ၿငိမ္းခ်မ္းေအး – ေတာင္တြင္းက ေအာင္သင္းက ဘဝ သန္းေခါင္ခ်ဥ္းသည္အထိ အေနမွန္ခဲ့တယ္

ဆရာ ေအာင္သင္း ဆံုးရွာၿပီ။  ဆရာ ဟာ ေက်ာင္းဆရာေကာင္း တဦး ပီပီ လူငယ္ေတြ အေရး ကို သိပ္ အေလးေပးခဲ့သူ တဦးလို႔ လူသိမ်ားတယ္။  တကယ္လည္း ဘဝ တေလွ်ာက္လံုး လိုလို ဆရာ တေယာက္၊ စာေရးဆရာ ေဟာေျပာသူ တေယာက္ အေနနဲ႔ လူငယ္မ်ားနဲ႔ ထိေတြ႕ လက္ပြန္းတတီး ဆက္ဆံ ေနထိုင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီး လူငယ့္ ေရးရာမ်ား အတြက္ ၾကံဆကာ အေရး၊ အသား၊ အေဟာ၊ အေျပာ အလုပ္မ်ိဳးစံု နဲ႔ ႏိုင္သေလာက္ စြမ္းေဆာင္ အလုပ္ေကာင္းေတြ စံျပ လုပ္ျပ သြားႏိုင္ခဲ့သူပါ။

ဆရာ ရဲ႕ စာေပ ဘဝ မွာေတာ့ ရသ စာေပ တိုးတက္ ဖြံ႕ၿဖိဳး ရွင္သန္ ေရး အတြက္ ေဝဖန္ေရးရာ ေတြ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရင္း ဖိုင္တာ တေယာက္ အေနနဲ႔ နာမည္ႀကီး ခဲ့တယ္။  စာေပ လူၾကမ္း မင္းသား ေအာင္သင္း၊ စာေပ ရမ္ဘုိ ေအာင္သင္း၊ စာေပ စခန္းမွဴး ေအာင္သင္း အစရွိသလို နာမဝိေသသန မ်ားစြာ တပ္ျခင္း ခံခဲ့ရတယ္။  ဒါေပမဲ့ သူ႔ ရဲ႕ ေဝဖန္ေရးရာ ေတြ မွာ ေစတနာ ပါ ပါတယ္။  ျမန္မာ စာေပ အထူးသျဖင့္ ရသစာေပ အႏုပညာ အက်ိဳး အတြက္ ေက်းဇူး အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့တယ္။

၁၉၈၀ ခုႏွစ္မ်ားက ဆရာရဲ႕ သဘင္ မဂၢဇင္း ပါ အႀကိဳက္ဆုုံး ၀တၳဳတိုုမ်ား က႑ ေရးသားခ်က္ ေတြရဲ႕ ၾသဇာ ဟာ စာေပ ေလာကမွာ ႀကီးခဲ့တယ္။  စာေပ ဝါသနာရွင္လူငယ္ မ်ားအတြက္လည္း ေလ့လာ သင္ယူ နာၾကားစရာ စာသင္ခန္း လုိ ျဖစ္ခဲ့တယ္။  လူငယ္ မ်ိးဆက္သစ္ ပညာ နဲ႔ အေထြေထြ တိုးတက္ရစ္ဖို႔ ပိုမို ေဇာက္ခ် လုပ္လာခဲ့တဲ့ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ားအထိလည္း ရသ စာေပ ေရးရာ အလုပ္ေတြ မေလ်ာ့ ခဲ့ပါဘူး၊ မဂၢဇင္း ရသ ဝတၳ ရွင္သန္ အဆင့္မီေရး အတြက္ တဖက္တလမ္း ဆရာ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။

ဆရာ့ ရဲ႕ စာေပ ေရးရာ စြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေပ ေလးပင္ ရွင္ ေလးပါး ထြက္ရာ ဇာတိ ေတာင္တြင္း ေနာက္ခံကို အစြဲျပဳၿပီး ဆရာ့ကို ေလးစားၾကည္ညိဳသူတခ်ိဳ႕က “ဆဌမ ေပပင္” ရယ္လို႔ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ညႊန္းဆိုၾကတာေတာင္ ရွိခဲ့တယ္။

