲဒီဟာေတြက ကၽြန္မကေနတစ္ဆင့္ ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကေနခံစားရတယ္ဆိုတာ ဒါလည္း ကၽြန္မတို႔လက္ခံပါတယ္။ေနာက္တစ္ခုက ကၽြန္မတို႔ကံေကာင္းတာက ဘဘဦးတင္ဦးလို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြလည္း ကၽြန္မတို႕ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွာရခဲ့တယ္။ အဲဒီလို ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈေတြေၾကာင့္လည္း ျပည္သူေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈေတြ ကၽြန္မတို႔ရခဲ့တယ္လို႔ ကၽြန္မယံုၾကည္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မတို႕ျပည္သူလူထုက အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ေထာက္ခံရျခင္းရဲ႕ အဓိကအေၾကာင္းကေတာ့ ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လို႕ ျပည္သူလူထုက ယံုၾကည္လို႔လို႔ ကၽြန္မထင္ပါတယ္။
ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ကို တကယ္ပဲေျပာင္းလဲဖို႕ အတြက္ ေျပာင္းလဲခ်ိန္လည္းတန္ပါၿပီဆိုတာ လူတိုင္းသိပါတယ္။အခုမွ မေျပာင္းလဲလို႕ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေတြ ထပ္ေစာင့္ရဦးမွာလားလို႔ ေမးစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ တကယ္ဒီႏိုင္ငံကိုေျပာင္းလဲဖို႔ တကယ္ကို ဒီမိုကေရစီ လမ္းေပၚကို ေရာက္သြားဖို႕ဆိုရင္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ အဆံုးအျဖတ္ေပးမွာပါလို႕ လူတိုင္း၊လူတိုင္း သိဖို႔လိုပါတယ္။၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ မဲထည့္တယ္ဆိုတာဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ အခုလက္ရိွမဲထည့္ပိုင္ခြင့္ရိွတဲ့ ၁၈ ႏွစ္ေက်ာ္ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္သာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႕ ႏိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေလးေလးနက္နက္ ႏွလံုးသြင္းေစခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႕လမ္းမွာ လာတဲ့အခါက်ေတာ့ မိုးကလည္းက်လာၿပီဆိုေတာ့ အေျခအေနကလည္း နည္းနည္းမေကာင္းခ်င္ဘူး။လမ္းအေျခအေနကလည္း မေကာင္းခ်င္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဒါကိုေဆြးေႏြးပါတယ္။ ဒီလမ္းဟာ ၂၀၁၀ ကေနၿပီးေတာ့ ခင္းလိုက္တဲ့ ဒီမိုကေရစီလမ္းလိုပဲ။ မိုး တစ္ခါက်တာနဲ႕ ၾကာၾကာလည္းမခံဘူး။ အေပါက္ေတြနဲ႕၊အခ်ိဳင့္ေတြနဲ႕ျဖစ္လာတာပဲ။သြားရတာမဟန္ဘူးလို႔ေပါ့။ ကၽြန္မတို႕ျပည္သူေတြအတြက္ ခင္းေပးခ်င္တဲ့ ဒီမိုကေရစီလမ္းဟာ ရာသီစံုလမ္းျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ရာသီစံုမွာေတာင့္ခံနိုင္တဲ့ လမ္းေၾကာျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့အဲဒါျဖစ္ဖို႕ဟာ ကၽြန္မတို႔ဟာ ျပည္သူရဲ႕ေထာက္ခံမႈရိွမွ ျဖစ္မွာပါ။ကၽြန္မတို႔က ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈ မရရိွဘဲနဲ႔ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္မတို႕ေျပာမယ္။ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈ မရိွဘဲနဲ႕လည္းရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူရဲ႕ တကယ့္ႏွလံုးသားထဲက ေထာက္ခံမႈမရိွဘဲနဲ႕ ယူထားတဲ့အာဏာဆိုတာဟာ အင္မတန္မွခါးသီးတယ္လို႕ ကၽြန္မကေတာ့ ျမင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ျပည္သူလိုလားရင္ေတာ့ တာဝန္ယူပါမယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွမေျပာဘူး။ျပည္သူမလိုလားဘဲနဲ႕ေတာ့ တာဝန္ရစရာအေၾကာင္းမရိွဘူးလို႔ေတာ့ ကၽြန္မတို႕က သတ္မွတ္ထားတယ္။
ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ျပည္သူလိုလားတဲ့ အခါမွာေတာင္ကၽြန္မတို႔ဟာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခြင့္မရခဲ့ဘူးဆိုတာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္တုန္းက ျပခဲ့တယ္ဆိုတာ အားလံုးသိၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူက လိုလားပါတယ္ဆိုတာေတာင္မွ ကၽြန္မတို႕ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကိုျပည္သူ႕တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ပိုင္ခြင့္မေပးခဲ့ဘူး။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ဒီလိုမေပးခဲ့လို႔လဲ ကၽြန္မတို႔ဟာ မေတာ္လွန္ဘူး။ကၽြန္မတို႕အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာႀကံ႕ႀကံ႕ခံၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဒီမိုကေရစီအတြက္ဆက္ၿပီးေတာ့ တိုက္ပြဲဝင္တယ္။
ဒီနိုင္ငံဟာ ဒီမိုကေရစီျပည္ေထာင္စုတစ္ခုအျဖစ္နဲ႕ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္မတို႕လုပ္တယ္။ကၽြန္မေဟာေျပာပြဲလုပ္တိုင္းလိုလို အၿမဲသတိေပးပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံဟာ ျပည္ေထာင္စုပါ။တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံုနဲ႕ဖြဲ႕ထားတဲ့ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ပါတယ္။ဥပမာ ဧရာဝတီတိုင္းမွာဆိုရင္ ကရင္တိုင္းရင္းသားေတြေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ ဗမာခ်ည္းပဲေနတဲ့ႏိုင္ငံ၊တိုင္းျပည္မဟုတ္ပါဘူး။ ဗမာကလူမ်ားစုဆိုတာမွန္ပါတယ္။ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ကလည္းဗမာပါ၊ အေဖဗမာ၊ အေမဗမာ၊တခါတေလလည္း ကၽြန္မက တိုင္းရင္းသားေသြးေလးပါရင္ေကာင္းမယ္လို႔ထင္တယ္။ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုလိုက္ၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးစပ္ၾကည့္ေတာ့လဲ သိပ္ေတာ့မေတြ႕ဘူး။ဒါေပမဲ့ ေမေမ့မွာေတာ့ နည္းနည္း မြန္ေသြးပါမလားမသိဘူး။ ဒါရိွသမွ်ေလးကို ကၽြန္မေျပာရတာပါ့ေနာ္။ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ တိုင္းရင္းသားေတြ အားလံုးကို လံုးဝ ေသြးစည္းညီညြတ္မႈရိွေစခ်င္တယ္။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ခ်စ္ခင္ရံုတင္မကဘူး၊ေလးစားေစခ်င္တယ္။တစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုးကို တစ္ေယာက္သိေစခ်င္တယ္။အဲဒီလို ျပည္ေထာင္စုႀကီး ကၽြန္မတို႕ထူေထာင္ေစခ်င္တယ္။
အဲဒီလိုျပည္ေထာင္စုႀကီးထူေထာင္ဖို႔ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔တစ္ဦးခ်င္းတစ္ဦးခ်င္းဟာ သေဘာထားႀကီးဖို႔လိုတယ္။ျပည္ေထာင္စုရဲ႕တန္ဖိုးကို နားလည္ဖို႔လိုတယ္။ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံမွာ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုရိွတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔နိုင္ငံအတြက္အင္အားဆိုတာသိဖို႔လိုတယ္။ေနာက္ၿပီးေတာ့ အမ်ားစုျဖစ္တဲ့ ဗမာတိုင္းရင္းသားမ်ားဟာ ပိုၿပီးေတာ့ သေဘာထားႀကီးရမယ္၊ပိုၿပီးေတာ့ ျပည္ေထာင္စု ထူေထာင္ေရးအတြက္ႀကိဳးပမ္းရမယ္။ႀကိဳးပမ္းဖို႔ တာဝန္ရိွတယ္။ကိုယ့္ရဲ႕အင္အားမ်ားေလေလ၊ ကိုယ့္မွာ တာဝန္ႀကီးေလေလ ဆိုတာကို နားလည္ေစခ်င္တယ္။
တခ်ိဳ႕က ဘယ္လိုျမင္လဲဆိုေတာ့ အင္အားမ်ားေလေလ၊ အာဏာပိုၿပီးရေလေလလို႔ ဒီလိုျမင္တဲ့လူေတြရိွတယ္။ဒါဟာ လံုးဝ မျမင္သင့္ဘူး။ ကိုယ့္မွာ အင္အားမ်ားေလေလ၊ကိုယ္က သေဘာထားႀကီးေလေလ၊တျခားလူေတြနဲ႕ ကိုယ္က ခြဲေဝၿပီးေတာ့၊မွ်ၿပီးေတာ့ လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္က မ်ားျပားေလေလ ျဖစ္ရမယ္။ ကိုယ္ကအင္အားႀကီးေလေလ စိတ္ထားျမင့္ေလေလျဖစ္ရမယ္။အင္အားႀကီးေလေလ ေလာဘႀကီးေလေလဆိုလို႕ကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံ ဒုကၡကိုေရာက္မွာပဲ။ဒါေၾကာင့္အားလံုးသတိျပဳၾကပါ။လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ တာဝန္ရိွပါတယ္။ တာဝန္ဆိုေတာ့ မေၾကာက္ပါနဲ႕၊ ဒီတာဝန္ကိုေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့အခြင့္အေရးဟာ ဘယ္ေလာက္ ရွားရွားပါးပါးရထားသလဲဆိုတာကို ဆင္ျခင္ၾကပါ။
အခု ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲလိုေရြးေကာက္ပြဲလိုမ်ိဳး ေနာင္ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္းမွာ ဘယ္ေတာ့ျဖစ္မလဲဆိုတာ ကၽြန္မတို႕ ေျပာလုိ႔မရဘူး။၁၉၉၀ တုန္းက ကၽြန္မတို႔ အဲဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ ႏိုင္ငံ့ရဲ႕ ကံၾကမၼာကိုေျပာင္းလဲႏိုင္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲဟု ယံုၾကည္ၾကလို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ဝိုင္းၿပီးေတာ့ ေထာက္ခံၾကတယ္။ ပံုၿပီးေတာ့ မဲေတြကိုေပးၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္သူရဲ႕ဆႏၵကို မေလးစားဘဲနဲ႕ ပယ္ဖ်က္လိုက္တယ္ ။ေကာင္းၿပီ အခုကၽြန္မတို႔ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ကိုေရာက္လာၿပီ။ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာလည္း ႏိုင္ငံ့ရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ဆံုးျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲပဲ။ ၁၉၉၀ တုန္းကလိုပဲ ျပန္ျဖစ္ရင္ဘယ္ႏွယ့္လုပ္မလဲတဲ့။ ကၽြန္မကေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာမယ္။ ၁၉၉၀တုန္းကလိုျဖစ္မယ္လို႕ ျပည္သူကိုၿခိမ္းေျခာက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြရိွတယ္။နားမေယာင္ပါနဲ႕။ အဲဒါအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို မဲေပးမွာစိုးလို႔ ေျပာတဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္။
တခ်ိဳ႕က ဘယ္လိုေျပာလဲဆိုေတာ့ ၁၉၉၀တုန္းက အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို မဲေပးလိုက္တုန္းက ခင္ဗ်ားတို႕ဘာရလို႕လဲ။ဒီတစ္ခါမဲေပးရင္လည္း ျပန္ၿပီးေတာ့တပ္ကေန အာဏာသိမ္းမယ္လို႕ ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့လူေတြရိွတယ္။ အဲဒါဟာ ကၽြန္မတို႕ျပည္သူေတြကိုလည္း ေစာ္ကားရာေရာက္တယ္။ ဒီမိုကေရစီကိုလည္း ေစာ္ကားရာေရာက္ပါတယ္။အဲဒီေတာ့ အဲဒါေတြကို လံုးဝနားမေထာင္ပါနဲ႕။ကိုယ့္တာဝန္ကိုသာ ကိုယ္ေက်ပြန္ေအာင္လုပ္ပါ။
