အရွင္စႏၵိမာ (မြန္စိန္ေတာရ) – ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူႏုုိင္ေရး ေတြးမိသမွ်
ၾသဂုုတ္ ၂၉ ၊၂၀၁၄
ယခုုတေလာ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူေရးကိစၥမွာ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဝင္စားမႈ အေတာ္ပင္ ျမင့္မားေနတာကုုိ သတိျပဳမိပါတယ္။ မြန္လူမ်ိဳးေတြအေနနဲ႔ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီးဟာ မြန္ဘုုရင္ ဓမၼေစတီမင္းနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတာမုုိ႔ မြန္လူမ်ိဳးတုုိ႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈသမုုိင္းအေမြအႏွစ္နဲ႔ ဇာတိေသြးဇာတိမာန္ကုုိ ထုုတ္ေဖၚျပသႏုုိင္မယ့္ အခြင့္အလမ္းတစ္ခုုျဖစ္မွာ ဧကန္ပါ။ ဗုုဒၶကုုိ ၾကည္ညိဳေလးစားၾကသူ ဗုုဒၶဘာသာဝင္ေတြအေနနဲ႔လည္း ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီးဟာ ဗုုဒၶဘာသာအတြက္ အလြန္တန္ဘုုိးႀကီးမားတဲ့ သာသနာ့အေမြအႏွစ္တစ္ခုု ျဖစ္မွာ အမွန္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူႏုုိင္ေရး ႀကိဳးပမ္းေနမႈဟာ မွန္ကန္တဲ့ လုုပ္ရပ္တစ္ခုုလုုိ႔ ယူဆႏုုိင္ပါတယ္။
သုုိ႔ေသာ္ က်ယ္ေျပာလွတဲ့ ျမစ္ႀကီးတစ္ခုုမွာ ႏွစ္ေပါင္းေလးရာေက်ာ္ နစ္ျမဳပ္ေနခဲ့တဲ့ သာသနာ့တန္ဘုုိးနဲ႔ သမုုိင္းတန္ဘုုိးႀကီးမားလွတဲ့ ဧရာမေခါင္းေလာင္းႀကီးကုုိ ယေန႔ ဆယ္ယူဖုုိ႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ လုုပ္ငန္းဟာ စနစ္တက် ျဖစ္သင့္တယ္လုုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ သက္ဆုုိင္ရာနယ္ပယ္အသီးသီးမွာ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ စနစ္တက် စုုေပါင္းဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းဆယ္ယူေရးအဖြဲ႔တစ္ခုု လုုိအပ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ထုုိအဖြဲ႔ဟာ အစုုိးရရဲ႕ ပံ့ပုုိးကူညီမႈသာမက နုုိင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ အကူအညီေတြကုုိလည္း လိုုအပ္ေကာင္း လုိအပ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ယခုု ေခါင္းေလာင္းႀကီးကုုိ ဆယ္ယူဖုုိ႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ အဖြဲ႔ဟာ ထုုိကဲ့သုုိ႔ စနစ္တက် ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အဖြဲ႔တစ္ခုု မဟုုတ္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။
လက္ရွိအဖြဲ႔ရဲ႕ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကုုိ ဆယ္ယူႏုုိင္ဖုုိ႔ ႀကိဳးစားအားထုုတ္ေနၾကပုုံဟာလည္း ေခတ္မွီနည္းပညာေတြ မထြန္းကားေသးတဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းေလးရာေက်ာ္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး နစ္ျမဳပ္သြားခဲ့စဥ္ေခတ္အခါက အေတြးအေခၚအစြဲအလန္း အစဥ္အလာယုုံၾကည္မႈေတြ ရွိၾကတဲ့ ေရွးေခတ္လူေတြရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုုတ္ၾကပုုံန႔ဲ ခပ္ဆင္ဆင္ တူေနမလားလုုိ႔ ေတြးမိပါတယ္။ ေခါင္းေလာင္းႀကီးဆယ္ယူႏုုိင္ေရး ႀကိဳးစားေနၾကသူေတြရဲ႕ ဇြဲလုုံ႔လနဲ႔ စိတ္အားထက္သန္မႈကုုိ ေလးစားခ်ီးက်ဴးမိေပမယ့္ လုုပ္ပုုံုုလုုပ္နည္းေတြကုုိ ျမင္ရေတာ့ အခ်ိန္ကုုန္လူပန္းပဲ အဖက္တင္မလား စဥ္းစားစရာပါ။
