သူတိုု႔အာေဘာ္ ေမာင္ရစ္

ေမာင္ရစ္ – ျမန္မာျပည္ႏိုုင္ငံေရးကိုု တံဆိပ္ကပ္ၾကည့္ျခင္း

ျမန္မာျပည္ႏိုုင္ငံေရးကိုု တံဆိပ္ကပ္ၾကည့္ျခင္း

(အယ္ဒီတာ့လက္ေရး (၃၄))

ေမာင္ရစ္၊ ေမ ၂၆၊ ၂၀၁၄

ႏိုုင္ငံေရးသိပၺံတိုု႔ ဘာတိုု႔ ေလ့လာသူေတြကေတာ့ သိျပီးသား၊ နားလည္ျပီးသားျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ႏိုုင္ငံေရးအသြင္သ႑ာန္ အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ႏိုုင္ငံေရးသမားအေထြေထြ ရွိတယ္ ဆိုုတာကိုုေပါ့။ ေမာင္ရစ္တိုု႔ကေတာ့ တိုု႔အေရး တိုု႔အေရး ေအာ္တာေလာက္ပဲ နားလည္သလိုုလိုု ရွိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္သူမိုု႔ နားမလည္ပါ။ ခပ္ပိန္းပိန္းအဆင့္ပဲ ရွိပါတယ္။

အခုုတေလာမွာေတာ့ျဖင့္ ဟိုုစာအုုပ္ဒီစာအုုပ္ေတြ ဖတ္၊ ဟိုုစကား၀ိုုင္း ဒီစကား၀ိုုင္း နားေထာင္၊ ျမန္မာျပည္က လႈပ္လႈပ္ရွားရွားႏိုုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မ်ားကိုု ၾကည့္ျပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္က ႏိုုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ဘယ္လိုုမ်ဳိး အတန္းအစား၊ အမ်ဳိးအစားေတြမ်ား ကြဲေနသလဲ။ ငတိုု႔ ကိုုယ္တိုုင္လည္း ဘယ္လိုုႏိုုင္ငံေရးေတြထဲ ၀င္ပါျပီး ဘာေတြ ေလ်ာက္လုုပ္ေနမိလဲလိုု႔ စဥိးစားမိသမွ်ကိုု တင္ျပလိုုက္ပါတယ္။

အရင္တုုန္းကေတာ့ အမ်ဳိးသားႏိုုင္ငံေရးတိုု႔၊ ပါတီႏိုုင္ငံေရးတိုု႔ေလာက္ ၾကားဖူးနား၀ရွိတာကလား။ အမ်ဳိးသားႏိုုင္ငံေရးဆိုုရင္ တျပည္လုုံးက ႏိုုင္ငံသားတိုုင္းအတြက္၊ ပါတီဆိုုရင္ေတာ့ အဲသည္ပါတီအက်ဳိးရွိဖိုု႔အတြက္ လုုပ္ၾကရတယ္လိုု႔ေလာက္ ျမင္ခဲ့တာကိုုးေလ။ ကိုုယ္ကေတာ့ အမ်ဳိးသားႏိုုင္ငံေရးလုုပ္မယ္ ဆိုုျပီး ထင္တလုုံးနဲ႔ လမ္းေပၚတက္လိုုက္၊ ေျမာင္းထဲဆင္းေျပးလိုုက္၊ ေျမေပၚတက္လိုုက္၊ ေျမေအာက္ဆင္းလိုုက္ လုုပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ႏိုုင္ငံသားတိုုင္းဟာ ႏိုုင္ငံေရးသတၱ၀ါေတြ အကုုန္လုုံးျဖစ္ေနကုုန္ေတာ့ သူတိုု႔ ငါတိုု႔တေတြ ဘာႏိုုင္ငံေရးေတြမ်ား လုုပ္ေနပါလိမ့္၊ ဘာေတြမ်ား ကြဲျပားေနပါလိမ့္လိုု႔ အေတြးေတြ၀င္၊ စဥ္းစားခန္း ထြက္မိတယ္ ဆိုုၾကပါစုုိ႔ေလ။

ဖြင့္ဆိုျခင္း

(၁) ႏိုုင္ငံေတာ္ (သိုု႔မဟုုတ္) အာဏာ ႏိုုင္ငံေရး

အဲသည္ႏိုုင္ငံေရးကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ တိုုင္းျပည္အာဏာကိုု ရယူပိုုင္ဆိုုင္ႏိုုင္ဖိုု႔၊ ႏိုုင္ငံေတာ္ကိုု ထိန္းေၾကာင္းပဲ့ကိုုင္ဖိုု႔အတြက္ကိုု အဓိကထားတဲ့ ႏိုုင္ငံေရးပါပဲ။ အာဏာဟာ ေသနတ္ေျပာင္းကပဲ ထြက္ထြက္၊ မဲလက္မွတ္ေတြထဲကပဲလာလာ … အဲသည္ကလာတဲ အာဏာကိုု ႏိုုင္ငံေတာ္ကိုု ရယူႏိုုင္ဖိုု႔အတြက္ ရပ္တည္လႈပ္ရွားၾကတဲ့ အစုုအဖြဲ႔ေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြကိုု ရည္ရြယ္ပါတယ္။ အဲသည္အတြက္ ၀င္ေရာက္ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ၾကသူေတြေပါ့။ ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာေတြကေတာ့ တပ္မေတာ္၊ ၾကံ့ဖြ႔ံပါတီ၊ အင္န္အယ္ဒီပါတီနဲ႔ ႏိုုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ ပါတီ၀င္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

