တူေမာင္ညိဳ – ယဥ္ေက်းမႈပ်က္ေနတာ ျမန္မာျပည္မွာ သၾကၤန္တခုုတည္းမွ မဟုုတ္ပါ
(မိုုးမခ) ေမ ၈၊ ၂၀၁၅
“အေနာက္တုိင္းယဥ္ေက်းမႈသည္ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈလြယ္ကူၿပီး သႀကၤန္ပြဲေတာ္ကဲ့သုိ ႔ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္မႈမ်ားမွ တဆင့္ ၿမိဳ႕ျပမွသည္ ေက်းလက္အထိ လက္ခံႏွစ္သက္ပ်ံ႕ႏွံ႔လာေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ ယဥ္ေက်းမႈပ်က္ အေရာအေႏွာပံုစံမ်ား ကူးစက္ခံေနရၿပီျဖစ္ပါသည္”
“ယဥ္ေက်းမႈပ်က္ယြင္းျခင္း လက္သည္ကုိ အပူတျပင္းရွာေဖြၾကရပါမည္” တဲ့
ဤသည္မွာ စစ္တပုိင္းအစိုးရပုိင္ သတင္းစာအာေဘာ္မွ အာေခါင္ျခစ္၍ အသံေကာင္းဟစ္လုိက္ေသာ အသံျဖစ္ပါသည္။
ထိုေအာ္သံထဲမွ ေအာက္ပါအခ်က္ ၃ ရပ္ကို ထင္ရွားစြာ သိျမင္ႏုိင္ပါသည္။
၁။ ထုိးေဖာက္လာသည့္ “အေနာက္တုိင္းယဥ္ေက်းမႈ” ကို ခုခံႏုိင္စြမ္း သူတို႔တြင္မရွိေၾကာင္း၊
၂။ “အေနာက္တုိင္းယဥ္ေက်းမႈ” သည္ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔လြယ္ေၾကာင္း၊
၃။ ယဥ္ေက်းမႈပ်က္ယြင္းျခင္း လက္သည္တရားခံသည္ သူတို႔စစ္တပုိင္းအစိုးရမဟုတ္ေလဟန္၊ သူတို႔ကိုသူတုိ႔အမ်ိဳးသားယဥ္ ေက်းမႈဘက္မွ ခုခံေနသူမ်ားအျဖစ္ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေစရန္ လွည့္စားေျပာေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။
အညွီရွိလွ်င္ ယင္အံုမည္။ ကိုယ္ခံအားမေကာင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္တြင္းသုိ႔ ေရာဂါဘယေပါင္းစံုဝင္ေရာက္လာမည္သာျဖစ္သည္။ ယခုလည္းထုိသေဘာပင္ျဖစ္သည္။ စစ္တပုိင္းအစုိးရ၏အုပ္စိုးမႈမွာ ျပည္တြင္းျပည္ပမွ ႏွာေခါင္းရံႈ႕ၾကရသည့္ အပုပ္န႔ံတေထာင္းေထာင္း ထေနေသာ၊ ကိုယ္ခံအားမေကာင္းသည့္ ခ်ိနဲ႔ႏုခ်ာေသာအုပ္စိုးမႈျဖစ္ပါသည္။
“ယဥ္ေက်းမႈ” ဆိုသည္မွာ သီးျခားတည္ရွိေနႏုိင္ေသာ အရာကိစၥမဟုတ္ပါ။
စီးပြားေရးႏွင့္ႏုိင္ငံေရးစနစ္ကို စုစည္းထင္ဟပ္ျပရသည့္ အသြင္သဏၭာန္ တစ္ခုသာျဖစ္သည္။ စီးပြားေရးႏွင့္ႏုိင္ငံေရးစနစ္ ေျပာင္းလဲသြားသည့္အခါ ေျပာင္းလဲသြားသည့္ စီးပြားေရးႏွင့္ႏုိင္ငံေရးစနစ္ကိုလိုက္၍ ယဥ္ေက်းမႈ၏အသြင္သဏၭာန္တို႔သည္လည္း အစဥ္ သျဖင့္လုိက္ပါေျပာင္းလဲသြားၾကရစၿမဲျဖစ္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈသည္တန္႔ရပ္ေနသည္မရွိ အစဥ္သျဖင့္လႈပ္ရွား ေျပာင္းလဲေနေသာ စီးပြားေရး ႏွင့္ႏုိင္ငံေရးစနစ္မ်ားအေပၚတည္မွီ၍ ေျပာင္းလဲေနသည္သာျဖစ္သည္။
