တ႐ုုတ္ႏုိင္ငံ၏ အႏွစ္၂၀အတြင္း စီးပြားတိုးတက္မႈ ၾကီးမားလွသည္။ ပီကင္း၊ ရွန္ဟိုင္း စသည့္ ကမၻာ့အဆင့္ ဝင္ေငြျမင့္မားေနၾကျပီး၊ အႏိုမ့္ဆံုး ယူနန္၊ တိဘက္ စသည္တို႕ပင္လွ်င္ ပွ်မ္းမွ် per capita income တစ္ႏွစ္ဝင္ေငြမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံအဆင့္သို႕ ေရာက္ရွိလာျပီျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ယူနန္ျပည္နယ္တြင္ အလုပ္လုပ္ျခင္းႏွင့္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္လုပ္ျခင္း ဝင္ေငြသည္ အတူတူနီးပါး ျဖစ္လာပါသည္။ ယူနန္ျပည္နယ္သည္ (ျမန္မာႏိုင္ငံမတိုးတက္ပါက)၊ ျမန္မာအတြက္ ဦးေနာက္ယိုစီးမႈထက္ စိတ္ပ်က္စရာ၊ ေရြႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားတစ္မ်ိဳး ျဖစ္လာပါေတာ့မည္။ တ႐ုုတ္ျပည္၊ ယူနန္သို႕ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ ပတ္စပို႕မရွိပဲ ေရႊ႕ေျပာင္း၊ ေနထိုင္သူ ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိေနျပီျဖစ္သည္။ ေျမာက္ကိုးရီးယား၊ ရုရွား၊ မြန္ဂိုလီယားႏွင့္ အေရွ႕ဥေရာပႏိုင္ငံသစ္မ်ားမွလည္း တ႐ုုတ္ျပည္ နယ္စပ္မ်ားသို႕ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ ေရႊ႕ေျပာင္းလာသူမ်ားရွိသည္။
ယခင္က ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ဝ လူမ်ိဳးမ်ားသာ ယူနန္ျပည္နယ္သို႕ အလုပ္သြားလုပ္ခဲ့သည္။ ယခုအခါ အလုပ္လက္မဲ့ ျပည္တြင္းမွ ျမန္မာမ်ားစြာ ရင္က်န္း၊ ေရႊလီ၊ မန္ခ်ီ၊ ဝမ္ဒင္၊ ဆန္ခ်ီးကြန္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ေျမာက္မ်ားစြာ ေတြ႕ေနရျပီျဖစ္သည္။ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္း၊ ကုန္သည္လုပ္ငန္းမ်ားအျပင္ စားေသာက္ဆိုင္၊ တည္းခိုခန္း၊ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ စက္ရံုမ်ားႏွင့္ ေနာက္ဆံုး လယ္အလုပ္သမားအထိ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမ်ား လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။
ျပည္နယ္၅ခုကို ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (လူမ်ိဳးစုမ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္) ေပးထားရသည္။ ထိုေဒသမ်ားသည္ လူမ်ိဳးစုမ်ား၏ မူလေနထိုင္ရာ နယ္ေျမမ်ားျဖစ္ျပီး၊ တ႐ုုတ္လူမ်ိဳးမ်ား ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ လာေရာက္ေနထိုင္ၾကေသာ္လည္း