ကိုေသာင္းျမင္႔ ႏွင္႔ ၇ ႏွစ္အထက္ လူမ်ား
ဖိုုးထက္၊ ဇြန္ ၁၅၊ ၂၀၁၄
“လင္ႏွင္႔ မယား လွ်ာႏွင္႔သြား” ဆိုသည္႔ ျမန္မာစကားရိွသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ကိုေသာင္းျမင္႔ဆိုေသာ သြားသည္ အထက္ ႏွင္႔ ေအာက္ ကံကိုက္မက် Alignment လြဲေခ်ာ္ေနေသာ သြားျဖစ္အံ႔။ မသူဇာ ဆိုေသာ လွ်ာသည္ အထက္သြားႏွင္႔ ေအာက္သြား ကိုက္၊ ၀ါး၊ က်ိတ္ေျခ ရာတြင္ ၀င္ေရာက္ ပါ၀င္ခ်င္ေသာ လွ်ာ သာ ျဖစ္၏ ဟု ဆိုရမည္ပင္။
ယခုလဲ မသူဇာႏွင္႔ ကိုေသာင္းျမင္႔တို႔ စကား ကေတာက္ကဆ ျဖစ္ရျပန္ေလၿပီ။ ျဖစ္ရတဲ႔ ကိစၥကလဲ စီးပြားေရး အဆင္မေျပလို႔ မဟုတ္။ ႏွစ္ဘက္ေဆြမ်ိဳး မိဘေတြေၾကာင္႔ မဟုတ္။ အခ်စ္စမ္းၾကသည္႔ သေဘာလဲ မဟုတ္။ ဒီလိုဆို ဘာျဖစ္ရမလဲ။ ကိုေသာင္းျမင္႔၏ မသူဇာအေရွ႕တြင္ မဆင္မခ်င္ ႏိုင္ငံေရး၊ အထူးသျဖင္႔ မသူဇာ အသဲစြဲ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ေ၀ဖန္မိေသာေၾကာင္႔သာ။
“ဟ…မသူဇာ..မင္း အေမစုက လူေတြကို လမ္းေပၚထြက္ခိုင္းေန ျပန္ပါေရာလားကြ..ေဟ။ ေနာက္ၿပီး သူ႔အဆင္႔က ဟိုတပ္ကုန္းက လူၾကီးနဲ႔ တုဖက္ၿပီး စကားႏိုင္လုစရာလားကြ ေဟ…ဟား ..ဟား …ေကာင္းကြာ..”
ကိုေသာင္းျမင္႔၏ ဆိုင္းမဆင္႔ ဗံုမဆင္႔ တိုက္ပြဲေခၚသံကို မသူဇာ ေကာင္းေကာင္းၾကား၏။ မသူဇာ၏ ညာဘက္ ဆိုဖာေပၚတြင္ ထိုင္ၿပီး ေျပာလိုက္ေသာ သူ႔လင္ေတာ္ေမာင္၏ စကားသံေတြသည္ အရင္လို ညာဘက္နားက ၀င္ၿပီး ဘယ္ဘက္နားက ထြက္မသြားႏိုင္ေတာ႔။ စကားသံေတြက အထက္ရိွ ဦးေဏွာက္သုိ႔လဲ ဆန္တက္သည္။ ေအာက္ဘက္ရိွ ႏွလံုးသားဆီသို႔လဲ စီးဆင္းသြား၏။ ထို႔ေနာက္ ႏွလံုးခုန္သံ တဆတ္ဆတ္ခုန္လာသည္။ ႏွလံုးအလုပ္လုပ္ပံုျမန္လာေသာေၾကာင္႔ ကိုယ္ခႏၶာတစ္ေလွ်ာက္ ေသြးမ်ားလဲ ပြက္ပြက္ဆူလာသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဦးေဏွာက္ကလဲ အေတြးမ်ားစြာ၊ အလုပ္မ်ားစြာ လုပ္ေနသည္။ လုပ္လက္စ စာရင္းအင္း အလုပ္ကိုေတာင္ ဆက္မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ကိုေသာင္းျမင္႔ရိွရာသို႔ မ်က္ႏွာမူလိုက္ေတာ႔သည္။