သက္ဦးဆံပုိင္ ပေဒသရာဇ္အုပ္စိုးမႈအား ကိုလုိနီနယ္ခ်ဲ႕သမားက ပလႅင္ေပၚမွာဆြဲခ်သြားေသာအခါ တႏြယ္ငင္တစင္ပါ ပေဒသရာဇ္ယဥ္ေက်းမႈသည္လည္း က်ိဳးပဲ့ေက်မြသြားကာ ျပတုိက္ထဲသုိ႔ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။ ၿပိဳက်သြားေသာ ပေဒသရာဇ္ အုပ္စိုးမႈ ႏွင့္စီးပြားေရးေနရာတြင္ကုိလိုနီအုပ္စုိးမႈနဲ႔ကိုလုိနီစီးပြားေရးဘဝေရာက္ရွိလာေတာ့သည္။တဆက္တည္းတၿပိဳင္တည္းပင္ကိုလိုနီယဥ္ေက်း မႈမ်ားလည္း တစတစေပၚထြက္လာေတာ့သည္။
စစ္တပုိင္းအစိုးရအုပ္စီးထားသည့္ ယေန႔ျမန္မာ့စီးပြားေရးဘဝကိုၾကည့္လွ်င္ ႏုိင္ငံတကာမ်က္ႏွာစာ၌ ႏုိင္ငံေပါင္းစံုထံ လက္ျဖန္႔ ခံေနၿပီးဘက္ေပါင္းစံုမွီခိုေနရသည့္လက္ေဝခံဘဝႏွင့္ ျပည္တြင္းမ်က္ႏွာစာ၌မူ အဓိကစီးပြားေရးအသက္ေသြးေၾကာမွန္သမွ်ကို စစ္ဗ်ဴရုိ ကရက္မ်ားႏွင့္အေပါင္းပါခရိုနီတစ္စုက လက္ဝါးႀကီးလႊမ္းမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည့္ စစ္ဗ်ဴရုိကရက္လက္ဝါးႀကီးအုပ္ စီးပြားေရးစနစ္ ျဖစ္ သည္ကို အထင္အရွားျမင္ေတြ႔ရပါလိမ့္မည္။
ယင္းသုိ႔ ခ်ိနဲ႔ႏုံခ်ာလွေသာ စီးပြားေရးအေျခခံအေဆာက္အအံုေပၚ၌တည္ေဆာက္ထားသည့္ စစ္တပုိင္းအစုိးရ၏ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ လူမႈေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး အစရွိေသာ အေပၚထပ္ အေဆာက္အံုမ်ား၏ အသြင္သဏၭာန္မ်ားသည္ လည္း ဂ်ိဳက်ိဳးနားရြက္ပဲ့ ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ျဖစ္ေနေတာ့သည္မွာ ဘာမွ်မဆန္းပါေခ်။
သုိ႔ပါ၍ ရာစုႏွစ္ဝက္ေက်ာ္ၾကာ အမ်ိဳးသားေသြးစည္းညီညြတ္မႈ တစစီၿပိဳကြဲကာ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ပြားေနေသာ၊ ႏံုခ်ာလွသည့္ လယ္ယာစုိက္ပ်ိဳးေရးစီးပြားေရးကိုသာ အဓိကအားထားေနရေသာ၊ ျပည္ပႏုိင္ငံေပါင္းစံုအေပၚ အလံုးစံုမွီခုိေနေသာ၊ တုိင္းျပည္၏ ဓနဥစၥာ မွန္သမွ်ကို စစ္အုပ္စုလက္တစ္ဆုပ္စာႏွင့္ခရုိနီအေပါင္းပါတုိ႔က လုယက္အပုိင္စီးျခင္းခံထားရသည့္ တုိင္းျပည္တစ္ခု၏ စီးပြားေရးဘဝ သည္ အဘယ္သို႔ လြတ္လပ္အမွီခိုကင္းေသာစီးပြားေရးျဖစ္ႏုိင္ပါေတာ့မည္နည္း။