တဆက္တည္း စဥ္းစားမိတာက ကုုိယ့္ႏုုိင္ငံဟာ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈအဆင့္အတန္း၊ ပညာေရးအဆင့္အတန္း၊ စီးပြါးေရးဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအဆင့္အတန္း စတာေတြမွာ ကမၻာ့စားရင္ဇယားရဲ႕ ေအာက္ဆုုံးအဆင့္မွာ ေရာက္ေနတာပါ။ မူးယစ္ေဆးဝါးျပႆနာ၊ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ၊ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖါက္မႈ၊ တရားဥပေဒစုုိးမုုိးေရးမရွိမႈ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ စတာေတြမွာေတာ့ ကမၻာ့စားရင္းဇယားရဲ႕ ထိပ္ပုုိင္းမွာ ေနရာယူထားပါတယ္။
နဝတ နအဖစစ္အစုုိးရေခတ္ ဝန္ႀကီးတစ္ေယာက္က ႏုုိင္ငံျခားသတင္းဌါနတစ္ခုုနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေျဖဆုုိခဲ့တာကုုိ ဒီေနရာမွာ ျပန္လည္ေဖၚျပခ်င္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုုိင္ငံမွာ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲၾကပ္တည္းေနၾကတယ္ဆုုိတာ မဟုုတ္ရပါဘူးတဲ့။ ရန္ကုုန္ၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ စားေသာက္ဆုုိင္ေတြ လက္ဖက္ရည္ဆုုိင္ေတြကုုိ ၾကည့္ပါတဲ့။ လူေတြနဲ႔ အၿမဲ ျပည့္ၾကပ္ေနတာပါတဲ့။ သူ႔စကားအတိအက်ေတာ့ မဟုုတ္ပါ။ ထုုိသေဘာမ်ိဳး သူေျဖသြားခဲ့တာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုုအစိုုးရလက္ထက္မွာလည္း သူ႔ကုုိ သံေယာင္လုုိက္မယ့္ လူေတြ ရွိႏုုိင္ပါတယ္။
ျမန္မာနုုိင္ငံမွာ ပညာေရး က်န္းမာေရး စီးပြါးေရး နိမ့္က်တာ မမွန္ပါ။ အင္တာေနရွင္နယ္စကူးလ္ေတြ ရန္ကုုန္စတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ရွိေနပါၿပီ။ ေခတ္မွီပုုဂၢလိေဆးရုုံေတြ ေပၚေပါက္လာပါၿပီ။ ႏုုိင္ငံျခားမွာ သြားေရာက္ေဆးကုုႏုုိင္တဲ့ လူေတြလည္း မ်ားလာပါၿပီ။ ၿပိဳင္ကားစီးႏုုိင္သူေတြလည္း မ်ားလာပါၿပီ။ လက္မွတ္ေတြကုုိ ေစ်းႀကီးေပးဝယ္ၾကည့္ရတဲ့ K-pop ေဖ်ာ္ေျဖပြဲကုုိေတာင္ လူေတြ ႀကိတ္ႀကိတ္တုုိး အားေပးခဲ့ၾကတယ္ မဟုုတ္လား။ ဒါေတြကိုု ၾကည့္ရင္ ျမန္မာျပည္ဆင္းရဲတာ ဘယ္ဟုုတ္ပါ့မလဲ။ စသည္ျဖင့္ ထုုိကဲ့သုုိ႔ အေပၚယံအျမင္ေတြဟာ ေရေပၚဆီ လက္တဆုုပ္စာ လူတန္းစားအလႊာမွာ ရွိေနႏုုိင္ပါတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာလည္း တုုိးတက္မႈလကၡဏာေတြ ျမင္ေနရတယ္။ တုုိင္းရင္းသားမ်ား လုုိလားတဲ့ တန္းတူေရး၊ ကုုိယ္ပုုိင္ျပဌာန္းခြင့္နဲ႔ ဖက္ဒရယ္မူကုုိ အေျခခံတဲ့ ျပည္ေထာင္စုုစနစ္လည္း အေကာင္အထည္ေပၚလာပါေတာ့မယ္။ စသည္ျဖင့္ အေကာင္းျမင္ ေမွ်ာ္လင့္သူေတြ ရွိႏုုိင္ပါတယ္။
