ေမာင္ေမာင္လတ္ (ေရႊအင္းေလး စာေပ) – တပိုင္းတစ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ အိပ္မက္မ်ား
(ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား ခရီး)
မိုးမခ၊ ေအာက္တိုဘာ ၂၂၊ ၂၀၁၄
လြမ္းေရး ဝမ္းေရးေတြ ေပးမန္႔ေတြ အလုပ္ေတြနဲ႔ ေခ်ာင္ပိတ္ေနလတၱံ၊ ေခ်ာင္ပိတ္ေနဆဲ ႏိုင္ငံသား ေျဖခြင့္ အင္တာဗ်ဴးအတြက္ လက္ေဗြ နဲ႔ ဓါတ္ပံု ရိုက္ဖို႔ ခ်ိန္းဆိုထားတဲ့ ဒီေန႔ ကိုေတာ့ လြမ္းေရးကို အသာထား ဝမ္းေရးကို ခဏေမ့၊ ေပးမန္႔ကို ခဏေနာက္ပို႔ အလုပ္ကို ခဏ ဖယ္ထား ၿမိဳ႕ထဲကို တကိုယ္ေရ ထြက္လာ ခဲ့တာကိုက ေပါ့ေပါ့ပါးပါး လန္းလန္းဆန္းဆန္းပါပဲ၊၊
အျမဲ လြမ္းေနလို႔က သဘာဝမက်၊ သမုဒၵရာ ဝမ္းတထြာ ကလည္း အဓိက မဟုတ္၊ ေနာက္က် မရတဲ့ ေပးမန္႔ အေပၚ အလံုးစံု နွစ္ထားလို႔လည္း မရ၊ စက္ရုပ္ လို ေန႔တိုင္း လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ကိုလည္း တဖက္သတ္ အာရံုစိုက္မရ။ လူသား တေယာက္ လူတေယာက္အတြက္ ပံုမွန္ ၿဖတ္ေက်ာ္ရမယ့္ ဘဝ ခရီးၾကမ္း ေတာထဲ အျခား အၿခားေသာ အလုပ္ေတြကလည္း ရွိေသးတယ္ မဟုတ္ပါလား။
လူသားတေယာက္ အေနနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ ေခၚတြင္စရာ နာမည္တခုခု ရွိရံုနဲ႔ ကိုယ့္ မိဘ ဘိုးဘြား ဘီဘင္ ေဘာင္ဆက္ အမ်ိဳးအႏြယ္စု နာမဝိေသသ အေခၚတခု ရွိရံုနဲ႔ မၿပီးေသး၊ မလံုေလာက္ေသး။ ကိုယ့္ အေပၚ လံုျခံဳ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္မယ့္ ကိုယ္ မွီခို အားထား ျပဳႏိုင္တဲ့ တန္းတူညီမွ် ဥပေဒ အခြင္ ႔အေရးရႏိုင္မယ့္ ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္တခု မလြဲမေသြ ရွိမွ ျပည့္စံုမွာပါပဲေလ။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ၾသဂုတ္လဆန္းပိုင္းက ႏိုင္ငံသား ေျဖဆိ္ုခြင့္ ေလွ်ာက္လႊာျဖည့္၊ ေျဖဆိုခြင့္ အင္တာဗ်ဴး အတြက္ ေငြ (၆၈၀) နဲ႔အတူ.ေလွ်ာက္တင္လိုက္ေတာ့ ရက္သီတင္းပတ္ (၂) ပတ္အၾကာ ေလွ်ာက္လြာနဲ႔ အတူ ေငြလႊဲ (မန္းနီးေအာ္ဒါ) ကို လက္ခံရရွိေၾကာင္း အေၾကာင္း ျပန္လာပါတယ္။
ေနာက္ ေလး ငါးရက္ အၾကာ လူဝင္မွဳ ႀကီးၾကပ္ေရးရံုးကို လက္ေဗြ နဲ႔ ဓာတ္ပံု ရိုက္ဖို႔အတြက္.ခ်ိန္းဆို အေၾကာင္းၾကားစာ လက္ခံရလိုက္ေတာ့ ကမန္းကတန္း ျပကၡဒိန္မွာ မွင္နီႀကီး ဝိုင္းၿပီး သေကၤတ တခု လုပ္ရတာက ဒီႏိုင္ငံအတြက္ အေရးတႀကီး မလုပ္မျဖစ္ အလုပ္တခုပါပဲ။
တခါက ေရႊမင္းသားေလး တေယာက္၊ ေရစုန္မွာ ေလစုန္စီး အလိုက္သင့္ လာခဲ့ သူတေယာက္လား၊ အရာရာ ေပါ့ေပါ့ ေတြး ေပါ့ေပါ့ ေနလာခဲ့သူ တေယာက္လား မသိ၊ တရားရံုး ခ်ိန္းဆိုခ်က္ တခုကို (၁၅) မိနစ္ ေနာက္က်သြားခဲ့လို႔ အဲဒီ တရားရံုး ရံုးခ်ိန္း တခ်ိန္းအတြက္ တရားရံုး ကုန္က်စရိတ္ ေငြ (၁၅၀၀) ဒဏ္ေၾကးအျဖစ္ ေပးေဆာင္ေစ ဆိုတဲ့ စာေရာက္မွ အထိတ္ထိတ္ အပ်ာပ်ာ၊ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ။ ေရာက္ခါစ လူေနမွဳစရိုက္ ယဥ္ေက်းမွဳ စရိုက္ အစစ အရာရာ ကြာျခားတာကို မြန္းက်ပ္ အေၾကာင္းျပၿပီး ေနပူပူမွာ ေရခဲစီမ္ ဘီယာ ေအးေအးေလး ေသာက္လိုက္မိေတာ့ ေအးစက္ေနတဲ့ ဘီယာက မီးထေတာက္ပါေလေရာ။
အဆင္မေျပတာေတြ မြန္းက်ပ္ေနတာေတြ ေတြးမရႏိုင္တာေတြ.အားလံုးကို အိုးခြက္ ပန္းကန္ ေပါက္ကြဲသံစဥ္၊ ဖန္ခြက္ေပါက္ကြဲ တီးလံုး နဲ႔ ေျဖေလွ်ာ့ေနတုန္း အေရးေပၚ (၉၁၁) ေက်းဇူးနဲ႔ တရားရံုးကို ေရာက္သြားခဲ့ရတဲ့အျဖစ္၊၊
စမိခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္း အဆံုးကေတာ့ စြဲဆိုခံရတဲ့ အမွဳအတြက္က ဒဏ္ေငြ (၁၁၀၀)၊ ခ်ိန္းဆိုခ်ိန္ ေနာက္က်တဲ့ အတြက္က ဒဏ္ေၾကး (၁၅၀၀)။ အလုပ္က မရွိေသး၊ ကိုယ္ေရး ရာဇဝင္မွတ္တမ္းမွာ အႏွဳတ္လကၡဏာတခု။
အလားတူ ဆင္တူယိုးမွား ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္ ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ေတြ၊ ေၾသာ္ ၾကံဳမွ ၾကံဳတတ္ေလျခင္းရယ္လို႔၊ ၾသခ်ရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ေတြ၊ သင္ခန္းစာေတြက တေလွႀကီး၊ မွတ္သား ဆင္ျခင္စရာေတြက တပံုႀကီး။ အေမရိကန္ေရာက္ ေရႊ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ တေထာင့္တည ပံုျပင္ေတြက အမ်ားႀကီး။
ဆိုေတာ့ ခ်ိန္းဆိုထားတဲ့ အခ်ိန္ထက္ (၁) နာရီ ေစာေရာက္ၿပီး ဧည့္ခန္းထဲ ေဝ့ၾကည့္ေတာ့ မက္ဆီကန္ အႏြယ္ဝင္ မိသားစုတစု၊ ဗီယက္နမ္ သားအဖ ႏွစ္ေယာက္၊ အာဖရိကသား လူငယ္ ႏွစ္ေယာက္.တို႔နဲ႔ဆိုေတာ့ ဧည့္ႀကိဳ ေကာင္တာေရွ႕ တန္းစီလိုက္ပါတယ္။