ဆရာ ဟာ စာေပေလာက မွာ ေဝဖန္ေရးရာ သံုးသပ္ခ်က္ ေတြေၾကာင့္ ပိုမို ပြဲဆူစရာ မ်ား ျဖစ္ခဲ့တာ မွန္ေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္ ရသ ဖန္တီးမႈကလည္း အျပည့္ ရွိသူပါ။  ျမန္မာစာ ဆရာ ပီပီ စာေပ အေရးအသား ဝမ္းစာျပည့္ ရသ အား ေကာင္းသူပါ။  ဆရာ့ ရဲ႕ စာတမ္းငယ္ အက္ေဆး ေလး ေတြ သိပ္ ခ်စ္ စရာ ေကာင္းတယ္။  ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ားဆီက တကၠသိုလ္ ဆရာ ေပါက္စ ဘဝ လူငယ္ စာေပ သမား အေနနဲ႔ တျခား ဝါရင့္ ေခတ္စမ္း အက္ေဆး ဆရာႀကီးမ်ား နဲ႔ အတူ ပါဝင္ခြင့္ ရခဲ့တဲ့ ကံေကာ္ၿမိဳင္ စာတမ္းငယ္ မ်ား စုစည္းမႈ စာအုပ္ပါ ဆရာ့ ရဲ႕ အက္ေဆးကေလးေတြ ဆို စြဲမက္ဖြယ္ရာ ေတြပါ။  ေနာက္ေခတ္ စာေပဝါသနာ ပါသူမ်ား အတြက္ ျမန္မာစာ စကားေျပ အေရးအသား ညက္ေညာ ေျပျပစ္ လွပ စံနမူနာ အတုယူ ေလ့လာ သင္ယူသမႈ ျပဳႏိုင္စရာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။

အမ်ား သတိထားမိႏိုင္တဲ့ ဆရာ့ရဲ႕ ရသ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ ပံုေဖာ္ ပိုင္ႏိုင္မႈ တခု ဥပမာ ျပဳရရင္ ၉၀ ခုႏွစ္မ်ား ေႏွာင္းပိုင္း က စ ေနာက္ပိုင္း မွာ အင္မတန္ ထင္ရွားခဲ့တဲ့ ကံ့ကူလက္လွည့္ အက္ေဆး ေဆာင္းပါး ပါ ဆီးသီးေရာင္း သူငယ္တန္း ေက်ာင္းဆရာ ကိုဉာဏ္စိန္ ရုပ္ပံုလႊာ အဖြဲ႕မ်ိဳး ဆို အင္မတန္ ရသေျမာက္ ပံုေပၚ လွတယ္။  ဆရာ ကိုဉာဏ္စိန္ လည္း ဆရာ ေအာင္သင္း ေက်းဇူးေၾကာင့္ တိုင္းေက်ာ္ ျပည္ေက်ာ္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။  လူငယ္၊ လူႀကီး အားလံုးလည္း လက္ဦး ကံ့ကူလက္လွည့္ ငယ္ဆရာ မ်ား ရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူး ကို ပိုမို သိတတ္ နားလည္တတ္ခဲ့တယ္။  ေက်ာင္းဆရာ မ်ားလည္း စာသင္ၾကားပံု နည္းစနစ္ အေတြးအေခၚ သစ္ေတြ ရခဲ့တယ္။  ဆရာ့ ရဲ႕ ကံ့ကူလက္လွည့္ ဟာ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲတိုင္းမွာ ေက်ာင္းသား ေဟာင္း မိတ္ေဆြ အခ်င္းခ်င္း လက္ေဆာင္ ေပးစရာ စာ တအုပ္ ျဖစ္ခဲ့သလို ဆရာ အတတ္သင္ ေက်ာင္းတိုင္းမွာ ညႊန္းဆို ေျပာဆိုစရာ စာတပုဒ္လည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဆရာ့ရဲ႕ စာေပ ဂုဏ္ေက်းဇူး ထုတ္ႏႈတ္ ေျပာဆိုဖို႔ရာက မ်ားလွပါတယ္။  အနိမ့္ဆံုး အဆင့္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ ကေလးမ်ား အတြက္ ေက်ာင္းသံုး အေထာက္အကူ ျပဳ ထြက္တဲ့ ဆရာ့ ရဲ႕ စာစီစာကံုး စာအုပ္ေတြဟာ ကေလးသူငယ္ သူသူ ကိုယ္ကိုယ္ ေက်ာင္းသားဘဝ မွာ ျမန္မာစာေပ အေျခခံ အေရးအသား အတြက္ ေလ့လာ သင္ယူ ကိုးကားစရာ ျဖစ္ခဲ့တာခ်ည္းပါပဲ။

