(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၂၆၊ ၂၀၁၅
က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံရဲ႕လူဦးေရအခ်ိဳးအစားထဲမွာ လယ္သမားနဲ႔ အလုပ္သမားေတြက အမ်ားဆံုးအခ်ိဳးအေနနဲ႔ ပါဝင္ေနတာပါ။ စုစုေပါင္း လူဦးေရ ရဲ႕ ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ ေက်းလက္မွာေနထိုင္ၾကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား ဆုိတာကလည္း လယ္သမားနဲ႔အလုပ္သမားသားသမီးေတြက အမ်ားစုျဖစ္ေနတာေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးဆိုတာဟာ သဘာဝက်စြာပဲ အမ်ားစုႀကီးျဖစ္ၾကတဲ့ လယ္သမားေတြနဲ႔ အလုပ္ သမားေတြအတြက္ အဓိကျဖစ္ရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီႏုိင္ငံမွာ ၁၉၄၈ လြတ္လပ္ေရးရကတည္းက ကေန႔အထိ လယ္သမား အလုပ္သမားေတြ အတြက္ ဒီမုိကေရစီအခြင့္အေရးဆုိတာ မူးလုိ႔မွ ရွဴစရာမရွိခဲ့ပါဘူး။ (ဖဆပလ)၊ (ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ) ၊ (မဆလ) ၊ (နဝတ-နအဖ) ဆုိ တဲ့ ေခတ္ေတြမွာလယ္သမားေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့တာေတြထက္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ေခတ္က အဆမတန္ပုိလို႔ဆုိးဝါးေနပါတယ္။
“စည္းကမ္းျပည့္ဝတဲ့ဒီမုိကေရစီ” ဆုိတာ လယ္သမားေတြအတြက္ ေျပာရရင္ လယ္ေျမ၊ယာေျမ၊ ကိုင္းေျမ၊ ၿခံေျမေတြကို အဓမၼ လုယူသိမ္းပုိက္တာကိုခံရတဲ့ဒီမုိကေရစီ၊ကုိယ့္လက္ငုတ္လယ္ေျမယာေျမလက္လြတ္မဆံုးရႈံးေစဖုိ႔တုိက္ပြဲဝင္တဲ့အခါ မွာလည္း ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းက်ခံရတဲ့ ဒီမုိကေရစီ၊ ေတာင္သူေဒၚခင္ဝင္းေခါင္းကို ေသနတ္နဲ႔ပစ္ခံရတဲ့ဒီမုိကေရစီ၊ လယ္ သမားဦးျမင့္ေအာင္ ကိုယ့္ကုိယ္ကိုယ္ မီးရိႈ႕အဆံုးစီရင္သြားရတဲ့ဒီမိုကေရစီသာျဖစ္ပါတယ္။
အလုပ္သမားေတြဘက္ကေျပာရမယ္ဆုိရင္လည္း အစုိးရနဲ႔အလုပ္ရံုစက္ရံုပုိင္ရွင္ညြန္႔ေပါင္းအဖြဲ႔ကအနိမ့္ဆံုးလုပ္ခလစာမေပး ခ်င္တဲ့ ဒီမုိကေရစီသာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအခါ လယ္သမားအလုပ္သမားေတြက ဒီခ်ဳပ္ပါတီက အာဏာရခဲ့ရင္၊ အစုိးရျဖစ္လာခဲ့ရင္ လက္ရွိမွာ ဆိုးဝါးလွတဲ့အေျခ အေနထက္မ်ား သာလြန္ေကာင္းမြန္လာေလ မလား/ သာလြန္ေကာင္မြန္လာႏုိင္ေကာင္းရဲ႕ဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔အားကိုးၾက၊ ယံုၾကည္ ၾက၊ႀကိဳဆုိၾက၊ လက္ခုပ္ၾသဘာေပးၾကတာပါ။ မဲေပးခဲ့ၾကတာပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာေတာ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြ ေၾကာင့္ ဒီခ်ဳပ္ပါတီဟာ အစုိးရဖြဲ႔ႏုိင္တဲ့ အေနအထားမရရွိခဲ့ပါဘူး။
အခုတခါ ၂၀၁၅ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲဆိုတဲ့ မဲေပးပြဲတစ္ခု ေရွ႕မွာအသင့္ေစာင့္ႀကိဳေနျပန္ပါၿပီ။ ဒီခ်ဳပ္ပါတီကလည္း မဲေတာင္းေနပါတယ္။