လူမ်ိဳးစုအင္အားၾကီးမားလွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တ႐ုုတ္အစိုးရက Autonomous Regions ဟု အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဥပေဒတစ္ခု ဖန္တီးေပးထားရသည္။ ထိုျပည္နယ္မ်ားတြင္ ႏိုင္ငံျခားမ်ားသားမ်ား တရားမဝင္အလုပ္ လာလုပ္သူမ်ားအတြက္ ဧည့္ႏိုင္ငံသားလက္မွတ္မ်ားကို အလြယ္တကူထုတ္ေပးျခင္းျဖင့္ သက္ဆိုင္ရာျမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားကို ေကာင္းစြာ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ပါသည္။ ယူနန္ျပည္နယ္တြင္ ထိုင္းအစိုးရကဲ့သို႕ ဥပေဒစိုးမိုးမႈ ရွိပါသည္။
● ျမန္မာမ်ား မည္ကဲ့သို႕ေရာက္လာသနည္း
အဓိကအားျဖင့္ နာမည္ေက်ာ္ ေက်ာက္စိမ္းအေရာင္းအဝယ္ လုပ္ငန္းျဖင့္ စတင္ေရာက္ရွိခဲ့ၾကသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၀ႏွစ္က ဘယ္ျမန္မာလူမ်ိဳးမွ တ႐ုုတ္ျပည္တြင္ အလုပ္သြားမလုပ္ခ်င္ပါ။ လုပ္ခေငြ ျမန္မာျပည္ထက္မ်ားေသာ္လည္း၊ ထိုင္း၊ မေလးရွားသို႕သာလွ်င္ တရားမဝင္ သြားေရာက္လုပ္ကိုက္ၾကသည္။ နယ္စပ္ေဒသ ကခ်င္၊ ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားပင္လွ်င္ ေက်ာက္ပြဲစား၊ ေက်ာက္ကုန္သည္ေလာက္သာ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ကုန္ပစၥည္းေရာင္းဝယ္မႈကို မူဆယ္မွ အမ်ားဆံုးလုပ္ကိုင္ၾကသည္။
ယခု ၂၀၁၄ တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရသစ္တက္ျပီး၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ အလုပ္ကိုင္ခက္ခဲမႈမ်ားေၾကာင့္ နယ္စပ္မွ ကခ်င္၊ ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားသာမက ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွ ယူနန္ျပည္နယ္သို႕ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကျပီျဖစ္သည္။ ယခု ျမန္မာ အဖြဲ႕အစည္း၊ စားေသာက္ဆိုင္၊ ကုန္စံုဆိုင္၊ ေငြလႊဲဆိုင္ ေျမာက္မ်ားစြာ အေျခက်ေနေသာေၾကာင့္ အလုပ္လာရွာသူမ်ားအတြက္ ထိုင္းႏိုင္ငံကဲ့သို႕ ျမန္မာမ်ား အလုပ္ရွာ၊ လုပ္ကိုင္ေနၾကျပီျဖစ္သည္။ လူပြဲစားမ်ားတြင္ မိန္းကေလးမ်ားကို ေရာင္းစားေသာ လူပြဲစားမ်ားကို တ႐ုုတ္အစိုးရမွလဲ အေရးယူ၊ ဖမ္းဆီးလွ်က္ရွိသည္။