“ဒီမွာ ကိုေသာင္းျမင္႔..ရွင္ေျပာတဲ႔ စကား ရွင္နားလည္ရဲ႕လား။ ရွင္ ဘာေျပာလိုက္တယ္ဆိုတာေကာ သိေကာ သိရဲ႕လား”
“ဟား ဟား ေျဖးေျဖးေျပာပါ။ ေဒါသထိန္းပါကြ။ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။”
“ကၽြန္မ ေဒါသထိန္းလို႔ အခုလို ေျပာႏိုင္တာ။ ရွင္ေျပာတဲ႔ စကားကို က်မ ေျပာစရာ ႏွစ္ခ်က္ရိွတယ္။ ပထမအခ်က္က ရွင္လို ပညာတတ္၊ ဘြဲ႔ရ၊ ခိုး၀ွက္ေနတဲ႔ ေရေပၚဆီ စစ္ဗိုလ္အသိုင္းအ၀ိုင္းလဲ မဟုတ္တဲ႔ လူေတြရဲ႕ စိတ္အေျခအေနကို ေျပာခ်င္တာ။”
“ဟ ဆိုလွခ်ည္လား။ မင္းစကားက။ ဆိုစမ္းပါအံုး။ ဟဲ ဟဲ”
ကိုေသာင္းျမင္႔ကလဲ သူေသ၊ ကိုယ္ေသ “က်ား” ထိုး တက္တိုက္ေတာ႔မည္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္လား မသိ။ မသူဇာကို မခန္႔ေလးစား၊ မင္း နားမလည္ပါဘူး ဆိုသည္႔ မ်က္ႏွာေပး ၿပီတီတီ ၿပံဳးတံု႔တံု႔ျဖင္႔ တုန္႔ျပန္လိုက္သည္။
“ရွင္႔ကို ကၽြန္မေျပာထားမယ္။ ကၽြန္မေဒါသကို မဆြနဲ႔။ ရွင္တို႔လို တစ္ခ်ိဳ႕ပညာတတ္ေတြက ဂဏန္းလို လူေတြ။ စာလဲ ဖတ္ပါရဲ႕။ ပညာလဲ တတ္ပါရဲ႕။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔လဲ မေ၀းေအာင္ ေနၾကပါရဲ႕။ ဒါနဲ႔မ်ားကို ေမစုရဲ႕ သေဘာထားကို ဘယ္ေတာ႔မွ နားမလည္ဘူး။ တစ္ခ်ိန္လံုး NLD ကို အပ်က္သေဘာ ေ၀ဖန္မယ္။ ေသာက္ျပစ္ေတြ လိုက္ေျပာမယ္။ ကိုင္…ဒီလိုဆို..ရွင္တို႔၀င္ပါၿပီး ေကာင္းေအာင္၊ ေတာ္တည္႔ေအာင္ လုပ္ပါဆိုေတာ႔လဲ ေ၀ါနဲ႔ ပင္႔ရမယ္႔ အေပါက္မ်ိဳး ခ်ိဳးတယ္။”
“ဟ ငါတို႔ ဘယ္မွာ အဲဒီလို ေျပာလို႔လဲ။ အေ၀ဖန္မခံႏိုင္ရင္ ႏိုင္ငံေရးမလုပ္နဲ႔ေပါ႔။ ေ၀ဖန္တာနဲ႔ဘဲ ငါတို႔က ေဘးထုိုင္၊ ဘုေျပာ ျဖစ္ရသလား..ဟင္”
“ ဘယ္မွာ ေျပာသလဲ ဟုတ္လား။ အခု ေျပာတယ္ေလ။ ေဒၚစုက လူေတြကို လမ္းေပၚတက္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္ဆို။ ေဒၚစုက အက်ယ္၊ အက်ယ္မျဖစ္ခ်င္လုိ႔ ေလးပြင္႔ဆိုင္ ေဆြးေႏြးမယ္၊ စကားေျပာမယ္ဆိုေတာ႔ ရွင္႔ ပေထြးေတြက ေခါင္းနာသလိုလို၊ ဖင္နာသလိုလို၊ ႏွမ လင္ေနာက္ လိုက္သြားသလိုလို လုပ္ေနတယ္ေလ။”
