သတင္းေဆာင္းပါး

မင္းေကာင္းခ်စ္ – ရင္းႏွီးျမဳပ္နွံမႈမ်ားေနာက္က ကိုယ္ေပ်ာက္တေစၦႀကီးမ်ား

ရင္းႏွီးျမဳပ္နွံမႈမ်ားေနာက္က ကိုယ္ေပ်ာက္တေစၦႀကီးမ်ား

မင္းေကာင္းခ်စ္
ဧၿပီ ၂၀၊ ၂၀၁၄

သဘာ၀သယံဇာတေတြႂကြယ္၀ၿပီး၊ ေရႊေရာင္ပုထိုးေတြ အေျမာက္အမ်ားရွိတဲ့အရပ္မုိ႔ ေရႊႏုိင္ငံလုိ႔ တင္စားခံရတဲ့ တုိ႔တိုင္းျပည္ဟာ ကံဆိုးစြာဘဲ ၁၉၆၂ ခုနွစ္မွာ စစ္သံပခ်ဳပ္ထဲ အလိုမတူဘဲ သက္ဆင္းခဲ့ရတာ အမ်ားအသိပါ။ အၿမဲတိုးတက္ေျပာင္းလဲေနတဲ့ကမၻာႀကီးနဲ ့အဆက္ျဖတ္ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္၊ နွစ္ေပါင္း ၅၀ အေမွာင္တိုက္ထဲမွာ စုံးစုံးျမႇဳပ္ေနရာက ၂၀၁၂ ခုနွစ္မွာမွ ေခါင္းျပန္ေဖာ္ခြင့္ၾကံဳလာခဲ့ရတာမဟုတ္လား။

ရွိရွိသမွ် ၀င္ေပါက္ ထြက္ေပါက္နဲ႔ တံခါးေတြမွန္သမွ် နွစ္ပရိေစၦဒၾကာျမင့္စြာ ပိတ္ဆို႔ထားရာက ႐ုတ္တရက္ ဖြင့္ဟေပးလိုက္တဲ့အခါ ေလ ေကာင္းေလသန္႔ေတြနဲ႔အတူ ျပင္ပက အနံ႔ဆိုး၊ အနံ႔သက္ေတြ၊ ယင္စိမ္းေကာင္ႀကီးေတြ အလုံးအရင္းနဲ႔ ၀င္လာတတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုပါ ဘဲ ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ အဆက္သြယ္ျဖတ္ေတာက္ၿပီး အထီးက်န္ေနလာရာက၊ ႏုိင္ငံျခားရင္းနွီးျမဳပ္နွံမႈေတြဖြင့္ေပးလိုက္တဲ့အခါ တဟုန္ထိုးစီး ဆင္းလာတဲ့ေတာင္က်ေရထဲမွာ အမႈိက္ေတြ ဒိုက္ေတြေရာပါလာတတ္သလို၊ စီးပြားေရး အက်ိဳးအျမတ္၊နည္းပညာနဲ႔ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္ အလမ္းေတြရဲ့ေနာက္မွာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းၿပီး အႏၱ႐ာယ္မ်ားတဲ့ ကိုယ္ေပ်ာက္တေစၦႀကီးေတြ ပုန္းေအာင္းလိုက္ပါလာေလ့ရွိတယ္။

စီးပြားေရးအေယာင္ျပၿပီးႏုိင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္မႈ၊ စစ္ေရးေျခကုပ္မႈ၊ နယ္ေျမခ်ဲ႕ထြင္မႈ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးမႈ စတာေတြဟာ အဖ်က္စြမ္းအား အလြန္ႀကီးမားၿပီး၊ မခန္႔မွန္းႏုိင္ေအာင္ ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ဆိုးက်ိဳးေတြကို ကုန္းပိုးသယ္ေဆာင္လာတဲ့ တေစၦႀကီးေတြျဖစ္ တယ္။ အထူးသျဖင့္ သူ႔တိုင္းျပည္ထဲမွာေတာင္ စည္းလႊတ္၀ါးလႊတ္ လုပ္ေလ့ရွိတဲ့ တရုတ္ကုမၸဏီေတြနဲ႔အတူ အဲ့ဒီလိုတေစၦႀကီးေတြပါလာၾကမွာ ေဗဒင္ေမးဖို႔ မလိုေလာက္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္ အပ္က် မတ္က် ေျပာႏုိင္သလဲဆိုေတာ့၊သူတုိ႔ဟာ ႏုိင္ငံတကာ စံရည္ စံညႊန္းေတြထက္ စီးပြား ေရးနဲ ့အျမတ္အစြန္းကိုသာ ၾကည့္တတ္ၾကတာ ကမၻာ့သတင္းေတြမွာ ဖတ္ရေပါင္းမ်ားလွၿပီမဟုတ္လား။

ဒီေဆာင္းပါးမွာေတာ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးမႈတေစၦအေၾကာင္းဘဲေျပာပါ့မယ္။ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္းဘဲ၊ လက္ပံေတာင္း ေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း၊ ေရႊဂတ္စ္ပိုက္လိုင္းစီမံကိန္း၊ ေႁမြေတာင္ ဖားေတာင္စီမံကိန္း၊ ျမစ္ဆုံစီမံကိန္း၊ တေကာင္းေတာင္ နီကယ္စက္႐ုံ စီမံကိန္း အစရွိတဲ့ အယင္စစ္အစိုးရလက္ထက္က သေဘာတူခ်ဳပ္ဆိုၿပီး လုပ္ကိုင္ေနတဲ့စီမံကိန္းေတြေၾကာင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ညစ္ ညမ္းလာမႈေတြ၊ ဌာေန ေဒသခံျပည္သူေတြရဲ့က်န္းမာေရးနဲ႔ ေန႔စဥ္လူမႈဘ၀ေတြကို ထိခိုက္လာေနၿပီဆိုတဲ့သတင္းေတြ စၿပီးၾကားလာရၿပီ။ ဒါေတာင္ မီဒီယာနဲ႔ သတင္းသမားေတြ ၀င္ခြင့္မရတဲ့၊ လက္လွမ္းမမွီတဲ့ စီမံကိန္းေတြ၊ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားအရပ္ေတြ၊ တိုင္းရင္းသားေတြေနတဲ့ ေတာင္ေပၚေဒသေတြမွာရွိတဲ့ စီမံကိန္းေတြရဲ့ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြအေၾကာင္း မသိၾကရေသးဘူး။ ေနာင္မွာ ဒီထက္ပိုဆိုးတဲ့သတင္းေတြ ဘဲၾကားရဖို ့ရွိတယ္။

အရင္စစ္အစိုးရလက္ထက္က လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့တဲ့ စာခ်ဳပ္စုစုေပါင္း (၉၈၂) ခု ရွိခဲ့ေၾကာင္း အမ်ိဳးသားစီမံကိန္းႏွင့္စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုး တက္မႈဝန္ႀကီးဌာနစာရင္းဇယားမ်ားအရ သိရေၾကာင္း၊ အဲ့ဒီစာခ်ဳပ္ (၉၈၂) ခုထဲမွာ စီးပြားေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ (၆၈၄) ခု ရွိၿပီး ျပဳလုပ္ၿပီး စာခ်ဳပ္ (၈) ခုႏွင့္ ျပဳလုပ္ရန္ က်န္ရွိေနသည့္စာခ်ဳပ္ (၆၇၆) ခုရွိေနေသးတယ္လုိ႔ ဧရာ၀တီသတင္းဌာနရဲ့ သတင္းေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွာ ဖတ္႐ႈလိုက္ရတယ္။

