ေရးခဲ့မိေသာ မွတ္တမ္းမ်ား (၁၀)

ဒီလိုနဲ႔ ဒီဇင္ဘာလကုန္ကာနီးမွာေတာ့  ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ဇနီး ေဒၚခင္ၾကည္ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ မိခင္ၾကီး) ကြယ္လြန္ျပီဆိုတဲ့ သတင္းကို  ႏုိင္ငံတကာ သတင္းဌာနေတြကေနေၾကညာပါတယ္။ တပ္မေတာ္ဖခင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ဇနီးမုိ႔ တပ္မေတာ္ရဲ႕မိခင္ ၾကီးလုိ႔လဲ  ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ပထမဆံုးအမ်ိဳးသမီးသံအမတ္ၾကီးလဲျဖစ္ျပီး  သီရိသုဓမၼဘြဲ ႔လည္းရထားတာမုိ႔ တပ္မေတာ္က လည္း ေဒၚခင္ၾကည္စ်ာပနမွာ ၀ိုင္း၀န္းကူညီမယ္လုိ႔ကမ္းလွမ္းလာပါတယ္။ ထိုက္သင့္တဲ့ကမ္းလွမ္းခ်က္ပါ။ ေဒၚစုကလည္း  မိခင္ၾကီးရဲ႕စ်ာပန ကို  ျပည္သူေက်ာင္းသားအားလံုးကေအးခ်မ္းစြာ လိုက္ပါပုိ႔ေဆာင္ဖို ့ေမတၱာရပ္ခံခဲ့ပါတယ္။

ဒါကလည္း အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၅) ႏွစ္ေလာက္က  ကုလသမဂအေထြေထြ  အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း  ဦးသန္႔ဟာ အေမရိ ကန္မွာ ကြယ္လြန္ျပီး ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လည္သယ္ယူ သၿဂႋဳလ္တဲ့အခါ အဲဒီတံုးက အစိုးရအၾကီးအကဲ ဦးေန၀င္းရဲ႕ပုဂၢဳိလ္ေရးအာဃာတ ေၾကာင့္ ဦးသန္႔လိုထူးျခား ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ႏုိင္ငံသား တစ္ေယာက္ကို သာမန္အရပ္သားလိုဆက္ဆံ သၿဂႋဳလ္ခြင့့္ပဲျပဳခဲ့လုိ႔ ဦးသန္႔အေရး အခင္းရယ္လုိ႔  ႏုိင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမွဳၾကီးတခု ျဖစ္ေပၚခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင့္ ဒီတခါမွာလည္း ထူးျခားအေရးပါလွတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးၾကီး တေယာက္ကို ထိုက္သင့္စြာသၿဂႋဳလ္ႏုိင္ဖို ့နဲ႔ တစံုတရာမလိုလားဖြယ္ရာမ်ားမျဖစ္ေစဖို ့ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္။

ဒီအခ်ိန္ရဲ႕ တပ္မေတာ္အၾကီးအကဲ တာ၀န္ယူေနတဲ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေစာေမာင္ ကိုယ္တိုင္ျမန္မာ့မိခင္ၾကီးကို ဂါရ၀လာျပဳတဲ့အျပင္   လိုအပ္တဲ့ အကူအညီမ်ားကိုကူညီဖို႔ တပ္မေတာ္က  အရာရွိမ်ားကို ပုိ႔ေပးပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ႏွစ္ဖက္ညွိႏွိဳင္းျပီး ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႕အိမ္၀င္းအတြင္းမွာပဲ စ်ာပနအခမ္းအနားက်င္းပဖို႔ (၂၇.၁၂.၈၈) မွာကြယ္လြန္ခဲ့တဲ့ ေဒၚခင္ၾကည္ ရဲ႕ ရုပ္ကလပ္ကို  ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႕ျခံ၀င္းအတြင္းမွာပဲ အမ်ားျပည္သူက စည္းကမ္းတက် လြတ္လပ္စြာ ဂါရ၀ျပဳ ခြင္႔္ရရွိဖို ့၊ (၃.၁.၈၈) ေန႔လည္ (၁) နာရီမွာ ေရႊတိဂံုဘုရား ေတာင္ဖက္ရွိေနာက္ဆံုးျမန္မာ ဘုရင္သီေပါမင္းရဲ႕မိဖုရားၾကီး  စုဖုရားလတ္ရဲ႕ဂူဗိမာန္နံေဘးမွာ   ဂူဗိမာန္တခု ေဆာက္ျပီး  ဂူသြင္းသၿဂႋဳလ္ဖို႔ဆိုတာေတြကို ညွိႏွိဳင္းရရွိခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ္လည္း ဒီဇင္ဘာ (၃၁) ရက္ေန႔မွာ ရန္ကုန္ကိုဆင္းခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္ေရာက္တာနဲ႔ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းက  စ်ာပန အခမ္းအနား ရွိရာကို  သြားေရာက္ဂါရ၀ျပဳ ျပီးေရာက္ရွိေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ လက္မွတ္ေရးထိုးပါတယ္။

