(မုိးမခ) ေမ ၁၆၊ ၂၀၁၅
(တစ္)
ယခုတေလာ ဟိုးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္ေနေသာ အသံမ်ားမွာ ၾကပ္တယ္ ၾကပ္တယ္ ဟူေသာအသံႏွင့္ သိမ္းတယ္ သိမ္းတယ္ ဟူေသာ စကားသံမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ ဘယ္ေနရာကိုပဲ သြားသြား ၾကပ္တယ္ ၾကပ္တယ္ဟူေသာအသံကို လူတိုင္းဆီမွ ၾကားေနရပါသည္။ လွည္း တန္းမွာလည္း ၾကပ္၊ ေျမနီကုန္းမွာလည္း ၾကပ္၊ သမိုင္းမွာလည္း ၾကပ္၊ ျမိဳ႕ထဲမွာလည္း ၾကပ္၊ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ၾကပ္၊ ဘုရား လမ္းမွာ ၾကပ္ စသည္စသည္ျဖင့္ ဘယ္ေနရာကိုပဲသြားသြား တၾကပ္တည္း ၾကပ္ေနပါေတာ့သည္။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္သြားရမည့္ေနရာကိုပင္ နာရီႏွင့္ခ်ီ၍ ၾကာတတ္သည္ျဖစ္ရာ တခ်ိဳ႕ကားသမားေတြက အဆိုပါ ကားၾကပ္ေသာေနရာမ်ားဆီသို႔ သိပ္ မလုိက္ခ်င္ၾကေတာ့။ အထူးသျဖင့္ ေန႔ျပန္တိုးယူ၍ ေမာင္းေသာ အငွားကားမ်ားဆိုလွ်င္ ျမိဳ႕ထဲဆို လက္ေရွာင္ခ်င္ၾကသည္။ “အုံနားေၾကးက တရက္ တေသာင္းခြဲေပးရတယ္။ လမ္းေတြက တအားပိတ္၊ ကားေတြက အရမ္းၾကပ္ေတာ့ မဆင္မေျပ ဘူးေပါ့။ မေန႔ကဆိုရင္ အုံနာေၾကးမျပည့္လုိ႔ အိပ္ထဲကစိုက္ေပးလုိက္ရေသးတယ္” ဒါကေတာ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိ အငွားယာဥ္ ေမာင္းတဦး၏ အသံမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
စာဖတ္သူ စိတ္ေတာ့မဆိုးနဲ႔ဗ်။ စည္းကမ္းလုိက္နာမႈ အားနည္းသည့္အပိုင္းတြင္ က်ေနာ္တို႔လူမ်ိဳးေတြလည္း ကမၻာ့အဆင့္ မီသည္ဟု က်ေနာ့္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ေျပာပါသည္။
ပလက္ေဖာင္းေတြေပၚမွာ သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ ဆိုင္ေတြဖြင့္ၾကသည္။ လူေတြက လူသြားလမ္းအတြက္ျပဳလုပ္ထားသည့္ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာပင္ သူတို႔ဆိုင္ေတြကို မနည္းလြတ္ေအာင္ ေရွာင္သြားေနၾကရသည္။ ပလက္ေဖာင္းဆုိသည္မွာ ျပည္သူ ျပည္သားေတြ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ကင္းကင္းျဖင့္ စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာ သြားလာႏိုင္ဖို႔ အတြက္ပင္ျဖစ္သည္။ ဘာေၾကာင့္ သည္ပလက္ေဖာင္းေတြေပၚမွာ ေစ်းဆိုင္ေတြ ဖြင့္ေနၾကတာပါလိမ့္။ စုံစမ္းၾကည့္ေတာ့ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ေစ်းေရာင္းဖို႔ သည္လူေတြက စည္ပင္ကို ပိုက္ဆံေပးရသည္တဲ့။ စည္ပင္ကလည္း ပိုက္ဆံရေတာ့ ေရာင္းခြင့္ေပးသည္ဆိုပါေတာ့။ ေတာ္ ေတာ္ငတ္ၾကီးၾကတဲ့ စည္ပင္၊ ဘာျဖစ္ပါေစ ညာျဖစ္ပါေစ ဟု မိတ္ေဆြတေယာက္က က်ိန္စဲပါေတာ့သည္။ ပလက္ ေဖာင္းဆိုတာ ေစ်းေရာင္းတဲ့ ေနရာမွ မဟုတ္ပဲဗ်ာ ဟု မိတ္ေဆြကေျပာပါသည္။
တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ညေနေစာင္းလွ်င္ ကားလမ္းအစြန္ေတြမွာပင္ ဆိုင္ေတြဖြင့္လာၾက ျပီျဖစ္သည္။ ဆိုင္ေတြက ကားလမ္း ဘက္အတြင္းမွာေရာက္ေနေတာ့ ကားေတြက သြားလုိ႔မရေတာ့ဘူးေပါ့။ ညေစ်းလုိ႔ ေခၚၾကတယ္။ ညေစ်းဖြင့္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ ကားလမ္း တခ်ိဳ႕ ပိတ္လုိက္သလုိမ်ိဳးျဖစ္သြားတာေတြရွိတယ္။ ကားလမ္းေပၚ ေစ်းတက္ေရာင္းတာမ်ိဳးကေတာ့ အျမင္မေတာ္ ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိပဲ လုပ္ကိုင္စားေနရေတာ့တာပဲ။ စည္ပင္ကိုေတာ့ နည္းနည္းပါးပါး ေပးရတာေပါ့။ က်ေနာ့္အျမင္ ကေတာ့ ပလက္ေဖာင္းေတြေပၚမွာ ကားလမ္းေတြေပၚမွာ ေစ်းဆိုင္ေတြ မဖြင့္ေစခ်င္ဘူး။
ဆူးေလဘုရား၀န္က်င္ရဲ႕ ညေနခင္းကို တေကြ႔တပတ္ ေလွ်ာက္ပတ္ၾကည့္လုိက္သည္။ ညေနခင္းဆိုင္ခင္းဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾက ေလျပီ။ တခ်ိဳ႕ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ။ တစ္ခ်ိဳ႕က ကားလမ္းအတြင္းဘက္ကို ခုံကေလးေတြခ်ဖို႔ တာဆူေနၾကသည္။ လူေတြ ရဲ႕ အသံကို ၾကားေနရသည္။
ၾကပ္တယ္ ၾကပ္တယ္….။
(ႏွစ္)
ေနာက္ထပ္က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ၾကားေနရသည့္ အသံကေတာ့ သိမ္းတယ္ သိမ္းတယ္ ဟူေသာ အသံမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ သည္အသံကေတာ့ ပိုက်ယ္သည္ဟု ထင္ပါသည္။ တနုိင္ငံလုံး သိ္မ္းလုိက္သည့္ ေျမေတြ။ ယာေတြ သိမ္း၊ ေတာင္ေတြလည္း သိမ္း။ အိမ္ေတြလည္း သိမ္းေပါ့။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေတြေတာင္ အသိမ္းခံ အဖ်က္ခံရသည့္အထဲ ပါလုိက္ေသးသည္။ ဘုရားေတြ ေရြ႕၊ ေက်ာင္းေတြ မ။ တသိမ္း ထဲသိမ္းလုိက္ေနလုိက္ၾကတာ။ ျပည္သူေတြကေတာ့ျဖင့္ မ်က္ရည္ႏွင့္မ်က္ကြက္ မျပတ္ပါေလေတာ့။
ကုမၸဏီေတြက ေျမေတြသိမ္း။ စီမံကိန္းေတြက ေျမေတြသိမ္း၊ စစ္တပ္ကလည္း ေျမေတြသိမ္း။ တံတားနဲ႔ မလြတ္လုိ႔ဆိုလည္း အသိမ္းခံလုိက္ရတာပါပဲ။ ဆည္ေတြ အတြက္လည္း အသိမ္းခံရ၊ ကားလမ္းေတြေဖာက္ေတာ့ ခ်ဲ႕ေတာ့လည္း အသိမ္းခံရနဲ႔ သည္သံသရာၾကီးထဲမွာ ျပည္သူေတြကေတာ့ ပက္လက္ေတြေမ်ာ ေမွာက္ခုံေတြ ေမွာက္လုိေမွာက္၊ ကၽြမ္းပ်ံသူ ပ်ံနဲ႔။ ျမန္မာျပည္ၾကီးက ျဖစ္ပ်က္ေနလုိက္တာ ျမင္မေကာင္း ရႈမေကာင္း။ ျပည္သူေတြကေတာ့ ဘယ္သူ႔ကို အားကိုးလုိ႔ အားကိုးရမွန္းလည္း မသိေတာ့။ မ်က္ရည္ကေလးေတြ ေ၀့လုိ႔။ သည္အတိုင္းပဲ ေပျပီး ခံေနရရွာေတာ့တာပါပဲ။ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္နာယက သူရဦးေရႊမန္းကေတာ့ ေျမယာျပႆနာေတြကို အခ်ိန္မဆြဲဘဲ ေျဖရွင္းေပးဖို႔ သမၼတဆီကို သ၀ဏ္လႊာ ေပးပို႔သတဲ့။ ၂၀၁၃၊ ၾသဂုတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔က သ၀ဏ္လႊာမွာ ဖတ္လုိက္ရတာ။