ၾကက္သီးေတြေတာင္ ဖ်န္းဖ်န္းထမိတယ္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ လုပ္ရက္ခဲ့တာမ်ား ယံုႏုိင္စရာမရွိဘူး။ တိုင္းျပည္ရဲ့ အဖိုးတန္အေမြအနွစ္ေတြ ကို၊ သူတုိ႔အစိုးရရပ္တည္ရွင္သန္ႏုိင္ေအာင္ သူခိုးေစ်းနဲ႔ ေရာင္းစားခဲ့ယံုတင္မကဘူး၊ အစားထိုးမရတဲ့ ဆံုး႐ႈံးမႈေတြ၊ မ်ိဳးဆက္ေပါင္းမ်ားကိုထိခိုက္နစ္နာေစမဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြကို အေမြထားရစ္ခဲ့တာ။ လူ႔အခြင့္အေရးအခ်ိဳးေဖာက္ဆံုး နာမည္ပ်က္နဲ ့၁၉၈၈ အာဏာသိမ္းအစိုးရကို   ကမာၻေပၚမွာရွိတဲ့ႏုိင္ငံအမ်ားစုက ေဆးေဖာ္ေက်ာဖက္မလုပ္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ သူေတာ္အခ်င္းခ်င္း သတင္းေလႊ ့ၿပီး တ႐ုတ္ႏုိင္ငံလို ဂုဏ္ သိကၡာမဲ့ စီးပြားေရးလုပ္တတ္တဲ့ တိုင္းျပည္ကို ေအာက္က်ဳိ႕ေပါင္း၊ ျပည္သူပိုင္ေရႊခြက္ေတြကို ပဲေလွာ္ ထန္းလ်က္နဲ ့လဲစားခဲ့တာ။

စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ့ တာ၀န္မဲ့မႈ၊ တကိုယ္ေကာင္းဆံမႈေတြနဲ႔ အသက္၀င္လာတဲ့ အဲ့ဒီလို အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့စီမံကိန္းႀကီးေတြဟာ ျမန္မာျပည္ တစ္နံတစ္လ်ားမွာ သက္၀င္လႈပ္ရွားလည္ပတ္ေနၾကၿပီ။ ဒါဟာ ျငင္းကြယ္လုိ႔မရတဲ့အေျခေနျဖစ္တယ္။ ဒီအေျခေနကို အရွိအတိုင္း လက္ခံ ၿပီး ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးနဲႏုိင္သမွ် အနဲဆံုးျဖစ္ေအာင္၊သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို ထိခိုက္မႈေတြေလွ်ာ့ႏုိင္သမွ် ေလ်ာ့နဲေအာင္ အစိုးရနဲ႔ တိုင္းသူ ျပည္သားေတြ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ၾကဖို ့လိုတယ္။

ရပ္တံ့ပစ္လုိ႔ရတဲ့ စီမံကိန္းေတြမွန္သမွ် ရပ္တန္႔ပစ္ရမွာျဖစ္သလို၊ ေလာေလာဆယ္ရပ္တံ့ပစ္လုိ႔မရႏုိင္ေသးတဲ့ စီမံကိန္းေတြကို အနီးကပ္ ေစာင့္ ၾကည့္ၿပီးႏုိင္ငံတကာ စံရည္ စံညႊန္းေတြကို ေဖာက္ဖ်က္လာတာေတြ႕ရရင္ ေလ်ာ္ေၾကးေတာင္းဆိုမႈေတြတင္မက ေနာက္ဆံုးအဆင့္ကန္ထ႐ုိက္စာခ်ဳပ္ဖ်က္သိမ္းတဲ့အထိလုပ္ေဆာင္ၾကရမယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီစီမံကိန္းႀကီးေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး၊ ျပည္သူေတြကို ဘာတစ္ခုမွ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အသိေပးျခင္းမရွိတဲ့အျပင္၊ တိုင္းျပည္အတြက္လဲ အက်ိဳးျမတ္မရွိသေလာက္ သူခိုးေစ်းနဲ႔ ေပါေခ်ာင္ေကာင္း ၀င္လုပ္ ေနၾကလုိ႔ျဖစ္တယ္။

အဲ့ဒါေတြကိုတားဆီးႏုိင္ဖို႔အတြက္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာဥပေဒေတြ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း စဥ္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ႏုိင္ ငံတကာ စံရည္စံညႊန္းေတြနဲ႔အညီ ျပဌာန္းရမယ္။ တာ၀န္ယူမႈ၊ တာ၀န္ခံေတြကို ျမင္သာေအာင္ျပဖို႔ လိုသလို၊ သတင္းမီဒီယာေတြကိုလဲ စာ နယ္ဇင္းက်င့္၀တ္ေတြနဲ႔အညီ လြတ္လပ္ခြင့္အျပည့္အ၀ေပးၿပီး ေစာင့္ၾကပ္ထိန္းညိႇေပးခြင့္ေပးဖို ့လိုတယ္။ အေရးအႀကီးဆံုးက တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈရွိဖို႔ဘဲ။

ဒီေနရာမွာ စာေရးသူမွတ္သားမိသမွွ်၊ လက္လွမ္းမွီသမွ် စင္ကာပူႏုိင္ရဲ့စံျပဳထိုက္တဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ေတြကို စာဖတ္သူေတြကို မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။

စင္ကာပူႏုိင္ငံဟာ အီေကြတာရဲ့ေျမာက္ဖက္ တစ္ဒီဂရီအကြာမွာတည္ရိွၿပီး စတုရန္းမိုင္ (၂၇၅.၈) အက်ယ္အ၀န္းသာရွိတဲ့ ကၽြန္းႏုိင္ငံေလး ပါ။ ကမၻာ့ေျမပံုေပၚမွာ အစက္အေျပာက္အရြယ္သာရွိတဲ့ႏုိင္ငံေလးမုိ႔ မရွိမဲ့ ရွိမဲ့ ေျမထု၊ ေရထု၊ ေလထုေလးေတြကို အညစ္ညမ္းမခံႏုိင္ပါ ဘူး။ အစြမ္းရွိသမွ် ထိမ္းသိမ္းကာကြယ္ၾကရတာပါ။

လြန္ခဲ့တဲ့ (၅) နွစ္က စာေရးသူရဲ့မိခင္ႀကီး စင္ကာပူကို အလည္လာေတာ့ ေျပာခဲ့တာမွတ္မိေသးတယ္။ “ငါ့သားေရ မင္းတုိ႔စင္ကာပူကလမ္း ေဘးမွာ အမႈိက္ပံုေတြမရွိဘူးေနာ္တဲ့” စာေရးသူက ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ “ဟုတ္တယ္အေမ စင္ကာပူမွာ အမႈိက္ပံုေတြမရွိဘူး။ အမႈိက္ပံုး ေတြေတာ့ရွိပါတယ္လုိ႔”  စင္ကာပူႏုိင္ငံကို ပထမဆံုးေျခခ်တဲ့ေန႔မွာ သတိမျပဳမိဘဲမေနႏုိင္တဲ့အခ်က္က သန္႔ရွင္း သန္႔ျပန္႔မႈပါ။ ခ်န္ဂီေလ ဆိပ္ကေန တည္းခိုမဲ့ အိမ္ထိ လမ္းတေလွ်ာက္လံုး အမႈိက္မရွိသေလာက္ သန္႔ျပန္႔ေနမႈဟာ၊ အမႈိက္က္ပံုေတြနဲ႔ ႀကီးပ်င္းခဲ့တဲ့ စာေရးသူ ကိုအံၾသေစခဲ့တာ မဆန္းပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ စင္ကာပူဟာ သန္႔ရွင္းတဲ့တိုင္းျပည္လုိ႔ ကမၻာက အသိအမွတ္ျပဳခံခဲ့ရတာဟာ လြယ္လြယ္ကူကူရခဲ့တာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အမႈိက္ မ ပစ္ရ ဆိုင္းဘုတ္ေလးတင္၊ အမႈိက္ပုံးေလးေတြခ်လိုက္႐ုံနဲ႔ သန္႔ရွင္းမသြားဘူး။ တုိ႔တိုင္းျပည္လို အမႈိက္ေတြကို တစ္ေနရာကေန အျခား တစ္ေနရာကို ေျပာင္းေရြ ဖံုးကြယ္တာမ်ိဳးလဲလုပ္လုိ႔မရဘူး။ ေရရွည္အၿမဲတမ္းသန္႔ရွင္းႏုိင္ဖို႔၊သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကိုလဲ မထိခိုက္ေအာင္၊ ေရထု၊ ေျမထု၊ ေလထုေတြ မညစ္ညမ္းရေအာင္ အေသးစိတ္ေလ့လာၿပီး၊ တြက္ခ်က္ၿပီးမွ စီမံေဆာင္ရြက္ရတာျဖစ္တယ္။