(၂) ေဒသအလိုုက္ ႏိုုင္ငံေရး

အဲသည္ႏိုုင္ငံေရးကေတာ့ သက္ဆိုုင္ရာ ပထ၀ီေဒသကိုု အထူးအေျခစိုုက္ျပီး လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ေနတ့ဲ အစုုအဖြဲ႔၊ ပုုဂၢဳိလ္ေတြကိုု ဆိုုလိုုပါတယ္။ တိုုင္းရင္းသားအစုုအဖြဲ႔ေတြ၊ မိမိအေျခစိုုက္ရာ ေဒသအားကိုု ယူထားတဲ့ အင္အားေတြျဖစ္ပါတယ္။ တိုုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုုင္အဖြဲ႔ေတြ၊ ပါတီမေထာင္ထားတဲ့ ေဒသဆိုုင္ရာ၊ တိုုင္းရင္းသားဆိုုင္ရာ အစုုအဖြဲ႔ေတြ အဲသည္ထဲ ပါ၀င္ပါတယ္။

(၃) ကိုုယ္က်ဳိးၾကည့္ ႏိုုင္ငံေရး

ဒါကေတာ့ ဘယ္သူေတြ တက္တက္၊ ဘယ္သူေတြ တိုုက္တိုုက္၊ သူတိုု႔အက်ဳိးစီးပြား အက်ဳိးအျမတ္ကိုုပဲ အာရုုံျပဳတဲ့ အင္အားေတြကိုု ေျပာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေငြေၾကးအျမတ္အစြန္းနဲ႔ သူတိုု႔ၾသဇာလႊမ္းမိုုးမႈကိုုပဲ ဦးစားေပးပါတယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ သူတိုု႔က ပန္းပန္ေနၾကသူေတြပဲ။ စီးပြားေရးလုုပ္ငန္းၾကီးေတြ၊ ခရုုိနီၾကီးေတြ၊ အေမြစား အေမြခံေတြ အဲသည္ထဲ ပါၾကပါတယ္။

(၄) ေပၚလစီ ႏိုုင္ငံေရး

သူတိုု႔ကေတာ့ ေပၚလစီ မူ၀ါဒေတြကိုု ေဖာ္ထုုတ္ ျဖန္႔ခ်ိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကသူေတြ၊ အဖြဲ႔ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတိုု႔ကေတာ့ ေပၚလစီကိုုသာ ေရွ႔တန္းတင္သူေတြျဖစ္တာမိုု႔ သူတိုု႔ေပၚလစီေအာင္ျမင္ဖိုု႔အတြက္ အာဏာသမား၊ အတုုိက္အခံသမား၊ ႏိုုင္ငံေရးသမားမ်ဳိးစုုံကိုု ဘယ္လိုုနည္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ အားေပးေဆာင္ရြက္ၾကတဲ့သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ … အစိုုးရေတြ၊ အင္န္ဂ်ီအိုုၾကီးေတြ၊ အရပ္ဘက္အဖြဲ႔အစည္းၾကီးေတြ၊ ေဖာင္ေဒးရွင္းေတြ … ဒါမ်ဳိးေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ တသီးပုုဂၢလ ၾသဇာၾကီးသူေတြ၊ ဓနၾကီးသူေတြလည္း ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔သာ တိုုင္းျပည္ေျပာင္းလဲရမယ္ဆိုုတဲ့ ေပၚလစီမ်ဳိး၊ ဘာသာေရး အယူအဆတခုုခုုသာလ်င္ ဦးေဆာင္မႈေပးရမယ္ဆိုုတာမ်ဳိး သေဘာထားကိုု ဆုုပ္ကိုုင္ျပီး လႈံ႔ေဆာ္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာမ်ဳိးပါ။

(၅) လူတန္းစားအေျချပဳ ႏိုုင္ငံေရး

class ေပါ့ဗ်ာ။ ဘိုုလိုုေျပာရရင္။ လူတန္းစားေတြ အဆင့္အတန္းေတြ အမ်ဳိးမ်ဴိး ကြဲျပားေနတဲ့အထဲမွာ အလုုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ေက်ာင္းသား၊ ၀န္ထမ္း၊ ေက်ာင္းဆရာ စတဲ့ လူတန္းစားေတြရဲ့ သက္ဆိုုင္ရာအက်ဳိးစီးပြားကိုု ဦးစားေပး စည္းရုုံးျပီး ေဆာင္ရြက္တဲ့ ႏိုုင္ငံေရးအင္အားေတြေပါ့။

(၆) အုုပ္စုုဖြဲ႔ ႏိုုင္ငံေရး

သူတိုု႔တေတြကေတာ့ ခုုနင္ကလုုိ အာဏာ၊ ေဒသ၊ လူတန္းစား၊ ေပၚလစီဆိုုတာေတြကိုု အေျချပဳတာထက္၊ ဦးတည္တာထက္ သူတိုု႔ တူရာ သန္ရာ အစုုအဖြဲ႔ေတြကိုု စုုစည္းျပီးေတာ့မွ သူတိုု႔ စိတ္၀င္စား၊ အားသန္ရာ ႏိုုင္ငံေရးလုုပ္ငန္းေတြကိုု လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ၾကတဲ့ အင္အားေတြကိုု ဆိုုလိုုတာပါ။ ဘယ္သူေတြပါမလဲ။ တူရာ သန္ရာ အားသာရာ စုုစည္းၾကတာဆိုုေတာ့ မီဒီယာအလုုပ္ စုုျပီး လုုပ္ၾကတဲ့သူေတြ၊ ေခါင္းစည္းတခုု အေၾကာင္းအရာတခုုခုုေအာက္မွာ စုုေ၀းၾကတဲ့သူေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားတိုု႔၊ ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားလြတ္ေျမာက္ေရးတိုု႔လည္း အဲသည္ထဲပါတယ္ဆိုရပါမယ္။