တန္းစီ ယဥ္ေက်းမွဳထဲ စီးဝင္ နစ္ေမ်ာခဲ့တဲ့ ကာလ ရွည္ခဲ့ၿပီမို႔.ကသိကေအာက္ မျဖစ္၊ အလွည့္ ေရာက္ေတာ့ ခ်ိန္းဆို အေၾကာင္းၾကားစာရြက္နဲ႔အတူ အျမဲတမ္း ေနထိုင္ခြင့္ ကဒ္ျပား (အစိမ္းေရာင္ ကဒ္ျပား) ထိုးျပေတာ့ ေကာင္တာ စာေရးမက ျဖည့္ရမယ့္ ေလွ်ာက္လႊာ တရြက္ ျပန္ေပးတယ္။ တဆက္တည္း နံေဘးက စာေရးက အင္တာဗ်ဴးအတြက္ ေလ့လာရမယ့္ ေမးခြန္း (၁၀၀) ပါ စာအုပ္နဲ႔ အသံဖိုင္ စီဒီ တခ်ပ္ .(အလုပ္ အသြား/ျပန္ခ်ိန္ ကားေပၚ နားေထာင္ႏိုင္ဖို႔) လက္ကမ္းေပးတာ ယူလိုက္တယ္။
ေစာေစာက ေပးလာတဲ့ ေလွ်ာက္လြာကို ပံုစံ ျဖည့္ဖို႔ အတြက္.ေရးစရာ ေဘာပင္ ရွာစရာမလို၊ ေလွ်ာက္လႊာ ေအာက္ခံ ဖို႔ အတြက္ တခုခု ရွာစရာမလို၊ အဆင္သင့္ ဖိုင္ ကာဗာရယ္၊ ေဘာပင္ရယ္ ပူးတြဲ ခ်ိတ္ၿပီးသား။
ျဖည့္သြင္းၿပီး ေလွ်ာက္လႊာ ျပန္တင္ေတာ့ ေနရာ တေနရာကို လက္ညိွဳးထိုး သြားခိုင္းပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ လက္ႏွစ္ဖက္စလံုး လက္ေဗြႏွိပ္.တဆက္ထည္း ဓါတ္ပံုရိုက္၊ ကိုယ့္ ဓာတ္ပံုအတြက္ အဆင္ေျပ မေျပ ကိုယ္တိုင္ၾကည့္ ဆံုးျဖတ္ ေက်နပ္ ေခါင္းညိတ္မွ အဲဒီေန႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အလုပ္ေတြ ၿပီးေၿမာက္သြားပါတယ္။
အခ်ိန္ကာလ (၁၅) မိနစ္အတြင္း ေအးေအး ညင္ညင္သာသာ နဲ႔ ၿပီးစီးသြားခဲ့တာ သက္ေတာင့္္ သက္သာပါပဲ။
ဒီအပိုင္းထိေတာ့ ေလွ်ာက္လႊာတင္သူ လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တဲ့ ရံုးပိုင္း ဆိုင္ရာ ကိစၥအဝဝ ၿပီးဆံုးသြားၿပီဆိုတဲ့ သေဘာပါပဲ။ က်န္တာေတြကို သက္ဆိုင္ရာ ဌာနေတြက ျဖည့္သြင္းထားတဲ့ ေလွ်ာက္လႊာပါ အခ်က္အလက္ေတြ မွန္ မမွန္၊ က်န္မက်န္ ေတြကိုေတာ့ လူတိုင္းမွာ ရွိတဲ့ (တရားမဝင္ လာေရာက္ေနထိုင္သူမွ အပ) ကိုယ့္ဆိုရွယ္ကဒ္ၿပား ေပၚက နံပါတ္ ဂဏန္း (၉) လံုးကို ႏွိပ္ ၿပီး တိုက္ဆိုင္ စစ္ေဆးတာ လုပ္ပါတယ္။
လူတေယာက္ရဲ႕ ဘဝအတြက္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး (စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာခ်ိဳ ႔ယြင္းမွဳ ရွိ/မရွိ မ်ိဳးပါ မက်န္)၊ အလုပ္အကိုင္(သို႔မဟုတ္) စီးပြားေရး၊ လူမူေရး၊ အက်င့္စာရိတၱ၊ ကိုယ္က်င့္တရား ( ျပစ္မွဳ ညိစြန္းမွဳ ရွိ/မရွိ ပါ ပါ)က႑အလိုက္ အေသးစိတ္မွ တကယ့္ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ေတြ အဲဒီ ဂဏန္း (၉) လံုးထဲ ထည့္ထားပါတယ္။