ဆရာ ဟာ မဆလ စစ္အစိုးရ ေခတ္ မွာ ႏိုင္ငံေရး မ်က္မုန္းက်ိဳး ခံရမႈေၾကာင့္ တကၠသိုလ္ ဆရာ အလုပ္ျပဳတ္ခဲ့ရၿပီး ေနာက္ပိုင္း ပုဂၢလိက ေက်ာင္းဆရာ ဘဝ နဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ရင္း စာေပေရးရာ ေတြ ပို ေဇာက္ခ် လုပ္ ေအာင္ျမင္လာခဲ့တယ္။  စစ္တပ္ ေနာက္တႀကိမ္ အာဏာသိမ္းၿပီး ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း ၁၉၉၀ ဝန္းက်င္ ခုႏွစ္မ်ားမွာေတာ့ ဆရာ ဟာ တိုင္းျပည္ အနာဂတ္ အတြက္ စိုးရိမ္ ေၾကာင့္ၾက စိတ္ ပိုႀကီး လာဟန္ရွိတယ္။

စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ သက္ဆိုးရွည္မႈနဲ႔ အတူ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားၾကာ လူငယ္ ေတြ လမ္းေပ်ာက္ေနတာ ကို ဆရာ ေက်ာင္းဆရာ တေယာက္၊ စာေရးဆရာ တေယာက္အေနနဲ႔ မ်က္ျမင္ ေတြ႕သိခဲ့ရတယ္။  လူငယ္ေတြ လမ္းေပ်ာက္ရင္ တိုင္းျပည္ အနာဂတ္ ေပ်ာက္ တာ ျဖစ္ေၾကာင္း ပညာရွိပီပီ ေျမာ္ျမင္ သိရွိတဲ့ ဆရာ ဟာ လူငယ္မ်ား တိုးတက္ေစဖို႔၊ အသိအျမင္ တိုး၊ အေတြးအေခၚ ၾကြယ္ဝ ေစဖို႔၊ ပညာကို အေလးဂရုျပဳ တန္ဖိုးထား တတ္ေစဖို႔ တပိုင္တႏိုင္ ေရးသား၊ ေဟာေျပာ မႈမ်ားကို ၉၀ ခုႏွစ္မ်ားမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျပဳလာခဲ့တယ္။

စစ္အာဏာ ရွင္ စနစ္ ဖိႏွိမႈ ေအာက္မွာ ႏိုင္ငံေရး ႏိုးၾကားေစဖို႔ရာ အတြက္ မတို႔မထိ ႏိုင္ေတာ့ လူငယ္မ်ား ေခတ္ပ်က္၊ စနစ္ပ်က္ ထဲမွာ ႏိုင္စြမ္းသေလာက္ အက်ိဳးေက်းဇူး တည္ေဆာက္ႏိုင္ေစေရး အလို႔ငွာ ပညာကို ေဇာင္းေပး ၾကဖို႔ ဆရာ အင္တိုက္အားတိုက္ ႏိႈးေဆာ္ခဲ့တယ္။

ဆရာ့ရဲ႕ ဗမာျပည္ အႏွံ႔က ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ စာေပေဟာေျပာပြဲ မ်ားဟာ လူငယ့္ေရးရာ ေဆာ္ၾသရာ စင္ျမင့္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။  လူငယ္ေတြကို ပညာ အေတြးအျမင္ အေမြ ေပး တဲ့ စာအုပ္မ်ားစြာ ေရးထုတ္ခဲ့တယ္။  ၉၀ ေခတ္ လူငယ္မ်ား အတြက္ ႀကီးမားတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူး သက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။  စနစ္ဆိုး တခုလံုး ကို ျပင္ႏိုင္စြမ္း မျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ စနစ္ဆိုး က ေမြးထုတ္ ဖန္တီးလိုက္တဲ့ ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ တခ်ိဳ႕ကို ေတာ့ ဆရာ ဟာ တႏိုင္ ကုသေပးႏိုင္ခဲ့တယ္ လို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။

ဆရာ ေအာင္သင္း ဟာ ဆရာႀကီး ဦးဝန္/မင္းသုဝဏ္ (၁၉၀၉-၂၀၀၄) လက္ေအာက္ မွာ ျမန္မာစာ မဟာဝိဇၨာ ဘြဲ႕ သင္တန္း ကို တကၠသိုလ္ မင္းေမာ္ နဲ႔ အတူ တက္ေရာက္ သင္ယူေနစဥ္ ဦးဝန္ ရဲ႕ စီစဥ္ ဖိတ္ၾကားမႈေၾကာင့္ ဧည့္ ပါေမာကၡ အျဖစ္ အခ်ိန္ပိုင္း လာေရာက္ ပို႔ခ် တဲ့ ဆရာႀကီး ဦးေဖေမာင္တင္ (၁၈၈၈-၁၉၇၃) နဲ႔ အဘိုးဆရာ ေတာ္ခဲ့ဖူးတယ္လို႔ ေျပာဖူးခဲ့တယ္။  ဦးေဖေမာင္တင္ ရဲ႕ ၾသဝါဒ ေပါင္းမ်ားစြာ နာယူခဲ့ဖူးရာမွာ သူ႔ ဘဝ တသက္တာ အတြက္ အထိ ဆံုး ဆိုႏိုင္တဲ့ ၾသဝါဒ တခုကေတာ့ “ေမာင္ေအာင္သင္း မင္း အခု ေက်ာင္းဆရာ ျဖစ္ၿပီ၊ ကိုယ့္ တပည့္ ကို ကိုယ့္ ထက္ ပိုေတာ္ေအာင္သင္ ပါ၊ ဒါမွ လူသားျဖစ္စဥ္ ႀကီး က မ်ိဳးဆက္ တဆက္ၿပီး တဆက္ ျမင့္တက္ လာမွေပါ့ကြ” ဆိုတာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆရာ ေအာင္သင္း ဆိုခဲ့ဖူးတယ္။

က်ေနာ့္ အတြက္လည္း အလားတူ တသက္တာ ထိ ေစတဲ့ ေတြးစရာေတြကို ဆရာ ေအာင္သင္း ဆီက စာေပ ေဟာေျပာပြဲ တခုမွာ ကေလးဘဝက က ရခဲ့ဖူးတယ္။  စာေပေဟာေျပာပြဲ ျပဳရာ ဖန္ခါးေျမ ေျမလတ္ ၿမိဳ႕က ဆရာ့ ရဲ႕ ဇာတိ ေဒသ ဝန္းက်င္ ျဖစ္ေနေတာ့ အဲ့ဒီ ည က ဆရာ ေတာ္ေတာ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ အေၾကာင္းအရာစံု ေဟာေျပာခဲ့တယ္။

ရသစာေပ၊ သမိုင္း၊ ႏိုင္ငံ့ေရးရာ၊ လူငယ့္ေရးရာ၊ ပညာ တန္ဖိုး အစရွိသလို အေတြးအျမင္ အႏွစ္ ေတြကို နာမည္ေက်ာ္ ေက်ာင္းဆရာ၊ အေဟာအေျပာေကာင္းသူ ပီပီ အာဝဇၨန္း ရႊင္ရႊင္ နဲ႔ ပြဲက် ေအာင္ ေဟာခဲ့တာကို ကေလး အရြယ္ နဲ႔ ကိုယ္ေတြ႕ၾကံဳ နားေထာင္ခဲ့ရဖူးတယ္။

