ေဇာ္ေအာင္ (မုုံရြာ)
မတ္လ ၆၊ ၂၀၁၃
မေန႔က ဤဝက္ဘ္ဆုိဒ္မွာ စာလာဖတ္တဲ႔ မိတ္ေဆြတစ္ဦးထံက Comment တစ္ခုဝင္လာပါတယ္။ သူ႔ Comment က စကၤာပူမွာ ျဖစ္သြားတဲ႔ ျမန္မာတုိ႔ရဲ႕သရုပ္ေဖာ္အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ တင္ျပထားတာမုိ႔ အျခား စာဖတ္သူမ်ားလည္း ေဝငွ ဖတ္ရွဳႏုိင္ရန္ Post အျဖစ္ ျပန္ေဖာ္ျပ ေပးလုိက္ပါတယ္။
သူေရးပုိ႔သည့္ comment မွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္ပါသည္။
………………….
ကိုေအာင္ေရ ….
ဟုတ္ပါတယ္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕စိတ္ဓာတ္ေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ျပင္ရဦးမွာပါ။ ဥပမာေျပာရရင္ ေလာေလာလတ္လတ္ ပါဗ်ာ။ ၁၀-၄-၂၀၁၁ တုန္းက Singapore က Peninsula Plaza မွာ ျမန္မာသႀကၤန္ပြဲလုပ္ပါတယ္။ Singapore ဆိုတာက ျမန္မာေတြ ေတာ္ ေတာ္မ်ားတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့အျပင္Peninsula Plaza ဆိုတာ ကလည္း ျမန္မာေတြရဲ႕ စုရပ္ျဖစ္ေနတာပါ။
Peninsula Plaza ေျမညီထပ္ကေန(၅)ထပ္ထိ မွာရွိတဲ့ဆိုင္ခန္း၉၀% ႏႈန္းကလည္းျမန္မာဆိုင္ေတြပါ။ Lazy Club တီး၀ိုင္းက ေျမညီထပ္မွာ တီးပါတယ္။ လူေတြကေတာ့ ေျမညီထပ္တင္သာမက (၂) ထပ္ကေန (၅) ထပ္ထိ လူေလွ်ာက္လမ္းေတြကေနရပ္ၾကည့္ၾကရပါတယ္။ ပြဲစီ စဥ္သူေတြကလည္း ျမန္မာမ်ိဳးေတြရဲ႕ အတာသႀကၤန္ပြဲကို ျမန္မာေတြရဲ႕ စုရပ္ျဖစ္ေနတဲ့ေနရာမွာစီစဥ္ေပးတာျဖစ္မွာပါ။
Free Show ပါ။ ပြဲမစခင္မွာကတည္းက(၂)ထပ္ကေန(၅)ထပ္ထိလူေလွ်ာက္ လမ္းေတြဟာလူေတြျပည့္ေနပါၿပီ။ တိုးေနၾကပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ (၂) ထပ္ကေန (၅) ထပ္ထိ လူေလွ်ာက္လမ္းေတြက မွန္ေတြကာထားတာပါ။ လူအုပ္နဲ႔ဖိတိုးလိုက္ရင္ လူေလွ်ာက္လမ္းကို ကာထားတဲ့ မွန္ေတြကြဲၿပီး အၿပံဳလိုက္ေအာက္က်သြားႏိုင္တာမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ပြဲစီစဥ္သူေတြထဲကအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က အရမ္းမတိုးက်ဖို႔ ၊ေရွဆံုးတန္းကလူေတြ လူေလွ်ာက္လမ္းကုုိကာထားတဲ့ေဘာင္ေတြ ေပၚကိုလက္မေထာက္က်၊ မဖိက်ဖို႔ ၊ထိုင္ၾကည့္ၾကဖို႔ ၄-၅ ၾကိမ္ ေလာက္ request လုပ္ပါတယ္။
၁၅% ေလာက္သာလက္ခံတာကိုေတြရပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ပြဲစခ်ိန္ေရာက္လာပါတယ္။ အစီအစဥ္တင္ဆက္သူ မတင္မိုးလြင္ကလည္း အရမ္းမတိုးက်ဖို႔ ထပ္ၿပီး request လုပ္ပါတယ္။ သူလည္းပဲ request လုပ္တာ ၅ ၾကိမ္ ထက္ မနည္းပါဘူး။ ဒံုရင္းကဒံုရင္းပါပဲ။ Lazy Club တီး၀ိုင္း မစခင္မွာ Singapore ေရာက္ျမန္မာေတြရဲ႕ ေဖ်ာ္ေျဖမႈအစီအစဥ္ေတြတင္ ဆက္ပါတယ္။ Lazy Club တီး၀ိုင္း အဖြင့္တီးလံုးတီးခ်ိန္မွာ ပိုဆိုးလာပါၿပီ။ အရင္ဆံုးကိုေဇာ္ပိုင္ဆိုပါတယ္။လိုက္ဆိုၾကပါတယ္၊လက္ခံပါတယ္။
