အဘနဲ႔ အဘရြာ

တင္မုိး
ဇန္န၀ါရီ ၁၀၊ ၂၀၁၃

ေျပာင္းတတင္းကို
ေခါင္းရင္းအိမ္က ေပးခဲ့တယ္။
ဟင္းရြက္တဆုပ္၊ ထင္းတခုတ္ကို
က်ဳပ္ေျမးေတြက ေပးခဲ့တယ္။

လွ်ာပြတ္ေဆးနဲ႔
ေဆးခါးႀကီးစ၊ လ်က္ဆားစသည္
ေက်ာင္းကဘုန္းႀကီး ေပးခဲ့တယ္။
သမီးအငယ္၊ အိမ္ေထာင္သယ္က
ေန႔လယ္ေန႔ခင္း၊ ခံတြင္းခ်င္ေျပ
အပ်င္းေျပေအာင္
အေဖလဲ၀ါး၊ ဧည့္လဲစား-တဲ့
လက္ဖက္သားကေလး ပို႔ခဲ့တယ္။

၀ါကၽြတ္ရက္က
အညွက္ျဖဴဆုပ္၊ ေပါက္ေပါက္ဆုပ္တဲ့ . . .
ေမြးစုတ္တဘက္၊ ခ်ည္ေစာင္ကြက္တဲ့ . . .
သက္ႀကီး၀ါႀကီး ကန္ေတာ့ၾကတယ္။

ငွက္ေပ်ာသီးနဲ႔
အုန္းသီးတလုံး၊ ဘ မသုံးဖူး
ဘုန္းႀကီးလွဴလိုက္ရေသးရဲ့။

အဘဆီက
ေရွးကသီခ်င္း၊ တက္ၾကယင္းနဲ႔
နင္းၾကႏွိပ္ၾက၊ ျပဳစုၾကနဲ႔
ကာလသားေတြ၊ စည္ပါေပကြယ္
ပုေလြမယ္ဒလင္၊ ေဒါင္ဒင္ဒင္နဲ႔
ဘင္ဂ်ဳိ၀ိုင္းက ညတိုင္းပ။

အဘအိုရဲ့
ပုံတိုပတ္စ၊ ၾကားခ်င္ၾကသတဲ့
ညခင္းညခါ၊ ၀ိုင္းလို႔လာတဲ့
ရြာက ကေလး၊ အဘေျမးေတြ
ေအး … ေအး … ေျပာရေသးတာပ။

အဘအိမ္သား၊ ကြယ္လြန္သြားလဲ
၀မ္းခါးမပူရေပဖူး။
အဘရဲ့သား၊ ရန္ကုန္သြားလဲ
တအားမငယ္ရေပဖူး။

သည္ေျမသည္ရြာ၊ အဘရြာေပါ့။
ရြာသူရြာသား၊ အဘသားေပါ့။

ရြာက ကေလး၊ အဘေျမးေပါ့။
သမီးနဲ႔သား၊ ေျမးငယ္မ်ားတို႔
ငါ့ရြာနားက
တဖ၀ါးေတာင္၊ ခြာႏုိင္ေပါင္ဗ်ာ
ေနာင္ဘ၀လဲ၊ ဘ မခြဲဖူး
ခုလဲသည္မွာ ေခါင္းခ်မယ္။

(၁၁-၅-၇၃ ကေရးလက္စကို ၁၂-၁၂-၇၆ တြင္ အၿပီးသတ္သည္။)

http://www.facebook.com/photo.php?fbid=316351808484095&set=a.108169695968975.8145.101848689934409&type=1&