ဖိုးထက္ – အေျပာနဲ႔ အလုပ္ ထပ္တူက်ဖို႔ ရဲရင္႔ၾကပါစို႔…

အေျပာနဲ႔ အလုပ္ ထပ္တူက်ဖို႔ ရဲရင္႔ၾကပါစို႔…
ဖိုးထက္၊ ေမ ၂၈၊ ၂၀၁၄

ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အစိုးရမင္းမ်ား စကားေျပာလိုက္ရင္ မွတ္သားစရာေတြခ်ည္းပါဘဲ။ ၂၀၀၀ က်ပ္၊ ဖေယာင္းတိုင္၊ ပိုလွ်ံလွ်ပ္စစ္၊ ပါးရိုက္မယ္…အို….မ်ားလြန္းလို႔ အကုန္ေတာင္ မမွတ္မိပါဘူး။ သူတို႔စကားနဲ႔ သူတို႔ ျပည္သူလူထုက စုတ္ျပတ္သတ္ေနေအာင္ ျပန္ေျပာတာလဲ ဒီလူၾကီးေတြ သိမွ သိပါေလစ လို႔ သံသယ၀င္တယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုတာ လူၾကီးနား ကပ္ေနရရင္ ပါးစပ္က အဘ ကေလ… အဘ က…အဘ က ဆိုၿပီး စိတ္ေတာ္သိ၊ ေဗာင္းေတာ္ၿငိမ္႔ လူေတြ ခ်ည္းပါဘဲလို႔ ေျပာရင္ လြန္မယ္ မထင္ဘူး။ ျမန္မာလူမ်ိဳးရဲ႕ စိတ္ဆိုတာ ငါ႔ေဆြ၊ ငါ႔မ်ိဳးက ဘယ္ေနရာက ဘယ္သူ၊ ဘယ္၀ါေပ႔ါဆိုတဲ႔ ၾကြားနည္းမ်ိဳးကလဲ သူသူ၊ ကိုယ္ကိုယ္ ရိွတတ္ခ်င္ၾကေသးတာ။

ဟိုးတံုးကဆိုရင္ လူၾကီးနဲ႔ အတူတူ အလွဴေငြလွဴစဥ္မွာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ပြဲတစ္ခုခုမွာ တစ္ခ်က္ေလး ရီၿပီးႏွဳတ္ဆက္ ေနတဲ႔ ပံုေလးျဖစ္ျဖစ္ ဓာတ္ပံု မရ၊ အရ ရိုက္ယူၾကတယ္။ ၿပီးရင္ ဆိုဒ္ၾကီး၊ ပံုၾကီးေတြ ခ်ဲ႕ၿပီး ဧည္႔ခန္းမွာ တစ္ခမ္း တစ္နား ခ်ိတ္ထားၾက။ ဂုဏ္ယူၾက။ အေပၚစီးယူၾက သိပ္လုပ္ၾကတယ္။ အဲဒီေခတ္ကမ်ား လူမေျပာနဲ႔ ဘုန္းေတာ္ၾကီး တစ္ခ်ိဳ႕ေတာင္ အဲဒီလို လုပ္တာ ေတြ႔ဘူးတယ္။ အခုလဲ သူတို႔ေျပာတဲ႔ စကားေတြကို ျပည္သူလူထုေတြက ျပင္းျပင္းထန္ထန္တံု႔ျပန္တယ္ဆိုတဲ႔ အမွာစကားကို ေဘးကေန လက္အုပ္ခ်ီေနတဲ႔ အမ်ိဳးေကာင္း သား၊ သမီးမ်ားက ျပန္ေျပာမယ္ မထင္ပါဘူး။ ရိွေစေတာ႔။ စိတ္၊ အမူအက်င္႔ဆိုတာ ျပင္ရ သိပ္ခက္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္က ကိုယ္ေတြ႔ေပါ႔။

