အရွင္စႏၵိမာ (မြန္စိန္ေတာရ) – ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း၊ မွ်တျခင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္း၊ ယဥ္ေက်းျခင္းႏွင့္ ဒီမုုိကေရစီလူ႔ေဘာင္
ၾသဂုတ္ ၂၃၊ ၂၀၁၄
မၾကာေသးခင္ ရက္ပုုိင္းက ထုုိင္းရဲအရာရွိႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ ဘက္ေငြသန္း ၁၆၀ ေက်ာ္ တန္ဘုုိးရွိတဲ့ စိတ္ၾကြေဆးျပားေတြနဲ႔အတူ အဖမ္းခံလိုုက္ရေၾကာင္း ဧရာဝတီအြန္လုုိင္းသတင္းတစ္ပုုဒ္မွာ ဖတ္လိုုက္ရပါတယ္။ မူးယစ္ေဆးေတြကုုိ သူ႔ရဲ႕ ရာထူးအရွိန္အဝါ အားကုုိးၿပီး သူ႔ကားနဲ႔ အခေၾကးေငြယူ သယ္လာတာလုုိ႔ ဆုုိတယ္။ သယ္ယူခအျဖစ္ ရမယ့္ အခေၾကးေငြကလည္း မက္ေလာက္စရာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူကံမေကာင္းရွာပါဘူး။ လမ္းခရီးရွိ စစ္ေဆးေရးဂိတ္တစ္ခုုမွာ တာဝန္က် နယ္ေျမခံရဲေတြက သူ႔ကားထဲမွ မူးယစ္ေဆးေတြကုုိ ရွာေတြ႔သြားခဲ့ၿပီး သူအဖမ္းခံလုုိက္ရပါတယ္။
ထုုိသတင္းကုုိ ဖတ္ၿပီး က်မ္းဂန္လာ ေၾကာက္စရာေဘး ၄ မ်ိဳးအေၾကာင္းကုုိ စဥ္းစားမိပါတယ္။ အတၱာႏုုဝါဒဘယ၊ ပရာႏုုဝါဒဘယ၊ ဒ႑ဘယ၊ ဒုုဂၢတိဘယ ဆုုိတဲ့ ေဘး ၄ မ်ိဳးပါ။
အကုုသုုိလ္မေကာင္းမႈတစ္ခုုခု က်ဴးလြန္မိလို႔ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိ ျပန္လည္စြပ္စြဲ အျပစ္တင္ရမယ့္အျဖစ္ကုုိ ေၾကာက္တာဟာ အတၱာႏုုဝါဒဘယ ျဖစ္ပါတယ္။ ပရာႏုုဝါဒဘယက မေကာင္းမႈအတြက္ သူတပါးက ကုုိယ့္ကုုိ စြပ္စြဲကဲ့ရဲ႕ အျပစ္တင္မွာကုုိ ေၾကာက္တာပါ။ ဒ႑ဘယက မေကာင္းမႈအတြက္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ သက္ဆုုိင္ရာ ႏုုိင္ငံအရပ္ေဒသရဲ႕ တည္ဆဲဥပေဒအတုုိင္း အျပစ္ေပးအေရးယူခံရမွာကုုိ ေၾကာက္တာ ျဖစ္ၿပီး ဒုုဂၢတိဘယကေတာ့ အကုုသုုိလ္ကံရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ျဖစ္တဲ့ အပါယ္ဒုုဂၢတိဘဝ ေရာက္ရမွာကုုိ ေၾကာက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ထုုိေၾကာက္စရာေဘး ၄ မ်ိဳးထဲမွာ အတၱာႏုုဝါဒဘယျဖစ္တဲ့ ပုုဂၢိဳလ္ဟာ စိတ္ဓါတ္အရင့္က်က္ဆုုံးနဲ႔ အျမင့္ျမတ္ဆုုံးပုုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ပါတယ္။ မေကာင္းမႈတစ္ခုုခုု လုုပ္မိလုုိက္လုုိ႔ ဘယ္သူမွ မသိဘူးထား၊ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိေတာ့ သိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကုုိယ့္စိတ္မွာ မသန္႔ေတာ့ပါဘူး။ လိပ္ျပာမသန္႔ေတာ့ပါဘူး။ မိမိကုုိယ္ကုုိ ယုုံၾကည္မႈ မရွိေတာ့ပါဘူး။ မဝံ့မရဲ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ားဟာ အတၱာႏုုဝါဒဘယေၾကာင့္ မေကာင္းမႈ မလုုပ္ေတာ့ပါဘူး။ အတၱာႏုုဝါဒဘယျဖစ္တဲ့ ပုုဂၢိဳလ္ဟာ ရွားပါးပုုဂၢိဳလ္စာရင္းထဲမွာ ပါဝင္ပါတယ္။
ပရာႏုုဝါဒဘယျဖစ္တဲ့ ပုုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ မေကာင္းမႈတစ္ခုုခုုလုုပ္လုုိက္ၿပီး အျခားသူတစ္ဦးဦး ျမင္သြားရင္ ကုုိယ့္ကုုိ အထင္အျမင္ေသးလိမ့္မယ္။ အျပစ္တင္လိမ့္မယ္။ ကဲ့ရဲ႕လိမ့္မယ္။ သူတပါးက ကုုိယ့္ကုုိ အထင္ေသးကဲ့ရဲ႕အျပစ္တင္မွာကုုိ စုုိးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕လိုု႔ မေကာင္းမႈမွ ေရွာင္ၾကဥ္တယ္။ သုုိ႔ေသာ္ ထုုိပုုဂၢိဳလ္ဟာ လူကြယ္ရာမွာ ဆုုိရင္ေတာ့ မေကာင္းမႈကုုိ က်ဴးလြန္ႏုုိင္ပါေသးတယ္။ ထုုိပုုဂၢိဳလ္အမ်ိဳးအစားလည္း လူနည္းစုုစာရင္းဝင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒ႑ဘယကေတာ့ ပုုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ဟာ မေကာင္းမႈတစ္ခုုခုု က်ဴးလြန္မိရင္ ရဲဖမ္းမွာ အေရးယူအျပစ္ေပးခံရမွာ ေထာင္ခ်ခံရမွာကုုိ စုုိးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕တာေၾကာင့္ မေကာင္းမႈမွ ေရွာင္ၾကဥ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒုုဂၢတိဘယျဖစ္တဲ့ ပုုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ မေကာင္းမႈအကုုသုုိလ္ကံေၾကာင့္ အပါယ္မွာ ဆင္းရဲဒုုကၡခံရမွာကုုိ ေၾကာက္လိုု႔ မေကာင္းမႈမွ ေရွာင္ၾကဥ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ထိုုေဘး ၄ မ်ိဳးထဲမွာ လူေတြအေၾကာက္ဆုုံးေဘးက ဒ႑ဘယပါ။ ဒ႑ဘယက ခ်က္ခ်င္းခံရမွာမိုု႔ပါ။ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းေတြက ေလာကလူသားေတြကုုိ ထိန္းေက်ာင္းတည့္မတ္အနားသက္ေပးထားပါတယ္။ ဥပေဒသာ မရွိရင္ လူေတြဟာ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ လုုပ္ခ်င္ရာ လုုပ္ၾကလိမ့္မယ္။ သုုိ႔ေသာ္လည္း ဥပေဒအထက္မွာ ေနခြင့္ရွိၾကတဲ့ လူေတြကေတာ့ လုုပ္ခ်င္ရာ လုုပ္ခြင့္ ရၾကတယ္။ သူတုုိ႔အတြက္ ဒ႑ဘယ ျဖစ္စရာ မလုုိေတာ့ပါဘူး။
