အဘ၀န္မင္းမ်ားႏွင့္ မိုးမခရြာတည္ခန္း

ခမ္းနားထည္၀ါေသာဇာတ္ရံုၾကီးကိုၾကည့္ကာ ၀မ္းသာတက္ၾကြေနၾကသည္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ စိန္ပလိမ္တိမ္ဂြိမ္ ဇာတ္ပြဲတခုလံုးကိုလည္း  ဦး ခ်ဳပ္ ၾကီးပင္  ေထာင္ထားျပီး..ဇာတ္လမ္းဇာတ္ညႊန္းေရးတာကအစ ဦးခ်ဳပ္ၾကီးပင္ခ်ယ္လွယ္ထားသည္ဆိုကာ စိန္ပလိမ္တိမ္ဂိြမ္ ဇာတ္ပြဲ ကိုသြားမၾကည့္ၾကပဲ သပိတ္ေမွာက္ရန္ ႏႈိးေဆာ္ၾကသည္။ ဦးခ်ဳပ္ၾကီးကား  သူ႔တည္ေထာင္ထားေသာဇာတ္ပြဲကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ကဖို႔ စီ စဥ္၏။

ဆိုင္းသံတထီထီ  ေပး၏။ ဆိုင္းသံၾကားရင္ ကခ်င္သူတို႔ကား ဦးခ်ဳပ္ၾကီး ဒါရိုက္တာလုပ္ေသာ ဇာတ္လမ္းမ်ားတြင္ပါ၀င္ရန္ သူ႔ထက္ငါ  အ လုအယက္ ၾကိဳးစားၾက၏။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ရြာထိပ္ဇာတ္ရံုၾကီး၌  “စိန္ပလိမ္တိမ္ဂြိမ္ဇာတ္အဖြဲ႕ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္စတင္တည္ေထာင္သည္”  ဟူေသာ  နဖူးစည္းၾကီး ကို  ခန္႔ခန္႔ညားညားေတြ႔လိုက္ၾကရသည္။

ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ကလည္း  ပြဲမရွိလုိ႔႔မၾကည့္ရတာနဲ႔စာရင္ ဘယ္သူဒါရိုက္တာလုပ္လုပ္ ပြဲၾကည့္စရာရွိေသးတာ ေတာ္ေပးေသး၏လုိ႔႔ အခၽြန္ႏွင့္ မ ကာ  ေျမွာက္ပင့္ၾကျပန္၏။ ရြာသား အခ်ဳိ႕ကလည္း ဆိုင္းသံတထီထီၾကားမွာ ေျခကေလး  လက္ကေလးလႈပ္ရင္း ပြဲၾကည့္ဖို႔ျပင္၏။ ပြဲငတ္ေန ၾကသည္ကိုး။

ကေလးတသိုက္ကား  အႏွီကဲ့သို႔ဇာတ္ရံုၾကီးမ်ိဳးကို မျမင္ဘူး မေတြ႕ဘူးၾကေသာေၾကာင့္ ပြဲခင္းထဲတြင္  အေစာဆံုးေရာက္လာကာ ၾကြက္ ၾကြက္ညံ ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ေဆာ့ၾက၏။ ဒါရိုက္တာ  သူၾကီးေဟာင္း ဦးခ်ဳပ္ၾကီးကား ဇာတ္စင္ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္တြင္ ဟန္ပါပါ စာ ဖတ္ရင္းစီစဥ္ ညႊန္ၾကားေန၏။။

ပြဲခင္းအတြင္း  ဖ်ာလက္မွတ္ ေရာင္းခ်ျခင္း..ပြဲေစ်းတန္းတြင္သားေရစာ ေရာင္းခ်ျခင္းကဲ့သို႔ေသာ  ေငြရေပါက္ရလမ္းကိစၥမွန္သမွ်မ်ားကို သူ႔ သားမက္  ခိုနီႏွင့္ သူ႔သား ေမာင္ပိုင္က   စီမံခ်ယ္လွယ္ထား၏။ မၾကာမီ ပြဲငတ္ေနေသာရြာသူရြာသားမ်ားလည္း ပြဲခင္းအတြင္းသို႔တ ေျဖးေျဖး  ေရာက္လာၾကသည္။

