စက္တင္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၄
ပရဟိတဟူသည္ အသင္းအဖြဲ႔မ်ား၊ အုပ္စုမ်ားႏွင့္ စုေပါင္း၍ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ ထမ္း႐ြက္ေပးပါ မွ ပရဟိတ မဆိုအပ္ေပ။ တစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း ျဗဟၼစိုရ္တရားအား လက္ကိုင္ျပဳ၍ လူသားခ်င္း စာနာကာ ကိုယ္ခ်င္းစာနာ၍ ေမြးဖြားၾကေသာသူမ်ားမွသာ ပရဟိတသမား ဟုေခၚဆိုအပ္ေပသည္။
ဥပမာအားျဖင့္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ကေလးမ်ားသည္ မိမိႏွင့္ ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အား စာနာစိတ္ျဖင့္ စာအုပ္၊ ခဲတံ မွအစ ထိုင္ခံုေနရာ အခက္အခဲျဖစ္လာပါက မိမိထိုင္ခံုေနရာအား အနည္း ငယ္ ေနရာေ႐ႊ႕ေပးျခင္း၊ ငွားရမ္းျခင္း၊ ကူညီေပးျခင္းလည္း ပရဟိတ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား ျဖစ္ေပလိမ့္ မည္။ ေဆာက္လုပ္ေရး အင္ဂ်င္နီယာမ်ားအေနျဖင့္ မိမိေဆာက္လုပ္ရေသာ ေနအိမ္တိုက္တာ အေဆာက္ အဦးမ်ားအား ေစတနာပါပါျဖင့္ ခိုင္ခံမႈ႐ွိေအာင္ ေဆာက္လုပ္ေရးခြင္သံုး ပစၥည္းမ်ားအား အခိုမကပ္ေသာ စိတ္ေစတနာျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ေပးပါက ပရဟိတ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဆရာဝန္မ်ား အေနျဖင့္လည္း မိမိကုသေပးရေသာ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕ယြင္းေနေသာ လူနာမ်ားအား က်န္းမာေရးေကာင္း မြန္လာရန္ အၾကင္နာ၊ ဂ႐ုဏာ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္မ်ားျဖင့္ ေဆးဝါးအကုန္အက် သက္သာစြာ ကုသေပး ပါကလည္း ပရဟိတဆရာဝန္မ်ား ျဖစ္ေပသည္။ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္ထားၾကေသာ တပ္မေတာ္သားမ်ား အေနျဖင့္လည္း ျပည္သူလူထုတို႔အေပၚ က်ေရာက္လာမည့္အႏၲရာယ္မ်ား၊ ျပည္ပထိုးစစ္ရန္မ်ားအား ကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးျခင္းျဖစ္ ျပည္သူလူထုသို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာစြာ၊ စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ ေနထိုင္ႏိုင္ရန္အတြက္ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးအား လက္ကိုင္ျပဳပါက ျဗဟၼစိုရ္စစ္တပ္ (သို႔) တပ္မေတာ္သားမ်ား ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထိုနည္းတူစြာ ဝမ္းစားအတြက္ ႐ွာေဖြေရာင္းခ်ေပး ေနၾကေသာ သမာအာဇီဝ ေစ်းသည္မ်ားအေနျဖင့္ မိမိေရာင္းခ်ေသာ စားေသာက္ကုန္ပစၥည္းမ်ားအား ဝယ္ယူအားေပး ၾကေသာ ျပည္သူလူထုတို႔အတြက္ က်န္းမာေရးႏွင့္ ကိုက္ညီ၍ ေဘးအႏၲရာယ္မ႐ွိေစရန္ သန္႔႐ွင္းလတ္ ဆတ္ၿပီး အာဟာရျဖစ္ေစၿပီး ေစ်းႏႈန္းသက္သာစြာျဖင့္ ေရာင္းခ်ေပးမည္ဆိုပါက ပရဟိတေစ်းသည္ ဟု ေခၚဆိုႏိုင္သည္။