ဇန္န၀ါရီ (၂)ရက္ ေန႔မွာ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းကို ေရာက္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ နယ္ကလာတဲ့လူေတြခ်င္းေတြ ႔ျပီး  နယ္အေျခအေနေတြေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဦးေအာင္ၾကီးနဲ႔ ကြဲလိုက္ေတာ့  ဦးေအာင္ၾကီး ရဲ႕ ဇာတိျမိဳ့ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ျမိဳ ႔အေျခအေနကိုလည္းသိခ်င္ၾကတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ျမိဳ ႔အေျခအေနေကာင္းေတာ့  ၀မ္းသာၾကတယ္။ ျပည္ျမိဳ ႔အေျခအေနသိပ္မေကာင္းဘူး..ဆိုတာသီၾကရတယ္။ေန ့ခင္းပိုင္း  အ ေအးဆိုင္ကေလးတစ္ခုေဘးမွာ  စကားေျပာေနၾကတုန္း ရန္ကုန္ေရာက္ ေပါင္းတည္အသင္းရဲ႕အမွဳေဆာင္ ဗိုလ္မွဴးေမာင္ေအး (စာေရး ဆရာၾကီး ေသာ္တာေဆြရဲ႕ညီ) က  က်ေနာ့္ကိုျမင္လုိ႔  လမ္းတဖက္ကေန ကူးလာပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ သီးသန္႔စကားေျပာခ်င္တယ္ ..ဆိုလုိ႔ စကားေျပာလက္စအဖြဲ႕ကို  ႏႈတ္ဆက္ျပီး  သူ႔ေနာက္ လိုက္ခဲ့ပါတယ္။ အေရးအခင္းကာလအတြင္း  ေပါင္းတည္သတင္းေတြအရ   က်ေနာ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာေတြ  သူသိတယ္လုိ႔ေျပာျပီး၊ အခု..ေပါင္းတည္မွာ ဦးေအာင္ၾကီး အေျခအေန ဘယ္လိုရွိသလဲလုိ႔ ေမးပါတယ္။ က်ေနာ္က  ေပါင္းတည္မွာ  ဦးေအာင္ၾကီးဘက္ကို  သူ႕ေဆြမ်ိဳးေတြေတာင္  ပါမဲ့ပံုမေပၚဘူးေၾကာင္း  ေျပာျပပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ သူက ညည္းညည္း ျငဴျငဴ နဲ႔  ေျပာပါတယ္။

“ခက္တာဘဲဗ်ာ..။ က်ေနာ္  ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူး..။ က်ေနာ္  နယ္စပ္ကမေန႔ကမွ   ျပန္ေရာက္လာတာ..။ က်ေနာ္ ့ သားႏွစ္ေယာက္ စလံုးက  နယ္စပ္ေရာက္သြားလုိ႔ လိုက္ေခၚဖို႔ ဦးေအာင္ၾကီးဆီက  ေထာက္ခံစာယူျပီး လိုက္သြားတာ။ အခု ဒီေရာက္ေတာ့ ဦးေအာင္ၾကီးနဲ႔ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကြဲေနေတာ့ က်ေနာ္  ဘယ္ဖက္ပါရမွန္းမသိေတာ့ဘူး”  တဲ့။ က်ေနာ့္ကို စံုစမ္းေနပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း သူနဲ႔က  ေမးထူး ေခၚေျပာသာသိတာမုိ႔  အၾကံမေပးရဲပါ။ ေပါင္းတည္က ဦးစံ၀င္းတို႔နဲ႔ ေတြ႕ၾကည့္လို႔ပဲ ေျပာလိုက္မိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူေရာ ဦးစံ၀င္း (၀န္ၾကီးေဟာင္း) ပါ  ဦးေအာင္ၾကီးဘက္မပါပဲ   အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွာပဲ၀င္ျပီး သူက  ပဲခူးတိုင္းစည္းရံုးေရးေကာ္မတီျဖစ္လာပါတယ္။