အဲ့ဒီ ပြဲ ကက္ဆက္ တိပ္ေခြ ဟာ ဆရာ့ ရဲ႕ မိုးမိုး (အင္းလ်ား) အမွတ္တရ ရန္ကုန္ ေဟာေျပာပြဲ “အေမြ” လို ပဲ နာမည္ ႀကီးခဲ့တယ္။ ဗမာျပည္ အႏွံ႔လည္း ပ်ံ႕ခဲ့တယ္၊ ဆရာ အေဟာ ေတြ ဘရိတ္ မအုပ္ ႏိုင္ခဲ့လို႔ ရန္ကုန္ ျပန္ အေရာက္ မွာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း လိုက္ျခင္းေတာင္ ခံခဲ့ရေသးထင္ပါ့။  ဆရာ့ စာေပေဟာေျပာပြဲ တိတ္ေခြ ေတြ လက္ရွိ အင္တာနက္ ဒစ္ဂ်စ္တယ္လ္ ေခတ္အထိ လည္း တည္တံ့ ခဲ့လို႔ ဆရာ့ အယူအဆ၊ ေဇာင္းေပး ပို႔ခ်မႈ အာေဘာ္ေတြ လူအမ်ားလည္း ေယဘုယ် သိၾကမွာပါ။

ၿမိဳ႕က ေဟာေျပာပြဲ အၿပီးမွာေတာ့ ႏိုင္ငံသမိုင္း ကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ ပံုေတြ၊ ႏိုင္ငံေရး အျမင္ေတြ၊ ပညာေရး ကို အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြ၊ စာေပ အခန္းက႑ ကို ရႈျမင္ပံုေတြ၊  ကာယ သတိၱ စိတၱ သတိၱ အေၾကာင္းေတြ၊ ေရရွည္ခံတဲ့ ဇြဲ သတိၱ အေၾကာင္းေတြ ေတြးစရာ အစံုစံု အသက္ (၁၀) ႏွစ္သား က်ေနာ့္ ဆီ က်န္ခဲ့တာဟာ ဘဝ တသက္တာ အမွတ္တရ ျဖစ္စရာပါ။

အသက္ႀကီးလာခ်ိန္ တခ်ိဳ႕ ယူဆခ်က္ ေတြ ေျပာင္းလဲ သေဘာမတူႏိုင္စရာေတြ ျဖစ္လာတာ ရွိေပမယ့္ အေျခခံ သေဘာ အားျဖင့္ ဆရာ့  ရဲ႕ အဲ့ဒီ ည ၾသဝါဒ က က်ေနာ့္ ဘဝ တေလွ်ာက္ မွာ အေလးအနက္ ထား ထည့္သြင္း စဥ္းစားစရာ အျမဲ ျဖစ္ေနလ်က္ပါပဲ။  အထူးသျဖင့္ ဆရာ့ ရဲ႕ ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေနတဲ့ ေစတနာ ကို ျမင္ခဲ့ရတယ္။  အဲ့ဒီ အတြက္လည္း ဒီကေန႔ အထိ ဆရာ့ ဂုဏ္ ေက်းဇူး ကို ပူေဇာ္ လ်က္ပါပဲ။

ဆရာ့ ရဲ႕ “ဦးေႏွာက္ က အမိႈက္ေတာင္း မဟုတ္ဘူး၊ ေပါက္တတ္ကရ ေတြ႕သမွ် အမိႈက္ေတြ ပစ္မထည့္န႔ဲ” လိုမ်ိဳး အေသးအဖြယ္ အေဟာ ေလးေတြက အစ အခု အခ်ိန္ အထိ နားထဲ ၾကားေယာင္မိပါေသးတယ္။