နယ္စပ္ ေက်ာက္စိမ္းေစ်းကြက္ျမိဳ႕အျဖစ္ တ႐ုုတ္အာဏာပိုင္မ်ားက ႏိုင္ငံတကာေက်ာက္စိမ္းျပပြဲ က်င္းပေပးသည္။ ယခင္ ႏွစ္မ်ားတြင္ ေဟာင္ေကာင္ အနီးရွိ ကြမ္က်ိဳး ၿမိဳ႕တြင္သာ တ႐ုတ္ကုမၸဏီမ်ားက၂ လလွ်င္ တႀကိမ္ ေက်ာက္စိမ္းျပပြဲ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိေသာ္လည္း ၂၀၀၉မွ စျပီး ပိုမိုေရႊ႕ေျပာင္းလာေသာ္လည္း၊ ကခ်င္ KIA ကို ျမန္မာစစ္တပ္မွ ထိုးစစ္ဆင္ျပီး၊ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္လာသည့္ ၂၀၁၁ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျပည္တြင္းမွ အလုပ္လက္မဲ့ ျမန္မာမ်ားစြာ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ ယူနန္ျပည္နယ္သို႕ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္ကိုင္လာသည္။
● နယ္စပ္ျမိဳ႕မ်ား ျမန္မာေရအားလွ်ပ္စစ္
ယူနန္ျပည္နယ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားကို ဝယ္ယူ၊ ၾကီးပြားရန္ စီမံကိန္းၾကီးရွိပါသည္။ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းသည္ ေခတၱရပ္နားထားရသည္။ သို႕ေသာ္ တာပိန္ေရအားလွ်ပ္စစ္ ေရာင္းခ်ေနျပီး၊ အျခားစီမံကိန္းမ်ားစြာလည္း ရွိေနပါသည္။ သူတို႕ႏိုင္ငံတြင္ လွ်ပ္စစ္ တယူနစ္ကို ျမန္မာေငြ က်ပ္၇၀ခန္႕ျဖင့္ ေရာင္းခ်ေနေသာ္လည္း၊ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ တစ္ယူနစ္ကို က်ပ္၅၀၀ ခန္႕ျဖင့္ ဝိသမစီးပြားလုပ္သူမ်ားက ေရာင္းခ်ေနသည္။ ဘာလုပ္ငန္းပဲလုပ္လုပ္ ျမန္မာဘက္ျခမ္းတြင္ အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ားက (စစ္တပ္၊ ကခ်င္ KIA၊ နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ားအပါဝင္) ခုတ္ထစ္၊ ေတာင္းရမ္းမည့္လူမ်ားကို မတားဆီးႏိုင္ေသးပါ။
● သယံဇာတေၾကာင့္ ဆင္းရဲမြဲေတရေသာျမန္မာ
ေက်ာက္စိမ္း၊ သစ္၊ ေရႊ စသည့္ သယံဇာတမ်ားကို လက္ဝါးၾကီးအုပ္ ျမန္မာ-တ႐ုုတ္ကုမၸဏီမ်ား ႏွင့္ ျမန္မာဌာနဆိုင္ရာမ်ား၊ စစ္တပ္၊ ကခ်င္ KIA မ်ား ဝိုင္းဝန္းခုတ္ထစ္၊ စားေသာက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ယူနန္ျပည္နယ္တြင္ အစိုးရက ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ျမန္မာျပည္၊ အထူးသျဖင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ အၾကီးအက်ယ္ ပ်က္စီးရသည္။ စာမသင္ပဲ၊ ေငြအရလြယ္လုပ္ငန္းမ်ားေၾကာင့္၊ ဘိန္းစား၊ မူးရစ္ေဆးစြဲ၊ အရက္သမားမ်ားစြာျဖင့္ အလုပ္လက္မဲ့ ျမန္မာမ်ားစြာ ပ်က္စီးက်ဆံုးရသည္။