ဒီလုုိနဲ႔ ျပည္သူလူထုုဟာ ေရေပၚအရုုပ္ေရးထားသလုုိ အေကာင္အထည္မရွိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အေကာင္းျမင္မႈ လြန္ကဲၿပီး အေရးအႀကီးဆုုံး ကိစၥျဖစ္တဲ့၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးမွာ စိတ္ဝင္စားမႈ ေလွ်ာ့က်သြားႏုုိင္ပါတယ္။ ပုုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးေတြ ေမွးမွိန္။ PR ေရြးေကာက္ပြဲစနစ္က်င့္သုုံးေရးုု ရုုပ္လုုံးေပၚလာ၊ ေနာက္ဆုုံး စစ္အာဏာရွင္ေတြ စိတ္ႀကိဳက္ပုုံသြင္းထားတဲ့ စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမုုိကေရစီဆုုိတာႀကီး ထာဝရအေျခတည္ခုုိင္ၿမဲေရး လမ္းေၾကာင္းမွာ လုုိက္ပါမိရက္သား ျဖစ္သြားႏုုိင္ပါတယ္။
ဒီလုုိအေျခအေနမွာ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူေရးကိစၥဟာ အားသြန္ခြန္စုုိက္ လုုပ္သင့္တဲ့ အေရးကိစၥလား စဥ္းစားစရာပါ။
ႏုုိင္ငံတစ္ႏုုိင္ငံရဲ႕ ကံၾကမၼာဟာ ထုုိႏုုိင္ငံသူနုုိငံသားမ်ားရဲ႕ အေတြးအျမင္ ဥာဏ္ပညာ ဆင္ျခင္ႏုုိင္မႈစြမ္းအားနဲ႔လည္း ဆက္စပ္မႈ ရွိေနမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီးဆယ္ယူမႈမွာ လူေတြရဲ႕ စြဲလန္းယုုံၾကည္မႈေတြနဲ႔ စဥ္းစားေတြးေခၚေနၾကပုုံေတြကုုိ ၾကည့္ၿပီး ျမန္မာျပည္အနာဂတ္အတြက္ ဆင္ျခင္အေတြးပြားစရာေတြ မ်ားစြာ ျဖစ္လာေစပါတယ္။
အာဏာရွင္စနစ္ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာ ရွိေနဆဲ နုုိင္ငံတစ္ႏုုိင္ငံမွာ တရားမွ်တ ၿငိမ္းခ်မ္း ေခတ္မွီတိုုးတက္တဲ့ ဒီိမုုိကေရစီစနစ္တည္ေဆာက္နုုိင္ေရး ရည္မွန္းခ်က္ျဖင့္ က်ားကုုပ္က်ားခဲ ႀကိဳးပမ္းေနရဆဲ အေရးအႀကီးဆုုံးကာလမွာ ပဓာနနဲ႔ သာမညကုုိ ခြဲျခားသိျမင္ႏုုိင္တဲ့ ျပည္သူလူထုုရဲ႕ ဥာဏ္ပညာအေျမွာ္အျမင္ အေတာ္ပင္ လုုိအပ္ေနေသးတယ္လိုု႔ ရုုိးသားစြာ ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
ေဝဖန္စရာေတြကအမ်ားႀကီးပါဘုရား။
သတင္းတခုမွာဆိုရင္ သံမေပၚမီေခတ္ကေခါင္းေလာင္းလို႔ေရးပါတယ္။
သံမေပၚမီေခတ္ကမဟုတ္ပါ။ ဓမၼေစတီေခတ္မွာ သံေခတ္ရာက္ေနတာ အႏွစ္၂ေထာင္ေက်ာ္ပါၿပီ။
ေနာက္သတင္းတခုမွာသံလ်င္ဘက္မွာစပိန္စကားေျပာတဲ့နတ္ဝင္ပူးလို႔စပိန္စကားျပန္ေခၚေတာ့လည္း ေရွးေဟာင္းစပိန္စကားမို႔သိပ္နားမလည္ဘူးတဲ့။ တကယ္ေတာ့ ဖီးလစ္ ဒီဘရစ္တိုေခၚငဇင္ကာနဲ႔သူ႔စစ္သားေတြဟာ ဗမာလို”ပူတေက” လို႔ေခၚခဲ့ တဲ့ ေပၚတူဂီေတြပါ။ ဘာျဖစ္လို႔စပိန္စကားသံုးရမွာလဲ။ ေပၚတူဂီစကားဘဲသံုးမွာေပါ့။ ေပၚတူဂီစကားနဲ႔ စပိန္စကားဟာ ရွမ္းစကားနဲ႔ယိုးဒယားစကားလို နီးစပ္တဲ့စကားေတြပါ။ အဲဒါကိုမသိရင္မသိဘူးဝန္မခံဘဲ ဘာေၾကာင့္ေရွးေဟာင္းစပိန္စကားလို႔ၿဖီးရတာလဲ။
ထူးဆန္းတာက တခ်ိဳ႕ဗမာနတ္ေတြဟာပုဂံေခတ္ကတည္းကနတ္ျဖစ္တယ္လို႔အဆိုရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့သူတို႔ဝင္ပူးတယ္ဆိုတဲ့နတ္ဝင္သည္ေတြကေတာ့ သူတို႔ေျပာရိုးေျပာစဥ္ ပုဂံေခတ္ကဗမာစကားမေျပာဘဲ ဘာေၾကာင့္ေခတ္ေပၚဗမာစကားေျပာေနၾကတာလဲ။