ကိုယ့္တာဝန္က ဘာလဲဆိုေတာ့ ဒီမိုကေရစီရရိွေရးအတြက္ မဲေပးဖို႔ပဲ။မဲေပးတယ္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာဘူး။အဲဒီေန႔မွာ မၾကာဘူး ဆိုေပမယ့္ တကယ္ၾကေတာ့ၾကာပါတယ္။ မနက္ေစာေစာစီးစီးကတည္းက တန္းစီရတာေတြရိွတာေပါ့။ကဲ … တစ္ေန႕ေပါ့။ တစ္ေန႕ကုန္ခံလိုက္တယ္။ ဒီတစ္ေန႕ကုန္ခံလိုက္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႕နိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္ရာစုႏွစ္ေတြ ခံစားရက်ိဳးနပ္ပါတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူေတြ သေဘာေပါက္ေစခ်င္ပါတယ္။
မဲေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာေစာေစာက ဦးဝင္းျမင့္ ရွင္းျပသြားၿပီးပါၿပီ။ မဲစာရင္းမွာ နာမည္ပါဖို႔၊ၿပီးေတာ့ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲရဲ႕ရလဒ္ဟာ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ့္ရလဒ္ဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႔။ေန႔တိုင္းေန႔တိုင္း ဒါကိုစဥ္းစားပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕အသိုင္းအဝိုင္းမိတ္ေဆြ၊ မိသားစုကိုလည္းေျပာျပပါ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ေအာင္လို႔ေျပာပါ။ ကၽြန္မကေတာ့ လံုးဝယံုၾကည္တယ္။ ကၽြန္မတို႔အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ျပည္သူလူထုက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေထာက္ခံရင္ ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ကၽြန္မတို႔ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကေနၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔ေျပာင္းလဲေပးနိုင္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္မလံုးဝယံုၾကည္ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ျပည္သူလူထုက ကၽြန္မတို႔ကို ဘယ္ေလာက္ေထာက္ခံရမလဲလို႔ တခ်ိဳ႕က ေမးရင္ေမးမယ္။အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မက ရိုးရိုးေလးပဲေျဖမယ္။ တစ္ရာရာခိုင္ႏႈန္းေထာက္ခံပါလို႔။ တျခားဟာေတြေျပာေနရင္ ေခါင္းရႈပ္တယ္။တစ္ရာရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ေထာက္ခံလိုက္ပါ။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္ပါတီကို ေပးရမလဲဆုိတာလဲ ေခါင္းထဲမွာ မထားနဲ႔ေတာ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပဲ မဲထည့္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး အဲဒီလိုပဲထည့္လိုက္ပါ။ အဲဒီလိုဆိုရင္ မဲေရတြက္ရမယ့္လူလည္း သက္သာပါတယ္။အဲဒီေတာ့ ေစတနာအျပည့္အဝနဲ႕ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကိုပဲ တစ္ရာရာခိုင္ႏႈန္းေထာက္ခံပါလို႔ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။
အခုကၽြန္မ ျပည္သူေတြဆီကေနၿပီးေတာ့ ေမးခြန္းေတြကို ဖိတ္ေခၚပါမယ္။ဒါေတာ့ ကၽြန္မအၿမဲလုပ္ေလ့ရိွပါတယ္။ေဟာေျပာပြဲေတြလုပ္ရင္ ျပည္သူေတြဆီကေနေမးခြန္းမ်ား၊ေမးခ်င္တဲ့လူေတြ ရွစ္ဦး ရွစ္ဦးစီေမးခြင့္ျပဳပါတယ္။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