သယံဇာတေၾကာင့္ အာဖရိကမွ ကြန္ဂိုဒီမိုကရက္တစ္ႏိုင္ငံ မြဲျပာက်ျပီး၊ ကမၻာ့အက်င့္ပ်က္အမ်ားဆံုးျဖစ္ရျပီး၊ သယံဇာတမရွိေသာ အိမ္နိးခ်င္း ကင္ညာႏိုင္ငံသည္ အလြန္တိုးတက္ရသည္။ ျမန္မာ့သယံဇာတသည္ ထိုင္း၊ ဗီယက္နမ္၊ မေလးရွားႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ၾကည့္ပါက နည္းပါသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုသယံဇာတ အနည္းငယ္ေၾကာင့္ အက်င့္ပ်က္ႏိုင္ငံျခား၊ ဝိသမစီးပြားေရးသမ်ားမ်ားျဖင့္ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ဝန္ထမ္းမ်ား အက်င့္ပ်က္ရသည္။ တနည္းအားျဖင့္ စာရိတၱႏိုမ့္က်သြားရပါသည္။ အဂတိမ်ားျပားလွသည္။
ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္လဲ ခက္ခဲေနသည္။ ကခ်င္လူမ်ိဳးေရး၊ ဗမာလူမ်ိဳးေရးမ်ား ပါဝင္ေနေသာ္လည္း အဓိကမွာ ေငြႏွင့္အက်ိဳးစီးပြားအေရး ျဖစ္ေနသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္ကိုင္အေျခအေန ဆက္လက္ေကာင္းမြန္လွ်င္၊ ျမန္မာမ်ားစြာ တ႐ုုတ္ျပည္တြင္ အလုပ္သြားလုပ္မႈ ရပ္တန္႕သြားမည္ျဖစ္သည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာမ်ားအား ထိုင္းႏိုင္ငံသားလက္မွတ္မ်ား ထုတ္ေပးမႈ မရွိသေလာက္ပင္။ သို႕ေသာ္ တ႐ုုတ္ျပည္ရွိ ျမန္မာ၊ ကခ်င္ ပညာတတ္မ်ားအား တ႐ုုတ္ႏိုင္ငံသား လက္မွတ္ ထုတ္ေပးလာပါက၊ အနာဂါတ္ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ စိုးရိမ္ဘြယ္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။၊ နယ္စပ္ျငိမ္းခ်မ္းေရး အထူးသျဖင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြက္ အျမန္ဆံုးေျဖရွင္းရန္ လိုေနပါသည္။
● ဆင္းရဲမြဲေတျခင္းမွလြတ္ရန္ သစိသီးဝလံ တ႐ုုတ္ျပည္တင္ပို႕မည္
အထက္ပါပံု၊ ၂၃ ဇႏၷဝါရီ၊ ၂၀၁၄ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္ ယမန္ႏွစ္က ကန္ေဒၚလာ ၇၃သန္းဖို႕ ႏိုင္ငံျခားတင္ပို႕ႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ တ႐ုုတ္ျပည္သို႕ ဖရဲသီးေရာင္းခ်ရာတြင္ ေနျပည္ေတာ္တဝိုက္မွ ဖရဲသီးခင္းမ်ား၊ ယခုႏွစ္ မၾကံဳစဖူး ေစ်းေကာင္းရသည္။ ဖရဲသီးတစ္လံုး ယခင္က က်ပ္၂၀၀၀ မွ ယခု ၅၀၀၀က်ပ္ အထိ ေစ်းေပးျပီး၊ ကုန္သည္မ်ားက အခင္လိုက္ အျပက္ေပးျပီး ဝယ္ကာ၊ တ႐ုုတ္ျပည္သို႕ သယ္သြားသည္။ ဟိုဖက္မွာ တစ္လံုးကို ၈၀၀၀ က်ပ္မွ တစ္ေသာင္းက်ပ္ အထိ ေစ်းေပးေနသည္ဟု သိရသည္။ ဖရဲခင္း ယာလုပ္သားတစ္ဦး၊ ၂ဧက စိုက္ပ်ိဳးရာ၊ ရင္းႏွီးစရိတ္ ေရေလာင္း၊ အပင္စိုက္ သိန္း၂၀ခန္႕သာ ကုန္က်သည္။ ယခု ေရာင္းရေငြ သိန္း၁၀၀ ရရွိသျဖင့္ က်ပ္သိန္း၈၀ အျမတ္ရရွိသြားသည္။ ယခုႏွစ္အဖို႕ ဖရဲခင္းပိုင္ရွင္မ်ား ေျမၾကီးမွ ေရႊသီးသည္ဟု ဆိုသည္။
နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးမ်ား တိုးတက္ျမင့္မားလာျပီး၊ ျမန္မာ့ထြက္ကုန္မ်ား၊ တင္ပို႕ရာတြင္ လာဘ္စား၊ ၾကံ့ၾကာမႈမ်ား၊ ကင္းရွင္းလာသျဖင့္ ျမန္မာလယ္ယာ၊ ထြက္ကုန္မ်ား တ႐ုုတ္ျပည္ဘက္တြင္ ေစ်းေကာင္း ရလာပါသည္။ အထူးသျဖင့္ တ႐ုုတ္ျပည္၏ တစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြ အလြန္ျမင့္မားလာမႈေၾကာင့္ သစ္သီးဝလံေစ်းႏႈန္းသည္၊ တိုးတက္ေသာ စင္ကာပူ၊ ေဟာင္ေကာင္ ေစ်းႏႈန္းနီးပါးျဖင့္ ဝယ္ယူလာၾကသည္။ ကမၻာ့သစ္သီးဝလံေစ်းကြက္တြင္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားမွသရက္၊ ဖရဲ၊ သခြားေမႊး တို႕ျဖစ္ျပီး၊ မာလကာ၊ နာနတ္၊ ငွက္ေပ်ာ၊ ဖရဲသီး၊ ဘယ္ရီသီး၊ သီဟိုေစ့၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ား .. စသည့္ အသီးအႏွံမ်ားကို ထိုင္း၊ ဗီယက္နမ္မ်ားက ေစ်းကြက္အပိုင္စီးထားၾကသည္။ ထိုင္း သစ္သီးဝလံမ်ားမွာ စနစ္တက် ေဆးေၾကာ၊ သန္႕ရွင္းေအာင္ Hygyine လုပ္ထားသည္။ အရည္အေသြး Quality Control Certificate မ်ားမွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ သိပၸံနည္းပညာဌာနမွ နည္းပညာမရွိ၊ ေငြမရွိသျဖင့္ မလုပ္ႏိုင္ေသး။ တိုးတက္ေသာ စင္ကာပူ၊ ေဟာင္ေကာင္၊ ဂ်ပန္၊ ဥေရာပ၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း ေစ်းကြက္မ်ားကို ထိုင္းႏိုင္ငံက အုပ္စီးထားသည္။ မၾကာမီ အရည္အေသြးပိုင္းတြင္လည္း ျမန္မာသစ္သီးဝလံမ်ားသည္ နည္းပညာ လိုက္ရန္ သိပ္မခဲယင္းပါ။ သန္႕ရွင္း၊ သပ္ရပ္၊ ပိုးမႊားကင္းေအာင္ သာမက၊ အမိႈက္၊ပလပ္စတစ္၊ ကြမ္းးေထြး၊ ဆံပင္ေမြးကအစ၊ လံုးဝပါမသြားေအာင္လုပ္ရန္ အထူးလိုအပ္သည္။
Ref Link: http://mingalaronline.biz/mdg/2.agriculture/3.article/agri.industry.2013.htm
● အျခားလယ္ယာထြက္ကုန္မ်ား
ရာဘာလုပ္ငန္းသည္ အလြန္အျမတ္စြန္း ၾကီးေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လယ္ယာသိမ္းျပီး ရာဘာစိုက္ေနၾကသည္။ ေနာင္ ၁၀ႏွစ္ၾကာလွ်င္ ထိုင္း၊ ဗီယက္နမ္ ရာဘာတင္ပို႕မႈကို ယွဥ္ႏိုင္မည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဆန္၊ ပဲအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ေျမပဲ၊ ႏွမ္း၊ ၾကက္သြန္နီ၊ ေနၾကာေစ့၊ ဝါဂြမ္း၊ စသည့္ လယ္ယာထြက္ကုန္မ်ားမွာ ထိုင္း၊ ဗီယက္နမ္မ်ားထက္ ႏိုင္ငံျခား၊ ေစ်းကြက္ရထားသည္။ ဂံုေလွ်ာ္၊ ဂ်ံဳ၊ ေျပာင္း၊ ေကာ္ဖီ၊ လဘက္ စသည္တို႕တြင္ ေစ်းကြက္ရရန္အတြက္ စီမံကိန္းႏွင့္၊ ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႕၏ အကူညီ၊ ရင္းႏွီးျမွတ္ႏွံမႈမ်ား လိုပါသည္။ ကုန္ၾကမ္း (အစိမ္းလိုက္) တင္ပို႕ျခင္းထက္ သန္႕စင္၊ ေဆးေၾကာ၊ ထုပ္ပိုးသည့္ Process Industry တိုးတက္ရန္လိုသည္။ တ႐ုုတ္၊ ဗီယက္နမ္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံမ်ားတြင္ လယ္ယာႏွင့္ ဆိုင္ေသာစက္ပစၥည္းမ်ားကို အစိုးရဦးစီးျပီး၊ ေထာက္ပံ့ေၾကးေပးက အရည္ေသြးထိန္းေပးျခင္းျဖင့္ လုပ္ငန္းရွင္ အငယ္စား၊ အလတ္စားမ်ားကို ကာကြယ္ေပးထားသည္။ သို႕မဟုတ္ပါက DHL ႏွင့္ပို႕ရာတြင္လည္း၊ ကြန္တိန္နာႏွင့္ပို႕ရာတြင္၄င္း ျမန္မာျပည္၏ အက်င့္ပ်က္ ဆိပ္ကမ္း၊ အခြန္ ဝန္ထမ္းမ်ားေၾကာင့္ ေစ်းႏႈန္းအရမ္းၾကီးေနပါသည္။ ႏိုင္ငံျခားမွ ခရိုနီမ်ားထံမွ တဆင့္ ထပ္ဝယ္ေနရသျဖင့္ ၂ခါနာ၊ ၃ခါနာ ျဖစ္မျဖစ္သင့္ပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ လယ္ယာပစၥည္းမ်ား တင္သြင္းမႈကို Special Import စက္ပစၥည္းအျဖစ္ သတ္မွတ္မွ ဆင္းရဲမြဲေတမႈမွ သက္သာရႏိုင္ပါသည္။
● နိဂံုး (ဆင္းရဲမြဲေတမႈအတြက္)
ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးႏွင့္ ဆင္းရဲမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရး လုပ္ငန္း ေကာ္မတီ ဥကၠ႒ ဒုတိယ သမၼတ ေဒါက္တာ စိုင္းေမာက္ခမ္း တက္ေရာက္အမွာစကား ေျပာသည့္ 8-Jan-2014 တြင္၊ ဝန္ၾကီးဌာန သတ္သတ္မွတ္မွတ္မရွိ၍ ေဖၚေဆာင္မႈ ခက္ခဲေနဟု ဆိုသည္။ ယခု ေမြးျမဴေရး၊ ေရလုပ္ငန္းႏွင့္ ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ဝန္ႀကီးဌာန ဟု သတ္မွတ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ပိုမိုေအာင္ျမင္လာမည္ ဟုဆိုသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ႏႈန္းကို (I.H.L.C.A) ႏွင့္ UNDP, UNICEF ၊ အမ်ဳိးသား စီမံကိန္းႏွင့္ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳး တုိးတက္မႈ ဝန္ႀကီး ဌာနတုိ႔မွ ၂၀၁၀အထိ စစ္တမ္းရွိေၾကာင္း။ လမ္း၊ လွ်ပ္စစ္မီး ရရွိေရး၊ ေသာက္သံုးေရ ရရွိေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးႏွင့္ ေခ်းေငြ ရရွိေရး တို႕အေၾကာင္း ေျပာသြားသည္။ အေရးၾကီးေသာ အဖြဲ႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကာ/ခ်ဳပ္ (ၾကည္း) ကိုလည္း ထည့္သြင္းထားသည္။ ကုန္က်ေငြမ်ားလြန္းေသာ စိုက္ပ်ိဳးေရးဝန္ၾကီး အစား၊ ဝင္ေငြရေနေသာ ေမြး-ေရ ဝန္ၾကီးဌာနတြင္ ထည့္သြင္းလိုက္ျခင္းကို ၾကိဳဆိုရမည္။ တစ္ရြာသိန္း ၃၀၀ ျဖင့္ ရြာ ၁၀၀၀ ထုတ္ေခ်းမည္ ျပန္ေပးစရာမလုိအလြဲသုံးလ်င္အေရးယူမည္ ဟု စီမံကိန္းဝန္ၾကီး ေဒါက္တာကံေဇာ္က ေျပာသည္။ ေက်းလက္ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဦးဌာနမွ လက္ရွိျမန္မာႏုိင္ငံ၌ေက်းရြာ ေပါင္း ၆ ေသာင္းေက်ာ္မွ နမူနာ ရြာတစ္ေထာင္ျဖင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးမႈစတင္ေနသည္။ “ဆင္းရဲမြဲေတမႈပေပ်ာက္နည္း သိပါတယ္ … လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ ခက္ေနပါသလား “…. မိုးမခ ေဆာင္းပါးတြင္ အိႏၷိယမွာ ဆင္းရဲသူတစ္ေယာက္ ထက္ပင္ ဝင္ေငြနည္းေသာ ျမန္မာ့ဆင္ရဲသား၊ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားကို ထပ္မံ ဂုတ္ေသြးမစုတ္သင့္ေၾကာင္း၊ ေရးထားပါသည္။ ခရိုနီမ်ားက ျမိဳ႕ေပၚတြင္ အဆီတဝင္းဝင္း၊ စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ားကို လက္ဝါးအုပ္ေနခ်ိန္၊ သူတို႕တပည့္မ်ားသည္ ဆင္းရဲမြဲေတသည့္ လယ္သမားမ်ားကို လက္ဝါးမအုပ္ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံသား တစ္ဦးခ်င္းတာဝန္ ရွိပါသည္။
http://moemaka.com/archives/35040
တ႐ုုတ္ႏိုင္ငံသို႕ ျမန္မာဆင္းရဲမြဲေတသူ ေတာင္သူ၊ လယ္သမားမ်ား နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ သြားေရာက္ေနၾကသည္။ လူကုန္ကူးျခင္း (အမ်ိဳးသမီး) ကို ျပင္းထန္စြာ ဒဏ္ေငြ၊ ေထာင္ဒဏ္ျဖင့္ တ႐ုုတ္၊ျမန္မာ ၂ႏိုင္ငံပူးေပါင္း ကာကြယ္ထားပါသည္။ အေကာင္းဆံုး ကာကြယ္နည္းမွာ လယ္ယာ၊ သစ္သီဝလံ တင္ပို႕ျခင္းျဖင့္ လယ္ယာလုပ္သူမ်ား ဝင္ေငြတိုးပြားေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာအစိုးရမွာ သစ္သီးဝလံ၊ လယ္ယာကုန္မ်ားကို တ႐ုုတ္ျပည္သို႕ ကခ်င္၊ရွမ္းျပည္နယ္မ်ားမွ ျဖတ္သန္း၊ ကုန္ကူးသူမ်ားကို အထူးေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္၊ ေစ်းေကာင္းရေအာင္ ကူညီေပးေနသည္မွာ အားရဖြယ္ျဖစ္သည္။ သစ္သီးဝလံ ကုန္သည္မ်ားအသင္း၊ သစ္သီဝလံစိုက္ပ်ိဳးသူမ်ားအသင္း စသည့္ ပုဂၢလိက အသင္းအဖြဲ႕မ်ားကို အစိုးရဦးေဆာင္ ဖြဲ႕စည္းေပးရပါမည္။ နယ္စပ္ေဒသ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ားသည္ ကုန္သည္မ်ားထံမွ အခြန္ေကာက္ျပီး၊ ရပ္တည္ေသာေၾကာင့္၊ အစိုးရက ရရွိေသာ အခြန္ေငြမ်ားကို ထိုနယ္စပ္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားႏွင့္ အစိုးရစစ္တပ္မ်ားကိုပါ မွ်တေသာ ေဝစု ခြဲေဝေပးပါမွ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ၊ အားလံုးအဆင္ေျပမည္ျဖစ္သတည္း။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