ပြဲစလွ်င္စျခင္း အပ်ိဳေတာ္ယိမ္းျဖင့္စေလသည္။ အပ်ိဳေတာ္တို႔မွာ အစဥ္အလာပြဲမ်ားလိုရင္စည္းႏွင့္ ထမီသိမ္းမ်ားမ၀တ္ပဲ ထမီရင္လ်ားမ်ား ျဖင့္ကေလရာ ကာလသားတသိုက္မွာ လက္ေခါက္မွဳတ္သံ တရႊီရႊီႏွင့္ အထူးသေဘာက်ၾကသည္။ အပ်ိဳေတာ္ ယိမ္းမွယိမ္းသမမ်ားကား ဦး ခ်ဳပ္ၾကီး၏သမီးေတာ္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ေကတီဗီအႏွိပ္ခန္းမ်ားမွ  မိန္းမငယ္ေလးမ်ားပင္တည္း။

အပ်ိဳေတာ္ယိမ္းအျပီးတြင္ ေခတ္သရုပ္ေဖာ္ေအာ္ပရာမ်ား၊ ျပဇတ္မ်ား၊ ယိမ္းအကမ်ားျဖင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ တင္ဆက္ေလသည္။ “တမတ္ တန္းမွ ဘဲစိမ္းစိမ္းၾကီးမ်ား” ဘဲေလးအကတြင္ ဦးခ်ဳပ္ၾကီးက လက္ေရြးစင္တပည့္မ်ားကို “ေမ်ာက္အကိုၾကီးမ်ားရြာ”သုိ႔ တိတ္တဆိတ္ေစ လႊတ္ကာ  သြားေရာက္ေလ့လာခိုင္းထားေသာ  ကကြက္မ်ားပါ၏။ ဘဲစိမ္းစိမ္းၾကီးမ်ားသည္ တသုတ္ျပီးတသုတ္ လွဳပ္လွဳပ္လွဳပ္လွဳပ္ႏွင့္ အ သက္မရွိေသာစက္ရုပ္ၾကီးမ်ားကဲ့သုိ႔ မၾကာခဏ လူလဲျပီးကသြားသည့္ ကကြက္ဆန္းမ်ားကား  အံ့မခန္းပင္။

ေတးသရုပ္ေဖာ္ ျပဇာတ္တြင္.. “၀တို႔လင္းဖို႔ လုေမွာင္မယ္” “ဖေယာင္းတိုင္ေလးပဲ ထြန္းပါကြယ္”  “ေတာေတာင္ေရေျမ ယူပါေလ” “တန္ ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညနဲ႔ ေဖာ႔စဖရပ္ မီးပူေဇာ္ပြဲ” “သူတို႔သမီး အေရာင္းျပခန္း”  “ဂ်ိန္းေဖာေျမမွ  ေသနတ္သံမ်ား” စေသာ ေတးသရုပ္ေဖာ္ တခန္းရပ္ျပဇာတ္မ်ားကား  မိုးမခရြာသူရြာသားမ်ား ကိုအံၾကိတ္ေတာက္ေခါက္ေစကာ  နာက်င္ေၾကကြဲေသာမ်က္ရည္မ်ားက ိုေခၽြယူနိုင္လိုက္ ေလသည္။ ဦးခ်ဳပ္ၾကီးကား ရုပ္ရွင္မဟုတ္လုိ႔႔ေပါ႔ကြာ..ေနာက္မို႔ဆို ငါလဲ….အကယ္ဒမီမွန္းလုိ႔႔ရတယ္ဟု တဖြဖြေျပာရင္း မာန္တက္ေနေလ ၏။

တခန္းရပ္ ျပဇာတ္တိုမ်ားသာမက   ျပဇာတ္ရွည္ၾကီး တပုဒ္ျဖစ္ေသာ“မျငိမ္းေလနဲ႔ ရြာတြင္းစစ္မီးလွ်ံ” ျပဇာတ္ရွည္ ၾကီးတြင္     ေသာင္းက်န္းသူ   ဓါးျပ ဗိုလ္ကာလံု၏ မိုက္ခ်က္မ်ားကား  ကမ္းကုန္ေအာင္ သရုပ္ပီျပင္ေလသည္။ မဲသူခိုးရြာ ဓါးျပလူၾကမ္းအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ရေသာ ဖြတ္ လွေဆြ ကလည္း ရြာသားအခ်င္းခ်င္းကို  ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းသည့္ဇာတ္၀င္ခန္းတြင ္“ေရႊလက္နဲဲ႔ ေခၚလုိ႔႔မလာရင္ ဘူးလက္နဲ႔ေဆာ္လို္က္မယ္.”.ဟူေသာၾကိမ္းေမာင္းသံမွာ     လူၾကမ္း  သရုပ္ပီျပင္လြန္းသျဖင္ ႔   သာဂိတို ႔ကာလာသားတသိုက္ ႏွင္ ႔  ဖိုးခြါးတို ႔ကေလးတသိုက္မွာ  အလြန္အျမင္ကပ္လွသျဖင္႔   ေျပာင္းဖူးစင္းရိုးမ်ား  ဖိနပ္စုတ္မ်ား  ဇီးခ်ဥ္သီးမ်ားျဖင္ ႔ပစ္ခတ္ၾကရာ  ပြဲခင္းကို  မနဲ ထိန္းလိုက္ရေလသည္..။