(၇) ကၽြမ္းက်င္ရာႏိုုင္ငံေရး

ဒါကေတာ့ သူတိုု႔ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံ ကၽြမ္းက်င္စြာ ျဖတ္သန္းေနတဲ့ အလုုပ္နဲ႔ပညာ အေပၚမွာ အေျချပဳ ေဆာင္ရြက္ၾကတဲ့ အစုုအဖြဲ႔ေတြပါ။ သူတိုု႔မွာ သက္ဆိုုင္ရာ အလုုပ္နဲ႔ ပညာအေျချပဳ အင္အား၊ အရင္းအႏွီးနဲ႔ ၾသဇာရွိတယ္ဆိုုရပါမယ္။ နာေရးကူညီမႈ၊ ပညာေရးေထာက္ကူမႈ၊ HIV ေ၀ဒနာရွင္ ေစာင့္ေရွာက္ေရး၊ ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး တိုု႔ စတာေတြ ပါ၀င္ႏိုုင္ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ ျဖည့္ခ်င္တာကေတာ့ တကိုယ္ေတာ္ႏိုုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ေပၚျပဴလာႏိုုင္ငံေရး ျပီၤးေတာ့ ပရိသတ္မ်ားပါ။ တကိုုယ္ေတာ္ႏိုုင္ငံေရးသမားေတြကေတာ့ အထက္က အမ်ဳိးအစားေတြထဲမွာ မပါဘဲ သီးျခား တသီးပုုဂၢလ ပရိသတ္ကိုု ၾသဇာလႊမ္းႏိုုင္သူ၊ လႈပ္ခတ္ႏိုုင္သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးဆရာေတြ၊ အႏုုပညာရွင္ေတြ၊ သက္ၾကီး၀ါၾကီးေတြ အဲသည္ထဲ ပါ၀င္တယ္ ဆိုုရမယ္။

ေပၚျပဴလာႏိုုင္ငံေရးကေတာ့ အထက္က ႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြ လႈပ္လိုုက္၊ တြန္းလိုုက္၊ လႈံ႔ေဆာ္လိုုက္လိုု႔ျဖစ္ေစ၊ ႏိုုင္ငံရဲ့ အေျခအေန ျဖစ္စဥ္တခုုကေန တြန္းပိုု႔လိုုက္လိုု႔ ျဖစ္ေစ … ျပည္သူေတြၾကားထဲ လတ္တေလာ ဟစ္ျဖစ္သြား၊ ေခတ္စားသြားတဲ့ ႏိုုင္ငံေရးလႈိင္း၊ လႈပ္ရွားမႈ၊ ေစ့ေဆာ္မႈေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ … ၉ ၆၉  တိုု႔ ၄၃၆ တိုု႔၊ လက္ပေတာင္းတိုု႔၊ ဧရာ၀တီျမစ္ဆုုံ တိုု႔၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ေအာင္ႏိုုင္ေရးတိုု႔ စသည္တိ႔ုကိုု သာဓက ေဆာင္ရပါမယ္။

ပရိသတ္ကေတာ့ အဲသည္က ႏိုုင္ငံသားေတြပါပဲ။ ပရိသတ္မရရင္ေတာ့ ေပၚျပဴလာႏိုုင္ငံေရးအသြင္ျဖစ္ေအာင္ ကိုုယ့္အလုုပ္ကိုု တြန္းမတင္ႏိုုင္ရင္ေတာ့ ႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြကိုု ေအာင္ျမင္တ့ဲ ႏိုုင္ငံေရးသမားေတြ အစုုအဖြဲ႔ေတြလိုု႔ ေခၚႏိုုင္မွာ မဟုုတ္ပါဘူး။ ဆိုုေတာ့ ႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြဟာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ကိုုယ္ပစ္မွတ္ထားတဲ့ ပရိသတ္ကိုု အျမဲ တက္ၾကြလႈပ္ရွားေနေအာင္ ၾကိဳးပမ္းစည္းရုုံးေနၾကတယ္လိုု႔ ဆိုုရပါမယ္။

ဒီႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြဟာ တခုုနဲ႔တခုု အညမည အမွီသဟဲျပဳၾကသလိုု၊ ပဋိပကၡအသြင္လည္း ေဆာင္ၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္းလည္း တိုုက္ခိုုက္တာ၊ စြက္ဖက္ ကန္႔သတ္တာေတြလည္း လုုပ္ၾကပါတယ္။ သူတိုု႔အတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုုအပ္တဲ့ ျပည္သူ တနည္းအားျဖင့္ ပရိသတ္ကိုု သူတိုု႔လိုုရာ ဆြဲေဆာင္ စည္းရုုံး လႈပ္ႏိုုင္ဖိုု႔ကိုုလည္း အစြမ္းကုုန္ ၾကိဳးစားၾကရပါတယ္။ တကိုုယ္ေတာ္ႏိုုင္ငံေရးသမားေတြကိုုလည္း သူတိုု႔အလိုုကိုု လုုိက္လာေအာင္ စည္းရုုံးၾကရပါတယ္။

အုပ္စုေတြ ဘယ္လိုကြဲကြဲ တမိုးတည္း အတူ ေနခဲ့ၾကစဥ္

၁၉ ၈၈ အေရးေတာ္ပုုံၾကီး ျဖတ္သန္းစဥ္ကေတာ့ အာဏာရွင္ျပဳတ္က်ေရး၊ ၾကားျဖတ္အစုုိးရ ေပၚထြန္းေရး၊ ပါတီစုုံဒီမုိကေရစီစနစ္ ထူေထာင္ေရးကိုု အားလုုံးက ဦးတည္ၾကတာမိုု႔ ႏိုုင္ငံေရးအင္အားေတြဟာ အဖဲြ႔အစည္းေတြ ဘယ္လုုိပင္မ်ားမ်ား အားလုုံးအတူတူပဲ၊ အမ်ဳိးသားႏိုုင္ငံေရးတခုုတည္းပဲလိုု႔ ထင္ခဲ့ ျမင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