ကာယကံရွင္ ကိုယ္တိုင္ တခ်ိဳ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ေမ့ေတ့ေတ့ ေဝဝါးဝါး ျဖစ္ေနတာ၊ အေသးစိတ္ အတိအက် မေျပာႏိုင္တာေတြ အားလံုး အဲဒီ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဂဏန္း (၉) လံုးထဲ ကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္း ၊ ေကာ္ပီ စာရြက္ တရြက္လို ရွိေနေတာ့လည္း အေမရိကန္မွာ ရွိတဲ့ လူသန္းေပါင္း (၃၀၀) ေက်ာ္ ၿငိမ္ဝပ္ ပိျပား ေနရျခင္း အေျဖဟာ အဲဒါပါပဲ။
ဒီေန႔ ၿပီးသြားတဲ့ လက္ေဗြ နဲ႔ ဓာတ္ပံု ကိစၥအၿပီး ရက္ သီတင္းပတ္ (၂) ပတ္၊ (၃) ပတ္ အၾကာမွာ ႏိုင္ငံသား ေျဖဆိုခြင့္ အင္တာဗ်ဴး အတြက္ လိုအပ္မယ့္ စာရြက္စာတမ္း၊ သက္ေသခံ ကဒ္ျပား (အျမဲေနထိုင္ခြင့္ အစိမ္းေရာင္ကဒ္(သို႔မဟုတ္) ပတ္စပို႔ အစရွိသည္မ်ား) ေတြကို မေမ့မေလ်ာ့ ကိုယ္နဲ႔ တပါတည္း ယူေဆာင္လာဖို႔ အသိေပး ႏိူးေဆာ္စာ ေပးပို႔ပါတယ္။
အဲဒီ စာရြက္စာတမ္း နဲ႔ သက္ေသခံ ကဒ္ျပား မေမ့မေလ်ာ့ ယူေဆာင္လာဖို႔ သတိေပးစာနဲ႔ အင္တာဗ်ဴး ေျဖဆိုရက္ အသိေပး အေၾကာင္းၾကားစာ ၾကားမွာ ေလွ်ာက္လႊာတင္သူ လူဦးေရ အနည္း အမ်ား ေပၚမူတည္ၿပီး အခ်ိန္ (၁) လခြဲ ကေန (၂)လခြဲထိ ၾကာတတ္ပါတယ္။ စာေမးပြဲ တခုခု၊ အင္တာဗ်ဴး တခုခု အတြက္ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ တတ္သူေတြအေနနဲ႔ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ အင္တာဗ်ဴး အေၾကာင္းၾကားမႈ အေပၚ သိပ္ အစိုးရိမ္ ႀကီး ထိတ္လန္႔ ေဇာေခြ်းျပန္ရန္မလိုပါ။ အေၾကာင္းၾကားစာနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးရက္က အသင့္အတင့္ ရက္ခြာထားေပးလို႔ပါပဲ၊ ျပင္ဆင္စရာရွိတာ ျပင္ဆင္ႏိုင္ေအာင္လို႔ပါ။
သူတို႔ဘက္က အစစ အရာရာ ခ်ိဳ႕ယြင္း အားနည္းခ်က္၊ အျပစ္ဆိုစရာ မရွိေအာင္ အျမဲ ႀကိဳးစား လုပ္ေပးသလို ကိုယ့္ဘက္ကလည္း အေကာင္းဆံုး အမွားမရွိေအာင္ ျပင္ဆင္သြားရမွာေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ မဟုတ္လား၊ သဘာဝပါပဲ မဟုတ္လား။
တကယ္ေတာ့ ဒီႏိုင္ငံသား ေျဖဆိုခြင့္ ဟာ ရိုးရိုးစင္းစင္း အပိုင္း ႏွစ္ပိုင္းပဲ ရွိပါတယ္။ အဂၤလိပ္စာ အေရး၊ အဖတ္၊ အေျပာ စမ္းသပ္တာက ပထမပိုင္း။ ေလွ်ာက္လႊာပါ ျဖည့္ထားတဲ့ အခ်က္ မွန္ မမွန္၊ သေဘာရိုးနဲ႔ က်န္ခဲ့တဲ့ အခ်က္ရွိခဲ႔ရင္ ျပန္ျဖည့္ သြင္းႏိုင္ေအာင္ အခြင့္ အေရး ေပးရင္း ကိုယ္တိုင္ ခံဝန္ ႏွဳတ္ထြက္စကားနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အတည္ျပဳခ်က္ယူတာက ဒုတိယပိုင္း။