(၃) ရက္ေန႔ စ်ာပနပုိ႔ေဆာင္မယ့္လမ္းေၾကာင္းက  တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းအတိုင္း ကမာရြတ္မီးပြိဳင့္အထိလာတယ္။ ဒီကမွ ဘယ္ဖက္ခ်ိဳးျပီး  ျပည္လမ္းအတိုင္း ဟံသာ၀တီအ၀ိုင္းကိုေရာက္မယ္။ ဟံသာ၀တီ အ၀ိုင္းကေနဘယ္ဖက္တခါခ်ိဳးျပီး ဦး၀ိစာရလမ္းအတိုင္း ခ်ီတက္ၾကမယ္။

ဦး၀ိစာရ ေက်ာက္တိုင္ေရာက္ေတာ့  ဦးေထာင္ဘိုလမ္းကိုေကြ ႔ျပီး ေရႊတိဂံုဘုရား  ေတာင္ဖက္မုခ္ရဲ႕ေတာင္ဖက္   ေရႊတိဂံုဘုရားလမ္းအတိုင္း  ဂူဗိမၼာန္ရွိရာကိုခ်ီတက္မယ္။ ဒီလိုခ်ီတက္မယ့္အစီအစဥ္မွာ ရန္ကုန္တိုင္းက ျမိဳ ႔နယ္အလိုက္စီစဥ္ထားတဲ့ဘတ္စ္ကားေတြ၊ ရိုးရိုးလူတစု ခ်င္း  ငွားရမ္းလိုက္ပါတဲ့ အငွားကားကေလးေတြ၊ ကိုယ္ပိုင္ကားေတြပါ၀င္မွာျဖစ္ေပမယ့္ အမ်ားစုကေျခလွ်င္ခ်ီတက္မယ့္ ေက်ာင္းသား လူ ငယ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ အဖြဲ ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ လံုျခံဳေရးအထူးတာ၀န္ယူမယ့္သူေတြကို အင္းလ်ားလမ္းေထာင့္နဲ႔ တကၠသိုလ္နယ္ေျမတ၀ိုက္ကို အထူးခ် ထားၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားလူငယ္ အဖြဲ႕အသီးသီးက ေယာက္်ားေလးေတြ မိန္္းကေလးေတြဟာ  ေလးေယာက္တတြဲစီတန္းျပီး  ေဘး တန္းက ၾကိဳးေတြနဲ႔ ကာရံလိုက္ပါပါတယ္။ အေရးအခင္းကာလက ရန္ကုန္ကို မေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့က်ေနာ့္အဖို႔ ဒီစ်ာပနစီတန္းလွည့္လည္ပြဲကို ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ လိုက္ပါခဲ့ပါတယ္။