အဲသည္တုုန္းက ဦးေအာင္ၾကီးကိုု ဘယ္လိုု သတ္မွတ္မလဲ။ သူက တကိုုယ္ေတာ္ႏိုုင္ငံေရးသမားပဲ။ တဦးတည္းနဲ႔ အာဏာရွင္ဦးေန၀င္းထံ ေပးစာမ်ား ေရး၊ အႏွံ႔ျဖန္႔ျပီးေတာ့ ျပည္သူေတြကိုု ကိုုင္လႈပ္ႏိုုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္ေနာက္မွာ ႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုအသီးသီးက ထၾကြလႈပ္ရွားလာၾကပါတယ္။ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းျပီး ေရြးေကာက္ပြဲေတြ က်င္းပပါမယ္လိုု႔ ကတိေပးခဲ့စဥ္က ႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြရဲ့ ကြဲျပားတဲ့ အသြင္အသ႑ာန္ေတြ ေပၚေပါက္လာေသာ္လည္း အာဏာရွင္ျပဳတ္က်ေရးဆိုုတဲ့ ေပၚလစီတခုုတည္းကိုု အမ်ားက အာရုုံစိုုက္ျပီး တိုုက္ခဲ့ၾကတာမိုု႔ အားလုုံး အတူတူလိုု႔ သေဘာထားႏိုုင္ခဲ့ပါတယ္။ စစ္တပ္ (တပ္မေတာ္အစုုိးရ) ဟာ ႏိုု္င္ငံေရးအုုပ္စုုအားလုုံးကိုု တေျပးညီ သတ္ျဖတ္ ဖမ္းဆီး ႏွိပ္စက္ တိုုက္ခိုုက္ႏွိမ္နင္းခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

၁၉ ၈၈ ကေန အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္လုုံးလုုံးမွာ အာဏာရွင္ျဖဳတ္ခ်ႏိုုင္ေရးအျပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔တကြ ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး၊ ႏိုုင္ငံတကာမွ ပိတ္ဆိုု႔အေရးယူေရး၊ တိုုင္းရင္းသားေဒသမ်ားနဲ႔ ျပည္မတ၀ွမ္း လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္ခံေနရမႈမ်ား တားဆီး ကာကြယ္ႏိုုင္ေရး စတဲ့ ေပၚလစီမ်ားသာ အားေကာင္းေနတာမိုု႔၊ ဒါေတြဟာ ေပၚျပဴလာႏိုုင္ငံေရးအလုုပ္ေတြအျဖစ္ အသီးသီးေသာ ႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြဟာ သည္အလုုပ္ေတြကိုုပဲ ဆက္လက္ကိုုင္စြဲျပီး အတူတကြ အလုုပ္လုုပ္ေနခဲ့ၾကတယ္လိုု႔ ေျပာႏိုုင္ပါတယ္။

အိမ္ခြဲေနၾကတဲ့ အမ်ဳိးေတြရဲ့ အစ

၂၀၀၇ သံဃာ့အေရးေတာ္ပုုံမွာလည္း ေပၚလစီက စစ္အာဏာရွင္ေတြ ျပဳတ္က်ေရးအဓိကပါပဲ။ စစ္အစုုိးရကလည္း ရက္စက္စြာ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့တာပါပဲ။ အဲသည္ေနာက္မွာေတာ့ ေပၚလစီႏိုုင္ငံေရးမွာ ကြဲျပားတဲ့ အသံေတြ ထြက္လာတယ္။ စစ္အုုပ္စုုနဲ႔ အတူတူတြဲျပီး အသြင္ကူးေျပာင္းေရးလုုပ္ၾကဖိုု႔၊ ေရြးေကာက္ပြဲတရပ္၊ အေျခခံဥပေဒတခုုနဲ႔ အာဏာကိုု ခဲြယူၾကဖိုု႔ စသည္ျဖင့္ေတြ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္စျပဳလာပါတယ္။ ၂၀၀၈ မွာ နာဂစ္အေျခခံဥပေဒ တရား၀င္ျပဌာန္းလိုုက္သည္က စျပီးေတာ့ အာဏာႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြအဆင့္မွာ တပ္မေတာ္မိတ္ဖက္ ၾကံ့ဖြ႔ံပါတီအျဖစ္ ျပင္ဆင္လာသလိုု ပါတီသမားေတြဘက္ကလည္း ေရြးေကာက္ကိုု မ်က္ႏွာမူဖိုု႔ စဥ္းစားလာပါတယ္။ ေဒသအလိုုက္ႏိုုင္ငံေရးအဆင့္က တိုုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုုင္ေတြ၊ အစုုအဖြဲ႔ေတြက ပါတီေထာင္မလား၊ ေဘာ္ဒါဂတ္လုုပ္မလားဆိုုတာေတြ စဥ္းစားလာၾကပါတယ္။ အုုပ္စုုႏိုုင္ငံေရးအဆင့္ေတြမွာလည္း ေရြးေကာက္ပြဲ ေထာက္ခံေရးလား၊ ကန္႔ကြက္ေရးလား ေရြးခ်ယ္လာၾကပါေတာ့တယ္။

အဓိကေပၚလစီအေရြ႔ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္န႔ဲတကြ ႏွစ္ရွည္ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ မပါ၀င္တဲ့ ႏိုုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲတခုု ျဖစ္ေျမာက္ေရးကိုု အာဏာႏိုုင္ငံေရး၊ ေဒသအလိုုက္ႏိုုင္ငံေရး၊ ေပၚလစီႏိုုင္ငံေရး၊ အုုပ္စုုဖြဲ႔ႏိုုင္ငံေရး အစုုအဖြဲ႔ေတြထဲက အခ်ဳိ႔ေတြက လုုပ္ေဆာင္လာၾကတာ။ အဲဒါကိုု တကုုိယ္ေတာ္ႏိုုင္ငံေရးသမားအခ်ဳိ႔က ထုုတ္ေဖာ္ ျမွင့္တင္လာၾကတာ။ ဒါက ေပၚျပဴလာႏိုုင္ငံေရးအသြင္ ျဖစ္လာတာ။ ဒါေပမယ့္ …

