ေရးခဲ့မိေသာ မွတ္တမ္းမ်ား – အပုိင္း (၉)

ေမာင္ေစာေမာင္ …
မင္းက ေတြ ့ဖို ့ခ်ိန္္းေပမယ့္ အခ်ိန္ရမယ္မထင္လုိ႔ စာေရးလိုက္ပါတယ္။ ဒီေန႔ နိုင္ငံေရးဟာ  ပါတီနိုင္ငံေရးလို ့ အျမင္အားျဖင္ ့ ယူဆနိုင္ေပမယ့္ တကယ္က  နိုင္ငံေရး အေကြ ့အေျပာင္းၾကီး တခုကို ျဖတ္သန္းရမယ့္ အမ်ိဳးသားနိုင္ငံေရး လွိဳင္းဂယက္ၾကီးဆိုတာ သတိလစ္လုိ႔မျဖစ္ဘူး။ ျပီးခဲ့တဲ့ဒီမိုကေရစီ လွဳပ္ရွားမႈကတည္းက အမ်ိဳးသားနိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမႈၾကီးျဖစ္ခဲ့လို႔မို႔ လူတိုင္းဟာ မိမိဘယ္ေနရာကရပ္တည္ရမယ္ဆိုတာ ကို တိတိက်က် ေရြးခ်ယ္လွဳပ္ရွားရမယ့္အခ်ိန္္ ျဖစ္ခဲ့တာပဲ။ အခုလည္းပဲ ဒီအရွိန္အတိုင္းပဲရွိေနေသးတယ္ဆိုတာ သတိမလစ္ဖို ့လိုတယ္။

ဖဲ၀ိုင္းမွာ ဖဲထိုးသလို  ကိုယ့္အိမ္က  ဖဲေသရင္ တစ္ဖက္ကျပန္ရေအာင္  တျခားအိမ္ကဆြယ္ျပီးထိုးတယ္ဆိုတာမ်ိဳးကို ဒီေန႔ နိုင္ငံေရးမွာ က စားရင္ သမိုင္းမွာ အစြန္းထင္သြားနိုင္တယ္။ေနာက္တခုက  အင္အားၾကီးတဲ့ပါတီၾကီး ႏွစ္ခုရွိဖို႔နဲ ့  ဒီပါတီၾကီး ႏွစ္ခု မဟာမိတ္ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ စိတ္ကူးယဥ္လြန္းတယ္။ လက္ေတြ႕မွာ အင္အားၾကီးတဲ့ပါတီျပိဳင္မ်ားဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မဟာမိတ္မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာ Political Theory  ဘဲ..။

ေနာက္တခုက  ပါတီတခု  ထီးထီးမတ္မတ္ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ လူတေယာက္  လူတစုကလုပ္ေပးလို ့ရတာ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူက  ေထာက္ခံမွ  ရတယ္။ ျပည္သူက ေထာက္ခံဖို႔ ဘာေတြလိုတယ္ဆိုတာကိုမွ မသိတဲ့ပါတီမ်ိဳးကို  ဘယ္သူေတြကပဲ ထီးထီးမတ္မတ္  ျဖစ္ေစခ်င္  ျဖစ္ေစခ်င္၊  ဘယ္ေတာ့မွ  မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာ ကိုေစာေမာင္ သေဘာေပါက္ထားဖို ့ လိုလိမ့္မယ္..။

အဲ..တခုေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဆရာက ဒီမိုကေရစီကို ယံုၾကည္ပါတယ္.။ ဘယ္ပါတီပဲ  ေထာင္ေထာင္  ဒီမိုကေရစီအခြင္ ့အေရး အရ  ဘယ္သူ က မွ ပိတ္ပင္စရာ ဟန္ ့တားစရာမရွိပါဘူး..။ သို ့ေသာ္လဲပဲ ဒီလိုေထာင္ခ်င္တဲ့ပါတီဟာ  မိမိဖာသာမိမိ   ျပည္သူလူထု ေထာက္ခံမႈကို ရွာပါ။                        ဆရာက ေထာင္ေပးလို ့လည္း  အဲဒီပါတီဟာ ျပည္သူလူထုက  မေထာက္ခံရင္  ဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး..။ ဆရာကိုယ္တိုင္လည္း  ျပည္သူလူထု  အက်ိဳးနဲ ့ ဆန္႔က်င္တဲ့လုပ္ရပ္မ်ားလုပ္ရင္ျပည္သူလူထု   ဆန္႔က်င္မႈကို ခံရမွာပါဘဲ..။