ဇာတ္ဆရာ  ဒါရိုက္တာ ဦးခ်ဳပ္ၾကီးမွာ   ပြဲခင္းကို  ျမန္ျမန္ထိန္းရန္  ေနာက္ပိုင္း ဇာတ္ေတာ္ၾကီးကို ထြက္ရန္  အျမန္ ျပင္ရေလသည္..။ ေနာက္ပိုင္း ဇာတ္ေတာ္ၾကီး  ကို  စတင္ ရန္ဆိုင္း၀ိုင္းမွ   ပတ္မၾကီးကိုပလံုး..ပလံုး  ျဗဳန္း..ပလံုး..ပလံုး ..ျဗံဳးန္း  ဟု  အလန္ ႔တၾကားထတီးလိုက္ရာ  ေရႊပြဲလာ ပရိသတ္မ်ားမွာမီးကို  ေရ နဲ႔ျဖန္းသကဲ့သုိ႔  တိတ္ဆိတ္သြားျပီး  ဇာတ္ခံုေပၚသို ႔စိတ္၀င္တစား ၾကည္ ႔လိုက္ၾကသည္..။

အနီပုတ္ပုတ္ ေသြးေရာင္   ကတၱီပါ ကားလိပ္ၾကီး မွာ  တေျဖးေျဖး ေဘးႏွစ္ဖက္သုိ႔ ႏွစ္ျခမ္း ခြဲျဖာလိုက္ရာေနာက္ခံ ကန္႔လန္ ႔ကာ  ကားလိပ္  အသစ္ၾကီး တခ်ပ္  ေပၚလာေလသည္..။ေနာက္ခံကန္႔လန္ ႔ကာ ကားလိပ္ၾကီးေပၚတြင္  ..ျမက္ရိုင္းပင္မ်ားႏွင္ ႔လယ္ကြင္းက်ယ္ၾကီးမ်ားကား  ဖုန္းဆိုးေတာၾကီးမ်ားသဖြယ္…..။ယင္းပန္းခ်ီကားေပၚတြင္  ဘူဒိုဇာစက္ၾကီးမ်ား ျဖင္ ႔   လယ္တဲငယ္မ်ားကို
ထိုးဖ်က္ေနပံုမ်ား..။ဘူဒိုဇာၾကီး မ်ားေရွ ႔တြင္  အေသခံလွဲအိပ္ျပီးလယ္မသိမ္းရန္ ဆႏၵျပေနေသာ    လယ္သိမ္းခံ ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ား..။
အဆီယစ္ ေနေသာ လူဘီလူးၾကီး  တဦးကား..ေခါင္းေပါင္းခ်ိတ္ပုဆိုးေတာင္ရွည္ျဖင္ ႔  လယ္ကြက္မ်ားကို လက္ညွိဳးထိုးသိမ္းေနပံုမ်ား..ကို သရုပ္ေဖာ္ထား ေလသည္..။

မၾကာမီပင္  ၀င္စည္  ထြက္စည္  တီးကာ  ကတၱီပါ သိုရင္းေခါင္းေပါင္းၾကီးမ်ား  စလြယ္ၾကီးမ်ား၀တ္ဆင္ထားေသာ    ၀န္မင္းၾကီး ေလးဦးေပၚလာကာ  ေနာက္ပိုင္းဇာတ္ေတာ္ၾကီးအတြက္  ျပည္တည္ …အဲေလ…ရြာ တည္ေလသည္..။၀န္မင္း တဦးက..ဇာတ္ဟန္ပါပါျဖင္ ႔  …       “ အီရြ ာၾကီးကား     ရြာဂံေတာ္သမဒၾကီး စိန္ပုလိန္တိမ္ဂြိမ္မင္းက်င္႔တရား   ၉၆ပါး ျဖင္ ႔  အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေသာ   မိုးမခရြာေထာင္စုၾကီးပင္တည္း..။၀န္မင္းရယ္   တို ႔မ်ားမိုးမခရြာေထာင္စုၾကီးမွာ  မင္းက်င္ ႔တရား(၉၆)ပါးနဲ႔အညီ  အုပ္ခ်ဳပ္လုိ႔႔   တိုင္းကားျပည္ရြာ  သာယာတယ္   မဟုတ္လားကြယ္၇ို ႔”   ေနာက္၀န္ၾကီး  တပါးက    လက္ထဲတြင္  အသင္ ႔ကိုင္ထားေသာစာရြက္လိပ္ၾကီးကို  ျဖန္ ႔ကာ  တိုင္းကားျပည္ရြာ  သာယာပံုမ်ားကိုဖတ္ျပရန္ ဟန္ျပင္ ေနစဥ္….“ဟာ…ဟင္..ဟယ္”  ဟူေသာ  ပရိသတ္ၾကီး၏။  ေအာ္ဟစ္သံ  ႏွင္ ႔အတူ
ဇာတ္ခံုတခုလံုးေရာ ..ပြဲခင္းတခုလံုးပါ  လွ်ပ္စစ္မီးမ်ား  ျပတ္ေတာက္သြားေလသည္..။ဇာတ္ဆရာဦးခ်ဳပ္ၾကီးလည္း  ကန္လန္ ႔ကာေနာက္ကြယ္မွ ာ   အျမန္ လွဳပ္ရွားကာ   “ေဟ ႔ေကာင္ေတြ..ဖေယာင္းတိုင္ ေတြေရာ  ..မီးတုတ္ေတြပါ ထြန္းၾကပါဟ”  ဟု  ႏွိဳးေဆာ္လိုက္ရာ  မၾကာခင္တြင္ဇာတ္စင္တခုလံုး   ဖေယာင္းတိုင္မ်ား မီးတုတ္မ်ားျဖင္ ႔   ေျမ၀ိုင္းဇာတ္က ေနသည္  ႏွင္ ႔ပင္   တူေတာ႔၏။..။၀န္မင္းတပါးလည္းလက္ထဲတြင္  ကိုင္ထားေသာ  စာရြက္လိပ္ကို   ဖေယာင္းတိုင္မီးမွိန္မွိန္ျဖင္ ႔  ဖတ္ရန္ၾကံရာ..“ဟ..ငါ ႔လခြီး..ရြာတည္ခန္း  ဖတ္ပါမယ္..ဆို..ဘယ္က  ေကအိုင္ေအသူပုန္ေတြမိုင္းေထာင္လုိ႔႔ေမာ္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္ စီး  အျပစ္မဲ ႔ျပည္သူေတြ  ေသတဲ ႔  သတင္းစာရြက္ၾကီးေပးလိုက္ပါလိမ္ ႔..။ဒါရိုုက္တာ..ဒါရိုက္တာ…စာရြက္လဲ ေပးပါ” ဟုေအာ္လိုက္ရာ.. ေအာက္မွ  ပြဲၾကည့္ပရိသတ္မွာ တ၀ါး၀ါး  ရီၾကေလေတာ႔သည္..။

ကန္ ႔လန္ ႔ကာ  ေနာက္ကြယ္မွ   ဦးခ်ဳပ္ၾကီးလဲ  ကို ႔ရိုးကားယား ျဖစ္ေနေသာသူ႔ဇာတ္သမား၀န္မင္းမ်ားကို“ငါ ဒီေလာက္  အေသအခ်ာ  စီစဥ္ေပးရက္ နဲ ႔ကြာ..” ဟု ေဒါသ အမ်က္ အတံုးလိုက္ထြက္ေနေလသည္…။ဦးခ်ဳပ္ၾကီး၏။  တပည္ ႔  လက္ေထာက္ဇာတ္ဆရာ  ကိုေရႊေအးကား  ယမကာေလးရီေ၀ေ၀ႏွင္ ႔  ေနာက္ထပ္စာရြက္  တရြက္  ထုတ္ေပးရန္ ညႊန္ၾကားလိုက္ေလရာ   တပည္႔တေယာက္က ကပ်ာကယာႏွင္႔ ေတြ ႔ေသာ ဇာတ္စာရြက္..တရြက္ထပ္ထုပ္ေပးေလသည္..။၀န္မင္းလည္းဖေယာင္းတိုင္  မီးမွိန္မွိန္တြင္  ေနာက္ရလာေသာ
စာရြက္ကို  အားရပါးရ ဖတ္လိုက္ရာ..“ဓါတ္ပံုမွားယြင္း  ေဖာ္ျပမွဳ အတြက္  ေတာင္းပန္ျခင္း။ဇန္န၀ါရီလ (၂၈)ေန႔ထုတ္ ရြာဂံေတာ္ ပိုင္သတင္းစာမ်ားတြင္ ေကအိုင္သူ ေသာင္းက်န္းသူမ်ားမိုင္းဆြဲတိုက္ခိုက္ခံရသျဖင္ ႔  အျပစ္မဲ ႔ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးျပည္သူတဦး  ေသဆံုးဒဏ္ရာရေသာ သတင္းမွ ဓါတ္ပံုမွာ   အဲဇလံုေလယဥ္ၾကီးေျမျပင္သို ႔ဂၽြမ္းထိုးစဥ္က  တိုက္မိေသာ….ဟိုက္..ဒီစာကလည္း  ရြာတည္စာ ဟုတ္ေသးဘူး..မွားျပန္ျပီဟ.”          ကန္ ႔လန္ ႔ကာ  ေနာက္ကြယ္မွ  ဇာတ္ဆရာ ဦးခ်ဳပ္ၾကီးကား..အသံုးမက်ေသာ သူ႔တပည္ ႔မ်ားအား ဆဲဆို ၾကိမ္းေမာင္းရင္း “ေဟ ႔ေကာင္  ၀န္ၾကီး..စာဖတ္မေျပာေနနဲ ႔ေနာက္ခံကန္႔လန္ ႔ကာကို  ၾကည့္ျပီးသာ  ရြာတည္ေတာ႔..”  ဟု  အမိန္ ႔ေပးလိုက္ေလသည္..။ရြာတည္ ရမည္ ႔၀န္မင္းလည္း  ေနာက္ခံကန္ ႔လန္ ႔ကာ  ကားလိပ္ေပၚမွ  ပန္းခ်ီကားၾကီးကို  ၾကည့္ကာ  ရြာတည္ ရေလသည္..။

“  မွန္လွပါ  အဘရယ္..(သူတို ႔၀န္မင္း ေတြကတျခားဇာတ္ေတြထဲက၀န္မင္းေတြလုိ႔  ဘိုးဘိုး လုိ႔႔ ေခၚတာ  မၾကိဳက္ဘူးတဲ႔..စကားခ်ပ္း) ..တိုင္းကား  ျပည္ရြာ သာယာပံုမ်ား…မႏွစ္က   ရာသီဥတုေတြေဖာက္ျပန္  မိုးေလ၀သေတြ  မမွန္ေတာ့  ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား   သီးႏွံေတြဆံုးရွံဳးပ်က္ဆီးၾကပါတယ္..။ဒီၾကားထဲလယ္ေျမေတြ  မတရား သိမ္း  တဲ ႔  လူ ႔ဘီလူးၾကီးေတြ နဲ႔ ရြာခ်ဲ ႔ ရြာျမိဳရြာနီးခ်င္းသူခိုးေတြ  ေၾကာင ္႔ ပိုျပီး ဆင္းရဲဒုကၡ  ေရာက္ရပါတယ္..ဘုရာ႔” “ ဒါေပမယ္ ႔   အဲဒီလယ္သမားေတြကို   ရြာဂံေတာ္  အစိုးရကေရာ  ေခတ္သစ္ခိုနီ ခ်စ္တီးကုမ္ပဏီမ်ားကပါ   စိုက္ပ်ိဳးစားရိတ္ ေခ်းေငြေတြထုပ္ေပးတယ္..မဟုတ္လား  ၀န္မင္းရဲ ႔..”“လယ္သမားေတြမွာ  ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္လုိ႔႔  သီးႏွံေတြ မထြက္ေတာ႔ထုပ္ေခ်းထားတဲ ႔ စိုက္ပ်ိဳးစားရိတ္ေခ်းေငြေတြ  မဆပ္နိုင္လုိ႔႔  ဒုကၡေတြ  ေရာက္ေနၾကတယ္..၀န္မင္းအဘရဲ ႔”“ အိမ္း..ဟုတ္ေတာ႔လည္း  ဟုတ္ေပသေပါ႔ကြယ္..။ဒါေပမယ္ ႔  အေၾကြးဆိုတာမဆပ္ရင္  ေနာက္ဘ၀မွာကၽြန္ျဖစ္တတ္သကြဲ ႔..။ဆပ္နိုင္ေအာင္  တေန ႔  ထမင္း တနပ္ေလွ်ာ ႔စား  ၾကကြဲ႔..။ဒါဆို  ဥပုသ္ေစာင္ ႔သလိုကုသိုလ္လည္း ရသကြဲ ႔..”“ ဟယ္..၀န္မင္း အဘ  …ေရႊဥာဏ္ေတာ္  တယ္စူးေရာက္ပါလား  ..ဖ်ာ႔။ရြာဂံေတာ္သမဒၾကီး  ၾကားရင္သိပ္၀မ္းသာမွာ..။သူက  သူ႔ရြာဂံေတာ္ကို  ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ  ေလွ်ာ ႔ခ်ေရး အတြက္ အထူးစီမံခ်က္ေတြနဲ ႔ေဆာင္ရြက္ ေနတာ..။အဘ၀န္မင္းကို  သူေကာင္းျပဳမွာ  အမွန္ပဲဖ်ာ ႔။၀န္မင္းအဘရဲ ႔  တနပ္စား စီမံခ်က္ကို
သာ  အေကာင္အထည္ ေဖာ္နိုင္ရင္  ရြာဂံေတာ္ရဲ ႔  မရွိဆင္းရဲသားအမ်ားစုၾကီးမွာ  ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမွဳ က  မုခ်လြတ္ေျမာက္မွာေျမၾကီးလက္ခတ္မလြဲပဲ..ဖ်ာ ႔  “

