ေအာင္ေ၀း – ဗ ာ း ေ တ ာ့ ဗ ရ က္ အ တြ က္ ျပ ဇ ာ တ္ တ စ္ ပု ဒ္
(မိုုးမခ) မတ္ ၂၈၊ ၂၀၁၅
ျမင္ကြင္း။ ။ လက္ပံတန္းၿမိဳ ့နယ္တရားရံုး
မတ္ ၂၅- ၂၀၁၅။
ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးတုန္းက
ပိုလန္က ကေလးေတြ အေမေပ်ာက္ေတာ့
ကေလးခ်င္းစုၿပီး
အေမေပ်ာက္ရွာတဲ့အေၾကာင္း
ခင္ဗ်ားေရးခဲ့တယ္ ဗားေတာ့ဗရက္။
ခင္ဗ်ားက ဟစ္တာလာကိုဆန္ ့က်င္တဲ့
ဂ်ာမန္ျပဇာတ္ဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာ။
က်ေနာ္က စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုဆန္ ့က်င္တဲ့
ျမန္မာကဗ်ာဆရာ။
ဗားေတာ့ဗရက္ရယ္
အခုျပဇာတ္ကေတာ့
ဗမာျပည္ ဖက္ဆစ္သံဖေနာင့္
မတရားမွဳေတြေအာက္
သမီးငယ္ကေလးတစ္ေယာက္
အေဖေပ်ာက္စဥ္ကေပါ ့။
အျပစ္ကင္းစင္တဲ့
မ်က္လုံးကေလးေတြနဲ ့
ကေလးသူငယ္ေတြနဲ ့ဘယ္လိုမွမပတ္သက္တဲ့
တရားရံုး(အမွန္က မတရားရံုး)တစ္ခုေရွ ့မွာေပါ ့။
ဗားေတာ့ဗရက္ရယ္
ကေလးလက္ထဲမွာလည္း
ႏွင္းဆီပန္းေတြတစ္ေပြ ့တစ္ပိုက္နဲ ့ေပါ ့။
ကေလးရဲ ့မ်က္လုံးေတြထဲမွာလည္း
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တလက္လက္နဲ ့ေပါ ့။
က်ေနာ္က အေမရိကမွာေနတာပါ
ကေလးက လက္ပံတန္းတရားရံုးေရွ ့မွာပါ
မစၥတာဗားေတာ့ဗရက္။
က်ေနာ္နဲ ့ကေလး
စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္
အေမး- အေျဖ လုပ္လိုက္ၾကတယ္။
က်ေနာ္။ ။ ႏွင္းဆီပန္းေတြက ဘယ္သူ ့အတြက္လဲ။
ကေလး။ ။ ေဖေဖ့အတြက္။
– ေဖေဖက ဘာလဲ။
– ေဖေဖက ခြပ္ေဒါင္း
ေဖေဖက သူရဲေကာင္း။
– ႏွင္းဆီနီေတြနဲ ့ဘာလုပ္ဖို ့လဲ။
– ဆုေတာင္းဖို ့။
– ဘာေတြဆုေတာင္းဖို ့လဲ။
– ခြပ္ေဒါင္းေတြလြတ္ေျမာက္ဖို ့
သူရဲေကာင္းေတြလြတ္ေျမာက္ဖို ့။
– ဘယ္ၿမိဳ ့ကလဲ၊ ဘယ္သူ ့သမီးလဲ။
– ေတာင္ငူက၊
ေတာ္လွန္တဲ့ကဗ်ာဆရာႀကီး
ေကတုဘုန္းေမာ္ရဲ ့ေျမး။
အို … မစၥတာဗားေတာ့ဗရက္
ဒါဟာ ခင္ဗ်ားအတြက္ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္။
တစ္မနက္
အိပ္မက္မဟုတ္တဲ့အိပ္မက္ထဲ
ကေလးနဲ ့က်ေနာ္
ရဲေဘာ္ေတြျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ေလ။ ။
ရဲေဘာ္ေအာင္ထက္သမီးငယ္ေလး ေဆာင္းထက္၀င့္သို ့။
ေ အ ာ င္ ေ ၀ း
(ျမန္မာႏိုင္ငံကဗ်ာဆရာ)