အာဏာႏိုုင္ငံေရးအဆင့္မွာ ထိပ္သီးပါတီတရပ္ျဖစ္တဲ့ အင္န္အယ္ဒီပါတီဟာ အဲသည္ အေရြ႔ကိုု ဆန္႔က်င္ရပ္တည္တဲ့ ေပၚလစီကိုု ကိုုင္စြဲခဲ့ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္က ဦး၀င္းတင္။ အဲသည္မွာတင္ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ပါတီတရပ္ရဲ့ တန္ျပန္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ အဆိုုပါေပၚလစီအေရြ႔မွာ မပါ၀င္ခ်င္တဲ့ ႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြထဲက အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္ေမွာက္ေရးဖက္က ရပ္တည္လႈပ္ရွားလာခဲ့ၾကတာမိုု႔ ျမန္မာျပည္ဒီမုုိကေရစီတိုုက္ပြဲရဲ့ အဓိကဦးတည္ခ်က္တခုုျဖစ္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ ဖ်က္သိမ္းေရးအမိုုးေအာက္မွာ အရင္တုုန္းကလိုု အမ်ားစုုက တုုန္ျပန္လႈပ္ရွားခဲ့ၾကပါတယ္။

မည္သိုု႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ျမန္မာျပည္ႏိုုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မွာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ၊ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေပၚလစီအေရြ႔ေတြေၾကာင့္ မတူညီတဲ့ ႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြဟာ ကြဲျပားတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္၊ ဘုုံရပ္တည္ခ်က္၊ မဟာမိတ္ျဖစ္မႈ၊ ပဋိပကၡအသြင္ေဆာင္မႈ စတာေတြကိုု ထင္ထင္ရွားရွား ထုုတ္ေဖာ္ ခ်မွတ္လိုုက္ၾကျပီး အရင္တုုန္းကလိုု အေရာေရာ အေႏွာေႏွာ ရပ္တည္မႈကေန သီးသန္႔ရပ္တည္မႈ တည္ေဆာက္မႈေတြကိုု ပုုံေဖာ္ၾကရပါေတာ့တယ္။

သာဓကအားျဖင့္ဆိုုရင္ …  ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား အစုုအဖြဲ႔ေတြ လြတ္ေျမာက္လာ၊ ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္လာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္လြတ္ေျမာက္လာျပီးတဲ့ ေနာက္ပိုုင္းမွာေတာ့ မတူညီတဲ့ ႏိုုင္ငံေရးအင္အားစုုေတြဟာ သူတိုု႔ဦးတည္ရာ ႏိုုင္ငံေရးအလုုပ္ေတြမွာ သီးျခားရပ္တည္ၾကျပီးေတာ့ အလုုပ္ေတြ လႈပ္ရွားမႈေတြ ေဖာ္ေဆာင္လာၾကပါတယ္။

တူတာတြဲ မတူတာေတြ ခြဲလုပ္ၾကစို႔ တဲ့လား

ႏိုုင္ငံေတာ္နဲ႔ အာဏာႏိုုင္ငံေရးအလုုပ္ကိုု အဓိကဦးတည္ဖိုု႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ့ အင္န္အယ္ဒီပါတီက ဆုုံးျဖတ္ရပ္တည္လိုုက္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္၊ လႊတ္ေတာ္တြင္း ျပင္ဆိုုတဲ့ ေပၚလစီေတြ ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲသည္ႏိုုင္ငံေရးအလုုပ္ေတြထဲ ၾကိဳတင္ေရာက္ရွိေနၾကျပီျဖစ္တဲ့ USDP တိုု႔၊ တပ္မေတာ္တိုု႔က သတ္မွတ္ထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြျဖစ္တဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒတိုု႔၊ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒတိုု႔စတဲ့ စည္းေဘာင္ေတြ ၾကားထဲကေန ၾကိဳဆိုုခဲ့ၾကပါတယ္။

ေဒသအလိုုက္ႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြျဖစ္တဲ့ လက္နက္ကိုုင္တိုုင္းရင္းသားအစုုအဖြဲ႔ေတြကေတာ့ အာဏာရွင္ျပဳတ္က်ေရးကေန အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး၊ ကိုုယ့္ၾကမၼာ ကိုုယ္ဖန္တီးႏိုုင္ေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းစဥ္မ်ားကိုု ကိုုယ့္ေဒသအလိုုက္ ေဖာ္ေဆာင္ေရးတိုု႔ကိုု အေျခခံျပီးေတာ့ ကိုုင္စြဲရပ္တည္လာၾကပါတယ္။

ေပၚလစီႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး၊ ပိ္တ္ဆိုု႔အေရးယူမႈမ်ား ရုုတ္သိမ္းေရး၊ ရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံမႈမ်ား ျမွင့္တင္ေရး၊ စစ္အာဏာရွင္ အစုုအဖြဲ႔မ်ား ကိုု အျပဳသေဘာဆန္စြာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၊ ေဒသအလိုုက္ လူတန္းစားအလိုုက္ အုုပ္စုုအလိုုက္ သင့္ေတာ္ေသာ ေပၚလစီမ်ား ခ်မွတ္ေပးေရးတိုု႔ကိုု ခဲြျဖာ ျဖန္႔က်က္ အာရုုံစိုုက္လာၾကပါတယ္။