“ မသူဇာ မင္း စကားေျပာဆင္ခ်င္ကြာ။ မ မိုက္ရိုင္းနဲ႔။ မင္း ငါ႔အေမကို မထိနဲ႔”
“ အိုေက…ေဆာရီး..ထားေတာ႔။ ေဒၚစုက ေလးပြင္႔ဆိုင္ေတြ႔မယ္၊ စကားေျပာၾကမယ္။ ညိွၾကမယ္။ ေအးေအးေဆးေဆး သြားရေအာင္ဆိုေတာ႔ ရွင္႔လူေတြက တုတ္တုတ္မလွဳပ္ဘူး။ နားထိုင္းၾကီးေတြလို ေနၾကတယ္ေလ။”
“ေဟ႔..ငါ႔လူေတြ မဟုတ္ဘူးကြ။ ငါလဲ ဒီလူေတြကို သေဘာမက်တာ မင္းလဲ အသိဘဲ”
ဒါေတာ႔ ဟုတ္သည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔တို႔က ေဒၚစုကို ေ၀ဖန္လို႔ မိန္းမထမိန္၀တ္ လက္ရိွ အစိုးရကို ေထာက္ခံသလားဆိုေတာ႔လဲ မဟုတ္။ အဂၤလို အဆင္႔ျမင္႔ျမင္႔ေျပာရလွ်င္။ Third Party။ အစိုးရလဲ သေဘာမက်။ ေဒၚစုလဲ မစြံ႕။ ကိုယ္တိုင္လဲ ၀င္မလုပ္။ ေ၀ဖန္ရမွ စား၀င္အိပ္ေပ်ာ္၊ ေလလည္ႏိုင္ၾကေသာ အဖြဲ႔။
“ဟုတ္ၿပီေလ။ သူတို႔ကို သေဘာမက်ဘူးဆိုရင္ သူတို႔အသံုးမက် လုပ္တာကို အရင္ေျပာေလ။ ရွင္က လာအံုးမယ္။ သူ႔အျပစ္၊ကိုယ္႔အျပစ္ ေထာက္ျပေနၾကတာနဲ႔ ဘာညာဆိုၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တရားရွင္ၾကီး။ ဂႏၵီၾကီးေတာင္ အဘျပန္ေခၚရမယ္႔ ေလသံေတြနဲ႔ တရားေဟာအံုးမယ္။ အေမစုက ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ခ်င္လို႔ ေအးေအးေဆးေဆးေျပာေတာ႔လဲ မရဘူး။ သူအားကိုးတဲ႔၊ သူ႔ကို ခ်စ္တဲ႔ ျပည္သူေတြကို သူက အားကိုးၿပန္ေတာ႔ ရွင္တို႔က လမ္းေပၚထြက္ေအာင္ လုပ္တယ္တဲ႔။ လမ္းေပၚမထြက္ေစခ်င္ရင္၊ ဆူဆူပူပူ မျဖစ္ေစခ်င္ရင္ ဘယ္လို လုပ္ရမယ္ဆိုတာ ဘာပညာတတ္ၾကီး ျဖစ္ဖို႔မွ မလိုဘူး။ လူတိုင္းသိတယ္။ ရွင္ ဒါကို လက္ခံတယ္မို႔လား။”
“ေအးေလ လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဟိုကလက္မခံတာနဲ႔ ရွစ္ဆယ္႔ရွစ္လို ထပ္ျဖစ္ခ်င္လုိ႔ ရမလားကြ။”
“ေနစမ္းပါအံုး။ ရွစ္ဆယ္႔ရွစ္လိုထပ္ျဖစ္ၾကမယ္လို႔ ဘယ္သူေျပာေနသလဲ။ လူေတြ လမ္းေပၚမွာ ဆႏၵျပတာနဲ႔ ရွစ္ဆယ္႔ရွစ္လို ျဖစ္ၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရသလား။ အဲဒီ ေသာက္စစ္တပ္ ထိပ္ပိုင္းက လူေတြဘဲ ရွစ္ဆယ္႔ရွစ္လို ထပ္လုပ္ခ်င္၊ ထပ္ျဖစ္ခ်င္ေနၾကတာေလ။ သူတို႔ဘဲ ေသနတ္ၾကီး တကားကားနဲ႔ လူေတြကို ျပစ္သတ္ဖို႔ ေခ်ာင္းေနတာေလ။”
