မဂၤလာတရားေတာ္၊ ရန္ျငိမ္းေစျခင္း၊ စိတ္ႏွလံုးႏွိမ့္ခ်ျခင္းႏွင့္စိတ္ႏွလံုးျဖဴစင္ျခင္း

ဂႏၵီသည္ ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းပညာရပ္မ်ား၌ ထူးခြ်န္သူတစ္ဦး မဟုတ္ေခ်။ သူသည္ အေျခခံပညာရပ္မ်ားကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ျပီးေနာက္ လန္ဒန္ျမိဳ ႔သို႔ သြားေရာက္ကာ၊ ေရွ ႔ေနတစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္ ဥပေဒပညာရပ္ကို သင္ၾကားသည္။ ထိုသို႔ ပညာသင္ၾကားေနစဥ္အတြင္း ဂႏၵီသည္ ဘာသာေရးကို စိတ္၀င္စားလာခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို အလြန္အမင္း ႏွစ္ျခိဳက္ခဲ့သည္။ ဓမၶေဟာင္းက်မ္းကို ေလ့လာစဥ္အခါက ”ဖတ္ရတာ အရမ္းခက္ခဲတာပဲ” ဟုဆိုခဲ့သည္။ ဓမၼသစ္ကို ဖတ္ေသာအခါ ဂႏၵီသည္ အထူးစိတ္လွဳပ္ရွားလာသည္။ ခရစ္ေတာ္၏ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလွေသာ ေတာင္ေပၚေဒသနာသည္ သူ၏ ႏွလံုးသားထဲသို႔ စူးနစ္၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ အဆိုးကို အဆိုးအားျဖင့္ မတုန္႔ျပန္ပဲ အေကာင္းအားျဖင့္တုန္႔ျပန္ရန္၊ မိမိပါးတစ္ဖက္ကို ရုိက္လ်င္ အျခားပါးတစ္ဖက္ကိုပါ အရုိက္ခံရန္၊ အက်ၤ ီကို ေတာင္းလ်င္ မိမိ ၀တ္ရုံကို ပါေပးရန္ စသည့္ ၾသ၀ါဒမ်ားသည္ ဂႏၵီ၏စိတ္ထဲတြင္ စြဲျမဲေနခဲ့သည္။

”ခရစ္ေတာ္ဟာ အရမ္းကို ႏူးည့ံတယ္။ သိမ္ေမြ႔တယ္။ စိတ္ရွည္တယ္။ သည္းခံတယ္။ ခြင့္လႊတ္ျခင္း အျပည့္ရွိတယ္။ ျပီးေတာ့ ”လံုး၀ ျပီးျပည့္စံုျပီး ျပည့္၀တဲ့လူဆိုတာ သူတစ္ပါးက ပါးတစ္ဖက္က ရုိက္လို႔ရွိရင္ ေနာက္ပါးတစ္ဖက္ကိုပါ ေပးဖို႔ အသင့္ျဖစ္တဲ့လူ” ျဖစ္ရမယ္လို႔ သင္ၾကားခဲ့တာ တကယ့္ကို လွပတဲ့ ဥပမာေလးပါပဲ။”

ဟု ဂႏၵီဆိုခဲ့သည္။

ဂႏၵီသည္ အိႏၵိယျပည္သို႔ ျပန္ေရာက္လာျပီး ကုမၸဏီ တစ္ခု၌ အလုပ္ရခဲ့သည္။ ထို ကုမၸဏီ၏ ေစခိုင္းခ်က္အရ ေတာင္အာဖရိရွိ ျဗိတိသွ်ကိုလိုနီ ႏိုင္ငံေလးတစ္ႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္အမွဳထမ္းရသည္။ ထိုသို႔ အမွဳထမ္းေနစဥ္ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမွဳမ်ား၊ မတရားမွဳမ်ားကို ၾကံဳေတြ ႔ခဲ့ရသည္။