စင္ကာပူအစိုးရက တိုင္းျပည္ဖြံ ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ စီးပြားေရးစီမံကိန္းေတြနဲ႔အတူ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္မထိခိုက္ရေအာင္ လိုအပ္တဲ့ဥပေဒ၊ စီရင္ထံုးေတြ (Environmental Pollution Control Act) ျပဌာန္းေပးသလို၊ တိက်တဲ့တာ၀န္ယူမႈ၊ တာ၀န္ခံမႈေတြလဲ သတ္မွတ္ေပးထားတယ္။ ၿပီးေတာ့လိုက္နာရမယ့္ ႏုိင္ငံတကာ စံရည္ စံညႊန္းေတြ (International Standards) နဲ ့လုပ္ထံုးလုပ္နည္း၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ (Code of Practice for Pollution Control) ထုတ္ျပန္ေပးတယ္။ အဲ့တာေတြအျပင္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္္ ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးအတြက္ ေရတိုေရရွည္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ ေပၚလစီေတြ၊ ပညာေပးအစီအစဥ္ေတြကို ေက်ာင္းသင္ခန္းေတြကေန လုပ္ငန္းခြင္၊ အရပ္ဖက္ လူ႔အဖြဲ ့စည္းေတြအထိ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လႈံ႕ေဆာ္ပညာေပးတယ္။

ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ဥပေဒနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို လိုက္နာမႈရွိမရွိကိုလဲ အဂတိတရားကင္းကင္းနဲ႔ ေစာင့္ၾကပ္ထိန္းညိႇေပးထားတယ္။ လိုက္နာမႈပ်က္ကြက္ခဲ့ရင္လည္း လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းကစလုိ႔ ကုမၸဏီႀကီးေတြအထိ ထိုက္သင့္သလို အေရးယူဒဏ္ခတ္မႈေတြ စံနမူနာျပ ေဆာင္ရြက္ၾကတယ္။ အမွိဳက္မပစ္ရဆိုတဲ့ေနရာမွာ အမႈိက္ပစ္တဲ့သူဆိုရင္၊ သန္႔ရွင္းေရးသမား၀တ္စံု၀တ္၊ ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္ၿပီး လူစည္ ကားတဲ့လမ္းေတြမွာ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ခိုင္းၿပီး ဒဏ္ခတ္ၾကတယ္။ အႀကိမ္ႀကိမ္က်ဳးလြန္သူဆိုရင္ ေငြဒဏ္အျပင္ စာရိတၱျပဳျပင္မႈပါခံရမွာ ေသျခာတယ္။

စင္ကာပူအစိုးရဟာ လူဦးေရ (၅.၄) သန္းသာရွိတဲ့ ကၽြန္းႏုိင္ငံေလး သန္႔ရွင္း သန္႔ျပန္႔ေနေစဖို ့ႏုိင္ငံေတာ္အင္စတီက်ဳးရွင္းေတြျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိး သားသဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိမ္းသိမ္းေရးေအဂ်င္စီ (National Environment Agency)၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ေရအရင္းအျမစ္ဆိုင္ရာ ၀န္ႀကီးဌာန (Ministry of Environment and Water Resources)၊ စြန္႔ပစ္ပစၥည္း စီမံခန္ ့ခြဲျခင္းနွင့္ ျပန္လည္အသံုးခ်ေရးအဖြဲ ့(Waste Management and Recycling Association of Singapore) စတာေတြနဲ႔ ပုဂၢလိကအင္စတီက်ဳးရွင္းေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ခ်ိတ္ဆက္လုပ္ ကိုင္ေစတယ္။