“ေအး အဲဒီလို စစ္တပ္ကို အမုန္းစကားေတြ မ်ားမ်ားသြားေျပာ။ စစ္တပ္က ၾကာေလ ျပည္သူေတြနဲ႔ ေ၀းေလျဖစ္မွာဘဲ။”
“ဟား…ဟား…ရီလိုက္ရတာ ဖတ္ဖတ္ေမာ ရင္ဘတ္ေနာက္က ေက်ာလို႔သာ လူရႊင္ေတာ္ေတြ ပ်က္သလိုဘဲ ကၽြန္မက ေျပာခ်င္လွရဲ႕။ စစ္တပ္ကို ေမစုက ကၽြန္မေဖေဖ တည္ေထာင္ခဲ႔တဲ႔ စစ္တပ္။ မမုန္းပါဘူး။ စစ္သားေတြလဲ ျပည္သူလူထုပါ။ စစ္တပ္ကို တကယ္႔ ပေရာ္ဖယ္လ္ရွင္နယ္လ္ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္လုိ႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လက္ကမ္းေတာ႔လဲ မရဘူး။ ကိုင္း..အခု ေမစုက စစ္တပ္ကို စစ္တပ္ေနရာ ေနဖို႔ ၾကိဳးစားပါ လို႔ ခပ္မာမာ ထန္ထန္ေျပာေတာ႔လဲ စစ္တပ္ကို ေဒါသထြက္ေအာင္ သြားမစနဲ႔တဲ႔။ ဒါအမွန္တရားေလ။ စစ္တပ္က သူ႔ေနရာ သူမေနဘဲ ဟိုပါခ်င္ ၊ ဒီပါခ်င္ လုပ္ေနမွေတာ႔ ေျပာစရာရိွလို႔ ေျပာတာ။ နာစရာလား။”
ကိုေသာင္းျမင္႔တစ္ေယာက္ သူကေသာ ဇာတ္ကို သူမႏိုင္ေတာ႔။ မ်က္စိ မ်က္ႏွာေတြ ပ်က္ေနၿပီ။ တယ္…ဒီမိန္းမ ထထုလိုက္ရ ပုေတာ႔မယ္လို႔ စိတ္ထဲက ေတြးေနေပမယ္႔ ဟိုက ျပန္ထုရံုသာ မဟုတ္။ ကိုင္ပါ ကိုင္ေပါက္မွာ သိေနေတာ႔လဲ ဟဲဟဲ…ဟဲဟဲ…ေအးေပါ႔ကြ..ဟား..ဟား ဆိုၿပီး လုပ္ေနရသည္။
“ေနအံုး ဒါက ကၽြန္မေျပာခ်င္တဲ႔ ပထမအခ်က္။ လူေတြကို လမ္းေပၚမထုတ္နဲ႔ ဆိုတဲ႔ ရွင္႔လို ႏိုင္ငံေရး ဂုရုေတြကို ေခ်ပတာ။ ေနာက္ ဒုတိယ အခ်က္က တပ္ကုန္းက ဟိုလူၾကီး ေဒၚစုကို ေျပာလို႔ ေဒၚစုက ျပန္ေျပာတဲ႔ ကိစၥ။ စကားႏိုင္လုတယ္တဲ႔လား။ သူ႔အဆင္႔နဲ႔ အဲဒီလို ျပန္ေျပာဖို႔ မလိုဘူးတဲ႔လား။”
“ေအးေလ..သူ႔လို ကမာၻသိ ႏိုဘယ္ဆုရွင္ၾကီးက ကေလးေတြ စကားႏိုင္လုသလို ေျပာတာ ေကာင္းသလား၊ မေကာင္းသလား မင္း ရိုးရိုးသားသား ေျဖစမ္းပါ”
“ကၽြန္မ ရိုးရိုးသားသားေျဖမယ္။ ကၽြန္မလဲ မၾကိဳက္ဘူး။ အေမစုလို အဆင္႔က ဒီလို ငါ႔စကားႏြားရ။ ႏြားတင္မက ဆိတ္ရ၊ ေခြးရ အကုန္ရေအာင္ ေျပာမယ္႔ လူနဲ႔ တုဖက္ေျပာဖို႔ မတန္ဘူး။ မေကာင္းဘူး။ ကၽြန္မ ၀န္ခံတယ္။ ဒါေပမယ္႔..”