“အိမ္း..ဟုတ္ေပတယ္..၀န္မင္း။အခုေတာင္   မရွိဆင္းရဲသား အမ်ားစုမွာထမင္းနပ္မွန္ေအာင္  မစားရတာ..။တနပ္သာ ထပ္ေလွ်ာ ႔လိုက္ရင္ေတာ့  မာလကစ်ာန္ၾကြျပီး  ျမန္ျမန္  ကိစၥေခ်ာကုန္မွာမို ႔ဆင္းရဲသားေတြ အမ်ားၾကီး ေလွ်ာ ႔ခ်ျပီးသား ျဖစ္မယ္..။လာ…အျမန္ရြာဂံေတာ္သမဒၾကီးဆီကို  သံေတာ္ဦးတင္..တင္..”

ဇာတ္စင္ေပၚမွ   ၀န္မင္းႏွစ္ပါး ၏။   ရြာတည္ခန္း မွာအဆံုးမသတ္လိုက္ရေတာ႔ေပ…။ဇာတ္စင္ေအာက္မွၾကည့္ေနရွာေသာ  မိုးမခရြာသား  အမ်ားစုမွာ  ရြာသူၾကီးေဟာင္း  ဦးခ်ဳပ္ၾကီး၏။   ႏွိပ္စက္မွဳေၾကာင့္  မရွိဆင္းရဲ ဖြတ္မြဲျပာစု မ်ားျဖစ္ၾကရာ..။ယခုတဖန္  သူ  ဇာတ္ဆရာဘ၀ ႏွင္ ႔ ကျပတင္ဆက္ေသာေနာက္ပိုင္းဇာတ္ေတာ္ၾကီးမွာလည္း     မရွိဆင္းရဲသား  ရြာသူရြာသားမ်ားအားတနပ္စားစီမံကိန္းျဖင္ ႔ သတ္ရန္
ၾကံစည္ ေနေလရာ..ရြာသူရြာသား ပြဲၾကည့္ပရိသတ္မ်ားမွာသီးမခံနိုင္ေတာ႔ေပ..။ေယာက္်ားမိန္းမ ကာလသားႏွင္ ႔ ကေလးငယ္မ်ားပါ  မက်န္    ေတြ ႔ရာ ..တုတ္၊ခဲ၊မ်ားျဖင္ ႔ပစ္ေပါက္ၾကရာ..ဇာတ္ဆရာ ဦးခ်ဳပ္ၾကီးပင္ဇာတ္စင္  ေနာက္ေဖးေပါက္မွ    ဖ၀ါးႏွင္ ႔တင္ပါးတသားတည္းက်ေအာင္အသက္လုေျပးရေလသတည္း..။     ။

သ႐ုပ္ေဖာ္ – ေစာငုိ