ပထမ အပိုင္း အေရး၊ အဖတ္၊ အေျပာ က႑ သံုးခုမွာ အေရး နဲ႔ အဖတ္ အတြက္ သူတို႔ ေရးခိုင္းတဲ့ စာေၾကာင္း တေၾကာင္း၊ သူတို႔ဖတ္ခိုင္းတဲ့ စာေၾကာင္း တေၾကာင္း ကို ေရးႏိုင္ ဖတ္ႏိုင္ရင္ ရၿပီ။ ေရးခိုင္း ဖတ္ခိုင္းတဲ့ စာေၾကာင္းကလည္း လြယ္လြယ္ပါပဲ၊ သိပ္ စိုးရိမ္စရာမရွိ။
ေနာက္ဆံုး အေျပာ က႑လို႔ သတ္မွတ္ရမယ့္ အပိုင္းကေတာ့ အလင္းၿပီး အေမွာင္၊ အဆင္းၿပီး အတက္ အေပ်ာ္ၿပီး အငို ဆိုသလို. ေမးခြန္း (၁၀၀) အတြက္ ၾကည့္ရ မွတ္ရေတာ့မယ့္ အပိုင္းပါ။ ဒီႏိုင္ငံသား ျဖစ္ခ်င္သူ တေယာက္ အတြက္ ေတာ့ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္း ၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ပထဝီဝင္ေဒသ၊ လူမူေရး အစရွိတာကို မသိမျဖစ္ အၾကမ္း သေဘာ သိရေအာင္ က႑စံု အသီးသီးက ထုတ္ႏွဳတ္ထားတဲ့ ေမးခြန္းေတြမို႔ ၾကည့္သင့္ မွတ္သင့္တဲ့ အရာေတြပါပဲ။
အင္တာဗ်ဴး အမွတ္ စာရင္းကလည္း ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ (၆၀) ရာႏႈန္းပါ။ ေမးသူရဲ ႔ေမးခြန္း (၆) ခု ဆက္တိုက္ အမွန္ေျဖနိုင္ရင္ေအာင္ပါၿပီ။ မသိမျဖစ္ သိသင့္ သိထိုက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ေမးခြန္း (၁၀၀) ဆိုတာက လက္ရွိ အေမရိကန္ သမၼတ က ဘယ္ ပါတီကလဲ၊ ကေနဒါႏိုင္ငံနဲ႔ ထိကပ္ေနတဲ့ ျပည္နယ္မ်ားထဲက ၿပည္နယ္ အမည္တခု၊ ဖြဲ ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ဘယ္သူက ေရးဆြဲ ခဲ့သလဲ၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ မေပၚေပါက္ခင္ ကနဦး ေနထိုင္ေနတဲ့ လူမ်ိဴးအမည္၊ စတာမ်ိဳးေတြပါ။
ဒုတိယအပိုင္းကေတာ့ သူတို႔ အဓိက လိုခ်င္တဲ့ အရာက ရိုးသား ေျဖာင့္မတ္မွဳပါ။ ကိုယ့္ ကိုယ္တိုင္ရဲ ႔ ဝန္ခံ ႏွဳတ္ထြက္ အတည္ၿပဳစကားလိုခ်င္တာရယ္၊ သေဘာရိုး နဲ႔က်န္ခဲ ႔တာေတြ ျပန္ျဖည့္ စြက္ႏိုင္ေအာင္ ရယ္ ေမးျမန္းျခင္းပါ။
ေလွ်ာက္လႊာတင္တုန္းက “လြန္ခဲ့တဲ့ (၅) ႏွစ္ အတြင္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ျပင္ပကို ခရီးထြက္ခဲ့သလား” ေမးခြန္းကို “No” ေျဖထားၿပီး လူေတြ႕ အတည္ျပဳထပ္ေမးမွ “Yes” ဆိုရင္ေတာ့ သက္ေသခံ စာရြက္စာတမ္းနဲ႔ အတူ အကယ္ဒမီ အိုက္တင္ ပါ ထည့္ေပါင္းရပါေတာ့မယ္ေလ။ ေဖာင္ျဖည့္တုန္းက “No”၊ လူေတြ႕ ေမးျမန္းခ်ိန္မွာလည္း “No” ဆိုရင္ OK ပါ။