အခုေခတ္ စည္းကမ္းျပည္႔၀ေသာ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ႔ ေခတ္၊ Facebook ဆိုတဲ႔ ေခတ္ၾကီး ေရာက္လာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ မ်က္လံုးနဲ႔ သိပ္မတည္႔တဲ႔ အြန္လိုင္း ရဲရဲေတာက္ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သား တစ္ခ်ိဳ႕ (တစ္ခ်ိဳ႕) ေတြ႔ဘူးတယ္။ အြန္လိုင္းေပၚမွာေတာ႔ သူတို႔ထက္ ဒီေဘာင္းဘီခၽြတ္၊ စစ္အစိုးရကို မုန္းတဲ႔သူ ရိွမွ ရိွပါေလစလို႔ ေတြးမိေလာက္ေအာင္ အစိုးရကို စုတ္ျပတ္သတ္ေနေအာင္ ေရးတတ္၊ ေျပာတတ္လိုက္ၾကတာမ်ား အားရတယ္။ ဂုဏ္ယူတယ္။ ခ်ီးက်ဴးတယ္။ ဒါေပမယ္႔…ဒီ ဒါေပမယ္႔က တစ္ေယာက္ေလာက္ ေတြ႔ဘူးယံုနဲ႔ “ဒါေပမမယ္႔” ခ်င္ပါဘူး။ အခုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကိုယ္တုိင္ သတိမထားမိတဲ႔ အမူအက်င္႔ေတြကို ေထာက္ျပခ်င္သာရယ္။ ဓားခုတ္ရာ ဇက္၀င္လွ်ိဳေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ကို မအဘူးလို႔ မထင္ပါနဲ႔။

အမ်ားစု ျဖစ္ၾကတဲ႔ ကိစၥတစ္ခုဆိုပါေတာ႔။ ပါတ္စ္ပို႔ သက္တမ္းတိုးရင္ အခြန္ေဆာင္ရမယ္႔ ကိစၥ။ ကိုယ္႔ေခၽြးနဲစာ၊ အဆူခံ ၊ အဆဲခံ၊ ဖိအားေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ စိတ္မပါလဲ အလုပ္သြား၊ ေနမေကာင္းလဲ အလုပ္ လုပ္ရာကေန ရလာတဲ ပိုက္ဆံကို ဒီလို အစိုးရလက္ထဲ ဘယ္သူက ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴေပးခ်င္မလဲ။ ကိုယ္ေတြ ေပးတဲ႔ ပိုက္ဆံ ဘယ္ေရာက္လို႔ ဘယ္ေပါက္ မွန္းမသိၾကေတာ႔ အခြန္ေပးရမယ္ဆိုရင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေလွ်ာ႔ေပးခ်င္တယ္။ မေပးျပန္ရင္လဲ မျဖစ္။ ဒီေတာ႔ ဆိုင္ရာ ၊ ပိုင္ရာေတြနဲ႔ ၀င္ၿပီးေတာ႔ ကိစၥၿပီးေအာင္ အားထုတ္ၾကတဲ႔ သူေတြ မ်ားပါတယ္။ ဒါက ေကာင္းတဲ႔ ကိစၥ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားသူတိုင္း သိၾကပါတယ္။

ဒီလို လူေတြထဲမွာ Facebook ရဲရဲေတာက္ ဒီမိုဘက္ေတာ္သား တစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႔ဘူးတယ္။ သူတစ္ေယာက္တည္းအတြက္ေတာင္ မကဘဲ အဲဒီ ပါ႔စပို႔စ္ ရံုးက ဘယ္သူ၊ ဘယ္၀ါက သူ႔အမ်ိဳးဆိုၿပီး ညႊန္းေနတာေတြ ေတြ႔ရေတာ႔ စိတ္ထဲ မေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာရင္ ယံုပါဗ်။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြလိုမ်ိဳး အင္တာနက္ကေန အကုန္ၿပီးစီးေအာင္ လုပ္လို႔ရတဲ႔ စနစ္ေတြ မရိွတဲ႔ အစိုးရယႏၱယားတစ္ခုေၾကာင္႔လို႔ ေျပာမလား။ အခ်ိန္ေလာက္ငွေအာင္ယူၿပီး သြားသင္႔သြားထိုက္တဲ႔ လမ္းကေန သြားမလား။ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရမင္းမ်ားကို ေမးခြန္းေတြ ေမးၿပီး၊ အရစ္ခံၿပီး ေပးသင္႔ေပးထိုက္တဲ႔ ပိုက္ဆံ အကုန္ခံၿပီး လုပ္ၾကမလား။ စဥ္းစားၾကဖို႔ ေကာင္းတယ္မဟုတ္ဘူးလား။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ သူ႔အျပင္ အစိုးရကို ခ်က္က် လက္က် ေထာက္ျပႏိုင္သူ ႏွစ္ေယာက္မရိွ။ အစိုးရရဲ႕ အက်င္႔ဆိုး စနစ္တစ္ခုကို ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ္႔အေပါင္းအသင္း အဆင္ေျပေစဖို႔ ေရစံုေမ်ာလိုက္ေနတဲ႔ စိတ္အမူ အက်င္႔ေတြကေရာ အစိုးရ၀န္ၾကီးမင္း လူရႊင္ေတာ္ေတြနဲ႔ ဘာထူးသလဲ။

