ဇင္လင္း – ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခရီး….နီးသလား…….ေ၀းသလား
ၾသဂုတ္ ၂၇၊ ၂၀၁၄
ျမန္မာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးဟာ အျမင္အားျဖင့္ နီးသေရာင္ရွိေပမယ္၊ တကယ္ေအာင္ျမင္ဖို႕ကေတာ့ ေ၀းလိမ့္ဦးမယ္လို႕ အကဲခတ္ တခ်ိဳ႕က ထင္ျမင္ေနၾကပါတယ္။ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး အဆင့္ကို ဦးတည္တဲ့ အခန္း (၇) ခန္းပါ အပစ္ရပ္ေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ ဒုတိယမူၾကမ္း အၿပီးသတ္ေရးအတြက္ အစိုးရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္း ေကာ္ မတီ (UPWC) နဲ႔ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာ ညႇိႏႈိင္းေရးအဖြဲ႔ (NCCT) ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ျမန္မာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာ (MPC) မွာ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ကေန ၁၇ ရက္ေန႔အထိ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကေၾကာင္း သတင္းမီဒီယာ အသီးသီးမွာ ေဖၚျပခဲ့တာ ႏိုင္ငံေရးစိတ္၀င္စားသူ အမ်ားစု သိရွိၾကျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏွစ္ေပါင္း ၆ဝ ေက်ာ္ ရွည္ၾကာေနျပီျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲေရးအတြက္၊ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္ေရးဆြဲရာမွာ သေဘာကြဲလြဲခ်က္ တခ်ဳိ႕က်န္ရွိေနေသးတာ သတင္းေတြမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အပစ္ရပ္ေရးစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးမယ့္ အဖြဲ႕ေတြ၊ လက္မွတ္ထိုးရာမွာပါဝင္ၾကမယ့္ သူေတြ၊ တျပည္လံုး အပစ္အခတ္ရပ္ၿပီး တဲ့ေနာက္ ၾကားကာလမွာ ပံုမွန္ ရပ္တည္ႏိုင္ေရးကိစၥ၊ အပစ္ရပ္ၿပီးေနာက္ ၾကားကာလ တပ္သား စုေဆာင္းေရးကိစၥ၊ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ စတင္ခ်ိန္မွာ ဘယ္သူေတြပါဝင္ တက္ေရာက္သင့္တယ္…စတဲ့ အခ်က္ေတြကို (UPWC) နဲ႕ (NCCT) တုိ႔ အဓိက ေဆြးေႏြးၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာခ်ဳပ္မူၾကမ္းကို လာမယ့္ စက္တင္ဘာလအတြင္း ထပ္မံညိႇႏႈိင္းၾကမယ္လို႕ သတင္းေတြက ဆိုပါတယ္။
“ဒီအစည္းအေဝးမွာ က်ေနာ္တုိ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ အစည္းအေဝးက က်န္ခဲ့တဲ့ အခ်က္ေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေျဖရွင္းႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အခ်က္တခ်ဳိ႕ပဲ အနည္းငယ္က်န္တာကို ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြကိုလည္း လာမယ့္စက္တင္ဘာလ လဆန္းမွာျပဳလုပ္မယ့္ အစည္းအေဝးမွာ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး ဆုံးျဖတ္ႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ က်ေနာ္ ယုံၾကည္ေနပါတယ္။ အကယ္၍သာ အဲဒီမွာ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ ရင္ ေတာ့ လက္မွတ္ေရးထုိးမယ့္ ရက္ကုိလည္း သတ္မွတ္သြားႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္” … လို႕ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း က ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း ဧရာ၀တီသတင္းအရ သိရွိရပါတယ္။