ဆရာ့ အသံ ကို တိုက္ရိုက္ (Live) ေနာက္ဆံုး ၾကားခဲ့ရတာကေတာ့ ၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီး အၾကမ္းဖက္ မၿဖိဳခြင္းခံရခင္ တည စက္တင္ဘာ (၂၅) လို႔ ဆိုႏိုင္မယ္ ထင္တယ္။  သာသနာ ေရးဝန္ ဆိုသူ နအဖ စစ္ဗိုလ္က ခါး ေသနတ္ခ်ိတ္လ်က္ “ဓမၼစက္ နဲ႔ မထိန္းႏိုင္ရင္ အာဏာ စက္နဲ႔ လူသတ္ အၾကမ္းဖက္ရပါေတာ့မယ္” လို႔ မဟန သာသနပိုင္ ဆရာေတာ္ ကို ေလွ်ာက္ အၿပီးမွာ လူထုဟာ စစ္အာဏာရွင္မ်ား ထံုးစံအတိုင္း မိုက္ေသြးျပေတာ့မယ္ ဆိုတာ ရိပ္မိခဲ့တယ္။  ျပည္ပ အေျခစိုက္ ေရဒီယို သတင္း ဌာနမ်ားကလည္း အထင္ကရ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္း သေဘာထား အျမင္ ေတာင္းခံတာေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ အၾကမ္းဖက္ခံရတဲ့ စက္တင္ဘာ (၂၆) မတိုင္ခင္ ည မွာေတာ့ ေမၿမိဳ႕ စစ္တကၠသိုလ္ မွာ ဆရာ လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အဲ့ဒီ ေခတ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အေတာ္မ်ားမ်ား ရဲ႕ ဆရာ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသူ ဆရာ ေအာင္သင္း ကို သတင္းဌာန တခုက ေမးျမန္းခန္း လုပ္တယ္။  တပည့္ေဟာင္း စစ္ဗိုလ္ေတြကိုိ ဆရာ ဘာမွာခ်င္သလဲ၊ သူတို႔ မနက္ျဖန္ မွာ သံဃာ နဲ႔ ျပည္သူေတြကို ပစ္မိန္႔ေပးခဲ့ရင္ ဘာ ျဖစ္ႏိုင္သလဲ လို႔ ေမးတယ္။

ဆရာ က သူတို႔ စစ္တကၠသိုလ္ မွာ တပည့္ စစ္ဗိုလ္ေလာင္း ေတြကို သင္ၾကားေပးခဲ့တာ ဟာ “တိုင္းျပည့္ ရန္သူ အေပၚ ေနလို မီးလိုု က်င့္ဖို႔၊ မိဘ ျပည္သူ အေပၚ ေရလိုလလို က်င့္ဖို႔” ပါ၊ သူတို႔ ပစ္ခဲ့ရင္ က်ေနာ္ က ဘာမွ ေျပာစရာ မရွိ၊ သမိုင္းက ေျပာ၊ အျပစ္ဒဏ္ ခတ္ပါလိမ့္ မယ္ လို႔ ဆိုခဲ့တယ္။

သူတို႔ တကယ္ ပစ္ခဲ့ပါတယ္။  သမိုင္းက အျပစ္ဒဏ္ ခတ္ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ေတာ့ ျပည္သူ က ေစာင့္ေနရဆဲပါပဲ။  သမိုင္း တရားစီရင္ ႏိုင္မယ့္ ေန႔ကိုေတာ့ ဆရာ  မမီႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆံုး တေန႔ မွာ တရားမွ်တမႈ ဟာ ေအာင္ပြဲဝင္ ရမယ္ဆိုတာကေတာ့ ဧကန္ပါ။  ဒီလို ေျပာ ေျပာ ရင္းနဲ႔ပဲ ငါ့ ဘႀကီး လည္း ေသ သြားတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ ကြာ အရြဲ႕တိုက္ ျပန္ဆိုခ်င္ပါမယ္။

ဒါေပမဲ့ ဆရာ ေအာင္သင္း လို မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း ဆရာေကာင္း ေတြက မ်ိဳးေစ့ခ်ေပးခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္၊ တရားမႈရွာလိုစိတ္ အျပည့္ နဲ႔ လူငယ္ေတြဟာ မ်ိဳးဆက္သစ္ အေနနဲ႔ အနည္းအမ်ား က်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။  ဒီမ်ိဳးဆက္ေတြက လက္ဆင့္ကမ္း တရားမွ်တမႈ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲ အဆံုးသတ္တဲ့ အထိ ဆင္ႏြဲၾကမွာပါ။