ႏုိင္ငံေပါင္းစံုကိုမွီခိုေနရသည့္ စစ္ဗ်ဴရိုကရက္လက္ဝါးႀကီးအုပ္စီးပြားေရးစနစ္ အေျခခံအေဆာက္အအံုေပၚတြင္ “ အမ်ိဳးသား ႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑တြင္စစ္တပ္ကပါဝင္ေရး” ဟူသည့္ စစ္အုပ္စု ထာဝစဥ္ဗိုလ္က်လႊမ္းမိုးထားသည့္ ႏုိင္ငံေရး အေပၚထပ္ အေဆာက္အအံုကို တည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
သဘာဝက်စြာပင္ ထုိသုိ႔ေသာစီးပြားေရး ဘဝကိုေရာင္ျပန္ဟပ္ေနသည့္ ယဥ္ေက်းမႈကလည္း လက္ေဝခံယဥ္ေက်းမႈ၊ အမွီခုိ မကင္းသည့္ယဥ္ေက်းမႈ၊စစ္အုပ္စုဗိုလ္က်လႊမ္းမိုးမႈကို အမႊမ္းတင္ေနသည့္ ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔သာ ေပါင္းစပ္ထားသည့္ခ်ိနဲ႔ႏုံခ်ာလွသည့္ ဖက္စပ္ ယဥ္ေက်းမႈ၊သရုပ္ပ်က္ယဥ္ေက်းမႈသာျဖစ္ေတာ့သည္။ စစ္ဗ်ဴရုိကရက္ယဥ္ေက်းမႈ ေခါင္းေမာ့ဝင့္ႂကြားေနသည္မဟုတ္ပါလား။ စစ္ဗ်ဴရုိရက္ မ်ားကို ျပည္သူလူထုက လက္အုပ္ခ်ီေနၾကရသည္မဟုတ္လား။
“ယဥ္ေက်းမႈပ်က္ အေရာအေႏွာပံုစံမ်ား ကူးစက္ခံရၿပီျဖစ္ပါသည္” ဟူေသာ ေျပာဆုိခ်က္မွာ ခုခံအားနည္းလွသည့္ ခ်ိနဲ႔ႏုံခ်ာ ေသာ၊ ျပည္ပႏုိင္ငံေပါင္းစံုလက္ေဝခံ၊ အမွီခိုခံ စီးပြားေရးဘဝျဖစ္ေၾကာင္း ေအာ္ဟစ္ဝန္ခံေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္ခံအားခ်ိနဲ႔ႏုံခ်ာ လြန္းလွေသာ ျပည္ပလက္ေဝခံ၊ အမွီခိုခံစီးပြားေရးဘဝသည္ ေရာဂါေပါင္းစံုကို ဖိတ္ေခၚလက္ခံေနျခင္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ပါ၍ စစ္တပုိင္း အစိုးရ၏စီးပြားေရးႏွင့္ႏုိင္ငံေရးအုပ္စုိးမႈသည္ “ယဥ္ေက်းမႈပ်က္ယြင္းျခင္း၏အဓိကလက္သည္တရားခံ” ျဖစ္သည္ဟူေသာ အခ်က္မွာ ထင္ရွားေပၚလြင္ေနေတာ့သည္။
သုိ႔ပါ၍ “အမ်ဳိးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္မ်ားကို ထိန္းသိမ္းေရး”ဆုိသည္မွာ အရွက္မဲ့ေလလံုးထြားေသာ ဗလာစကား သက္သက္မွ်သာျဖစ္ေတာ့သည္။ ဒင္းတို႔အုပ္စိုးမႈကိုတာရွည္ဖံုးကြယ္ရန္အတြက္ ဟန္ျပလွည့္စားမႈႏွင့္ အသံေကာင္းဟစ္ ေျပာဆိုေနမႈမ်ားသာျဖစ္သည္။
ဖက္စပ္စီးပြားေရးရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈႏွင့္အတူ ဖက္စပ္ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို စစ္အုပ္စုႏွင့္စစ္တပုိင္းအစုိးရက ဖိတ္ေခၚတင္သြင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သာဓကအားျဖင့္ ကိုရီးယားဆပ္ျပာဇာတ္လမ္းမ်ိဳးစံုႏွင့္အတူ ကိုရီးယားအမူအက်င့္၊ ေနထုိင္စားေသာက္ပံုမ်ားကို အစိုးရပုိင္ ရုပ္သံမွတဆင့္ေန႔စဥ္ျဖန္႔ျဖဴးခဲ့ၾကသည္။ ထုိသုိ႔တုိင္းတပါးယဥ္ေက်းမႈကူးစက္ပ်ံ႕ပြားေအာင္လုပ္ခဲ့သူမ်ားကို ယဥ္ေက်းမႈဖ်က္ရာဇဝတ္ ေကာင္မ်ား၊ အမ်ိဳးသား ယဥ္ေက်းမႈအေပၚသစၥာေဖာက္ၾကသူမ်ား၊ အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမႈဖ်က္ဆီးသူမ်ားဟုေခၚရပါမည္။