လယ္သမား၊ အလုပ္သမားျပည္သူေတြ မဲေပးၾကရဦးမွာပါ။ မဲေပးတဲ့အခါ သူတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ယံုၾကည္ထားတဲ့ ဒီခ်ဳပ္ပါတီကိုပဲ မဲပံု ေပးၾကအံုးမယ္ဆုိတာ သံသယရိွစရာ မလိုပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ လယ္သမား အလုပ္သမားျပည္သူေတြရဲ႕ ဦးေႏွာက္နဲ႔ႏွလံုးသားမွာ ႀကီးႀကီးမားမားမယံုမၾကည္ ျဖစ္ေနရတဲ့အခ်က္ က “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ” ဆုိတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲဆုိတာက ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ၿပီးမွ ျပဳလုပ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမဟုတ္ပါဘူး။
ဒီဥပေဒရဲ႕ အႏွစ္သာရဆုိတာ စစ္အုပ္စုအက်ိဳးစီးပြားနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေခတ္စနစ္နဲ႔အညီ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ တုိးခ်ဲ႕ ဖုိ႔ သာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” တည္ၿမဲေနသမွ်၊ အဲဒီဥပေဒ၊ အဲဒီ ဒီမိုကေရစီေဘာင္ထဲ မွာညစ္ ႏြမ္းညွိဳးမိွန္လွတဲ့ သူတုိ႔ဘဝေတြ ဘယ္လိုမွေတာက္ေျပာင္လာႏုိင္စရာ မရွိဘူးဆုိတာကို အေတြ႔အႀကံဳေတြအရ ေကာင္း ေကာင္းသိရွိေနၾကၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။ ရုိးရုိးကေလးပဲစဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ။
ဒီခ်ဳပ္ပါတီကုိ ၂၀၁၅ မွာ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးက ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲစံခ်ိန္ထက္ မေလွ်ာ့တဲ့ စံခ်ိန္နဲ႔မဲေတြပံုေအာ ေပးလိုက္ၿပီ ဆိုပါ စုိ႔၊ ဒီခ်ဳပ္ပါတီက အံုးအံုးႂကြက္ႂကြက္အႏုိင္ရၿပီဆိုပါစုိ႔။ အစုိးရဖြဲ႔ႏုိင္ၿပီ၊ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း ဒီခ်ဳပ္နဲ႔ဒီခ်ဳပ္ပါတီ မဟာမိတ္ အမတ္ ေတြ အမ်ားစုျဖစ္ၿပီဆုိပါစုိ႔။ ဒီလိုအေနအထားမွာ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ရဲ႕ အႏွစ္သာရ၊ ပုဒ္မ ၄၃၆ နဲ႔ ပုဒ္မ ၅၉(စ) တုိ႔ကို လႊတ္ေတာ္ ထဲမွာ ျပင္ဆင္ႏုိင္ပါ့မလား။ မျပင္ဆင္ႏုိင္ပါဘူး။
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒရဲ႕အႏွစ္သာရ” နဲ႔ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပင္ဆင္ေရးအတြက္ “ေသာ့ခ်က္ပုဒ္မ”လို႔ ဒီခ်ဳပ္ပါတီက ဆုိေနတဲ့ ပုဒ္မ ၄၃၆ တို႔ကို ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒတည္ၿမဲေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ျပင္ဆင္လုိ႔မရႏုိင္ပါ။