အလြန္လွ်င္ျမန္စြာတိုးတက္လာတဲ့ ၿမိဳ႕ျပလူေနမႈဘ၀ေတြနဲ႔ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြကထြက္ရွိတဲ့ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေတြ (Domestic Waste, Food Waste, Sewage, Soild Waste, Industrial Waste, Hazardous Waste, Commercial Waste, Clinical Waste, Electronic Waste …. etc.) ကို စနစ္တက် စီမံခန္႔ခြဲႏုိင္ဖို႔ အဆင့္ျမ့င္နည္းပညာေတြသာမက၊ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ အတတ္ပညာရွင္ေတြလဲ လိုအပ္တယ္။

အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေတြထဲကျပန္လည္အသံုးခ်လုိ႔မရေပမဲ့၊ မီး႐ႈိ႕ျပာခ်လုိ႔ရတဲ့အရာေတြကို Waste-To-Energy Plant လုိ႔ လဲေခၚ၊ Refuse Incineration Plant လုိ႔လဲေခၚႏုိင္တဲ့ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေတြနဲ႔ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားထုတ္လုပ္တဲ့စက္ရံုႀကီးေတြနဲ႔ မီး႐ႈိ႕ၿပီး အပူ ဓာတ္နဲ႔ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ေတြထုတ္ယူၾကတယ္။

စင္ကာပူႏုိင္ငံ အမ်ိဳးသားသဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးေအဂ်င္စီရဲ့ ၂၀၁၂ ခုနွစ္စာရင္းအရ၊ စြန္႔ပစ္ပစၥည္း တန္ခ်ိန္ေပါင္း (၇)သန္း၊ (၂) သိန္းေက်ာ္ ထြက္ရွိခဲ့တယ္လုိ႔ဆိုတယ္။ အဲ့ဒီေလာက္မ်ားတဲ့အမႈိက္ေတြကို အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့ စက္႐ံုႀကီးမ်ိဳး (၄) ခုနဲ႔ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားေတြထုတ္ယူတဲ့အျပင္ ထြက္ရွိလာတဲ့ ျပာႂကြင္း ျပာက်န္ေတြကို ပင္လယ္ထဲဖို႔ေလာင္းၿပီး ေျမျပင္ျဖစ္ေအာင္ခ်ဲ႕ယူၾကေသးတယ္။ အဂၤ လိပ္လိုေတာ့ Reclaimed land လုိ႔ေခၚတယ္။

ၿပီးေတာ့ စက္႐ံုအလုပ္႐ံုေတြက ထြက္လာတဲ့ ေရဆိုးေရညစ္ေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕ျပလူေနမႈဘ၀ကထြက္လာတဲ့ ေရေဟာင္းေရပုပ္ေတြကို ေရသတၱ၀ါ ေတြအတြက္ အႏၱရာယ္ကင္းၿပီး၊ အသက္ရွင္သန္ႏုိင္တဲ့ေရျဖစ္ေအာင္ျပဳျပင္တဲ့စက္ႀကီးေတြ (Sewage/Water Treatment Plant) နဲ႔ သန္႔ စင္ၿပီးမွ ေရေျမာင္း၊ ျမစ္ေခ်ာင္း၊ ပင္လယ္ထဲကို ေဖာက္ထုတ္ခြင့္ေပးတယ္။

သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းမႈ မွတ္တိုင္သစ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့၊ ေရဆိုးေရညစ္ကို ေသာက္သံုးေရအဆင့္ျဖစ္ေအာင္ သန္႔စင္ေပးႏုိင္တဲ့ စီးပြား ျဖစ္ ေရသန္႔စင္စက္ (NEW Water Factory) ေတြလည္း တည္ေဆာက္ထားတယ္။

