လူဟာလူပဲ …ေျပာစမ္းပါ ..ဘာကြာလဲ
ရဲရင့္သက္ဇြဲ
မတ္လ ၃၀၊ ၂၀၁၄
Photo @ Aung Htet
လူဟာ လူပဲ
ေျပာစမ္းပါ ဘာကြာျခားတာမ်ားရွိေနလဲ
အေရာင္ မတူညီတဲ့
အေရျပားေတြရဲ ့ေအာက္က
စီးဆင္းတဲံ့ေသြး ခ်င္းခ်င္းနီရဲတာကထပ္တူ…..
ဘယ္သူက ဘယ္သူ ့ကို
အျပစ္တင္ေန အျပစ္ျမင္ေနတာတုန္း
တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္စိတ္ဆိုတာ
ဆူးေလ ဘုရားေဘးက ခိုတအုပ္ကို
အာသာေျပ အစာခ်ေၾကြးသလိုမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ….
(အမ်ိဳးကိုခ်စ္တယ္တဲ ့
ဘာလဲ ဒီစကားေတြဟာ
၀ံသာႏု ရကၡိတ တရား ကင္းမဲ့ၿပီးလားဆိုရင္
အမ်ိဳးသား .. အမ်ိဳးသား နဲ ့
အားၾကီး ေျပာၾကတာပဲ …)
စာ၂၅ ေမာင္ထင္၀တၳဳတို ေပါင္းခ်ဳပ္ထဲက
မွတ္သားမိတာေလး ျပန္ဖတ္မိေတာ့
ေခတ္ကို မ်က္ေစ့ထဲလာထဲ့ထားသလိုမ်ိဳး
၀မ္းသာရမွာလား ၀မ္းနဲရမွာလား
အမုန္းတရားမ်ားမီးလိုေတာက္ခဲ့ ……
လူတေယာက္ဟာ ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာထိ
အမ်ိဳးကိုခ်စ္ခြင့္ရွိသလဲ
လူတေယာက္ဟာ အျခားလူတေယာက္ရဲ ့ဘ၀ကိုဖ်က္ဆီးပီးမွ
သူဟာ အမ်ိဳးကို ဘယ္လိုခ်စ္ေၾကာင္း
လက္သီးလက္ေမာင္းတမ္းျပ
ေခတ္ၾကီးကိုက ေခတ္စားလာခဲ့ၾက
ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ
ေခတ္ၾကီးကိုက လက္ခုတ္လက္၀ါးတီးၾက …..
ပေလတိုရဲ ့ ႏိုင္ငံေတာ္မွအစ
မင္းႏွင့္ျပည္သူ အလယ္
သက္ဦးဆံပိုင္စနစ္အဆံုး မင္းတုန္းမင္းရဲ ့
သတင္းစာလြပ္လပ္ခြင့္အထိ
ဘယ္လိုအေၾကာင္းနဲ ့မွ
လူနဲစုရဲ ့အခြင့္အေရးအေၾကာင္း
မ်က္ေစာင္းေတာင္ မထိုးခဲ့ၾကဘူး……
ဒီေရ ဒီေျမအေပၚမွာ ေမြးဖြား
ဒီေရ ဒီေျမအေပၚမွာ သစၥာထား
ယံုၾကည္ရာ ကိုးကြယ္ခြင့္တရား
မတူကြဲျပားျခားနားေသာ္္ျငားလည္း
အလံေတာ္တခုတည္းရဲ ့အရိပ္ေအာက္မွာ
ေအးအတူပူအမွ်အတူတကြေနထိုင္ခဲ့ၾက
အခုၾကမွ ဘာေၾကာင့္အတူတကြ ေနထိုင္လို ့မရရမွာလဲ
လူနည္းစုရဲ ့အခြင့္အေရး
လူအမ်ားအစုၾကီးက ကာကြယ္ေပးၾက
လူတိုင္းလူတိုင္း လူ ့အခြင့္အေရးရွိရမယ္
လူတိုင္းလူတိုင္း လူ ့အခြင့္အေရး ရသင့္ပါတယ္……
ျဗမဟ္စိုတရား ေလာကပါလတရား
ဗုဒၶရဲ ့ေအးခ်မ္းတဲ့တရားေတာ္မ်ားနဲ ့
ၾကီးထြားစည္ပင္လာတဲ့ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းၾကီးဟာ
ေမတၱာတရားကြယ္ေပ်ာက္
ဘာေၾကင့္ ဘီလူးသဘက္ရုပ္ေပါက္လာရပါသလဲ
ဘီလူးသဘက္ေတြျဖစ္ေအာင္
ဘယ္သူေတြကမ်ား ေသြးထိုးလံႈ ့ေဆာ္ ေနၾကပါသလဲ
စဥ္းစားၾက …စဥ္းစားၾက…. ေလာကအတြက္….
