သူမ၏ မိဘမ်ားႏွင့္ ေမာင္ႏွမမ်ားၿပီးလွ်င္ သူမတြယ္တာရသည္မွာ သူတဦးတည္းသာ ျဖစ္သည္။ သူမဘဝတြင္ သူသာလွ်င္ အရွင္သခင္ျဖစ္ပါသည္။
(၁)
သို႔ေသာ္သူ႔အတြက္ေတာ့ ဤမွ်ႏွင့္တင္းတိမ္ႏိုင္ျခင္းမရွိသည္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္။ သူမ၏ခ်စ္ျခင္းမွန္သမွ် သူ႔အေပၚတြင္ စုပံုထားခဲ့ေသာ္လည္း သူကေတာ့မူ သူမအတြက္ သစၥာဆိုတာေလးေတာင္ ထားရွိျခင္းမရွိခဲ့ပါေခ်။ သို႔ေသာ္လည္း သူမက နာက်င္စရာဟု မေတြးခဲ့ဖူးေခ်။ သူမခ်စ္ျခင္းတို႔ သူ႔အေပၚ ၿပိဳဆင္းခယေနသည့္တိုင္ သူကေတာ့ သူမဆီကို ဖုန္းကေလး တခ်က္ဆက္ဖို႔ေတာင္ ဝန္ေလးခဲ့သူပင္။ သူမဘဝတြင္ အခ်စ္ဦးမဟုတ္ခဲ့သည့္တိုင္ သူသည္ သူမ၏ ခ်စ္ျခင္းဟူသမွ်ကို သိမ္းက်ံဳးယူငင္ႏိုင္စြမ္းရွိသူ ျဖစ္ပါ၏။
သူမ ခ်စ္ရျခင္းမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ပါ၏။ သို႔ေသာ္ သူမခ်စ္သူ သူကေတာ့မူ သူမကိုခ်စ္သလားဟုပင္ မေသခ်ာပါ။ သူမ သူ႔ကို သတိ ရေနခ်ိန္တြင္ သူက သူတက္ေနေသာသင္တန္းတခုခု၌ သူ႔ေကာင္မေလးဟုသတ္မွတ္လွ်င္ရေလာက္သည့္ ေကာင္မေလးႏွင့္ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနမည္။
သူမကို ေကာင္းစြာေမ့ေလ်ာ့ေနေပမည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဘာေၾကာင့္သူ႔ကိုသူမခ်စ္ေနေသးလဲဟု ေမးစရာရွိပါသည္။ သူမ သူ႔ကိုအလြန္အမင္းျမတ္ႏိုးမႈဟုေၾကာင့္ ေျဖရေပလိမ့္မည္။သူမ သူ႔ကို အလြန္အမင္းကို တန္ဖိုးထားပါသည္။ တန္ဖိုးထားပါသည္။ ခ်စ္ပါသည္။
သူက သူမကိုေမ့ေလ်ာ့ေနခ်ိန္တြင္ သူမကေတာ့ သူ႔ကို သတိရစြာ အသက္ရွင္ေနသည္။ သူေပ်ာ္ရႊင္ေနခ်ိန္တြင္ သူမနာက်င္ ေနပါသည္။သူမကသူ႔ကိုခ်စ္ေနအခ်ိန္တြင္ သူကအျခားတေယာက္ကို ခ်စ္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ေလၿပီ။ ဒါဆို သူမတို႔ လမ္း ဆံုးကိုေရာက္သြားၿပီလား။ ဟင့္အင္း မေရာက္ပါ။ သူမ သူ႔ကိုခြင့္လႊတ္ဦးမည္။သူမအေပၚစိတ္ျပန္မလည္ေတာင္ သူမက ေတာ့မိုက္မဲစြာ၊ ႐ူးသြပ္စြာ ခ်စ္ေနခ်င္ပါေသးသည္။ သူသည္ သူမအတြက္ အဆိပ္တခြက္ျဖစ္မည္ဆိုလွ်င္ေတာင္မွ ေပ်ာ္ရႊင္ စြာ တဟုန္ထိုးေမာ့ေသာက္မိမွာပါ။ ထိုမွ်အထိ သူမ သူ႔ကို ခ်စ္ပါသည္။