စက္မႈလုပ္ငန္းေတြကထြက္ရွိလာတဲ့ စြန္႔ပစ္ဆီေဟာင္း(Waste Oil) ေတြကို သန္႔စင္ၿပီးျပန္လည္အသံုးခ်လုိ႔ရေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္တဲ့ (Recycling Oil & Sludge Treatment Plant) ေတြကို စနစ္တက်လုပ္ငန္းလိုင္စင္ခ်ေပးၿပီး ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းရွင္ေတြကို လုပ္ကိုင္ခြင့္ေပးတယ္။ စက္မႈလုပ္ငန္းသံုးဓါတုေဗဒပစၥည္းနဲ႔ အျခားေသာအႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ကုန္ၾကမ္းနဲ႔အေထာက္ကူျပဳပစၥည္းေတြကို သံုးစြဲခြင့္ျပဳရာမွာလဲ၊ ေရာင္း ၀ယ္ခြင့္လိုင္စင္၊ သံုးစြဲခြင့္လိုင္စင္၊ ထားသိုခြင့္လိုင္စင္ရွိတဲ့သူေတြကို လိုက္နာရမဲ့စည္းကမ္းခ်က္ေတြနဲ႔အညီ၊အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္၊သဘာ ၀ပတ္၀န္းက်င္ကို မထိခိုက္ရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေစတယ္။

ကဲဒီေတာ့ စနစ္ကလည္း မွန္၊စင္ကာပူႏုိင္ငံသားေတြကလည္း စည္းကမ္းေကာင္း၊ အစိုးရကလည္း တကယ္အလုပ္လုပ္၊ အမႈိက္ေတြလဲ ပံုမွန္သိမ္း၊ ၿပီးေတာ့ စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ထိန္းသိမ္းၾကမွေတာ့ သူတုိ႔ႏုိင္ငံ သန္႔ရွင္းလွပတာ မထူးဆန္းဘူး မဟုတ္လား။

တုိ႔ႏုိင္ငံကိုျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစိုးရကိုယ္တိုင္က တာ၀န္ယူမႈမရွိေတာ့၊ ျပည္သူေတြကလည္း တာ၀န္ယူမႈမရွိ။ အစိုးရကိုယ္တိုင္က စည္းကမ္းမလိုက္နာေတာ့ ျပည္သူေတြကလည္း စည္းကမ္းမရွိ။ အစိုးရကိုယ္တိုင္က တံျမက္စီးလွဲ၊ ထံုးသုတ္တဲ့အသိသာရွိေတာ့ ျပည္သူ ေတြကလည္း အမႈိက္က္ပစ္ခ်င္ရာပစ္၊ ကြမ္းေသြး ေထြးခ်င္ရာ ေထြး၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ စီးပြားေရးသမားေတြကလည္း ေဘးထြက္ပစၥည္း ေတြ၊ ေရဆိုးေရညစ္ေတြ စြန္႔ခ်င္သလို စြန္႔ပစ္ၾကမွေတာ့ တုိ႔ႏုိင္ငံ မသန္႔ရွင္းတာ၊ ညစ္ပတ္တာ မဆန္းပါဘူး။

ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတကိုယ္တိုင္က တစ္ႀကိမ္ဘဲ အမႈိက္ေကာက္ျပလိုက္ပါ။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒေတြ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ တိတိက်က်ျပဌာန္းလိုက္ပါ။ လိုအပ္တဲ့ အေပၚထပ္အေဆာက္အံုေတြတည္ေဆာက္ဖို႔ ဘ႑ာေငြေၾကး ေတြသံုးလိုက္စမ္းပ။ တာ၀န္ယူမႈတာ၀န္ခံေတြျပဌာန္းၿပီး တရားဥပေဒစိုးမိုးေအာင္ ကိုင္တြယ္လိုက္ပါ။ ႏုိင္ငံျခားရင္းနွီးျမဳပ္နွံမႈ ကန္ထ႐ိုက္စာခ်ဳပ္ေတြခ်ဳပ္ဆိုတဲ့အခါ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာ စည္းကမ္းေတြထည့္သြင္းခ်ဳပ္ဆိုပါ။ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းေတြ တင္မက သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိခိုက္ႏုိင္မဲ့လုပ္ငန္းမွန္သမွ်ကို စာရင္းစစ္တာတုိ႔ မ်က္ျမင္စစ္ေဆးတာေတြ အဂတိတရားကင္းကင္းနဲ႔ ပုံ မွန္ ေစာင့္ၾကပ္ထိန္းညႇိေပးလိုက္ပါ။ ခ်ိဳးေဖါက္မႈေတြေတြ႕ခဲ့ရင္လဲ အစိမ္းအက်က္မေရြး ျပတ္ျပတ္သားသား အေရးယူျပလိုက္ပါ။ စက္မႈဇံု ႀကီးေတြ၊ စီမံကိန္းႀကီးေတြေရးဆြဲတိုင္း သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးကို အေလးထား ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ပ။ အဲ့ဒီလိုသာေဆာင္ရြက္ ႏုိင္မယ္ဆိုရင္ ေဆာင္းပါးေရွ႕ပုိင္းမွာေျပာခဲ့တဲ့ ကိုယ္ေပ်ာက္တေစၦႀကီးေတြကို ေတာထုတ္ႏုိင္ယံုမက တုိ႔ႏုိင္ငံကိုလည္း စည္းကမ္းရွိတဲ့၊ သန္႔ရွင္းတဲ့တိုင္းျပည္လုိ႔ ကမၻာက အသိအမွတ္ျပဳေလးစားလာမွာ မုခ်ဧကန္အမွန္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။   ။