(သုံး)
စစ္အစိုးရလက္ထက္ကစလုိ႔ တနိုင္ငံလုံး ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ သိမ္းယူခဲ့ေသာ ေျမဧကေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာရွိပါသည္။ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာ အာဏာရွိသူေတြ ေျမယူပုံက ေၾကာက္ေၾကာက္စရာ။ လက္ညႇဳိးနဲ႔ထိုးျပလုိက္ျပီး ေဟာဟိုနားကေန သည္ အနားအထိ ငါယူမယ္ဟုေျပာလုိက္ရုံမွ်ျဖင့္ သူ႔ေျမျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။ ေျမစာရင္းေတြ ဘာေတြေပါက္ျပီးသား။ သည္ေျမ သည္ သူပိုင္ေသာေျမေပါ့။ သည္လုိလူမ်ားစြာက ဟိုနားလက္ညွိးထိုးလိုက္၊ သည္နားလက္ညိႇဳးညႊန္လုိက္ႏွင့္ လက္ညိဳးညႊန္ရာ သူတို႔ေျမ။ ေပးေပး မေပးေပး ငါ့ေျမဆိုေသာ အထာမ်ိဳးႏွင့္။ ကေသာင္းကနင္းႏိုင္လြန္းလွသည္။
တပ္တခုတည္းက သိမ္းထားတဲ့ေျမက ဧကႏွစ္သိန္းေက်ာ္ ရွိသတဲ့။ ကိန္းဂဏာန္း အတိအက်ဆိုလွ်င္ျဖင့္ ၂၄၇ ၀၇၇ ဒသမ ၀၆ ဧကပါတဲ့။ သည္အထဲက ၁၅ ရာခုိင္ႏႈန္းကို ျပန္ေတာ့မယ္ဆိုလုိ႔ ၀မ္းသာလုိ႔မွ မဆုံးေသးဘူး။ ေရႊတိဂုံဘုရားနားက ေျမကြက္ၾကီး ကိုသိမ္းျပီး ဒဂုံစီတီး ေဆာက္တာကို ဆက္မေဆာက္ဖို႔ ကန္႔ကြက္သံေတြက ညံထြက္ လာျပန္ပါေတာ့သည္။
လက္ညွိဳးညႊန္ရာ ေျမကြက္ ငါ့ေျမကြက္၊ လက္သိပ္ထိုးေျမကြက္၊ လက္တလုံးျခား ေျမကြက္ စသျဖင့္ စသျဖင့္ လ်င္သူ စား စတမ္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေျမဇာတ္လမ္းတို႔ျဖင့္ ဗရမ္းပတာျဖစ္ေနၾကရာသည္အျဖစ္ေတြက က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္၊ က်ေနာ္ တို႔လူမ်ိဳးအတြက္ ရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္လြန္းလွပါေတာ့သည္။
ျမန္မာရာဇ၀င္တြင္ အေလာင္းစည္သူမင္းသည္ လက္ညႇဳးညႊန္ရာ ေရျဖစ္သည္ဟု အဆိုရွိပါသည္။ လက္ညိႇဳးညႊန္ရာ ေျမျဖစ္ ေနျခင္းတြင္ ျပည္သူတို႔၏ အနာဂါတ္ေတြ ပါသည္။ အိပ္မက္ေတြ ပါသည္။ ျပည္သူတို႔ရဲ႕ ဘ၀ေတြက ဖရိုဖရဲႏိုင္လြန္းလွသည္။
ျပည္သူတို႔ဘ၀၊ ျပည္သူတို႔ အနာဂါတ္ကို ေနာက္ေက်ာလုံလုံျဖင့္ တည္ေဆာက္ဖို႔ အသိမ္းသံသရာၾကီး ရပ္ဖို႔ရန္မွာ လက္ရွိ အစိုးရ၏ တာ၀န္တရပ္ျဖစ္ပါသည္။ အေရွ႕အေနာက္ ေတာင္ေျမာက္ ဘယ္အရပ္ကိုမွ ငါ့ေျမ ငါ့ယာဟူေသာ စိတ္ ျဖင့္ လက္ညႇဳိးမထိုးၾကေစလုိပါ။ အသိမ္းသံသရာၾကီး ရပ္ပါေတာ့။
ကိုသစ္ (သီတဂူ)
၁၃၊ ၅၊ ၂၀၁၅
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