ထင္ရွားတဲ့ဥပမာေလးတခုုကေတာ့ ႏိုုင္ငံတကာ ကင္ပိန္းအဖြဲ႔ေတြက အာဏာရွင္ေတြကိုု ပိတ္ဆိုု႔အေရးယူေရး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔တကြ ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးကိုု တစိုုက္မတ္မတ္ေၾကြးေၾကာ္ေနရာကေန၊ ေရြးေကာက္ပြဲတရားမွ်တေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးကိုု အသံေျပာင္းဟစ္လာရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ျပည္တြင္းထူးျခားျဖစ္စဥ္ေတြထဲက ရိုုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤ ါလီလူမ်ဳိးစုုေတြရဲ့ အခြင့္အေရး အာမခံခ်က္ေတြ ရရွိဖိုု႔ကိုု ဦးစားေပး ေျပာဆိုု မီးေမာင္းထိုုးလာၾကပါတယ္။ ဒါေတြကိုု ျပည္တြင္းက အာဏာရအစုုိးရနဲ႔ အျခားေပၚလစီသမားေတြကလည္း မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒျပဌာန္းေရး၊ ၉ ၆၉  လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေဖာ္ေဆာင္ေရးေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြကိုု စည္းရုုံးလႈံ႔ေဆာ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

လူတန္းစားႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြကေတာ့ အာဏာႏိုုင္ငံေရးအစုုအဖြဲ႔ေတြက သူတိုု႔ဖာသာ သီးျခားလမ္းခြဲသြားျပီလိုု႔ သေဘာထားတာေၾကာင့္မိုု႔လိုု႔ သူတိုု႔ရဲ့ မူလႏိုုင္ငံေရးအလုုပ္ျဖစ္တဲ့ အလုုပ္သမား၊ လယ္သမားအခြင့္အေရး လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ ဆႏၵျပ လႈံေဆာ္တဲ့ အလုုပ္ေတြကိုုသာ ဦးစားေပးလုုပ္ေဆာင္လာၾကပါေတာ့တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာက လူတန္းစားေတြရဲ့ ျပႆနာေတြ၊ အေရးအခင္းေတြက အစိုုင္အခဲၾကီးအျဖစ္ ဆက္လက္တည္ရွိေနတာေၾကာင့္ အလုုပ္သမား၊ လူတန္းစား၊ ေျမယာ၊ စီမံကိန္း စတဲ့ မတရားမႈေတြကိုု ေဖာ္ထုုတ္ ရင္ဆိုုင္ေတာင္းဆိုုမႈေတြကိုု သူတိုု႔ေတြ ဆက္လက္ လုုပ္ကိုုင္ေနၾကရဆဲျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

အုုပ္စုုဖြဲ႔နိုုင္ငံေရးမွာ ေပၚလစီအစုု ၾသဇာခံေတြ၊ ကိုုယ္က်ဳိးၾကည့္အစုုေတြရဲ့ အလႊမ္းမိုုးခံေတြအျပင္ သီးျခားႏိုုင္ငံေရးအယူအဆ၊ ၀ါဒကိုု ခံယူသူေတြက မီဒီယာလုုပ္ငန္းေတြ၊ အေၾကာင္းအရာအေျချပဳ၊ အားသန္ရာ တူညီရာ အင္အားစုုေတြ စုုဖြဲ႔ျပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္လာၾကပါတယ္။ ၈၈မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔က အဲသည္ထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။ စာနယ္ဇင္းေတြလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ သူတိုု႔ႏွစ္သက္ရာ ေပၚလစီေတြ၊ လႈပ္ရွားမႈေတြကိုု ေထာက္ခံအားေပးတာ၊ ေဖာ္ေဆာင္တာေတြကိုု လုုပ္ကိုုင္လာၾကပါတယ္။ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးတိုု႔၊ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးတိုု႔၊ ႏွစ္သက္ရာ ပါတီ၊ လူတန္းစား၊ ေဒသအလိုုက္ ႏိုုင္ငံေရးအလုုပ္ေတြ ပံ့ပိုုးေရးတိုု႔ေတြကိုု လုုပ္ကိုုင္ၾကပါတယ္။ တိုုင္းျပည္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးျဖစ္စဥ္မွာ လူထုုပရိသတ္ အာရုုံစိုုက္ လုုပ္ေဆာင္ၾကရမယ့္ လုုပ္ငန္းစဥ္ေတြကိုု ဖြင့္ဆိုု ရွင္းလင္း စည္းရုုံး လႈံ႔ေဆာ္တာေတြကိုု လုုပ္ကိုုင္လာၾကပါတယ္။