“ ဒါေပမယ္႔..လုပ္စမ္းပါအံုး..မင္းရဲ႕ ဒါေပမယ္႔ ဟဲ ဟဲ ဟဲ”
“ကိုေသာင္းျမင္႔ ကၽြန္မေဒါသကို ရွင္ေကာင္းေကာင္းသိတယ္ေနာ္။ ကၽြန္မေဒါသကို မဆြနဲ႔ေနာ္။ ရွင္ ေကာင္းေကာင္း နားေထာင္။ ကၽြန္မေျပာမယ္႔ ဒါေပမယ္႔ဆိုတာ ရွင္တို႔ ခဏ၊ ခဏေျပာေနတဲ႔ ေဒၚစုသည္ ဘုရား၊ ရဟႏၱာမဟုတ္ဆိုတဲ႔ စကားေလ။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ေဒၚစုက လူရွင္႔ ။ လူ။ သူ႔မွာ ေဒါသထြက္တာရိွမယ္။ ၀မ္းနည္းတာ ရိွမယ္။ မခံခ်င္တာ ရိွမယ္။ ယူက်ံဳး မရတာ ရိွမယ္။”
“ဟား ဟား ငါ႔မိန္းမ စာဖတ္မ်ားလာဟန္တူတယ္။ စာသံ ေပသံ အေတာ္ျမိဳင္လာၿပီဘဲကြ။ ဟဲ..ဟဲ”
ကိုေသာင္းျမင္႔က မသူဇာ တည္တည္တံ႔တံ႔ေျပာေနခ်ိန္မွာ ေျပာင္စပ္စပ္ သြားလုပ္ေနသည္။
“ကိုင္း…ထားပါေတာ႔။ ရွင္႔ညီမ သူ႔ဘာသာ သူ႔စိတ္နဲ႔ သူ သူ႔ရည္းစားေနာက္ လုိက္ေျပးတာကို ခင္ဗ်ားညီမ အခု ကေလးရၿပီး ဆင္းဆင္းရဲရဲျဖစ္ေနတာ ခင္ဗ်ား အျပစ္။ ခင္ဗ်ား အေဖ၊ အေမ မဆံုးမလို႔ ျဖစ္တာလို႔ လာေျပာရင္ ရွင္ ၾကိဳက္မလား…ဟဲ ဟဲ ဟဲ”
ကိုေသာင္းျမင္႔တစ္ေယာက္ လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားေသာ စာအုပ္ကို ၀ုန္း ခနဲ႔ စားပြဲေပၚ ေဆာင္႔ခ်လိုက္သည္။ စိတ္ဆိုးသည္။ ဒါေတာ႔ အေတာ္ၾကီး လြန္လာၿပီ။ မိန္းမနဲ႔ ေယာကၤ်ား ငါထလုပ္လိုက္ရ ဒင္းဘဲ နာေတာ႔မယ္လို႔ ေတြးမိေသာေၾကာင္႔ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ကာ လက္သီးေတြကို ၾကစ္ၾကစ္ပါေအာင္ ဆုပ္လိုက္သည္။
မသူဇာက ပါးနပ္သည္။ ေယာကၤ်ားျဖစ္သူ ေဒါသထြက္လွ်င္ ဘယ္ေတာ႔မွ ထိပ္တိုက္မတိုး။ အခုလဲ..
“ဘာလဲ ရွင္က ကၽြန္မကို လက္သီးနဲ႔ ထိုးခ်င္လို႔လား။ ရွင္လက္ပါလဲ ကၽြန္မက မိန္းမ။ ရွင္ေလာက္ အားမရိွေတာ႔ ခံရမွာဘဲ။ ဒါေပမယ္႔ ရွင္သိထားဖို႔က မိန္းမေတြကို လက္ပါခ်င္တဲ႔ ေအာက္တန္းက်တဲ႔ ေယာကၤ်ားေတြထဲမွာ ရွင္မပါဘူးဆိုတာ ယံုလို႔ ရွင္႔ကို ခ်စ္ၿပီး လက္ထပ္ခဲ႔တာ…ဟြန္း..”
