(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၂၀၊ ၂၀၁၅
က်ဳပ္တုိ႔ဘ၀ကလည္းဗ်ာ သိပ္ေတာ့ မနိပ္လွပါဘူး။ ဒီအသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္ေနက်တဲ့သူေတြေၾကာင့္ ဘ၀ဟာ တခါ တခါ ၀တႅ္စၥလစ္နဲ႔ ဟန္လုံးထုတ္ထုတ္ျပရတာ သိပ္ေတာ့ မနိပ္လွဘူးဗ်။
စဥ္းစားၾကည့္ေလဗ်ာ …။
တခါ တခါဆုိ ေခါင္းမပါဘူး …
တခါ တခါဆုိ ေျခေထာက္မပါဘူး …
တခါ တခါဆုိ လက္မပါဘူး …
အဂၤါမစုံတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ထုတ္ထုတ္ျပရတာလည္း ရွက္လွပါၿပီဗ်ာ …။
နိစၥဓူ၀နဲ႔ သူတုိ႔ဘ၀ေတြ ပိန္တာ ေဖာင္းတာ က်ဳပ္လည္း သေဘာေပါက္ပါတယ္ဗ်ာ …။ ဒါပေမယ့္ က်ဳပ္တုိ႔ ပိန္တာ ေဖာင္းတာက် သိပ္မဟန္လွဘူးဗ်။ အဓိပၸါယ္ပါ ေပ်ာက္ကုန္တာေလဗ်ာ။
တခါတေလ အစီအစဥ္မက်မႈေတြကဗ်ာ … လူလုိသာဆုိ မ်က္လုံးနဲ႔ အသက္႐ွဴေနရတဲ့ဘ၀မ်ဳိး …။ ငွက္သာဆုိ ပါးဟက္နဲ႔ ေနရတဲ့ဘ၀မ်ဳိး ..။
တကယ္ဆုိဗ်ာ .. က်ဳပ္တုိ႔ ဘုိးဘြားဘီဘင္လက္ထက္ေတြကတည္းက အၿမီးခ်ဳိး ေခါင္းျဖတ္နဲ႔ က်ဳပ္တုိ႔ဘ၀ ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ေတြကုိ လုိရာပုံသြင္း ဖန္တီးခဲ့တာလည္း ဒီလူေတြဗ်။ အဲ ခု က်ဳပ္တုိ႔ဘ၀ကုိ ဖ်က္ဆီးေနျပန္တာလည္း ဒီလူေတြပဲဗ် …။
ခုဆုိဗ်ာ .. သိကၡာေတြက က်ၿပီးရင္းကုိ က်ေနတာ …။ ဟုိဟာေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ က်ဳပ္တုိ႔သိကၡာက နည္းလြန္းလွတယ္ဗ်ာ ..။ ဒါ လည္း က်ဳပ္တုိ႔အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကလည္း က်ဳပ္တုိ႔ကုိ ဖန္တီးခဲ့တဲ့မ်ဳိးဆက္ေတြက တေန႔တျခား ဥေႏွာက္နည္းနည္း လာေလဆုိတဲ့ ျပယုဒ္တခုပဲဗ် …။
က်ဳပ္က ဒီလုိေျပာလုိ႔ ဒီလူေတြ က်ဳပ္ေဆးေဖာ္ ေက်ာဖက္ မလုပ္ခ်င္လည္းေနပါေစဗ်ာလုိ႔ပဲ ေျပာပစ္လုိက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။
ခုဆုိဗ်ာ ..
ေခါင္းပါလုိက္
ေခါင္းမပါလုိက္ …
ေျခေထာက္ပါလုိက္
ေျခေထာက္မပါလုိက္ …
မ်က္လုံးနဲ႔ အသက္႐ွဴ႐ွဴေနရတဲ့ က်ဳပ္တုိ႔ရဲ႕ ၀တႅ္စၥလစ္ ေျခာက္အိပ္မက္ေတြက တေန႔တျခား ဆုိးရြားလာၿပီဗ်ာ …။
ခုၾကည့္ေလ .. ဒီစာေရးတဲ့ေကာင္ေတာင္ က်ဳပ္ကုိ ေသာက္တလြဲလုပ္ေနတယ္။
ဇူလုိင္ ၂၀၊ ၂၀၁၅
( ၁ း ၀၇ နာရီ )
illustration : Franz Kline’s Abstract Expressionism
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