ကၽြမ္းက်င္ရာႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြအတြက္ကေတာ့ အခုုလိုုရာသီမွာ သူတိုု႔တေလ်ာက္လုုံး ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံျဖတ္သန္းလာၾကရတဲ့ field အလုုပ္ေတြကိုု ပိုုျပီး လုုပ္ကိုုင္လာႏိုုင္ၾကတာကိုု ေတြ႔ရပါတယ္။ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး၊ သာေရး နာေရး၊ အမ်ဳိးသမီးေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အႏုုပညာအေရးေတြကိုု သူတိုု႔ကဲ့သိုု႔ ကၽြမ္းက်င္သူ ပညာရွင္ေတြ၊ လုုပ္သားေတြနဲ႔ ဆက္လက္ေဖာ္ေဆာင္လာၾကပါတယ္။ ကိုုေက်ာ္သူဦးေဆာင္တဲ့ နာေရးကူညီမႈအသင္း ကြန္ယက္ေတြ၊ ကိုုဇာဂနာဦးေဆာင္တဲ့ မီဒီယာအေျချပဳ လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ ျဖဴျဖဴသင္းဦးေဆာင္တဲ့ HIV လူနာ ေစာင့္ေရွာက္ေရးလုုပ္ငန္းေတြ၊ ဦးသိန္းလြင္တိုု႔ရဲ့ ပညာေရးကြန္ယက္ စတာေတြဟာ အဲသည္အမ်ဳိးအစားေတြထဲ ထည့္ရပါမယ္။ သူတိုု႔က လိုုအပ္လာရင္ အျခားႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြရဲ့ လုုပ္ေဆာင္မႈေတြကိုု ေထာက္ကူၾသဇာေတြ ေပးပါတယ္။ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကိုု ကန္႔ကြက္တာမ်ဳိး၊ အစုုိးရသန္းေကာင္စာရင္း ေကာက္ယူေရး ေအာင္ျမင္ဖိုု႔ ေထာက္ခံလႈပ္ရွားတာမ်ဳိးေတြကိုု သူတိုု႔ေတြက လုုပ္ႏိုုင္ၾကပါတယ္။ အေရးေပၚေဘးဒုုကၡေတြျဖစ္တဲ့ ေရေဘး၊ မီးေဘး၊ စစ္ေဘးေတြမွာ ဒုုကၡသည္ေတြကိုု ကူညီေစာင့္ေရွာက္ဖိုု႔တိုု႔၊ ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးျပသနာေတြ လိုုအပ္ခ်က္ေတြ ျပည္သူေတြၾကား သိရွိနားလည္ ပညာေပးဖိုု႔တိုု႔ကိုု သူတိုု႔တေတြက ထိထိေရာက္ေရာက္ လုုပ္ႏိုုင္ၾကပါတယ္။

စာကလည္း အေတာ္ရွည္ေနျပီ။ စာဖတ္သူလည္း နားညီးေလာက္ျပီ ထင္ပါရဲ့။ သည္လိုုႏိုုင္ငံေရးအုုပ္စုုေတြ အဆင့္ေတြထဲမွာ ကိုုယ္တိုုင္က ဘယ္ထဲမွာ ပါေနတာလဲ။ အဲသည္အုုပ္စုုထဲ တိုုက္ရိုုက္ မပါရင္ေတာင္မွ သူတိုု႔တေတြ ခ်ေပးလိုုက္တဲ့ လူထုုႏိုုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြထဲက ဘယ္ေပၚျပဴလာႏိုုင္ငံေရးအလုုပ္ေတြထဲမွာ ႏွစ္သက္ေထာက္ခံ အားေပးေနမိသူ ဘယ္လိုုပရိသတ္မ်ဳိးလည္းဆိုုတာကိုု စဥ္းစားၾကည့္မိဖိုု႔ပါ။ ဘယ္အုုပ္စုုကိုု ေထာက္ခံအားေပး ပတ္သက္မိသူ ျဖစ္ေနတာလဲဆိုုတာ ေမးၾကည့္မိဖိုု႔ပါ။

အေမာင္အခ်ဳိ႔က ေတာင္မွန္း ေျမာက္မွန္း မသိေသး

လက္ရွိမွာ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ႏိုုင္ေရး၊ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရး၊ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး၊ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ေဖာ္ေဆာင္ေရးတိုု႔ ေခတ္စားေနပါတယ္။ လက္ပံေတာင္းအေရး၊ ဧရာ၀တီျမစ္ဆုုံအေရး၊ သိမ္းဆည္းေျမယာအေရး၊ ျခစားမႈ တိုုက္ဖ်က္ေရးတိုု႔တေတြလည္း အေရးပါတယ္ ဆိုုၾကပါတယ္။ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး အဆင့္အတန္း ျမွင့္တင္ဖိုု႔တိုု႔၊ ေဒသအလိုုက္ နယ္ေျမအသီးသီးအလိုုက္ ဖြံျဖိဳးတိုုးတက္ဖိုု႔တိုု႔ကလည္း အေရးၾကီးတယ္ ဆိုုၾကတယ္။ စစ္အာဏာရွင္မ်ဳိးဆက္ေတြရဲ့ ယခုုထက္တိုုင္ က်ဴးလြန္ေနဆဲ မတရားမႈေတြ ဖိႏွိပ္မႈေတြ တားဆီး ေဖာ္ထုုတ္ အေရးယူၾကဖိုု႔ကလည္း အားသန္ရာအစုုအဖြဲ႔ေတြက လုုပ္ေဆာင္ေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟိုုလည္း ပါ ၊ ဒီဆိုုလည္း လိုုက္တဲ့ အသံက်ယ္ရာေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါတဲ့ ပရိသတ္ေတြကလည္း အားေကာင္းေမာင္းသန္ပဲလိုု႔ ဆိုုရပါမယ္။

ရယ္စရာတခုုက အင္န္အယ္ဒီပါတီေကာ ၾကံ့ဖြံ႔ေကာမွာ ပါတီ၀င္ထားတယ္၊ ျပီးေတာ့ ၈၈ မ်ဳိးဆက္နဲ႔အတူ ေဟာေျပာပြဲေတြေနာက္ကိုု လိုုက္တယ္။ ရန္ပုုံေငြပြဲေတြမွာလည္း ပါတယ္။ တိုုင္းရင္းသားနာမည္ကိုု ခံယူထားျပီးေတာ့ ခရိုုနီေတြရဲ့ အ၀ယ္ေတာ္ပြဲစားအလုုပ္လည္း လုုပ္တယ္။  ဆႏၵျပၾကတဲ့အခါ ကင္မရာတလုုံးလြယ္ျပီး လမ္းေလ်ာက္လိုုက္၊ ညေန အရက္၀ိုုင္းမွာ ဟားတိုုက္ရယ္ေမာလိုုက္ လုုပ္ေနတဲ့ သူေတြလည္း ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးကိုု ေခတ္ေပၚစကားအေခၚက facebook mentality လိုု႔ ဆိုုပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးဆိုုရင္ေတာ့ မနိပ္ေသးဘူး။