ဂႏၵီသည္ ခရီးတစ္ခုျပဳရန္ ရထားျဖင့္ ပထမတန္းစားတြဲမွ လိုက္ပါလာခဲ့သည္။ ျမိဳ ႔တစ္ျမိဳ ႔သို႔ အေရာက္တြင္ မ်က္ႏွာျဖဴတစ္ဦးသည္ ဂႏၵီစီးနင္လာေသာ တြဲေပၚသို႔ တက္ေရာက္လာျပီး အိႏၵိယသားျဖစ္သူ ဂႏၵီအား ေတြ ႔ျမင္သြားသည္။ ထိုမ်က္ႏွာျဖဴသည္ အလြန္အမင္းစိတ္ဆိုးေဒါသထြက္လ်က္ ဂႏၵီ ႔အား တြဲေပၚမွ ေမာင္းထုတ္ေပးရန္ မီးရထားအရာရွိကို ေတာင္းဆိုသည္။ ထိုမီးရထားအရာရွိက ဂႏၵီအား အျခား တတိယတန္းစားတြဲသို႔ ေျပာင္းေရႊ ႔ေပးရန္ ေျပာဆိုေသာအခါ ဂႏၵီက ျငင္းဆန္လိုက္သည္။ ဂႏၵီက တြဲမွ ဆင္းမေပးေသာအခါ ပုလိပ္အရာရွိတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာျပီး ဂႏၵီ၏ အထုပ္အပိုးမ်ားကို မီးရထားေပၚမွ ပစ္ခ်လိုက္သည္။ ဂႏၵီ ႔ကိုပါ အတင္းအဓမၼ တြန္းထုတ္လိုက္သည္။ ဂႏၵီခမ်ာ ရထားေပၚမွ ဆင္းေနခဲ့ရသည္။

ထိုကဲ့သို႔ အျဖစ္မ်ိဳးသာမက ေဟာ္တယ္မ်ား၌ အိႏၵိယသားမ်ားကို အတည္းမခံျခင္း၊ အိႏၵိယ ရုိးရာေခါင္းေပါင္းကို မ၀တ္ရန္ တားျမစ္ျခင္း စသည္တို႔သည္ ဂႏၵီ၏ ဘ၀ကို တဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲေစခဲ့သည္။ ဂႏၵီသည္ လွဳမွဳေရးဆိုင္ရာ မတရားမွဳမ်ား၊ လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားမွဳမ်ားတြင္ ဦးေဆာင္လွဳပ္ရွားလာသည္။ ထိုသို႔ လွဳပ္ရွားသည့္အခါ အၾကမ္းမဖက္ေရး မူကို သံုးခဲ့သည္။ အၾကမ္းဖက္မွဳမ်ားကို မည္သို႔မွ် မတုန္ျပန္ပဲ ရဲ၀ံ့စြာ ေခါင္းငံု႔ခံသည္။ သူ၏ေျဖာင့္မတ္ မွန္ကန္မွဳေၾကာင့္ ဂႏၵီသည္ မၾကာခဏ အညွင္းဆဲခံရသည္။ ေထာင္ၾကခံရသည္။ သို႔ေသာ္ ဂႏၵီသည္ အၾကမ္းမဖက္ေရးမူကို မစြန္႔လႊတ္ပဲ ျငိမ္းခ်မ္းစြာပင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ သူ၏ အၾကမ္းမဖက္ပဲ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေဆာင္ရြက္ခဲ့မွဳမ်ားသည္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ လြပ္လပ္ေရးကို ေအာင္ျမင္စြာ ဆြတ္ခူးရန္ ခိုင္မာေသာ အုတ္ျမစ္မ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။ ေခါင္းငံုခံျခင္း၊ သည္းခံျခင္း၊ ရန္ကို ျငိမ္းေစျခင္းတို႔သည္ ေပ်ာ့ညံ့ျခင္း မဟုတ္ပဲ မျမင္ရသည့္ အားတစ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ဂႏၵီလက္ေတြ ႔ျပခဲ့သည္။

တစ္ခါက ေတာင္အာဖရိက၌ ရွိေနစဥ္ ဂႏၵီသည္ သာသနာျပဳဆရာတစ္ဦးျဖစ္သူ Charles Andrew ႏွင့္ အတူ တစ္ညေနခင္း၌ အတူတကြ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ေလွ်ာက္ေနစဥ္ ရုတ္တရက္ လူတစ္စုထြက္ေပၚလာျပီး သူတို႔ ေရွ ႔မွ ပိတ္ရပ္လိုက္သည္။ သာသနာျပဳဆရာက ထိုလူစုသည္ မိမိတို႔ကို ရန္ျပဳမည့္သူမ်ားဟု အကဲခတ္သိရွိလိုက္ျပီး ထြက္ေျပးရန္ ျပင္လိုက္သည္။ ဂႏၵီက မေျပးရန္တားလိုက္သည္။

” ဓမၼသစ္က်မ္းမွာ ကိုယ့္ရဲ့ ညာဘက္ပါးကို ရုိက္ရင္ ဘယ္ဘက္ပါးကို ပါ ေပးရမယ္လို႔ ေျပာထားတယ္ မဟုတ္လား”

”အဲဒါက တင္စားျပီး ေျပာထားတာ” ဟု သာသနာျပဳဆရာက ဆိုသည္။

”က်ဳပ္ေတာ့ အဲဒီလိုမထင္ဘူး။ က်ဳပ္ထင္တဲ့ဆိုလိုခ်က္က က်ဳပ္တို႔ဟာ သတၱိရွိရမယ္။ သူတစ္ပါး ရုိက္ႏွက္တာကို တစ္ခ်က္မကဘူး။ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံမယ္။ ဒီလိုခံေပမယ့္လို႔ တစ္ခ်က္မွ ျပန္ျပီး မတုန္႔ျပန္ဘူး။ ထြက္လည္းမေျပးဘူး။ အဲဒီလိုဆိုရင္ က်ဳပ္တို႔ကို ရန္ျပဳတဲ့လူရဲ့ စိတ္ဟာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္။ တဖက္လူရဲ့ ေဒါသဟာ ေျပေလွ်ာ့သြားမယ္၊ ျပီးေတာ့ ေဒါသစိတ္အစား ရုိေသတဲ့စိတ္က ၀င္လာမယ္။ ခရစ္ေတာ္က ဒီသေဘာတရားကို ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ဒီနည္းအားျဖင့္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္တာ က်ဳပ္ဘ၀ လက္ေတြ႔ပဲ။”

ဟု ဂႏၵီရွင္းျပခဲ့သည္။

လူမည္းေခါင္း ေဆာင္ မာတင္လူသာကင္းေဂ်အာရ္ (Martin Luther King Jr.)

မ်ားမၾကာမွီ ႏွစ္မ်ား၌ အေမရိကန္မွ လူမည္းေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သူ ေဒါက္တာမာတင္လူသာကင္းသည္ ဂႏီၵ၏ နည္းကို ေသခ်ာစြာေလ့လာျပီး လက္ေတြ ႔အသံုးခ်ခဲ့သည္။ အၾကမ္းမဖက္နည္းကို စတင္က်င့္သံုးေသာ ေဒါက္တာကင္းကို လူမည္းမ်ားစြာတို႔က ေက်ာခိုင္းခဲ့ၾကျပီး ”လူမည္းတို႔၏ စြမ္းအား” ေဆာင္ပုဒ္ကိုသာ လိုက္နာခဲ့သည္။ ပုလိပ္မ်ား၏ နံပါတ္တုတ္ျဖင့္ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရုိက္ႏွက္ခံရသူမ်ား၊ ေထာင္မွဴးမ်ား၏ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မွဳမ်ားကို ခံရေသာ လူမည္းမ်ားအဖို႔ ေဒါက္တာကင္း၏ အၾကမ္းမဖက္နည္းလမ္းကို အဘယ္ကဲ့သို႔ လက္ခံႏိုင္ပါမည္နည္း။ သို႔ေသာ္ ေဒါက္တာကင္းသည္ သူ၏ အၾကမ္းမဖက္နည္းလမ္းကို ျမဲျမံစြာ ကိုင္ဆြဲထားခဲ့သည္။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတ၀ွမ္း ျမိဳ ႔ၾကီးမ်ား၌ လူမည္းမ်ား ဆႏၵျပခဲ့စဥ္ ေဒါက္တာကင္းသည္ တစ္ျမိဳ ႔၀င္ တျမိဳ ႔ထြက္  လူမည္းမ်ားအား ေဒါသမ်ားကို ေျပျငိမ္းရန္ လို္က္လံအားေပးခဲ့သည္။ ”အေကာင္းကို လိုခ်င္ရင္ အဆိုးအားျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ရႏိုင္မွ မဟုတ္ဘူး” ဟု ရဲရဲေတာက္ မိန္႔ခြန္းေျခြသည္။ ေဒါက္တာကင္းသည္ ထိုသေဘာတရားမ်ားကို ေတာင္ေပၚေဒသနာ ႏွင့္ ဂႏၵီတို႔ထံမွ နားလည္သေဘာေပါက္ချဲ့ခင္း ျဖစ္သည္။ သူ၏မိန္႔ ခြန္းတိုင္းတြင္ ထိုသေဘာတရားသည္ အျမဲထင္ဟပ္ေနေၾကာင္း ေတြ ႔ရသည္။

”က်ဳပ္တို႔ခရစ္ယာန္မွာ ကားတိုင္ဟာ သရဖူထက္ ပိုျမင့္ျမတ္တယ္။ သရဖူထက္ ေရွ ႔ကလာရမယ္လို႔ ဆိုထားတယ္ မဟုတ္လား။ ခရစ္ယာန္တစ္ေယာက္ဟာ ကုိယ္ရဲ ႔ကားတိုင္ကို ရဲရဲၾကီး ထမ္းႏိုင္ရမယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခက္ခဲပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲနာက်င္ပါေစ၊ဘယ္ေလာက္ပဲတင္းက်ပ္ပါေစ ရဲရဲၾကီးကိုထမ္းရမယ္။ က်ဳပ္တို႔ရဲ ႔ခႏၶာမွာ ကားတိုင္ရာဟာ အမာရြတ္က်န္တဲ့အထိ ထမ္းရမယ္။ ဒါမွလည္း ေကာင္းက်ိဳး သရဖူကို လွလွၾကီး ခံစားရမွာ။ ဒီသရဖူၾကီးကို ရရွိဖို႔ က်ဳပ္တို႔ ဆင္းရဲျခင္းေတာ့ ခံရမယ္”

ဟု ေဒါက္တာကင္းက ဆိုသည္။

ေဒါက္တာကင္း၏ အၾကမ္းမဖက္ေရးမူသည္ လံုးလံုးလ်ားလ်ားၾကီး မွန္ခဲ့သည္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ယထာဘူတမက်ပါေစ၊ လူသားမ်ား၏ ကိုယ့္ကိုကို ကာကြယ္လိုေသာသေဘာကို ဆန္႔က်င္ေနပါေစ၊ ေဒါက္တာကင္းသည္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးမူကို မစြန္႔လႊတ္ခဲ့။ လူမည္းမ်ားက လက္စားေခ်ရန္ တိုက္တြန္းဆႏၵျပဳေသာ္လည္း ေဒါက္တာကင္းက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာထားရန္သာ တိုက္တြန္းခဲ့သည္။

Alabama ျပည္နယ္ရွိ Salma ျမိဳ ႔အနီး တံတားတစ္ခုအနီးတြင္ ျဖစ္သည္။ နံပါတ္တုတ္မ်ား၊ မီးသတ္ပိုက္မ်ား၊ ဂ်ာမန္ ရဲေခြးမ်ားျဖင့္ အင္အားအျပည့္အစံုရွိေသာ နယ္ေျမထိမ္းသိမ္းေရးရဲမ်ား ေရွ ႔တြင္ လူမည္းအခြင့္အေရးေတာင္းဆိုသူမ်ားသည္ စီတန္းကာ မားမားရပ္ေနၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ရဲခ်ဳပ္ၾကီး Jim Clark သည္ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ လံုျခံဳေရးရဲမ်ား အကာအကြယ္မဲ့၊ လက္နက္မဲ့ လူမည္းမ်ားကို ရက္စက္စြာတိုက္ခိုက္ၾကသည္။ လူမည္းမ်ား၏ ေသြးတို႔ျဖင့္ လမ္းတို႔မွာ စြန္းထင္းသြားသည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္ကို ရုပ္ျမင္သံၾကားမွ ျမင္လိုက္ရေသာ အေမရိကန္ျပည္သူလူထုသည္ ရဲမ်ား၏ မတရားအၾကမ္းဖက္မွဳမ်ားကို ရြံရွာစက္ဆုပ္သြားျပီး လူမည္းမ်ားေတာင္းဆိုေသာ လူတန္းစား တူညီမွဳအခြင့္အေရးကို ေပးရန္ တစ္ခဲနက္ဆႏၵျပဳလိုက္သည္။

အျခားေသာျဖစ္ရပ္မ်ား

အေရွ ႔ေတာင္အာရွတြင္လည္း ဖီလီပိုင္ ႏိုင္ငံတြင္ အကြီႏို၏ ဦးေဆာင္မွဳျဖင့္ ဖိႏွိပ္မွဳမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္အခါက သာမာန္အရပ္သားမ်ားသည္ လမ္းမမ်ားေပၚ၌ စုေ၀းကာ ဆုေတာင္းေနခဲ့သည္။ စစ္သံခ်ပ္ကာကားမ်ားသည္ ဒူးေထာက္ကာ ဆုေတာင္းေနၾကသူ အရပ္သားမ်ားေရွ ႔အေရာက္တြင္ မျမင္ရသည့္ အားတစ္ရပ္က ပိတ္ဆို႔ေနသည့္ပမာ တုံ႔ကနဲရပ္သြားခဲ့ရသည္။

ထို႔ေနာက္ပိုင္းႏွစ္မ်ားတြင္ ပိုလန္၊ ဟန္ေဂရီ၊ ခ်က္ကိုစလိုဗားကီယား၊ အေရွ ႔ဂ်ာမဏီ၊ ဘူလ္ေဂးရီးယား၊ ယူဂိုဆလားဗီးယား၊ ရူေမးနီးယား၊ မြန္ဂိုးလီးယား၊ အယ္ဘားနီးယား၊ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စု၊ နီေပါ၊ ခ်ီလီ စသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ လူေပါင္းမ်ားစြာတို႔သည္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မွဳမ်ားကို ျငိမ္းခ်မ္းေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ တြန္းလွန္ႏိုင္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ အေရွ ႔ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ထိုတြန္းလွန္မွဳမ်ားကို ခရစ္ယာန္ အသင္းေတာ္မ်ားမွ ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုသူမ်ားသည္ ဖေယာင္းတိုင္မ်ားကိုင္ေဆာင္ကာ ဆုေတာင္းလ်က္၊ ဂုဏ္ေတာ္ခ်ီးမြမ္းလ်က္၊ ခ်ီတက္ၾကသည္။ ေယာရွဳလက္ထက္ကအတိုင္း ၾကီးမားေသာ တံတိုင္းၾကီးမ်ားသည္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေတာင္းဆိုသူမ်ားအားျဖင့္ ျပိဳၾကခဲ့ရသည္။

တဖန္ဆိုပါဦးမည္။

ရန္ျငိမ္းေစတတ္ေသာသူမ်ားသည္ မဂၤလာရွိၾကသည္။ အေၾကာင္းမူကား သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားေၾကာင့္ ေႏွာင့္ရွက္ညွင္းဆဲျခင္းကို ခံရေသာသူ တို႔သည္မဂၤလာ ရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ထိုသူတို႔၏ႏိုင္ငံျဖစ္၏။

မွန္လြန္းလွစြ ပါတကား။

(အင္တာနက္စာေစာင္ – မုရန္မဂၢဇင္းက ယူပါတယ္)