ပွ်မ္းမွ် (၁၅) မိနစ္၊ မိနစ္ (၂၀) ေလာက္ ၾကာတတ္တဲ့ ဒီႏိုင္ငံသား ေျဖဆိုခြင့္ ေအာင္စာရင္း ကိုေတာ့
တထိုင္တည္း စစ္ေမးသူ ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ခ်င္း အေျဖေပးပါတယ္။ အထက္ကို တင္ျပပါဦးမည္၊ အထက္အမိန္႔ အရ အေၾကာင္းၾကားပါမည္ ဆိုတာမရွိ။ ေအာင္တယ္ က်တယ္ ဆိုတဲ့ အေျဖက စကားတခြန္း တည္းပါပဲ။ က်ရင္ ေနာက္တႀကီမ္ ေျဖဆိုခြင့္ ေပးပါတယ္။
ေအာင္ရင္ ေနာက္ တလခြဲ ႏွစ္လ အတြင္း လူဦးေရ အနည္း အမ်ားအေပၚ မူတည္ၿပီး က်မ္းသစၥာ က်ိန္ဆိုဖို႔ ရက္ခ်ိန္းေပးပို ႔ပါတယ္။ အဲဒီ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုၿပီး ခန္းမေဆာင္က ထြက္လာတဲ့ လူသား တေယာက္ကေတာ့ အသစ္စက္စက္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားႀကီးေပါ့ဗ်ာ။
ဒါေတြကေတာ့ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ေလွ်ာက္လွမ္းရမယ့္ ခရီးစဥ္ တခုကို ခပ္ပါးပါး ခပ္လွ်ပ္လွ်ပ္ ေလး အေပၚယံ ရွပ္ ေရးသားလိုက္ျခင္းပါပဲ။ တကယ္လည္း လုပ္ငန္းစဥ္ တခုလံုးက ခပ္ပါးပါး လွ်ပ္လွ်ပ္၊ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ပါပဲ။
ျပည္သူေတြက အစိုးရခ် မွတ္ထားတဲ့ မူေဘာင္ေအာက္ က်သင့္ ေပးေဆာင္ သင့္တဲ့ အခြန္အခ ေပးသြင္းတယ္၊ အစိုးရကလည္း ျပည္သူအတြက္ လုပ္ေပးသင့္တာေတြ အေကာင္းဆံုး ျဖည့္ဆည္းေပးတယ္။ အစိုးရ နဲ႔ ျပည္သူ အၾကား ဥပေဒ လက္တလံုးျခား၊ မ်က္လွည့္ ဆန္ဆန္ ပေဟဠိ ျမႈပ္ကြက္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း ဆိုတာမရွိ။ စိတ္ညွိဳးႏြမ္း ပူပင္ေသာကမရွိရေအာင္ အေကာင္းဆံုး အသက္သာဆံုး ျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ေပးတာကေတာ့ လက္ေတြ႕ မ်က္ျမင္ပါပဲ။
ျပည္သူကလည္း ျပည္သူ အေလ်ာက္ အစိုးရဘက္ကလည္း အစိုးရဘက္ အေလ်ာက္ အေကာင္းဆံုး ေပးဆပ္တံု႔ျပန္ရင္း ၾကားက ရိုးရိုးစင္းစင္း ေျဖာင့္ေျဖာင့္ တန္းတန္း အရိုးသားဆံုးေနထိုင္ျခင္း၊ ေျပာဆိုၿခင္း၊ လုပ္ကိုင္ျခင္းေတြဟာ.အရာရာ ေအးခ်မ္းလွပါတကား။
မေအးခ်မ္းႏိုင္တာက ေဟာဒီ တနယ္သား ရင္ထဲက အလြမ္းေတြပါပဲ…။
ေမာင္ေမာင္လတ္ (ေရႊအင္းေလး စာေပ)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