မည္သည့္ ယဥ္ေက်းမႈပံုစံ၊ အမူအက်င့္ကိုမဆုိ သူခ်ည္းသက္သက္တင္ ပုိ႔ႏုိင္ၾကသည္မဟုတ္ပါ။ အထည္ကိုယ္ျဒပ္ရွိေသာ အႆျပာအရင္းအႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈႏွင့္အတူတကြ တင္ပုိ႔ၾကရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ႏုိင္ငံေပါင္းစံုမွ လာေရာက္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံၾကပါရန္ အသံစာစာျဖင့္ လက္ျဖန္႔ခံ၊ လက္ယပ္ေခၚေနရသည့္အုပ္စုိးသူမ်ားသည္ ထုိသို႔လာေရာက္ၾကသည့္အရင္းအႏွီးမ်ားႏွင့္အတူ ယဥ္ေက်းမႈမ်ိဳးစံု၊ ဓေလ့မ်ိဳးစံု ကိုဖိတ္ေခၚခြင့္ျပဳရေတာ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ယဥ္ေက်းမႈမိ်ဳးစံုကိုဖိတ္ေခၚတင္သြင္းေနသည့္ အဓိကလက္သည္တရားခံမွာ လက္ရွိအုပ္စိုးသူ မ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားလာပါသည္။
သုိ႔ျဖင့္ လက္ေဝခံလကၡဏာေဆာင္ေသာ စစ္ဗ်ဴရုိကရက္လက္ဝါးႀကီးအုပ္ယဥ္ေက်းမႈသည္ အင္ေဖာ္ေမးရွင္းတကၠႏုိလုိဂ်ီ နည္း ပညာကိုစီးနင္းၿပီး အရွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္လာေနေသာ ဂလိုဘယ္အရင္းရွင္စနစ္ယဥ္ေက်းမႈႈကိုဘယ္လိုမွ ေတာင့္ မခံႏုိင္သည္မွာ ဘာမွ်မဆန္းေခ်။
ဂုဏ္လုပ္ႂကြားဝါးေနသည့္ ယဥ္ေက်းမႈကိုၾကည့္ျပန္ေတာ့ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ႏွင့္ ကိုလုိနီေခတ္က က်န္ေကာင္းက်န္ရာက်န္ခဲ့ သည့္ အခိုင္အမာအထည္ကိုယ္ျဒပ္ရွိေသာ ဗိသုကာလက္ရာမ်ား (သာသနာဆုိင္ရာ အေဆာက္အအံုမ်ား) သာျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရ လိမ့္မည္။ ေစာင္းေကာက္၊ ဆြမ္းအုပ္၊ ထုိင္မသိမ္းအကႌ်၊ ခ်ိတ္လံုခ်ီ၊ ေခါင္းေပါင္းတုိ႔ကို အေမြအႏွစ္လုပ္ေနရေတာ့သည္။ ဒါေတြကိုင္ၿပီး ၊ ဒါေတြဝတ္ၿပီး ဓါတ္ပံုရုိက္ျခင္း၊ ဝတ္ဆင္ျခင္းသည္ယဥ္ေက်းမႈျမတ္ႏုိးသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ထုိအရာမ်ားသည္လည္း ဂုဏ္တုဂုဏ္ ၿပိဳင္လုပ္ၾကေသာဗ်ဴရိုရက္အထက္လႊာမ်ား၏အလွဴ၊မဂၤလာေဆာင္မ်ားတြင္နာရီပုိင္းခံပကာသနအျဖစ္သာသက္တမ္းရွိၿပီး က်န္အခ်ိန္မ်ား တြင္ အဝတ္အစားဘီရုိထဲတြင္ ပရုပ္လံုးျဖင့္ေပါင္းဖက္အိပ္စက္ေနရမည္။
