ေမာင္စုိးခ်ိန္ – ေႂကြလြင့္သြားေသာ အေမဋိတ္ ရြက္ေဟာင္းမ်ား

လူမ်ဳိးေပါင္းစံု
လူစံုတက္စံု
ႂကြက္ေတြလိုရင္ခုန္
အာေမဋိတ္သံမ်ား
တီးဝိုင္းထဲက လင္ကြင္းသံလို
ဆူညံထြက္က်လာ
ဗမာျပည္မိုးေကာင္းကင္
ေျမျပင္ လူ႕အဖြဲ ့အစည္း
ေျပာင္းလဲသြားၿပီ
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲသြားၿပီ …ဆိုပဲ။

သိပ္မၾကာဘူး
အာေမဋိတ္သံမ်ား
တိုးတိတ္သြား တိုးသက္ျငင္သာ
ေႏြဦး ရြက္ေဟာင္းမ်ားနဲ ့အတူ
ေႂကြက် ေပ်ာက္ကြယ္ သြားေရာ့သလား
ဒီလိုေတာ့မဟုတ္ဘူး။

ေဒါင့္စံု ဘက္စံု
ရာသီ အလိုက္ တိုက္ပြဲမ်ဳိးစံု
မီးေတာက္ငယ္ ေသးေသး
မီးလွ်ံႀကီးႀကီး ရင့္ရင့္
လယ္သမားေတြ
လယ္ကြင္းေတြထဲမွာ
လူသားစား က်ားေတြနဲ ့ ရင္ဆိုင္သတ္ပုတ္
ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္ ဒရယ္ကူလာေတြနဲ ့
ထိုးႏွက္ သတ္ပုတ္
အလုပ္သမား ေက်ာင္းသား သံဃာေတြ
သူတို ့နယ္ေျမထဲက
ဗိုလ္က် မေကာင္းဆိုးဝါး
စစ္စည္းမ်ဥ္း ဥပေဒ ေႁမြေပြး ေႁမြေဟာက္မ်ားကို
ဟိန္းေဟာက္ ေမာင္းထုတ္
႐ုိက္ခ်ဳိး ေတာထုတ္ေနၾက။

မိုးဦးမုန္တိုင္းထဲက
လွ်ပ္စစ္မိုးခ်ဳန္းသံႏွယ္
တိုက္ပြဲ တိုက္ေမာင္းသံ
တိုက္ပြဲ စစ္ေအာ္သံေတြထဲ
အဲဒီ အာေမဋိတ္သံ တမွ်င္းမွ်င္း
အစိမ္းရင့္ ရြက္ေဟာင္းမ်ားႏွယ္
တလြင့္လြင့္ တိုးဆင္း ေႂကြက်ခဲ့
လံုးဝေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့
ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ေလရဲ႕။