ဥပေဒအထက္မွာ ေနခြင့္ရွိၾကတဲ့ လူေတြဟာ က်န္တဲ့ ေဘး ၃ မ်ိဳးကုုိလည္း ဂရုုမစုုိက္တဲ့ လူေတြပါ။ ထုုိလူမ်ိဳးေတြဟာ အတၱာႏုုဝါဒဆုုိတဲ့ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိ အျပစ္တင္မႈ လိပ္ျပာမသန္႔မႈဆုုိတာ ေယာင္လုုိ႔ေတာ့ ျဖစ္မယ္မထင္ပါဘူး။ ပရာႏုုဝါဒဆုုိတဲ့ မီဒီယာေတြက ေဝဖန္ေထာက္ျပတာေတြ ရွိမယ္။ လူေတြက အျပစ္တင္ရွဳတ္ခ်တာေတြ ရွိမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဥပေဒအထက္မွာ ေနခြင့္ရွိတဲ့လူေတြနဲ႔ လုုပ္ခ်င္တုုိင္း လုုပ္ခြင့္ရွိတဲ့ လူေတြဟာ ပရာႏုုဝါဒဘယျဖစ္ဖုုိ႔ ခဲယဥ္းတတ္ပါတယ္။ ထုုိလူမ်ိဳးေတြအတြက္ ဒုုဂၢတိဘယလည္း မျဖစ္ရုုံမက ဒုုဂၢတိအပါယ္ ၄ ဘုုံေတြ၊ ငရဲအုုိးထဲ ေဇာက္ထုုိးက် ဆုုိတာေတြကုုိ ပုုံျပင္ဒ႑ာရီလုုိ သေဘာထားၾကမယ့္ လူစားေတြပါ။
အထက္က ထုုိင္းရဲအရာရွိႀကီးကုုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ သူဟာ သူ႔ရဲ႕ ရာထူးအဆင့္အတန္းကုုိ သုုံးၿပီး ဥပေဒကုုိ ေရွာင္ကြင္းႏုုိင္မယ္လုုိ႔ ယူဆခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔တြက္ကိန္း မွားသြားခဲ့တယ္။ ထုုိရဲအရာရွိႀကီးစဥ္းစားပုုံအတုုိင္း အျခားရာထူးအာဏာရွိၾကသူမ်ားရဲ႕ ဒ႑ဘယမျဖစ္ၾကပုုံမ်ားကုုိလည္း ေလ့လာသုုံးသပ္ႏုုိင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ အလုုိအပ္ဆုုံးက ဒ႑ဘယပါ။ ဒ႑ဘယက လူမ်ားစုုကုုိ ကုုိယ္စားျပဳတာေၾကာင့္ပါ။ ဒ႑ဘယျဖစ္ဖုုိ႔ ေခတ္စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ တရားဥပေဒစုိးမုုိးမႈ လုုိအပ္ပါတယ္။ တရားဥပေဒစုုိးမုုိးမႈမရွိရင္ လူေတြ ဒ႑ဘယျဖစ္ၾကမွာ မဟုုတ္ေတာ့ပါဘူး။
ဒီမိုုကေရစီရင့္က်က္ၿပီး တရားဥပေဒစုုိးမုုိးမႈ ခုုိင္မာအားေကာင္းတဲ့ ႏုုိင္ငံမ်ားမွာ လူေတြဟာ ဒ႑ဘယျဖစ္ၾကတာေၾကာင့္ ဥပေဒခ်ိဳးေဖါက္ဖုုိ႔ ႀကံစည္သူေတြ နည္းၾကတယ္။ ဥပေဒအတုုိင္း သမာသမတ္က်က် လုုိက္နာက်င့္သုုံးကုုိင္တြယ္မႈ ခုုိင္မာအသားက်ေနတာေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ ေငြရာထူးအာဏာပါဝါေတြ သုုံးၿပီး ဥပေဒကုုိ လက္တလုုံးျခား ေရွာင္ကြင္းဖုုိ႔ မလြယ္ကုုူပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ ဒီလိုု ပတ္ဝန္းက်င္အေၾကာင္းတရာေတြက လူေတြကုုိ ပရာႏုုဝါဒဘယနဲ႔ အတၱာႏုုဝါဒဘယေတြကုုိ ျဖစ္ေပၚေစဖုုိ႔လည္း ရွင္သန္ခုုိင္မာေစပါတယ္။
လူအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုုမွာ ပရာႏုုဝါဒဘယနဲ႔ အတၱာႏုုဝါဒဘယျဖစ္သူေတြ မ်ားလာၿပီဆုုိရင္ ထုုိလူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ ပုုိၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းတည္ၿငိမ္ယဥ္ေက်းတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္လာပါၿပီ။ ဒီလုုိျဖစ္လာဖုုိ႔ အစပ်ိဳးလုုိအပ္မႈက ဒ႑ဘယပါ။ တနည္းအားျဖင့္ တရားဥပေဒစုုိးမုုိးမႈပါ။ တရားဥပေဒစုုိးမုုိးမႈဆုုိတာ ေငြရာထူးအာဏာပါဝါေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာႀကီးရာ ဟင္းဖက္ပါ ဥပေဒကုုိ လက္တလုုံးျခား ေရွာင္ကြင္း၊ မာဖီးရားလူမုုိက္ဆန္ဆန္ ဥပေဒအထက္မွာ ေနခြင့္ရွိသူမ်ား ႀကီးစုုိးလႊမ္းမိုုးရာ အာဏာရွင္စနစ္လူမႈဝန္းက်င္နဲ႔ေတာ့ ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္းပါ။ အာဏာရွင္အရိပ္မဲ အုုပ္မိုုးထားတဲ့ ဟန္ျပဒီမုုိကေရစီစနစ္မွာလည္း တရားဥပေဒစုုိးမုုိးမႈ ကင္းမဲ့ေနအုုံးမွာပါ။ အေပၚယံအေရာင္အေသြး ေျပာင္းေကာင္း ေျပာင္းေပမယ့္ အတြင္းအႏွစ္သာရကေတာ့ မေျပာင္းပါဘူး။ အာဏာရွင္ေလာင္းရိပ္မွ မလြတ္ေျမာက္ေသးတဲ့ ဆုုိင္းဘုုတ္တင္အမည္ခံ ဒီမုုိကေရစီစနစ္မွာ တရားဥပေဒစုုိးမုုိးမႈ မရွိရုုံမွ်မက ဥပေဒကုုိယ္ႏႈိက္က မွ်တမႈ ကင္းမဲ့ေနတာပါ။
ခ်ဳပ္လုုိက္ရင္ ေၾကာက္စရာေဘး ၄ မ်ိဳးဆုုိတာ မိမိတစ္ဦးတည္းအတြက္ ဦးတည္စဥ္းစားၿပီး ေၾကာက္ရြံ႕တာျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိေနထုုိင္ရာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းတည္ၿငိမ္မႈကုုိ အေထာက္အကူျပဳေနရုုံသာမက မိမိတိုု႔ တစ္ဦးခ်င္းအတြက္လည္း ယဥ္ေက်းအဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ ရင့္က်က္တဲ့ဘဝကုုိ ရယူပုုိင္ဆုုိင္ေစတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေၾကာက္စရာေဘး ၄ မ်ိဳးနဲ႔အညီ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကုုိ ထိန္းေက်ာင္းတည့္မတ္ၿပီး တရားမွ်တ ၿငိမ္းခ်မ္းတည္ၿငိမ္ ခ်မ္းသာျပည့္ဝ ယဥ္ေက်းတဲ့ ဒီမုုိကေရစီလူ႔ေဘာင္ကုုိ တည္ေဆာက္ႏုုိင္ပါေစ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