ေနာက္ၿပီး ထပ္ၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္က အမုန္းခံအံုးမွာရယ္။ ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ လက္ရိွ ေခတ္စနစ္ၾကီးဟာ တကယ္႔ ဘူးရွစ္ၾကီးပါလို႔ ခဏ ခဏေျပာေနတတ္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဟာ နယ္ဘက္မွာ သူ၀ယ္တဲ႔ ေျမတစ္ကြက္ နာမည္ေပါက္ရဖို႔ ေျခာက္ပံုး၊ ခုႏွစ္ပံုး ေလာင္းလုိက္ရဆိုလား သိလုိက္ရရဲ႕။ တစ္ေယာက္ကေတာ႔ သြင္းကုန္ပါမစ္တစ္ခုရဖို႔ အဆက္အသြယ္ အေတာ္ရွာလိုက္ရတယ္တဲ႔ ။ အဲဒီလူက ဒီမိုကေရစီဆိုရင္ ေရႊေတာင္ ေဘာင္မကြပ္နဲ႔။ ခပ္သန္႔သန္႔မွ လိုခ်င္တယ္ဆိုတဲ႔ လူ။ ခက္ပါေရာလား။

ေနာက္တစ္ေယာက္က်ေတာ႔ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္ၿပီး နယ္ဘက္မွာ ေဟာ္တယ္ေသးေသးေလးနဲ႔ လုပ္ငန္းစေနတဲ႔ သူ။ တစ္ေလာက လူတစ္ေယာက္ကို သူေျပာျပေနလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္ရတယ္။ နယ္ပိုင္ ရဲစခန္းက ဆက္ေက်းေကာက္သလို လစဥ္ ေငြလာေတာင္းေနလို႔ ေပးေနရတယ္တဲ႔။ တိုင္ခ်င္ရာတိုင္၊ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္၊ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းမွာ ေနမယ္၊ မဆိုင္တာ မေပးႏိုင္ဘူးလို႔ တင္းခံရမယ္႔ စိတ္ထားမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသလို ေတြးမိမယ္႔ လူေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတာက အခုထိ အဲဒီရဲစခန္းရဲ႕ ဆက္ေၾကးကို ေပးေနရဆဲတဲ႔ေလ။ သူလဲ ဒီမိုကေရစီ လိုခ်င္တယ္။ ေခတ္စနစ္ၾကီးကို ေျပာင္းခ်င္တယ္တဲ႔။ စိတ္ကုန္တယ္တဲ႔။

ဒီအေၾကာင္းေတြ ေတြးမိၿပီး ဆရာေသာ္တာေဆြ ရဲ႕ “မွန္ကန္ျခင္း နဲ႔ ရဲရင္႔ျခင္း” ဆိုတဲ႔ ဆိုတဲ႔ ၀တၳဳကို သတိရမိတယ္။ တစ္နယ္လံုးက ေၾကာက္ရတဲ႔ သူၾကီးဟာ သူမ်ား မိန္းမ လိုခ်င္တာနဲ႔ ေယာက္က်ၤားျဖစ္သူကို ဘိန္းျပစ္ဖမ္းတယ္။ အဲဒီ ဘိန္းျပစ္အဖမ္းခံရတဲ႔ လူရဲ႕ အေမျဖစ္သူ အမယ္အိုၾကီးဟာ သန္သန္မာမာ အာဏာရိွတဲ႔ သူၾကီးကို အိမ္အေရွ႕ထိ လာၿပီး စိန္ေခၚတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ သူၾကီးလဲ ရြာေျပာင္ေျပးရၿပီး မထင္မရွားနဲ႔ ဘ၀ေသသြားတယ္လို႔ ဆရာေသာ္တာေဆြက သိပ္ၿပီး လွေအာင္ ၊ ရသျပည္႔ေအာင္ ေရးထားခဲ႔တာ စာဖတ္သူ အမ်ားစု သိပါတယ္။ လူဆိုတာ မွန္တဲ႔ ဘက္မွာသာ ရပ္။ ဘယ္သူ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေမာ္ၾကည္႔စရာမလို၊ ငံု႔ၾကည္႔စရာ မလိုဘူး မို႔လား။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူ႔လိပ္ျပာသူ သိပ္လံုတဲ႔ လူဆိုေတာ႔ ေထာင္ေသာင္းခ်ီေနတဲ႔ ပရိတ္သတ္ကို ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေxာက္က်င္႔ေတြ ျပင္ရမယ္လို႔ကို ခပ္ရိုင္းရိုင္းေျပာခဲ႔တယ္။ ေစတနာအျပင္ ကိုယ္က်င္႔တရားက သိပ္ေကာင္းေတာ႔ ျပည္သူလူထုၾကီးက…ျပည္သူလူထုၾကီးကလို႔ ေျပာမေနေတာ႔ဘဲ အသံုးမက်တာကို အသံုးမက်ေၾကာင္း ဒဲ႔ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပခဲ႔တယ္။