သူကေသဆိုလွ်င္ေတာင္စဥ္းစားကာေသသင့္သည္ဆိုပါ လွ်င္သူမေသေပးလိုပါသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ သူမသည္ ႐ူးသြပ္သူ တေယာက္ဟု သတ္မွတ္ၾကမည္လား။ ဒီလိုဆိုလွ်င္ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲေပလိမ့္မည္။ သူမမိသားစုပိုင္ဆိုင္ေသာ အိမ္၊ ျခံ၊ ေျမတို႔ကို ကိုယ္တိုင္ကြၽမ္းက်င္စြာေရာင္းခ် ေဖာက္ကားေနသူတဦးျဖစ္ပါသည္။ သူမသည္ ေရာင္းေရးဝယ္တာ ကြၽမ္းက်င္ ပါ၏။ အခ်စ္ေရးတြင္ေတာ့ ဘဲဥပင္ မကြဲသူျဖစ္ပါ၏။ သူမသည္ ပြဲစားတေယာက္မဟုတ္ပါ။ ဆိုလိုရင္းမွာ ပြဲစားတေယာက္ ေလာက္ေတာ့ မလည္ဝယ္ပါဟု ဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သူမ၏ခ်စ္သူသည္ အခ်စ္ေရးတြင္ အလြန္အမင္း လည္ဝယ္သူျဖစ္ပါ သည္။သူ႔ Social Network တြင္လည္း သူငယ္ခ်င္းဟူသည္ မိန္းကေလးမ်ားသာပင္။ သူမကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အေရးလုပ္ ၍ စကားေျပာေလ့ပင္မရွိပါ။ သူမသည္ စင္စစ္ေတာ့ အ႐ူးအႏွမ္းမွ်သာ။
သူမခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူသည္သူမအေပၚမခ်စ္ေၾကာင္းသိသိႀကီးနဲ႔ပင္။ရင္ခုန္စြာ၊တပ္မက္စြာ၊သူ႔ကိုတိတ္တဆိတ္ေရာေပၚတင္ပါအစြဲအလမ္းႀကီးေနသူျဖစ္ေလသည္။သူမအေပၚတစ္ခ်က္ေလာက္ဂရုစိုက္ရံုနဲ႔သူမသည္အသက္ေပ်ာက္မတတ္ေျပးသြားခ်င္ခဲ့သူျဖစ္ပါသည္။ရွံဳးေနမွန္းသိသိႀကီးျဖင့္အႏိုင္ခံေနသူမွာသူမပင္ျဖစ္ပါသည္။
(၂)
ဟုတ္ပါသည္။ သူမခ်စ္သူ ေမာင့္ကို သူမအရမ္းခ်စ္ပါသည္ဆိုျခင္းထက္ကို ပိုလြန္ပါသည္။ သူမႏွင့္ ေမာင္ တႀကိမ္သာခ်ိန္း ေတြ႕ခဲ့ဖူးပါသည္။ ေမာင့္အနမ္းကို ေမ့မရစြာ ရင္ခုန္ပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေမာင္က မၾကာခဏပူဆာေသာ္လည္း သူမကထပ္တိုးလာမည့္သံေယာဇဥ္ႀကိဳးကို ခ်ည္ေႏွာင္မခံခ်င္လွစြာ ခ်ိန္းမေတြ႕ခဲ့ေခ်။ ေမာင္က ဤသည္ကိုလည္း ေက်နပ္ဟန္မတူ ခဲ့ေပ။ သူမေမာင့္ကို ခ်စ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေမာင္နဲ႔လက္မထပ္မခ်င္း ေမာင့္ကို သူမခႏၶာကိုယ္ကို ပံုမအပ္လိုပါ။ ေမာင္က အ႐ူးအမဲသားေကြၽးမိသူလို တတြတ္တြတ္ပူဆာခဲ့ေသာ္လည္း သူမကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွခ်ိန္းမေတြ႕ေတာ့ေခ်။ တႀကိမ္ တခါမွ်ေတြ႕ဖူးျခင္းသည္လည္း သူမ၌ စြန္းထင္းျခင္းတစံုတရာ မရွိခဲ့ေခ်။ သူမ ေမာင့္ကို ခ်စ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူမသည္ အပ်ဳိစင္စစ္မွ်သာ။ ေမာင္က ပိုင္ဆိုင္လို၍ မၾကာခဏခ်ိန္းေသာ္လည္း သူမခ်ိန္းမေတြ႕ခဲ့ေပ။ ေမာင့္ကို သူမခႏၶာကိုယ္ကိုမူ ဝကြက္အပ္ခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့ေပ။ ေမာင္က ဤသည္ကို မေက်နပ္ေခ်။