ဖမ္းဆုပ္၍မရေသာ “ ျဒပ္မဲ့ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္” ဆုိသည္ကေတာ့ ေရနဲ႔တူၿပီး ထည့္သည့္ခြက္၏ ပံုသဏၭာန္ကို လိုက္၍ ေျပာင္းလဲေနသည္၊ ဟိုလူလာလည္း မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရ၊ ဒီလူလာလည္း မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရႏွင့္ မူလပံုစံပ်က္ျပားကာ သရုပ္ပ်က္ ပံုစံမ်ဳိး စံု ျဖစ္ေနခဲ့ရေတာ့သည္။ ဟိုတယ္ႀကီးတစ္ခုက လာေရာက္တည္းခုိသူမ်ားအား “ဒူးေထာက္အရိုေသေပးရမည္/ႀကိဳဆုိရမည္” ဟုဆုိသည့္ အမူအက်င့္ကိုပင္ အမ်ားျပည္သူသိရွိကန္႔ကြက္လာေတာ့မွ စစ္တပုိင္းအစုိးရက အရွက္ေျပတားဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္မဟုတ္ပါလား။
သုိ႔ျဖင့္ စစ္ဗ်ဴရုိကရက္အုပ္စုိးသူမ်ားသည္ ပေဒသရာဇ္နဲ႔ကိုလိုနီယဥ္ေက်းမႈမ်ားကိုအေမြဆက္ခံထိန္းသိမ္းေနသူမ်ား၊ကာကြယ္ ေနသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္းေပၚလြင္ေနေတာ့သည္။
စစ္ဗ်ဴရုိကရက္လက္ဝါးႀကီးအုပ္စီးပြားေရး၊ စစ္ဗ်ဴရုိကရက္အုပ္စုိးမႈႏ်င့္ စစ္ဗ်ဴရုိကရက္ယဥ္ေက်းမႈအား တုိက္ခုိက္၊ ဆန္႔က်င္၊ ေဝဖန္ရႈံခ်သည့္ လကၡဏာပါရွိေသာ အညြန္႔တလူလူျဖင့္ လူးလြန္႔ႏုိးၾကားေပၚထြက္လာေနသည့္ ဒီမုိကေရစီယဥ္ေက်းမႈသစ္ကိုလည္း စစ္တပုိင္းအုပ္စုိးသူမ်ားက “စိစစ္၊အကဲျဖတ္၊တင္းက်ပ္သည္” ဟူေသာ စကားလံုးသံုးကာ အညွိဳးအေတးျဖင့္ ပိတ္ပင္၊ ကန္႔သတ္၊ အညြန္႔ ခ်ိဳး၊ ေခ်မႈန္းေနပါသည္။
အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမႈစြမ္းသန္တည္တံ့လုိလွ်င္ အမ်ိဳးသားစီးပြားေရးခုိင္မာေတာင့္တင္းမွျဖစ္မည္။ အမ်ိဳးသားေသြးစည္းညီညြတ္ မႈ ရွိမွျဖစ္ႏုိင္မည္။ စီးပြားေရးတြင္ အမွီခုိခံေနရသမွ် ယဥ္ေက်းမႈကလည္း အမွီခိုခံယဥ္ေက်းမႈသာျဖစ္ၿမဲျဖစ္ေနမည္။ အမ်ိဳးသားေသြးစည္း ညီညြတ္မႈၿပိဳကြဲေနသမွ် အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမႈကလည္း တစစီက်ိဴးပဲ့ေနမည္သာျဖစ္သည္။
ညြန္း
- ေၾကးမံုစာတည္းရႈေဒါင့္ (၁၅-၄-၂၀၁၅) ေၾကးမံုသတင္းစာ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
absolutely, completely and more than 100% right. They should realize themselves.