Live Show ကိုးဗ်။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေအာ္ဟစ္အား ေပးၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မေဟမာ အလွည့္။ ဟုတ္ကဲ့။
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက အဲ့ဒီမွာစပါတယ္။ မေဟမာေန၀င္းဆိုေနတုန္းအေပၚထပ္ေတြကေနမေဟမာကို ေရနဲ႔ပက္ခ်ပါတယ္။ ပြဲလုပ္ေန တာက outdoor မဟုတ္ပါ။ Indoor ပါ။ ေနာက္တစ္ခ်က္ က စင္ေပၚမွာ Audio Device ေတြအမ်ားႀကီးပါ။
Electronic နဲ႔ ေရနဲ႔မတည့္တာကို ကေလးေတာင္နားလည္ပါတယ္။ မေဟမာလည္း ေရေလးသုတ္လိုက္ သီခ်င္းေလးဆိုလိုက္နဲ႔ တစ္ပုဒ္ၿပီး သြားပါတယ္။ မေဟမာတစ္ပုဒ္ၿပီးခ်ိန္မွာ ကိုႏိုင္ေဇာ္က စက္ေတြပ်က္စီးႏိုင္တာေၾကာင့္ ေရမပက္ဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ဗ်ာ …. ပက္တာပါပဲ။ မတင္မိုးလြင္ကလည္း စက္ေတြပ်က္စီးႏိုင္တာၾကာင့္၊ဒီအေဆာက္အဦးထဲမွာရမပက္ပါဘူးဆိုတဲ့ ခံ၀န္ခ်က္နဲ႔ ပြဲက်င္းပခြင့္ယူထားရတာေၾကာင့္ ေရမပက္ၾကဖို႔ ထပ္ၿပီး request လုပ္ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ ပက္ဆဲပါပဲ။ ေနာက္ဆံုး လံုၿခံဳေရးက ေရပက္တဲ့ ၃-၄ ေယာက္ရယ္၊ အလြန္အကၽြံေသာင္းက်န္းေတာ္မူတဲ့ ၃-၄ ေယာက္ေလာက္ရယ္ကို ဖမ္းျပလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ကိုယ့္လက္ထဲက hand phone ေလးကို ေရနဲနဲစဥ္ရင္ေတာင္ စိုးရိမ္တႀကီး သုတ္ၾကတာဗ်ာ၊ hand phone ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာေစ်းႀကီးတဲ့ Audio Device ေတြပ်က္သြားရင္ ဆိုတာမ်ိဳးမ်ားမေတြးမိၾကဘူးလားမသိပါ။ တကယ္လို႔သာ တစ္ခုခု ပ်က္သြားရင္ ေလာေလာဆယ္ ဒီပြဲကိုကိုယ္ဆက္မၾကည့္ရေတာ့ဘူး။
ၿပီးေတာ့ ပြဲစီစဥ္သူေတြလည္း ေလွ်ာ္ရေတာ့မယ္။ ေနာက္ႏွစ္ေတြလည္း ဒီေနရာမွာ ပြဲလုပ္ခြင့္ရေတာ့မွာမဟုတ္ဖူး။
ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ညစ္ၿပီးျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီပြဲလည္း သတ္မွတ္ခ်ိန္မျပည့္ခင္ မွာပဲ ရပ္လိုက္ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ ေတြေၾကာင့္ ထိမ္းမရေတာ့လို႔ပါ။ သတင္းေတြဆက္ၾကားရပါတယ္။
အဆိုေတာ္ေတြ၊ အတီးသမားေတြျပန္သြားေပမယ့္ ပြဲၾကည့္သူ ေတြက ကိုယ့္ဘာသာဆို၊ ကိုယ့္ဘာသာကေနၾကလို႔ ရဲေတြပါ မျပန္ရဘူးျဖစ္ ေနပါသတဲ့။ ဆိုေန၊ ကေနၿပီး ရမ္းကားေနတာမဟုတ္ေတာ့လည္း ဖမ္းမရ၊ တားမရ။ လႊတ္ထားဖို႔က်ေတာ့လည္း မူေတြက မမွန္ေလ။ စိတ္ဓာတ္ေၾကာင့္လား၊ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္လား ေတာ့မသိပါ ေနာက္ဆံုးေတာ့ Peninsula Plaza မွာေတာ့ ကြမ္းတံေတြးေတြ၊ အံဖတ္ေတြ၊ အမႈိက္ေတြနဲ႔က်န္ရစ္ခဲ့ ရပါေတာ့တယ္။
ပြဲစီစဥ္သူေတြလည္းခါင္းခဲသြားေလာက္ပါၿပီ။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ႏိုင္ငံႀကီးသားလို႔ခံယူထားတဲ့ Singaporean တာ၀န္ရွိသူေတြကလည္းျ မန္မာေတြကို အထင္ေသး သည္ထက္ ေသးသြားျပန္ပါၿပီ။
(မွတ္ခ်က္။ ။ကၽြန္ေတာ္သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးစစ္စစ္ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာပါလို႔ထုတ္ေဖာ္ေျပာဖို႔လည္း ဘယ္အခါကမွ်၀န္မေလးသူျဖစ္ပါသည္။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ Singapore တြင္ေနထိုင္ကာစီးပြားရွာေနေသာ္လည္း Singaporean မ်ားအားလည္းအထင္ႀကီးသူမဟုတ္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာမ်ားကိုသာ ျမင့္လာေစခ်င္ပါသည္။)
ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္စြာျဖင့္
ဘပုႏွင့္ ေအးျငိမ္း Aung Info မွတဆင့္ မွ်ေဝပါသည္။
မွတ္ခ်က္။ ယခု ၂၀၁၂၊ ၂၀၁၃ စင္ကာပူ ရိႈးပြဲမ်ားတြင္ အမ်ားၾကီးတိုးတက္၊ ေျပာင္လဲလာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သခၤဏ္းစာယူႏိုင္ေသာ ျမန္မာမ်ား တိုးတက္ၾကီးပြားပါေစ …
………
● Subject: ဗမာမ်ား၏ သ႐ုုပ္ကုိေဖာ္ျပျခင္း (ေဇာ္ေအာင္)
M. Zaw Aung <uzawaung@gmail.com>
ျမန္မာျပည္ ဘာေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္ခံေနရသလဲဆိုတာပါပဲ။ ေကာင္းတာကေတာ့ ျမန္မာျပည္ေရာ၊ စင္ကာပူပါ၊ သၾကၤန္ႏွစ္သစ္ ကို ျပႆနာၾကီးၾကီးမရွိပဲ ျပီးသြားတာပါပဲ။ ပင္နီစူလာက လံုျခံဳေရးေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ျမန္မာပြဲဆို လံုျခံဳေရးစရိတ္က မေသးလွ ပါဘူး၊။
လူငယ္ေတြဆိုေတာ့ ေပ်ာ္ၾကတာေပါ့။ မႏွစ္က သၾကၤန္မွာ ကေမၻာဒီယားလူငယ္ေလးေပါင္း ၃၇၀ ေက်ာ္ လူပိျပီးေသဆံုးသြားတာ ၀မ္းနည္း စရာပဲ။ ေဆာ္ဒီအာေရဗီးယား အစၥလမ္ဘာသာေရးပြဲမွာပဲ လူပိေသတယ္ၾကားဖူးတယ္။ ဗမာျပည္ေတာ့ ဒါေလာက္မဆိုးေသးပါဘူး။
http://www.nytimes.com/2010/11/23/world/asia/23cambodia.html
ျမန္မာျပည္က ပြဲမ်ား ၾကီးၾကပ္ဖူးသူေတြ သိပါတယ္။ လံုျခံဳေရးကို ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ၾကံ့ဖြတ္ေတြ လုပ္ၾကတယ္။ စစ္သား၊ ရဲသားေတြလည္း သံုးရတယ္။ စင္ကာပူေရာက္ျမန္မာမ်ားကေတာ့ ဒီလိုပါပဲ။ လြတ္လပ္မႈကို အလြဲသံုးစားၾကတာ.. အူျမဴး၊ လူစိတ္ေပ်ာက္သူ ၁ ရာႏႈန္းလူ တစ္စုကို ဘယ္လိုထိန္းရမလဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရးတူတဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံကို နမူနာယူရပါမယ္။ အခုေခတ္ ၂၀၀၇ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကိုယ္ပဲ ပညာေရး၊ စီးပြားေရးအဆင္ေျပေအာင္လုပ္၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ားကို ကူညီ .. ဆႏၵျပျပီး စစ္အာဏာ ရွင္က်ဆံုးေရး ေတာင္းဆိုတဲ့ေခတ္ေတြေက်ာ္သြားပါျပီ။ ဘာနည္းနဲ႔လုပ္ၾကမွာလဲ။ ဖမ္းဆီး၊ ရိုက္ႏွက္ (ပိုဆိုတဲ့ ပစ္ခတ္၊ သတ္ျဖက္) နည္းက ေတာ့ ပညာနဲပါး၊ ဆိုး၀ါးလာသူမ်ားကို က်င့္သံုးေနရဦးမွာပဲ။
လူေတြကိုပညာေပးတဲ့အလုပ္ကို အစိုးရတိုင္းက ေက်ာင္းေတြမွာပဲ ပညာေပးတယ္။ စင္ကာပူမွာေတာ့ အရြယ္ေရာက္သူမ်ားအတြက္ ၾကိမ္ဒဏ္ေပးျပီးလုပ္ပါတယ္။ အူျမဴးတဲ့ သၾကၤန္ပြဲေတြမွာ ပညာေပးလို႔မရပါ။ ၀မ္းနည္းရတဲ့ တရားရံုး၊ အသုဘ၊ အင္မီဂေရးရွင္း .. စတဲ့ေန ရာေတြမွာပဲ ပညာေပးလို႔ရပါတယ္။
ျမန္မာမ်ားအေျခအေနတိုးတက္လာတယ္ ဆိုရမယ္။ ပင္နီစူလာမွာ ၂၀၀၇ ေနာက္ပိုင္း အိုးပင္းပြဲမလုပ္ျဖစ္တာ ၾကာျပီး။ အခုပြဲကို ဒါေလာက္နဲ႔ ျပီးသြားတာ ၀မ္းသာစရာပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဗမာေတြ အမ်ားၾကီးလိုပါေသးတယ္။ EQ အီမိုးရွင္းသိပ္ႏိုမ့္တယ္။ ေပ်ာ္စရာ၊ ၀မ္းနည္းစရာ၊ ေဒါသျဖစ္စရာ .. ေတြကို ထစ္ကနဲရွိ ပြင့္က်သြားတာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ကအစေပါ့ဗ်ာ ….
ဒီပို႔စ္အတြက္ အမ်ားၾကီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
…………………
● Subject: ဗမာမ်ား၏ သ႐ုုပ္ကုိေဖာ္ျပျခင္း (ေအးေအးခင္)
Dr. Aye Aye Khin <minpyaehein@yahoo.com>
ဆရာေအးျငိမ္းက ဗမာမ်ား၏သရုပ္ကိုေဖာ္ျပျပီးေတာ့ ကၽြန္မလည္း ဒီေန႕မနက္ နည္းနည္းေလးအခ်ိန္ရလို႕ မေလးရွားေရာက္ တစ္ျခားလူမ်ိဳး မ်ားအေၾကာင္း နည္းနည္းေရးခ်င္ပါတယ္။ စာကေတာ့ ေရးခ်င္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါျပီ။ ကၽြန္မက ဘယ္သြားသြား ဘယ္နားမွာေနေန အမွဳမဲ့ အမွတ္မဲ့မေနဘဲ ပတ္၀န္းက်င္ကို အျမဲေလ့လာျပီး Security is first ကို မေလးရွားစေရာက္တဲ့အခ်ိန္ကစျပီး က်င့္သံုးခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီစကားက ကၽြန္မအမ်ိဳးသား အျမဲေျပာတဲ့စကားပါ။ သူက မိသားစုတာ၀န္ေရာ၊ သူ႕အလုပ္တာ၀န္ေရာ အလုပ္လုပ္ေနရေတာ့ ကၽြန္မတို႕ သားအမိ (ကၽြန္မနဲ႕ သားေလး) ဘယ္သြားသြား လုိက္မပို႕ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါနဲ႕ဘဲ ကၽြန္မဘယ္သြားသြား ႏိုင္ငံျခားမွာေနရင္ Security is first ပါဘဲ။ ေလေၾကာနည္းနည္းရွည္ နိဒါန္းပ်ိဳးမိတာကို ခြင့္လႊတ္ျပီး ဆက္ဖတ္ေပးပါ။
အေၾကာင္းအရာက ဒီမွာစမွာပါ။ ကၽြန္မတို႕အိမ္နားမွာ စေနေန႕တိုင္း မေလး၇ွားဘာသာစကားႏွင့္ Pasar Malam အျမဲ၇ွိပါတယ္။ Pasar ဆိုတာ ေစ်း၊ Malam က ည။ ဒီေတာ့ ဘာသာျပန္ရင္ ညေစ်းေပါ့။ မေလး၇ွားမွာ ညေစ်းက ရပ္ကြက္တစ္ခုမွာ တစ္ပတ္ တစ္ရက္ စီစဥ္ေပး ထားပါတယ္။ မေလးလူမ်ိဳး အိမ္၇ွင္မမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားအတြက္ တစ္ပတ္စာကို ေစ်းခ်ိဳခ်ိဳႏွင့္ ၀ယ္ထားလုိ႕ရေအာင္ပါ။ အဲ့ဒီညေစ်း ေတြမွာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြျဖစ္တဲ့ ဘကုန္း (ဘဂၤလားေဒ့၇ွ္လူမ်ိဳး)၊ အ (အင္ဒိုနီး၇ွားလူမ်ိဳး)၊ ဖ (ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳး)၊ ဗလိုင္ခ်ိဳင့္ (ဗီယက္နမ္လူမ်ိဳး)၊ မလိုင္ (မေလး၇ွားလူမ်ိဳး) မ်ားႏွင့္ ေ၇ႊ (ျမန္မာလူမ်ိဳး) ေတြ အမ်ားဆံုးေစ်း၀ယ္ၾကပါတယ္။
ကၽြန္မကေစ်း၀ယ္ျပီးတိုင္း ေစ်းနားက ကစားကြင္းႏွင့္ ေဘာလံုးကြင္းမွာ အျမဲထိုင္ျပီး ကၽြန္မတို႕ရပ္ကြက္ ေရႊျမန္မာမ်ားက အဲ့ဒီ ေဘာလံုး ကြင္းမွာ အျမဲတမ္း စေနေန႕တုိင္းကန္တဲ့ ေဘာလံုးပြဲကို အျမဲထိုင္အားေပးပါတယ္။ သားေလးကေတာ့ ေတြ႕သမွ် ကစားကြင္းထဲက အရာမ်ာ းအားလံုးကို တက္ေဆာ့လုိက္၊ ဒန္းေလးလႊဲစီးလိုက္ႏွင့္ သားအမိႏွစ္ေယာက္ တစ္ပတ္ကို တစ္ရက္ ကစားကြင္းမွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနပါတယ္။
အဲ့ဒီေန႕က ျပီးခဲ့တဲ့စေနေန႕ ကၽြန္မတို႕ သၾကၤန္အတက္ေန႕ပါ။ အဲ့ဒီကစားကြင္းရဲ႕ ခံုအခ်ိဳ႕မွာ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ထိုင္ေနၾကပါတယ္။ ကၽြန္မနဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ ဘကုန္း အုပ္စု ၄ ေယာက္ကလည္း သူတို႕လည္း ျမန္မာလိုဘဲ ႏွစ္သစ္ကူးတယ္ေျပာသံၾကားျပီး ဘီယာေတြကို ၄ ဗူး၊ ၅ ဗူး ထိုင္ေသာက္ေနျပီး ဘီယာဘူးအခြံကို ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ထဲ့ ထည့္ပါတယ္။ မလွမ္းမကမ္းကခံုမွာ မေလး၇ွား အင္ဒီးယားအမ်ဳိးသမီး ၂ ေယာက္ နည္းနည္း အသက္ခပ္ၾကီးၾကီး ၾကည့္ရတာေတာ့ နည္းနည္းအဆင့္အတန္းျမင့္ထဲကပါ။ သူတို႕ကလည္း ဘကုန္းအုပ္စုကို လွမ္းၾကည့္ေနပါတယ္။
သိပ္မၾကာပါဘူး။ ဘကုန္းအုပ္စုထဲက တစ္ေယာက္ ဘီယာဘယ္ႏွစ္ဘူးေျမာက္ေသာက္သလဲေတာ့ မသိပါဘူး။ ထျပီး ဥၾသဆြဲေတာ့ တာဘဲ။ အန္တာမွ နည္းနည္းေႏွာေႏွာမဟုတ္ပါ။ အဲ့ဒီမွာ သူ႕ရဲ႕အုပ္စုပါ တစ္ျခားသူငယ္ခ်င္းေတြက ထျပီးျပန္ၾကပါေလေရာ။ အေ၀းၾကီးကေန You are OK? လုပ္ေနေတာ့တာဘဲ။ အနားလညး္မကပ္၊ ဟိုဘကုန္းကလည္း စကားေတာင္ျပန္မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ အန္ေနတာ။ အန္လို႕မျပီးခင္ မွာဘဲ အဲ့ဒီ သူႏွင့္အတူတူ ေသာက္ေနတဲ့သူေတြ အေ၀းၾကီးကိုေရာက္သြားေတာ့တာပါဘဲ။
ဟို မေလး၇ွားအင္ဒီးယားအမ်ိဴးသမီး ၂ ေယာက္ကလည္းၾကည့္ျပီး တုတ္တုတ္မွမလွဳပ္ ထုိင္လ်က္ၾကည့္ေနပါတယ္။ ကၽြန္မက ဒီလူဒီထက္ ဆိုးရင္ ထျပီးဘာအကူအညီေပးရမလဲ ေမးမလို႕ ၇ွိေသးတယ္ ဘကုန္းက ကုန္းရုန္းထ၊ ယိုင္တိုင္တိုင္ႏွင့္ သူ႕ကိုထားခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အမွီလိုက္သြားပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ မေလး၇ွားအင္ဒီးယားအမ်ိဴးသမီး ၂ ေယာက္က ထိုင္ရာကထလာျပီး ဘကုန္းထိုင္သြားတဲ့ ခံုနားလာျပီး ဘကုန္းေသာက္လို႕ ပစ္သြားတဲ့ ဘီယာဘူးအခြံ ပလပ္စတစ္အိတ္ကို အန္ဖတ္ေတြနဲ႕အတူ ေကာက္သြားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လည္း ဆိုေတာ့ ဘီယာဘူးအခြံက Recycle အေနနဲ႕ ျပန္ေရာင္းလို႕ရလို႕ျဖစ္ပါမယ္။
ကၽြန္မလည္းအားလံုးျပန္သြားေတာ့မွ ေတြးၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဒီလူေတြၾကားထဲမွာ တစ္ခုခုေတာ့ လိုေနသလားလို႕။ ဘာလည္းေတာ့ ကၽြန္မ လည္း မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္မေတြးေနတာကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဒုုကၡေ၇ာက္ေနတာကို ဒီတိုင္းထားခဲ့သင့္သလား။ လူတစ္ေယာက္ ဒုကၡေ၇ာက္ေနတာကို ဘီယာဘူးအခြံေလာက္ေတာင္ စိတ္မ၀င္စားသင့္ဘူးလား……
လူသားအားလံုး ျမန္မာႏွစ္သစ္မွာ ၇ႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။ လူသားတိုင္း ျမင့္ျမတ္ေသာ အေတြးအေခၚေလးေတြ ကိုယ္စီ၇ွိၾကပါေစ။
(စကားခ်ပ္။ ေနာက္လည္း အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္၇င္ စာတိုေလးေတြ ေရးပါအုန္းမယ္)
ေအးေအးခင္ Aye Aye Khin (Ph.D) Post Doctoral Research Fellow
Institute of Agricultural and Food Policy Studies (IKDPM)
Universiti Putra Malaysia (UPM)
Email: ayeaye5@yahoo.com
………………….
● Subject: ဗမာမ်ား၏ သ႐ုပ္ကုိေဖာ္ျပျခင္း (ေဌးႏိုင္)
From: Htay <htay@yahoo.com>
အရပ္ထဲမွာ ကေလးေတြဆုိသလုိ “သၾကၤန္က်လုိ႔ေရပက္တယ္၊ ဘာျဖစ္သလဲကြယ္။” လုိ႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီပင္နီစူလာက စတိတ္ရႈိးကုိ သၾကၤန္တြင္းမဟုတ္ဘဲ သီတင္းကၽြတ္ပြဲေတာ္ကာလမွာ လုပ္တယ္ဆုိပါစုိ႔။ ေရပက္ဖုိ႔ ဘယ္သူမွ စိတ္ကူးထဲထည့္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ (သီခ်င္းဆုိတာမႀကိဳက္လုိ႔ ေရသန္႔ဗူးနဲ႕ေပါက္ခ်င္သာေပါက္မယ္။) ကၽြန္ေတာ္က ေရနဲ႔ပက္သူေတြကုိ ေထာက္ခံၿပီးေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။
ပြဲပ်က္မွာစုိးလုိ႔ ေရမပက္ပါနဲ႔လုိ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္တဲ့အၾကားက လုပ္တယ္ဆုိတာကေတာ့ သူတုိ႔အလြန္ေပါ့။ စာနာမႈမရွိတာေပါ့။ သုိ႔ေသာ္ အဲဒါ ဗမာမ်ားရဲ႕သရုပ္ကုိေဖာ္ျပေနတယ္ဆုိတာကေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ အခြင့္အေရးရွိတုိင္း လုပ္ခ်င္ရာလုပ္မယ္ဆုိတဲ့လူေတြ လူမ်ဳိးတုိင္းမွာရွိပါတယ္။ မၾကာေသးခင္ကပဲ အေမရိကား၊ ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္ထဲက မထင္မရွားၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာ တယ္ရီဂ်ဳံးစ္ ဆုိတဲ့ ခရစ္ယာန္သင္းအုပ္ဆရာတစ္ေယာက္က အစၥလာမ္ဘာသာရဲ႕အထြဋ္အျမတ္ ကုိရာမ္က်မ္းစာအုပ္ေတြကုိစုပုံၿပီး မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့လုိ႔ အာဖဂန္နစၥတန္အပါအ၀င္ အျခား မူစလင္နုိင္ငံေတြမွာ အဓိကရုဏ္းေတြျဖစ္ၿပီး လူေတြဒါဇင္နဲ႔ခ်ီ ေသၾကေၾကၾက ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ သင္းအုပ္ ဆရာကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပါပဲ။ သူနဲ႕ဘာမွမဆုိင္ပါဘူးတဲ့။ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အေမရိကန္ေခါင္းေဆာင္ေတြအပါအ၀င္ ကမာၻအရပ္ရပ္က အထင္ကရေတြက အခုလုိ မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးတာမ်ဳိးမလုပ္ဖုိ႔ ၀ုိင္းတားျမစ္တဲ့အၾကားက ေခါင္းမာမာနဲ႕လုပ္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရ မိမိဆႏၵကုိလြတ္လပ္စြာေဖာ္ထုတ္ခြင့္ရွိတယ္ဆုိတဲ့ အခြင့္အေရးကုိ အလြဲသုံးစားလုပ္သူေပါ့။ တယ္ရီဂ်ဳံးစ္ ဟာမုိက္မဲသူတစ္ဦးပါ။ အားလုံးက သူ႔လုပ္ရပ္ကုိ စက္ဆုပ္ရႈတ္ခ်ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလုပ္ရပ္ဟာ အေမရိကန္လူမ်ဳိးေတြရဲ႕ သရုပ္ကုိေဖာ္ျပ တာပဲ ဘာညာလုိ႔ ဘယ္ေ၀ဖန္သူကမွ ေျပာၾကတယ္ မၾကားမိပါဘူး။ ဘယ္သူကမွလည္း အေမရိကန္ေတြကုိ အထင္မေသးၾကပါဘူး။
အိႏၵိယမွာဆုိလည္း ဟိႏၵဴဘုရားပြဲလုပ္ရင္ လူပိလုိ႔ ေသၾကတယ္ဆုိတာ ႏွစ္တုိင္းလုိလုိၾကားေနရတာပါပဲ။ ေျပာမရ ဆုိမရ ၀ရုန္းသုန္းကား တုိးၾက၊ႀကိတ္ၾကသူေတြေၾကာင့္ေပါ့။ ဒါကုိလည္း အိႏၵိယေတြရဲ႕စရုိက္ကုိေဖာ္ျပေနတယ္လုိ႔ ၀ါးလုံးရွည္နဲ႔သိမ္းၿပီး မရမ္းၾကပါဘူး။ ဥေရာပေဘာလုံးပြဲေတြမွာ အဂၤလန္အသင္းကုိ အားေပးတဲ့ အဂၤလိပ္ပရိသတ္ေတြဟာ ပုလိပ္ေတြနဲ႔ ရုိက္တတ္လြန္းလုိ႔ အိမ္ရွင္နုိင္ငံေတြမွာ အဂၤလန္ကလာၾကည့္မယ့္သူေတြကုိ ပြဲလက္မွတ္မေရာင္းပဲ ကန္႔သတ္ထားေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဂၤလိပ္ေတြကုိ အထင္ေသးစရာလူမ်ဳိးလုိ႔ ဘယ္သူမွ ႏွာေခါင္းမရႈံ႕ၾကပါဘူး။ တရုတ္၊ ကုလား၊ အျဖဴ၊ အမည္း၊ လူမ်ဳိးတုိင္းမွာ သူ႔ပုံစံနဲ႕သူဗရုတ္သုတ္ခေတြရွိတာ ထုံးစံပါ။ အခု သၾကၤန္ေရပက္တဲ့ကိစၥလည္း ဒီလုိပါပဲ။ လူမ်ဳိးနဲ႔ခ်ီၿပီး ေမးေငါ့စရာ၊ ခါးခါးသီးသီးျဖစ္စရာ မလုိဘူးထင္ပါတယ္။ ကုိယ္က ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ စတိတ္ရႈိးၾကည့္ခ်င္တယ္။ အခ်ဳိ႕က အေပ်ာ္က်ဴးၿပီး ဖ်က္လုိဖ်က္ဆီးလုပ္ၾကတယ္။ သူနဲ႔ကုိယ္နဲ႔ စရုိက္မတူ၊ သေဘာထားမတူဘူးေပါ့။ ကုိယ္လုိခ်င္တာ မျဖစ္တုိင္း ဘာစရုိက္ပဲ ညာစရုိက္ပဲ ဆုိၿပီး နာနာက်ည္းက်ည္း ျဖစ္တာကသာ အႏၲရာယ္ရွိတဲ့ စိတ္သေဘာထားလုိ႔ ဆုိခ်င္ပါတယ္။ အျမင္က်ဥ္းမႈ၊ သေဘာထားေသးသိမ္မႈ၊ အာဏာရွင္ဆန္လုိမႈေတြနဲ႕ ဆက္စပ္ေနတယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ျမန္မာကုိ စင္ကာပူေတြအထင္ေသးတာ မေသးတာ၊ စင္ကာပူကုိ ျမန္မာေတြက အထင္မႀကီးတာ၊ အထင္ႀကီးတာ အားလုံးဟာ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ တစ္သီးပုဂၢလ အထင္အျမင္သာျဖစ္ပါတယ္။ လူမ်ဳိးနဲ႔ခ်ီၿပီး အဲသလုိျဖစ္တယ္ဆုိတာ သမုိင္းဦးကာလက ကိစၥေတြပါ။ မ်က္ႏွာပူရင္ မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္လုိက္ေပါ့။ ျမန္မာလူမ်ဳိးကုိ ေကာင္းစားေစခ်င္တယ္ဆုိရင္ ျမန္မာေတြအေၾကာင္းကုိ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း လက္တုိ႔ၿပီး ႏွာေခါင္းမရႈံ႕ဖုိ႔၊ ကုိယ့္လူမ်ဳိးကုိ သူမ်ားကအထင္ႀကီးေစခ်င္တယ္ဆုိရင္ သူမ်ားကုိလည္း ကုိယ္ကအထင္မေသးဖုိ႔ လုိတယ္ လုိ႔ထင္ပါေၾကာင္း။
ေလးစားစြာျဖင့္
KH
ေဌးႏိုင္ – ဤကမၻာကို တ႐ုုတ္တို႔ၾကီးစိုးသည့္အခါ၀ယ္ ..စာအုပ္ကို ဘာသာျပန္သူျဖစ္သည္။ IT Consultant အျဖစ္ စင္ကာပူတြင္ေနထိုင္သည္။
……………….
● စုစည္းတင္ျပသူ မွတ္ခ်က္။
ယခုျမန္မာႏိုင္ငံျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈတြင္ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားမ်ား ဦးေဆာင္သူမ်ားျဖစ္ႏိုင္ရန္ ဗမာမ်ားကိုသရုပ္ေဖၚျခင္း ကြန္မင့္မ်ား ၂၀၁၁ ျပန္လည္ေဖၚျပပါသည္။
ေဇာ္ေအာင္ ၄-ေဖ-၂၀၁၃
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
အင္း စင္ကာပူကိုျမန္မာကမီွဖို႔ေနာက္ အႏွစ္ ၃၀ ေလာက္ကြ်န္ေတာ္တို႔ၾကိဳးစားရအံုးမယ္။ ဒီအႏွစ္ ၃၀ ခရီးကို ၃ နာရီေလာက္နဲ႔ ေရာက္သြားၾကျပီးေသာင္းၾကမ္းက်တာ မဆန္းပါ။ က်ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စိတ္ရင္းေကာင္းၾကပါတယ္ ဒါေပမဲ႔။ လက္ရိွမ်က္ေမွာက္ ေလာကထဲမွာ တကယ္က်င္လည္မယ္ဆိုယင္ ရိုင္းေနပါေသးတယ္။