ေဒၚခင္ၾကည္ အိမ္ကစထြက္ကတည္းက  ေျခလ်င္လိုက္ဖို ့ဆံုးျဖတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္လိုပဲေျခလ်င္လိုက္မယ့္ ေက်ာင္းသားတုန္းက လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ေဟာင္း ရခိုင္ကိုတင္ထြန္း (မစၥတာ၀ါေယာ) နဲ႔တြဲမိသြားတယ္။ ဟိုတုန္းက ေက်ာင္းသားမဂၢဇင္းေတြမွာ မစၥတာ၀ါေယာဆိုတဲ့အ မည္နဲ႔ ေမတၱာစာေဆာင္းပါးေတြေရးလုိ႔ နံမယ္ၾကီးခဲ့သူပါ။ အခုလည္း  သတင္းစာေလာကမွာပဲရွိေနပါတယ္။ သူကေတာ့ အေရးအခင္းကာလ ျဖတ္ခဲ့ရသူမုိ႔ က်ေနာ့္ကို မစိုးရိမ္ဖို ့အားေပးပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔စထြက္တဲ့ေနရာမွာ ပထမရပ္ၾကည့္ပါတယ္။ ထြက္တဲ့သူ ကုန္သေလာက္နီးနီးျဖစ္မွ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ကလိုက္ျပီး  အင္းလ်ားလမ္းက်ေတာ့ ေရွ႕က  ၾကိဳေရာက္ႏွင့္ေအာင္ျဖတ္ခ်ျပီး  ဦး၀ိစာရလမ္းက  တခါေစာင့္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မိုလို႔ ကမာရြတ္မီး ပြိဳင့္နားမွာ ရုပ္ရုပ္သည္းသည္းျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာ   မသိလိုက္ပါ။ ေနာက္မွသိရတာက  တကၠသိုလ္သမဂၢကြက္လပ္ေနရာမွာစုျပီး  အဓိပ တိ လမ္းကေစာင့္ေနတဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူလူတန္းၾကီး က“ကမၻာမေၾကဘူး”  သီခ်င္းကို စတင္သီဆိုျပီး ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႕ ရုပ္ကလပ္တင္ထားတဲ့ ကားေနာက္ကို ျဖတ္၀င္လာတာမွာ  မူလအစီအစဥ္အတိုင္းသြားေနရာကေန  နဲနဲလွဳပ္လွဳပ္ရွားရွား ျဖစ္သြားတာလုိ႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင့္ ကမာရြတ္မီးပြိဳင့္အေကြ ႔မွာ  နဲနဲ  ဟိုေကြ႕မလို ဒီေကြ ႔မလို  ျဖစ္သြားတာလုိ႔ဆိုပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က လူအုပ္နဲ႔  လမ္းေဘးကပရိသတ္ကိုၾကည့္ခ်င္လို႔ ခါးလည္ကျဖတ္ျပီး ျဖတ္လမ္းလိုက္မိေတာ့ ျမင္ကြင္းအစံု မၾကည့္လိုက္ မသိလိုက္ရတာေပါ့။ တကၠ သိုလ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ  အတန္းလိုက္ၾကီးပါလာေတာ့ အရပ္၀တ္နဲ႔လိုက္လာတဲ့ေထာက္လွမ္းေရးေတြ နည္းနည္းလွဳပ္သြားတာေပါ့။

က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္  ဦး၀ိစာရလမ္းေရာက္ေနေပမယ့္ စ်ာပနလူတန္းၾကီးက မေရာက္ေသးလုိ႔ ဟံသာ၀တီအ၀ိုင္းဖက္ကို  ေနာက္ေၾကာင္း  ျပန္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ စာေပဗိမၼာန္ေရွ႕ အုတ္တံတိုင္းေပၚမွာလည္း  လူအျပည့္ပါပဲ။ ဟံသာ၀တီအ၀ိုင္းကေနေစာင့္ျပီး စ်ာပနလူတန္းၾကီး လာေတာ့မွ လူတန္းနဲ႔အတူလို္က္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ကမၻာမေၾကဘူးသီခ်င္းကို အစအဆံုး လူအုပ္လိုက္ၾကီးဆိုတာကို  ဒီတခါမွ ၾကားဖူးတာပါဘဲ။

(ကမၻာမေၾကဘူး ××   ငါတို႔ေတြရဲ႕  ေသြးနဲ႔ေရးတဲ့ ေမာ္ကြန္းေတး ×××ေတာ္လွန္ေရး  ×× ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲတြင္းမွာက်ဆံုးေသာ ××× × အို..သူရဲေကာင္းတို႔ေရ×××အာဇာနည္ေတြေနတဲ့တိုင္းျပည္××) ၂ ရဲရဲ ေတာက္  တို႔ဗမာျပည္ ×××