တစ္ေလာက လက္ပန္းေတာင္ေတာင္ကိစၥမွာ ၀န္ၾကီးမင္း တစ္ပါးက “ကၽြန္ေတာ္တို႔က တရုတ္ကို ေၾကာက္ရပါတယ္” လို႔ ၀န္ခံရွာတယ္။ ဒီစကားကို တစ္ခ်ိဳ႕က ဟာသအျဖစ္ျမင္ၾကတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ကေတာ႔ ဟာသ မဟုတ္ပါဘူး။ အမွန္တရားပါ။ သူေျပာတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆိုတာ ျမန္မာျပည္သူလူထုကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ တရုတ္အစိုးရဆီက အေထာက္အပံ႔ေတြကို တိုးတိုး၊ က်ယ္က်ယ္ ယူထားခဲ႔ၾကတဲ႔ လူေတြဆိုေတာ႔ ေၾကာက္တာ သဘာ၀က်တယ္မို႔လား။ သနားဖို႔ေတာင္ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကေရာ….ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္ရတဲ႔ လူတစ္ခ်ိဳ႕ရိွတယ္။ ဥပမာ အေမဆိုပါေတာ႔။ သူ႔ေက်းဇူး ကို ျပန္ဆပ္ဖို႔ မေျပာနဲ႔ ေက်းဇူး မကန္းမိေအာင္ေတာင္ မနည္းေနရတဲ႔ ေကာင္ဆိုေတာ႔ အခုအသက္အရြယ္မွာ အေမနဲ႔ ေတြ႔ရင္ လိပ္ျပာငယ္တယ္။ မလံုဘူး။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္႔ကို ကြယ္ရာမွာ ေျပာခ်င္ရာေျပာ၊ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီး မလံုျခံဳတဲ႔ စိတ္နဲ႔ ရန္သူလို ေနသြားၾကတဲ႔ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ရိွတာဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္႔ဘက္ကလဲ ရိွတာပါဘဲ။

ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားေတြကေရာ….ဆရာေသာ္တာေဆြရဲ႕ ၀တၳဳထဲက သူၾကီးလို ျဖစ္ေနၾကတဲ႔ လူၾကီးမင္းေတြကို အမယ္အိုၾကီးလို ဓားၾကိမ္းၾကိမ္းလုိ႔ရတယ္။ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္ မာန္မဲလို႔ ရမယ္။ ဒါေပမယ္႔ ခင္ဗ်ားတို႔က ဒီလူၾကီးေတြကို ေ၀ဖန္ေနရံုနဲ႔ မၿပီးဘဲ ေခတ္ၾကီး စနစ္ၾကီးေပၚမွာ ခပ္တင္းတင္းရင္းရင္း ရပ္ဖို႔ မွန္ကန္ဖို႔ ပိုလိုတာေပါ႔။ မဟုတ္တဲ႔ စနစ္ေတြ၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္တဲ႔ အမူအက်င္႔ေတြကို ပုန္ကန္ဖို႔ ရဲရင္႔ဖို႔ လိုတာေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥေတြနဲ႔ ဦးေအာင္ဆန္းလို မွန္ကန္ရဲရင္႔ဖို႔ သိပ္ခက္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီေရးရာ၊ အစိုးရမင္းမ်ား ကိစၥေတြမွာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမ်ားၾကီး သတိၱရိွဖို႔ လိုပါေသးတယ္လို႔ ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္႔ ေစတနာကို နားလည္ပါ။

ဖိုးထက္

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