ဘာေၾကာင့္လဲ။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာေသာ့ခ်က္က်တဲ့၊ အဆံုးအျဖတ္ေပးတဲ့ “၂၅ရာခုိင္ႏႈန္း”ကို စစ္တပ္ကခ်ဳပ္ ကိုင္ထားလုိ႔ပဲျဖစ္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ေရြးေကာက္ပြဲ ကေနတဆင့္ ျပည္သူလူထုကေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းေသာ ကုိယ္စားလွယ္ေတြဟာ စစ္တပ္ကို ခ်ဳပ္ကုိင္ထားတဲ့ “ကာခ်ဳပ္” ဆုိသူရဲ႕သေဘာဆႏၵတစ္ခုတည္းေအာက္မွာ ထာဝစဥ္ရံႈးေနရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ သင္ခန္းစာကို ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ ေရြးေကာက္ခံ ဒီခ်ဳပ္အမတ္ေတြ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ထဲမွာ (ဇြန္၂၅ နဲ႔ ဇူလုိင္၈ ရက္တုိ႔မွာ) နဖူးေတြ႔ ဒူးေတြ႔ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ၾကရၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုေရြးေကာက္ပြဲကေန တဆင့္ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ထာဝစဥ္ရံႈးေနရတဲ့ အႏွစ္သာရဟာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒရဲ႕အႏွစ္သာရပဲျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ စစ္အုပ္စုဟာ ကာခ်ဳပ္ ကေန တဆင့္ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို ေခ်ဖ်က္ေနတဲ့၊ တစ္ဖက္သတ္အႏုိင္ယူထားႏုိင္တဲ့ အခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ စစ္တပ္က ဖြဲ႔စည္းပံုထဲမွာ ထာဝစဥ္ အႏုိင္ယူထားတဲ့ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြကို ေလာေလာဆယ္ျပင္ဖုိ႔မရွိေၾကာင္း၊ ဆက္လက္စြဲကုိင္သြားမယ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘယ္ေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲမယ္ဆုိတာ တိတိက်က်မေျပာႏုိင္ေသးေၾကာင္း စတဲ့ စကားေတြကို ဘီဘီစီသတင္းေထာက္၊ ျပင္သစ္သံ အမတ္တို႔နဲ႔ သီးျခားစီေတြ႔ဆံုရာမွာ ကာခ်ဳပ္က ခပ္တင္းတင္း ခပ္ေျပာင္ ေျပာင္ ေျပာေနတယ္မဟုတ္ပါလား။
ဒီေတာ့ ဒီခ်ဳပ္ပါတီကေန တက္တက္ႂကြႂကြအေရြးခံၾကမယ့္ “ပညာတတ္- ပညာရွင္ အမတ္ေလာင္း”ေတြအေနနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ ထဲမွာ အႏုိင္ယူဖုိ႔ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ၂၅ % ေသာ စစ္သားအမတ္ေတြကို ဘယ္လို အႏုိင္ယူၾကမလဲ။ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္တုိ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၾကတာလို႔ ေျပာရမလား။ ဒါမွမဟုတ္ပညာရွင္ေတြနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ဥပေဒ ထိပ္တုိက္တိုး တာလို႔ဆိုရမွာလား။
“ပညာ” ေၾကာင့္က “အာဏာ” ဟာ ေပ်ာင္းႏြဲ႔ယဥ္ေက်းလာမလား။ က်ေနာ္တုိ႔ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရမွာပါ။
“ပညာ” က “အာဏာ” ကို အႏုိင္ယူႏုိင္ခဲ့ရင္ က်ေနာ္တု႔ိ ေခါင္းေမာ့ဝင့္ႂကြားဂုဏ္ယူၾကတာေပါ့။
အကယ္၍ “အာဏာ” ကို “ပညာ” က အေရးနိမ့္ခဲ့တယ္ဆုိရင္လည္း ကံအေၾကာင္းမလွတဲ့အဲဒီ ျဖစ္ရပ္အတြက္ သင္ခန္းစာ ယူၾကတာေပါ့ဗ်ာ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