သူတုိ႔သီခ်င္းဟာ က်ေနာ္တုိ႔ အသက္အရြယ္လူေတြရဲ႕နားထဲကို  ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕၀င္တဲ့ အလိုက္မ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္တုိ႔အၾကိဳက္ သီ ခ်င္းအလိုက္မ်ိဳးက ..ကမၻာမေၾက..ဗမာေျပ..ဒါတို႔ေျပ ဒါတုိ႔ေျမ..တုိ႔ပိုင္နက္ေျမ..ဆိုတဲ့ ခပ္သြက္သြက္အလိုက္မ်ိဳးပါ။ အခုကမၻာမေၾကဘူး..သီခ်င္းရဲ႕ အလိုက္က က်ေနာ္တုိ႔စိတ္ထဲမွာ  နဲနဲေလးတယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွာေတာ့ သိမ့္ခနဲ  ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ နားထဲမွာ ဗမာစည္း၀ါးနဲ႔ မကိုက္ဘူးထင္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ဘိ (Beat) ကလည္း သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့ ရွိေနတာပါပဲ။

“ကမၻာမေၾကဘူး” လုိ႔ အသံေလးေလးျမင့္ျမင့္နဲ႔ စလိုက္ပါတယ္။ ဘိကလည္း လက္သီးဆုပ္ တစ္ခါေျမွာက္ပဲ။ ”ငါတုိ႔ေတြရဲ႕ေသြးနဲ႔ ေရးတဲ့ ေမာ္ကြန္းေတး” ..ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ဘိက နဲနဲသြက္သြားတယ္။ လက္သီးဆုပ္ေျမွာက္ခ်က္ ျမန္တယ္။ သံုးခါ ေျမွာက္တယ္”
ေတာ္လွန္ေရး ××× ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲတြင္းမွာက်ဆံုးေသာ”  အထက္ကအပိုဒ္နဲ႔  အလိုက္တူတူပါပဲ။

“အို ..သူရဲေကာင္းတို႔ေတြ ×××”  တမ္းတ လြတ္းဆြတ္နာၾကည္းတဲ့အသံ..။ လက္သီးဆုတ္ ႏွစ္ခါေျမွာက္တယ္။” အာဇာနည္ေတြ  ေနတဲ့ တိုင္းျပည္×××” သံစဥ္ကို နဲနဲျပန္တင္တယ္။” ရဲရဲေတာက္ တုိ႔ရဲ႕ဗမာျပည္”  အသံကို ျပန္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ဒါက  ပထမအပိုဒ္ပါ။ ဒုတိယ  အပိုဒ္ကလည္း  ဒီအလိုက္ကို စာသားေျပာင္းထားတာပါ။

“ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္း  ×××  ရာဇ၀င္ေတြလဲ ရိုင္းခဲ့ရျပီ  အဖိုးေရ ႔×××”
စာသားအလိုက္ ခံစားခ်က္ကေျပာင္းလာပါတယ္။ ”သခင္ေအာင္ဆန္း××× ႏုိင္ငံေတာ္လည္း ေသြးစြန္းခဲ့ျပီ အဖေရ႕ ××× ေအာ္…လုပ္ ရက္ၾကေပ ××× ေပတရာေပၚမွာ  ျပည္သူ႕အေလာင္းေတြ××× အတံုးအရံုး လဲျပိဳကာေန×××”

တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ကို  စကားေျပနဲ႔ တိုင္တယ္တင္ျပေနသလို စကားလံုးမ်ားကလည္း ပီျပင္လွပါတယ္။ ေပါင္းတည္ အေရးအခင္းကာလမွာ  က်ေနာ္ၾကံဳေတြ႕ခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ အခု ..ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕မ်က္ႏွာထားနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ ကမၻာမေၾကဘူး..သီခ်င္းသံဟာ က်ေနာ့္ ခံစားခ်က္ ကို  တမ်ိဳးေျပာင္းသြားေစတယ္လုိ႔ ထင္ရပါတယ္။ ဘယ္လိုေျပာင္းသြားတာလားေတာ့မသိ..။ ေၾကာက္သြားသလား..။ နာက်ည္းသြားသ လား။ ပိုျပီးတက္ႂကြလာသလား။ ဘယ္လိုေဖာ္ျပရမလဲ မသိပါ။ က်ေနာ္နဲ႔အတူသြားေနတဲ့..ကိုတင္ထြန္းကေတာ့ “ဒီသီခ်င္းသံၾကားရင္ တ ခုခုျဖစ္ေတာ့မယ္လုိ႔ခ်ည္း က်ေနာ္ခံစားရတယ္”  လုိ႔ဆိုပါတယ္။ သူက ဒီသီခ်င္းနဲ႔ ရန္ကုန္ေက်ာင္းသားလွဳပ္ရွားမွဳနဲ႔ သတ္ျဖတ္ခံ ရ..ေသေၾကရတဲ့သူေတြကို မ်က္ျမင္ၾကံဳခဲ့ရသူမုိ႔ဒီလိုပဲ ခံစားမိမွာေပါ့။ ေနာင္အခါမွာ  အျခားလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တဦးနဲ႔ ဒီသီခ်င္းအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးမိေတာ့  သူက ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္ ေထာင္ကလြတ္ျပီး အျပင္ေလာက ျပန္ေရာက္ရတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳး   ခံစားရပါတယ္တဲ့။ က်ေနာ္ က  ေထာင္မက်ဖူးေတာ့ ဒါကို မခံစားတတ္ပါ။

ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ အတန္းၾကီးဟာဒီသီခ်င္းျပီးရင္  ခဏနားျပီး ေနာက္ထပ္္သီခ်င္းတပုဒ္   ဆိုၾကျပန္ပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းကေတာ့  စာ သားအားလံုး  မရွင္းလင္းေပမယ့္  သီခ်င္းအလိုက္ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ေခတ္က  အလိုက္မ်ိဳးလိုပါဘဲ..။ ဒါေပမယ့္ စာသားကမ်ားေနေတာ့ဆိုရၾကပ္ပံုရပါတယ္။ သိပ္ျပီး ညီညီဆိုလုိ႔ မရဘူး။

● ျမန္မာႏုိင္ငံ ပဥၥမေျမာက္ကို ေမြးဖြားျခင္း×××အာဏာရွင္ရဲ႕ ပစ္မိန္႔ေပးတဲ့..ေမာင္းျပန္ ေသနတ္သံေတြၾကား×××ျပည္သူေတြရဲ႕ဟစ္ေကြၽးသံ ××× မိုးယံမွာလြင့္ေန ×××× ႏုိင္ငံ ေတာ္ကို အသစ္ေမြးဖြြားရန္   သမိုင္းမွာလိုလားေနျပီေလ×××ျမန္မာႏုိင္ငံ ပဥၥေျမာက္ကိုတုိ႔ထူေထာင္စို႔ေလ×××  

ဒီသီခ်င္းက စည္းသုတ္လို႔ေျပာရမလား။ အဆိုရၾကပ္ပံုရပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မီေအာင္လိုက္မဆိုႏုိင္ပါ။ စာသားကလည္း  ၾကပ္ ေနပံုရပါတယ္။ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားဦးေဆာင္ျပီး  ခဏခဏ ေစာင့္ဆိုရပါတယ္။

×××ပလူပ်ံေနတဲ့ စက္ေသနတ္ အေျမွာက္ေတြ..က်ည္ဆန္ေတြၾကားမွာ×××ျပည္သူေတြဟာ အေလာင္းခ်င္းထပ္လုိ႔ ×××ဆူညံေအာ္ ဟစ္ေန×××ျမန္မာျပည္မွာ မ.ဆ.လကို  မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးေလ×××

×××ျမန္မာျပည္ နာဇီလက္သစ္ဂိုဏ္းကို ×××ဥပေဒေတြနဲ႔ အေရျခံဳျပီး×××အာဏာပိုင္အဖြဲ ႔အစည္းမ်ားအသြင္×××လုပ္မေနပါနဲ႔ေလ×××