“က်ေနာ္တုိ႔ က်န္ေနတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ဒီၾကားကာလမွာ ဘယ္လုိေနရာခ်ထားမလဲ၊ ဘယ္လုိေနထုိင္မလဲ ကိစၥတခုရယ္၊ ေနာက္ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အစုဘယ္ႏွစုနဲ႔ ပါဝင္တက္ေရာက္ၿပီးေတာ့မွ ေဆြးေႏြးသြားမလဲ ဆုိတဲ့ ကိစၥရယ္၊ ေနာက္ ဒီအပစ္အခတ္ ရပ္ စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ကုိ ဘယ္ႏွဖြဲ႕ကေန ဘယ္လုိ ဘယ္သူေတြက ပါဝင္ လက္မွတ္ေရးထုိးမလဲဆုိတဲ့ အပုိင္းေလာက္ပဲ က်န္ပါ တယ္။ က်န္တာအားလုံး ေျပလည္ပါတယ္” လို႕ NCCT မွ ႏိုင္ဟံသာရဲ႕ ေျပာစကားကိုလည္း ဧရာ၀တီသတင္းအရ သိရပါတယ္။
ၾသဂုတ္လ (၁၅ – ၁၇ ရက္ေန႔) ေဆြးေႏြးပြဲ ရလဒ္ကို ခ်ဳပ္လိုက္ရင္၊ အေျခခံမူပိုင္း ဆိုင္ရာေတြမွာပါတဲ့ ဒီမုိကေရစီအေရး၊ အမ်ိဳးသားတန္းတူေရးနဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ကို အေျခခံတဲ့ “ျပည္ေထာင္စုစနစ္ ထူေထာင္ေရးမူ” တခုကိုသာ အစိုးရဘက္က လက္ခံလိုက္တာျဖစ္တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ က်န္ ကိစၥေတြကို လာမယ့္ စက္တင္ဘာလမွာ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးၾကမွာျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေတြက ဆိုပါတယ္။
ဇူလိုင္လအတြင္းအထိေတာ့ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွာ စစ္ေရးရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္မႈေတြ ရွိေနခဲ့တာေတြ႕ရတယ္။ ေက်းသီးၿမိဳ႕နယ္ ပန္စဲ့၊ လြယ္ရြဲ ေက်းရြာအနီးက ေတာအုပ္ေတြမွာ ဇူလိုင္ ၂၁ ရက္ေန႕က၊ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ ဌာနခ်ဳပ္ အျပင္စည္းလံုၿခံဳေရး တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြ နဲ႔ စကခ (၂) အေရွ႕အလယ္ပိုင္း တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္း တပ္ဖြဲ႔ေတြၾကား တိုက္ပြဲျပန္ျဖစ္ေန တယ္လို႔ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ ေျမာက္ပိုင္း ေျပာခြင့္ရ ဗိုလ္မွဴးးႀကီး စိုင္းလက ဒီဗြီဘီကို ေျပာခဲ့တာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု ဒု-၀န္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ညြန္႔ကေတာ့ အက္စ္အက္စ္ေအ ၀မ္ဟိုင္းတပ္ေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ သေဘာတူညီခ်က္ကို လိုက္နာမႈမရွိဘဲ တပ္မေတာ္ စစ္ေၾကာင္းကို အလစ္အငိုက္တိုက္ခိုက္ခဲ့တာလို႔ ဇူလိုင္ (၁၅) ရက္ေန႔ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္မွာ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ေျမာက္ပိုင္းဘက္ကေတာ့ ကာကြယ္ေရး ဒု-၀န္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ညြန္႔ရဲ႕ ေျဖၾကားခ်က္ေတြဟာ ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနတယ္လို႔ အပစ္ခတ္ရပ္ သေဘာတူခ်က္ စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္အလက္ေတြကုိ ကိုးကားၿပီး ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ မွာ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ၿပီး တံု႔ျပန္ခဲ့ေၾကာင္း ဒီဗီြဘီသတင္းအရ သိရပါတယ္။
ဒါတင္မက ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္းမွာ ပေလာင္(တအာင္း) အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္(TNLA)၊ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (KIA)၊ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ေျမာက္ပိုင္း (SSPP/SSA)၊ ျမန္မာအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ မဟာမိတ္ တပ္မေတာ္ (MNDAA) အစရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသားပူးေပါင္းတပ္ေတြနဲ႔ အစိုးရတပ္ေတြအၾကား တိုက္ပြဲေတြ ခပ္စိပ္စိပ္ ျဖစ္ေနေၾကာင္းလည္း သတင္းေတြ အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းကေတာ့ (ၾသဂုတ္လ ၁၈) ေန႕က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ျမန္မာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာ (MPC)မွာ အခုလို ဆိုပါတယ္။
“ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးဖိတ္ၾကားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကစလို႔ (၃) ႏွစ္တာကို ျပန္ၾကည့္ရင္ က်ေနာ္တို႔ျဖတ္ခဲ့ရတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခရီးၾကမ္းထဲမွာ အခက္အခဲအမ်ိဳးမိ်ဳးကို က်ေနာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရသလို အဲ့ဒီအခက္အခဲ ေတြၾကားကပဲ ေအာင္ျမင္မႈ အသီးအပြင့္ေတြလည္း ရခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္း (၁၄) ဖြဲ႔နဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ေတြ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ က်န္တဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္း (၂) ဖြဲ႔နဲ႔လည္း သေဘာတူညီခ်က္ေတြ လက္မွတ္ မထိုးႏိုင္ေသးေပမယ့္ ေဆြးေႏြးမႈေတြ ဆက္လုပ္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။”… စသျဖင့္ ဦးေအာင္မင္းက ေျပာၾကားသြားပါတယ္။
ဦးေအာင္မင္းေျပာၾကားခ်က္ေတြနဲ႕ နည္းနည္းလြဲေနတဲ့ ကိစၥကေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္ ေရွ႕တန္း စစ္ျဖစ္ရာေဒသ ေတြမွာ အစိုးရ စစ္တပ္ေတြက ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ စစ္အင္အား ျဖည့္တင္းမႈ၊ စားနပ္ရိကၡာနဲ႔ လက္နက္ခဲယမ္း ျဖည့္တင္းမႈေတြလုပ္တာ ေတြ႕ရသလို၊ တိုင္းရင္းသားတပ္ေတြဘက္ကလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခုခံႏိုင္ဖို႕ ျပင္ဆင္မႈလုပ္တာေတြရွိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒသခံေတြက လက္ရွိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ ခိုင္မာမႈရွိပါ့မလား၊ စစ္ပြဲေတြ တေက်ာ့ ျပန္ျဖစ္လာဦးမွာလား၊ စသျဖင့္ ေတြးေတာပူပန္ ေနၾကတယ္လို႕ ၾကားေနရပါတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္း ေကာ္မတီ UPWC ၊ NCCT နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီ (၃၄) ပါတီက ကိုယ္စားလွယ္ေတြ တက္ေရာက္တဲ့ သံုးပြင့္ဆုိင္ေဆြးေႏြးပဲြကို ၾသဂုတ္ (၁၈) ရက္ေန႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ျမန္မာၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာ မွာ ေဆြးေႏြးၾကျပီး၊ ေဆြးေႏြးပဲြ တက္ေရာက္လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြက တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္ရရိွေရးနဲ႔ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ေပၚေပါက္ေရးကို အဓိက ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္ လို႕ဆိုပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပဲြ အပိတ္ မိန္႔ခြန္းမွာ NCCT အဖဲြ႔ေခါင္းေဆာင္ ဦးႏိုင္ဟံသာက ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ျပႆနာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ အေျဖရွာႏိုင္မယ္ဆုိရင္ တိုင္းျပည္ ဟာ အျမန္ဆံုးေအးခ်မ္း တည္ၿငိမ္ တုိးတက္လာမွာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ထည့္သြင္း ေျပာဆုိသြားေၾကာင္း သတင္းေတြအရ သိရွိရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ျငိမ္းခ်မ္းေရး ျပႆနာဟာ ေျပာသေလာက္ လြယ္တဲ့ ကိစၥမဟုတ္တာ ကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ (ND-Burma) လို႕ေခၚတဲ့ “လူ႔အခြင့္အေရးမွတ္တမ္းကြန္ရက္-ျမန္မာႏိုင္ငံ” က ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ေျခာက္လအတြင္း ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာ အရ ျမန္မာအစိုးရရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈျဖစ္ရပ္ (၁၀၃)ခုရွိေၾကာင္း ၾသဂုတ္လ ၁၄ရက္ေန႔မွာ အစီရင္ခံစာတစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္လိုက္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ၂၀၁၄ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလမွ ဇြန္လအတြင္း ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ပဲခူးတိုင္း၊ ရန္ကုန္တိုင္းႏွင့္ တနသၤာရီတိုင္းေဒသမ်ားအတြင္းရွိ ညႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္း၊ မတရား ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္း ျခင္း၊ အခြန္ေကာက္ခံျခင္း၊ အတင္းအဓမၼခိုင္းေစျခင္း၊ ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္း၊ လူကုန္ကူးမႈႏွင့္ အတင္းအဓမၼ ျပဳက်င့္ခံရျခင္း စတဲ့ အစိုးရ နဲ႕ စစ္တပ္တို႔ရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ အခ်က္အလက္ေတြကို ND-Burma က အစီရင္ခံစာ ထုတ္ျပန္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ND-Burma အစီရင္ခံစာအရ အစိုးရစစ္တပ္က လူထုပိုင္ ပစၥည္းဥစၥာ သိမ္းယူျခင္း၊ ဖ်က္ဆီးျခင္းျဖစ္ရပ္ (၃၆)ခု မွာ အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး လူသတ္မႈ (၁၄)ခု၊ ညႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္မႈ (၁၄)ခု အပါအ၀င္ အျခား လူ႕အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေပါင္း (၁၀၃)ခု ကို အစီရင္ခံစာမွာ ေဖၚျပထားျပီး၊ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈျဖစ္ရပ္ အမ်ားဆံုးကေတာ့ မြန္ျပည္နယ္အတြင္းမွာ ျဖစ္တယ္လို႕ ေဖာ္ျပထား တာ ေတြ႕ရ တယ္။ ဒီအျပင္ အပစ္ရပ္ကာလအေတာအတြင္း ဘာသာေရးပဋိပကၡမ်ား၊ ဆႏၵျပမႈျဖစ္ေပၚမႈမ်ား၊ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားရာ တိုင္းရင္းသား ေဒသ အခ်ဳိ႕မွ လူသတ္မႈမ်ား၊ ညႇင္းပမ္းႏွိပ္စက္မႈမ်ား၊ အဓမၼျပဳက်င့္မႈမ်ား၊ မတရားပုဒ္မတပ္ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်မႈမ်ား စတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနတာကိုလည္း ND-Burma က အစီရင္ခံစာမွာ ေထာက္ျပထားပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ေနၿပီဆိုေပမယ့္ လူ႔အ ခြင့္အေရးေတြ ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ ေနရာတိုင္းမွာ ဆက္ျဖစ္ေနေသးတာ ကို မီးေမာင္းထုိးျပခ်င္လို႔ ဒီအစီရင္ခံစာကို ထုတ္တာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အခ်က္အလက္ေတြကို ND-Burma ကြန္ရက္ အဖြဲ႔၀င္ေတြ စနစ္ တက် ကြင္းဆင္းေကာက္ယူထားတာ ျဖစ္တယ္လို႕ အဖြဲ႕တာ၀န္ခံေတြကဆိုပါတယ္။ အဓိကအားျဖင့္ ျပည္တြင္းစစ္တလင္းမွာ ေျမစာပင္ျဖစ္ေနရတဲ့ တိုင္းရင္းသားျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆင္းရဲဒုကၡ နစ္နာခ်က္ေတြကို အစိုးရအျဖစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူေတြက ဘယ္လို တာ၀န္ယူ ေျဖရွင္းေပးၾကမွာလဲ…လို႕ အစီရင္ခံစာထုတ္သူေတြက ေမးလိုရင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ ကိစၥနဲ႕ပတ္သက္လို႕ တာ၀န္မကင္းသူ အစိုးရ၊ တပ္မေတာ္ နဲ႕ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြကို လူ႔အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သူေတြက အႀကိမ္ ေပါင္းမ်ားစြာ ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ျပီးျဖစ္ပါတယ္။ တာ၀န္ယူ ျပဳျပင္ၾကဖို႕လည္း တိုက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္ခဲ့ၾကျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ကို အျမန္ဆံုး ေအးခ်မ္း တည္ၿငိမ္ တုိးတက္ေစခ်င္တယ္ ဆိုရင္ လူ႔အခြင့္အေရးကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္သူေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကို ေဘးဖယ္ထားလို႕ မရႏိုင္ဘူးလို႕ ယူဆပါတယ္။ လက္ရွိ ND-Burma အဖြဲ႕နဲ႕ ဆက္စပ္ ပူးေပါင္း အဖြဲ႔အစည္းေပါင္း (၁၃) ဖြဲ႔ရွိေၾကာင္း ND-Burma အြန္လိုင္းစာမ်က္ႏွာ တြင္ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႕ေတြကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအ က်ဥ္းသားမ်ားကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္း-ျမန္မာႏိုင္ငံ(AAPP)၊ ျမန္မာ့ေရးရာ (BI)၊ ခ်င္းလူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔ (CHRO)၊ မြန္လူ႔ အခြင့္အေရးေဖာင္ေဒးရွင္း(HURFOM)၊ လားဟူအမ်ဳိးသမီးအစည္းအ႐ံုး(LWO)၊ ကခ်င္အမ်ဳိးသမီးအစည္းအ႐ံုး-ထိုင္းႏိုင္ငံ (KW-AT)၊ ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးအစည္းအ႐ံုး(PWO)၊ ရခိုင္ျပည္လံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားႏွင့္ လူငယ္မ်ားအစည္းအ႐ံုး (AASYC)၊ ပအို၀္း လူငယ္အစည္းအ႐ံုး(PYO)နဲ႕ Former Political Prisoners (FPPs) စသည္တို႕ ျဖစ္ပါတယ္။
လူ႔အခြင့္အေရးကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕ေတြ၊ လူမႈဘ၀လုံျခဳံေရးဆိုင္ရာ လူမႈအက်ိဳးျပဳအဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ အျပဳသေဘာ တင္ျပလာတဲ့ အစီရင္ခံစာေတြကို ဆက္လက္ျပဳလုပ္မယ့္၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ထည့္သြင္းစဥ္းစားေဆြးေႏြးၾကဖို႕လိုပါ တယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း(၆၀) ေက်ာ္ ျပည္တြင္းစစ္ရဲ႕ဒဏ္ကို ယေန႕တိုင္ ခံစားေနၾကရတဲ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ လက္ေတြ႕ ဘ၀ေတြ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ နစ္နာဆုံးရႈံးမႈေတြကို ဒီ လူ႕အခြင့္အေရးအဖြဲ႕ေတြရဲ႕ အစီရင္ခံစာေတြမွတဆင့္ သိရွိနားလည္ စာနာႏိုင္ၾက မွာျဖစ္လို႕ပါပဲ။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ လူ႕အခြင့္အေရး နစ္နာဆုံးရႈံးမႈေတြ ကို ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ေျဖရွင္းကုစားမေပးႏိုင္ေသးရင္ေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္ႏိုင္သည့္တိုင္ေအာင္ လူမႈပဋိပကၡေတြကို ေျပျငိမ္းေအာင္ လုပ္ႏိုင္ျပီလို႕ ဆိုဖို႕ခက္ပါေသးတယ္။ ဒါဆိုရင္ စစ္မွန္တဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႕လည္း ေ၀းေနဆဲ၊ ေ၀းေနျမဲပဲ ရွိေနပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္မွန္တဲ့ အေျပာင္းအလဲနဲ႕အတူ စစ္မွန္တဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္ထြန္းလာဖို႕ဆိုရင္၊ လူ႔အ ခြင့္အေရးေတြ ခ်ဳိးေဖာက္မႈျပႆနာေတြကိုလည္း၊ ကြ်ဲကူးေရပါ ေျဖရွင္းဖို႕ အစိုးရအေနနဲ႕ အေလးအနက္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားဖို႕လိုေၾကာင္း ရိုးသားစြာ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ပါရေစ။ ။။။။
(၂၀၁၄ ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္၊ တနလၤာေန႕၊ ဒီလိႈင္းစာေစာင္မွာ ေဖၚျပခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါတယ္။)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