ကိုေသာင္းျမင္႔ ၀ုန္းခနဲ႔ ဆိုဖာေပၚသို႔ ဖင္ျပန္ထိုင္သြားသည္။ ဆုပ္ထားေသာ လက္သီးေတြက လက္၀ါးအျဖစ္ေျပာင္းကာ သူ႔ကိုယ္ခႏၶာၾကီး မယိမ္း မယိုင္ေအာင္ ေထာက္ပံ႔သည္႔ အရာေတြ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားသည္။
“ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔။ ကၽြန္မက သေဘာအျဖစ္ေျပာတာ။ အခု ရွင္႔ညီမ ဒုကၡေတြ႔ၿပီး ဆင္းဆင္းရဲရဲျဖစ္လု႔ိ ရွင္တုို႔ ကၽြန္မတို႔ ျပန္ၾကည္႔ေနရတာ သူ႔အျပစ္လား၊ ရွင္႔အျပစ္လား။ ကၽြန္မ ေယာက္ကၡမေတြ အျပစ္လား။ သူ႔အျပစ္ေလ။ သူ႔ဘာသာ စိတ္အလို လိုက္ၿပီး ပညာဆံုးေအာင္ မသင္ဘဲ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္လို႔ ျဖစ္ေနတဲ႔ ကိစၥကို လူပံုအလယ္မွာ မဆိုင္တာ လာေျပာရင္ ရွင္ဆိုရင္ ဘယ္လို တံု႔ျပန္မလဲ။ အခု ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလုပ္လို႔ သူ႔အေဖ ေသရပါတယ္ဆိုတဲ႔ မဆီမဆိုင္ ကိုယ္႔မိဘကို ေစာ္ကား ေမာ္ကား ေျပာလာတဲ႔ စကားေၾကာင္႔ ခဏတာ ျဖစ္သြားတဲ႔ ေဒါသေလ။ ဒါေပမယ္႔ ေမစုက ခ်က္ခ်င္း ျပန္ထိန္းတယ္ေလ။ ရွင္တုိ႔ ကၽြန္မတို႔သာဆိုရင္ လံုခ်ည္စလြယ္သိုင္းၿပီး ဖက္လံုးခ်င္ လံုးမိေနအံုးမွာ..ဟုတ္ဘူးလား..”
“ကိုင္း..ကိုင္း…ေတာ္ေတာ႔ ..ေတာ္ေတာ႔..မင္း ဆိုင္ သြားရအံုးမွာ ေနာက္က်မယ္။ သြားေတာ႔”
“ သြားမွာပါ။ စကားေလးေတာ႔ ဆံုးေအာင္ ေျပာပါရေစ။ အခု ဒီအစိုးရက ေၾကာင္ခ်ီးရွင္႔။ ရွင္႔သမီးအၾကီးလို ျပန္မေျပာ နားမေထာင္ ေပကတ္ၾကီးေတြရယ္။ ရွင္တုိ႔ ေျပာသလို ရွစ္ဆယ္႔ရွစ္လုိ ျပန္ျဖစ္လာတယ္ဘဲ ထားပါေတာ႔။ ျဖစ္သမွ် ျပႆနာ တာ၀န္ယူရမွာ သူတို႔ဘဲ။ ဒီလိုျပန္ မျဖစ္ေစခ်င္ေနလို႔ ေတာ္လိုက္တာ…ယံုတယ္..သိလား…အားေပးရမွာေပါ႔..ဟုတ္တာေပါ႔လို႔ လူေတြက ေျပာခဲ႔ၾကၿပီးၿပီေလ။ အခု တကယ္လိုအပ္တဲ႔ အရာေတြကို ျပင္ဖို႔ တကယ္လဲ လုပ္ေရာ ရူးသလိုလို ႏွမ္းသလိုလို ေရႊေပ်ာက္သလိုလို လုပ္ေနလို႔ ခပ္တင္းတင္းေျပာရတာေလ။ လိုအပ္လုိ႔ ေျပာရတာေလ။ ရွင္ လက္ခံလိုက္စမ္းဘာ… လက္ခံလိုက္စမ္းဘာ ကိုပညာတတ္ၾကီးရယ္..ဟဲ..ဟဲ..ကိုင္း..ေစ်းသြားေတာ႔မယ္။ ေန႔ခင္း ဆိုင္လိုက္ခဲ႔။ ကၽြန္မ ျမိဳ႕ထဲ သြားစရာရိွတယ္။ ကၽြန္မကိုကားလိုက္ ေမာင္းပို႔အံုး။ ၿပီးေတာ႔ ရွင္ၾကိဳက္တဲ႔ လမ္း ၅၀ ထဲက တရုတ္ဆိုင္မွာ ထမင္းစားမယ္။ ရွင္ဖတ္ဖို႔ စာအုပ္ေတြလဲ ၀င္၀ယ္ၾကမယ္ေလ” ဟုဆိုကာ မသူဇာ ထထြက္သြားသည္။