ျပည္ပမွာ ႏိုုင္ငံေရးလုုပ္သူေတြက အုုပ္စုုဖြဲ႔ႏိုုင္ငံေရးေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ တေလ်ာက္လုုံး အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး၊ ႏိုုင္ငံေရးအၾကပ္အတည္းမ်ား ေဖာ္ထုုတ္ဖန္တီးျပီး စစ္အစုုိးရ ဒူးေထာက္ အညံ့ခံ အေလ်ာ့ေပး ေဆြးေႏြးအေျဖရွာေရးလမ္းစဥ္ကိုု တေက်ာင္းတဂါထာ တရြာတပုုဒ္ဆန္း လုုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကတာပါ။ ၂၀၁၀ ေနာက္ပိုုင္းမွာ အဲသလိုုမျဖစ္လာဘဲ ေပၚလစီႏိုုင္ငံေရးေတြ၊ ကိုုယ္က်ဳိးၾကည့္ႏိုုင္ငံေရးအင္အားေတြရဲ့ ဖိအားေတြနဲ႔ သူတိုု႔ကိုုယ္တိုုင္ကပဲ စစ္အာဏာရွင္မ်ားနဲ႔အတူတကြ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးျဖစ္စဥ္ထဲ ၀င္လ်ဴိရတာေတြ ျမင္ရပါေတာ့တယ္။ ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္ လိုုေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္၊ လူ႔ေဘာင္သစ္လိုု ျပည္ေျပးေက်ာင္းသားပါတီတိုု႔ဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္တိုု႔ ပါတီမွတ္ပုုံတင္ေရးတိုု႔မွာ ၀င္ေရာက္လႈပ္ရွားလာရတာကိုု ေတြ႔ရပါတယ္။

ျပည္တြင္းမွာဆိုုရင္လည္း အင္န္အယ္ဒီက အာဏာႏိုုင္ငံေရးကိုု ဦးတည္လိုုက္သလိုု ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေတြကလည္း အုုပ္စုုဖြဲ႔ရပ္တည္မႈနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ အသြင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ တစိတ္တပိုုင္း ပါ၀င္ပတ္သက္လာၾကပါတယ္။ လက္ရွိမွာ ၈၈ အုုပ္စုုဟာ ေနာက္ဆုုံးအေျခအေနအရ NLD လိုု အာဏာႏိုုင္ငံေရးအင္အားစုုနဲ႔ မဟာမိတ္အျဖစ္ လက္တြဲလိုုက္ျပီး ေျခဥ ျပင္ဆင္ေရး လႈပ္ရွားမႈကိုု ေျခစုုံပစ္လိုုက္ပါေတာ့တယ္။ အင္အားနဲ႔ ေထာက္ခံမႈ အားေကာင္းတဲ့ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ အုုပ္စုုဖဲ႔ြႏိုုင္ငံေရးသမားမ်ား အစုုဟာ အင္န္အယ္ဒီနည္းတူ အာဏာႏိုုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈျဖစ္စဥ္ထဲ တိုုး၀င္လာမလားလိုု႔ ေတြးျမင္ ထင္စရာ ျဖစ္လာပါတယ္။

ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ဘယ္ႏိုုင္ငံေရးအမ်ဳိးအစားထဲ ပါ၀င္ေနမွန္းမသိဘဲ ေပၚျပဴလာျဖစ္ေနတာမွႏ္သမွ်ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုုက္ေနၾကသူ တသီးပုုဂၢလေတြ၊ အိမ္က်ယ္ နယ္က်ယ္ ေလက်ယ္ေတြ၊ ေခါင္းစဥ္ၾကီးၾကီးတပ္ထားတဲ့ အစုုအဖြဲ႔ေတြကေတာ့ ေပၚလစီႏိုုင္ငံေရးသမားေတြ၊ ကိုု္ယ္က်ဳိးၾကည့္ႏိုုင္ငံေရးသမားေတြရဲ့ စိတ္၀င္စားအားေပးမႈ ကူညီပံ့ပိုုးမႈကိုု မရၾကရွာပါဘူး။ အာဏာ၊ ေဒသအလိုုက္၊ လူတန္းစား၊ အုုပ္စုုဖြဲ႔နဲ႔ ကၽြမ္းက်င္ရာႏိုုင္ငံေရးအင္အားမ်ားရဲ့ လိုုအပ္သလိုု အသုုံးခ်မႈကိုု ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ခံယူေနၾကပါေတာ့တယ္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အလုုံးစုုံ က်ဆုုံးေရးအတြက္ ဘယ္ႏိုုင္ငံေရးအင္အားစုုေတြက ဆက္လက္ၾကိဳးစားေနၾကတုုန္းလဲ။ သည္လုုိမ်ဳိး ေမးခြန္းကိုု အားလုုံးေသာအင္အားစုုေတြက သူတိုု႔ေတြ သူတိုု႔နည္း သူတိုု႔ဟန္နဲ႕ ဆက္လုုပ္ေနၾကတုန္းပဲလိုု႔ တသံတည္း ေျဖၾကမယ္ ထင္ပါရဲ့။ မူမေျပာင္းေသာ္လည္း ခ်ည္းကပ္ပုုံခ်င္းေတာ့ မတူပါေလလိုု႔ ဆင္ေျခေတြ ေပးၾကဦးမယ္ ထင္ပါရဲ့။

သည္ေတာ့လည္း ထုုံးစံအတိုုင္း …

“အာဏာရွင္စနစ္ က်ဆုုံးပါေစ” (ေၾကြးေၾကာ္သံ)

“အာမင္ …”။      ။

(သရုပ္ေဖာ္ – ေစာငို)


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts