ေခြးတူဝက္တူ ဒီမိုကေရစီ၊ ဝစီပိတ္ လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး နဲ႕ အေသေမြးခဲ့တဲ့ ဗမာ့ဒီမိုကေရစီ

လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေဒသက တရားမဲ့မႈ အသံေတြ ထပ္ၾကားလာရတယ္။  ဒီရက္ပိုင္းတျပည္လံုးတင္သာမက တကမၻာလံုး မွာပါ လုပ္သမွ် တင့္တယ္ ေနတဲ့ ဗိုလ္သိန္းစိန္အစိုးရ သတင္းေတြ ကလည္း နားမဆန္႕ ျဖစ္ေနတယ္။  ႏိုင္ငံအဝွမ္းက လယ္သမား၊အလုပ္သမား၊ အေျခခံ လူတန္းစား အေရး၊ ေျမယာတိုက္ပြဲ နဲ႕ တိုင္းရင္းသားျပႆနာ ကေတာ့ ဒံုရင္း ဒံုရင္း ဆိုတာထက္ ပို မလာတဲ့ အျပင္ တေန႕တျခား

အဖိႏွိပ္ခံရသူေတြဟာ အေဖေခၚစရာမရွိ၊ အေမေပ်ာက္ဘဝနဲ႕ “အမိမဲ့သားေရနည္းငါးပမာ” အားကိုးရာမဲ့လာၿပီး အေျခအေနဟာ အဆိုးဘက္ကိုသာ ဦးတည္သြားေနဆိုတာကိုလည္း ျမင္ေနရတယ္။

 

ျပည္တြင္းမွာ “ၾကက္တူေရြးက ေတာ္ေတာ္ မယ္ေဘာ္က ကဲ” နဲ႕“သူခိုးဓားရိုးကမ္း” သလို လုပ္ေနေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ ကပါ “အဆိပ္ပင္ေရေလာင္း”လုပ္ေနတာ အျပစ္မဆိုသာဘူး။  လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊အာဆီယံ တို႕ရဲ႕ တိတ္တဆိတ္ က်ိတ္ၾကံက်ိတ္လုပ္ အပ်ိဳရည္ဖ်က္ျခင္း နဲ႕ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) ေက်ာ္ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အဓမၼ မုဒိမ္းက်င့္ျခင္း ခံခဲ့ရေပမယ့္အပ်ိဳေသြး အမ်ားႀကီး က်န္ေသးတဲ့ ဗမာျပည္ဆိုတဲ့ မိန္းမပ်ိဳဟာ ဒီမိုကေရစီအတု သနပ္ခါးလိမ္း၊ ေပါင္ဒါဖို႕၊ ပန္းပန္လိုက္ေတာ့ အေနာက္အုပ္စုကပါ အခုပေရာပရည္ျပဳခ်င္၊ သြားရည္တမ်ားမ်ားက် အာသာငမ္းငမ္းထၿပီး အမဲဖ်က္ဖို႕အားလံုး အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ။

 

ဗိုလ္ေနဝင္းက ဆိုရွယ္လစ္ အေရျခံဳၿပီး “ဗမာ့နည္း၊ ဗမာ့နည္းဟန္ ဆိုရွယ္လစ္”လမ္းစဥ္ႀကီး ေၾကညာ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းမႈကို ပံုဖ်က္ စစ္အုပ္စု အက်ိဳးစီးပြားနဲ႕ အာဏာကို ေဆာက္တည္ လိုက္ေတာ့ စစ္ေအးေခတ္ ကမၻာ့ လက္ဝဲယိမ္းႏိုင္ငံႀကီးအားလံုးက ဖက္လဲတကင္း အေရးတယူ လုပ္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ တေစၦအေျခာက္ခံေနရတဲ့ လက္ယာ အေနာက္အုပ္စုကလည္း ဗိုလ္ေနဝင္း နဲ႕ စစ္အုပ္စုဟာကြန္ျမဴနစ္ ကို ေခ်မႈန္းေနသူ အျဖစ္ ရႈျမင္ကာ ဒီမိုကေရစီ နဲ႕လူ႕အခြင့္အေရး အသံေကာင္းေလးမွ ခပ္က်ယ္က်ယ္ ဝင္ မဟစ္ခဲ့ဘူး။

 

အခု ဗိုလ္သန္းေရႊ ရဲ႕ ကစားကြက္ (ဝါ) မ်က္လွည့္ပြဲ (ဝါ) လူတိုင္း သိေပမယ့္လူတိုင္းနီးပါး အတိတ္ ေမ့သလိုလို၊ ေရႊေကာက္ရသလိုလိုနဲ႕ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္သာယာကာ “နတ္ကရာ က်ီးေမာ့” ျဖစ္ေစတဲ့ “ဒီမိုကေရစီ ေမ်ာက္ပြဲ” အတြက္ဗိုလ္သိန္းစိန္ နဲ႕ ၾကံ့ဖြတ္ အစိုးရက စည္းကမ္းျပည့္ဝ စစ္မွန္လွတဲ့ကလိမ္ခ်ံဳ “ဗမာ့နည္း၊ ဗမာ့နည္းဟန္ ဒီမိုကေရစီ” ကို အသံုးခ်ၿပီး စစ္အုပ္စုစီးပြား နဲ႕ အာဏာကို ဆြဲဆန္႕လိုက္ေတာ့ အစကတည္းက စီးပြားေရး နဲ႕ ေဒသတြင္းပထဝီႏိုင္ငံေရး အလို႕ငွာ ပါခ်င္ခ်င္ ျဖစ္ေနတဲ့ အေနာက္အုပ္စုဟာ ဒီမိုကေရစီ

ေရႊရည္စိမ္ ဟုတ္/မဟုတ္ မွတ္ေက်ာက္တင္ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႕ စိတ္မဝင္စား၊လူ႕အခြင့္အေရး စံႏႈန္းလည္း ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘဲ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေကာင္းေကာင္း၊စကားလွလွေတြသံုးၿပီး “ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္ နဲ႕ ဆက္ရက္ေတာင္ပံက်ိဳး”ေတြ႕သလို၊ “ဖိနပ္ျပတ္နဲ႕ ေခြးငတ္” ေတြ႕သလို သူတို႕ အက်ိဳးစီးပြား နဲ႕လိုဘ ျပည့္ဖို႕ရာ အတြက္ပဲ စဥ္းစား ေဖာ္ေဆာင္လာေတာ့တာ အထူးအဆန္း မဟုတ္ဘူး။

 

ဒါေပမယ့္ စစ္ပြဲအတြင္း နဲ႕ လူမႈဒုကၡ ဆင္းရဲတြင္း က တကယ့္ ပကတိတိုင္းရင္းသား ျပည္သူေတြရဲ႕ ဘဝ ကေတာ့  “ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေဝး”ေနဆဲပဲ ျဖစ္တယ္။  အရင္တုန္းကမွ စစ္အစိုးရျဖစ္လို႕၊စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျဖစ္လို႕ ဆိုၿပီး ေျဖေတြးလို႕ရေပမယ့္ အခုဟာက “ေနာင္လာတဲ့ေမာင္ပုလဲ ဒိုင္းဝန္ထက္ကဲ” ဆိုသလို ျပည္သူ႕ အစိုးရ အမည္ခံၿပီး စစ္အုပ္စုနဲ႕ အေပါင္းအပါ စီးပြားဘီလူးႀကီးေတြဟာ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ ျပည္သူကို ပိုဖိႏွိပ္ ရမ္းကား၊ လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ခြင့္ရေနတာဟာ ပိုဆိုးတဲ့ အေနအထား၊ပိုခံျပင္းစရာေကာင္းၿပီး လက္သင့္မခံႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ျဖစ္တယ္။“ဒီမိုကေရစီ အစိုးရ” လို႕ ပါးစပ္ သနခံ ေခၚရ၊ “ခံလည္း ခံရ” ဆိုေတာ့“နာလည္း နာေသး၊ နံလည္း နံေသး” ဆိုတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး၊ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္၊ မသတီစရာ ဒီမိုကေရစီ မီးယပ္ စြဲေနတဲ့ ကလိယုဂ္ ေခတ္ဆိုးႀကီး ျဖစ္တယ္။

 

ခု ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ တိုးတက္မႈ အားလံုးကို ၾကည့္ၾကည့္ပါ။စစ္အုပ္စုရယ္၊ သူတို႕နဲ႕ ပုလင္းတူ ဗူးဆို႕ေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကိုမထိခိုက္တဲ့ အရာေတြခ်ည္းပါ။  သူတို႕ကို မထိခိုက္တဲ့ အျပင္ ဒီလို အေပၚရံဟန္ျပ ေစ်းေခၚေကာင္းေအာင္ လုပ္ျပေနတဲ့ အလုပ္ေတြေၾကာင့္ သူတို႕အက်ိဳးစီးပြားေတြ ပိုျဖစ္ထြန္း၊ သူတို႕ကို အရင္ ႏိုင္ငံတကာမွာထိန္းခ်ဳပ္ခံထားရမႈေတြေတာင္ ေျဖေလ်ာ့လာေစတယ္။  ဒါေၾကာင့္လည္း မျဖစ္မေနလုပ္ျပေနတဲ့ အစစ္အမွန္ မဟုတ္၊ ေစတနာအရင္းမခံတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြပါ။  ဒါေပမယ့္ သူတို႕ စီးပြား နဲ႕ အာဏာ ကို တိုက္ရိုက္ထိခိုက္ေစတဲ့ ကိစၥမ်ိဳးေတြျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႕ အက်ိဳးစီးပြား နဲ႕ စစ္အုပ္စုအက်ိဳးစီးပြား တိုက္ရိုက္ ယွဥ္လာရင္၊  ျပည္သူ႕အာဏာ နဲ႕ စစ္အုပ္စု အာဏာထိပ္တိုက္ ေတြ႕လာရင္ ဘာမွ မျပဳျပင္ မေျပာင္းလဲဘဲ အက်င့္ေဟာင္းအတုိင္းဘီလူးအစြယ္ ကုိ အစြမ္းကုန္ထုတ္ျပ၊ ရက္စက္ ဖိႏွိပ္ လုပ္ျပတာခ်ည္းပဲမဟုတ္လား။

 

ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု ကိုယ္တိုင္ကလည္း “ေနာက္ျပန္လွည့္အေၾကာက္တရား”ေဆးမိၿပီး လွ်ာေလး၊ အာေလး ျဖစ္၊ မတရားမႈေတြကို အသံက်ယ္က်ယ္ မထြက္ႏိုင္၊အလိုတူ အလိုပါ သေဘာ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တယ္။  ဆိုေတာ့ စစ္အုပ္စုဟာ ေရွ႕မွာလည္းပိုလို႕ လက္ရဲဇက္ရဲ ႏိုင္လာဖို႕ပဲ ရွိေတာ့တယ္။

 

ျမန္မာစကားပံု ရွိတယ္။  “ေတာဆူမွ ၿမိဳ႕ဝ” တဲ့..။ ေတာသား ဆူၿဖိဳးမွၿမိဳ႕သားလည္း သာယာဝေျပာမွာ..။  ဒါမွ တိုင္းျပည္လည္း တိုးတက္ခ်မ္းသာမွာ..။ ဗမာျပည္မွာ လူအမ်ားစု ျဖစ္တဲ့ ေတာေန လူတန္းစား ေတာင္သူလယ္သမား နဲ႕အေျခခံလူတန္းစား အလုပ္သမား၊ လက္လုပ္ လက္စား အေရး အေလး မေပးသမွ်၊ သူတို႕ဆူၿဖိဳးေရး မေရွးရႈသမွ်၊ လူမႈတရားမွ်တမႈ မေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္သမွ်၊ သူတို႕မ်က္ရည္ႀကီး၊ မ်က္ရည္ငယ္္ က်ေအာင္ လုပ္ေနသမွ်၊ သူတို႕ ထမင္းအိုးကိုခြဲေနသမွ်၊  သူတို႕ ဗိုက္ေတြ ေဟာင္းေလာင္း ျဖစ္ေနသမွ်၊ သူတို႕ ေက်ာေတြမြဲၿပီး ေျပာင္ေနသမွ် ဒီမိုကေရစီ ေလသံ ဘယ္ေလာက္ ပစ္ပစ္၊ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈ ဘယ္ေလာက္ဝင္ဝင္ တိုင္းျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီသုခခ်မ္းသာရ၊ ေလာက နိဗၺာန္ တည္ ဆိုတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္လာမွာမဟုတ္ပါ။ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ ကြာျခားခ်က္ေတြ ျမင့္သထက္ ျမင့္၊ လူမႈမတည္ၿငိမ္မႈေတြ မ်ားသထက္မ်ား၊ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ မတရားမႈေတြ ဒင္းၾကမ္းျဖစ္သထက္ ျဖစ္ ၿပီး တိုင္းျပည္ဟာ “ဓားမေနာက္ပိတ္ေခြး” ဘဝ က ဘယ္လိုမွလြတ္လာမွာ မဟုတ္ပါ။

 

ခုေတာ့.. ျဖစ္ေနတာက.. ဗမာ့ သမိုင္းဝင္ ဒီမိုကေရစီ အေျပာင္းအလဲႀကီးမွာ လူထုဟာ —

 

ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္း ေနတတ္ ရမယ္။  ထမင္းတနပ္ ေလွ်ာ့စား ႏိုင္ရမယ္။စိတ္ရွည္၊ သည္းခံ ခႏၱီ ပါရမီ က်င့္ၾကံ ရမယ္။  သူမ်ားဆီမွာ အလကားနီးပါးရေနတဲ့ လူထု ဆက္သြယ္ေရး စနစ္၊ နစၥဓူဝ အေျခခံ လိုအပ္မႈ ကို အရင္တုန္းကေအးဓားျပတိုက္သလို ပိုက္ဆံေတြ မတန္တဆ နင္းခြ ေတာင္းခဲ့ၿပီ အခုမွေရေျမ့အရွင္ မိုဘိုင္းသခင္ အေနနဲ႕ နာမည္ေကာင္း ယူ ေစ်းေလွ်ာ့ေပးတာကိုလည္း ေက်းဇူးသိႏိုင္ရေလာက္ေအာင္ ႏံုအ တတ္ရမယ္။  ျပည္သူလူထုရဲ႕ အေျခခံနဲ႕ မူလ အခြင့္အေရး အားလံုးကို အလံုးစံု ထိန္းခ်ဳပ္ထားခဲ့ၿပီး အခုမသဒါၶေရစာ မယားငယ္ ေပးေပး ျပန္ေပးကာ ျပည္သူ႕အခြင့္အေရး ကိုႏိုင္ငံေရးလက္နက္ အျဖစ္ အသံုးခ်ေနတာကို ၾကည္ျဖဴ နားလည္ေပးရံုမကရွိခိုးဦးတင္ ေက်းဇူးတင္ တတ္ရမယ္။

 

ဒါကို ေက်ာမြဲလူထု နင္းျပားေတြမွာ မခံႏိုင္လို႕ အာခံျပန္ရင္လည္း —

 

“ေရႊေရးပန္းကန္တက္” တယ္ ဆိုၿပီး လူ႕ေပါက္ပန္း အာဏာရွင္ ေနာက္ၿမီးဆြဲေတြရဲ႕ အၿငိဳအျငင္ ခံရမယ္။  အာဏာရွင္ရဲ႕ မီးေလာင္ဗံုးဒဏ္ ခံႏိုင္ရမယ္။လက္ကိုင္တုတ္ေတြရဲ႕ နံပါတ္တုတ္ဒဏ္ ခံႏိုင္ရမယ္။  ေသနတ္က်ည္ဆံလည္း “ပီး”ရမယ္။  ဒါဟာ ဗမာျပည္က က်ားသနားမွ ႏြားခ်မ္းသာမယ့္ “ေခြးတူ ဝက္တူဒီမိုကေရစီ” ရဲ႕ အက်င့္၊ အၾကံ နဲ႕ ဝိေသသလကၡဏာေတြ ျဖစ္တယ္။

 

“သမေဏနမေဏာ၊ ေဂါေဏနေဂါေဏာ” ဆိုသလို ဒီမိုကေရစီ နဲ႕ ႏိုင္ငံေရး သမားဆိုသူမ်ားကလည္း —

 

ေဘာင္းဘီဝတ္မ်ား နဲ႕ ေဘာင္းဘီခၽြတ္မ်ားႀကီးစိုးရာ လႊတ္ေတာ္ မွာ“မတိုက္မခံ” လုပ္တတ္ရမယ္။  မတိုက္လည္း မတိုက္၊ တာဝန္လည္း မခံတဲ့ႏိုင္ငံေရးဓေလ့ဟာ နာမည္သာဆိုးတာ အေန၊ အစားေတာ့ တကယ္ ေခ်ာင္တယ္။“အားလံုးေကာင္းပါသည္” လည္း မၾကာမၾကာ ေအာ္ တတ္ရမယ္။  “လက္ညွိဳးေထာင္ေခါင္းညိတ္” အခ်ိန္ကိုက္ လုပ္တတ္ရမယ္။  ျမင္းက မလႈပ္ ခံုကလႈပ္၊ယုန္ကမတိုး ပိုက္ကတိုး နဲ႕ “စိတ္ေတာ္သိ၊ ေဗာင္းေတာ္ညိတ္” လည္း တတ္ရမယ္။ေရလိုက္ငါးလိုက္ နဲ႕ “အၿမီးစားဖက္ ေခါင္းစားဖက္” လုပ္တတ္ရမယ္။  ဒါဟာ..“ျပည္ထဲအေရး ေပါက္နဲ႕ေက်း”၊ “ၾကက္ဥအေရာင္ တိမ္ေတာင္သဖြယ္ မင္းေရးက်ယ္”တယ္ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံအေရး၊ ျပည္သူ႕အေရးကို ဆင္စြယ္နန္းေပၚတင္၊ သုခမိန္စကားလံုးေတြသံုး၊ လူထုနဲ႕ ကင္းကြာေအာင္ လုပ္၊ လူထုလႈပ္ရွားမႈကိုသင္းကြပ္၊ စကားအရာမွာေတာ့ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေျပာ၊ ေလဖမ္းဝါးလံုးတန္းခ်ည္လူထုကို ဝါဝါ ခ်ရင္း အစစ္အမွန္ ႏိုင္ငံေရး “ဝါဒ” နဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ ေတာ့လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ မျပႏိုင္ဘဲ စကားအရာသာ ဝါဝါၿပီး ခ် တတ္တဲ့ “ဝါတတ္”အေခ်ာင္သမား၊ ေလာက္ေကာင္၊ ဆိတ္ခေလာက္၊ မႏုသီဟ ဖင္ႏွစ္ခြ ေတြသာႀကီးစိုးတဲ့ “ဝစီပိတ္” စစ္လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး ရဲ႕ “ေတမိ ဒီမိုကေရစီ”အက်င့္၊ အၾကံေတြ ျဖစ္တယ္။

 

အခုလို ဆိုေတာ့.. နင္ပဲငဆ နင့္နင့္သီးသီး နဲ႕ ေဘးထိုင္ ဘုေျပာ တယ္လို႕ဆိုခ်င္ၾကမယ္။  မဟုတ္ဘူး..။  ဗမာျပည္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးကို အတိုင္းအတာတခု အထိ ႀကိဳဆို အသိအမွတ္ျပဳေၾကာင္း နဲ႕ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္း ကို အျပဳသေဘာ ေဆာင္တဲ့ ေဆာင္းပါး အေျမာက္အမ်ား ေရးခဲ့ဖူးတယ္။ ေနာင္လည္း အလ်င္းသင့္သလို အျပဳသေဘာေဆာင္ ေရးဖို႕ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ဒါေပမယ့္ စစ္အုပ္စု နဲ႕ ခရိုနီ အက်ိဳးသက္သက္ စစ္ဖြဲ႕စည္းပံု နဖားႀကိဳးထိုးခံထားရတဲ့ စစ္လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး တခုတည္း အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ေရွ႕မေရာက္ဘူး။  လမ္းမေပါက္ဘူး။  မတရားမႈေတြ၊ ဖိႏွိပ္မႈေတြအတြက္မာမာထန္ထန္ အသံက်ယ္က်ယ္ ထြက္ ဆန္႕က်င္ဖို႕ ပို အခြင့္သာ၊ လူးသာ၊ လြန္႕သာ၊လႈပ္သာတဲ့ လႊတ္ေတာ္ ျပင္ပႏိုင္ငံေရး၊ လူထု ႏိုင္ငံေရး က အခုထက္ ပိုက်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ ရွိရမယ္၊ ရွိသင့္တယ္ ဆိုတာလည္း ျမင္သေလာက္ ေထာက္ျပေျပာဆိုမွ ႏိုင္ငံသား တေယာက္၊ ျပည္သူတေယာက္ အေနနဲ႕ က်င့္ဝတ္ တာဝန္ (MoralObligation) ေက်မယ္။

 

လယ္ကြင္းထဲ၊ ယာကြက္ထဲ၊ စက္ရံုထဲ နဲ႕ ေတာထဲ၊ ေတာင္ထဲ က ဘဝေတြဟာ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး တည္ေဆာက္လို႕ မရဘူး။  စိတ္ကူးသက္သက္နဲ႕ တည္ေဆာက္လို႕ မရဘူး။သူတို႕အတြက္ လက္ေတြ႕ အလုပ္နဲ႕ အခြင့္အေရး ရဖို႕ လိုတယ္။  လိုအင္ဆႏၵ နဲ႕အေၾကာက္တရား က လြတ္ေျမာက္ (Freedom from Want & Fear)၊ ဒီမိုကေရစီအိမ္မက္ မက္ဖို႕ဆိုတာဟာ လက္ေတြ႕ သဘာထား မွန္တဲ့ အလုပ္ေတြ၊ အျပဳအမူေတြပါဖို႕ လုိတယ္။  ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး နဲ႕ တိုင္းရင္းသား အေရးတည္ေဆာက္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လယ္သမား၊ အလုပ္သမားအေရး ကိုင္တြယ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္မွာစကားခ်ည္းသက္သက္၊ လက္ခ်ည္းသက္သက္ နဲ႕ ကိုယ္အသာရဖို႕၊ “ငို႕ဘ” အက်င့္ကစားသမားစိတ္ဓာတ္ (Gamesmanship)  ႏိုင္ငံေရး ကစားကြက္ဆင္၊အေလွ်ာ့အတင္းလုပ္၊ လွည့္ကြက္ ေထာင္ေျခာက္ဆင္ ကစားေနတာေတြ ရပ္ၿပီး တကယ့္အစစ္အမွန္ အရင္းခံ စိတ္ေစတနာ နဲ႕ သူတို႕ေတြ တကယ္ပဲ ဒုကၡ၊ သုကၡ ႀကီးစြာခံစားေနရပါ့လား ဆိုတာ စာနာနားလည္ ဆင္ေျခ ႏိုင္ဖို႕လိုၿပီး လက္ေတြ႕သူတို႕အတြက္ အလုပ္ေတြ၊ အခြင့္အေရးေတြ လုပ္ဖို႕၊ ေပးဖို႕ လိုတယ္။  ခုေတာ့ႏိုင္ငံတကာ နဲ႕ ျပည္တြင္းက ေရႊျပည္ေအး သမားမ်ား ရဲ႕ အထင္ နဲ႕ အျမင္ဟာနင္းျပားမ်ား လက္ေတြ႕ ခံစားေနရတဲ့ ပကတိ အေျခအေနနဲ႕ ပါစင္ေအာင္လြဲ ေနတယ္။

 

တန္ခိုးရွင္ မဟုတ္မွန္း သိတယ္။  ေန႕ခ်င္း၊ ညခ်င္း ဘယ္အရာမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာလည္း နားလည္တယ္။  လက္ေဖ်ာက္တခ်က္ တီးလိုက္ရံုနဲ႕တမဟုတ္ခ်င္း အရာရာ မၿပီးျပည့္စံုႏိုင္ဘူးဆိုတာလည္း တြက္မိတယ္။  ဒါေပမယ့္အရာရာကို အေကာင္းျမင္၊ အခ်ိန္ေတြ ေစာင့္စား၊ စိတ္ရွည္၊ သည္းခံဖို႕ဟာလူတိုင္းအတြက္ အဆင္မေျပဘူး။  အထူးသျဖင့္  စစ္ပြဲ နဲ႕ ဆင္းရဲ ဒုကၡၾကားကအနာဂတ္မဲ့ေနတဲ့ ဘဝေတြအတြက္ အဆင္မေျပဘူး။  အင္းလ်ားကန္ေစာင္း အေအးခန္းထဲကလူတန္းစားအတြက္ အဆင္ေျပခ်င္ ေျပမယ္။  ကြန္ပ်ဴတာ ကီးဘုတ္ ကို ခလုတ္လက္တင္ခု စာေရးေနတဲ့ စာေရးသူအတြက္ အဆင္ေျပခ်င္ ေျပမယ္။  ကြန္ပ်ဴတာဖန္သားျပင္ကို ခု စူးစိုက္ ဖတ္ေနတဲ့ စာဖတ္သူ အတြက္ အဆင္ေျပခ်င္ ေျပမယ္။

 