ေလးစားစြာျဖင့္

မင္းေကာင္းခ်စ္

၂၉ မတ္လ၊၂၀၁၄ ခုနွစ္


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
Advertise on MoeMaKa

Similar Posts

2 thoughts on “မင္းေကာင္းခ်စ္ – ရင္းႏွီးျမဳပ္နွံမႈမ်ားေနာက္က ကိုယ္ေပ်ာက္တေစၦႀကီးမ်ား
  1. ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတကိုယ္တိုင္က တစ္ႀကိမ္ဘဲ အမႈိက္ေကာက္ျပလိုက္ပါ။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒေတြ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ
    Agree?

    someone advised that before last year. Well done .

    As a gesture of ‘ leader ‘ . keep 3 minutes to do that ‘ rubbish ‘ ‘ Do the Right Thing Habit ‘ .
    by all high ranked official .. . Thein Sein, Shwe Mann, D A S S S K . etc. all ministers. as a ‘ role model ‘ to guide the whole people. Don’t need to do long time. Just 3 minutes for everyone ‘ ..

    Then . .. Yes.. arrange to ‘ cleanse the whole town by tender system, contract system. ..
    But . to have a ‘ good habit ‘ implanted in the brain in Myanmar LUDU GYI .. is bloody important.
    The men or women, old or young, girls or boys, rich or poor, employed or unemployed, military or civil, professionals or non professional, white collar or blue collar, ……..All need to have a good sense of ‘ common sense and value of hygiene ‘ .

    The Fkcuing consequences of bloody decades of dirtiness in the whole country .

    The government is wasting the time for nothing . for example. . ‘ Searching for ‘ Prof Sate Phwar . etc ‘ in last year…..I don’t what are they doing .. ‘ effective and timely manner. Where are the advisors? What are they advising? . .Still ‘ dreaming .. ‘ Myanmar will be very prosperous in 25 years .. top in South East Asia ‘ .. ( who said that ? . where is that . advisor ? ) . .Just advise about ‘ How to clean the mess of our Yangon . ‘ ..

  2. အစိမ္းအက်က္ မေရြး အေရးယူဘို ့ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ဘူးဗ်ာ- အခု ရက္အတြင္းဘဲ မႏၱေလးက ေမာင္ရဲျဖင့္ အိမ္ မီးေလာင္တယ္- ဘာေၾကာင့္ေလာင္တယ္- ဘယ္ေလာက္ဆုံးရွဳံးတယ္တယ္ဆိုတာ ပြင့္လင္းစြာ ေဖၚျပမွဴ မရွိသလို အေရးယူမွဴလဲ မရွိဘူးေလ- ဘယ္မလဲ ဥပေဒ – ယခင့္ ယခင္ အစိုးရေတြ နဲ ့ ဘာမွ မထူးပါဘူး- တာ၀န္ခံမွဴ တာ၀န္ယူမွဴဆိုတာလဲ သိဟန္မတူပါဘူး-

Comments are closed.