သံစဥ္ကေတာ့ ေရာျပီးလိုက္ဆိုလုိ႔ရပံုရတယ္။ စာသားကေတာ့ မမီဘူး..။ တပုဒ္ကစာသားနဲ႔တပုဒ္က စာသားမွားဆိုမိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီသီခ်င္းဟာလည္း ၈၈ အေရးေတာ္ပံုကာလမွာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွာျဖစ္ပြါးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြေသြးေျမက်ခဲ့တဲ့သရုပ္ကို ကြင္းကြင္း ကြက္ကြက္ေပၚလြင္ေနေစပါတယ္။ ျမင္ေယာင္လာေစပါတယ္။

××× ျပည္သူေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားအေလာင္းေတြ ×××× အရိုးတြန္ခ်ိန္ ေရာက္လာျပီေလ××× ××××ႏုိင္ငံေတာ္လူသတ္မွဳေတြ ××× ရံုးတင္စစ္ေဆးေပး××××××ႏုိင္ငံေတာ္သစ္ေမြးဖြါးျခင္းရဲ႕××× ေနအရုဏ္မတက္ခင္×××ဒီမိုကေရစီမထြန္းကားေသးတဲ့××× ဗမာျပ ည္ အေမွာင္က်ေန×××လူကို လူလို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့သူ×××ဗမာျပည္မွာ မရွိေပ×××××× အာဏာရွင္ရဲ႕  ပစ္မိန္႔ေပးတဲ့ ××ေမာင္းျပန္ ေသ နတ္သံေတြၾကား ×× ျပည္သူေတြရဲ႕ ဟစ္ေႂကြးသံ××××× မိုးယံမွာလြင့္ေန ××

ေဘးက လိုက္ၾကည့္ေနတဲ့လူအုပ္ၾကီးကလည္း  ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူအတန္းၾကီးရဲ႕လွဳပ္ရွားမႈကိုဘဲ ဂရုစိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ ဦး၀ိစာရ လမ္းတေလွ်ာက္ကေတာ့  နံေဘးပလက္ေဖာင္းေတြကလည္းက်ယ္ေတာ့ ပရိသတ္က မ်ားမွမ်ားပါဘဲ။ ဒီလိုနဲ႔ လူတန္းၾကီး  ေရႊတိဂံုဘုရား ေတာင္ဖက္မုခ္ေရာက္လုိ႔  ဘုရားလမ္းဘက္ကိုေကြ႕လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့   လူေတြၾကပ္သြားပါတယ္။ ေဘးပလက္ေဖာင္းက က်ဥ္းတယ္။ ပလက္ေဖာင္းေနာက္မွာ အေဆာက္အဦေတြက  ကပ္လွ်က္။ ဒီ့ေနာက္မွာေတာ့ ခ်ိဳင့္ေတြက်ဥ္းေတြပဲရွိတယ္။ လူၾကပ္သြားျပီး ပိတ္ဆို႔ သြားတယ္။ သြားရတာေႏွးလာတယ္။ တဦးနဲ႔တဦး တိုးမိတိုက္မိျပီး  ရုတ္ရုတ္..ရုတ္ရုတ္ျဖစ္လာတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ ကိုတင္ထြန္းလည္း လူ အုပ္ၾကီးထဲကေန ေဘးထြက္ေပးလိုက္ရတယ္။ ဇရပ္ေတြေနာက္ဖက္  ခ်ိဳင့္ထဲကိုဆင္းျပီး    ေရွ ႔ဖက္ကပမ္းတက္ဖို႔ ၾကိဳးစားပါတယ္။ အဆင္ သင့္ပဲ ဇရပ္တခုရဲ႕  အေနာက္ဖက္မွာ  ေရဘံုဘိုင္တခု ေတြ႕လုိ႔ ေျခေထာက္ေတြေရေလာင္းရေသးတယ္။ ေျခလ်င္ ေလွ်ာက္လာ တာၾကာေတာ့  ဒူးဆစ္ေတြကို ေရေလာင္းျပီး ေရနဲ႔ပုတ္လိုက္မွ လန္းလန္းဆန္းဆန္း ျပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။