သည္လိုနဲ႔ သူမတို႔ဇာတ္ေမ်ာႀကီးက စတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေမာင္က ယေန႔ေခတ္တြင္ အပ်ိဳရည္ပ်က္ျခင္းမွာ အဆန္းမ ဟုတ္ဟုဆိုပါသည္။ သူမကေတာ့မူ လက္မထပ္မခ်င္း အပ်ိဳစင္ဘဝကို အပြန္းအပဲ့မခံႏိုင္သူျဖစ္ပါသည္။ ေမာင္ႏွင့္သူမအႀကီး အက်ယ္ကို သေဘာထားကြဲလြဲၾကပါသည္။ ဖုန္းႏွင့္ျဖစ္ပါသည္။ အျပင္မွာေတာင္ ေမာင္ႏွင့္သူမ မေတြ႕ၾကရပါ။ ေမာင္က ဤသည္ကိုလည္း နည္းနည္းမွ် မေက်နပ္ခဲ့ေခ်။ သို႔ေသာ္လည္း သူမက ေတြ႕မည္ဆို နမ္း႐ံု၊ ဖက္ထား႐ံုမွ်ျဖင့္ ေက်နပ္မည္ ဆိုလွ်င္ ေတြ႕မည္ဟုဆိုခဲ့ပါသည္။ အလိုႀကီးေသာေမာင္က လက္မခံခဲ့ေခ်။ သူမအပ်ဳိစင္ဘဝကို ပံုအပ္ပါဟုဆိုလာသည္။
သူမသည္ ေခတ္လူငယ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေရွး႐ိုးဆန္ပါသည္။ ေမာင့္ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ခပ္ျပတ္ျပတ္ျငင္းထုတ္ခဲ့ပါသည္။ ေမာင္က အရြဲ႕တိုက္ပါသည္။ သူ႔ေတာင္းဆိုခ်က္ကို မလိုက္နာႏိုင္လွ်င္ သူမႏွင့္ဘယ္ေသာအခါမွ် မေတြ႕ဟုဆိုပါသည္။ သူမကလည္း ေမာင့္ကိုခ်စ္ေနရ႐ံုမွ်ျဖင့္ ေက်နပ္ႏိုင္ပါသည္။ ေမာင့္ဆႏၵကိုသိေသာ္လည္း မလိုက္ေလ်ာႏိုင္ပါ။ ဒီလိုနဲ႔ေမာင္ ႏွင့္သူမ ေဝးခဲ့ၾကသည္။ သူမသည္ သႀကၤန္တြင္းတြင္ေတာင္ ဥပုသ္ေစာင့္ေသာ အပ်ိဳစင္တဦးျဖစ္ပါသည္။ ေမာင္က ဤအ ခ်က္ကို မေက်နပ္ေခ်။ သို႔ေသာ္လည္း ေခါင္းမာေသာသူမကို ေမာင္အႏိုင္ယူမရေပ။ ခ်စ္႐ံုသာခ်စ္တတ္ၿပီး သူမခႏၶာကိုယ္ကို အပြန္းအပဲ့မခံခဲ့ေသာသူမကို ေမာင္ကလည္း သူ႔ကိုခ်စ္သည္ဟု မယံုၾကည္ခဲ့ေခ်။ ဒီလိုနဲ႔ ေမာင္ႏွင့္သူမ ေဝးသည္ထက္ ေဝး လာခဲ့ေပသည္။
(၃)