ဆရာ ဆံုးခ်ိန္ မွာ ဆရာ့ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ၾကည့္္ရင္ ဆိုခဲ့တဲ့ စာေပ ဂုဏ္ေက်းဇူး၊ ပညာ၊ အေတြးအျမင္၊ အေတြ႕အၾကံဳ၊ လက္ဆင့္ကမ္း မွ်ေဝ၊ လမ္းညႊန္ သြန္သင္ခဲ့မႈ ဂုဏ္ေက်းဇူး ေတြထက္ က်ေနာ္ ပို တန္ဖိုးထားရတဲ့ အရာကေတာ့ ဆရာ ရပ္တည္ခ်က္၊ အေနအထိုင္ မွန္ခဲ့ျခင္းကိုပါ။  စစ္ အာဏာရွင္ ေနာက္ၿမီးဆြဲ မလုပ္ခဲ့ဘူး။  ပညာ နဲ႔ သက္သက္ ရိုးရိုးသားသား အသက္ေမြးခဲ့တယ္။  ေဖာ္လံဖား ေပါင္းမစားခဲ့ဘူး။  ဒီလိုနဲ႔ စံနမူနာ ျပ ေနထိုင္သြားခဲ့ႏိုင္တယ္။

ငရုတ္သီးလည္း ၾကက္သြန္နဲ႔ ေပါင္း အေထာင္းခံတာမ်ိဳး အျဖစ္မခံႏိုင္တဲ့ အတြက္ အစိုးရ ၾသဇာခံ စာေပ၊ စာနယ္ဇင္း အဖြဲ႕ေတာင္ တသက္လံုး မဝင္ခဲ့တဲ့ ဆရာ တေယာက္ အခု ဆံုးခါနီး မွ စစ္တပိုင္း အစိုးရ ရဲ႕ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိ ခံဖို႔ အဓိက ျဖစ္တဲ့ တသက္တာ အမ်ိဳးသားစာေပ ဆု ခ်ီးျမွင့္ခံရတာကို လက္ခံခဲ့ရတာလည္း အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္္ နားလည္ႏိုင္စရာပါပဲ။  ေသြဖီေရး အလုပ္၊ အေျပာ၊ လမ္းေၾကာင္းမႈေတြ ဆရာ့ဆီက တသက္လံုး တခြန္း မၾကားခဲ့ရဖူးပါ။

နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ ဆရာ ေအာင္သင္း စာေပေဟာေျပာပြဲေတြမွာ အျမဲ လိုလို ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ “ေတာင္တြင္း က ေအာင္သင္း က သန္းေခါင္ခ်ဥ္းသည္ အထိ ေဆာ္ေတာ့တာပဲ” ဆိုသလုိ ဆရာ ဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ရပ္တည္ခ်က္ မွန္မွန္ နဲ႔ တိုင္းျပည္ အေၾကာင္းျခင္းရာေတြ၊ လူငယ့္ေရးရာေတြကို မေၾကာက္မရြံ႕ ေျပာဆို၊ ေရးသားရင္း နဲ႔ အေနမွန္၊ အေသမွန္ခဲ့သူျဖစ္တယ္။  အေနမမွန္၊ အေသ မမွန္ ခဲ့သူ ေတြ ေပါလွတဲ့ ကလိယုဂ္ ေခတ္ပ်က္ႀကီး မွာ ဘဝ ေနဝင္ခ်ိန္ အသက္အရြယ္ ဇရာ ေထာင္း သန္းေခါင္ခ်ဥ္းသည္အထိ ရပ္တည္ခ်က္ မေဖာက္ျပားခဲ့တဲ့ ဆရာ ကို ဒီ တခ်က္တည္းနဲ႔တင္ ပူေဇာ္ထိုက္ေနပါၿပီ။

ဆရာ့ကို ဒီ စာစု နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ႏႈတ္ဆက္ ဂါရဝ ျပဳလိုက္ပါတယ္။

ဆရာ ေအာင္သင္း ေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ။   ။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
၂၅ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၁၄

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