အသက္ (၅၈) ႏွစ္႐ွိသူ ေဒၚျမေဝ သည္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသည့္ေနာက္ မိသားစုဝမ္းေရးအတြက္ ရပ္ကြက္အတြင္း လမ္းမ်ားသို႔ ေနပူ၊ မိုး႐ြာမေ႐ွာင္ လွည့္လည္၍ သမာအာဇီဝ ပဲျပဳတ္ေရာင္းခ် ေနသူျဖစ္ သည္။ သားသမီး (၅) ေယာက္၊ ေျမး (၁) ဦးရ႐ွိသည္အထိ မိသားစုဝမ္းေရးအတြက္ တဖက္တလမ္းမွ ႐ွာေဖြေနသူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ေပသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ (၂ဝ) ခန္႔က ေနပူ၊ မိုး႐ြာမေ႐ွာင္ လမ္းမေပၚတြင္ ေလွ်ာက္လွမ္း၍ ပဲျပဳတ္မ်ားေရာင္းခ်ခဲ့ရင္း လြန္ခဲ့ေသာ သံုးလခန္႔တြင္ ေဒၚျမေဝ ၏ မ်က္စိအျမင္အာ႐ုံ သည္ ေဝဝါးလာခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ ဝယ္ယူအားေပးသူမ်ားတို႔အား ပဲျပဳတ္ထုပ္မ်ားအား မွားယြင္းေပး ျခင္း၊ ျပန္အမ္းေငြမ်ားအား မွားယြင္းျခင္း၊ လွမ္းေခၚသည့္ ေနအိမ္မ်ားသို႔ မွားယြင္း၍ သြားေရာက္မိျခင္း တို႔အျပင္ အဆိုးဆံုးသည္က ကားလမ္းမမ်ားဆီသို႔ ျဖတ္သန္းခ်ိန္တြင္ စက္ဘီး၊ ဆိုင္ကယ္၊ ဆိုက္ကၠား၊ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ား သဲကြဲစြာမျမင္ေတြ႔ရသည့္အခ်ိန္ ရံဖန္ရံခါ၌ ထိခိုက္ပြန္းပဲ့မႈမ်ားကိုလည္း ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရ သည္။ ထုိအခါ သူမ၏ မိတ္ေဆြ ေစ်းေရာင္းေဖာ္မ်ားတို႔မွ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) သုခကုသိုလ္ျဖစ္ ေဆးခန္းသို႔ သြားေရာက္ရန္ တိုက္တြန္းခဲ့ေသာ္လည္း မိမိဝမ္းေရးအတြက္ ေန႔/ညမအား ႐ွာေနရသည့္ အ တြက္ မလာေရာက္ႏိုင္ခဲ့ေခ်။ တစ္ခ်ိန္တြင္ သူမ၏ ေဆြမ်ိဳးမ်ားမွ အစိုးရမ်က္စိေဆး႐ုံႀကီးသို႔ မ်က္စိေဝဒနာ ႐ွင္တစ္ဦးအား သြားေရာက္ျပသခဲ့ရာ ေဒၚျမေဝသည္ အေဖာ္အျဖစ္ လိုက္ပါသြားခဲ့ၿပီး ႀကံဳႀကိဳက္၍ သူမ၏ မ်က္စိအား ျပသခဲ့သည္။ မ်က္စိအထူးကု ဆရာဝန္ႀကီးမွ မ်က္စိခြဲစိတ္ရမည္ဟု ေျပာၾကားေသာအခါ ခြဲစိပ္ စရိတ္ အကုန္အက် မခံႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ေဒၚျမေ၀တစ္ေယာက္ လက္မိႈင္ခ်၍ ေနအိမ္သို႔ ျပန္လာခဲ့သည္။ အျမင္အာ႐ုံခ်ိဳ႕တဲ့စြာျဖင့္ ပဲျပဳတ္ေရာင္းခ်ျခင္းအား ဆက္လက္ေရာင္းခ်ေနမႈကို အိမ္နားနီးခ်င္းမ်ားက နာ ေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) သုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းတြင္ မ်က္စိခြဲစိတ္ေပးမႈအား ကုသိုလ္ျဖစ္ အခမဲ့ လုပ္ေပးေနေၾကာင္း သတင္းပါးသည့္အတြက္ သုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းသုိ႔ အရဲစြန္႔၍ ေရာက္႐ွိလာခဲ့ သည္။ သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္းတြင္ ေဆးကုသလိုေသာ လူနာမ်ားသည္ တယ္လီဖုန္းျဖင့္ တစ္ရက္ႀကိဳ တင္၍ တိုကင္ယူရသည့္အတြက္ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ တယ္လီဖုန္းျဖင့္ မ်က္စိအား ျပသလိုေၾကာင္း ဆက္ သြယ္၍ တိုကင္ယူေဆာင္ခဲ့ၿပီး ေဒၚျမေဝ ၏ မ်က္စိေဝဒနာအား ကုသုိလ္ျဖစ္ဆရာဝန္ ေဒါက္တာ ဦးမိုးလြင္ မွ ၾကည့္႐ႈစစ္ေဆးၿပီး လိုအပ္သည့္ ခြဲစိပ္ကုသမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ယခုဆိုလွ်င္ ေဒၚျမေဝ၏ အျမင္ အာ႐ုံသည္ သာမန္လူမ်ားကဲ့သို႔ ၾကည္လင္ျပတ္သားစြာ ျမင္ေတြ႔ေနရၿပီျဖစ္သည္။
သံုးလေက်ာ္ အျမင္အာ႐ုံခ်ိဳ႕တဲ့ခဲ့ေသာ ေဒၚျမေဝ သည္ အျမင္အာ႐ုံအလင္းတန္းမ်ား ထြက္ေပၚ လာသည္ႏွင့္အညီ ခြဲစိတ္ေပးေသာ မ်က္စိဆရာဝန္ ေဒါက္တာဦးမိုးလြင္ႏွင့္ ကုသိုလ္ျဖစ္ ကုသေပးခဲ့ေသာ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)႐ွိ သုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းမွ ကူညီေဖးမေပးခဲ့ေသာ ဝန္ထမ္းမ်ား၊ ေႏြး ေထြးစြာ ေဖးမကူညီေပးခဲ့ေသာ လုပ္အားေပးေမာင္မယ္မ်ား ခြဲစိတ္ကုသေပးခဲ့ေသာ ကုသိုလ္ဒါနကို အ ေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ေသာ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠ႒ႏွင့္ အလုပ္အမႈေဆာင္အားလံုးတို႔၏ ေက်းဇူးတရားအား အသိအမွတ္ျပဳသည့္အေနျဖင့္ ေဒၚျမေဝ ၏ အိမ္ေဘးတြင္ ေနထိုင္ေသာ တူ/တူမမ်ား ၏ ဘိုးဘြားလက္ထပ္မွ လက္ငုတ္လက္ရင္းျဖစ္ေသာ ကႏုကမာျဖင့္ ဖန္တီးသ႐ုပ္ေဖာ္ထားေသာ ပၪၥဝဂီၢ ငါးပါး၏ ကားခ်ပ္ျဖင့္ အမွတ္တရေက်းဇူးျပဳသည့္အေနျဖင့္ လက္ေဆာင္ေပးရန္ ေဒၚျမေဝ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တူ/ တူမမ်ား၏ လက္မႈပညာရပ္ျဖင့္ ေဒၚျမေဝ ၏ စိတ္ကူးထဲတြင္ ေပၚေပါက္လာေသာ ဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရား ပၪၥဝဂီၢငါးပါးတို႔အား တရားထူးတရားျမတ္ ဓမၼစႀကၤာတရားေဟာၾကားေနသည့့္ ကႏုကမာ ပန္းခ်ီးကားႏွစ္ခ်ပ္သည္ ေဒါက္တာ ဦးမိုးလြင္ႏွင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)သို႔ သီးတင္ကၽြတ္လဆန္း မတိုင္ခင္ မဂၤလာ႐ွိစြာျဖင့္ ေရာက္႐ွိခဲ့ေတာ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သမာအာဇီဝျဖင့္ ႐ိုးသားစြာ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ပဲျပဳတ္ေရာင္းခ်ေနေသာ မ်က္စိ ေဝဒနာ႐ွင္ ေဒၚျမေဝ တစ္ေယာက္ ယခုဆိုရင္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား၏ အရိပ္အာဝါသေအာက္၌ အျမင္အာ႐ုံ ျပန္လည္ၾကည္လင္ ေတာက္ပစြာျဖင့္ ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါးအား လက္ကိုင္ျပဳကာ “ေဟာဒီက … ပဲျပဳတ္” ဟူ၍ ဟစ္ေၾကြးႏိုင္ေတာ့မည္ျဖစ္ပါသည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