ဒါေပမယ့္  ေႏြးေထြးတဲ့ အိမ္ဆိုတာ ဘယ္နားေနမွန္း မသိဘဲ အသက္ေဘး အတြက္ေတာထဲ ေျပးေနရတဲ့ သူေတြ အတြက္ အဆင္မေျပဘူး။  ကိုယ့္ အိမ္ကေန အတင္း အဓမၼစြန္႕ခြာေနရတဲ့ လယ္မဲ့၊ ယာမဲ့၊ ေျမမဲ့ ဘဝေတြ အတြက္ အဆင္မေျပဘူး။အလုပ္ရွင္ ေသြးစုပ္သမွ် လည္စင္း ခံေပးေနရတဲ့ အလုပ္သမားေတြ အတြက္အဆင္မေျပဘူး။  “အိမ္ဆိုေပမယ့္ အိမ္ရယ္ မမည္ေတာ့တဲ့” ဘဝ  အိမ္ေတြ မွာ ေနေနရသူ ေတြအတြက္ အဆင္မေျပဘူး။  မလြယ္ဘူး။

 

ဒီလိုအေနအထားမွာ ဗမာ့ ႏိုင္ငံေရး ကို “Political Illusion” က ဘယ္လို၊“Democratisation” ဘယ္ပံု၊  “Liberalisation” က ဘယ္အရာ၊ “Transition toDemocracy” မွာ ဘာေတြ ရွိတယ္.. စတဲ့ စကာလံုး ေတြ၊ သီအိုရီ ေတြ ခ်ေရး၊ခ်ေျပာဖို႕ စိတ္မပါဘူး။  လိပ္ျပာမလံုဘူး။

 

ဗမာျပည္အတြက္ လြတ္လပ္ျခင္း နဲ႕ တန္းတူညီမွ်ျခင္း ဒီမိုကေရစီ တရား ဟာမီးတြင္းထဲတင္ နိ႒ိတံ တယ္လို႕ေတာင္ မဆိုႏိုင္ဘဲ “အေသေမြးခဲ့တယ္” လို႕ပဲတိုတို ဆိုရမယ္။

 

ဒီလို “အေသေမြး ဗမာ့ ဒီမိုကရစီ” အတြက္ အေပၚရံ သကာမဖံုးဘဲ ဆိုခဲ့တဲ့စကားလံုး အၾကမ္းထည္ေတြကပဲ အနည္း၊ အက်ဥ္း ပံုေဖာ္ ႏိုင္မယ္ ထင္တယ္။ဒါေတာင္ ပကတိ အေျခအေနနဲ႕ အမ်ားႀကီး အလွမ္းကြာေနေသးတယ္။

 

ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႕ေတာ့  “ေခြးတူဝက္တူ ဒီမိုကေရစီ အက်င့္အၾကံ၊ ဝစီပိတ္လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရး နဲ႕ အေသေမြးခဲ့တဲ့ ဗမာ့ဒီမိုကေရစီ” အတြက္ဗားေတာ့ဘရက္ ရဲ႕ ကဗ်ာ ေလး တပုဒ္ နဲ႕ နိဂံုးခ်ဳပ္ခ်င္တယ္။

 

အဆီယစ္ေနသူမ်ား

 

ျပည္သူ႕ေခၽြးႏွီးစာ အခြန္ ဘ႑ာေတာ္ကို

အလြဲသံုးစားလုပ္ေနသူေတြက

နည္းနည္းနဲ႕ ေရာင့္ရဲၾကပါလို႕

ဆံုးမေနပါလားေဟ့..။

 

ဗိုက္အျပည့္ စားေသာက္ေနရတဲ့ သူေတြက

လူငတ္ေတြကို

အနစ္နာခံၾကစမ္းပါတဲ့..။

 

တိုင္းျပည္ႀကီးကို ေဂ်ာက္ထဲ ဆြဲေခၚခ်မယ့္ လူေတြက

တိုင္းျပည္ႀကီး သာယာဝေျပာမယ့္ အခ်ိန္

နီးလာၿပီတဲ့ေလ..။

 

တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုတာ

သာမန္ျပည္သူျပည္သားေတြ နားလည္ဖို႕

အင္မတန္ ခက္ပါတယ္ ဆိုပါလားေဟ့..။

 

အားလံုး ဆင္ျခင္၊ ေတြးေခၚ၊ ခံစား၊ နားလည္၊ စာနာ ႏိုင္ၾကပါေစ။

 

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး

၂၆ ၊ ဧၿပီ ၊ ၂၀၁၃