ဂူသြင္းမယ့္ေနရာနားေရာက္ေတာ့ ေရွ႕မတိုးႏုိင္ေတာ့ဘူး။ စုဘုရားလတ္ အုတ္ဂူဖက္ကပဲ လွမ္းၾကည့္ရတယ္။ အနားမွာရွိတဲ့ စုဘုရားလတ္ အုတ္ဂူက ဗုဒၶဘာသာဆန္ဆန္ အုတ္ဂူေပၚမွာေစတီဆင့္ထားတယ္။ ဦးသန္႔ဂူနဲ႔ ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းအုတ္ဂူေတြကေတာ့ ေခတ္ မီ  အေဆာက္အဦပံုစံ  ထုထည္ ေတြ ရွိတယ္။အထဲကို ၀င္ႏုိင္ထြက္ႏုိင္တဲ့ တံခါးတပ္ဂူဗိမာန္ေတြပါ။ မိခင္ၾကီး ေဒၚခင္ၾကည္ရဲ႕ဂူဗိမၼာန္ကေတာ့  ေနရာက နဲနဲက်ဥ္းတယ္။ဒ ါေၾကာင့္ နဲနဲေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခတ္မွီဗိသုကာပံုစံမုိ႔ တမ်ိဳးၾကည့္ေကာင္းပါတယ္။ ဗိသုကာဦးဘုိႀကီးရဲ႕ လက္ရာလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ လြတ္လပ္တဲ့ ဒီဇိုင္းပံုေပၚပါတယ္။ မိခင္ၾကီး  ေဒၚခင္ၾကည္ထိုင္ေနက် သူအိမ္ဆင္၀င္ အခန္းပံုစံငယ္ဒီဇိုင္းလုိ႔ ေျပာၾကပါတယ္။

ဦးေအာင္ဆန္းဦးနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔မိခင္ၾကီးရဲ႕ရုပ္ကလပ္ကို ဂူမသြင္းမီေနာက္ဆံုးကန္ေတာ့ႏုိင္ဖိုအတြက္ လမ္းဖြင့္ေပးၾကပါဆို တဲ့ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ အသံခ်ဲ႕စက္က ထြက္ေပၚလာျပီးမွာ  တာ၀န္ရွိသူမ်ားက  လမ္းရွင္းဟန္တူပါတယ္။ လူအုပ္က  ေဘးကိုပိုျပန္႔ထြက္လာ တယ္။ ေနရာက်ဥ္းေတာ့လည္း  ပိုၾကပ္လာပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ေနရာေတြလည္းေနာက္ထပ္ေရာက္လာသူေတြ နဲ႔ ၾကပ္ပိတ္ေနပါေတာ့တယ္။

ကဲ..ကိုတင္ထြန္းေရ..ဒီေလာက္ဆိုေတာ္ေလာက္ျပီ..။ ေဖာက္ထြက္ၾကစို႔လုိ႔ တိုင္ပင္ျပီး ေအာက္ဖက္ ခ်ိဳင္ ့ထဲကိုဆင္းလိုက္ၾကတယ္။ အဲဒီ ခ်ိဳင့္ထဲကပဲ ေတာင္ဖက္ကိုသြားေတာ့ ဇပါးရွားလမ္း (ဇီ၀ကလမ္း) က်မွ လမ္းေပၚတက္ရပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ  အဲဒီအနားက  အိမ္ေတြထဲမွာ စစ္ ကားေတြနဲ႔ စစ္သားေတြအျပည့္  အဆင္သင့္ရွိေနတာ  ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ အေနာက္ဖက္ကိုဆက္ျပီး  ဟိုေကြ ့ဒီေကြ႕နဲ႔   ျပည္လမ္း ေရာက္မွပဲ  ကိုတင္ထြန္းက  ျမိဳ႕ထဲဖက္သြား၊ က်ေနာ္က  ေျမနီကုန္းဖက္ကို ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ တထိတ္ထိတ္နဲ႔ေပမယ့္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းပဲျပီးသြားပါတယ္။ ၈၈ အေရးအခင္းကာလတုန္းက ရန္ကုန္လူထုလွဳပ္ရွားမွုကို  မၾကံဳဖူးေတာ့   အခုလူထုခ်ီတက္ပြဲၾကီးဟာ က်ေနာ့္အတြက္   အံ႔ဘနန္းျဖစ္ေနရပါတယ္။ ရန္ကုန္သားေတြကေတာ့ သိပ္ထူးဟန္မတူေတာ့ပါ။