လူဟာလူပဲ ….
ေျပာစမ္းပါ ဘာကြာလဲ
တခုသတိထားစရာ
ဘုရားေလာင္း ေဒ၀ဒတ္ေတာင္မွ
သူျပဳသမွ်ကံ သူ ့ထံျပန္ေရာက္တယ္
(ေကာင္းမႈ႕ျမတ္နိဳး
ေကာင္းေအာင္ႀကိဳး၍
ေကာင္းက်ိဳးကိုယ္၌ တည္စီမင္း
ရခိုင္သူျမတ္)
ရဲရင့္သက္ဇြဲ
၂၈၁၀၂၀၁၃
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
တရားဥပေဒစိုးမိုးမွဳရွိဖို႔ဆိုရင္ တရားမွ်တတဲ႔ ဥပေဒေတြရွိဖို႔လိုအပ္တယ္။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ “မတရားဥပေဒ စိုးမိုးမွဳပဲ ရွိလိမ္႔မယ္။ က်ေနာ္ေတာ႔ လူကိုလူလိုပဲ ျမင္ေအာင္ၾကိဳးစားတယ္။ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံသားဥပေဒကို ႏိုင္ငံတကာစံႏွဳန္းနဲ႔အညီ ျပင္ဆင္သင္႔တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားျဖစ္ရင္ အေသြးအေရာင္၊ ဘာသာ၊ လူမ်ိဳးမခြဲျခားဘဲ လူတိုင္းဟာ သမၼတျဖစ္ခြင္႔ရွိရမယ္။ ဗမာမို႔လို႔၊ တိုင္းရင္းသားမို႔လို႔ ဆိုျပီး အခြင္႔အေရး ပိုမယူသင္႔ဘူး။ ကုန္ကုန္ေျပာမယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ႔ကို ဆဲခ်င္ရင္ ဆဲႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံ အမည္ကိုေတာင္ “ျမန္မာႏိုင္ငံ”လို႔ ေခၚတာကိုေတာင္ က်ေနာ္ေတာ႔ လိပ္ျပာမသန္႔ဘူးဗ်။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ National Reconciliation အတြက္ (ဒီစကားကိုေတာင္ “အမ်ိဳးးသား ျပန္လည္သင္႔ျမတ္ေရး” ဆိုတဲ႔ စကားထက္ “တႏိုင္ငံလံုး ျပန္လည္သင္႔ျမတ္ေရး” လို႔ပဲ သံုးခ်င္တယ္ဗ်ာ။ “အမ်ိဳးသားေရး” ဆိုတဲ႔ စကားလံုးေတြကို ၾကားရရင္ စိတ္ကကို လိပ္ျပာမသန္႔ေတာ႔လို႔ပါ။) လူနည္းစုေတြက ေယဘူယ်က်က် ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ႔ ႏိုင္ငံအမည္ကို ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ရင္ေတာင္ က်ေနာ္ေတာ႔ လက္ခံတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ဟာ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင္႔အေရးကို တန္ဘိုးထားတယ္။ အမွန္တရားနဲ႔ တရားမွ်တမွဳ ရွဳေထာင္႔ကပဲ ၾကည္႔တယ္။ အမ်ိ ဳးသားေရးဆိုတဲ႔ ရွဳေထာင္႔က လံုး၀မၾကည္႔ႏိုင္ပါဘူး။ ေလာကၾကီးကို ခ်ဳပ္ၾကည္႔လိုက္ရင္ စိတ္နဲ႔ ရုပ္ ႏွစ္မ်ိဳးပဲရွိပါတယ္။ ဒီႏွစ္မ်ိဳးကလည္း တကယ္ေတာ႔ ျဖစ္ပ်က္ေျပာင္းလဲေနတဲ႔ သေဘာမွ်သာရွိတာပါ။ “စိတ္” နဲ႔ “ရုပ္” ဆိုတာကိုက ေျပာဆိုသံုးစြဲလို႔ရေအာင္ အမည္သတ္မွတ္ထားတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။