သူမသည္ ေမာင့္ကို႐ူးသြပ္စြာစြဲလမ္းသေလာက္ စိတ္ဓာတ္ကေတာ့ မာေက်ာေလသည္။ ေမာင္ကလည္း သူမကို ရွိသည္ဟု ပင္မသတ္မွတ္ေတာ့။ ေမာင့္ကို အလြန္အမင္းခ်စ္ျမတ္ႏိုးသေလာက္ သူမ၏အပ်ိဳစင္ဂုဏ္ကိုလည္း ျမတ္ႏိုးေလသည္။ ေမာင္ ကလည္း သူမအခ်စ္ကို အယံုအၾကည္မရွိခဲ့ေပ။ သူမ်ားေတြလို တည္းခိုခန္းေတြ၊ ဟိုတယ္ေတြေခၚသြားခ်င္သူေမာင္ႏွင့္ ယခုအခ်ိန္ထိ ေရွး႐ိုးဆန္စြာ ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိေနလာသည့္ သူမတို႔မိသားစုအသိုက္အဝန္း၏ ပဋိပကၡျဖစ္ေနေခ်သည္။ ေမာင္က မယံုၾကည္ခဲ့သလို၊ သူမကလည္း ေမာင့္ကိုမယံုၾကည္ခဲ့ေခ်။ ကံၾကမၼာကို ပို၍ မယံုၾကည္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေမာင္ႏွင့္ ေသခ်ာေပါက္လက္ထပ္ရမည္မွာ မေသခ်ာေၾကာင္း သူမကသိေနသကဲ့သို႔၊ ေမာင္ကလည္း သစၥာရွိလိမ့္မည္မွာ မေရရာ ေၾကာင္း သူမသိသည္။ ကံၾကမၼာႏွင့္ အေလာင္းအစားလုပ္ကာ၊ အပ်ိဳစင္ဂုဏ္ႏွင့္ မလဲႏိုင္ေခ်။ ေမာင့္ကိုခ်စ္သေလာက္ လူ ေလးေသးသေလာက္ ေခါင္းမာလွေသာသူမကို ေမာင္က စြန္႔ပစ္စျပဳလာသည္။
ေမာင့္စြန္႔ပစ္ျခင္းခံရေသာ္လည္း သူမက ေပေၾကာင္ေၾကာင္ပင္။ ေမာင့္ကို ယခင္ကလိုခ်စ္ဆဲ။ သို႔ေသာ္လည္း ေမာင္ႏွင့္ေတြ႕ ဖို႔မႀကိဳးစားဘဲ ေမာင့္ဆႏၵကိုလိုက္ေလ်ာဖို႔ ေခါင္းမာခဲ့မိေလသည္။ ေမာင္ကလည္း သူ႔အနီးအနားရွိ သူ႔ဆႏၵကိုလိုက္ေလ်ာ သူမ်ားႏွင့္ ဆက္လက္ခရီးသြားေနသည္။ ေမာင့္ကို သူမအေပၚသစၥာမရွိျခင္းဟုလည္း အျပစ္မဖြဲ႕ခဲ့ေပ။ ေမာင့္ကို ဟိုးယခင္ ကလို ခ်စ္ဆဲသာပင္။ ေမာင္လိုခ်င္ေသာဆႏၵကိုလည္း မလိုက္ေလ်ာႏိုင္သည့္အတြက္ သူမကေခါင္းမာစြာ ဆက္လက္ပန္း ပန္ဆဲပင္။ ေမာင့္ေဘးနားမွာ ေကာင္မေလးေတြရွိေနတာလည္း သိလ်က္နဲ႔ပင္ ေမာင့္ကို ေမ့ေဖ်ာက္မရဘဲ ခ်စ္ျမဲ ခ်စ္ဆဲပင္။ ေမာင့္ကို တမ္းမက္စြာ၊ ခံုမင္စြာေတာင့္တေနေသာႏွလံုးသားကိုေတာ့မူ မတားဆီးႏိုင္ခဲ့ေခ်။ ေမာင္လိုခ်င္ေသာ အပ်ိဳစင္ခႏၶာ ကိုယ္ကိုေတာ့မူ ဝကြက္မအပ္ႏိုင္ဘဲရွိေခ်သည္။
ေမာင္ကလည္း သူမကို မာနႀကီးစြာ မဆက္သြယ္ခဲ့ေခ်။ သူမကလည္း ေမာင့္ေတာင္းဆိုမႈကို မလိုက္ေလ်ာႏိုင္သည့္ေနာက္ပိုင္း ေမာင့္ကို မဆက္သြယ္ေတာ့ေခ်။ အလြန္အမင္းၾကားလိုလွသည့္ ေမာင့္အသံကိုၾကားလိုလွေသာ္လည္း နာစရာတို႔ျဖင့္ ႀကိဳး စားေခ်ဖ်က္ပစ္သည္။ ေမာင့္ေတာင္းဆိုမႈက တရားလြန္လြန္းသည္ဟု သူမကထင္သည္။ ခ်စ္သူခ်င္း ေတြ႕ခြင့္ပင္မရေအာင္ ေမာင္က အလိုႀကီးသည္ဟုထင္သည္။ ေမာင့္ကိုေတြ႕လိုလွေသာ္လည္း ေမာင့္ေတာင္းဆိုမႈကို မလိုက္ေလ်ာႏိုင္သည့္ေနာက္ ေတြ႕စရာမလိုဟု မွတ္ပိုက္သည္။ ေမာင္ကလည္း သူမသူ႔ကိုမခ်စ္ဟုထင္သည္။ သူမႏွင့္ေမာင့္ၾကားတြင္ နံရံတခ်ပ္ျခားလို႔ေန သည္။
နားလည္မႈတို႔ျဖင့္ ေႏွာင္ဖြဲ႕လိုေသာ္လည္း ေမာင္ကလက္မခံခ်င္ျပန္ေပ။ အပ်ိဳရည္ပ်က္ျခင္းမွာ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားသာသိမည္ဟုဆို သည္။ သူမကေတာ့မူ ဆိတ္ကြယ္ရာမရွိေၾကာင္း ရွင္းျပလိုသည္။ ေမာင့္ကို အိပ္မက္ေတြမွာေတြ႕တိုင္း၊ ႏိုးလာတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ကူကယ္ရာမဲ့ ငိုေႂကြးရလာသည္။ ေမာင္မသိေသာ္လည္း သူမေမာင့္ကို ခ်စ္ျမဲ ခ်စ္ဆဲသာပင္။ ေမာင္ကလြဲ၍လည္း အျခားတ ေယာက္ အစားမထိုးႏိုင္ခဲ့ေခ်။ ေမာင္ကေတာ့ သိႏိုင္လိမ့္မည္မထင္။ ေမာင့္ကိုယ္စား ေမာင့္ဓာတ္ပံုေလးတပံုသာ သူမပိုင္ ဆိုင္သည္။ ထိုဓာတ္ပံုေလးမွာလည္း ႏြမ္းေၾက၍ပင္ေနေပၿပီ။ ေမာင္ႏွင့္သူမ ေဝးခဲ့သည္မွာၾကာၿပီပဲ။
(နိဂံုး)
ေမာင္သိေတာ့မည္မဟုတ္ေတာ့ေသာ သူမခ်စ္ျခင္းတို႔ကို ေမာင္လိုခ်င္ေသးလွ်င္ ေပးခ်င္ပါသည္။ ခ်စ္ျခင္းကိုေျပာျခင္းျဖစ္ပါ သည္။ သူမခႏၶာကိုယ္မဟုတ္ပါ။ ေမာင့္ကိုခ်စ္ေသာ္လည္း ေမာင္ႏွင့္လက္ထပ္သည့္ေန႔တြင္မွ သူမအပ်ိဳစင္ဘဝကို စြန္႔လႊတ္ လိုပါသည္။ ေမာင္ႏွင့္လက္မထပ္မခ်င္း၊ တနည္းဆိုရေသာ္ မည္သူတဦးတေယာက္ႏွင့္မဆို လက္မထပ္မခ်င္း သူမအပ်ိဳစင္ ဘဝကို မစြန္႔လႊတ္လိုပါ။ ေမာင္မေက်နပ္ပါကလည္း မတတ္ႏိုင္ပါ။ ေမာင္ကသာအလိုရွိသည္ဆိုလွ်င္ ေမာင့္ကိုခ်စ္ျခင္းေတြေပး လိုပါသည္။ ေမာင္အလိုရွိေသာ ခႏၶာကိုယ္ကိုေတာ့မဟုတ္ပါ။ ရင္ထဲကလာေသာႏွလံုးသားကို ေမာင့္တဦးတည္းမူပိုင္အျဖစ္လွဴဒါန္းလိုပါသည္။ ယခုေခတ္ေကာင္မေလးတခ်ိဳ႕ေတြလို ေခတ္မမီေသာ၊ ေရွး႐ိုးဆန္ေသာသူမကို ေမာင္ခ်စ္လိုပါရဲ႕လား။
မေဒါင္းႏြယ္ဟူေသာေခတ္မမွီေတာ့ေသာ၊ ဒိတ္ေအာက္ေနေသာ သို႔ေသာ္လည္း ျမတ္ႏိုးစရာ သူမဂုဏ္ပုဒ္ဟုမွတ္ယူေသာ မိန္းမငယ္ေလးသည္ သူမ၏ခ်စ္သူကို အႏႈိင္းမဲ့ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလွ်က္ရွိေနေပသည္။ တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ သူမ၏ခ်စ္သူကနားလည္လိမ့္ မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရင္းျဖင့္သာ ….။ ။
ျမေဒါင္းႏြယ္
နံနက္ ၇ း ၀၅ မိနစ္
ၾသဂတ္စ္ ၇ (ၾကာသာပေတး) ၂၀၁၄
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