ရွစ္ေလးလံုးကာလကတည္းက  ဆရာဟာ မိမိ ရပ္တည္ရမယ့္ “ဘက္” (side) ကို ေရြးထားျပီးပါျပီ..။ ျပည္သူလူထုကလည္း  ဆရာဘယ္ ဖက္က  ရပ္တည္သလဲဆိုတာ အျမင္ၾကည္လင္ေနပါျပီ..။ ဒီ အျမင္ၾကည္လင္မႈကိုပ်က္ျပားေစမယ့္အလုပ္မ်ိဳးကို  ဆရာဖဲကစားသလို  မ လုပ္နိုင္ဘူး..။

ဒီေန႔ဟာ အမ်ိဳးသားနိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားမႈၾကီးပါ..။  ဘက္..မွန္ဖို ့လိုပါတယ္။ဘက္..မွန္တဲ့ေနရာက  ေနလုိ႔ ဆရာ ့  အသက္နဲ ့ စည္းစိမ္  ဆံုးရွံဳး ပ်က္စီးနိုင္ပါတယ္။ဒါေပမယ္ ့ သိကၡာ နဲ ့  နိုင္ငံေရး သမိုင္း  ပီျပင္ပါလိမ့္မယ္..။ဒါကိုပဲ  ဆရာ အေလးထားပါတယ္။   ဒါေၾကာင့္  အခ်ဳပ္ေျပာရရင္  မင္းတင္ျပတဲ့နိုင္ငံေရး အယူအဆကို ဆရာ လက္မခံပါ။ဦးေအာင္ၾကီး ပါတီဖြဲ႕လိုလွ်င္  မိမိဖာသာ  မိမိေဆာင္ရြက္ပါ..။ ဒီကိစၥကို ဆရာ ဘယ္နည္းနဲ ့မွ (နည္းနည္းကေလးမွ် )  မပတ္သက္လိုပါဘူး.။ ဒါပါဘဲ

(အုန္းႏုိင္)

ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ  စာလို ့ပဲ  ေျပာေျပာနိုင္ငံေရးနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ စာျဖစ္လို ့မို ့ အခုလို  မွတ္တမ္းတင္ေဖာ္ျပရတာပါ..။ျပည္ျမိဳ  ့မွာေတာ့  ဒီ စာရဲ ႔  သေဘာသဘာ၀ေတြက (ေလွနံႏွစ္ဘက္နင္းလို႔) ျပသနာေတြေပၚလာျပီး  တခ်ိဳ ႔ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ ဦးေအာင္ၾကီးဘက္ကို ဆက္သြယ္လိုက္  ဦးတင္ဦးကို ခ်ဥ္းကပ္လိုက္ျဖစ္ျပီး  ေနာက္ဆံုး ျမိဳ႕နယ္စည္းေကာ္မတီကေန ထုတ္ပယ္ခံရတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ပဲ  ေနာက္ ေတာ့  အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ကို ျပန္ခ်ဥ္းကပ္လာတာေၾကာင့္  ေနာက္ဆံုး ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္ျမိဳ႕နယ္က အမ်ိဳးသားဒီမိုက ေရစီ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ရဲ ႔ကိုယ္စားလွယ္ တေနရာဆံုးရွံဳး သြားရတဲ့အထိ  အေျခအေန ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
+++++  ++++++ ++++

● ေက်းရြာစည္းရံုးေရး  ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲ
ေပါင္းတည္ျမိဳ ႔မွာေတာ့  ၾသဂုတ္လ  (၈) ရက္ေန႔ကတည္းကစခဲ့တဲ့ အုပ္စုမို႔ စိတ္၀မ္းမကြဲျပားဘူး။ မ်ိဳးခ်စ္ရဲေဘာ္ေဟာင္း ဆိုတဲ့ျပသနာလည္း
မေပၚဘူး..။ရဲေဘာ္ေဟာင္းထဲက ၾသဇာအရွိဆံုး ဦးသိန္း (၁၉) လမ္းက  အဖြဲ ့ခ်ဳပ္  ျမိဳ ့နယ္ေကာ္မတီမွာပါျပီး တျခားရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြကို  အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ကို ၀င္႐ႈတ္ဖို ့   မၾကိဳးစားနဲ ့ဆိုတဲ့သေဘာထားေတြ  ေပးထားတယ္။တစ္ျခားတပ္ေပါင္းစု  အသံေတြထြက္လာေတာ့လည္း    က်ေနာ္က  ဗဟို ျပသနာ နဲ ့  ျမိဳ ့နယ္ျပသနာကို  မေရာေထြးဖုိ႔ ရွင္းလင္းျပလိုက္ေတာ့ သေဘာေပါက္သြားၾကတယ္ လုိ႔ထင္ရတယ္။ေနာက္ထပ္
အသံထြက္မလာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ ေက်း ရြာစည္းရံုးေရးေတြ မွန္မွန္ထြက္နိုင္တယ္။ ျမိဳ ့နယ္ေကာ္မတီအစည္းအေ၀းေတြနဲ ့ တက္ၾကြသူမ်ား အစည္းအေ၀းေတြ မွန္မွန္လုပ္နိုင္ျပီး နိုင္ငံေရးအသိပိုတက္လာေအာင္ လုပ္နိုင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း  ေက်ာင္းပိတ္ထားတာ မို ့က်ေနာ္တုိ႔  ေက်းရြာစည္းရံုးေရးေတြဆိုရင္  တေပ်ာ္တပါး  လိုက္ၾကပါတယ္။ တခါတရံ  ရြာခံ လူဦးေရထက္ေတာင္  က်ေနာ္တုိ႔လူဦးေရ က  မ်ားေနပါတယ္။ ရြာေတြက  အသံခ်ဲ ့ စက္  သံုးခ်င္ၾကတယ္။အသံခ်ဲ ့စက္နဲ႔ဆိုရင္  ရြာကလူေတြက  အိမ္ထဲကတင္  အိပ္ရင္း လွဲေလွ်ာင္း ရင္း   ..နားေထာင္ေနမွာစိုးလုိ႔ အသံခ်ဲ႕စက္  မသံုးခ်င္ဘူး..။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္  ေဆြးေႏြးတာမ်ိဳးပဲ   ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင္ ႔ တရြာထဲမွာ ႏွစ္ေနရာ သံုးေနရာ ခြဲရတယ္ ရြာေသးေသးေလးေတြလည္းသြားတာပဲ..။ က်ေနာ္တုိ႔သြားတဲ ့သူကကိုမ်ားေတာ့   ရြာခံေတြကလည္း ရဲရဲ  ထြက္လာၾကတာေပါ ့..။တစ္ခါမ်ား  မွတ္မွတ္ရရ    ေက်ာင္းသားေတြနဲ ့  လူ႕ေဘာင္သစ္ေရာ   စုမိသြားေတာ့က်ေနာ္ တုိ႔ စည္းရံုး ေရး  ထြက္တဲ့ အင္အားဟာ (၄၄)ေယာက္  ေတာင္ ရွိသြားတယ္။ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ရပါတယ္။

က်ေနာ္ တုိ႔ရဲ ႔  ေက်းရြာစည္းရံုးေရးခရီးစဥ္ေတြ  ေပ်ာ္စရာ  ေကာင္းသလို  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ ႔  ဒုတိယအၾကိမ္  နယ္စည္းရံုးေရး  ခရီးစဥ္  အေနနဲ ႔မြန္ျပည္နယ္စည္းရံုးေရးခရီးကလည္း  ၾကိဳဆိုတဲ့သူေတြ နဲ ့  ရင္းရင္းႏွီးႏွီး  ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္မို႔လုိ႔ သတင္းလႊာေတြ  ဖတ္ရတာကို ကေပ်ာ္စရာ  စိတ္အားတက္ၾကြ စရာေတြ ပါပဲ..။

ဥကၠဌ ဦးတင္ဦး နဲ ့အဖြဲ ႔ကလည္း  ဒီလေတြအတြင္းမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္ ကို စည္းရံုးေရး  ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ဦးတင္ဦး  အေနနဲ ့  အရင္ကလည္း    ဧရာ၀တီ တိုင္းကို စည္းရံုးေရး ထြက္ ခဲ့ပါေသးတယ္။ေရာက္ေလရာမွာ  ျပည္သူလူထုက  ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ တခဲတနက္ၾကိဳဆိုၾကတာပါဘဲ..။ဥကၠဌၾကီးေရာေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပါ  စည္းရံုးေရးခရီး ့ ေဟာေျပာေတြမွာ   လက္ရွိ ျငိမ္ပိ အစိုးရကို  တိုက္ခိုက္ ေျပာတာမ်ိဳး၊ စစ္တပ္ကို ဆန္ ့က်င္  ေဟာေျပာတာမ်ိဳး  မလုပ္ခဲ့ပါဘူး..။က်ေနာ္တုိ႔ ေပါင္းတည္ကို  ျဖတ္သြားတံုးကလည္း  ဥကၠဌ ရာထူး  လုမေနနဲ ့ ။ဒီမိုကေရစီ ရရင္  ရာထူးရတဲ့သူက ပိုျပီးအလုပ္လုပ္ရမယ္..။ဟိုေခတ္ေတြတံုးကလုိ  ရာထူးရလုိ႔အခြင္ ့အေရး  ရမယ္လုိ႔ မေမွ်ာ္ၾကနဲ ့..ဆိုတဲ့ေဟာ ေျပာမႈ မ်ိဳးကိုပဲ  ေဟာေျပာတာပါဘဲ..။ဒါ ့ေၾကာင့္လည္း  စည္းရံုးေရး  ခရီးစဥ္ေတြဟာ  ေပ်ာ္စရာ  ခရီးစဥ္ေတြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။