“ေတာက္..ဒီမိန္းမ..ငါ႔အညွာကို သိေနတာ ေတာက္” လို႔ ကိုေသာင္းျမင္႔ တစ္ေယာက္ စိတ္ထဲက ေတာက္ ေခါက္မိေပမယ္႔ မ်က္ႏွာကေတာ႔ ျပံဳးျပံဳးၾကီးျဖစ္ေနခဲ႔သည္။ အခ်ိန္အားတံုး စာဖတ္အံုးမွပါေလလို႔ ေတြးမိၿပီး ဖတ္လက္စ စာအုပ္ျဖစ္ေသာ ဂ်ဴးရဲ႕ “ဆံု ေနရက္နဲ႔ လြမ္းေလျခင္း” ကို ေကာက္လွန္လိုက္ေတာ႔ စာေၾကာင္းေလး တစ္ခု ကို သူဖတ္မိသည္။
“ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေမြးစကေန အသက္ခုႏွစ္ႏွစ္ အထိ ငါ႔ကို ေပးထားပါ။ ငါက ဒီကေလးကို လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ပါတယ္” တဲ႔။ အပ်ိဳၾကီး စာေရးဆရာမပီပီ အပ်ိဳၾကီးေတြလို ေ၀႔လည္ေ၀႔လည္ ေၾကာင္ေၾကာင္ပတ္ပတ္ ေရးထားေသာ ဂ်ဴးရဲ႕ ဒီစာအုပ္ကို မၾကိဳက္ေပမယ္႔ ဒီစာသားေလးကိုေတာ႔ သူသေဘာက်သည္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ လက္ရိွ ႏိုင္ငံေရးက လူေတြကို ေမြးစကေန ခုႏွစ္ႏွစ္ အတြင္းက လူေတြျဖစ္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲလို႔ ကိုေသာင္းျမင္႔တစ္ေယာက္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ေတြးမိသည္။ အခုေတာ႔ သူဖတ္ဘူးေသာ ဆရာျမသန္းတင္႔ ဘာသာျပန္သည္႔ အီလ်ာလ်င္ဘတ္၏ စာတစ္ေၾကာင္းကို သတိရလာသည္။
“ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ကို ေျပာင္းရသည္ထက္ လူကို ေျပာင္းေအာင္ လုပ္ရသည္က ပို၍ခက္ေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ နားမလည္ၾကေသးပါ။” ဟူသည္႔ အဆို။
ဘာေတြမွန္းမသိ။ ကိုေသာင္းျမင္႔ စိတ္ရွဳပ္လာသည္။ ကာလနာ တိုက္ေနေသာ ႏိုင္ငံၾကီးအေၾကာင္း အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ ၿငင္းခုန္ေဆြးေႏြးဖို႔ လၻက္ရည္ကို ထြက္လာခဲ႔သည္။ အဲဒီမွာ သူလိုမ်ိဳး ႏိုင္ငံေရး ဂုရုသုခမိန္ၾကီးေတြ ရိွေနတယ္မို႔လား။ မသူဇာက အသက္က ေလးဆယ္ေက်ာ္ခါနီးၿပီ။ သူ႔ကို ျပင္မေနနဲ႔ေတာ႔။ မရႏိုင္။ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ႔။ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုသည္႔ လြယ္ကူသည္႔အရာကို အရင္ဆံုး ေျပာင္းရမွာဘဲလို႔ ေတြးရင္း လမ္းထိပ္သို႔ ခ်ီတက္လာခဲ႔ေတာ႔သည္။
ဖိုးထက္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
