ကဗ်ာ ေက်ာ္ဟုုန္း

ဘ၀ရဲ့ သားေကာင္

ေက်ာ္ဟုုန္း
ဇန္န၀ါရီ ၂၆၊ ၂၀၁၄

 

 

ကပိုကရုိနဲ ့ေတာင္
ပက္ပက္စက္စက္ လွ
အဲဒီ ညေနခင္းကို
ငါ ေသာက္ခဲ့တယ္။

 

ဒ႑ာရီဆန္ဆန္ပါပဲ
ေ၀ဟင္က အပ္တေခ်ာင္း
ေျမျပင္က အပ္တေခ်ာင္း
ဖူးစာဆုံ ထိခ်င္ထိ၊ ၿငိခ်င္ၿငိ
ဒီ ေပ်ာ္ပါးျခင္းဒုကၡကို
ငါ့ တသက္ မေမ့။

 

အခ်ိန္တန္ေတာ့လဲ
ခြဲခြာရ၊ လႊဲဖယ္ရ
ေရပြက္ပမာ ေပ်ာ္ပါးမႈေလးကို
တမ္းတ မွန္းဆ။

 

ေန ့ခံ-ညစံ ၀ဋ္ေကာင္လို
က်င္လည္ၾက၊ ခင္တြယ္ၾက
ဒါေတာင္ ေန ့တဓူ၀မဟုတ္။

 

ဒီလိုပါပဲ
ပင္လယ္ေရကို
အငမ္းမရ လုေသာက္ၾကရင္း
အာသာငမ္းငမ္း အားအင္ျဖည့္ၾကရင္း
အ၀ိဇၹာဖုံး ဘ၀ေမ့ၾကရင္း
ေလာကမုန္တိုင္းၾကမ္းထဲမွာ စီးေမ်ာ။

 

ၿပိဳင္မယ္-ဆိုင္မယ္ ေလာကမွာ
ငါလဲ ပါ
မင္းလဲ ပါ
သူတို ့လဲ ပါ
(အားလုံး ……)
ရွင္သန္ျခင္း ဒိန္ခဲအပုပ္ကို လုၾက။   ။

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts